Testknit Olga Putano Designs

 

Deze bollen heb ik jullie al eens laten zien. Ik had ze allemaal in mijn voorraad, toen ik te horen kreeg dat ik mee mocht doen aan een testknit voor Olga Putano Designs. Het geel kocht ik dit voorjaar bij de Hema, kwam het daar stomtoevallig tegen en vond het wel leuk om eens te proberen. Met de andere 3 was ik van plan geweest om de Vintersol van Jennifer Steingass te gaan breien. Dat gaat dus niet door 😀.

Dit liet ik jullie ook nog zien:

Maar verder mocht ik nog niet gaan. Eerst de publcatie van het patroon afwachten. De trui breide ik tussen 14 en 18 augustus (lang leve Ravelry 🎉), maar het patroon zou pas na 20 september uitkomen.

Dit is wat ik toen nog niet mocht laten zien:

Ik paste wel wat dingen aan. Zo maakte ik een split hem, dat betekent dat je onderaan, bij het boord van de romp, het voor- en achterpand los van elkaar breit, waardoor je dus aan de zijkanten een split krijgt. Daarmee voorkom je dat een boord wat strak om je buik komt te zitten, wat gewoon niet zo charmant oogt. 
Ik had toen al 3 maanden zeer, zeer weinig beweging gehad. En alhoewel ik zo goed mogelijk mijn gewicht in de gaten hield (als in: op gewicht blijven, niet zwaarder worden), het kwam erop neer dat ik spiermassa verloor, en vetmassa opbouwde. En dan vooral in de vorm van een zwembandje 😂. 

Ik waste en blockte de trui, en hij leek helemaal goed.
Ik had bij de stekenverhouding wel het juiste aantal steken bereikt, maar niet het juiste aantal toeren. Om te voorkomen dat de trui daardoor te kort zou worden naar mijn zin, had ik het effen stuk tussen de 2 kleurstroken in, langer gebreid dan in het patroon staat. Veel testknitters hebben dit trouwens gedaan, omdat de trui voor de meesten echt te kort zou worden zonder die aanpassing.

Eind augustus hadden we een killere dag (voor mij dan hè, onder de 25 graden is bij mij truienweer!). Ik trok de trui aan, maar ook vrij snel daarna weer uit. Want ik vond de trui toch nog te kort. Dus haalde ik de boorden uit, en breide aan voor- en achterpand nog wat lengte aan. 

Ik ben heel enthousiast over dit patroon. Zelfs zo, dat ik dit patroon wil gebruiken voor andere truien in de toekomst. Niet dat ik nu allemaal truien ga breien met van die kleurenstreepjes, nee, ik heb het over de pasvorm. 
Truien met een ronde yoke passen in principe heel goed bij mijn figuur, ware het niet dat ik verhoudingsgewijs brede schouders heb. En daardoor zit zo'n yoke dan toch wat krap. Natuurlijk kan ik de yoke dan in een grotere maat breien, maar dan moet ik wel weer ergens gaan minderen voor mouwen en romp.
De manier waarop short rows en meerderingen zijn geplaatst in dit patroon, zorgen ervoor dat deze trui mij helemaal goed past!

Hoe dit patroon heet? Geen flauw idee! Voor zover wij als testknitters weten, heeft de ontwerpster nog geen naam gekozen. Tja, dat is de keerzijde van deze testknit.
De ontwerpster stelde vrij strikte eisen waaraan je moest voldoen om je te mogen aanmelden voor de testknit. Okay, dat mag, het is haar patroon, zij mag eisen stellen aan degenen die het patroon voor haar testen.
Ik werd ook uitgekozen, en we kregen een mail toegestuurd, waarin nog meer eisen bekend werden gemaakt. Zo mogen we alleen communiceren via dat email-draadje. Dus reply op reply op reply. Dat is niet helemaal goed gegaan, want inmiddels krijgen we van 3 verschillende draadjes berichten binnen 🤭.

Zagen we foutjes in het patroon, bijvoorbeeld een simpele schrijffout, dan moesten we dit aangeven in de kantlijn van het patroon (via een Google-document).
Maar vragen over het patroon, mochten we alleen stellen via het email-draadje. Helaas... de ontwerpster heeft ons niet één enkel bericht gestuurd. Dus geen antwoord op vragen over het ontwerp (die gingen we elkaar maar geven), geen reactie op foto's van afgemaakte projecten (we mogen die nergens plaatsen, maar móéten die laten zien in het email-draadje zodra we de trui af hebben). 

