modderpad is gelukkig weer begaanbaar

Vorige week vertelde ik over het modderpad dat hier was ontstaan.
Gelukkig trof ik het een paar dagen later een stuk beter aan:

Sorry voor de slechte foto, maar het was al bijna helemaal donker, toen ik thuis kwam.
Ik weet niet wie het heeft opgeruimd, dochter en ik waren allebei van huis, maar ik ben blij dat het netjes is opgeruimd. Toch heel vervelend als je door de modder moet elke keer.

Of was ik toch wat te optimistisch?

Weliswaar is er een poging gedaan om de diepste putten weer te vullen met grond, is de weg min of meer schoongeveegd, maar jullie zien het, helaas wordt er nu niet over de weg gereden, maar door onze berm! Dus dat wat eerder deze week zo netjes was aangeveegd, wordt nu weer kapot gereden!
En stroomt vol water, dus het is opnieuw een modderpad geworden.

Eerder hadden we (Drentse zwerf-)keien liggen langs de rand van de berm, zodat er niet door onze berm werd gereden. Dat hielp toen helaas niet veel, er werd gewoon over de keien heen gereden! En die zakten steeds dieper de grond in.
Ik snap het werkelijk niet waarom je zou kiezen om over keien te stuiteren, in plaats van over een keurig bestrate weg te rijden, maar het gebeurde helaas wel.

Ik denk dat we het voorjaar maar moeten afwachten, dan kunnen we ons bermpje misschien weer netjes maken, met gras inzaaien, of er misschien gewoon wat struikjes neerzetten?
We hebben nog even om erover na te denken, voorlopig heeft het niet zoveel nut om er iets aan te gaan doen.

voorjaar in mijn bol?

Toen het laatst zo hard stormde, waren er heel veel bladeren onze tuin ingewaaid.

In de hoek bij ons tuinhuisje hebben we een rekje staan, met daarop potten met planten. 

Een foto van afgelopen zomer:

Maar nu zijn de potten leeg, en staan ze op z'n kop op het rek (zo kan er geen water in blijven staan waardoor de potten kapot kunnen vriezen)

Vanmorgen scheen heel even het zonnetje, en toen ik mijn huisje weer netjes aan kant had, besloot ik om buiten aan de slag te gaan. Er lagen door die storm ontzettend veel bladeren onder en om het rek.
Oeps, ik was alweer begonnen voordat ik er aan dacht dat ik geen "voor"-foto had gemaakt.
Nou ja, jullie zien zo ook wel dat er heel wat blad lag.

Dus alles van z'n plaats gehaald, schoongeveegd, en weer netjes terug op z'n plaats.

Het kriebelt wel een beetje om er leuke plantjes in te gaan zetten, maar dat is natuurlijk onzin.

Het is pas eind januari, al ziet het er niet naar uit, we kunnen nog best winterweer gaan krijgen.

De achtergrond van mijn blog is een foto die ik vorig jaar januari nam. Her en der zie ik op blogs al voorjaars-achtergronden verschijnen. Maar ik verheug me op de Olympische Winter Spelen, en heb helemaal geen zin om de winter over te slaan.

Dus voorlopig blijft die foto nog staan, en blijven mijn potjes buiten onderste boven staan wachten op het voorjaar.

bank-perikelen

Ik vertelde jullie eerder dat ik een nieuwe bankrekening had geopend. Dat openen gaat heel snel, binnen 10 minuten kreeg ik mijn nieuwe rekeningnummer.
Maar toen ging er wat mis....
Ik moest nog wel even mij identificeren. Optie 1 was mij persoonlijk gaan legitimeren op het hoofdkantoor (aan de andere kant van het land). Optie 2 was mij legitimeren op een postNL-kantoor (op 12-01 vertelde ik al dat dat niet was gelukt). Optie 3 was geld overmaken vanaf de bankrekening die ik nu al heb lopen, en kopietjes van voor- en achterkant van mijn legitimatiebewijs opsturen.

Aanvankelijk kon ik geen geld overmaken naar de nieuwe rekening, maar dat lukte uiteindelijk toch nog. En toen verwachtte ik dat nu alles was geregeld, en ik een bankpas en pincode (separaat van elkaar) zou gaan ontvangen.

