TT-weekend in Assen

Het is TT-weekend is Assen. Dat betekent:
- de hele dag motoren horen, dichtbij en verder weg
- klanten die in allerlei talen proberen uit te leggen dat ze op zoek zijn naar campinggas, batterijen, een zaklamp, een schaduwdoek voor boven de tent, een zeil voor onder de tent, luchtslangen voor compressors, een hamer voor de tentharingen, enzovoorts
- een rooster wat lastig rond te krijgen is, omdat bijna elke collega wel graag vrij is dit weekend

Wat betreft dat laatste: de TT is voor Assen wat carnaval is voor Brabant. Maar in tegenstelling tot Brabantse filialen, die tijdens de carnaval van ons hoofdkantoor toestemming krijgen om dicht te zijn, zijn wij gewoon alle dagen open. Want op ons hoofdkantoor denkt men dat al die bezoekers vast een leuk bedrag gaan besteden bij ons in de winkel. Nou, dat valt bijzonder tegen, van de TT worden wij niet rijk! En dat zouden ze toch zo langzamerhand op ons hoofdkantoor ook wel door moeten hebben.
Bovendien is er niemand in Assen of omgeving, die bedenkt om dit weekend naar een bouwmarkt te gaan. Ze gaan 's avonds/'s nachts uit, slapen overdag lang uit en gaan dan 's middags alweer de stad in. De winkels zien ze volgende week wel weer!

Omdat ik helemaal niets heb met motoren en/of het uitgaansleven van de stad, word ik altijd ingeroosterd in het TT-weekend. Zo kunnen anderen vrij zijn. Vind ik helemaal prima hoor. Dus gisteren werkte ik de middag/avond, en vandaag werkte ik ook de hele dag.
Zoals verwacht, geen drukte, en de klanten die kwamen deden alleen kleine aankopen. Ach, dit is in onze jaarbegroting ingecalculeerd. Wel zijn de klanten stuk voor stuk goed gehumeurd, ze hebben een gezellig weekend, of ze nou wel of niet naar de wedstrijden gaan kijken, het is een vrolijke boel.
Vandaag ook heel wat zwembaden en ventilatoren verkocht, logisch als het boven 30 graden is!

Vannacht wordt een tropische nacht, veel sterkte voor iedereen die daardoor moeilijk slaapt!

zomaar een zonnige dag

Kijk toch eens hoe de lavendel het naar de zin heeft. Half 7 in de ochtend, en in afwachting van het zonnetje om op hun bolletje te gaan stralen.

Het enige nadeel van de zomer, vind ik de stekende insecten. Ja, ik spuit me echt wel in met een product met hoog deet-gehalte. Nee, ik zit niet te wachten op een discussie of dit nu wel of niet goed voor het milieu is. Als ik dat niet deed, zou ik zo ongeveer van top tot teen worden lek geprikt. Het helpt misschien voor 90-95% tegen de steken, helaas weten de stekers me toch af en toe te prikken. Op soms heel lastige plekken. Zo heb ik nu een bult precies in het midden van mijn hand, aan de binnenkant! Hoe bedenkt zo'n beestje het! Als ik op zo'n moment mijn hand dicht knijpt, is hij/zij ten dode opgeschreven!
Ik heb nog even lekker alle ramen tegen elkaar open staan, kan er koele lucht naar binnen stromen.
Straks de boel weer dicht, om de warmte buiten te houden.

