100.000

Na een drukke en hectische periode, heb ik nu lekker een paar dagen achter elkaar vrij. En daarmee heb ik weer wat tijd over om te bloggen.
Dank voor de lieve reacties die ik kreeg, hier en via de mail, omdat het wat langer stil bleef.
Ik heb het al eerder geschreven, er komt dit jaar gewoon veel minder van blogs schrijven dan het afgelopen jaar. Geeft niets, net als handwerken doe ik dit bloggen voor mijn plezier, ik schrijf wanneer ik zin en tijd ervoor heb, en anders blijft het hier gewoon wat langer stil.

Niets om je zorgen over te maken!

Toen ik gisteren even bij de reacties keek (ik vind het altijd heel vervelend als iemand de moeite neemt om een reactie te plaatsen, en ik die dan niet lees en/of er niet op reageer), toen viel mijn oog op de statistieken. Inmiddels heb ik al meer dan 100.000 individuele bezoekers mogen verwelkomen op mijn blog!
Voor veel bloggers is dit misschien een klein getal, maar ik waardeer het zeer, dat zoveel mensen de moeite willen nemen om bij mij langs te komen, te lezen, en te reageren!

In de Sock Madness heb ik het tot de 4e ronde gebracht, verder ga ik niet. De sokken van ronde 4 had ik af, en ingestuurd, maar oeps, ik had een half patroontje vergeten in 1 van de sokken. Ik had de keuze om de sok uit te halen, het halve patroon te breien en de teen opnieuw, en dan kon ik door naar ronde 5. Of ik kon cheerleader worden, en zelf bepalen of en wanneer ik de sok zou herstellen.
Ik wist dat er in mijn team een aantal anderen al heel ver waren met het breien van de sokken. Als ik zeker wilde weten dat ik door ging naar ronde 5, moest ik 's nachts de fout gaan herstellen.
Dat ging me toch echt te ver. Ik brei voor mijn plezier, voor mijn geestelijke en lichamelijke ontspanning, mijn nachtrust opgeven voor het breien van een sok gaat mij echt te ver.
Dat is trouwens ook altijd de waarschuwing bij Sock Madness, ga vooral niet over je eigen grenzen heen!
Achteraf had ik de volgende dag de fout kunnen herstellen en had ik alsnog door kunnen gaan naar ronde 5, want de teamleden bleken uiteindelijk allemaal nog minstens anderhalve dag nodig te hebben gehad voor hun sokken, maar ik vind het prima zo.
Ik deed mee voor 2 dingen: contact met andere Ravellers en (voor mij) nieuwe dingen leren. En beide zijn geslaagd! Ontzettend leuke contacten opgedaan, zowel met teamleden als met andere Nederlandse Ravellers die ook deelnemen aan Sock Madness.
Ook een aantal nieuwe details geleerd, zoals andere hielen dan die ik gewend ben te breien.
En met 2 paar sokken waarbij lace werd gebreid (we noemden dat vroeger ajour, of gewoon gaatjespatroon), heb ik zeker veel geleerd. Ik ben er achter gekomen dat het ontzettend leuk is om lace-sokken te breien. Zelf houd ik er absoluut niet van als er boven op mijn voet "iets" zit, maar dochters voeten zijn gelukkig niet zo gevoelig, en ze vindt lace-sokken geweldig leuk. Dus raad eens voor wie ik de komende tijd sokken mag breien.....

Ik ben van plan om de meeste sokken die ik breide tijdens de SM weer uit te halen. Om verschillende redenen. De meeste passen mij en mijn dochter niet, omdat ze een minimale afmeting moesten hebben die te grote sokken opleverde voor ons beiden. Van sommige kan ik de teen uithalen en een stukje sok, en dan weer een nieuwe teen aan breien.