De deadline die ze ons vooraf gaf was 20 september, dus afgelopen vrijdag, en die dag is voorbij gegaan zonder dat we iets van haar hoorden.
Dat leidt tot heel veel ergernis onder de testknitters. 
Zo is er eentje, die al 10 keer eerder voor haar heeft getest, en die vertelt dat de ontwerpster anders altijd heel gezellig mee kletste en altijd snel en goed advies gaf bij vragen. Ik vroeg of de ontwerpster misschien ziek is, of een andere tegenslag in haar privé-leven heeft, maar zij vertelt dat haar vriendin aan een andere testknit van deze ontwerpster deelneemt, en dat ze daar wel heel veel schrijft. Het lijkt haast of ze deze testknit helemaal is vergeten! 
Toch is dat ook weer niet waar, want afgelopen week plaatste ze op IG foto's van het patroon, met de vraag of iemand een suggestie heeft voor een naam voor dit patroon. Wat? Dat is wel een beetje vreemd, ons heeft ze er niet eens naar gevraagd.

Nou goed, het komt erop neer, dat meerdere testknitters nu hun project van hun Ravelry-pagina hebben verwijderd, en ook op andere social media geen foto's zullen plaatsen van hun truien.
Vooralsnog laat ik het maar even op Ravelry staan, zonder foto van de volledige trui. Hopelijk krijgen we binnenkort van de ontwerpster te horen hoe het patroon heet, en krijgen we akkoord om op Ravelry foto's te plaatsen en ons project te linken aan haar ontwerp-pagina.

Hier op mijn blog laat ik de trui toch maar wel zien. Ik schrijf hier in het Nederlands, daarmee zal dit veel minder mensen bereiken dan via Ravelry of Instagram (waar ik Engels gebruik). En, we mochten tot 20 september geen foto's plaatsen van onze afgemaakte truien, die datum is voorbij, dus ik ben niet in overtreding 😀.

Ik vind het jammer dat het zo gaat, want ik ben echt heel tevreden over het patroon. Voor de ontwerpster moet het toch ook leuk zijn als testknitters tevreden zijn en enthousiast schrijven over haar ontwerp? Zodat anderen wellicht haar patroon gaan kopen? Wie weet horen we nog een keer iets van haar, misschien ook helemaal niet.

Dit was voor mij de laatste testknit om te laten zien vóór mijn operatie (morgen!!).
Ik heb nog één testknit af (die liep in april/mei maar ook daar laat de ontwerpster niet meer van zich horen).
En ik heb één testknit op de naald staan. Die ga ik zeker niet afkrijgen vandaag. Het is een leuk ontwerp, even helemaal uit mijn comfortzone: lace-werk in één kleur!
Maar de ontwerpster schrijft nogal omslachtig alles op, en dat maakt het er niet duidelijker op. Maar liefst 36 pagina's met patroon, en je moet regelmatig heen en weer springen naar een andere pagina. Van boven naar beneden, maar niet in het rond. Voor- en achterpand worden op een heel bijzondere manier gebreid, ik ben nu aangekomen op het punt waar je alles op één rondbreinaald samenbrengt. Hoe dat moet? Daar ga ik me eens in verdiepen, want aan die ene toer is een halve pagina gewijd!! 

Voor nu zeg ik even dag dag, morgen ga ik onder het mes, naar verwachting blijf ik 1 nachtje in het ziekenhuis, en mag ik woensdag weer naar huis. Dan begint het traject van revalideren. En daar zal ik jullie zeker wel over gaan vertellen. Tot dan!!
(en heel erg bedankt voor alle lieve wensen die jullie me stuurden, de gebedjes die worden gedaan, de kaarsjes die zullen branden, dat doet goed!)

Echo Squares Sock testknit paar 2

Zoals je gisteren zag, breide ik een testknit van de Echo Squares Socks, en dat smaakte naar meer! 

Op een avond zette ik het eerste paar op, en dat maakte ik de volgende ochtend af, terwijl ik naar het nieuwste y.outube filmpje van de ontwerpster Ineke keek.

Ik had het eerste paar niet gebreid met het garen waarvoor het patroon is geschreven, namelijk 6-ply sokkengaren, maar met een dubbele draad 4-ply.

En dat voelde toch niet goed. Want je maakt een testknit om de ontwerpster te kunnen wijzen op (schrijf)fouten in het patroon, onduidelijkheden weg te nemen, en om te bepalen of de pasvorm juist is. En dat moet je dan (vind ik) wel met het juiste garen doen!

Dus besloot ik om toch ook een paar te breien met 6-ply sokken garen. Ik had dat aanvankelijk niet gedaan, omdat ik dat niet in een effen kleur op voorraad had.
Maar nu nam ik dan toch een restantbol uit mijn mand. Ik heb ooit al eens kniekousen gebreid met dit garen, en van de bollen met elk 100 gram had ik 60 gram overgehouden.

Ik houd er niet van als mijn sokken niet identiek zijn, dus ik was wel benieuwd of ik uit zou komen met het garen. In plaats van eerst te controleren of ik wel twee keer hetzelfde kleurverloop had in mijn bol, besloot ik gewoon 1 sok te gaan breien, en dan zou ik onderweg wel zien. Tenslotte had ik mijn eerste paar in een paar uurtjes gebreid, dus als het mis zou gaan, was er niets verloren (behalve een heel klein beetje tijd, wat ik toch in overvloed had 😉).

