regen verwacht

Vandaag was de laatste dag van de Tour de France. Ik vind die laatste etappe nooit leuk om naar te kijken, de einduitslag is al bepaald, tenzij iemand tijdsverlies zou oplopen, bijvoorbeeld door mechanische pech of een val.
Steven Kruiswijk werd derde, en dat verdient een dikke pluim! De winnaar (Egan Bernal) is een snotaapje van 22 jaar, een Colombiaanse berggeit, die eigenlijk Thomas had moeten helpen, om net als vorig jaar de Tour te winnen, maar in plaats daarvan zo goed was, dat hij vóór Thomas in het klassement kwam te staan. Het is hem van harte gegund! Al leek Thomas daar toch anders over te denken. Die stond op het podium met een zure glimlach, terwijl Kruiswijk met een big smile stond te genieten.

Ik besloot om tijdens het saaie deel van de etappe het gras te gaan maaien. Tijdens de hittegolf van afgelopen week had ik het gras lekker met rust gelaten, dan maar wat hoger en groen, dan maaien waardoor het dood gaat. Ik zette de grasmaaier een standje hoger dan normaal, want overmorgen wordt de verwachte temperatuur hier ook al weer 29 graden. Er kwamen wolken aan de lucht, mooi, dan zou het gemaaide gras fijn een buitje krijgen. Maar nee hoor, niks, er is hier nog altijd geen druppel gevallen. De temperatuur steeg hier vandaag dan ook nog weer boven de 30 graden uit,
Best apart, meestal is het in het zuiden van het land warmer, maar daar is door de gevallen regen de temperatuur kennelijk gezakt naar een graadje of 25 (of minder zelfs).

Nou ja, ben blij dat ik het gras niet te kort heb gemaaid, morgen geeft de weersverwachting 1 mm neerslag op. En dan dinsdag weer 29 graden, en pas woensdag wordt er serieus neerslag verwacht.
We gaan het zien.

kamperen

Wij verblijven op een camping, en het is nu hoogseizoen. De camping is goed gevuld met (kleine en grote) tenten, caravans en campers. Leuk om te zien hoe iedereen vakantie viert. En het brengt herinneringen naar boven van vroeger.
Mijn ouders kampeerden al voordat ik geboren werd. Ze hadden een zogeheten bungalowtent, maar stel je daar niet teveel van voor, gewoon een vierkant ding. Daarmee gingen ze aanvankelijk op de scooter op vakantie, naar Duitsland.
Toen mijn broer geboren was, gingen ze met de auto. Mijn moeder maakte zelf de tent groter, door er een baan tentstof tussen te naaien. Ja, ze was coupeuse, kon geweldig goed kleding naaien, dus voor het vergroten van een tent draaide ze blijkbaar haar hand niet om!
En daarna kwam ik er bij. Ik zal ongeveer 4-5 jaar geweest zijn, toen de tent werd ingeruild voor een AlpenKreuzer. Wat hebben we daar een plezier van gehad!

Onder het grote bed, waar ik naast mijn ouders sliep in mijn eigen slaapzak, waren 2 lange opbergruimtes. Mijn vader maakte zelf koffers, precies op maat. Mijn moeder kon de week voor de vakantie de koffers inpakken, en die schoven ze dan zo in die ruimtes. Het voorste gedeelte van dat bed was om te bouwen in een zitje, met tafeltje, en bij slecht weer hebben mijn broer en ik daar vaak spelletjes aan gespeeld.
Het deksel klapte open, in het midden was een loopgedeelte, en aan de buitenkant een tweepersoons bed. Dat was mijn broers domein.

