SWC eerste paar klaar een goedgekeurd

Mijn eerste paar sokken voor Supersock Worldwide Championship (SWC) ooit en ze zijn goedgekeurd!

Dit is echt een eenvoudiger breiwerkje dan het wellicht lijkt. Je breit in elke naald met slechts 1 kleur, en door steken van de linker- naar de rechternaald over te zetten zonder ze te breien krijg je een tweekleurig patroon. 

Het patroon is van een Nederlandse ontwerpster (Erika de Niet) die ook lid is van het team Zandvoort, waar ik ook lid van ben. Dat is een Nederlandstalig team (de naam refereert aan de Formule 1, ook wij willen als team eindigen als de beste!).

Ik gebruikte een appeltjesgroene Drops Fabel en een cake met garen waarvan ik geen flauw idee heb welk merk het is, volgens zat het jaren geleden eens in een zak met diverse garens die ik kocht in een kringloopwinkel.

Om punten te scoren met je sokken, moest je minimaal 13 keer het patroon breien. Hoe je die verdeelt over benen en voeten, bepaal je zelf. 
Daar ben ik blij mee, want nu kan ik passende sokken breien, iets wat bij Sock Madness zelden gebeurt. 
De sokken brei je vanaf het boord. Tussendoor hield ik het gebreide langs mijn voeten, om te zien hoeveel patronen ik nodig had voor de voeten. Dat waren er 4. 
Zo wist ik precies hoeveel herhalingen ik moest breien voor het been.

Ik vind de afwisseling van recht/averecht in het boord erg leuk, en het patroontje op zichzelf ook. De aparte hiel oogt leuk op het patroon, maar ik heb smalle voeten en enkels, waardoor ik die hoek niet voldoende "opvul". Daardoor ziet het er bij mijn voeten wat apart uit.

Wat treffen we het toch met het weer! Zo heerlijk om eens wat minder pijn te hebben en eens wat soepeler te bewegen! De tuin redt zichzelf ook prima, de Blauwe Regen heeft wat korter gebloeid dan vorig jaar, maar verder groeit en bloeit alles prima. Nee, wij sproeien onze tuin niet. Ik heb regentonnen staan, in geval van nood gebruik ik dat water in de tuin. Maar dit jaar is het nog niet nodig geweest om de tuin extra water te geven.

Wel heb ik wat van het opgevangen water gebruikt om een aantal Hortensia's het leven te redden. We hadden ze te koop op het werk, maar ondanks tweemaal per dag water geven gingen ze snel achteruit en werden ze niet verkocht. Ik besloot ze te kopen, ruimte genoeg om ze in onze tuin te zetten (ik kan het niet over mijn hart verkrijgen levend goed weg te gooien 😊). Ik heb ze in een paar grote bakken gezet, en daar giet ik steeds water in. Zo kunnen ze water opzuigen, en ze staan er inmiddels wat beter bij. Ik wacht nog even met ze in de tuin zetten tot het iets minder heet is, zodat ze een redelijke kans op overleven hebben.

We zijn de laatste tijd weer druk bezig in ons huis. Op dit moment vooral slopen wat ons niet bevalt, man wat een rotzooi geeft dat! Ik kan daar niet goed tegen, maar ik weet dat dat eerst nodig is, voordat het mooier wordt. En als ik het binnen even te gek vind worden, kan ik lekker mijn tuin induiken!

Vandaag is de TT in Assen. De hele week al is het TT-week, met feesten in de binnenstad. In en rondom Assen zijn weer TT-campings (weilanden die voor de gelegenheid worden gebruikt voor tenten), en de hele week hoor en zie je de motoren rijden. Vanavond na afloop van de wedstrijd gaan de bezoekers weer naar huis. Dat is altijd een mooie optocht, veel mensen gaan langs de wegen en op bruggen staan, om al die motoren langs te zien komen. En dan keert de rust weer terug in de stad 🥰.

 

Alweer sokken!

