Dank je wel Reina! Toeval bestaat niet!

 De zaterdag begon hier wat aarzelend, het zonnetje zat nog een tijdje verstopt achter de wolken, maar aan het einde van de ochtend brak de lucht open. Maar al had het gisteren pijpenstelen geregend, mijn dag kon al bij voorbaat niet stuk!

Zo'n anderhalve week geleden, op de verjaardag van mijn dochter (toeval bestaat niet!), kreeg ik een mailtje van een lezeres van mijn blog, Reina. Ze schreef me dat ze gaat verhuizen naar een kleinere woning, en vroeg zich af of ik misschien belang zou hebben bij een aantal onafgemaakte breiwerken die ze nog had liggen. Ze vond het zonde om ze weg te gooien.

Wat ontzettend lief dat ze aan me dacht! Ik vroeg haar om foto's en die stuurde ze me op. 

Nou, daar werd ik blij van, mooie breiwerkjes van mooie garens. We spraken een prijs af, en bespraken hoe we ervoor zouden gaan zorgen dat het breiwerk bij mij zou komen.

Ik stelde voor dat ze het zou opsturen, en uiteraard zou ik dan de verzendkosten voor mijn rekening nemen. Maar Reina schreef dat ze regelmatig op pad zijn door het land, en wie weet kwam ze wel een keer bij mij in de buurt.

Hoe lief, ze wilde zelfs de moeite nemen om het bij mij te brengen! Maar tegelijkertijd, we hebben te maken met Corona, en wetende dat ik niet behandeld zal/kan worden als ik besmet raak, betekent dat ik heel erg voorzichtig ben met contacten. Normaal gesproken, zonder Corona, zou ik haar hebben uitgenodigd om op de koffie te komen, mocht ze een keer in de buurt zijn. Maar nu durf ik dat niet.

Gelukkig had Reina daar alle begrip voor. Zelf vind ik het nogal ongastvrij overkomen als iemand iets bij je komt brengen, en je laat die persoon niet binnen in je huis, maar Reina had er alle begrip voor.

Ik gaf haar mijn adres, en, zoals ik al schreef, toeval bestaat niet! Ze woont in Noord-Brabant maar zou zaterdag naar Drenthe komen. Sterker nog, ze ging naar vrienden in een dorpje dat zo ongeveer naast ons dorp ligt! De afspraak was snel gemaakt, Reina zou bij mij langs rijden, we zouden geld en garens aan de deur uitwisselen. 

Gisteren was het zover, vooraf kreeg ik een app-je hoe laat ze er ongeveer zou zijn, en ja hoor, daar reed een camper de straat in. Ik ben naar buiten gelopen, we hebben eventjes heel kort met elkaar gepraat, en geld en tas uitgewisseld.

Jullie hebben het al begrepen, de breiwerken die ik van Reina overnam, staan op de foto's hierboven.

Ik ben er blij mee, en ja hoor Reina, je gaat hier zeker te zien krijgen wat ik er van maak!

Nogmaals heel hartelijk bedankt, dat je aan me dacht, om je breiwerken aan me aan te bieden, en zelfs de moeite nam om even om te rijden om ze bij mij af te geven.

creatieve hulp van poeslief

 

Als je dochter lapjes heeft gehaakt, en ze op de grond uitlegt om te zien hoe ze ze gaat verdelen, en poeslief daar graag advies bij geeft....

Fijn weekend!

D van Draadjes (Crea2021)

 D van Draadjes

De D van draadjes, hoe logisch kan het zijn. Vorige week koos Elizabeth hier al voor, ik deze week ook.

Draadjes waren er altijd al in mijn leven. Met een moeder die vroeger als coupeuse had gewerkt, en die alle kleding voor mij maakte, waren er altijd stofjes, draadjes en naalden om me heen.

Wat had ik er een hekel aan, als ik tussen de middag uit school kwam, en ik weer zo nodig iets moest passen, wat mijn moeder die ochtend in elkaar had gezet! Ze beloofde me elke keer weer dat ze echt heel zeker was dat er geen enkele speld meer in zat, maar elke keer weer prikte ik me toch weer aan een vergeten speld.

Naast heel mooi naaien, kon ze ook uitstekend breien, haken en borduren. Als mijn moeder zat, had ze een puzzelboekje, een leesboek of een handwerkje in haar handen.