Mijn moeder had rugproblemen. Daarom hadden ze indertijd de AlpenKreuzer gekocht, dan sliep je hoog van de grond af, en hoefde ze niet met veel pijn en moeite elke ochtend omhoog te krabbelen vanaf een luchtbedje op de grond. Uiteindelijk besloten ze dat een caravan toch beter zou zijn, maar met zo'n gevaarte achter de auto rijden, dat vond mijn moeder echt doodeng.
Toen we in Frankrijk op een camping een klap-caravan zagen, was dat Eureka! Dat ziet er zo uit:
Foto's van het internet geplukt, ik kan niet achterhalen wie ze heeft gemaakt, maar deze heeft precies dezelfde kleuren als onze Esterel had:

Doordat de caravan kon worden ingeklapt, was de aanhanger achter de auto niet veel hoger dan de AlpenKreuzer. Mijn vader had wel altijd van de caravanspiegels, omdat hij net niet over het dak kon kijken, maar officieel was het niet eens nodig.

Elke avond werd de grote zithoek ingeklapt en omgebouwd tot bed voor mijn ouders. Rechts van de deur was een klein zitje, dat was mijn bed, en mijn broer sliep, heel stoer, in een eigen tentje.

Pas jaren later kochten mijn ouders een gewone caravan, en later nog eentje. Ze zijn lang blijven kamperen, ze waren halverwege de 70 toen ze uiteindelijk besloten dat kamperen voor hen gedaan was.

Elk jaar, in januari, stelde mijn vader de vraag: waar willen jullie dit jaar naar toe op vakantie?
Mijn antwoord was standaard: Engeland (al wist ik dat we daar nooit naar toe zouden gaan, mijn moeder had watervrees en no way dat ze dat water naar Engeland zou oversteken!)
Het werd altijd Oostenrijk, Zwitserland of Frankrijk. Mijn moeder en broer vonden 2 weken lang genoeg, mijn vader en ik vonden de 4 weken vakantie die hij altijd opnam, eigenlijk nog te kort.
Als we 2 weken op vakantie waren, slaakten mijn moeder en broer altijd een zucht van verlichting, zo, we waren over de helft! Terwijl mijn vader en ik daar juist van baalden.
Mijn ouders hadden wel een heel slim systeem bedacht om het iedereen naar de zin te maken.
Ook hier weer de tweedeling: mijn moeder en broer bleven het liefste op de camping (mijn broer had altijd al binnen een uur vriendjes waarmee hij de hele vakantie voornamelijk wilde zwemmen). Mijn vader en ik wilden graag de omgeving verkennen, toeristische trekpleisters bezoeken, enz.
Na aankomst maakte mijn vader 4 briefjes met onze namen erop. Die gingen dubbel gevouwen in een kommetje, en dan werden ze er stuk voor stuk uitgehaald. Stel dat de volgorde van trekken was:
broer, vader, moeder, ik, dan betekende dat dat mijn broer op dag 1, 5, 9 enz bepaalde wat we die dag gingen doen. Mijn vader dus op dag 2,6, 10 enz. Zo kreeg iedereen zijn/haar zin, zonder dat er elke dag over gemopperd kon worden. Want we werden geacht enthousiast mee te doen aan wat er die dag werd ondernomen (of juist niet). Dat werkte perfect!
Soms werd er 1 dag gewisseld, mijn broer is half juli jarig en mocht zijn verjaardag in de vakantie vallen, mocht hij uiteraard op zijn eigen verjaardag bepalen wat er gebeurde.
Mijn vader en ik hielden van wandelen. Op de dagen dat mijn broer of moeder bepaalde: op de camping blijven en doen waar je zin in hebt, betekende dat vaak dat mijn vader en ik een wandeling gingen maken.
Sowieso liepen mijn vader en ik elke avond wel even een rondje over de camping, we vonden het allebei leuk om te zien wat er weg was gegaan, en weer bij was gekomen. Soms zagen we slimme ideetjes over praktische zaken, hoe mensen spulletjes een plekje gaven in hun voortent, een alternatieve waslijn hadden gespannen, verzin het maar. En in die tijd was het nog heel gebruikelijk dat je op vakantie een driehoekig vlaggetje kocht, en dat aan je tent hing. Na verloop van tijd had je dan een hele slinger met plekken waar je ooit al eens gekampeerd had. Onze lijn werd op een gegeven moment zelfs te lang, haha. Mijn vader en ik liepen dan de vlaggetjes te bekijken (netjes vanaf de weg hoor, we stonden niet pal voor iemands tent), en dan herkenden we soms plaatsen waar wij ook waren geweest. Eigenlijk heel erg simpel allemaal dus, maar wat hadden we er een lol in!