Ik breide de eerste sok, tot kort voor de teen, en ging toen eens kijken of ik hetzelfde kleurverloop kon vinden in wat ik nog over had. Dat trof, dat begon maar een heel klein stukje na waar ik gebleven was.

Ik besloot eerst de tweede sok te gaan breien, en ja hoor, ik kwam uit met het garen! Dit is het hele kleine beetje garen dat nog over is (2 gram):

Ik wilde echt zoveel mogelijk van dit garen opmaken, en dat is goed gelukt. 

De tenen breide ik met de CC (tweede kleur), een fel turqoise Drops Fabel. Daar hield ik dit garen dubbel, zo zijn de tenen extra stevig (mijn sokken slijten altijd het hardst bij de grote teen). In de squares (de vierkantjes in 2 kleuren) gebruikte ik het garen met enkele draad.

En zo breide ik dus in een weekend twee paar testsokken. 

Echo Squares Socks TestKnit paar 1

In augustus mocht ik meedoen aan de testknit voor Ineke/Lunasterknit.
Ineke maakt vrolijke filmpjes op y.outube, waarin ze praat over haar handwerken, voornamelijk breien en ontwerpen van patronen voor kleine accessoires zoals sokken.

Ik had me opgegeven om maat S te testen. Oeps, wat mij in haar filmpje niet was opgevallen: dit patroon vraagt om 6-ply, een dikker dan gemiddeld sokkengaren.

Ik had zulk garen wel op voorraad, maar niet in effen kleuren. Dus besloot ik om Durable Soqs te gebruiken (dat is een 4-ply), en dan met dubbele draad te breien.

Ik begon op een zaterdagavond aan de sokken, en maakte ze de volgende ochtend af. Tja, kleine maat en dik garen, dat vloog van de naalden!

Toen ik de sokken breide en vervolgens foto's maakte, was het nog volop zomer (alhoewel het die zaterdag de avond van de storm in Drenthe was). Maar het lukte me toch om in de tuin, vlak bij het huis, een bergje bruin blad te vinden, om geschikte sfeerfoto's te kunnen maken 🍁🍂.

De sokken worden gebreid vanaf het boord naar de teen. Niet mijn voorkeur, maar met dit dikke garen ging het snel. Je breit vervolgens 3 keer dezelfde chart. Dat kan met 1 bijkleur, maar ook met 2 of 3. Aanvankelijk koos ik 3 bijkleuren uit, maar uiteindelijk gebruikte ik er twee:

Het geel is Durable Soqs Tweed in kleurnummer 2145 Golden Olive (op de bovenste foto het restje links, het heet Tweed omdat er spikkeltjes van andere kleuren in zit). Ik gebruikte 16 gram van dit garen, dus dit patroon is zeker handig als je wat restjes op wilt maken.
De bol die ik niet gebruikte staat op de bovenste foto helemaal rechts, is ook Durable Soqs Golden Olive maar dan effen in plaats van Tweed. Echt dezelfde basiskleur, al lijkt dat op die foto niet zo.

Het rood-bruine garen was een restje Mayflower garen (6 gram voor beide sokken).

De hoofdkleur is Durable Soqs kleurnummer 405 Cypress. 

Dit zijn oprecht herfstsokken geworden, niet alleen door de kleuren, maar ook door de dikte. De pasvorm is perfect, dit paar ga ik vast heel vaak dragen 🥰

Mocht je het patroon ook leuk vinden: tot 5 oktober is er een introductiekorting van 20%. Hierbij de link naar Ineke's Ravelry pagina waar je het patroon kunt kopen:
Echo-squares-socks

De datum is bekend 🎉🎉

 Lieve mensen, wat ben ik blij!!!

Eindelijk is mijn operatie ingepland! Op dinsdag 24 september word ik geopereerd 🎉.

Natuurlijk is een operatie niet iets, waar je naar uitkijkt. Maar als je, zoals ik, al bijna 4 maanden weet dat je moet worden geopereerd, ben je echt blij als je eindelijk hoort wanneer het gaat gebeuren.

Ik heb een enorm dossier opgebouwd inmiddels, met alle contacten die ik heb gehad met alle mogelijke instanties en organisaties. Want ik heb niet stil gezeten (nou ja, ik heb letterlijk erg weinig gezeten de laatste tijd, maar ik ben wel druk bezig geweest met mailtjes en telefoontjes 🤭). Dank jullie wel voor alle suggesties, wie en wat ik zou kunnen benaderen. 

