Diamond Duality

Soms is de binnenkant van een sok bijna net zo mooi als de buitenkant. De foto is niet heel scherp zie ik nu, maar dit is de binnenkant van het been van 1 van mijn nieuwe sokken:

En zo zien ze er aan de buitenkant uit.

De sokken van de eerste ronde in de Sock Madness. Ze heten Diamond Duality.
Ik vind het een erg leuk patroon om te breien, door die ruitjes gaat het heel snel, en wordt het geen moment saai. Een klein gedeelte effen breien op de voet is dan helemaal niet erg, en is wel een mooie onderbreking, vind ik.

Alleen zijn deze sokken topdown gebreid, dus van het boord naar de teen, en daar houd ik niet van.
Want de tenen worden dan (naar mijn mening) nooit heel mooi.
Ze zijn dichtgenaaid met de kitchener stitch, en dan lijkt het helemaal gebreid, maar het blijven rare hoekige tenen, vind ik.

Het ruitjespatroon ga ik vast nog wel eens gebruiken, maar dan gewoon in sokken die ik vanaf de teen brei. Het lijkt me ook een heel erg leuk patroon om met restjes te breien, elke rij ruitjes weer in een andere kleur.

Nu lekker naar buiten, de zon in, die witte benen kunnen wel wat zonlicht gebruiken!

22 maart

Het is vandaag 65 jaar geleden, dat mijn ouders in het huwelijk traden. Er lag toen sneeuw, en mijn moeder was bang dat haar jurk grauw zou lijken tegenover die witte sneeuw (de sneeuw was toen nog wit, niet zo vies gelig als de sneeuw die in afgelopen jaren viel).
Helaas is mijn moeder ruim 3 jaar geleden overleden, zij was bijna 87 jaar.

Zolang ik mij kan herinneren, zei mijn vader vroeger tegen ons: ik word 100!
Hij is hard op weg, dit jaar wordt hij 90 jaar.

Bovenstaande foto maakte ik vanmorgen in de tuin, 2 lieveheersbeestjes. Ik heb er heel wat gezien, terwijl we in de tuin bezig waren vandaag. En we hoorden wat gezoem, en zagen vlindertjes fladderen.
De groen-kliko is inmiddels bijna helemaal vol met tuinafval, en de tuin ziet er alweer een stuk beter uit. Het was genieten buiten in de zon!

nieuwe sokken

Vorig jaar deed ik voor het eerst mee aan de Sock Madness.

Ik vond het mee doen ontzettend leuk en leerzaam, maar....

Als je aan de wedstrijd deelneemt, moeten je gebreide sokken aan bepaalde eisen voldoen.

Uiteraard moet je het patroon precies volgen, maar ook moet je een minimale maat breien. 

De kleinste maat is ongeveer schoenmaat 38. Zo groot zijn onze voeten niet! Dus bleef ik zitten met mooie sokken die niemand paste.

Vooraf had ik bedacht dat ik die sokken na de wedstrijd een stukje zou uithalen, en passend maken.
Maar ik verloor helemaal het plezier in sokken breien. Tja, dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn van zo'n wedstrijd. Ik zou dit jaar daarom niet mee doen. Zou!

Want tijdens de maand februari kun je je aanmelden. En dan worden er een paar patronen beschikbaar gesteld, die je alvast kunt gaan breien, zogeheten opwarmsokken. En eentje daarvan vond ik wel erg mooi. Zou ik dan toch?

Ja, ik besloot om toch weer mee te gaan doen, maar dan als cheerleader. Dat betekent dat je niet wordt ingedeeld in een team voor de wedstrijd, maar dat je buiten de wedstrijd om toch deelneemt.
Je krijgt de patronen, en je kunt dus tegelijkertijd met al die anderen dezelfde sokken gaan breien, zonder de druk die de wedstrijd oplegt.
Inmiddels is de wedstrijd van start gegaan. Wat een leuk patroon! Ben ik blij dat ik toch besloot om mee te doen! Dit is een patroon wat ik wel vaker wil gebruiken, het is ook heel erg goed te gebruiken als je allerlei restjes erin wilt verwerken. Ik houd nu eenmaal van breien met (veel) verschillende kleuren.
En weet je, ik ben heel blij dat ik ervoor koos om cheerleader te zijn. Gisteren begon de dag hier in het Noorden bewolkt, pas in de loop van de middag brak het zonnetje door. Sanne en ik zijn toen heerlijk in de tuin aan de slag gegaan. Oude bloemstelen en onkruid weghalen, en plannetjes maken voor hoe we het willen gaan aanleggen. Als ik in de wedstrijd had gezeten, zou ik misschien liever aan de sokken zijn verder gegaan. Die tijdsdruk is er nu niet. Zolang je maar je sokken af hebt voordat de volgende ronde begint, blijf je de patronen ontvangen. En kun je dus meedoen met weer een volgende uitdaging. Want dat is wel heel leuk, je breit patronen die je zelf misschien niet zo gauw zou uitkiezen. En kom je ergens niet uit, dan is er een hele grote groep mensen die tegelijk met dat patroon bezig is, dus antwoord op een hulpvraag krijg je heel snel.

