De K van Kussenvulling (Crea2021)

 De J heb ik even overgeslagen, ik kon genoeg woorden verzinnen (jarig, jute, juichen, jojo-en, jeugd, joker, jongleren, joggen enz) maar had er geen berichtje bij in gedachten.

De K schoot mij gisteren opeens te binnen. Het gebeurt de meesten van ons denk ik wel, je huis slipt langzamerhand steeds voller, en op een bepaald moment wordt het tijd om eens wat te gaan ruimen.

Daarom zette ik laatst wat spulletjes op MP en op een lokale weggeefgroep op FB. We hadden o.a. deze 2 grote zakken vol kussenvulling op zolder staan

Ik had ze zelf ook weer een keer gekregen, leek me toen heel handig om kussentjes mee te vullen, of misschien zelfs wel een zitzak of palletkussen, maar in de praktijk kwam het daar niet van. Het waren 2 heel grote zakken vol, ze namen flink wat ruimte in op zolder.

Nu zou je denken: die zijn zo weg, maar het duurde bijna 2 weken voordat er iemand op MP reageerde met de vraag wat ik ervoor wilde hebben. Ach, ik had ze ook maar gekregen, dus als zij ze graag wilde hebben, kon ze ze gratis komen ophalen. Daar maakte ik iemand blij mee!
Toen ik vroeg wanneer ze het dan zou komen ophalen, was het antwoord ruim een week later. Zucht, we hadden ze van zolder af gehaald om ze goed op de foto te kunnen zetten, en met de verwachting dat ze wel snel weg zouden gaan, in de bijkeuken gezet (waar ze best in de weg stonden).
Nou ja, vooruit dan maar, dan nog maar een week in de weg staan (ze weer 2 trappen op zeulen zagen we minder zitten, de zakken waren zo groot als Sanne!).

Afijn, ze zou op zaterdag langs komen, tijdstip liet ze nog wel weten. Ik vroeg haar de dag ervoor, of ze al wist hoe laat ze ongeveer zou komen, want inmiddels waren er meer reacties op gekomen (mensen die ik moest teleurstellen dat het niet voor niets op gereserveerd stond) en zouden ook wat andere spullen die dag worden opgehaald.

Nou, ergens in de middag, maar een tijd kon ze niet noemen. Zucht.... op zaterdagmiddag even na 3 uur heb ik haar nog maar eens gevraagd, of ze nog wel van plan was om langs te komen. Nou, eigenlijk niet, ze had geen tijd, maar of morgen ook goed was. Uh nou, hoe laat dan? Kon ze opnieuw niet zeggen. Dus toen heb ik maar geantwoord dat ik wel een tijdstip wilde weten, en als ze dan niet zou verschijnen om die tijd, dat ik het dan aan iemand anders zou geven. Hoppa, dat werkte, want toen werd er opeens een tijdstip doorgegeven.

De volgende dag verschenen haar moeder en broer om het voor haar op te halen. Geen idee of ze zelf niet meer durfde langs te komen of zo, maar het enige wat moeder zei was: oh dat zijn grote zakken. Ja, mijn dochter maakt kussens, daar heeft ze ze voor nodig. En dat was het, ze pakten ieder een zak, en liepen weg. Nog niet eens een dank-je-wel! Tja, met zo'n moeder snap ik dat dochter niet zo netjes is in afspraken nakomen. 

Maar goed, wij hebben weer ruimte op de zolder, en ik hoop maar dat de dochter er blij mee is. Op MP gaf ze me een 4 van de maximaal 5 die je kunt geven, zonder verdere uitleg, of zonder aan te klikken wat ze goed vond aan de verkoper, of wat de verkoper zou kunnen verbeteren. Waarschijnlijk vond ze dat ik niet aardig was geweest, omdat ik na 1,5 week wel een tijdstip van ophalen wilde weten 🤨

Cotton glans

 

Een tijdje terug werd ik benaderd door een lezeres van mijn blog. Ze ging verhuizen, naar een kleinere woning, en was dus alvast haar spulletjes aan het uitsorteren, wat ging mee, wat ging weg.

Ze kwam een aantal breiwerken tegen, waar ze al een eind mee op weg was, maar die ze niet zou gaan afmaken. Ze vroeg of ik er belang bij had, en stuurde me foto's. Jazeker! We spraken een prijs af, en overlegden over het versturen. Maar wat een toeval, ze zou binnenkort bij vrienden langs gaan, die in een dorp wonen vlak bij ons. We spraken af om e.e.a. Coronaproof uit te wisselen, gewoon buiten bij haar auto. Ik vond het wel erg ongastvrij, dat ik haar niet even zou binnen laten en een kop koffie zou aanbieden, maar zij wilde zelf ook graag het op deze manier te doen.

Wat een leuke breiwerken had ze gemaakt! Snel paste ik ze aan, oh, wat een teleurstelling, het paste me allemaal niet! Maar het waren hele mooie garens die ze had gebruikt, dus dat zou uiteindelijk wel goed gaan komen!