Ja, ik heb heel goede herinneringen aan de vakanties in mijn jeugd. Ik besef me ook dat ik bevoorrecht was, dat ik in mijn jonge jaren heel wat van West-Europa heb mogen zien, en dat was iets wat weinig vriendinnetjes meemaakten. Mijn beste vriendinnetje ging elk jaar met haar ouders en broer 3 weken naar het Gardameer, mijn buurmeisje ging elk jaar 5 dagen naar een hotelletje in Duitsland, en al mijn andere vriendinnetjes gingen gewoon niet op vakantie. Dat was toen heel normaal, het was echt bijzonder dat wij elk jaar (bijna) 4 weken zomervakantie vierden in het buitenland. En daarnaast ook nog eens met Pasen, Pinksteren en Hemelvaart kampeerden, de eerste jaren in Nederland, vanaf mijn 8e jaar in Luxemburg.

Gingen jullie als kind op vakantie? En hoe, kamperen, hotel,....? En hebben jullie daar ook zulke goede herinneringen aan?

afgelast wegens warmte

In een naburig dorp zou vanavond een braderie worden gehouden. Meer dan 100 kramen zouden gevuld worden met koopwaar. Maar toen ik vanmorgen naar mijn werk reed, zag ik dat er over de aanplakbiljetten een strook geplakt was:

Dit zal gedaan zijn, omdat de markt met deze hitte waarschijnlijk weinig bezoekers zou trekken. Voor de standhouders zal het ook te warm zijn geweest, om hun kramen op te bouwen.

Bij mij op het werk is het warm, heel erg warm. En ja, daar geniet ik van! Want oh wat is dit fantastisch weer voor mij. Daar waar ik het hele jaar pijn heb in mijn spieren, en er altijd wel ergens in mijn lijf 1 of meer spieren verkrampt zijn, waren vandaag al mijn spieren uit de kramp! Allemaal!!! Mens, wat is dat fijn. Nauwelijks spierpijn, soepel kunnen bewegen, een verademing!

Als het onder de 20 graden is, gaat mijn lichaam in protest. Het voelt dan aan alsof ik lichte griep heb, geen hoge koorts maar wel griep. En geloof me, in Nederland hebben we eeeerrrrggg veel dagen waarbij het onder de 20 graden blijft. Dus ik geniet nu even met volle teugen van de warmte-records die we halen.
Nee, ik zit niet te wachten op reacties dat ik wel heel erg aan mijzelf denk, dat het heel egoïstisch van mij is om zo blij te zijn met de hitte, terwijl anderen er erg ziek door zijn. Ja, ik heb echt, oprecht, te doen met iedereen die er last van heeft, heb alle begrip voor de mensen die zich letterlijk beroerd voelen door de hitte, die bang zijn dat hun hart het niet volhoudt. Echt, ik heb echt medelijden met iedereen die lijdt onder de hitte. Maar dit zijn de enige dagen in het jaar dat ik me goed voel! En daar geniet ik van!