Fout! Dom, dom, dom, hoe kon ik nu denken dat het nu allemaal wel goed zou komen?
Nee, ik kreeg een brief, waarin stond dat men mij niet kon identificeren a.d.h.v. de overschrijving. Die was namelijk gedaan vanaf een bankrekening die niet begint met mijn naam.
Ja duh, ik had had opgegeven dat dat een en/of-rekening is, eerst staat mijn mans naam er en dan en/of ...(mijn naam).
Of ik dus maar weer wat wilde opsturen, bijvoorbeeld een kopie bankafschrift . Ja, die krijgen we dus niet meer, en als je online een screenshot maakt staat er ook niet de volledige namen vermeld, gewoon omdat daarvoor geen ruimte is.
Maar een screenshot van de rekeningdetails mocht ook, dus ik stuurde die op.
Als ik dat nu had geweten, had ik dat mee kunnen sturen met de kopietjes van mijn ID-kaart.
Van een bank die milieu hoog in het vaandel heeft, verwacht ik eigenlijk niet dat ik tot twee keer toe iets moet opsturen via de post.

Dus ik wachtte.....maar ik kreeg geen post van de bank.
Afgelopen donderdag maar eens een mail gestuurd naar de klantenservice, met dit verhaal en de vraag of men mij kon vertellen wanneer ik een bankpas en pincode ga ontvangen.
En ik wachtte weer.... en ik kreeg geen reactie. Zelfs geen automatische antwoordmail "uw mail is goed ontvangen en wij zullen z.s.m. reageren". Nee, gewoon helemaal niets.
Inmiddels heb ik nu dus al 3 weken een rekeningnummer, maar daar kom ik niet veel verder mee.
Zucht!
Morgen maar eens proberen of de medewerkers aan de telefoon me verder kunnen helpen, zou toch wel heel fijn!

Het dappere snijdertje

Kennen jullie het sprookje Het dappere snijdertje?
Het is een sprookje van de gebroeders Grimm.
Het sprookje begint met een vrouw die vruchtenmoes verkoopt, en 3 trappen op moet klimmen om moes te verkopen aan de kleermaker. Ze is boos als blijkt dat ze die 3 trappen op en neer moest voor de verkoop van maar een klein beetje moes.
De kleermaker besluit eerst zijn naaiwerk af te maken, en dan komen de vliegen op de moes af.
Hij slaat in 1 klap 7 vliegen dood.
Hij besluit daarna de wereld in te trekken, en vertelt o.a. aan een reus dat hij "in 1 klap er 7 doodde".
Dat maakt indruk op diegenen aan wie hij dit vertelt, maar hij vertelt er niet bij dat het 7 vliegen zijn, die hij gedood heeft.

Bij de RestEndGruppe op Ravelry breien we elke maand een paar sokken, in de kleuren van het maandthema. Dit jaar is het maandthema gebaseerd op een sprookje, en voor februari is het sprookje Het dappere snijdertje gekozen. De kleur voor februari is de kleur van de moes: lila.

Als ik op buienradar kijk is het in het grootste deel van Nederland een mooie, droge dag maar hier in het Noorden hebben we helaas de hele middag regen, en is het donker, somber weer.
Ach, mooi weer om nog een steekje te breien aan mijn trui. De panden zijn af, de mouwen schieten al lekker op, dan de draadjes wegwerken en de trui blocken.

En als ik bijna klaar ben met een werk, begin ik altijd al te denken over wat ik vervolgens wil gaan maken. Met het nieuwe maandthema was dat eenvoudig kiezen: op zoek naar paarse restjes sokkenwol.
Dit heb ik bij elkaar gezocht:

Ja sorry, met dat sombere weer is het lastig om de kleuren een beetje duidelijk op de foto te zetten, maar jullie zien de bolletjes nog wel langs komen, als ze eenmaal gebreid worden tot een paar sokken. Voor mezelf, want ik draag altijd handgebreide sokken, en dochter heeft maar zelden koude voeten, dus heeft niet zoveel gebreide sokken nodig. Zij draagt vooral graag dunne (enkel)sokjes.

Hebben jullie een leuk weekend gehad?

trotse moeder

Vandaag moet ik werken, maar voordat ik vertrek, wil ik jullie graag iets laten zien.

Dit kruikje liet ik jullie al eens zien. Gekocht in een kringloop, met de bedoeling gebruikt te worden door dochter op haar opleiding.

Deze foto maakte ik op een zonnige dag.

