Even stilte

 Lieve mensen,

We zitten vandaag op de helft van het jaar, volgens de kalender is het zomer, maar het is vochtig weer, heeeeeel erg vochtig weer. 

En om het simpel te zeggen: daar is mijn lijf niet blij mee (understatement van het jaar, ik zit gewoon compleet in de pampoeiers, weet nauwelijks hoe ik werk en huishouden moet doen, sta krom van de pijn, met spieren die om het hardst gillen dat dit weer ab-so-luut-niet-leuk-is!)

Jullie begrijpen dat er niets creatiefs gedaan wordt momenteel, dus ik heb niets om te laten zien. De bloemen in de tuin staan er heel fris bij, maar foto's maken lukt me niet goed, mijn vinger wil het knopje op mijn telefoon niet goed indrukken, en als ik dan probeer dit met wat kracht toch te doen, is de foto natuurlijk weer bewogen, doordat mijn spieren dan in de kramp schieten.

Daarom heb ik besloten om voorlopig maar een zomerstop in te stellen op mijn blog. Hoe lang die gaat duren, daar heb ik geen idee van. Als ik de weersverwachtingen voor de komende 2 weken bekijk, zit daar geen droge dag tussen. De luchtvochtigheid zal de komende maand naar verwachting hoog blijven. 

Het is wat het is, de zomer hoort de periode te zijn waarin ik weer even wat makkelijker me kan bewegen, weer wat vrijer en met minder spieren in de kramp, wat minder pijn, en daarmee kan ik dan een buffertje energie opbouwen, maar dat zit er nu niet in. 

Ik wens jullie een mooie zomer, misschien meld ik me weer over een paar weken, misschien pas in september, geen flauw idee, jullie zien het vanzelf wel.

een extra M van...motoren (Crea2021)

 Werkend in Assen ontkom ik er natuurlijk niet aan, de M staat ook voor Motoren!

Het is TT-weekend, en ook al is het voor de 2e jaar op rij niet de feestweek zoals voorheen, is er geen kermis, zijn er geen podia met live optredens, gelukkig voor de horeca zijn de regels vorige week wel versoepeld, en trekken veel mensen toch de binnenstad in om een beetje sfeer te snuiven.

TT staat overigens voor Tourist Trophy, in 1907 voor het eerst georganiseerd op het eiland Man. Het was een wedstrijd op de openbare weg waaraan toeristen mee deden, georganiseerd omdat het racen op de openbare weg in Groot-Britannië verboden was. In 1926 wapperde voor het eerst de TT-vlag in Assen, en vele plaatsen in Europa volgden. Dat was een doorn in het oog van de Britten, en zij claimden de naam TT. Niemand anders mocht nog de naam TT gebruiken, behalve de stad Assen. In een brief werd beschreven dat Assen de naam TT ten eeuwige dagen mag dragen. Deze brief ging tijdens de oorlog verloren tijdens een brand, maar er werd een zogeheten herenakkoord gesloten, en dat staat nog steeds. (deze informatie, net als de foto hierboven, komt overigens van de website van RTVDrenthe).

Ik heb niets met motoren, ja, ze kunnen er prachtig uit zien, maar ik hoef er niet op te rijden, of te kijken naar wedstrijden. Maar je ontkomt er nu eenmaal niet aan, als je dit weekend in de buurt van Assen bent. Gisterenavond reed ik vanuit mijn werk naar huis. In Assen was het bewolkt maar droog en niet koud, mijn collegaatje die op de fiets naar huis moest, besloot dat ze haar jas wel in de fietstas kon stoppen. Maar ik was amper de A28 op gereden, of ik kwam in een complete wolkbreuk terecht. De automobilist voor mij had geen verlichting aan (het was opeens heel donker, dus niet zo slim van hem/haar) en toen het opeens los barstte, schrok die persoon blijkbaar zo enorm, dat 'ie het domste deed wat je op zo'n moment kunt doen: vol in de remmen! Ik had gelukkig al afstand gehouden, de auto ging slingeren, maar bleef uiteindelijk toch in z'n baan op de weg. Harder dan 60km/uur reed het verkeer niet meer. Er zijn een aantal viaducten, en daaronder stonden groepjes motorrijders, motoren op de vluchtstrook en zelf achter de vangrails. Verstandig, want de kans dat je in zo'n bui, waarbij de weg helemaal blank staat, onderuit gaat is natuurlijk best groot. Het was echt een heel lokale bui, want toen ik even verderop de A28 af ging, en op de provinciale weg verder reed, was het wegdek helemaal droog! Even verderop brak zelfs het zonnetje door, en thuis bleek er geen druppel te zijn gevallen.
Bizar hoe het zo verschillend kan zijn, op zo korte afstand!