Ik hield niet van handwerken. Mijn handwerkjuf dwong mij om rechtshandig te handwerken, en dat lukte me als linkshandige absoluut niet. Dan heb je er ook echt geen lol in. 
Ik hield van turnen, het liefste deed ik dat elke dag. Ik hield van sporten op school, deed mee aan alle competities die werden georganiseerd, en toen ik net 16 was liep ik een enkelblessure op bij een atletiekwedstrijd. Dat was een keerpunt in mijn leven (gelukkig wist ik dat toen nog niet, maar ik zou de komende 12,5 jaar allerlei behandelingen en onderzoeken krijgen, en 3 operaties ondergaan, voordat ik eindelijk weer normaal kon lopen).

Tja, daar zit je dan, net 16 jaar oud en niet kunnen sporten, niet eens zonder krukken kunnen lopen. Lezen vond ik leuk, maar dat kun je toch ook niet het hele weekend zitten doen. Dus, tot grote vreugde van mijn moeder, vroeg ik haar om wat restjes garen en een haaknaald, en ik haakte mijn eerste kledingstuk! Een bolero, die waren toen helemaal in de mode. Ik heb nog ergens een foto waarop ik dat draag. Drie keer raden welke kleur dat had: paars! Tja, toen al mijn lievelingskleur (op Ravelry is mijn nickname paarsedraad).

Ik heb in dit blogje willekeurig wat foto's van handwerkjes geplaatst (met paars erin), alleen maar tekst is toch ook maar saai!

Ik wil jullie allemaal alvast een fijn weekend wensen!

Afscheid van de winter

Dank voor de lieve reacties op mijn blog van vrijdag, over vitamine D. Voor diegenen die vitamine D uit ultraviolet licht opnemen, is het goede weer begonnen!

We maakten vrijdag een fijne wandeling over de heide en door het bos. In de greppels langs de weg lag nog een best dikke laag ijs

Het grondwaterpeil is erg hoog, door alle gesmolten sneeuw, delen van het bos lijken nu meer op een moeras. Ook daar lag nog ijs op, en her en der lagen nog sneeuwresten.

Zelfs op de vennen in het heidegebied, waar toch al een paar dagen het zonnetje op heeft staan schijnen, lag nog een dun laagje ijs.

De paden waren behoorlijk modderig, en ook tussen de heide, waar het normaal droog is, liepen waterstroompjes.

's Morgens had het zonnetje heerlijk geschenen, maar 's middags zat ze verstopt achter bewolking.

Dat maakte dat het, zeker op de open vlakten van de heide, best koud aanvoelde.

Zouden het de laatste stuiptrekkingen zijn van Koning Winter? Of hebben we nog meer kou in het verschiet? De sneeuw was prachtig, het ijs heeft voor veel mensen ontspanning en plezier opgeleverd, maar ik ben blij dat de temperatuur nu weer in de dubbele cijfers bóven nul schiet.

Wat zal de natuur ontploffen komende week. Van -/- 15 °C naar + 15 °C in een week tijd. De knopjes zullen groeien en groen worden, we zagen vrijdag her en der wat sneeuwklokjes en krokussen in tuinen staan, vandaag zagen we hele grasvelden vol staan! Heerlijk, kom maar op met die zon, van mij mag het voorjaar nu begonnen zijn!

D van vitamine D (crea2021)

 Het is alweer vrijdag, vandaag is de letter D van vitamine D aan de beurt!

Ja, dit is voornamelijk een creatief blog, en de Crea2021 is misschien ook wel (uitsluitend) bedoeld voor creatieve deelnames, maar ik maak vandaag bewust een uitzondering.

Vitamine D, het is "maar gewoon" een vitamine. Niets is minder waar!
Vitamine D is heel essentieel voor je lichamelijke en geestelijke gezondheid.

De meeste mensen weten denk ik wel, dat vitamine D goed is voor je botten. Dat klopt, het bevordert opname van calcium, fosfaat en magnesium, vooral in botten, gebit en spieren.
En de meeste mensen weten denk ik ook wel, dat je lichaam vitamine D haalt uit voedsel, maar vooral uit zonlicht. Kort door de bocht klopt dat ook, ultraviolet licht is nodig om de basisstof voor vitamine D aan te maken in de huid; die wordt vervolgens in de lever en daarna in de nieren omgezet in het hormoon vitamine D, dat via je bloedsomloop naar alle lichaamsweefsel wordt vervoerd.