Gisteren was het grauw en mistig weer, dus de foto's zijn nogal donker, maar ik wilde jullie toch laten zien wat er van het kruikje geworden is: 

 En aan de andere kant ziet het er zo uit:

Leuk geworden, niet waar? Ze leert op haar opleiding allerlei technieken om spullen een ander uiterlijk te geven, verbronzen, vergulden, marmer-effecten, ga zo maar door.
Ze heeft het super naar haar zin, en binnenkort begint ze aan haar stage. Ze gaat dan bij een kinderspeelparadijs (leuk woord voor scrabble of galgje!) muurschilderingen aanbrengen. Dat is wel superleuk natuurlijk!
Er zijn klasgenoten die een stage hebben bij een klein schildersbedrijfje, en haar vriendin bijvoorbeeld gaat tot de zomervakantie op pad met een meneer op leeftijd, een schilder die hard op weg is naar zijn pensioen, en die haar de kneepjes van het vak zal leren. Maar erg veel zin in de stage heeft die vriendin niet, want waar moet je het de hele dag over hebben met zo'n meneer-op-leeftijd? Snap ik best wel, ze zal er vast veel kennis kunnen opdoen, maar het zullen best lange maanden voor haar worden.

nieuwe trui

Deze bolletjes liet ik jullie eerder al zien. En afgelopen vrijdag zette ik een nieuwe trui op, die ik van dit garen wil breien.
Het is best dik garen, ik brei met naalden 4, dus dat gaat snel.
Zaterdagavond breide ik er nog wat aan, en zo zag het er zondagochtend uit:

Zo ver ben ik inmiddels al:

Dat schiet lekker op, zou je zeggen. Maar, toen ik net de trui buiten op de picknicktafel legde om een foto te maken, viel mijn oog ergens op:

Zien jullie het verschil? De blauwe en groene banen beginnen en eindigen steeds met 2 toeren alleen in die kleur. En bij de laatste blauwe baan ben ik dat helemaal vergeten!

En ook de laatste baan met gemeleerd garen klopt niet, want de bontgekleurde steken zitten onder de blokjes van diezelfde kleur, en die horen te verspringen!
Dus zit er niets anders op, dan een paar toertjes uit te halen. Gelukkig heb ik de fout snel ontdekt, en zit die bijna onderin. Ik denk een gevalletje "iets te laat naar bed omdat ik in zo'n lekkere brei-flow zat".
Ik ben eerst de trui even helemaal kritisch gaan bekijken, of ik niet al eerder ergens zo'n soort fout had gemaakt, maar gelukkig niet.
Dat zal ik vanavond dan wel eens gaan uithalen, en dan weer lekker verder breien.
De garens breien fijn, het zijn verschillende merken met ongeveer een gelijke stekenverhouding, en ze blijken in de praktijk heel goed samen te gaan. Het zou mij niets verbazen als ik begin volgende week jullie een nieuwe trui kan laten zien.

Iedereen een heel fijn weekend gewenst alvast!

modderpad

Zoals jullie weten, staat ons huisje op een kleine, rustige camping.

Op een plekje achter ons stond tot een paar jaar geleden een kleine caravan.

Een ouder echtpaar bracht daar hun weekenden door.

Maar toen ze daar te oud voor werden, werd de caravan weggehaald, en het plekje verpauperde.

Deze week werd er een nieuwe, enorm grote stacaravan op dat plekje geplaatst.

En daarvoor werden er drastische maatregelen genomen.

Er werden heel veel struiken weggehaald, en ook een lief appelboompje. Die was best hoog geworden en de takken hingen over de heg die het plekje scheidt van ons plekje.

Jammer, want de vogeltjes landden er graag, voordat ze naar onze vogelvoederplaats vlogen.

 De caravan staat vlak bij het schuurtje van de buren (links op de foto). Daartussen stond een coniferenhaag, maar die is volledig verwijderd!

 Onze huisjes staan aan het einde van een doodlopende weg. Je gaat naar rechts, over het pad wat je hierboven ziet, en komt dan op een ruim parkeerterrein terecht (ik stond daar dus op toen ik deze foto nam).
De coniferenhaag die je links ziet, is de afscheiding tussen ons terrein en de weg. En langs de weg was dus een strook gras. Met aan het einde een brede trottoirband die het einde van het gras markeerde.

 Was, want zoals jullie kunnen zien is de grasberm helemaal kapot gereden!