Gisteren stond er bij dochter op de app: het wordt morgen 8 graden kouder dan vandaag! Dat houdt in dat er voor vandaag 26 graden wordt verwacht. Heerlijk, en ik denk voor de meeste mensen beter uit te houden dan boven de 30 graden.
Ik ga vandaag weer lekker genieten van de warmte. Voor iedereen die het minder fijn vindt: sterkte en houd je gemak, veel drinken en weinig doen!

het is zomer dus ik haak

Ik houd heel erg van breien, maar in de zomermaanden haak ik ook altijd graag.
Bovenstaand bolletje had ik nog liggen, zat ooit in een zak met diverse bolletjes garen, die ik kocht in een kringloopwinkel.
Het is op de foto niet te zien, maar er zit een klein glittertje in het garen.
Leek me leuk om daarmee een randje te haken langs de hals van een t-shirt. Of misschien wel in een shirt met v-hals een driehoekje te haken, lekker luchtig.
Maar ja, ook al is het garen o.a. in mijn lievelingskleur paars, ik had geen enkel shirt in de kast ligt waar het goed bij kleurde. En om nou een shirt te gaan kopen om daar een randje aan te kunnen gaan haken, gaat me echt te ver.
Het garen is paars/roze/heel lichtgrijs. Het lijkt op de foto misschien wit, en witte shirts heb ik wel, maar nee, daar past het ook niet bij.
Ander plannetje bedenken dus.

Ik pakte er eens wat andere garens bij...

...en ik ging aan de haak. Ik zette wat op, en haalde weer uit. Zette wat op, en haalde weer uit.

Dit ziet er niet uit, maar als je het opspant krijg je dit:

Ik ging een beetje dingetjes uitproberen. Geen patroon, geen vooraf vaststaand idee, zomaar lekker aan de haak, en ik zie wel hoe het er uiteindelijk uit gaat zien.

Nee, ik was geen feestslingers aan het haken!

Mijn idee was om een luchtig bolerootje te haken, wat ik dan over een t-shirt of mouwloos hemdje zou kunnen dragen. Maar het werd allemaal niet zoals ik in gedachten had.

En dan is het voor heel simpel: dan trek ik alles weer uit!

Geeft niks, ik ben lekker creatief bezig geweest, en het uitgetrokken garen komt wel weer bij iets anders van pas.

Genieten jullie ook zo van de zomer? Ik vind het heeeeerlijk!!! Door de hoge temperaturen zijn mijn spieren lekker soepel, waardoor ik veel makkelijker beweeg. En ik ben bijna pijnvrij! Hoe heerlijk is dat?! Dus van mij mag dit mooie weer nog wel een hele tijd aanhouden.

Voor iedereen die minder goed tegen de warmte kan: begin al vroeg met de klusjes die beslist gedaan moeten worden, zodat je later op de dag je rustig kunt houden. Vergeet vooral niet om goed te blijven drinken. Houd ouderen en dieren een beetje extra in de gaten. En bedenk: ook al verandert het klimaat in Nederland, de dagen waarop het in ons koude kikkerlandje boven de 25 graden uit komt, zijn maar een klein deel van de 365 dagen die elk jaar telt! 

Tour de France

Ik ben op Ravelry lid van de Tour de France KAL groep. Dit is een groep mensen die houden van handwerken en wielrennen. De groep is ontstaan met het idee om een trui te kunnen winnen. Niet een echte, gewoon voor de lol. Een gele, rode, groene of bolletjestrui. Aan elke trui werd een bepaald doel gehangen, bijvoorbeeld zoveel mogelijk projectjes starten en afmaken tijdens de TdF, of zoveel mogelijk WIP's afmaken, of gewoon lekker handwerken tijdens het kijken naar de Tour, niks geen gehaast, gewoon genieten.
Uiteraard ben je ook vrij om zelf een bepaald doel te bepalen.
Ik deed al vaker mee, en voor dit jaar heb ik mijn doel al bepaald: ik ga de sokken die ik heb gebreid tijdens de Sock Madness passend maken.