Vandaag is het zonnetje direct al gaan schijnen. We gaan straks eerst eens onze schuur leeghalen. We willen onze racefietsen gaan ophangen, zodat er wat meer ruimte op de vloer overblijft. En in de tuin is nog genoeg te doen, dus dat wordt fijn een dagje buiten. Ga ik vanavond wel weer eens verder aan de sokken, geen haast!

Ik wens jullie allemaal een fijne zondag! Wees verstandig, houd je aan de richtlijnen van het RIVM!
Werkende in een bouwmarkt heb ik de afgelopen week gezien en gehoord, hoe mensen die richtlijnen totaal negeren. Dat vind ik onbegrijpelijk. Want die zijn er niet voor niets. En als je zelf gezond bent en denkt dat je zo'n virusje wel aan kunt, denk dan op z'n minst aan je medemens, die wellicht door jou besmet zou worden, en minder weerstand tegen het virus heeft.

vrije dag

Vandaag genoot ik van een vrije dag. Ik maakte een heerlijke fietstocht.

Wat een rust! Ik kwam geen mens tegen! Alleen wat schaapjes, paarden, vogels.
En dat het begon te (mot)regenen terwijl op de weerradar toch echt werd verwacht dat het droog bleef, deerde me ook niet.

Ik genoot van de uitlopende natuur,

van de prachtige fietspaden die hier dwars door de bossen lopen,

van de mooie boerderijen

en ik blijf er altijd een beetje om lachen, dat ze hier in Drenthe namen geven aan dit soort scheidingsslootjes. In Zuid-Holland was onze tuin omringd met dat soort slootjes, en daar hebben ze echt geen namen hoor.

voorjaarsgevoel

Gisteren was ik vrij, en wat een bof met dat mooie weer!
In de middag liep ik lekker buiten in mijn tuin, zo in mijn trui, een jas was niet eens nodig! Ik haalde dode bloemstengels weg, en bekeek eens goed al het groen dat her en der boven komt. Zo benieuwd wat er allemaal in de tuin blijkt te staan!
Het zonnetje scheen de hele dag, ik draaide een was en die droogde snel buiten, in de zon en de wind!

Het kriebelt om onze voor- en achtertuin aan te gaan pakken. De voortuin is compleet leeggehaald, toen ik de sleutel van het huis kreeg. Met een graafmachientje werd een afgezaagde boomstam weggehaald...

 ...en gelijk ook maar alle bamboe van de buurman, die in onze tuin was verder gegroeid. Er stonden wat leuke struiken, maar helaas werden ook die verwijderd. Een kale vlakte bleef over.

De achtertuin werd gelukkig alleen maar gesnoeid. Er zitten kennelijk allemaal bloembolletjes in de tuin:

Er staan nu narcissen te bloeien, en blauwe druifjes, hyacinten en krokusjes.
Maar sommige staan op wat vreemde plaatsen!

Deze hyacinten staan onder de heg, waardoor ze helemaal niet omhoog kunnen groeien, en dus zijn ze maar verticaal gaan groeien! Is lastig op de foto te zetten, maar ze liggen nog net niet op de grond.

Zoals jullie zien, ligt er veel afgevallen blad in de tuin. Ik stond gisteren te twijfelen, of ik dat ook allemaal vast zou gaan weghalen, maar ik besloot het nog even te laten liggen. Er kan immers nog best vorst aan de grond komen, en aangezien ik geen flauw idee heb wat er in die grond zit, wil ik niet het risico lopen om kwetsbare plantjes de das om te doen.

In het najaar kwamen we er niet aan toe om iets aan de voor-en achtertuin te gaan doen, bovendien, we wilden eerst een goed plan opstellen in plaats van als kippen-zonder-kop te werk te gaan.
Achteraf maar goed ook, want inmiddels is er maar liefst 2 keer in de voortuin gegraven!
Eerst om een aftakking te maken vanaf de regenpijp, naar de vlindertuin die werd aangelegd tussen de woningen in. Er ligt een soort watergeul door die tuin, daar kan dan regenwater in blijven staan voor de planten in de tuin.
Pas geleden ging het nog een keer op de schop, want ons hele dorp wordt binnenkort aangesloten op glasvezel, en daarvoor moest er een kabel naar het huis worden aangelegd, waarvoor weer gegraven moest worden.