Op de foto's hierboven 1 van de breiwerken, een leuk, luchtig zomertruitje, gemaakt van Cotton glans uit de Bijenkorf huiscollectie (verkopen ze daar garens? Volgens mij niet in de tijd dat ik er "vroeguh" kwam in Rotterdam!). Ik vond het echt heel jammer, om uit te halen, maar ja, het paste me gewoon echt niet.

Dus nu is het dit geworden:

Een gehaakt luchtig zomertruitje! 

Het weer is er nog niet naar om het te dragen, maar als de weersverwachting klopt, gaat het na deze week eindelijk beter weer worden, met temperaturen boven de 20 graden. Daar zijn we met z'n allen wel aan toe denk ik.

Het patroon dat ik gebruikte vind je hier. Het heet "My Precious" Sweater. Nee, volgens mij heeft dat niets te maken met de Lord of the Rings, maar heeft de ontwerpster het zo genoemd omdat het haar lievelingstrui is geworden.

Over het algemeen heb ik dit keer het patroon gevolgd, ik heb alleen het halsboord een klein beetje veranderd. Dat heeft een grappig patroontje, maar in dit garen werd het een heel stijf boord. 

Ik heb er korte mouwen in gemaakt. Dat moest wel, want ik heb nog maar een half bolletje aan garen over. Maar, ik was dat sowieso wel van plan, door de gaatjes is het een zomers shirt, wat ik prima over een topje kan dragen. Ik kan niet wachten tot het weer er geschikt voor is!

Ik kan jullie het patroon echt aanraden. Zoals de ontwerpster zelf ook schrijft, als je de geschreven tekst leest, lijkt het in eerste instantie nogal ingewikkeld, maar als je aan de slag gaat, heb je al snel door hoe het werkt, en dan hoef je totaal niet meer naar het patroon te kijken.

Het wordt gehaakt van boven naar beneden. ideaal, want zo kun je tussendoor passen of het allemaal klopt. En het heeft (bij mij) echt een perfecte pasvorm! Alleen de mouwen zijn vrij wijd (het is een oversized model, dus dat klopt op zich wel). Ik heb bij de mouwen elke toer een steek geminderd, zodat de mouwtjes niet raar wijd uit zouden gaan staan, en dat bleek de juiste oplossing.

restjes sokkenwol verwerkt, nieuwe sokkenwol binnen!

Yes, vandaag kwam mijn 2e doos met het Opal abonnement binnen, en het zijn weer erg leuke kleuren.
Dat gaat weer fijne brei-uurtjes opleveren!

In de afgelopen tijd heb ik 2 paar sokken gebreid met restjes sokkenwol. Het begin van een bruin/oranje paar sokken liet ik al zien op koningsdag. Maar toen waren ze nog niet af, nu wel.

Ook zocht ik blauwe restjes sokkenwol uit, en daarmee heb ik ook een paar gebreid. Daarbij had ik steeds 3 restjes tegelijk in gebruik, ideaal om ook kleine restjes op te breien. Wat je doet is de ene helft van de sok breien met kleur A, de 2e helft met kleur B, dan een halve sok met kleur C, en daarna herhaal je dit kleurgebruik, dus kleur A is de volgende. Dan krijg je dit beeld:

Voor de tenen, hielen en boorden gebruikte ik restjes effen donkerblauw.

En dit zijn de 2 paar sokken, nu ze gebreid zijn:

Heerlijk om weer wat restjes te hebben opgemaakt, en heerlijk om weer 6 nieuwe bollen met mooie sokkenwol binnen te hebben! Want ik vind niets zo ontspannend, als het breien van een paar sokken! 

Ik kom uut Hesseln

 

In Hesseln bint ze der slim groots op dat ze de eerste plaots in de gemiente Coevern bint met Drentstaolige komborden. Nao dit eerste bord volgt ankommen week de borden van de aandere toegangswegen, zodaj altied de naam Hesseln tegenkomt, waor aj het dörp ok inriedt.

Bovenstaande tekst heb ik overgenomen van de website huusvandetaol.nl 
Ik denk dat iedere Nederlander wel kan lezen wat er staat (probeer het anders hardop 😂).
Ja, niet alleen de Friezen zijn een trots volkje! Hier in Drenthe kunnen ze er ook wat van!

Als je hier zegt: Ik kom uit Oosterhesselen, dan weet een ieder dat je import bent, want anders zou je zeggen Ik kom uut Hesseln. En so ist maor net!

dagje genieten in/van de tuin

 Allereerst: heel hartelijk bedankt voor al jullie enthousiaste reacties op mijn vorige blog over Intarsia breien. Het haalde duidelijk bij veel van jullie herinneringen op, net zoals het bij mij deed toen ik het blog schreef.

Zo'n week of 6 geleden liet ik jullie de heg zien, die tussen de tuinen van ons en onze buurvrouw staat. Het blad blijft er de hele winter aan zitten, en valt er pas laat in het voorjaar af. Dit jaar zelfs heel laat, zoals zoveel in de natuur wat achter lijkt te lopen.