Dit zijn ze. Het meest linkse paar past perfect, ga ik dus niets aan veranderen. Het paar daarnaast is ook helemaal goed (behalve dan de kwaliteit van het garen!).
Het rode paar ga ik uithalen.
Het okergele paar, daar ben ik nog niet over uit. Misschien passend maken, eens vragen of dochter ze wil. Ik vind de kleur garen erg mooi, maar ben niet weg van het patroon.
De zalmkleurige sokken is een verhaal apart, de ene is veeeeel te lang geworden doordat ik een leesfout maakte, dus die moet aangepast. Ik heb daarmee trouwens wel een prijs gewonnen tijdens de Sock Madness, maar dat vertel ik later nog wel eens.
De andere sok hoeft maar een klein stukje ingekort.
En het paar dat overdwars ligt? Daarvan moet 1 been opnieuw. Ik twijfel of ik alleen een stuk been zal breien, en dan aan de sok zetten, maar ik denk dat dat niet onzichtbaar te doen is. Dus waarschijnlijk ga ik 1 sok helemaal opnieuw breien.
Ik heb nog even de tijd om precies te bedenken hoe en wat ik ga aanpassen, de Tour begint 6 juli.
Zijn jullie wielerfans?

garen afgekeurd

Herkennen jullie deze sokken?
Het zijn de Smock Madness sokken, een patroon uit de Sock Madness serie van dit jaar.
Ze zijn 3 maanden oud. Ik heb ze een aantal malen gedragen, het is een fijn model sok. En ik heb ze ook al wel een paar keer gewassen, handwas.
Nu zien ze er zo uit:

Ongelofelijk! De hielen zijn al helemaal vervilt, en bij de bal van de voeten worden de sokken nu al dun! Ik heb nog wel wat restjes, dus ik kan de sokken onder de voet wel verstevigen door ze te mazen, maar dit heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt!
Ik gebruikte al wel eerder Lana Grossa Meilenweit garen, en was daar altijd erg tevreden over voor wat betreft de kwaliteit. Dit is Americano, en die ga ik dus nooit meer kopen! Wat zonde zeg.

fibro en sokken

Lieve allemaal, dank jullie wel voor de lieve mailtjes die ik ontving.
Ik schreef in mijn laatste berichtje dat het handwerken even stil lag door een fibro-aanval.
Prompt kreeg ik lieve mailtjes van jullie, met beterschap-wensen, en ook vaak de vraag hoe dat kon, een aanval bij dit mooie weer.

Nou, het was gewoon mijn eigen schuld hoor.

Ik werk in een winkel, met een stalen constructie en een plat dak. Dat betekent dat het inmiddels binnen alweer erg warm is geworden. Ventilatie is er niet (laat staan airco), de enige frisse lucht die binnen kan komt via de voordeuren. En die zitten in een sluis, die volledig uit glas bestaat, en waar de zon gedurende de hele dag op schijnt. Daar komt dus alleen maar extra warm lucht door naar binnen.

Nu is het de tijd van het jaar dat er weer vraag is naar ventilatoren. Een collega besloot een mooie show te bouwen, en daar een stuk of 10 ventilatoren in te verwerken, die stuk voor stuk hun werk deden. Veel collega's en klanten zijn er blij mee, gaan even ervoor staan om wat af te koelen.
Maar wind is voor mij funest!

En wind krijg je wel, als 10 ventilatoren in jouw richting blazen! Ik was dus niet erg blij met die show, maar goed, ik trok gewoon shirts met lange mouwen aan, dan zou het wel meevallen. Maar dat viel dus niet mee! De volgende dag gaf ik aan dat dit fout zou gaan, en draaide ik de ventilatoren zo, dat ze allerlei kanten op bliezen, behalve richting mij. Nu ben ik net een nieuwe collega aan het inwerken, en dat is nogal een haaibaai helaas. Zij draaide de ventilatoren weer terug, want "anders kan ik niet werken hoor, in die hitte". Ik legde haar uit waarom ik daar niet blij mee was, maar besloot het nog maar een dag aan te zien. Ja, foute boel! Mijn armspieren begonnen na de eerste dag al te protesteren, eerst alleen pijn doen, dan van lieverlee de ene na de andere die in de kramp schoot.
Heb je wel eens kuitkramp gehad? Niet zo prettig, niet waar? Nou, dat dus in mijn beide armen. Ik kan je vertellen, dat werkt erg onhandig. En dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Want door de verkrampte spieren (en de pijn daardoor), kon ik 2 nachten niet slapen. Die slaap is juist heel nodig, want tijdens je remslaap ontspannen je spieren. Nu dus niet. Nou goed, jullie willen niet weten hoe ik er de derde dag bij liep. Nou ja, liep, vooruit schuifelde. Mijn verbijsterde collegaatje vroeg wat er met mij aan de hand was, en ik antwoordde dat dit dus was veroorzaakt door die ventilatoren, en dat ik hoopte dat ze nu wel zou begrijpen dat de ventilatoren van mij afgekeerd zouden worden. Nou, ze vond het niet erg geloofwaardig, zoiets had ze nog nooit gehoord! Geeft niet, dan weet je het nu, en van nu af aan dus geen ventilator meer gericht op mij!