vakantie dochterlief

Vandaag is voorlopig dochters laatste werkdag. Daarna kan ze gaan genieten van een welverdiende vakantie.
Na haar stage is ze nog een paar weken blijven werken bij hetzelfde bedrijf. Ze heeft het er reuze naar haar zin, en het bedrijf is erg blij met haar.
Voor haar stage wordt via school een verzekering afgesloten, die langer doorloopt dan de officiële stage-periode. Dat gebeurt om 2 redenen:
- ten eerste kan het zijn dat je door omstandigheden (bijvoorbeeld ziekte) niet aan je vereiste stage-uren bent gekomen en dan mag je de weken daarna doorwerken, zodat je toch genoeg stage-uren haalt.
- ten tweede worden bedrijf en student op deze manier in staat gesteld om de student nog wat langer te laten werken in het bedrijf; dit kan zijn omdat het stagebedrijf vindt dat de student (net) niet genoeg ervaring heeft opgedaan tijdens de stage, iets nog niet voldoende onder de knie heeft gekregen om de stage met een voldoende af te ronden, enz. Maar deze periode mag ook gebruikt worden om de student als "echte" werknemer in het bedrijf te laten werken, in plaats van als stagiair. En dat kan van belang zijn voor de student. Misschien twijfelt het bedrijf nog, of ze de student ook een volgende stage willen laten doen bij hen, of twijfelt men erover om de student na de opleiding een baan aan te bieden. Dan kunnen die extra weken net de doorslag geven voor een ja of nee hierover.
Maar het kan natuurlijk ook gewoon gebruikt worden, omdat bedrijf en student zo blij zijn met elkaar, dat ze graag nog wat langer samen werken. Zoals bij dochter het geval is.
Ze had haar stage helemaal afgerond, en is daarna als vakantiekracht aan het werk gegaan. En daarmee heeft ze een heel mooi "zakcentje" verdient. Tussen haakjes, want ze kreeg gewoon een heel mooi uurloon uitbetaald.
Morgen loopt de verzekering af. Dat betekent dat ze nog wel mag blijven werken bij dit bedrijf, maar dat de baas dan een verzekering voor haar moet gaan afsluiten. Nu zou hij dat met plezier doen hoor, maar ze zijn het er met elkaar over eens, dat dit afgelopen jaar in heel veel opzichten heel zwaar voor haar is geweest. Twee studies, stage, chronisch vermoeid zijn en de onderzoeken die daarbij kwamen kijken, en dan niet te vergeten de spanningen die de echtscheiding van haar ouders bij haar teweeg brengen, dat is nogal wat voor een klein, tenger poppetje om te verwerken.
En dus hebben ze samen besloten dat ze vanaf morgen gewoon lekker gaat genieten van haar vakantie.
Geweldig toch, waar vind je nog een werkgever die zo betrokken is bij zijn personeel, die zo mee voelt met wat er in haar leventje speelt, en wat is ze blij dat ze daar volgend jaar mag komen werken.
Ze heeft al leuke plannen gemaakt voor haar vakantie, maar eerst gaat ze genieten van welverdiende rust.
Lekker uitslapen, nee, niet tot 11 uur of zo hoor, zo is ze niet. Maar tijdens haar stage ging de wekker altijd kwart over 5 af, dat is wel erg vroeg! (ook voor mams die dan ook wakker werd, lol). Maar ja, het stagebedrijf is niet om de hoek. Jullie zullen begrijpen dat ze volgend jaar, als ze klaar is met haar studies, en aan het werk gaat, op zoek gaat naar woonruimte in de buurt van haar werk, zodat ze dan misschien een uurtje later op kan staan!

uitzet

Spaarden jullie vroeger voor je uitzet? Ik kan me nog heel goed herinneren hoe vriendinnen van mij Walra- en Tupperware-avondjes hielden, waar de aanwezigen dan geacht werden om weer nieuwe aankopen te doen voor hun uitzet.

Walra heb ik nooit gekocht, en van Tupperware schafte ik pas wat dingetjes aan toen ik al op mijzelf woonde. Toch waren er wel andere dingen die ik kocht, zoals een gebaksschaal met bijpassende schoteltjes (2 sets zelfs, zodat op een verjaardag iedereen eenzelfde donkerbruin schoteltje had, argh). En zelfs een compleet glasservies! En ook de broodtrommel, bewaarblikken en keukenrolhouder van Brabantia kwamen allemaal uit dezelfde lijn (beige met een wit werkje, wat dodelijk saai waren die kleuren indertijd, denk ik nu).