De mevrouw die vorige week nog zo boos werd, omdat ik alwéér belde, belde me gisterenmorgen op om te zeggen dat er een plekje vrij was gekomen. Ze zei het niet met zoveel woorden, maar het leek erop dat het telefoongesprek vorige week haar duidelijk had gemaakt, dat het echt hard achteruit gaat met me, en dat de operatie niet maar eindeloos kan worden uitgesteld. Triest dat dat blijkbaar nodig is om gehoord te worden.

Pft, wat een goed nieuws! Ik heb geen flauw idee wat me te wachten staat,  maar ik ga alles op alles zetten om zo snel mogelijk te revalideren na de operatie. En ja, ik weet dat een dubbele operatie een hele zware ingreep is, en dat de neurochirurg heeft aangegeven dat door de fibro mijn herstel (veel) langer zal duren dan gemiddeld. Dit komt doordat ze tijdens de (dubbele) operatie spieren opzij gaan leggen. Die liggen namelijk in de weg 😀. Aan het einde worden die weer terug op hun plek gelegd, maar het zou betekenen dat ik later kan gaan revalideren dan anderen.
We gaan het zien, ik ga ervoor! 

Het is me ondertussen gelukt om de test-trui op mijn eigen manier af te breien. Misschien kun je je herinneren dat de ontwerpster mij had gevraagd om alleen de yoke te breien, dus tot net voorbij de splitsing van lijf en mouwen. Als dat goed paste, wist zij voldoende, en kon ze het patroon gaan uitgeven. Of en hoe ik de trui dan verder af zou breien, was aan mij.
Na die yoke kwam er een onderbreking in het patroon, d.m.v. strepen (het patroon heet The Glitch, dat refereert aan die onderbreking). Omdat ik dat niet mooi vond, liet ik de strepen weg en bedacht zelf hoe de tekening dan eigenlijk zou moeten doorlopen. Daarna kwam er nog een flink stuk in tricotsteek, gebreid met 1 kleur. 

Dat laatste vond ik wel erg saai om te breien, zeker omdat ik breide met naalddikte 2,5. En het leek me ook niet leuk ogen, zo'n groot effen vlak onder het inbreipatroon.

Ik heb de bloemen uit het patroon herhaald, en helemaal onderaan de mouwen ook een gedeelte van het patroon dat helemaal boven bij de nek zit (als je wat vreemd tegen de foto hierboven aan kijkt, ik heb een mouw over het voorpand gelegd, zodat je de herhalingen kunt herkennen 🙃).
Bij het lijf heb ik wel het patroon verlengd, maar ik liet de herhaling van de punt weg, het leek me nu weer niet zo mooi om dat rondom mijn buik te doen (zeker niet nu die de afgelopen maanden echt wel wat is gegroeid 😉).
Zo is de trui helemaal naar mijn zin geworden. Met behulp van mijn superhulp (mijn dochter Sanne 😊) de trui kunnen wassen en blocken.
Je kunt bij dit patroon gemakkelijk spelen met de kleuren, zowel met de achtergrond als het patroon. Daarmee is het een ideaal patroon om restjes in te verwerken.

En zo is er weer een WIP van de naalden. De trui past heel goed op een blauwe rok die ik onlangs online kocht:

De kleur onderin de trui lijkt op de foto niet hetzelfde, maar is dat in het echt wél! Ander materiaal, en dat weerkaatst kleuren op foto's dan weer verschillend.
Bij het bestellen hoopte ik erop, dat ze bij elkaar zouden passen qua kleur, maar vanaf een beeldscherm weet je dat maar nooit. 

Ik vind het best lastig, online kleding kopen, omdat je toch niet goed een beeld krijgt van materiaal, kleur en pasvorm. Maar ik ben wel blij dat het kan, want naar de winkels gaan is de laatste maanden geen optie geweest voor mij.

Er is ook nog garen naar mij onderweg, want ik hoop de komende tijd toch nog met wat testknits mee te kunnen doen. Dat worden trouwens, heel verrassend, truien die worden gebreid in 1 kleur!!
Ik brei eigenlijk altijd met meerdere kleuren, maar ik heb een paar broeken en rokken met prints, en wil daar graag wat effen truien op. Met lace en/of kabels, want no way dat ik een trui ga breien met alleen maar tricotsteek in 1 kleur 😂😂.

Geen flauw idee of en wanneer ik weer kan breien na volgende week dinsdag.
Ik heb bij het aanmelden voor de testknits ook steeds aangegeven, dat ik wachtte op een operatie, en dus niet zeker wist of ik wel zou kunnen breien, en de test op tijd af zou zijn. Maar blijkbaar vonden de ontwerpsters dat geen probleem, want ze hebben me toch toegelaten tot hun tests.

Er staan al wat berichtjes klaar met testknits die af zijn, maar waarvan de patronen pas in de komende weken zullen worden gepubliceerd. Dus ik kan jullie sowieso nog wel wat nieuwe breisels laten zien de komende tijd. En verder... ik houd jullie op de hoogte!