Ze vond het ook maar vreemd dat ik aan het werk was, zij zou zich ziek melden als ze zoiets had! Ja, jij wel, dacht ik, maar ik ben er maar verder niet op ingegaan. Want hoe leg je iemand uit dat je aan het werk wilt blijven, ook al had je al jaren geleden afgekeurd kunnen zijn? Dat je juist in beweging moet blijven omdat het anders alleen maar van kwaad tot erger gaat? Nee, dat heb ik wel geleerd, ommijn energie te gebruiken voor wat ik belangrijk vind, en iemand zoiets gaan uitleggen terwijl wel duidelijk is dat ze liever lui dan moe is, dat is verspilde moeite. En nee, ik verspil mijn energie tegenwoordig niet meer!

Zondag was ik weer in staat de breinaald vast te houden, en dan is het belangrijk om ook echt je spieren aan het werk te zetten. Dus ging ik verder met de sokken voor dochterlief. En zoals jullie inmiddels hebben gezien, zijn ze af!
Ze wegen samen 84 gram, best veel voor een maatje 36, maar dat komt door het patroon, waar gewoon meer garen voor nodig is als voor een tricotsteek, en doordat ik de benen wat langer heb gebreid. Ze zijn nu een beetje tussen sokken en kniekousen in. Enerzijds omdat dit qua kleurverdeling wel zo mooi uit kwam, anderzijds omdat dit garen vrij warm aanvoelt, en ze dus vooral in de winter gedragen zullen worden. Dan is een wat langer been wel fijn om warm te blijven.

Geniet van het zonnige weer allemaal!

Sock Madness 2019 afgelopen

Afgelopen week was de laatste ronde van de Sock Madness 2019.
Tjonge, wat een tempo hadden de finalisten! De eerste plaats was voor iemand die 16,5 uur na het ontvangen van het patroon, haar sokken af en goedgekeurd had.
Zij liever dan ik!
Dit is een foto van het laatste patroon:

Let op, dit zijn dus niet mijn sokken, ik ben er nog niet eens aan begonnen (ze zijn van Villiputti, dat is haar Ravelry naam).
Zeker wel een patroon wat mij aanspreekt. Jullie weten zo langzamerhand wel dat ik houd van sokken breien met meerdere kleuren garen.
Het is een ingenieus patroon. Normaal gesproken krijg je bij zo'n patroon aan 1 kant een naad, maar hier loopt het patroon door. De ene sok moet je binnenste buiten breien, zodat je een rechter en een linker sok krijgt, waarbij de "ruitjes" elk een andere kant op gaan.
Bij deze sokken van Haastjerepje zie je beter wat ik bedoel:

Ik ben blij dat dit patroon pas in ronde 7 voorbij kwam. Stel dat het al in ronde 2 was langs gekomen. Dan had ik waarschijnlijk op dat moment besloten om cheerleader te worden. Simpelweg omdat ik geen plezier zou hebben aan het breien van sokken die zo ongelijk zijn!