Three times a cable was de laatste sok die ik heb gebreid tijdens Sock Madness. 
Omdat ik me niet wilde kwalificeren voor de finale, kon ik dit paar direct aanpassen in plaats van achteraf. Ze zijn voor Sanne, en zij vroeg mij de hoofd- en bijkleur om te wisselen in de tweede sok. Vaste lezers begrijpen dat zij en ik in sommige zaken echt anders zijn 😂😂, leuk voor een ander maar nooit voor mijzelf!

De hiel oogt wat klein op de foto, maar de sokken passen perfect. De manier van meerdere/minderen is bij deze sokken weer heel anders, waardoor je dit soort van puntje onder de voet krijgt:

Inmiddels is SWC van start gegaan (Supersock Worldwide Championship).
Voor mij de eerste keer dat ik hieraan mee doe. Je kunt kiezen tussen 2 patronen, en je mag kleine dingetjes wijzigen aan de sokken. Afhankelijk van je patroonkeuze en eventuele wijzigingen krijg je een aantal punten, als je de sokken af en goedgekeurd krijgt binnen 2 weken. Degenen die als eersten eindigen krijgen extra punten.
Zoals bekend doe ik niet mee voor het wedstrijdelement. Maar 1 van de 2 patronen vind ik leuk, die maak je met 2 kleuren, en daar houd ik van. Bovendien is het patroon van een Nederlandse ontwerpster die ook lid is van het Nederlandstalige team waar ik deel van uitmaak.

Gisteren pakte ik 2 garens bij elkaar, die op het oog erg leuk samen kwamen:

Helaas is het groen exact dezelfde kleur als in de Traumsterne-cake zit, en dus viel het patroon helemaal weg:

Dus ik heb een andere cake garen gepakt, en dit lijkt wel goed samen te gaan:

Makkelijk patroontje, er zit een aparte hiel in, ben benieuwd hoe dat gebreid wordt.
Ik hoop ze aan het einde van de week te kunnen laten zien!

Fijne week allemaal!

 

Zomerprojecten - Celtic Rain

 Celtic Rain is de naam van een paar sokken dat ik heb gebreid tijdens de afgelopen Sock Madness. Niet het soort patroon dat ik normaliter brei, maar dat is nu net zo leuk aan SM, je breit patronen die je niet op voorhand zelf zou kiezen. En in dit geval blijken de sokken eigenlijk heel erg leuk en mooi te zijn geworden!

Met veel kabeltjes en gedraaide steken, en met parelmoer kraaltjes erin gebreid.

Ze waren alleen, uiteraard, te groot voor ons. Deze krijgt Sanne, maar dan moeten de voeten wel een stuk korter worden gemaakt:

Kijk, ik stak even de 2 punten van een rondbreinaald door de sok, terwijl ze hem aan had. Nee, niet gemeen bedoeld of zo, maar bij de bovenste moet de nieuwe teen beginnen, bij de onderste moet de teen eindigen. Daarna de sok uitgetrokken zodat ik makkelijk kon tellen over hoeveel toeren de teen moet komen: 22 toeren.

Dus steken van die bovenste rij oppakken met een rondbreinaald, de rest eraf halen, en nieuwe teen breien. 

En dan heeft Sanne weer een nieuw paar sokken!

Hier was er al eentje aangepast, flink stuk eraf 😊. 

Tweede teen eraf, en uiteindelijk: weer een WIP minder in mijn handwerkmand!

Heerlijk, mijn mand met lopende projectjes wordt al wat leger, en de sokkenlades weer wat voller!!

Fijne zondag allemaal, en voor degenen die het vieren ook een fijne vaderdag!

Zomer projecten

Eindelijk zomer 😎😎😎!! Ja, ik heb begrip voor mensen voor wie dit te warm is. Ja, ik begrijp hoe vervelend het is als je last hebt van dit weer. En ja, ik geniet van dit weer!!

Minder pijn, soepeler kunnen bewegen, ik geniet ervan!