Nee, ik ga vanmiddag niet naar de TT kijken, maar wel naar de Tour de France. Hopelijk met alleen liefhebbers van de wielersport aan de kant van de weg, die respect hebben voor de renners, en niet zo'n mallotige trien zoals de vrouw die gisteren met haar kartonnen bordje in beeld wilde komen, en daarmee bijna het voltallige peloton onderuit liet gaan. Ik heb begrepen dat teams en de organisatie haar gaan aanklagen, en ik hoop dat ze een forse straf krijgt. Om als voorbeeld te gelden, om duidelijk te maken dat het niet langer wordt geaccepteerd dat mensen uit het publiek de renners in (levens)gevaar brengen, maar ook gewoon omdat zij hiermee ernstig leed heeft veroorzaakt, of in ieder geval het bewuste risico nam dit te veroorzaken. Als iemand in het gewone verkeer zoiets zou uithalen, blijft dat toch ook niet ongestraft?! 

Voor iedereen die vandaag TT, Tour of welke andere sport dan ook gaat bekijken: geniet ervan!

De M van... (Crea2021)

De M van ...

- MUZIEK: van kleins af aan, hield ik van muziek. Ik droomde ervan om ballerina te worden, en majorette. Helaas, daar kwam niets van in, want volgens mijn moeder was ballet slecht voor je voeten en was over straat lopen in zo'n niets verhullend majorette-pakje ordinair! Maar, ik mocht wel gaan turnen. Dat had mijn moeder vroeger ook gedaan, en de liefde voor het turnen kreeg ik al jong mee. Er werden op tv turnwedstrijden uitgezonden, en ik keek daar gefascineerd naar, vooral de vrije oefening! Ik kan me het nog echt herinneren, ik kon niet wachten tot ik 4 werd, dan mocht ik namelijk naar de kleuterschool, maar vooral, ik mocht op turnen!!! Mijn verjaardag viel op een dinsdag, de volgende dag ging ik voor het eerst naar gymnastiekles, en ik zou 10 jaar lang turnen. Het was mijn grote passie, en ik was er blijkbaar goed in, want ik deed mee aan demonstraties en wedstrijden, en kreeg een uitnodiging om te komen trainen op Papendal. Dat betekende mijn kans om mijn droom waar te maken: mijn land vertegenwoordigen op de Olympische Spelen! Of ik echt zo goed zou zijn geworden, weet ik natuurlijk niet, maar ik mocht naar de nationale selectie. Nou, mooi niet, daar staken mijn ouders een stokje voor, want dan zou ik doordeweeks bij een pleeggezin gaan inwonen, en in verband met trainingen en wedstrijden, zelfs niet elk weekend naar huis komen. Nee, dat ging niet door, het was tenslotte "maar een hobby"! Dat het zoveel meer was voor mij, hebben ze denk ik nooit begrepen. 
Ik vond turnen fantastisch, de ongelijke brug, de balk, maar het meest van al: de vrije oefening. Daarbij turn je op een mat, eventueel met attributen (mijn favoriet was het lint), en je beweegt op MUZIEK!

- MUZIEK: naast het turnen speelde muziek ook nog op andere manieren een rol in mijn leven. Ik wilde graag muziek maken, het liefste zou ik viool leren spelen. Mijn juf in de 1e klas speelde viool, en begeleidde ons daarmee als we psalmversen zongen. Prachtig vond ik het! Maar mijn ouders zagen dat "kattengejank" zoals zij het noemden absoluut niet zitten. Piano en gitaar leek me ook geweldig om te spelen. Nee, dat vonden ze ook geen goed idee, het moest orgel worden. Mijn vader had dat als kind ook geleerd (bij mijn opa en oma stond het traporgel nog in de woonkamer, en dat vond ik altijd wel fascinerend). Dus als ze een orgel zouden kopen, zouden mijn vader en ik er beiden gebruik van kunnen maken. Toendertijd moest je eerst 2 jaar blokfluitles volgen op de muziekschool, daarna mocht je pas een instrument uitkiezen om te gaan bespelen. Ik heb een jaar of 10 orgelles gehad, en ik moet zeggen, het was niet het instrument dat mijn voorkeur had, maar het maken van muziek heb ik altijd heerlijk gevonden.

- MUZIEK: terwijl ik op blokfluitles zat, besloot de directeur van onze muziekschool, dat hij een kinderkoor wilde vormen, van kinderen die lessen volgden op de muziekschool. De leerkrachten zochten de kinderen uit, die auditie mochten doen. Hoe ze dat precies bepaalden, geen idee, misschien ritmegevoel? Wij zongen ook wel op blokfluitles, dus voor onze juf was het vast niet zo moeilijk om te kiezen, en ik mocht ook. Wat vond ik het leuk, we oefenden echt heel serieus, elke week, met oefeningen voor thuis. en uiteindelijk gingen we ook echt optreden! Toen de muziekschool 10 jaar bestond werd er een lp opgenomen, waar leerlingen van de muziekschool te horen waren op hun instrumenten, en het kinderkoor op zong. We hebben zelfs een musical gespeeld, wat was het leuk!