Ik denk dat ik 2 dezelfde sokken zal gaan breien, want een gelijk paar sokken spreekt me nu eenmaal veel meer aan (en hetzelfde geldt voor mijn dochter, dus ook voor haar zou ik een gelijk paar breien).

Ik vond het meedoen aan Sock Madness echt ontzettend leuk, heb veel nieuwe technieken en trucjes enzovoorts geleerd, en heel leuke mensen ontmoet.
Na zo'n gezamenlijk evenement, loop je kans om in een soort gat te vallen.
Zal mij niet gaan gebeuren hoor!
Al een paar jaar doe ik mee met de Tour-de-France-KAL. Liefhebbers van de wielersport praten daar over de dagelijkse gebeurtenissen tijdens de Tour, en ondertussen proberen we een bepaald doel te bereiken gedurende de Tour. Er zijn allerlei lijntjes met bepaalde doelen, waar je uit kunt kiezen, maar je kunt ook je eigen doel kiezen. Ik deed al eens mee aan het lijntje om zoveel mogelijk kleine dingetjes te maken, daarbij restjes garen gebruikend.
Ik heb meestal maar een stuk of 3 verschillende projecten op de naalden staan. Vorig jaar waren het er heel wat meer, en dus deed ik toen mee aan het lijntje WIP's afmaken (WIP staat voor WorkInProgress, dus werkjes waar je nog mee bezig bent).
Ik weet niet welke lijntjes er dit jaar zullen worden bedacht, maar ik heb er zelf al eentje bedacht: de sokken van de Sock Madness aanpassen, zodat ze passend zijn voor mij of mijn dochter.

Maar.... het duurt nog 3 weken voordat de Tour begint. Tot die tijd heb ik dus nog tijd voor ander handwerk! Ik liet jullie al de sokken zien die ik nu voor mijn dochter aan het breien ben.

Na de groene tenen en begin van de voeten, ging ik verder met het geel.
Ook de hielen werden geel:

Het lag een aantal dagen stil (gevalletje fibro-aanval) maar vandaag pak ik het weer op. Ik zit lekker buiten in het zonnetje, het enige geluid om me heen is de wind door de bomen en de vogels, wat wil een mens nog meer op een vrije zondag?!
Fijne dag allemaal!

Tweede Pinksterdag

Jullie hebben vast al door dat het meedoen aan de Sock Madness dit jaar mij heel goed is bevallen.

Ik had al zo vaak gelezen van deelneemsters, dat het zo ontzettend leuk is. Je leert mensen van over de hele wereld kennen, die dezelfde passie hebben als jij, en dat levert echt heel leuke contacten op.

Het is weliswaar een wedstrijd, maar eigenlijk merk je daar niet veel van. Althans, dat vind ik.

Er zullen vast heel fanatieke deelneemsters zijn, maar ik heb de indruk gekregen dat iedereen vooral meedoet voor het plezier.

Als iemand ergens niet uitkwam, of twijfelde of ze wel goed bezig was, dan werd dat heel snel verholpen. Er was altijd wel iemand die uitleg wilde geven, een foto wilde bekijken en uitleggen wat er anders moest enzovoorts. 

Ik heb ook vaak gelezen dat mensen het hele jaar eenvoudige sokken breien, om zich dan eens per jaar te laten uitdagen door de patronen van de Sock Madness. Dan is het een sport om die ingewikkelde patronen tóch te gaan breien, en te proberen dat ook nog binnen de tijdslimiet te doen.

Dat begrijp ik wel.

Ik heb 6 paar sokken gebreid tijdens de SM, waarvan 4 aanpassingen vragen. 

Van die sokken zag je de foto's hierboven al voorbij komen. Het eerste paar vraagt om 1 nieuw been, omdat ik van garen wisselde (in het echt is het contrast tussen de 2 garens goed te zien, maar op de foto's niet, waardoor moderators moeite zouden hebben de sokken te beoordelen).

Het tweede paar heeft een clowns-sok opgeleverd, veeeeel te groot! Daar heb ik nog een leuk nieuwtje over te vertellen, maar dat komt later wel.

