vlooien!

Onze poes is met dit warme weer natuurlijk heel veel buiten. Lekker in de tuin, daarbuiten komt ze niet.
Ze draagt een vlooienband, maar toch vonden we de afgelopen 2 weken zo af en toe een vlo!
Een paar dagen geleden zaten we lekker buiten aan de picknicktafel toen er opeens een vlo tegen mijn been op sprong! En later nog eentje!
Bah, waar kwamen die nou vandaan?

Aan de rand van ons terrasje ligt een stapel houten planken opgestapeld. Toen we dit huisje ruim 5 jaar geleden kochten, had het dunne houten wandjes. We hebben aan de buitenzijde isolatie bevestigd en dat afgetimmerd met deze planken. De bedoeling was om het huisje te verlengen. Het dak werd toen gelijk doorgetrokken, maar het verlengen is er nooit van gekomen. Daarom ligt deze stapel er nog steeds. En hebben we een overdekt terras.
De stapel ligt keurig van de grond af, her en der een steentje eronder, en elke plank gescheiden van elkaar door dunne latjes. Vervolgens afgeschermd met zeil.

Zoals jullie zien hebben de planken die 5 jaar prima overleefd.

Maar terug naar de vlooien. Eergisteren zaten we aan de picknicktafel toen we geritsel hoorden onder het zeil. Wat zat daar? Een diertje blijkbaar, dat was duidelijk, maar wat dan?
Dochter dacht aan muisjes, maar we hoorden "het" geen geluid maken. Zelf dacht ik meer aan een egel. Elk jaar loopt er in het najaar een egeltje rond te struinen op ons terras. Zou die misschien nu onder dat zeil zitten? Dat zou dan de vlooien verklaren.
Gisteren eerst alle informatie verzameld, over wat je moet doen als je een egel ergens aantreft.
En vanmorgen het zeil eraf gehaald en ja hoor: een egel!

Die kroop gauw in een hoekje bij de deur. Zijn/haar ruggetje zat vol met kleine snippertjes van het zeil en slakjes. En ongetwijfeld met heel veel vlooien, want egels zijn echte vlooienbalen!

Goed, ik wist dus hoe ik het egeltje moest optillen en op welk goed plekje ik hem/haar weer kon uitzetten. Vlak bij onze tuin, maar in een strook vol bomen en struiken, waar hij/zij volop voedsel kan vinden.

Als je bedenkt dat een egel per dag een kilometer kan afleggen, en in een gebied leeft van 10 tot 40 hectare (afhankelijk van of het een vrouwtje/mannetje is) vind ik het wel bijzonder dat de egel zijn/haar toevlucht had genomen onder een stapel planken. Daar is toch lang niet zoveel voer te vinden dan waar ik hem/haar heb uitgezet?!

Poes zag het allemaal gebeuren, zat er met een verbaasd koppie naar te kijken, wat liep daar nou op het terras?

Nu hebben we de stapel planken een andere plek gegeven, mocht egel-lief toch ervoor kiezen in onze tuin te willen wonen is hij/zij van harte welkom, maar dan liever niet op ons terras!
De planken liggen nu op een plek in de tuin waar onze poes niet komt, dus nu maar hopen dat we geen vlo meer vinden!