Maar wat veel minder bekend lijkt, niet alleen bij "leken" maar ook bij artsen, is dat vitamine D ook essentieel is voor je geestelijke gezondheid. Een tekort aan vitamine D kan er toe leiden dat het serotonine-gehalte in je lichaam verlaagt. Serotonine wordt ook wel het gelukhormoon genoemd, omdat het je een sereen gevoel geeft, een innerlijke rust en tevredenheid. Serotonine beïnvloedt ook je slaap-waakritme. 
Door een (ernstig) tekort aan vitamine D kan je in een depressie terecht komen. En helaas weten wij uit eerste hand, dat artsen en geestelijk hulpverleners gewoonweg geen verband leggen tussen het tekort aan vitamine D en depressie.

Daarom vandaag geen creatieve uitspatting met de letter D in de hoofdrol, maar een waarschuwing en een oproep: mocht jijzelf of iemand in jouw omgeving zich depressief voelen, neem dat dan alsjeblieft serieus!
Denk niet "ach, iedereen baalt zo langzamerhand van de Corona-maatregelen" of "het wordt straks weer voorjaar, dan kom ik/komt die persoon er wel weer bovenop". Nee, neem het alsjeblieft serieus! Ga naar je huisarts, vraag om getest te worden op vitamine D, vraag ook om de uitslag! Bij mijn dochter is er 2 jaar lang geroepen dat er niets te vinden was in haar bloed, en dat ze dus geen verklaring hadden voor haar depressie. Pas toen ze het leven echt totaal niet meer zag zitten, en een serieuze zelfmoordpoging deed, werd er nog eens goed gekeken naar haar vitamine D, en dat bleek ze nauwelijks in haar lichaam te hebben!!! 
Dat was dus wel bekend bij de artsen, ze was er herhaaldelijk op getest, maar het was nooit benoemd, want dat hield, zo dachten de artsen, geen verband met haar depressieve gevoelens.

Niet iedereen kan uit voedsel en uv-licht voldoende vitamine D opbouwen in het lichaam, dat is het geval bij mijn dochter. Zij fietste indertijd 2 uur per dag van en naar school, en "dus" kreeg ze genoeg zonlicht, zo verklaarden artsen. Ja, maar had even naar haar bloeduitslag gekeken, daar stond dat het niet goed zat! Mijn dochter zal de rest van haar leven vitamine D kunstmatig moeten toedienen in haar lichaam, en dat doet ze door middel van pillen. En ja, ze neemt wel een heel klein beetje uv-licht op, dus in de zomer kan ze toe met wat minder pillen dan in de winter. Ze zit er totaal niet mee, want door zoiets simpels als het dagelijks slikken van wat vitaminepillen, is ze nu alweer jaren uit haar depressie, en geniet ze van haar leven! Maar het scheelde maar een haartje, of we waren haar voorgoed kwijt geweest.

Het is dus niet "maar gewoon" een vitamine, officieel is het zelfs niet eens een vitamine, maar oh mensen wat is het van groot belang!

Ik wens jullie allemaal een goed weekend, geniet van het lenteweer dat we krijgen, ga lekker naar buiten, want dat voorjaarszonnetje is voor de meeste mensen héél zinvol, voor de meesten van ons betekent het dat we ons lichaam weer wat vitamine D kan aanmaken. En dat heeft ons lichaam nodig!

Cool wool melange

 Ik nam dit prachtige garen van een Raveller (Sylvia) over. Het is Cool Wool Melange in bordeauxrood.

Ik wilde er graag een trui van breien, en ging op zoek naar een leuk patroontje. Want ik ben nu eenmaal niet iemand die houdt van lange lappen breien in tricotsteek!

Ik vond een leuk zig-zag patroontje, en ging aan de slag. De kleur lijkt op deze foto paars, maar het is echt zoals op de 2 bovenste foto's.

Van dichterbij het patroontje:

Het leek een leuk patroontje, maar ik vind het niet erg leuk worden 😕, dus ik ga dit weer uithalen.

Nu maar eens bedenken, ga ik weer op zoek naar een leuk patroontje, of ga ik toch weer voor meerkleurig breiwerk? Iemand suggesties?

wat is de natuur mooi!