Druk bezig met van alles en nog wat: werk, studie (bij ons werk zul je altijd moeten blijven bijleren), huis verbouwen, tuin veranderen en bijhouden, en natuurlijk ook handwerken. In de zomer lijkt er nu eenmaal altijd wat minder tijd over te blijven voor bloggen. Niet zo gek, de avonden zijn lang, en dan ben ik liever bezig met van alles en nog wat in huis en tuin, in de winter met donkere avonden zit je binnen en komt het sneller tot bloggen. Ik weet dat dit voor veel bloggers geldt.

Bij voorkeur heb ik zo'n 3 WIP's (Work In Progress, oftewel werkjes die nog niet af zijn) maar de laatste tijd zet ik steeds weer wat nieuws op de naalden, en ik heb daardoor behoorlijk wat WIP's. Mijn plan is om de zomer te gebruiken voor het afmaken van deze werkjes.

Zo zijn er de sokken van de Sock Madness, die bijna allemaal moeten worden aangepast om ons te passen. Als breien niet gaat, kan ik vaak nog wel haken, dus ik ben bezig met projectjes met restjes garens.

Mijn plan is om zomerblogjes te maken, waarin ik de afgemaakte werkjes laat zien.

Dit is mijn eerste project: 

Ik denk dat deze trui al zo'n 30 jaar oud is. Ik weet nog dat ik het garen kocht bij De Schapekop in Nieuwpoort (toendertijd dicht bij waar ik woonde). Het zal Schots garen zijn, want zij hadden toen al garen in de collectie die werd gesponnen van een groep schapen in Schotland. Het garen voelt wat grof aan, en het is dus ongelooflijk sterk. 

Het patroon kwam uit een Anna uit 1988 (lang leve notities op Ravelry 😉). 

De trui breide ik indertijd voor mijn man, maar omdat hij het nooit koud had droeg hij deze warme trui nooit. Ik had de mouwen al eens korter gemaakt, zodat ik de trui paste. En ik draag hem graag als ik bij kouder weer in de tuin werk.

Maar er was een gaatje ontstaan:

Ik denk dat ik dat zelf heb veroorzaakt door mijn tuinschaar die ik dan in mijn werkbroek steek. Ik besloot een rand van de trui af te halen, viel nog niet mee, want dit garen is dus ruig, niet glad. Maar uiteindelijk lukte het me. Ik breide het boord er weer aan vast. Trui op een rondbreinaald, boord op een rondbreinaald, en dat dan aan elkaar breien, geeft zo'n beeld:

Maar het is gelukt, voila, de trui is weer zo goed als nieuw, daar ga ik vast nog veel plezier van hebben!

Dit stuk is wat ik eraf haalde, het bolletje met wit garen ga ik wel bewaren, wie weet moet er nog ooit eens een gaatje gerepareerd worden, maar de rest gaat weg, is gewoon te lastig om uit te halen.

Fijn weekend allemaal, en tot een volgend WIP-wordt-afgemaakt blogje!

Even bijpraten

 

Ik ben er nog hoor, gewoon bezig met van alles en nog wat. Ik bedacht me dat ik hier alweer een tijdje niet geweest was, dus ik praat jullie eventjes bij.

Sock Madness is inmiddels afgelopen, hierboven mijn sokken bij elkaar. De Leicht (met die ballonnen) wordt uitgehaald, ik heb een paar sokken gebreid in tricotsteek waar ik de afbeelding op maas. Er zullen nog wel meer sokken worden uitgehaald, maar dat is zo'n werkje wat ik wel een keertje oppak als mijn handen geen breinaalden willen vasthouden 😉.

Met Pinksteren waren tuinen te bezichtigen, en wij gingen lekker op pad om ideetjes op te doen, en gewoon eens rond te kijken hoe andere mensen hun tuinen inrichten. Het was prachtig weer, en de tuinen werden druk bezocht. Leuk voor de eigenaren dat er zoveel belangstelling was!

Ook in onze eigen tuin zijn we regelmatig bezig. Vorig jaar ontdekten we bigbags met zand en grind, die helemaal waren weggezakt en onder een flinke laag grond lagen. De bigbag met grind is nu helemaal leeg, het laatste grind deed ik in bloempotten die we volop op voorraad hebben. We gaan een vijver aanbrengen in onze tuin, waar we keien en dit grind prima kunnen gebruiken in een ondiep gedeelte.