Tips & trucs september

 Afgelopen dinsdag schreef ik dat het de komende weken hier stil kon worden, maar waar ik helemaal niet aan had gedacht op dat moment, was dat ik al eerder diverse berichtjes heb klaar gezet 🤭. Eentje daarvan plaats ik nu.

Het is vandaag de 2e vrijdag van de maand, en dat betekent tijd voor tips & trucs, een idee van Elizabeth.

Deze keer heb ik een tip, voor het gebruik van Ravelry.

Zoals velen van jullie wel weten, is Ravelry een website waar je heel veel patronen kunt vinden om te breien, haken, weven, enzovoorts. Je meldt je aan, en krijgt dan toegang tot een enorm netwerk aan informatie (en wees gerust, je krijgt absoluut geen spam of zo).

Naast patronen vind je er ook heel veel informatie over garens, wolwinkels, designers, en zijn er heel veel groepen waar je lid van kunt worden. Die groepen hebben elk hun eigen "thema", en dat kan heel divers zijn. Bijvoorbeeld groepen van ontwerpers, van de Sock Madness en van Supersock World Championship, maar ook groepen die bijvoorbeeld alleen maar berichten over werken met restjes garen (zoals de Duitstalige RestEndgruppe).
Kortom, als je niet oppast ben je zo een paar uur verder 😁.

Ik kijk er graag rond, met name op zoek naar patronen voor truien en vesten. Sommige patronen zijn gratis, andere kun je via Ravelry kopen. En natuurlijk zijn er ook de testknits.

Uiteraard willen ontwerpers graag dat je hun patronen koopt, en de patronen worden dan ook vaak voorzien van prachtige foto's, gemaakt door professionals, met lenzen en wat al niet meer. En het model is dan vaak een slanke, jonge vrouw.

Tja, en dat zijn we niet allemaal natuurlijk! En hier gaat mijn tip over:
het eerste wat ik doe, als ik een leuk patroon zie: ik bekijk de projecten die al zijn gemaakt met dat patroon. Die vind je bovenaan de pagina, onder het kopje "projects".

Waarom ik dat doe? Dan kun je zien hoe dat patroon nu staat bij "gewone" mensen. Mensen die een maatje meer hebben, of een stuk korter dan gemiddeld zijn.
Mensen die geen lens hebben gebruikt om de foto's te maken, maar vaak gewoon hun telefoon gebruiken. Mensen die voor de spiegel zijn gaan staan om die foto's te maken.
Daardoor kun je zien of de mouwen misschien wat krap zitten, of dat de trui wel erg omhoog trekt bij een opgestoken hand. Misschien blijken de schouders toch lager te eindigen dan op het model, of is die v-hals wel erg diep uitgesneden. 

Het is ook zeker zinvol om te kijken bij de projecten die zijn uitgehaald, of stil liggen (frogged/hibernating). Waarom is dat gedaan? Misschien lag het aan het gebruikte garen, maar misschien ook wel aan het patroon.

Tenslotte kun je ook nog bepalen, in welke volgorde de projecten worden getoond. Ik kies voor "most helpful".
Je kunt bij je projecten tekst schrijven, bijvoorbeeld welke aanpassingen je hebt gedaan aan het patroon. Als iemand schrijft: de mouwen werden te smal, dus die heb ik uitgehaald, en vervolgens heb ik niet elke 4e toer geminderd maar elke 8e toer, dan is dat zinvolle informatie voor anderen. Ravelry-gebruikers kunnen bij elkaars projecten aangeven, dat zij de informatie die een maakster geeft, zinvol vinden. En je begrijpt het al: als je "most helpful" aanklikt, komen de projecten met de meeste nuttige informatie, als eerste in beeld.
Ook daar kun je dan weer heel veel informatie vinden, die jou kan doen besluiten dat dit patroon niet is wat je ervan verwacht (of juist wel natuurlijk).

Kortom, heel veel woorden voor een hele simpele tip 😂: bekijk de projecten waarbij dat patroon is gebruikt!
Door niet alleen te kijken naar de mooie plaatjes van de ontwerpers en garen-leveranciers, maar juist te kijken naar de andere resultaten, kun je voorkomen dat je veel tijd en aandacht gaat besteden aan een patroon, waarvan je achteraf ontdekt, dat het jou niet het gewenste resultaat oplevert.

Benieuwd naar de tips & trucs van andere deelnemers? Kijk dan even bij Elizabeth.

Er was er één jarig

Ik zie dat de foto wel uit een vreemde hoek is genomen, taart lijkt nu heel klein en kaarsjes heel groot. Het was gelukkig net andersom 😄!