Maar dat gaat bijvoorbeeld weer niet zo makkelijk bij dit paar, omdat die vanaf de teen zijn gebreid.
Ik vind de sokken ook niet heel erg leuk, te veel patronen bij elkaar, waardoor het te druk wordt naar mijn zin. Dus deze ga ik waarschijnlijk helemaal uittrekken.
En van dit paar moet er zeker wat uitgetrokken worden:

Haha, ik maakte een domme leesfout, en breide een veeeeeeeeel te lange sok. Maar ook de sok op de juiste maat is nog te groot voor ons. Ik vond dit wel een leuk patroon om te breien en ook om te zien is het een leuk patroon, dus waarschijnlijk ga ik nog wel een keer een paar sokken breien met dit patroon.
En de sokken uit ronde 2 moeten ook uitgetrokken worden:

De maat was goed, maar het garen waarmee ik sok 1 begon contrasteert in het echt heel mooi, maar op foto's totaal niet. Daarom besloot ik om met een andere kleur garen verder te gaan.
Ik kan dus ook alleen 1 sok uithalen en opnieuw breien, dan heb ik een gelijk stel.

Nu klinkt het allemaal erger dan dat het is hoor. Vooraf wist ik dat de meeste sokken te groot zouden worden voor ons, gewoon omdat ze bepaalde maten moeten hebben. Maar deze sokken zijn bijna passend, alleen een stukje teen uithalen, en dan op een andere manier er tenen aan breien (want die rechte voorkanten vind ik er maar vreemd uitzien). En de sokken waarmee je je kwalificeerde voor een team:

die zijn helemaal goed op maat. En ook al zit hier ook een patroon boven op de voet, daar voel ik vreemd genoeg helemaal niks van! Die heb ik dan ook al de nodige keren gedragen.

Ik heb afgelopen week een nieuwe trui opgezet . Garen wat ik al langere tijd geleden, op verschillende momenten, kocht in de kringloop, en wat qua kleur uitstekend bij elkaar blijkt te passen. Ik ben met het lichtere garen al eens aan een ander project begonnen, maar dat beviel me niet. Misschien dat dit wel naar mijn zin wordt. We gaan het zien!

 Tja, kleuren laten zich weer eens moeilijk vangen. Het is beide mohair-achtig garen, dus te warm voor een zomertrui. Prima, kan ik lekker op m'n gemakkie aan werken, vind ik toch leuker dan dat "snel-snel" waar je toe geneigd bent bij de Sock Madness.

Of ik volgend jaar weer mee doe aan SM? Ik denk het wel, het is echt ontzettend leuk om met zoveel anderen tegelijk een paar sokken te breien volgens hetzelfde patroon, elkaar te helpen bij onduidelijkheden in het patroon, of gewoon lol te maken over domme fouten die we maken (want doordat mensen graag door gaan naar een volgende ronde, en dus wat gehaast aan het breien zijn, maken ze soms domme fouten). Maar het zou heel goed kunnen dat ik er dan voor kies om direct cheerleader te worden. Dan krijg je wel alle patronen, kun je gewoon gelijktijdig met de anderen breien aan dezelfde sokken, maar heb je niet de stress van "ze moeten zo snel mogelijk af". Want aangezien ik brei voor mijn geestelijke en lichamelijke ontspanning, vind ik dat wedstrijd-element toch echt minder leuk. Ik heb bewust geprobeerd rustig eraan te breien, omdat ik anders beslist last zou krijgen van mijn handen (fibromyalgie). Maar ik heb tussendoor aan niets anders gewerkt, pakte toch steeds weer de SM-sokken om aan verder te breien. Terwijl ik normaal gesproken altijd 2 of 3 werkjes heb, en waaruit ik kies: waar heb ik op dat moment het meeste zin in om aan verder te gaan.
Ach, dat is nog zo ver weg. Misschien heb ik dan al zoveel ervaring opgedaan met lace-sokken breien, dat ik juist wel zin heb in het wedstrijd-element, zien of ik ze snel genoeg kan breien...