Zoals vaste lezers wel weten is Sanne restauratieschilder. Maar dat betekent zeker niet dat ze hele dagen op de steigers staat! Ze doet historisch kleuronderzoek, dat bij monumenten noodzakelijk is om akkoord te krijgen voor schilderwerk. De verslagen zijn behoorlijk dikke boekwerken, die zij allemaal maakt. Daarnaast doet ze ook steeds meer andere werkzaamheden, zoals het aanbrengen van bladgoud. Denk daarbij aan van die haantjes op een kerktoren, of ronde bollen, zoals op de foto. Die voorziet zij dan volledig van bladgoud, dat zijn hele dunne velletjes goud die aansluitend aan elkaar moeten worden aangebracht. Een precisiewerk! 

Al met al werkt Sanne steeds vaker thuis! Gezellig voor onze poezen natuurlijk 🌞.

Zelf ben ik met veel plezier in de winkel aan de werk. Ik werk fulltime, maar gelukkig blijft er nog genoeg vrije tijd over, o.a. om te breien. Sock Madness is afgelopen, Supersock World Championship zit in het stadium van qualifier (mensen moeten dus een bepaalde sok op tijd goedgekeurd krijgen om mee te mogen doen aan de wedstrijd). Door ronde 6 van SM te bereiken heb ik me direct gekwalificeerd. Ik mag de warm-up en qualifier sokken wel breien, dat zou me punten opleveren voor de wedstrijd, maar het hoeft dus niet.

Omdat het mij niet om de wedstrijd gaat, heb ik besloten dat niet te doen, en te starten met mijn allereerste testknit ooit! Dit wordt een trui voor mijzelf, met over de panden en mouwen afbeeldingen van allerlei dieren (ree, vos, haas, uil, libelle, vlinder enz.). Ik vind het een grappige trui opleveren, ik was wel weer toe aan een ontspannend breiwerkje. Fair Isle is dat voor mij, heerlijk draadjes op de juiste manier om elkaar heen slaan (dat heeft te maken met kleurdominantie waar ik laatst over schreef). Er bestaan ook andere technieken zoals LadderBackJaquard (LBJ), waarbij je een soort spinnenweb aan de binnenkant van je breiwerk maakt. Lijkt me leuk om eens uit te proberen, maar deze trui wilde ik gewoon lekker makkelijk breien en zeker zijn dat mijn draadspanning juist is, zodat de afbeeldingen er straks mooi uit komen te zien.

Ik gebruik hiervoor Jamieson & Smith 2-ply, een garen dat ik nooit eerder gebruikte, zelfs nooit eerder in handen heb gehad, maar wat de designer zelf ook gebruikte voor haar trui, en wat ik graag eens wilde uitproberen, omdat ik er vaak over lees en hoor op breiblogs en -vlogs. Het is een wat stug garen, haakt wat aan elkaar, dat is dus perfect voor Fair Isle. De mouwopeningen worden later gemaakt d.m.v. een steek, simpel gezegd: je breit op die plek een aantal steken die je later doorknipt, dan pik je de steken rondom de armsgaten op en breit de mouwen eraan vast. Ik heb dat nooit gedurfd, bang dat de draden toch los zouden komen, maar met dit garen durf ik het wel aan (zegt ze stoer 😂). Het hoeft niet,  je mag er ook voor kiezen om de bovenkanten van de panden heen en weer te breien, maar ik ga echt voor die steek, dit lijkt me de perfecte kans om dat eens te proberen. Het zijn kleinere stukken dan wanneer je een vest zou doen en de hele voorkant moet worden opengeknipt, dus ik verzamel al mijn moed en ga ervoor 🌞.

Zo, jullie zijn weer een beetje op de hoogte van ons reilen en zeilen, ik ga me omkleden en naar mijn werk. Alvast een fijn weekend allemaal!