- MUZIEK: in mijn tienerjaren was het vrij gebruikelijk dat je naar dansles ging. Mijn broer had dat ook gedaan (hij vond er niks aan, had totaal geen ritmegevoel, haha) en oh wat wilde ik dat ook graag. Mijn ouders twijfelden, enerzijds hoorde het toen min of meer bij je opvoeding, dat stijldansen, maar ze vonden het maar niks dat dat op zaterdagavond was. Ik werd altijd door mijn vader of broer begeleid als ik ergens anders naar toe ging dan naar school, maar ze hadden er allebei geen zin in om mij elke zaterdagavond te begeleiden. Mijn broer heeft mijn ouders overgehaald, om mij toch naar dansles te laten gaan. Dat hoorde immers bij je opvoeding! Oh, wat vond ik het geweldig! Walsen, chachacha, paso doble, ik genoot! Helaas moest ik er mee stoppen toen ik een enkelblessure opliep tijdens een sportwedstrijd. Vanaf dat moment lag letterlijk alles stil, het heeft 12,5 jaar geduurd met eindeloos veel onderzoeken en 3 operaties, voordat ik weer normaal zou kunnen lopen, laat staan dansen.

MUZIEK is voor mij altijd heel belangrijk geweest. Mijn moeder vertelde me later dat ik als klein kind altijd al aan het dansen was, zodra ik muziek hoorde ging ik bewegen. En nu? Na jaren me te hebben aangepast (want mijn ex vond dansen maar belachelijk), geniet ik nu weer steeds meer en meer van mijn leven, en ja, soms dans ik weer zingend door de kamer, gewoon omdat ik het zo heerlijk vind om me zo te bewegen.

Himalaya sokken 2e paar

 

Oeps, ik loop alweer achter. Deze bol kocht ik bij Hobbii, in een pakket van een aantal bollen Himalaya sokken, ergens in het najaar van 2020.

Deze sokken liet ik al wel zien, gebreid met een andere bol uit het pakket:

Van de bovenste bol gebruikte ik 58 gram om dit paar te breien:

Het garen breit heerlijk op, en is net ietsjes dunner dan de meeste sokkenwol, waardoor het heerlijk luchtige sokken zijn geworden, perfect voor de zomer!
Nee, ik loop nooit op blote voeten, ook bij temperaturen boven de 30 graden draag ik sokken, mijn voeten vinden het zelfs dan te fris om geen jasje te dragen 😀

De L van een Leuk Leven (Crea2021)

 Vorige week was het alweer vrijdag voor ik er erg in had. Sommige bloggers die deelnemen aan Crea2021 hebben een heel lijstje voor de letters die nog gaan komen. Ik heb dat niet, want de eerste weken merkte ik al dat ik zo'n verder vooruit gekozen onderwerp op dat moment helemaal niet wilde gebruiken en iets anders koos.

Door een paar lezers werd ik erop gewezen dat de L natuurlijk van een Leuk Leven is, mijn eigen blog! 
Dat klopt helemaal, en dus besloot ik deze week gewoon maar eens te laten zien wat ik dan leuk vind in het leven.

Jullie weten natuurlijk allang dat ik houd van handwerken. Maar er zijn meer dingen waar ik veel plezier in heb, zoals fietsen (ik heb een toerfiets, een racefiets en een mountainbike, oeps 🚲🚲🚲).
Ik houd van wandelen in de natuur (🌳🌲🍂bossen en heide, ik heb helemaal niets met strand en zee) van tuinieren (🌺🌻☘🌸) en bezig zijn met de inrichting van mijn huis.

Gisteren zou het heel warm worden, gevolgd door forse regenbuien (er is hier nog geen druppel gevallen overigens). De afgelopen weken waren drukke werkweken, waardoor er weinig in de tuin was gedaan. Het onkruid had daarvan geprofiteerd 😉.
Ik besloot bijtijds de tuin in te gaan, kwart voor 8 had ik de was buiten hangen en ging ik aan de slag in de tuin. Onze buurman houdt nogal van muziek, en zet het met regelmaat zo hard dat het door de hele straat te horen is. Ik werd tijdens het tuinieren dus begeleid door Franse chansons, het kan erger 😁.
In de achtertuin hebben we alleen maar een smalle border langs het grasveld, daar stond weinig onkruid, maar de voortuin was flink vol gegroeid:

Twee onkruidtonnen vol leverde het op! Er kan 42 liter in zo'n ton, om jullie even een beeld te geven.