Dit is dezelfde heg nu! Vorige week gingen de eerste bladknopjes voorzichtig open, en in een week tijd is het helemaal ontploft! Een groene muur, en dan laat het bruine blad ook opeens allemaal los.

Vandaag bofte ik, een vrije dag, en droog en zonnig weer, dus ik ging al dat afgevallen blad maar eens onder de heg vandaan harken. Er was ook al heel wat het pad op gewaaid, en zelfs al verder de tuin in.

We hebben een grote kliko, 240 liter is dat volgens mij, en zoals jullie zien zit die nu aardig vol met blad. Nee, een compostbak heb ik niet in deze tuin, dat vind ik zonde van de ruimte, die ik liever beplant.

Door alle regen van de afgelopen tijd, was het gras steeds te nat om te kunnen maaien, het stond behoorlijk hoog. Maar ook dat is weer netjes gemaaid, en de kliko zit nu helemaal vol (er ging ook nog wat onkruid in dat her en der in de tuin op kwam).

Heerlijk dagje genoten van het mooie weer (zelfs een kleurtje op m'n wangen, ondanks al dat bukwerk)!

De I van Intarsia breien (Crea2021)

 Deze tweede week van de letter I kies ik voor INTARSIA BREIEN.

 In de tachtiger jaren waren oversized truien, met afbeeldingen of kleurvlakken, helemaal in de mode. En ik breide heel wat van die (toen) modieuze truien voor mijzelf.

Wat vond ik het heerlijk, toen al, om met heel veel kleurtjes te breien. En, met allerlei verschillende garens. 
Er zullen misschien nog wel ergens foto's zijn van mij, waar ik dit soort truien draag, maar of ik die zelf nog in mijn bezit heb, betwijfel ik. Dus ging ik op zoek naar voorbeelden van dergelijke truien op Ravelry, en tot mijn grote verrassing zag ik daar truien, die ik daadwerkelijk heb gebreid. Ik heb de foto's vanaf Ravelry gedownload, geen idee waarom ze zo klein zijn geworden, maar ik vind het zo grappig dat deze patronen nog terug te vinden zijn, dat ik de foto's toch heb geplaatst. 

Veel van deze patronen stonden in het blad De Kleine Diana, dat was een patronentijdschrift op A5-formaat. Ik heb er nog een paar in mijn bezit.

INTARSIA BREIEN vond ik geweldig leuk om te doen. Wat het is? Breien met (veel) verschillende kleurtjes, waarbij je bij de kleurwisseling de draden om elkaar heen slaat om gaatjes te voorkomen, maar waarbij je niet de draad mee laat lopen achter het werk langs. Ik gebruikte in die tijd van die visjes, waar je garen op kon winden, en die bungelden dan aan je breiwerk. Mijn moeder kon prachtig breien, tricotsteek, kabels, maar ze kreeg helemaal de kriebels als ze mij bezig zag met een stuk of 8 visjes, bungelend aan de achterkant van mijn breiwerk. Andersom had ik enorme bewondering voor haar geduld, als ze op naalddikte 2,5 een effen trui in tricotsteek zat te breien 😉.

Omdat je de draad niet meeneemt achter het werk langs, brei je INTARSIA eigenlijk altijd heen en weer terug. Dat is direct het verschil met Fair Isle breien, daarbij brei je in het rond, en neem je de draden mee achter het werk langs.

Hier nog een voorbeeld van een INTARSIA-TRUI, die ik ooit breide. Niet helemaal precies dezelfde, want op de mijne stond ook nog een kabelbaan, maar ook dit soort truien breide ik met INTARSIA. Als kind had ik ook wel truien met afbeeldingen, gebreid door mijn moeder, maar zij koos ervoor om een effen trui te breien, en er dan later de afbeelding op te mazen.

INTARSIA brei ik tegenwoordig nooit meer, simpelweg omdat ik veel liever rondbrei, dan heen en terug. Niet omdat ik een hekel heb aan averechte steken breien (bij rondbreien brei je alleen rechte steken), maar omdat ik niet houd van naden. Ik vind het mooier als je geen zijnaden hebt in een trui of vest en geen naad aan de onderkant van je mouwen. Bovendien vind ik het ook nog eens geen leuk werkje, om die naden netjes dicht te naaien 😄. Vandaar dat ik nooit meer INTARSIA brei.

Wat ik wel mis, is de variatie is garens, zoals we die in de tachtiger jaren gebruikten. Elk vlak had niet alleen een andere kleur, je gebruikte ook een ander materiaal. In 1 trui had je dan gerust gladde vlakken, gebreid met katoen en lintjesgaren, en fluffie vlakken, met mohair, weer andere vlakken met garens waar sliertjes uit hingen, of waar bobbeltjes in het garen zaten enzovoorts. Dat zou van mij wel weer terug mogen komen, en ik zou dan waarschijnlijk best wel weer eens zo'n INTARSIA-TRUI willen breien, maar dat oversized? Wie weet, als ook dat weer terug in de mode komt 😉