In de Bible-belt waar we voorheen woonden, spaart de jeugd nog altijd de uitzet bij elkaar. Klasgenoten van dochterlief op de Havo waren daar maar druk mee. Dochterlief zeker niet!
Die moet nu nog 1 jaar studeren, en dan gaat ze aan het werk. Dan kan ze op zoek naar eigen woonruimte, en zal ze dus een eigen "uitzet" nodig hebben. Haar kennende zal ze het meeste bij elkaar sprokkelen in kringloopwinkels. Daar kun je prima slagen voor huishoudelijke spulletjes zoals leuke borden en bestek. En natuurlijk meubeltjes! Een leuk model kastje waar de verf vanaf bladdert is voor haar alleen maar een leuke uitdaging. Nee, die gaat er wel komen!

Maar, sommige dingen wil je toch liever nieuw. Omdat het tweedehands niet/moeilijk verkrijgbaar is in een goede kwaliteit of leuke kleur.
Nu is de lievelingskleur van dochterlief groen. En dan niet hardgroen, appeltjesgroen of donkergroen, maar mintgroen.

In de afgelopen weken was er bij de C.oop een spaaraktie, voor hand- en theedoeken en vaatdoekjes.
Wij zijn met ons tweetjes geen grootverbruikers, dus heel veel zegeltjes bij elkaar sparen lukte ons niet, maar een oproepje op een Nederlandse groep op Ravelry hielp haar op weg. En zo heeft ze nu een hele leuke stapel liggen: 8 theedoeken, 5 handdoeken en 4 vaatdoekjes. Of ze de vaatdoekjes daadwerkelijk zal gaan gebruiken betwijfel ik, wij geven toch de voorkeur aan wegwerpdoekjes, niet goed voor het milieu, dat weten we, maar als je zo'n vaatdoekje echt schoon wil wassen moet je het op een temperatuur wassen waarbij het waarschijnlijk een stuk kleiner uit de wasmachine komt). Maar alles in dezelfde kleur zal natuurlijk wel erg leuk staan in haar toekomstig keukentje!

gebak

Zo af en toe kopen we voor het weekend gebak. Meestal gewoon 2 stuks in een doosje, bij de supermarkt. Toen we vanavond boodschappen haalden, zagen we iets dat er erg lekker uit zag:

Een mangotaartje, met leuke versiering. We dachten "doe eens gek, zo eten we het hele weekend gebak!". Het was een aanbieding voor € 4,99. Daar zullen we van genieten!

Iedereen een leuk (smakelijk) weekend!

Feest in het dorp

Eerst een stukje geschiedenis: in vroeger tijden bestonden de huidige provincies uit dingspelen. Een dingspel is een rechtsgebied. Elk dingspel vaardigde 4 etten af naar de etstoel, die samen met de drost het gebied bestuurden en recht spraken.

Drenthe omvatte aanvankelijk 3 dingspelen (de naam Drenthe is afgeleid van dat cijfer 3), maar uiteindelijk werden het er 6. De vlag van Drenthe bevat daarom 6 sterren:

Ons dorp is 1 van 8 kernen, die in vroeger tijden 1 dingspel vormden, Zuidenveld. En elk jaar wordt er feest gevierd, in 1 van die kernen. Dit jaar is ons dorp aan de beurt.

Helaas werkte het weer de afgelopen dagen niet erg mee, maar dat deed niets af aan de feestvreugde.

Er was voor elk wat wils, het begon woensdag met een wedstrijd kruisboogschieten (in ons dorp is er een zeer actieve vereniging van deze sport), en de jurering van de tuinen. Want in (vrijwel) alle straten in ons dorp waren de bewoners druk bezig geweest met het versieren van hun tuinen, in bepaalde thema's.

Nu noemt ons dorp zich kunstenaarsdorp, al sinds de tijd dat Van Gogh in ons dorp verbleef en schilderde. We hebben zelfs een wandelpad dat Van Goghpad heet, waar hij daadwerkelijk heeft gewandeld en geschilderd.

