Testknit Olga Putano Designs

 

Deze bollen heb ik jullie al eens laten zien. Ik had ze allemaal in mijn voorraad, toen ik te horen kreeg dat ik mee mocht doen aan een testknit voor Olga Putano Designs. Het geel kocht ik dit voorjaar bij de Hema, kwam het daar stomtoevallig tegen en vond het wel leuk om eens te proberen. Met de andere 3 was ik van plan geweest om de Vintersol van Jennifer Steingass te gaan breien. Dat gaat dus niet door 😀.

Dit liet ik jullie ook nog zien:

Maar verder mocht ik nog niet gaan. Eerst de publcatie van het patroon afwachten. De trui breide ik tussen 14 en 18 augustus (lang leve Ravelry 🎉), maar het patroon zou pas na 20 september uitkomen.

Dit is wat ik toen nog niet mocht laten zien:

Ik paste wel wat dingen aan. Zo maakte ik een split hem, dat betekent dat je onderaan, bij het boord van de romp, het voor- en achterpand los van elkaar breit, waardoor je dus aan de zijkanten een split krijgt. Daarmee voorkom je dat een boord wat strak om je buik komt te zitten, wat gewoon niet zo charmant oogt. 
Ik had toen al 3 maanden zeer, zeer weinig beweging gehad. En alhoewel ik zo goed mogelijk mijn gewicht in de gaten hield (als in: op gewicht blijven, niet zwaarder worden), het kwam erop neer dat ik spiermassa verloor, en vetmassa opbouwde. En dan vooral in de vorm van een zwembandje 😂. 

Ik waste en blockte de trui, en hij leek helemaal goed.
Ik had bij de stekenverhouding wel het juiste aantal steken bereikt, maar niet het juiste aantal toeren. Om te voorkomen dat de trui daardoor te kort zou worden naar mijn zin, had ik het effen stuk tussen de 2 kleurstroken in, langer gebreid dan in het patroon staat. Veel testknitters hebben dit trouwens gedaan, omdat de trui voor de meesten echt te kort zou worden zonder die aanpassing.

Eind augustus hadden we een killere dag (voor mij dan hè, onder de 25 graden is bij mij truienweer!). Ik trok de trui aan, maar ook vrij snel daarna weer uit. Want ik vond de trui toch nog te kort. Dus haalde ik de boorden uit, en breide aan voor- en achterpand nog wat lengte aan. 

Ik ben heel enthousiast over dit patroon. Zelfs zo, dat ik dit patroon wil gebruiken voor andere truien in de toekomst. Niet dat ik nu allemaal truien ga breien met van die kleurenstreepjes, nee, ik heb het over de pasvorm. 
Truien met een ronde yoke passen in principe heel goed bij mijn figuur, ware het niet dat ik verhoudingsgewijs brede schouders heb. En daardoor zit zo'n yoke dan toch wat krap. Natuurlijk kan ik de yoke dan in een grotere maat breien, maar dan moet ik wel weer ergens gaan minderen voor mouwen en romp.
De manier waarop short rows en meerderingen zijn geplaatst in dit patroon, zorgen ervoor dat deze trui mij helemaal goed past!

Hoe dit patroon heet? Geen flauw idee! Voor zover wij als testknitters weten, heeft de ontwerpster nog geen naam gekozen. Tja, dat is de keerzijde van deze testknit.
De ontwerpster stelde vrij strikte eisen waaraan je moest voldoen om je te mogen aanmelden voor de testknit. Okay, dat mag, het is haar patroon, zij mag eisen stellen aan degenen die het patroon voor haar testen.
Ik werd ook uitgekozen, en we kregen een mail toegestuurd, waarin nog meer eisen bekend werden gemaakt. Zo mogen we alleen communiceren via dat email-draadje. Dus reply op reply op reply. Dat is niet helemaal goed gegaan, want inmiddels krijgen we van 3 verschillende draadjes berichten binnen 🤭.