Gisteren mocht ik 59 kaarsjes uitblazen. 
Vorig jaar ontbeten we op mijn verjaardag in Zwitserland. Later die dag reisden we terug naar huis. Een verjaardag om nooit te vergeten!
Gisteren was er ook eentje uit die categorie, maar dan op een heel andere manier.

Ik denk niet dat ik ooit eerder zoveel tijd van mijn verjaardag liggend heb doorgebracht. Ik vermoed dat ik zelfs op mijn eerste verjaardag niet zoveel lag 🤭 (maar dat weet ik natuurlijk niet zeker, die kan ik me immers niet herinneren).

Wel ontzettend leuk dat er zoveel mensen aan me dachten! Ik kreeg in het weekend al kaartjes via de post, en gisteren heel veel berichtjes via diverse social media en ook wat telefoontjes. Heel erg leuk, dat fleurde de dag wel op!

Geen steek gebreid, dat ging gewoon niet. Ik was al niet van plan om een birthday-cast-on te doen (een nieuw project beginnen op je verjaardag) omdat ik al (te)veel projectjes op de naalden heb staan. Die wil ik liever eerst afmaken. 

Maar, in oktober hoop ik mee te doen aan de MAL van de Sea Glass die wordt georganiseerd door Mark Vogel van makermarkknits. Hij maakt hele leuke y.outube filmpjes, waarin hij met veel passie verteld over zijn breiwerk, en over zijn leven in het algemeen. Hij is Amerikaan, en momenteel op huwelijksreis in Groot-Brittanië, dus al heel wat prachtige natuur, garens en kathedralen gezien!

Het Sea Glass patroon brei of haak je met al je restjes. Je kunt kiezen uit een cowl, een muts, een trui (voor kind of volwassene), of een vest (dat wil ik gaan doen). 
Ik was van plan geweest om eens allerlei restjes te verzamelen op mijn bed, en een proeflapje te breien, als een soort alternatief voor de birthday-cast-on. Maar dat zat er gewoon niet in. Het is wat het is.

Ik heb zondag wel mijn WIP met het Létt Lopi garen gewassen, samen met de strengen waarmee ik al aan het breien was. Die waren gisteren droog. De overige bollen had ik zondag in de vriezer gelegd, en die zijn inmiddels weer ontdooid.
Ik hoopte gisteren ook een klein stukje daaraan te kunnen breien, om te ontdekken of wassen en/of bevriezen van het garen helpt tegen de allergische reactie die ik op het garen had. Maar helaas, ook dat ging niet lukken. Hopelijk later deze week.

Ik verwachtte wel één bepaald telefoontje, namelijk van het ziekenhuis. Omdat ik nog steeds geen bericht had ontvangen over de operatie-datum had ik voor de zoveelste keer maar weer eens gebeld. En ik zou echt, écht die dag nog worden teruggebeld..... niet dus, die toezegging is al vaker gedaan en niet nagekomen!

Dus vanmorgen heb ik zelf maar weer gebeld. Want heel eerlijk, het gaat hard achteruit (als je niet van medische beschrijvingen houdt, even de rest van deze alinea overslaan!).
Ik voel nu voortdurend tintelingen en prikkels in mijn onderlichaam, vooral onder in mijn rug, billen en bovenbenen voelt het alsof er tientallen scheermesjes in snijden. Op z'n zachtst gezegd geen prettig gevoel, maar vooral, het duidt erop dat de zenuwen steeds meer bekneld raken.

Ik wil toch echt graag worden geopereerd vóórdat er iets blijvend verlamd raakt!!! Lijkt me toch niet teveel gevraagd?

Daar denkt de medewerkster die de planningen maakt anders over. Ik zal niet alles herhalen wat ze zei, maar het kwam erop neer dat alle patiënten tegen haar zeggen dat het slecht gaat, en dat het allemaal wel mee zal vallen (maar dat ze écht meeleeft met de patiënten). Oh ja, en dat ze verwacht dat ik rond 15 oktober aan de beurt ben, maar ze gaat kijken of ik ergens tussen kan worden geplaatst, en dat het dan misschien wel 2 weken eerder zou kunnen (met een hele grote slag om de arm). 

Nou, daar zit je dan lig ik dan, daar moet ik het mee doen. Dat worden nog een paar lange weken! Ik hoop dat ik er toch af en toe nog wel een dag tussendoor krijg, waarop ik wat meer kan dan plat liggen. Dat ik i.i.g. in de kussens kan leunen, zodat ik wat meer met mijn handen kan doen dan mijn mobiel en laptop bedienen.

Als dat zo is, en ik heb iets gemaakt dat ik jullie kan laten zien, zie je hier vanzelf een volgend berichtje verschijnen. Als het hier stil blijft, betekent dat, dat er niets uit mijn handen komt, en ik lig te wachten tot ik word geopereerd.

Ik hoop deze maand nog veel berichtjes te mogen plaatsen 😊! 