 Als je nu rechtsaf slaat, tref je niet meer een keurig bestraat paadje naar de parkeerplaats aan,

maar dit modderpad. Rechts onze oprit, maar daar kunnen we nauwelijks meer op komen, tenzij we door diepe geulen modder lopen/rijden.
Links stonden allemaal struiken, maar die zijn bijna allemaal weggesnoeid, alleen maar om een absurd grote stacaravan makkelijk op z'n plek te krijgen.
Die struiken staan in de tuin van een andere stacaravan. Die is van de eigenaar van de camping, en is net vorige week weer verhuurd. De huurders hebben palen en gaas in de tuin liggen, om de tuin af te zetten, zodat hun kleine hondje buiten in hun tuin kan lopen. Nu zullen ze eerst de berm hersteld moeten krijgen, willen ze het hekwerk kunnen plaatsen.

Ik begrijp best dat het lastig is om zo'n enorm gevaarte op z'n plaats te krijgen, maar zien jullie het verschil? Bij de nieuwe stacaravan ligt een keurig straatje, en wij zitten met de modder opgescheept.
Ik wacht het nog even af, misschien gaan de toekomstige bewoners zelf wel aan de slag in het weekend of zo, maar anders ga ik toch maar even een praatje maken met de camping-eigenaar, want dit moet natuurlijk wel hersteld worden, en dat kan ik echt niet zelf voor elkaar krijgen met een harkje of zo.

mijn blog volgen

Ik volg zelf best veel blogs. Van de meeste staat hier in de rechterbalk een link. Een aantal blogs vind ik dan weer als ik de blogs hier rechts aan klik. En er zijn een aantal blogs die ik elke dag even bezoek om te zien of er een nieuw bericht is geplaatst.
Maar een blog volgen, via een link, dat doe ik niet.
Geen idee waarom niet, het werkt prima zoals ik het nu doe.
(tja, ik ben gewoon wat ouderwets waar het het wereldwijdeweb betreft).

Eerder deze week vroeg Loes me hoe ze me kon volgen. Tja, geen idee, maar dat zoeken we dan gewoon uit, niet waar. En al vrij snel had ik gevonden hoe het moest.
Als het goed is kun je nu mijn blog gaan volgen, door de link bovenaan dit blog aan te klikken.

Ik hoop dat ik het zo goed heb gedaan, laten jullie het even weten of het wel/niet lukt?
Zo niet, dan ga ik verder zoeken wat er nog aan veranderd moet worden.

Loes, ik vind het ontzettend leuk dat je me wilt volgen, en wie weet komen er nog wel meer volgers bij, van harte welkom!

rood vest

Eerder deze week liet ik jullie deze konen zien, die nog over waren na het breien van de Mossy Way trui:

Tegelijk met deze 2 konen kocht ik indertijd ook een roodgemeleerde koon:

Daar breide ik een vest van:

Deze foto maakte ik toen het lag te blocken. Het vest zit fijn, draagt prettig maar vreemd genoeg lijkt het wat te zijn gekrompen op borsthoogte. Hoe dat kan, geen idee. Mijn borsten groeien echt al heel veel jaren niet meer (worden eerder theezakjes haha), maar ik moet er wel wat aan doen, want nu trekt het vest daar open, dat staat niet mooi.
Dus ik ga de sluiting gewoon wat breder maken, door er een randje aan te breien. Hopelijk is het probleem daarmee opgelost. Ik heb nog garen genoeg, want die konen bevatten echt zo waanzinnig veel meters aan garen!

Zo ziet het er nu uit, en dit is een foto van het vest terwijl ik het niet eens aan heb, maar het ligt gewoon plat op tafel. Vreemd niet waar? Hebben jullie zoiets wel eens meegemaakt?

nieuwe telefoon

Vorige week kon ik mijn "gerepareerde" telefoon weer ophalen. Maar er was helaas niets aan verbeterd. Dus kon ik weer terug naar de winkel. Men wilde de telefoon opnieuw ter reparatie op gaan sturen. Dat ging me toch wat te ver! Ik koop een nieuw product, en het functioneert niet naar behoren. In plaats van mij een nieuw, vervangend product aan te bieden, stuurt men de telefoon weer ter reparatie op. Dat vond ik erg vreemd.

Ik gaf aan dat ik dat niet wilde. Ik vond dat ik recht had op een nieuw, goed werkend toestel.
Het meisje dat mij hielp gaf aan dat zij daarover niet mocht beslissen, maar een half uurtje later zou ze een vergadering hebben met de leiding, en ze zou het voorleggen aan hen. En mij dan via mail informeren over de uitslag.
Zowaar, men vond het inderdaad wel wat te gek dat ik nu al 7 weken een nieuwe telefoon had en er nog steeds geen goed gebruik van kon maken. Dus mocht ik de telefoon omruilen. Er werd een nieuw toestel voor mij besteld, en afgelopen zaterdag ben ik hem gaan omruilen.