 

Wat is het mooi nu buiten! Ik maakte vanmiddag een heerlijke wandeling, ik liep eerst door het dorp

(de foto hierboven is gemaakt aan de rand van het dorp, kijkend naar het heidegebied).

Midden in het dorp ligt een wandelparkje, met een vijver (hierboven op de foto) en een kinderboerderij met hertenkampje.

Over de heide en daarna door het bos heb ik heerlijk lopen dralen.

Zo leuk om te zien, de afdrukken van vogelpootjes in de sneeuw

Deze naaldboom heeft het wel zwaar onder het pak sneeuw

Wat maakt de natuur toch mooie figuren, zoals hier, sneeuw gewoon tegen de stam van een boom gekruld.

Door het bos lopen veel, vrij smalle paden. Ik kwam in het bos maar 1 meneer tegen op een breder pad, dus geen passeer-problemen!

En vanmiddag kwam hier eindelijk de sneeuwschuiver door het dorp! Eerst om de sneeuw van de weg te schuiven, daarna nog een keer om te strooien. De tractoren en quads zullen nu niet meer door de straat kunnen rijden met sleetjes er achter aan, maar wel fijn dat we nu eindelijk weer normaal kunnen rijden door het dorp! We verbaasden ons in het dorp er al over, allerlei polderweggetjes zijn al dagen lang schoon, maar in ons hele dorp werd er helemaal nergens iets gedaan aan de wegen!

De sneeuw zorgde er deze week voor dat ik het handwerken maar even moest laten voor wat het was, mijn spiertjes worden blijer van warmte dan van kou, maar snowboots aan en hup, de sneeuw in, wandelen, ik heb ervan genoten!

sneeuw!

 Wat een sneeuw is er gevallen! 

Dit is onze picknicktafel, die staat vlak bij het huis, tegen een muur, dus de sneeuwlaag is hier minder hoog dan verderop in de tuin! Rechts zie je de deurkruk, onder een laag sneeuw.

De vensterbanken met sneeuw, je kunt de onderkant van het kozijn en van het raam niet eens meer zien.

De hele ochtend, tot ongeveer half 3 vanmiddag, reden door onze straat tractoren en quads, die rijtjes vooruit trekken. Rijtjes van kinderen en volwassenen, op sleetjes. autobanden en skilatten!

Ze hadden een hoop lol!

(het filmpje is van vanmorgen, toen lag er nog niet zoveel sneeuw)

Maar daarna werd het stil, helemaal stil in de straat. Niemand die zich nog buiten waagde, want het bleef maar sneeuwen en waaien, heel erg hard waaien! 

Er ontstonden sneeuwhopen, sommige mag je gerust sneeuwduinen noemen. Wat een prachtig gezicht, maar wel van achter het glas. 

Of wij de deur nog uit kunnen? De achterdeur gaat naar buiten open, dat lukt op dit moment niet door de sneeuw die er tegenaan ligt. De voordeur kan natuurlijk wel open, want die draait naar binnen. 

Dan toch maar eerst zeil neerleggen, zodat de sneeuw die dan naar binnen valt, wordt opgevangen.

Geen idee of we morgen naar ons werk kunnen. Er is nog geen sneeuwschuiver door de straat geweest op dit moment, het sneeuwt hier nog steeds, en er ligt zoveel sneeuw op de weg dat we alleen lopend het dorp uit kunnen. 

Hoe is het bij jullie?

de C van Cactus (Crea2021)

 Tsjonge, wat gaat de tijd snel, alweer de derde letter van het alfabet! 
Misschien moet ik maar een lijstje gaan maken, als ik dan een ideetje heb voor een bepaalde letter , schrijf ik het op, anders zie ik het wel gebeuren dat ik opeens niets weet bij een bepaalde letter!

Zo kan ik me heel goed voorstellen dat de C een lastige letter is voor sommigen.

Het is natuurlijk de beginletter van Cadeautje, van Creatief en ik leerde vroeger op school nog dat je Crocus moest schrijven (dat is tegenwoordig Krokus).

Jullie hebben het al gezien, ik koos voor de C van Cactus. 
We houden allebei heel erg van bloemen en planten. We hebben veel planten in huis staan, en ook altijd bloemen. Sanne vind cactussen ook wel leuk, ik heb er een vreselijke hekel aan.
Doordat ik soms een soort van spastische bewegingen maak (gevolg van de fibro), wil ik geen cactussen in huis, gegarandeerd dat ik binnen de kortste keren cactusnaaldjes in mijn handen heb!