Toen ik boodschappen ging doen, kocht ik 2 bossen tulpen.

Ik verdeelde ze over 2 vazen, bij de grote vaas voegde ik nog wat groene takken die nog goed waren uit een vorig boeket.

Ze kregen allebei een mooi plekje, en zo hebben we het voorjaar fijn in huis gehaald.

borduren

Ik heb in mijn leven al heel wat geborduurd, maar dat was lang geleden. Door de fibro lukte het me jarenlang niet om een borduurnaald goed vast te kunnen houden, zonder dat mijn vingers verkrampten.
Verhuizen naar Drenthe had meerdere redenen, maar een niet onbelangrijke was dat ik, als ik in Drenthe was, gewoon minder klachten had dan in Zuid-Holland. Het duurde wel een tijd voordat ik er zeker van was, dat dat geen toeval was. Als we een dagje op en neer gingen om huizen te bekijken, kon ik het verschil in pijn echt goed merken. Maar ja, aanvankelijk dacht ik dat dat gewoon kwam doordat ik die dag iets leuks deed en daarmee mijn handen rust kregen (ik zat op de passagiersstoel, hoefde alleen maar kaart te lezen, en de omgeving in mij op te nemen).
Maar, na verloop van tijd wist ik zeker dat het meer was dan dat. En nu ik alweer 7,5 jaar in Drenthe woon, weet ik het zeker: voor mijn gezondheid is dat een hele goede beslissing geweest!
Hoe dat nou precies komt, weet ik niet, een arts legde me eens uit dat het te maken had met de luchtvochtigheid en luchtdruk. In Drenthe zou er een landklimaat zijn (drogere lucht en lagere luchtdruk) dan in Zuid-Holland. Of dat echt waar is, weet ik niet, maar het boeit me ook niet echt.
Ik ben gewoon heel blij dat mijn lichaam zoveel beter functioneert!

Zo'n 2 jaar geleden heb ik weer eens wat geborduurd. Ik kocht bij de kringloopwinkel een schattig (ja, hoe noem je zoiets), borduurdoos of zoiets.

De stof aan de bovenkant was niet zo mooi meer, en ik borduurde een nieuw dekje.

Ik geloof dat ik nog nooit een foto heb laten zien van hoe het er uit ziet uiteindelijk! Nou, maar snel een foto maken dan:

Daarna heb ik nog wel wat geborduurd, maar niet heel veel meer. Tot afgelopen winter. Ik had opeens zin om wat te gaan borduren. Borduurstof en -garens had ik nog wel liggen, en dus ging ik op zoek naar patroontjes die bij mij passen.
En de foto helemaal bovenaan laat zien hoe ver ik nu ben. Nog een paar leuke patroontjes er bij maken, en dan kan ik het gaan ophangen.
Op de Handwerkbeurs afgelopen februari kocht ik twee leuke hangers, waar ik het aan kan ophangen. Welke het wordt weet ik nog niet zeker, eerst maar eens verder af borduren.

proeflapje

Ik heb een proeflapje gebreid met het Smooshy garen. Hierboven een foto. De afwisseling van tinten in de het oranje garen is mooi te zien.
Dit gaat vast een zomertopje worden dat veel gedragen zal worden, vrolijk gekleurd en ook nog eens heerlijk zacht garen!

Lente

Was het bij jullie gisteren ook zulk heerlijk lenteweer? De zon scheen volop en de temperatuur was al flink hoog. Helaas kreeg ik er niet al te veel van mee, ik moest de hele dag werken. Als ik naar buiten keek zag ik natuurlijk wel hoe lekker de zon scheen, en in de pauzes hebben we lekker buiten gezeten.

 Ik kreeg zin in een zomers breiwerkje. Deze mooie sokkenwol won ik vorig jaar tijdens de Sock Madness. Het is een heerlijk zacht garen, Smooshy yarn, en de kleur heet Melon Bomb.

Een terechte naam, het is niet helemaal effen, en lijkt echt op het oranje in een watermeloen.

Eerst vandaag maar eens een bol van gemaakt. 

En ondertussen op zoek naar een geschikt patroon.

Dat lukte niet echt. Ik heb op Ravelry heel wat leuke patronen opgeslagen, en ik heb ook wel de nodige breiboeken met patronen, maar allemaal net niet wat ik in mijn hoofd heb met dit garen.
Dus ik ga maar gewoon zonder patroon aan de slag, en dan eens zien of het wordt, wat er in mijn hoofd zit.

