Dochterlief was in Frankrijk, in het kader van haar opleiding tot meester-schilder.
Natuurlijk zijn er ook in ons kikkerlandje genoeg oude schilderingen te bekijken en onderzoeken, en dat gebeurt ook, maar hoe gaaf is het om Rome en Parijs te bezoeken, om daar de schilderingen in beroemde gebouwen te bekijken. Rome bezochten ze in het najaar, nu was Frankrijk aan de beurt.
Ze bezochten o.a. Versailles, en, hoe zuur, ze zouden dinsdag de Notre Dame bezoeken, maar daar woedde de dag ervoor een grote brand. Dus meer dan de buitenkant (van een afstandje) hebben ze er niet van gezien.
Daarna reisden ze door naar Chamonix, aan de voet van de Mont Blanc. Tijdens onze huwelijksreis zijn we daar ook geweest, maar toen was het regenachtig weer, en de bewolking hing zo laag, dat we de top van de Mont Blanc niet eens konden zien! Dl trof het heel wat beter met het weer!
Ze bezochten daar een internationale beurs, 75 van 's werelds beste kunstenaars uit 15 landen die demonstraties geven in allerlei schilder-technieken, je kunt toekijken terwijl ze bezig zijn, ze vragen stellen enz. Super leerzaam natuurlijk, en wat een kans om dit mee te maken!
Het wereldje aan de top is vrij klein, en dl loopt nu stage bij een bedrijf dat zich specialiseert in oude technieken. Niet alleen schilder-technieken, maar ook bijvoorbeeld werken met bladgoud.
Laatst zou de baas naar een training gaan, om nog verfijndere technieken te leren voor het werken met bladgoud, maar hij moest vanwege ziekte verstek laten gaan. Hoe waanzinnig tref je het dan als stagiaire, dat jij dan wordt aangewezen om er naar toe te gaan?! En hoe bijzonder is het als je dan een paar weken later in Chamonix de persoon tegenkomt, van wie jij die training kreeg? En dat die jou direct herkent en naar je toe komt voor een praatje? Zelfs de aanwezige docenten (groot fan van de man) kenden hem niet persoonlijk en keken wat verbaasd dat dl door hem wordt aangesproken. Kijk, zo kom je binnen in zo'n klein wereldje!
Over die beurs in Chamonix gesproken, vorig jaar werd deze beurs in Leeuwarden gehouden, omdat dat toen de culturele hoofdstad van Europa was, en toen werd al verteld dat men zou proberen een reis te organiseren naar de beurs in Frankrijk, dit jaar, speciaal voor de excellentie-studenten. Ze durfden er niet te hard op te hopen, maar dat is gelukt!
Volgend jaar zal het plaats vinden in Shanghai, ik heb zo'n vermoeden dat de studenten dat jaar niet naar de beurs zullen gaan, haha.
Poeslief houdt er absoluut niet van als 1 van ons niet thuis komt.
Ze is er aan gewend dat dl vrijwel elke week een avond afwezig is in verband met haar studie, en dat ik regelmatig 's avonds werk, dat kan er nog net mee door. Maar ze is dan altijd weer blij als we allebei thuis zijn.
Maar als 1 van ons een nachtje weg blijft, vindt poeslief dat echt niet leuk. Dan zoekt ze bij de ander die wél thuis is troost. En wat was ze blij toen dl weer thuis kwam! Die zijn dit weekend onafscheidelijk!
Toen we 11 jaar geleden op vakantie in Oostenrijk waren, heb ik dat blijkbaar aan dochter verteld, en ze heeft dat altijd onthouden. Dus toen ze in Chamonix de Edelweiss zag, kocht ze het als cadeautje voor mij. Lief hé!
En ik kreeg ook nog dit schattige schilderijtje:
Ja, ik ben een bofkont met zo'n geweldige dochter!
Dat klinkt als een hele leuke reis en wat volgt je dochter een ontzettend mooie opleiding.
BeantwoordenVerwijderenJa, die opleiding is heel bijzonder! Ze is er heel lang naar op zoek geweest, heeft eerst een andere opleiding gedaan, en is heel erg blij dat ze deze uiteindelijk heeft gevonden, en werd toegelaten (er wordt elk jaar maar een beperkt aantal studenten toegelaten, om zo zekerheid te kunnen bieden over werkgelegenheid). Het is heel bijzonder werk wat ze gaat doen, en nu tijdens haar stage ook al doet, en ze zal wereldwijd kunnen gaan werken, en ik verwacht dat ze in de toekomst zeker niet in ons kleine landje zal blijven om te werken. Ik koester de tijd die we nu samen doorbrengen.
VerwijderenWat bijzonder allemaal en wat zal ze ervan genieten, hoe zwaar het ook is. Ik hoop dat ze er uiteindelijk werk in zal vinden.
BeantwoordenVerwijderenEn ja Chamonix. Wij waren daar in 1997 ofzo. Het was juni en wij sliepen in een tentje op een camping in de buurt. De Mont Blanc was ook bij ons niet te zien door de bewolking. En toen we op een morgen wakker werden en het 's nachts gesneeuwd had, hebben we de tent afgebroken en zijn we verder gereisd naar een streek waar het warmer was.
Werk zal ze zeker vinden, ze heeft al een toezegging op zak, bij een bedrijf waar ze graag aan de slag wil, dus dat is boffen!
VerwijderenWas dat in de zomer, die sneeuw? Kan me voorstellen dat je dan vertrekt, op de bergen is het mooi, maar in de zomer in het dal, liever niet!
Wat een mooie reis vol kansen
BeantwoordenVerwijderenMooi omschreven!
VerwijderenJeetje, wat een geweldige dochter heb jij en wat een kansen voor haar, echt leuk. Lekker trots zijn, hoor Anja.
BeantwoordenVerwijderenApetrots ben ik!!!
Verwijderenhad ook zo.n kat .. die ging bij de voordeur zitten wachten tot iedereen weer thuis was !
BeantwoordenVerwijderenaf en toe alleen thuis vind ik wel prettig... maar moet niet te lang duren! gelukkig heb je tegenwoordig cams waarmee je elkaar kan zien savonds en of filmpjes en fotoos naar elkaar kan sturen .. je dochter had een superleuke reis!
Poeslief was inderdaad het hele weekend niet bij haar weg te krijgen. Ik kan prima tegen alleen zijn hoor, maar het is wel erg gezellig als we 's avonds thuis komen, en elkaar kunnen vertellen over wat we die dag hebben meegemaakt. Maar ik gun het haar van harte!
BeantwoordenVerwijderen