Dan de sokken uit de 4e ronde, die af leken, maar waarbij ik een half patroontje te weinig breide bij 1 van de sokken.

En tot slot de rode sokken met kralen. De voeten zijn te lang, en ik twijfel nog wat ik zal gaan doen.

Alleen nieuwe tenen eraan breien, of ze helemaal uithalen. Ik vind ze er niet zo leuk uitzien, te druk met al die patronen, dus wie weet haal ik die zelfs wel helemaal uit.

Maar ik ben daar nog niet aan begonnen,  ik wilde eerst even een eenvoudig paar sokken tussendoor breien. Die liet ik jullie gisteren zien.

In mijn team zit een ontwerpster, Sarah Paine. Zij heeft, tijdens de Sock Madness, de tijd gevonden om een patroon te ontwerpen. Het patroon heet GardenTrellisSocks, genoemd naar die trellis-schermen die je in je tuin kunt zetten.

Weet je wat nu zo ontzettend lief van haar is? Ze heeft al haar teammaatjes een link gegeven, waarmee wij het patroon gratis kunnen downloaden!

De draadjes van de teams zijn in principe te lezen door iedereen die lid is van de Sock Madness groep op Ravelry, en wat gebeurde er binnen 24 uur? Iemand die geen lid was van ons team, en dus helemaal geen recht had op een gratis patroon, had de link op FB gezet!!!

Toch niet te geloven?!

Sarah heeft de link moeten verwijderen, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat iedereen gratis haar patroon downloadt. Wij, haar team-maatjes, kunnen via een mailtje aan haar alsnog het patroon krijgen. Voor mij niet nodig, ik vind het patroon zo leuk, dat ik het direct heb gedownload.

Kijk, dit zijn ze:

Dochter vindt het patroon ook erg leuk, en ik ben vandaag begonnen om deze sokken voor haar te breien. Ze koos 2 kleuren garen uit:

Het is een patroon dat vanaf de teen begint, dus helemaal mijn ding!

Ik begin met groen, tot ongeveer halverwege de voet, dan geel, en met het been weer eerst groen en dan geel.
Het begin is er:

We boften vandaag met het weer, de hele dag is het droog gebleven, en het zonnetje wisselde steeds af met wat wolkjes. Een paar minuutjes geleden is het hier gaan regenen, goed voor de tuin, het gemaaide gras kan weer bijkomen, de lavendelstruiken zijn echt enorm groot uitgegroeid (zal later deze week een foto maken) en ik hoef nu niet met de gieter de plantenbakken langs (ze staan er echt ontzettend goed bij!).
Fijne avond allemaal!

Op een mooie Pinksterdag...

... zit ik heerlijk buiten, in het zonnetje. Het belooft een mooie dag te worden! Het zonnetje doet al erg haar best.
Gisteren was het eerder een herfstdag. Veel regen, veel wind. Ik draaide een was, en hing die op aan de lijnen onder ons afdak, en op een droogrek, wat ik op het overdekte terras zette. Ondanks de hoge luchtvochtigheid, was vanmorgen alle was al droog. Die hangt en ligt inmiddels alweer in de kast.

Vanmorgen een volgende was gedraaid, en die hangt nu te drogen. Die zal vanmiddag dan wel droog zijn, net als het gras, dat ik vanmiddag wil maaien.

En verder? Verder wordt het vandaag een lekker rustig dagje freubelen. Dochterlief zal waarschijnlijk wel aan het schilderen gaan (ze is momenteel veel portretten aan het schilderen, deels omdat ze dat gewoon leuk vindt om te doen, deels omdat ze daarmee haar techniek in precisie-schilderwerk traint).

En ik ga een paar sokken voor haar breien. Oh wacht eens, ik heb jullie mijn kniekousen nog niet eens laten zien!

Herinneren jullie nog de bol wol?