Er zijn meermalen per jaar leuke activiteiten die te maken hebben met schilderen, dus het was niet zo vreemd dat het overall thema Zweeloo uit de kunst heet. Maar kunst is natuurlijk meer dan alleen schilderen. Ook muziek vormde in veel straten het thema.

Niet alleen de tuinen waren versierd en verlicht, ook langs de straten was er veel werk gemaakt om alles mooi te versieren. Elke kern heeft een boog gemaakt, die over de straten staan. 

Dit is de winnende boog:

Terechte winnaar! 

Deze muzikant is gemaakt uit 700 pallets! En is maar liefst 9 meter hoog!

Wat een werk hebben ze daaraan gehad!

Maar ook deze boog mag er wezen. Hier is huiskamercafé Perkaan uit Wezup nagebouwd. Daar werden in 1969 foto-opnames gemaakt, voor de hoes van het album Old times Good times van Cuby & the Blizzards. De foto die aanvankelijk was uitgekozen, kwam, door persoonlijk ingrijpen van de toenmalig burgemeester, niet op de hoes te staan. Op de foto van de hoes staan een aantal lokale boeren, die al aardig wat biertjes op hadden. Maar de foto die aanvankelijk was uitgekozen werd genomen op het moment dat een naakte danseres op de tafel sprong. 

In het nagebouwde cafe is het tafereel van de verboden foto nagebouwd, en wordt muziek gedraaid van Cuby& the Blizzards.

De verboden foto werd overigens uiteindelijk 8 jaar later wel gebruikt op de hoes van het album Appleknockers Flophouse, en daar duiden de appel op de boog, en de songtekst op het witte vlak van de poort op.

Er werden deze week nog veel meer activiteiten georganiseerd, zowel voor de kinderen als de ouderen in het dorp, spellen- en sportwedstrijden (vandaag de hele dag op de manege dressuur, springen, tuigpaarden, polocrosse, bixie-wedstrijden, Welsh en schapenkeuring), er is een cross-triatlon, klaverjassen en een seniorenprogramma, er zijn feestavonden met muziek, en gisteren en vanavond is er een lichtroute.

Die reden wij gisterenavond. Gewacht tot het donker was, want dan zie je alle verlichting natuurlijk het beste. De route was maar liefst 18 kilometer lang, en dat is heel wat, voor een heel klein dorpje! Maar we zigzagden dan ook door alle straatjes van het dorp. Wat een werk hebben mensen ervan gemaakt, wat ontzettend leuk om te zien! De route stond keurig aangegeven met bordjes, maar het was gewoon je voorganger volgen, want natuurlijk was het een lange stoet van auto's en fietsers die de route volgden.

Mocht je in de buurt wonen of op vakantie zijn, is het zeker een aanrader om langs te komen. 

Ook overdag is het een leuke route van 18 kilometer, zowel met de auto als met de fiets leuk om te rijden. Leuk en gratis uitje tijdens een bewolkte dag in Drenthe. Veel plezier!

zomertopje haken

Weten jullie nog dat ik laatst wat garens bij elkaar zocht, en begon met het haken van een zomertopje?

Aanvankelijk haakte ik een heel luchtig randje. Als ik het hele topje zo zou maken, zou het leuk passen over een shirtje. Maar, ik heb helemaal geen shirtjes in bijpassende kleuren. Dus besloot ik dat dat 'm niet ging worden.

Ik besloot een dicht shirtje te gaan haken. Op zich ben ik hier wel tevreden over:

Het is een leuk steekje, vind ik zelf:

Maar....... van het effen beige garen, zowel licht als donker, gebruikte ik een dubbele draad.
Dat blijkt 2 nadelen te hebben: het wordt toch best wel een dik truitje, en dat is niet zo logisch voor een zomertop, én... ik kom garen tekort!

Dus er zit niets anders op dan het weer uit te halen, en opnieuw te beginnen. Dan met een enkele draad van de effen garens. Wordt vervolgd...!

altijd blijven opletten in de supermarkt

Nemen jullie de kassabon mee als je iets hebt gekocht in de supermarkt?
En controleer je die dan ook?