Ik houd ook enorm van de zon! Nee, je doet mij geen plezier met een vakantie van 3 weken bakken in de zon in een Zuid-Europees land, ik ben graag een bezig bijtje, maar de zon betekent warmte, en dat doet zoveel goed voor mijn lijf. Als het buiten boven de 25 graden komt (en iedereen begint te zuchten en te steunen dat het geen doen is) leef ik helemaal op. Mijn spieren worden soepeler, en ik heb minder pijn in mijn lijf dan de rest van het jaar. Genieten voor mij dus, deze afgelopen dagen!

Er zijn natuurlijk nog veel meer dingen die ik leuk vind, maar dit zijn toch wel de dingen die mijn leven tot een Leuk Leven maken.

Fijn weekend alvast!

De L van... (Crea2021)

 Oeps, het is alweer vrijdag, en ik heb nog niet eens nagedacht over de L van Crea2021.

Ach, eigenlijk is het heel eenvoudig:

LACH

LEEF

LUISTER naar elkaar en

LAAT een ieder in zijn eigen waarde

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Himalaya sokken

Afgelopen week heb ik een fleurig paar sokken gebreid. Het garen kocht ik vorig jaar online bij Hobbii.

Ik had al vaak over dit bedrijf gelezen, en besloot een bestelling te plaatsen. Ik bestelde een aantal praktische spullen (patroonhouder, neklamp, vierkante rondbreinaald), waar ik allemaal al eerder over schreef. Maar natuurlijk wilde ik ook hun garens uitproberen. Ik bestelde o.a. sokkengaren, genaamd Himalaya.

Het garen is iets dunner dan de meeste sokkenwol, ideaal voor zomersokken. En toen we laatst ein-de-lijk wat zonniger weer kregen, pakte ik 1 van deze bollen om er sokken van te breien.

Een bol met vrolijke, zomerse kleurtjes, en ik breide een eenvoudig paar sokken, uiteraard vanaf de teen naar het boord, de voeten gewoon tricotsteek, het been in 3r 1av, het boord 1r 1av.

Het garen breit heel prettig, ik ben benieuwd naar hoe het draagt, en hoe goed het blijft tijdens dragen en wassen.

Zonnige dag allemaal!

de K van Kruissteek (Crea2021)

 Deze week kies ik voor de K van Kruissteek.

Jullie zien vooral breiwerk van mij, en wat haakwerk, maar ik houd van nog veel meer soorten handwerk, zoals borduren. In de jaren dat ik door mijn enkel-blessure vrijwel aan de bank gekluisterd was, heb ik heel wat geborduurd, klein werkjes die ik verwerkte in wenskaarten, maar ook kleine en grote schilderijen. Het laatste grote borduurwerk dat ik maakte was een schilderij voor de geboorte van Sanne (die inmiddels 26 jaar oud is!).

Door diverse omstandigheden had ik jarenlang niet geborduurd, maar ik ben het weer een beetje gaan oppakken. Zo maakte ik in 2018 een hoes voor het borduurmandje dat ik in de kringloop had gekocht

en ik maakte ook een borduurwerkje wat ik in dat mandje had gevonden

Ook borduurde ik al eens een werkje dat ik aan de binnenkant van een opbergdoos deed (met een glasplaat in het midden, waardoor je het borduurwerk ziet)

(Oeps, blijkbaar heb ik daar nooit een foto van gemaakt toen het op z'n plek zat, deze foto maakte ik toen het borduren af was, en het werkje nog moest worden gewassen en gestreken).

Ook dit grote borduurwerk Aap-Noot-Mies zat in het borduurmandje van de kringloop, compleet met patroon en het hele garenpakket

Dit schellekoord ben ik ooit aan begonnen, ik zocht er allerlei patroontjes voor bij elkaar, die bij mij passen. Maar het is nog niet af. 

Reden dat ik het borduren toch vaak laat liggen, is dat ik geen idee heb, of ik het ooit zal ophangen.

We wonen nu in een huurhuis, met kneiterharde betonmuren waar je liefst niet teveel aan ophangt.

Dus borduren is borduren-om-in-een-kast-te-bewaren-voor-ooit, en daardoor heb ik er niet zoveel zin in. Bovendien is het maar de vraag of datgene wat ik nu borduur, wel zal passen in een toekomstig huis. Natuurlijk zal er wel een plekje voor te vinden zijn, maar ergens is dit toch wat me nu weerhoudt van borduren. Geeft niets, komt wel weer, ooit! 

Al mijn borduurwerk maak ik met de KRUISSTEEK, ik vind andere steken erg mooi om te zien, maar voor mijn eigen borduurwerk val ik altijd terug op die ene steek.