Ik had voor de Sock Madness een aantal bollen wol in 2 gelijke delen verdeeld, zodat ik die startklaar had liggen. Maar eigenlijk vond ik voor de meeste patronen van SM effen gekleurd garen beter uitkomen. Het is bij de SM tenslotte belangrijk dat de moderators op je foto's goed kunnen zien of je wel alles volgens patroon hebt gebreid.
Dus deze wol was blijven liggen.

Na alle patronen van de Sock Madness was ik wel toe aan een eenvoudig patroontje.

Ik begon bij de tenen, Judi's Magic Cast On blijft toch echt mijn favoriete manier van sokken opzetten. Geen naad bij de tenen vind ik wel zo fijn. En breien vanaf de teen houd ook mijn voorkeur, omdat je niet bang hoeft te zijn dat je net niet uitkomt met je garen.

Een eenvoudig streepje van 1av-1re-1av en dan 4 recht. Het garen breit erg prettig. Goed getwijnd, geen gedoe met steeds je naald in de draad steken.

Meestal brei ik sokken. Maar toen ik de boorden op de juiste lengte had voor een paar sokken, besloot ik dat ik deze keer kniekousen zou breien. Het is best een specifiek kleurverloop, en dat maakt het lastig om restjes op een leuke manier te gaan verwerken in een ander paar sokken.
Bovendien voelt het garen wel warm aan, dus een paar kniekousen voor de winter zou niet verkeerd zijn van dit garen.
Nu zijn bij de meeste mensen, en ook bij mij, de enkels een stuk smaller dan de kuiten. Je kunt er dan voor kiezen om steken te meerderen, maar dat vond ik in dit geval niet zo leuk, dan zouden de banen van rechte steken opeens een stukje breder worden. Dus besloot ik hetzelfde aantal steken te houden, maar gewoon verder te breien met een dikkere maat breinaald.

Haha, ik heb sockblockers, maar ja, die zijn bedoeld voor sokken! Dus toen ik ze in de kniekousen deed om ze op te spannen, hield ik aan de bovenkant een stuk been over.

Toen ik het garen in 2 gelijke delen had gewikkeld, bleef er nog een stuk garen over. Dat liet ik op de bol zitten, aan de 2 gelijke bollen zou ik genoeg hebben voor een paar sokken. Maar nu ging ik dat restant dus toch gebruiken. Was wel benieuwd hoe veel er op dat restant nog in 2 gelijke bollen was te verdelen. Nou, alles! Het garen heet niet voor niets Twin Socks. Al wat er is overgebleven zijn deze 2 stukjes:

De weegschaal verspringt niet eens als ik ze erop leg. Voor het idee van hoe weinig het is, legde ik er even een 5-cent muntje bij.

Het was de eerste keer dat ik dit garen gebruikte, het is me heel goed bevallen, dus als ik het ooit weer eens ergens tegenkom, zal ik er zeker nog wel een keer een bol van kopen.

Fijne zondag allemaal!

tweede verjaardag

Sinds een paar jaar vieren dochter en ik twee keer per jaar haar verjaardag.

Ik denk dat ik jullie al wel eens verteld heb, dat dochterlief een aantal jaar geleden een serieuze zelfmoordpoging heeft gedaan. Ze was al geruime tijd erg depressief, geestelijke hulpverlening pakte het niet erg best aan: stop er maar lekker wat anti-depressiva in, dan zal het wel verdwijnen, was zo ongeveer wat ze deden.
Ze had akelige bijverschijnselen van de anti-depressiva, maar helpen tegen haar depressie deden ze niet!
Uiteindelijk wilde ze niet meer verder leven, omdat het leven op die manier totaal zinloos was geworden voor haar.
Gelukkig kwam ik op tijd, om te voorkomen dat de zelfmoordpoging slaagde (zij denkt daar nu net zo over hoor!, blij dat het toen niet lukte).
De volgende dag zaten we bij de GGZ, ineens werden haar klachten wél serieus genomen, en kwam er een psychiater bij. Haar dossier werd bekeken, en wat viel ze opeens op? De oorzaak van alle ellende!