Létt Lopi ervaring

 

Lieve lezers,

Heeft iemand van jullie ervaring met het Létt Lopi garen van Istex?

De afgelopen week breide ik elke dag één of twee toertjes aan mijn vest.

En elke keer kreeg ik enorme kriebel in mijn gezicht.

Ik twijfelde aanvankelijk of het nu door het garen kwam, maar ja, ik weet nu wel zeker dat dat de oorzaak is.

Ik vraag me nu af, of dit probleem opgelost kan worden door het garen te wassen.

Zo ja, dan ga ik de bollen op strengen draaien, wassen, drogen, en dan kan ik verder breien. Zo nee, dan heeft het geen zin om verder te breien, want dan zal ik het vest nooit kunnen dragen!

Dus graag hoor ik van lezers of zij dezelfde ervaring hebben met dit garen en/of weten dat dit probleem kan worden opgelost door wassen.

Ik heb ooit eens ergens gelezen, dat het zou helpen om garen in de vriezer te leggen. Heeft iemand daar ervaring mee? Zou dat zinvol zijn?

Alle raad, advies, ervaring, voor én tegen, zijn welkom!!!

------------------------------------------------------------------------------------

UPDATE: enorm bedankt voor jullie reacties! Na alle advies dat ik kreeg, hier, via mail en op Ravelry, denk ik te weten waar de oorzaak ligt:

Er zitten kleine vezeltjes in dit garen, die gaan ronddwarrelen in de lucht, als je ermee gaat breien. Vanzelfsprekend komen die ook echt terecht in mijn gezicht. 
En die veroorzaken de jeuk.

Ik herken de allergische reactie, alleen in mijn gezicht, van 2 andere producten:
* het engelenhaar dat vroeger thuis in onze kerstboom werd gehangen (ik moest bij het erin hangen altijd even de kamer uit, als het eenmaal hing en ik er niet aan kwam was er niets aan de hand)
* glasvezel-isolatie (engelenhaar was volgens mij ook gemaakt van glasvezel)

Wat ik nu ga doen, is de naalden uit het project halen (komt het barber koord dat ik laatst kocht goed van pas!), en samen met 1 bol van alle 3 de kleuren waar ik mee werk, een sopje geven. Dat zou volgens de info die ik ontving, voldoende moeten zijn om die vezeltjes grotendeels uit het garen te halen. Na het drogen zou ik dan probleemloos verder moeten kunnen breien.

Nou, dat is het proberen waard!! Als het niet (voldoende) helpt, wil ik het ook nog wel een nachtje in de vriezer leggen, zien wat er dan gebeurt.

Uiteraard houd ik jullie op de hoogte van het resultaat, ik hoop enorm dat het helpt, want dit zou echt een fijn buitenvest kunnen worden.

Oh ja, ik kreeg ook nog de tip om het af te breien voor Sanne.
Wij hebben veel overeenkomsten, maar in 1 ding verschillen wij als dag en nacht:
ik ben een ontzettende koukleum, draag vrijwel het jaar rond lange mouwen (pas boven 25 graden trek ik korte mouwen aan, want anders krijg ik echt heel koude armen!). Maar Sanne is juist helemaal geen koukleum, houdt niet van de warmte, en draagt voornamelijk blouses en shirtjes met lange mouwen, zeer zelden een dun vestje of truitje er overheen. Dus zo'n dik warm buitenvest zoals ik aan het breien ben, zal zij nooit dragen. 
Desondanks bedankt voor die tip!

Lingonberry - bosbessenvest

Echt, ik had écht nog niet genoeg projecten op mijn naalden staan 🤭🤭🤭.

Begin augustus zag ik op Instagram dat Christina Gjertsen (Sisu Knitwear) een KAL  zou organiseren in september.
Zij heeft een aantal truien ontworpen, allemaal gebaseerd op bessen. 
Zo is er de Raspberry, Cloudberry, Blueberry en Lingonberry. 

Ze hebben allemaal hetzelfde kleurwerk in bessenpatroon, maar zijn verschillend in model. Je kunt kiezen tussen recht of A-lijn, en tussen top-down en bottom-up. En er zijn ook diverse halsboorden, en je kunt kiezen tussen wel of niet short-rows. Met de code SISUKAL24 kon je 1 patroon gratis downloaden (ik geloof dat de code nog de hele maand september werkt, dus als je interesse hebt...)

Hier zie je de Lingonberry (rode bosbes). Dat is het patroon dat ik heb uitgekozen. 

Ik koos deze, omdat het top-down wordt gebreid (dus van boven naar beneden) en een colkraag heeft.

Je bent natuurlijk vrij om je garen zelf te kiezen, maar hierbij werd toch wel Létt Lopi geadviseerd. Dat is Ijslandse wol, met een mooi woord "rustiek" maar ik vind het gewoon ruw 😉.
Dat garen verkochten we indertijd zelf ook, maar ik heb er nooit mee gebreid! Dit leek me een mooie gelegenheid om dat dan toch maar eens te gaan doen.