Vanmorgen ging ik even langs de supermarkt voor brood, bananen en varkenshaas. Die laatste was in de aanbieding. Ik leverde wat lege flessen in, rekende af  (€ 4,25), en liep richting de uitgang.

De varkenshaas kostte € 3,45 en het brood € 0,80 dat is samen die € 4,25.

Ik leverde 6 lege flessen in, dat is € 1,50. Wow, wacht even, de 2 bananen die ik kocht zouden dan
€ 1,50 kosten?! Dat kon toch niet kloppen!

Ik pakte mijn kassabon er eens even bij. Bij de varkenshaas stond de oorspronkelijke prijs € 5,98
onderaan de korting van € 1,78. Dat klopt niet, dan kom je op € 4,20 en er staat toch echt € 3,45 op de verpakking. Dus ik draaide me weer om, en liep terug naar de kassa.
Nu doen ze hier in het dorp sowieso nooit moeilijk over iets hoor, dus ik kreeg direct mijn 75 eurocent terug. Maar de medewerker zei wel dat hij dit direct ging nakijken want hier ging duidelijk iets mis!

Rekenen jullie je boodschappen wel eens na?

Weekend

Het is alweer weekend, wat gaan de weken momenteel snel voorbij!
Lekker vrij dit weekend, dus we kunnen de start van de Tour de France bekijken.
Ik heb de eerste was al in de wasmachine zitten, die is bijna klaar, dan kan de tweede er ook in.
Het zonnetje laat het even afweten, maar naar verwachting blijft het hier vandaag tot de avond nog droog, dus ik verwacht dat vanavond beide wassen weer droog in de kast liggen.

Gisteren was weer zo'n dagje van dicht-bij-de-natuur. 's Morgens een aangereden vosje langs de kant van de weg, 's avonds een ree wat liep te grazen. Toen ik langzaam vaart minderde en uiteindelijk de auto stil zette, besloot ze dat het veiliger was om langs de bosrand te gaan staan

Als je heeeeeeeeeeeel goed kijkt zie je haar in het midden van de foto staan. Toen ik aan kwam rijden stond ze aan de voorkant, bij het hoge gras, te grazen. Tja, ik heb geen zoom op mijn telefoon, dus hier moeten jullie het maar mee doen. Hoe vaak ik ze ook zie, mijn hart maakt elke keer weer een blij sprongetje, ze zijn zo gracieus!

Fijn weekend!

Zomervakantie

Afgelopen vrijdag was de laatste stagedag voor mijn dochter. Gisteren had ze haar presentatie voor het excellentie-programma (die werd beoordeeld met een negen!).
Vandaag begint haar zomervakantie.
En nee, dat betekent niet uitslapen en lui rondhangen. Dat betekent de wekker wat later kunnen zetten dan tijdens haar stage. Ze gaat vanaf vandaag een paar weken werken bij het bedrijf waar ze stage liep. Als bijbaantje voor de zomer dus. Omdat de eigenaar van het bedrijf zo ontzettend tevreden over haar is, heeft hij haar niet alleen een vakantie-baantje aangeboden, maar ook kan ze haar eindstage volgend jaar bij datzelfde bedrijf doen, en heeft ze daarna een baan aangeboden gekregen! Hoe fijn is dat!
Dat ze vandaag wat later kon opstaan is toeval, de locatie waar ze vandaag werkt is pas "laat" toegankelijk. Tussen haakjes, want ze gaat vandaag om half acht aan het werk in plaats van zeven uur!
Ik ben trots op haar. Trots dat ze zo goed is bevallen op haar stage, dat ze het zo ontzettend goed doet op haar opleiding, dat ze ondanks haar vermoeidheid doorzet en niet op geeft, maar vooral trots op de persoon die ze is.
Vanavond heeft ze met een aantal vriendinnen een barbecue, om de afsluiting van het schooljaar te vieren.
Heerlijk om te mogen zien en meemaken hoe zij haar plekje vindt en geniet van haar leven!