Wohin?

Nee, schrik maar niet, ik ga niet opeens in het Duits bloggen. Wohin? is de naam van de qualifiersokken bij de Sock Madness. En de mijne zijn af, en goedgekeurd!

 Het begon natuurlijk met bolletjes sokkenwol (Durable Soqs) en stroopwafels.
Dat laatste vraagt om een beetje uitleg: een aantal jaren geleden onderzochten andere deelneemsters (ik meen uit Finland) hoe het toch kon dat Nederlandse sokken breisters zo veel sneller hun sokken af hadden dan de andere deelneemsters. Conclusie was, dat de Nederlandse breisters "doping" gebruikten, namelijk stroopwafels. Dit alles natuurlijk met een vette knipoog, maar sindsdien spelen stroopwafels een eigen rolletje binnen de SM.

Ik breide de kleinste maat (S), en die passen mij uitstekend!

 Je had vrije keuze om de boorden, hielen en/of tenen in de bijkleur te breien in plaats van in de hoofdkleur. Ik begon per ongeluk de hielen met de bijkleur te breien, maar vond het wel leuk dus liet ik het zo.

De sokken zijn goedgekeurd, en ik zou dus mogen meedoen aan de wedstrijd, maar op eigen verzoek doe ik dit jaar mee als cheerleader. Dan krijg je wel de patronen en kun je dus met de anderen mee breien, maar hoef je niet aan alle eisen te voldoen. Zolang je maar een "resonable effort" toont bij elk paar sokken, blijf je de patronen ontvangen. Dat houd in dat je minimaal 1 sok volgens de eisen hebt gebreid, of bij 2 sokken tot voorbij de hiel bent gekomen.
Door als cheerleader te breien, kan ik dus wel meedoen, maar mag ik de sokken direct op maat maken voor mij of Sanne. Dat was mijn struikelblok vorig jaar, toen deed ik mee aan de wedstrijd, en kwam ik met een aantal veel te grote sokken te zitten. Het idee was om die na afloop deels uit te halen en dan op maat te breien, maar daar kwam niet van.
Het gele garen dat ik nu heb gebruikt in deze sokken, gebruikte ik vorig jaar voor een wedstrijdsok:

Ze waren te ruim, en zaten door het patroon ook niet lekker aan mijn voeten. Dus haalde ik ze nu uit, om het garen te hergebruiken voor de qualifiersokken. Blij dat ik dat heb gedaan, nu is het garen alsnog goed gebruikt, en heb ik een fijn paar sokken erbij!

Iedereen heeft nog een week om de qualifier sokken af te breien, en goedkeuring te krijgen. Dan worden de teams samengesteld, en daarna gaat de wedstrijd van start.
Het duurt dus nog waarschijnlijk anderhalve week voordat het volgende patroon bekend wordt gemaakt. Bij goedkeuring van je sokken, krijg je een bonuspatroon. Dit keer echte mannensokken, met zelfs een inbreipatroon van een snor! Nee, die ga ik niet breien, maar ik heb wel weer de smaak van het sokken breien te pakken, en ik ga maar eens een mooi sokkenwolletje uitzoeken voor 1 van de opwarmpatronen: Luck of the mods.  Die zien er zo uit:

Ik vind ze prachtig! Dus ik ga maar eens op zoek naar een effen sokkenwolletje met een bijpassend sokkenwolletje met kleurverloop.
Fijn weekend allemaal!

steekjes laten vallen

In het patroon van de Luck of the mods sokken, die ik nu aan het breien ben, zit de tuck stitch.
Ik kende de term niet, maar het blijkt een steek te zijn, waarbij je de steken van de voorgaande 4, 5, 6 naalden opzettelijk laat vallen, en dan daaromheen een nieuwe steek breit.

Grappig hoe vaak mensen melden dat ze dat maar een raar idee vinden, omdat je normaal gesproken natuurlijk niet je steken wilt laten vallen. En het gekke is, als je de steek per ongeluk hebt laten vallen, en weer moet ophalen, dat best lastig is, maar het opzettelijk laten vallen van steken blijkt nog best lastig! Veel garens klitten een klein beetje aan elkaar, waardoor je echt elke steek bewust los moet halen.
Het is een leuke sok om te breien. Ik gebruik voor die tuck stitch een haaknaald om de draad door te halen, dat werkt prima.
Ik ben al een aardig eindje op weg:

terug van weg geweest

Lieve mensen,

Ik ben weer terug van weg geweest!!!