Zagen we foutjes in het patroon, bijvoorbeeld een simpele schrijffout, dan moesten we dit aangeven in de kantlijn van het patroon (via een Google-document).
Maar vragen over het patroon, mochten we alleen stellen via het email-draadje. Helaas... de ontwerpster heeft ons niet één enkel bericht gestuurd. Dus geen antwoord op vragen over het ontwerp (die gingen we elkaar maar geven), geen reactie op foto's van afgemaakte projecten (we mogen die nergens plaatsen, maar móéten die laten zien in het email-draadje zodra we de trui af hebben). 

De deadline die ze ons vooraf gaf was 20 september, dus afgelopen vrijdag, en die dag is voorbij gegaan zonder dat we iets van haar hoorden.
Dat leidt tot heel veel ergernis onder de testknitters. 
Zo is er eentje, die al 10 keer eerder voor haar heeft getest, en die vertelt dat de ontwerpster anders altijd heel gezellig mee kletste en altijd snel en goed advies gaf bij vragen. Ik vroeg of de ontwerpster misschien ziek is, of een andere tegenslag in haar privé-leven heeft, maar zij vertelt dat haar vriendin aan een andere testknit van deze ontwerpster deelneemt, en dat ze daar wel heel veel schrijft. Het lijkt haast of ze deze testknit helemaal is vergeten! 
Toch is dat ook weer niet waar, want afgelopen week plaatste ze op IG foto's van het patroon, met de vraag of iemand een suggestie heeft voor een naam voor dit patroon. Wat? Dat is wel een beetje vreemd, ons heeft ze er niet eens naar gevraagd.

Nou goed, het komt erop neer, dat meerdere testknitters nu hun project van hun Ravelry-pagina hebben verwijderd, en ook op andere social media geen foto's zullen plaatsen van hun truien.
Vooralsnog laat ik het maar even op Ravelry staan, zonder foto van de volledige trui. Hopelijk krijgen we binnenkort van de ontwerpster te horen hoe het patroon heet, en krijgen we akkoord om op Ravelry foto's te plaatsen en ons project te linken aan haar ontwerp-pagina.

Hier op mijn blog laat ik de trui toch maar wel zien. Ik schrijf hier in het Nederlands, daarmee zal dit veel minder mensen bereiken dan via Ravelry of Instagram (waar ik Engels gebruik). En, we mochten tot 20 september geen foto's plaatsen van onze afgemaakte truien, die datum is voorbij, dus ik ben niet in overtreding 😀.

Ik vind het jammer dat het zo gaat, want ik ben echt heel tevreden over het patroon. Voor de ontwerpster moet het toch ook leuk zijn als testknitters tevreden zijn en enthousiast schrijven over haar ontwerp? Zodat anderen wellicht haar patroon gaan kopen? Wie weet horen we nog een keer iets van haar, misschien ook helemaal niet.

Dit was voor mij de laatste testknit om te laten zien vóór mijn operatie (morgen!!).
Ik heb nog één testknit af (die liep in april/mei maar ook daar laat de ontwerpster niet meer van zich horen).
En ik heb één testknit op de naald staan. Die ga ik zeker niet afkrijgen vandaag. Het is een leuk ontwerp, even helemaal uit mijn comfortzone: lace-werk in één kleur!
Maar de ontwerpster schrijft nogal omslachtig alles op, en dat maakt het er niet duidelijker op. Maar liefst 36 pagina's met patroon, en je moet regelmatig heen en weer springen naar een andere pagina. Van boven naar beneden, maar niet in het rond. Voor- en achterpand worden op een heel bijzondere manier gebreid, ik ben nu aangekomen op het punt waar je alles op één rondbreinaald samenbrengt. Hoe dat moet? Daar ga ik me eens in verdiepen, want aan die ene toer is een halve pagina gewijd!! 

Voor nu zeg ik even dag dag, morgen ga ik onder het mes, naar verwachting blijf ik 1 nachtje in het ziekenhuis, en mag ik woensdag weer naar huis. Dan begint het traject van revalideren. En daar zal ik jullie zeker wel over gaan vertellen. Tot dan!!
(en heel erg bedankt voor alle lieve wensen die jullie me stuurden, de gebedjes die worden gedaan, de kaarsjes die zullen branden, dat doet goed!)