Vanmorgen voelde ik me nog zo goed.
De temperatuur was lekker hoog, mijn lichaam was soepel.
De afgelopen week had ik het gras niet gemaaid, bewust uitgesteld tot vandaag, omdat het later op deze dag zou gaan regenen. Door het vandaag te maaien, kreeg het gras geen kans te verdorren in de brandende zon.
En dus is het gras nu lekker gemaaid, en krijgt het inmiddels een verfrissende douche.'
En mijn lijf?
Mijn handen zijn totaal verkrampt, dus dat wordt vanavond letterlijk met kromme vingers voor de buis zitten, tot niets in staat, drinken met een rietje, en hopen dat de kramp weer snel verdwijnt, want de komende 2 dagen moet ik werken, en dat is behoorlijk lastig met verkrampte handen!
Tja, het was mooi, een hele week een lichaam dat meewerkt, ik heb er van genoten!'
En ik heb het goed benut, lekker veel gedaan, wetende dat ik dat altijd weer moet terugbetalen, maar ach, dat hoort nu eenmaal bij mijn leven.
Nu weer "gewoon" mezelf zijn, met een vest aan omdat mijn armen alweer ijskoud aanvoelden, en afwachten wanneer mijn handwerkjes weer een steekje verder komen.
Oh wat naar zeg, hopelijk heeft het niet te lang geduurd!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, lief van je! Tja, het hoort er "gewoon" bij, en ik praat er zelden over, maar ik kreeg nogal wat vragen waarom ik soms een week of langer niets schrijf en in die tijd ook niets maak. Dus heb ik besloten nu maar wat meer openheid van zaken te geven, zodat mensen weten waarom het hier soms opeens stil valt
BeantwoordenVerwijderen