Ik bestelde de garens:

Mooie kleurtjes, met mooie namen: Light Beige Heather voor de hoofdkleur (het lijkt hier grijzer dan het in werkelijkheid is, de naam omschrijft het goed). En voor de bessen koos ik Rust Heather en Brick Heather.

Het blijft lastig, om zoiets te bestellen vanaf een beeldscherm. Maar ja, winkelen kan voorlopig niet, en ik weet ook geen winkel in het noorden van het land die het verkoopt (heb er ook niet naar gezocht, kan er toch niet naar toe).

Maar, door de kleuren op diverse websites te bekijken, had ik toch wel een aardig beeld van de kleuren gekregen. Ik weet dat je een stalenkaart kunt bestellen, daar zitten strengetjes aan van alle kleuren, maar ik besloot het er gewoon maar op te wagen. Als het garen zou bevallen, zou ik dat altijd nog voor andere projecten kunnen doen. Nu wilde ik gewoon graag het garen op tijd in huis hebben (ik hoopte toen nog dat ik bij aanvang van september wel zou zijn geopereerd).

Ik ben heel braaf geweest, en heb echt tot gisteren gewacht, zelfs met het maken van garencakes en met swatchen!! Schouderklopje voor mezelf, want dat lukte niet iedereen 😂. Maar ik doe aan zo'n KAL omdat ik het leuk vind dat we met heel veel mensen hetzelfde breien, en elkaar kunnen helpen als er iets niet duidelijk is. En om te zien welke kleuren iedereen kiest, en hoe dat dan uitpakt. 

Gisteren maakte ik cakes van de garens, maakte een swatch (ik bleek exact dezelfde stekenverhouding te hebben als in het patroon, altijd fijn!). En toen ging ik van start. 
Breien doe ik nu aan de eettafel. Daar hebben we fijne stoelen staan, waar ik wat langere tijd achtereen op kan zitten. Het breiwerk ligt op tafel, en mijn handen houd ik er maar net boven. Op die manier hangt het breiwerk eigenlijk niet aan de naalden, en zo kan ik mijn rug ontzien.

En dit is wat ik aan het einde van de dag had. Ik heb de col korter gemaakt (hij is nu 5 cm hoog, ik vond 9 cm echt teveel voor mijn niet zo lange nek). Verder alles volgens patroon gebreid. Nou ja.... zie je die twee steekmarkeerders onderaan? En de steekjes daartussen? Yep, ik ga er een vest van maken!

Létt Lopi is mooi garen om te zien, maar zoals gezegd, het is ruw. Ik bedacht dat ik dan liever een trui zou breien die ik als een soort jas kan aantrekken over mijn gewone kleding heen. Heerlijk, als ik weer kan wandelen in het bos! En van het één kwam het ander, want een vest/jas zou dan wellicht nog een beter idee zijn! En met dit garen moet steek-en geen probleem zijn, de garens klitten zo aan elkaar vast, dat de steken echt niet losschieten als je de voorbies doormidden knipt.

Vooruit, nog even een close-up, hierop kun je iets beter zien dat de hoofdkleur een beige ondertoon heeft en niet een grijze.
Wat vind ik er tot nu toe van?
Het patroon is uitstekend, duidelijk beschreven, kun je niet fout mee gaan.
Het garen kan me nog niet bekoren. Ja, het ziet er mooi uit, de mooi gemeleerde kleuren zijn gewoon niet te vangen op foto's. Maar... ik vind het zwaar breien. Het voelt alsof ik te dunne naalden gebruik (terwijl dit wordt gebreid met 4,5mm). Hierdoor krijg ik uiteindelijk een heerlijk, winddicht vest, maar het is niet een soepel vallend stofje. Het schijnt dat wassen en blocken nog veel zal veranderen aan hoe het aanvoelt, en Létt Lopi schijnt niet te groeien door het blocken, dat vind ik wel een groot voordeel.

Ik wil het vest zeker afbreien, want ik denk wel dat het heerlijk zal zijn om te dragen. Maar ik ga het stapje voor stapje doen, de KAL loopt tenslotte over de hele maand september. Het lijkt misschien dat ik veel gebreid heb op 1 dag, maar het is dus behoorlijk dik garen, en het wordt gebreid op dikke naalden, dan hoef je niet veel toeren te breien om toch al aardig wat lengte te hebben gebreid.

En ondertussen heb ik dan de tijd om te bedenken hoe ik de sluiting van het vest wil. Ga ik er een rits in zetten? Of worden het knopen? De colkraag lijkt me heel behaaglijk op een koude winterdag. Maar zal dat nou mooier zijn met knopen of met een rits? Wat vinden jullie?