We hadden nog wat kleine bloempotjes in huis, en garen en vulmateriaal was er ook nog volop. Daar heb ik 3 cactusjes van gehaakt, elk met een bloemetje. En zo heeft Sanne nu toch 3 cactussen op haar kamer staan.

Trui van dikke wol

Twee weken geleden liet ik jullie een foto zien van de dikke en warme Hema Miami bollen die ik had gekregen. Het was toen koud, dus een goed moment om aan een dikke, warme trui te breien.

Ik houd niet van simpelweg tricotsteek breien in 1 kleur. Maar zo'n gedachteloos breiwerkje is wel ideaal om mijn handen bezig te houden, terwijl we kijken naar Wie is de Mol?

Ik gebruikte breinaalden met naalddikte 7. Nu kan ik door de fibromyalgie niet goed meer breien met gewone rechte breinaalden, en gebruik ik eigenlijk alleen nog maar rondbreinaalden. Maar die heb ik niet in deze dikte. Met zulk dik garen op zulke dikke naalden, heb je natuurlijk toch al snel een mouw of pand gebreid, dus ik zag het wel zitten om toch nog eens een trui te breien op rechte naalden.

Tijdens het kijken naar Wie is de Mol op 3 achtereenvolgende zaterdagavonden, breide ik de panden en mouwen. Dat ging, steeds een stukje breien, en dan een hele week niets meer doen met die rechte naalden!

Ik breide 1r 1av, en in het voorpand breide ik in het midden een baan van rechte steken, die bovenin uitloopt naar beide schouders.

Zondagochtend werden we wakker in een witte wereld. Nee, geen sneeuw, alles was gewoon bevroren. Daken van huizen, complete auto's, alle planten in de tuinen, het was allemaal voorzien van een witte laag rijp. Mooi om te zien, maar bbrr, wat was het koud!

Hoogste tijd om de trui in elkaar te naaien. 

Daarna had ik nog 3 bollen over. Het leek me heerlijk om een warme col aan de trui te maken, dan wordt het zo'n echte "het-is-koud-en-ik-kruip-weg-in-mijn-warme-trui"-trui.

Ik pikte steken op, en maakte er een col aan. Om ervoor te zorgen dat de col een beetje stevig is en niet als een aardappelzak aan de trui zou hangen, besloot ik deze te haken. Ik haakte steeds 1 steek in de voorste lus, en daarna 1 steek in de achterste lus van de steek op de vorige rij.

Dat ziet er dan zo uit:

Wat is dit een heerlijk garen, zacht en warm. Dus ik heb nu een heerlijke wegkruiptrui.

Van dichterbij:

Zondagmiddag zijn we er nog een half uurtje voor gaan zitten, om mee te doen aan de jaarlijkse vogeltelling. 's Ochtends zaten de vogeltjes nog verstopt tegen de kou, maar in de middag bezochten heel wat vogeltjes onze tuin. Leuk om eens aan mee te doen.

Nu zijn mijn naalden bijna allemaal vrij. Ik heb nog ergens een zomertruitje liggen, dat niet werd zoals ik voor ogen had. Ga er eens over nadenken of ik dat verder ga breien, of uithaal. En dat is het volgens mij dan wel. Ik denk dat ik de komende tijd geen grote projecten meer ga opzetten, uiteraard wel sokken, dat vind ik een heerlijk werkje om zo tussendoor op te pakken, of lekker gedachteloos aan te kunnen breien als we tv kijken (doen we niet veel, op dit moment alleen op de zaterdagavond Wie is de Mol?). Sokken komen altijd van pas, ik draag ze het hele jaar, en ze slijten nu eenmaal sneller dan een trui of vest.

Daarnaast ga ik lekker bezig met borduren, heb er echt weer plezier in. En ik ga wat kleinere projectjes breien. Ik heb tijdens onze Sint/Kerst van Sanne een paar heel leuke breipatronen gekregen, niet voor kleding maar voor decoratieve dingetjes, en ik heb zin om daar aan te gaan werken. Eerst maar eens op zoek in mijn voorraadje garens, of er iets geschikts bij zit...