Het bleek dat ze nauwelijks vitamine D in haar lichaam had. En dat was al behoorlijk lang zo. Maar geen arts had dat ooit verteld.
Een tekort aan vitamine D kan leiden tot een (ernstige) depressie. En dat was precies wat er bij mijn dochter aan de hand was. Ze kreeg een heel hoge dosis vitamine D toegediend, en moet de rest van haar leven dagelijks vitamine D slikken, omdat haar lichaam dit niet opneemt uit zonlicht of voedsel.
Gelukkig is ze inmiddels helemaal hersteld, en ze is nu een vrolijke jonge vrouw.

De datum waarop dochterlief haar zelfmoordpoging deed, en ik voorkwam dat ze daarin slaagde, valt in de eerste week van juni. Die dag voelt als een soort van weder-geboorte voor haar. Dat was de dag waarop haar leven had kunnen eindigen, maar, gelukkig, doorging. En daarom voelt die dag, net als haar echte geboortedag, als een soort van geboortedag, die we elk jaar vieren.

(op de foto hierboven zie je poeslief op haar schoot liggen; je kunt de tattoo op haar rechterarm zien: be happy; Die tattoo heeft ze na haar zelfmoordpoging laten zetten, de ; staat voor: ik had een punt achter mijn leven kunnen zetten, maar ik ben doorgegaan).

We gingen een tijdje terug op zoek naar een leuke plek om uit eten te gaan op haar "extra verjaardag".
Op social deal kwamen we iets heel leuks tegen: een wandelarrangement, waarbij je vooraf een kopje koffie of thee met appelgebak, of een smoothie met energiereep krijgt. Daarna ga je een wandeling maken. Bij terugkomst krijg je eerst een grote kom soep, en daarna kun je kiezen uit een belegd broodje of een pannenkoek naar keuze. En dat allemaal voor maar € 8,95 per persoon!

De wandeling loopt door het Drents-Friese Wold, het restaurant is in Appelscha. Zoals jullie op de bovenstaande foto's kunt zien, is Nederland echt niet overal helemaal vlak, de foto's nam ik afgelopen zondag tijdens onze wandeling.

We boekten een paar weken geleden al. Gelukkig maar, want een dag of 2 later bleek dit arrangement al helemaal uitverkocht te zijn. Omdat het niet alleen een etentje was maar ook een wandeling, besloten we om het op zondag te boeken. Afgelopen zondag! Ja, de eerste dag dat we dit jaar in Nederland tropische temperaturen hadden. Maar geen punt, want de wandeling liep helemaal door het bos. Heerlijk was het daar. We kregen de langste route mee, die zou 5,4 km zijn, maar we waren al in 40 minuten terug op het vertrekpunt. Nu lopen wij altijd stevig door, maar dit leek ons toch niet te kloppen! Want in verband met de warmte liepen we op een, voor ons, rustig tempo. Geen probleem, we gingen gewoon weer een ander bospad op, en liepen uiteindelijk nog zo'n 2 uur door de bossen.
De tomatensoep en de pannenkoeken die we daarna bestelden, smaakten ons prima.

Natuurlijk weer helemaal vergeten om foto's te maken van de smoothies die we kregen. Het waren heel grote glazen, met heerlijk koele smoothies, leuk versierd met zo'n parapluutje enz.
Ook de soep was al op, voordat ik erg had in foto's maken. Maar zowaar, de pannenkoeken zetten we wel op de foto:

Dochterlief nam de vrouwen-pannenkoek. Serieus, zo heet die! Voorzien van witte en bruine chocolade, vers fruit, en een fikse klodder slagroom in kom. Ik koos voor een steviger pannenkoek, met o.a. paprika, uien, spek, tomaten en champignons:

Ze waren zaaaaalllliiiiiggg!

We hebben een heerlijke dag samen doorgebracht, waar we nog lang van zullen na-genieten!