Door persoonlijke omstandigheden zag ik mij genoodzaakt om mijn blog te verwijderen.
Bij het verwijderen kwam ik er achter, dat het blog nog een tijdje achter de schermen zou blijven bestaan. Je kunt dan alsnog de keuze maken tussen definitief verwijderen, of herstellen.
Ik heb nu besloten om het blog wel weer open te zetten, maar alle blogs die ik eerder schreef, staan nog opgeslagen achter die schermen.
Of ik die ooit nog eens terug ga zetten? Dat weet ik op dit moment nog niet.

Ik heb het bloggen echt gemist. Het is zo leuk om dingen te delen met jullie! En ook jullie lieve reacties heb ik absoluut gemist!

In de afgelopen tijd heb ik zeker niet stil gezeten. Er is genoeg te laten zien op handwerkgebied!
Handwerken is ook het enige onderwerp waarover ik zal gaan bloggen hier.

Vorig jaar deed ik voor de eerste keer mee met Sock Madness. Heel leuk en leerzaam, maar ik bleef zitten met sokken die te groot waren voor Sanne en mij. Ik had het plan om die sokken kleiner te maken na de SM, maar daar is het in het afgelopen jaar gewoon niet van gekomen.
En ik was er ook het plezier van sokken breien door verloren. Dat vond ik erg jammer.
Elk jaar kun je gedurende de maand februari je opgeven om deel te nemen. Het is maar goed dat dit jaar februari een dag langer duurde! Want ik kwam zaterdag een erg leuke sok tegen op Ravelry, en dat bleek de opwarmsok te zijn. Tja, zou ik dan toch...?

Zeg nou zelf, een prachtig paar sokken toch? Ze heten Luck of the mods, de Ravelry-pagina vind je hier.

Yep, ik heb me aangemeld, maar ik ga dit jaar meedoen als cheerleader. Dat betekent dat ik wel de patronen krijg en mee kan breien met de deelneemsters, maar aanpassingen mag maken. Zoals de sokken kleiner breien, de voorgeschreven minimum maat ligt rond schoenmaat 38, en zo groot zijn onze voeten eenvoudigweg niet!
Als ik mee doe als cheerleader, kan ik de sokken gelijk passend maken voor Sanne of mijzelf. Dat vind ik een beter idee, dan weer mee doen aan de wedstrijd. Om die wedstrijd gaat het mij helemaal niet, ik kan snel breien, maar ik brei voor mijn plezier en ontspanning. En de dames die deelnemen om de wedstrijd te winnen, zijn over het algemeen dames die geen baan buitenshuis (meer) hebben, en het huishouden gedurende de wedstrijd aan hun partner overlaten. Desnoods maar korte nachten slapen, allemaal om in de wedstrijd te blijven. Tja, dat moet iedereen voor zich weten, maar daar zie ik de lol niet van in. Het leuke vind ik juist om met elkaar met hetzelfde patroon bezig te zijn, elkaar te kunnen helpen waar iets mis gaat (want reken maar dat de patronen allemaal wel onderdelen hebben die voor velen helemaal nieuw zijn). En te zien dat, ondanks dat we allemaal hetzelfde patroon breien, de sokken er totaal verschillend uit komen te zien door de kleurkeuzes.
Ik ben er vorig jaar wel achter gekomen dat mijn plan, om na afloop alle sokken aan te gaan passen, in de praktijk gewoon niet werkt (voor mij dan). Ach, die sokken zitten allemaal bij elkaar in een zak, en ik denk dat ik de komende weken die gewoon ga uithalen, dan komt het garen vast wel weer van pas bij de patronen van dit jaar.

De opwarm-sokken heb ik nog niet op de naalden staan, ik ben nu bezig met de qualifier-sokken.
Een paar sokken dat ik vorig jaar met SM breide:

Niet passend, en ik vond het patroon ook niet erg leuk. Die heb ik nu uitgehaald, en met dat garen brei ik nu de qualifier sokken:

Samen dus met de kleur Brick, beide van Durable Socks garen.
Een erg leuk patroon, en ik heb er alweer een (voor mij) nieuwe steek bij geleerd: de tuck stitch.

Nou, ik ben benieuwd of jullie er nog zijn! Hopelijk vinden jullie mijn blog allemaal weer snel terug, ik heb jullie echt gemist!
Na het verwijderen van mijn blog kreeg ik best wat mailtjes met vragen, waar mijn blog opeens gebleven was. En met lieve, goede wensen. Daar wil ik iedereen graag hier nogmaals voor bedanken, dat heeft me goed gedaan!
En nu: aan het handwerken haha, nee, dat komt morgen wel, nu is het hoogste tijd om mijn bedje in te duiken!