kleurrijk

De lezers die hier al langer meelezen, weten het wel: ik houd ervan om bij handwerken te werken met meerdere kleurtjes, en bij voorkeur restjes.
Meerdere kleurtjes vind ik over het algemeen gewoon leuker, omdat er meer afwisseling in zit. Mijn moeder breide vroeger truien en vesten en sokken voor mij, in 1 kleur, met kabels en/of lacewerk (in die tijd werd dat ajour genoemd, in simpel Nederlands zou je het "gaatjespatroon" kunnen noemen).
Maar ik vind het maar saai, alleen maar recht-toe-recht-aan met 1 kleur, zelfs als je er zo'n patroontje of een kabel in verwerkt.

Ik ben begonnen aan een zomertopje.

Deze foto maakte ik op 15 maart.
Inmiddels ben ik wel verder hoor, ik denk zo ongeveer op de helft. Het wordt best leuk, maar ik vind het zo saaaaaaaaaaaaaaaiiiiii om te breien, dat het steeds blijft liggen, en ik iets anders begin.

De Sock Madness staat voor mij even stil. Ik ben cheerleader, dus kan ik zelf bepalen of ik de sokken wel of niet brei, en de laatste 2 rondes vond ik de sokken niet mooi genoeg om te gaan breien.
De 5e ronde begon vrijdag, en binnen 24 uur waren de eersten al klaar! Er was een Nederlandse deelneemster, die in het snelste team zit, en de sokken ook binnen die 24 uur klaar had, maar een half uur daarvoor was het laatste plekje in haar team al vergeven. Sneu, want ze breit erg mooi en snel.
Tja, voor mij is die wedstrijd niet zo interessant. Vorig jaar kwam ik zonder moeite in de 4e ronde terecht, en ik had zelfs nog in de 5e kunnen komen, als ik een foutje had hersteld. Maar daarvoor zou ik dan midden in de nacht die fout hebben moeten herstellen, en dat vond ik het niet waard, ik moest de volgende dag wel weer fit op mijn werk staan.
De sok in de 5e ronde is op zich prachtig, een mooi kabelpatroon, en ik denk dat ik die wel een keer wil gaan breien. Maar, er zit een heel rare draai in.

Je begint dus met dat "lapje", inmiddels wordt het ook wel heel toepasselijk mondkapje genoemd, en daar zit een draai in (möbius voor de kenners). Dan ga je omhoog het boord breien, en daarna omlaag de voet breien. Ik vind de basissok mooi, maar dat lapje is in mijn ogen wat ver gezocht. Het is kennelijk nogal een lastig ding om te breien, dus deze sok heeft daardoor beslist wel de uitdaging die hoort bij een 5e ronde in de SM, maar ik vind het persoonlijk niet leuk.

Oeps, ik dwaal af. Want ik begon met een foto met allerlei restjes garen. Daar ben ik mee aan de slag gegaan.

Deze foto liet ik jullie vorig jaar al eens zien. Het uitgraven van de voortuin, net nadat we de sleutel van ons huis kregen overhandigt. Zoals jullie kunnen zien, hebben we een heel hoog raam. Fijn, want daardoor hebben we veel lichtinval. Maar, het is wel erg hoog. Als je plantjes op de vensterbank zet, lijken ze allemaal wel erg klein te zijn. Met daarboven nog heeeeel veel raam.
Dus wilde ik "iets" aan de bovenkant van het raam.
Nee, geen gordijntjes, of van die valletjes die nu weer helemaal hip zijn.
We hebben er hele mooie in-betweens hangen.
Nee, ik wil "iets decoratiefs".
Ja, lekker vaag, maar dat was het idee.

Toen we in ons huis gingen wonen, hadden we plannen om lekker op zoek te gaan naar leuke spulletjes bij kringloopwinkels en brocante-winkels. Van die laatste hebben we er hier in de regio best veel. Veel daarvan zijn alleen op zaterdag open of alleen op afspraak. Maar in het voorjaar houden ze een paar keer een open dag. Dan kun je de brocante-route rijden, en kun je vrijblijvend rondneuzen bij winkeltjes, waar je normaal toch niet zo snel naar binnen stapt.
In voorgaande jaren deden we die route al meerdere malen, maar toen konden we hooguit wat kleine decoratie kopen, omdat we geen ruimte hadden voor mooie kastjes of stoeltjes. Nu hebben we die ruimte wel, maar helaas, toen kwam Corona, en dus zit het er voorlopig niet in, dat we op zoektocht kunnen naar leuke dingetjes voor in huis.

Dan maar zelf iets gaan maken. En opeens wist ik ook, wat ik zou gaan maken: dromenvangers!
Ik weet niet of jullie daarmee bekend zijn. Van oorsprong is een dromenvanger een ring, met daarin een "web" van draden. Middenin zit een opening. Een vrouw in Amerika, lid van een Indianenstam, bedacht dit ooit voor haar kindje, dat steeds nachtmerries had. De gedachte was dat door die opening goede dromen naar je kunnen komen, terwijl slechte dromen gevangen werden in het web. Als dan in de ochtend de zon opkomt, verdrogen die in het web gevangen dromen.
Of het werkt, geen idee, het werkte voor het kindje. Dat kan natuurlijk een soort van placebo-effect zijn, als het kindje geloofde dat dit werkte, ging het wellicht veel rustiger slapen, en kreeg het daarom geen nachtmerries. Hoe het ook zij, ik besloot dat ik een paar van die dromenvangers wilde haken.
Het zonnetje schijnt direct bij opkomst al op het betreffende raam, dus kwaad kan het niet...

Oorspronkelijk was een dromenvanger dus helemaal niet kleurrijk, er werd waarschijnlijk gewoon vlasachtig touw voor gebruikt. Maar ik besloot om ze lekker bont te maken, met allerlei restjes garen.

Deze is inmiddels al af. Straks even opspannen en natmaken, kan het fijn in het zonnetje drogen.

Ik wens jullie allemaal een fijne zondag. Geniet van het zonnetje, op je balkon, in je tuin, of tijdens een wandeling in dorp, stad of natuur. En blijf gezond!