Inmiddels was de telefoon in prijs verlaagd, en is de telefoon 16 euro goedkoper geworden.
Ik kreeg een vreemd bedrag terug (€ 5,70), dat had te maken met dat de eerste aankoop via de webshop was gedaan. De rest zou ik op mijn bankrekening ontvangen.
Vreemd genoeg kreeg ik via mail een creditfactuur, voor de volle prijs die ik oorspronkelijk betaald heb. Ze zullen toch niet het hele bedrag per ongeluk gaan terugstorten?!
Nou ja, dat wachten we maar even af, ik ben allang blij dat ik nu eindelijk toch een nieuw, goed werkend toestel heb.

Hebben jullie wel eens iets gekocht, wat al direct kapot bleek te zijn?
En hoe is dat toen opgelost door de winkel waar je het kocht?

Brei-tijdschrift gekocht

"Vroeger" kocht ik nog wel eens een breiboek met patronen. Zoals bijvoorbeeld de Hema-breiboeken in de tachtiger jaren. Ik heb veel ervan weggegooid, maar heb nog wel een paar van die Hema-boeken. Gewoon voor de leuk, want de oversized patronen die daar in staan zal ik waarschijnlijk nooit meer maken.
Sinds het computertijdperk zijn intrede deed, en er bijvoorbeeld op Ravelry veel (gratis) patronen te vinden zijn, koop ik zelden nog een handwerkblad.
Ik vind het best knap dat een blad als Anna nog altijd bestaat. En er komen weer veel nieuwe tijdschriften op de markt, nu handwerken weer helemaal hip is.

Gisteren waren we eventjes in de stad (voor mijn nieuwe telefoon, vertel ik later deze week nog wel over) en vlak daarbij zit een boekenwinkel. Echt zo'n "ouderwetse" winkel, met 2 etages vol met boeken. Daarnaast verkopen ze ook agenda's, wenskaarten en tijdschriften.
Ik zag een tijdschrift met deze afbeelding voor op:

En wat vind ik dat een leuk patroon! Ik houd van vesten en truien met een "Scandinavisch" patroon. Als kind noemden we dat een Noors patroon, tegenwoordig worden er termen gebruikt als Fair-Isle, stranded enz. Maar het komt allemaal neer op truien en vesten die gebreid is met meerdere kleuren in een bepaald patroon.

Het leuke aan dit patroon vind ik dat dit patroon best ver naar beneden door loopt, daar waar er meestal alleen bovenin bij de pas met meer kleuren wordt gebreid. En de mouwen en panden worden verder gebreid met maar 1 kleur. Saai om te breien en saai om te zien, vind ik.
Dus ik besloot om mezelf eens te verwennen en dit tijdschrift te kopen.

Omdat het ingesealed zat kon ik niet bekijken of er verder nog leuke patronen in staan.
Wel zag ik dat er een kalender bij zat, met een patroon voor een paar sokken voor elke maand.

De patronen van die sokken staan in het tijdschrift. Wie weet ga ik nog wel eens sokken breien volgens 1 van deze patronen.

Is het bij jullie ook zulk mooi en rustig weer? Hier is het windstil, en het zonnetje heeft een groot deel van de dag geschenen. We zijn net een heerlijke wandeling gaan maken, en nu met lekker rode wangetjes weer terug.
Voorlopig hoef ik nog niet aan het eten te beginnen, dus ik ga maar eens lekker verder breien aan de nieuwste trui die ik op de pennen heb gezet:

Die gaat echt supersnel, vrijdagavond even het boord opgezet, en gisterenavond lekker een tijdje aan zitten breien. Het is uiteindelijk een eigen ontwerp geworden. Later deze week zal ik jullie laten zien welke patronen ik gebruikte bij het ontwerp.

Fijne zondag allemaal!

voor de laatste keer: Mossy Way trui

Zo, jullie hadden nog foto's tegoed van de Mossy Way trui. Dus hier komen ze:

Dit is de laatste keer dat ik jullie "lastig val" met mijn Mossy Way trui. Zoals beloofd: de draagfoto's:
De trui heeft leuke details, zoals de strepen over de armen, en de kabels in de zijnaden.

Ik vind het altijd lastig hoe ik moet poseren voor dit soort foto's.

Elizabeth vroeg me naar de kleuren. Het is heel lastig om de kleuren goed vast te leggen.

 Dit zijn de konen die over zijn gebleven. Als ik het van dichterbij fotografeer wordt het er helaas niet duidelijker op:

De gele koon weegt nu nog 565 gram, en de groen-gele koon weegt 438 gram. Er zit in de binnenkant natuurlijk nog een kartonnen koker waar het garen omheen is gewonden, maar als je bedenkt dat mijn nieuwe trui nog geen 300 gram weegt, begrijp je dat ik van deze 2 konen nog meer kledingstukken kan maken. Maar voor nu liggen ze in een opbergkist met voorraad garens.

toch maar een ander patroon

Eerder vertelde ik dat ik dit patroon had uitgekozen. Ik wilde het maken van deze bollen:

Maar ik vond het toch wel vreemd dat het patroon nog maar zo weinig was gebruikt op Ravelry.

Dus ik ging eens verder zoeken, waar dat aan kon liggen. Ik weet dat veel mensen problemen hebben met het begrijpen van de patronen van Drops Design. Zou dat bij dit model ook zo zijn? Ik ontdekte dat veel mensen wel waren begonnen, maar niet verder kwamen dan de pas. Na het splitsen van panden en mouwen, worden de panden ieder apart gebreid. Dan moet je dus heen en weer breien in patroon. Nu lijkt me dat geen probleem te moeten zijn, maar toch waren er op het wereldwijdeweb best aardig wat voorbeelden te vinden van mensen die het maar hadden opgegeven.
Op Garnstudio.com, de website van het Drops garen, waar dit patroon vandaan komt, kun je vragen stellen over een patroon. En het werd me al snel duidelijk: er kwamen geen duidelijke antwoorden.
Hm, even zitten twijfelen. Ik zou de panden zeker niet ieder apart gaan breien, maar gewoon rondbreien op een rondbreinaald. Dan heb je ook niet van die lelijke zijnaden.
Toch maar gewoon beginnen? Of toch nog maar eens op zoek naar een alternatief?

Ik was ook wel een beetje bang dat mijn kleuren te dicht bij elkaar liggen, en het patroon dus niet zo goed zichtbaar zou zijn.

Toen kwam ik dit snoepie tegen. Totaal andere kleuren natuurlijk als die ik heb uitgekozen, maar het inbrei-patroon vind ik erg leuk. Het lace-patroon in het onderste gedeelte, daar twijfel ik nog over. En de boorden van de mouwen zou ik ook zeker anders doen. Oh, en deze brei je van onder naar boven, terwijl ik het toch echt andersom wil doen, ook om te bepalen hoe ik ga uitkomen met de verschillende garens. Oh ja, en ik wil er een trui van maken, geen vest.
Eigenlijk komt het er dus op neer dat ik alleen maar het gedeelte van het inbreien ga gebruiken.
Hihi, zo gaat dat nu meestal bij mij. Ik geef er graag mijn eigen draai aan.
Dat bevalt me gewoon veel beter, dan een patroon precies (moeten) volgen.

Ik merkte dat ook aan de Mossy Way trui, hele leuke trui om te breien, heel anders dan de meeste patronen, en toch, toen ik eenmaal de mouwen aan het breien was, vond ik het echt lastig worden om er met plezier aan te blijven breien.
Die trui is ook nog eens gebreid met 1 garen (nou ja, 2, maar van elke koon 1 draad samengebreid, en dat dan de hele trui). Ik vind dat erg saai om te maken.

Mijn moeder breide vroeger de prachtigste truien en vesten met inbrei-motieven en kabels en ga zo maar door. Maar altijd met 1 kleur! Ze heeft zich slechts 1 keer gewaagd aan een vest met 3 kleuren, rood, wit en groen, ik zie het nog zo voor me. Voor mij en voor haarzelf precies eenzelfde vest.
Voor mijn broer en vader breide ze ook precies hetzelfde vest, maar dat was weer met 1 kleur, van bordeauxrood tweedgaren met heel veel kabels waren die.

Goed, terug naar mijn bolletjes. Ik ga het patroon gewoon in omgedraaide richting breien, zien hoe ik ga uitkomen.
Eerst heb ik opgeschreven welke kleur ik waar wil gebruiken,
Gisterenavond al een beginnetje gemaakt, wie weet kan ik dit weekend bij daglicht wat foto's maken hoe het begin er uit ziet.