Volgers

dinsdag 28 mei 2019

de natuur dichtbij

Ook al woon ik alweer bijna 7 jaar in Drenthe, ik blijf toch altijd weer blij verrast worden door de natuur hier. Vanavond reed ik uit mijn werk naar huis. Het was rond half 10, nog niet donker.
Wat huppelt daar over de weg? 
Een steenmarter! Het beestje heeft een slechte naam gekregen, omdat het o.a. slangen van auto's zou doorknagen, en isolatiemateriaal zou aanvreten. Onderzoek met camera's heeft ondertussen uitgewezen dat veel vaker ratten en muizen deze overlast veroorzaken. Zo'n 80% van de gevallen waar de steenmarter "verdacht" werd veroorzaker te zijn, bleken het in werkelijkheid ratten en/of muizen te zijn die de ellende veroorzaakten.

Nog geen 3 minuten later, opnieuw een steenmarter die vliegensvlug van de ene naar de andere kant van de weg sjeest. 
Ik rij het bos in, en als ik daar weer uit rijd, zie ik in het weiland een klein reetje staan. Ik minder vaart, om even beter naar het reetje te kunnen kijken, maar die vlucht snel het bos in.
En dan ben ik weer thuis. Een eekhoorntje huppelt over de parkeerplaats, en schiet omhoog langs een boomstam. 

Heerlijk, om zo te genieten van de natuur in mijn directe omgeving!

maandag 27 mei 2019

sokken breien

Vorig jaar, tijdens onze vakantie in Luxemburg, kocht ik een bol Lang Yarns Twin Soxx.
Zaterdagavond pakte ik die bol, om een paar sokken te gaan breien.
Nu even niet volgens een patroon, nou ja, ik gebruik wel een patroontje, maar niet zo ingewikkeld als de Sock Madness sokken.
Dit was het begin:
SSSAAAIII!!!
Terwijl dit de afbeelding is op het bandje.
En dit is de bol:
Ik heb nog even overwogen om het saaie gedeelte eruit te knippen, maar dat blijkt eigenlijk best veel te zijn. Als je goed kijkt op het plaatje van de sok, zie je dat de vrolijke kleurtjes pas ergens bij de enkel beginnen.
Dus zondag ging ik maar gewoon door met breien. De volgende kleur was groen, dus de saaie kleurtjes waren over. Daarna blauw en dan paars, jippie, mijn lievelingskleur!
En wat blijkt? De sokken worden alles behalve saai:
Aan het einde van de voet weer grijs en bruin, maar dat valt voor een groot deel onder de voet, bij de hiel:
En nu weer bij het been lekker vrolijk door met blauw en paars!
Ja, dat wordt wel een leuk paar sokken, denk ik zomaar.

Het garen kende ik alleen van naam. Het is van Lang Yarns, dit is Twin Soxx. En zoals jullie zien, het garen doet haar naam eer aan, want hiermee brei je heel gemakkelijk een paar identieke sokken. Een 1-eiëge tweeling dus!
Ik vind het een prettig garen om mee te breien, goed getwijnd, waardoor je niet in de draad steekt, maar toch lekker soepel garen. Het voelt ook best stevig aan wat ik bij sokken toch wel erg belangrijk vind. Drops Fabel is om die reden bij mij afgevallen, dat garen is heerlijk zacht om mee te breien, maar niet stevig genoeg naar mijn zin. Al gauw dunne plekken bij de grote teen, bal van de voet en de hiel.
Samenstelling is ook heel standaard voor sokkenwol: 75% scheerwol en 25% polyamide.

Vanavond ga ik maar weer lekker wat naaldjes verder breien, door de streepjes breit het heel snel. Dan heb ik deze week nog weer een fijn paar sokken erbij.

zondag 26 mei 2019

betere foto's

Ik beloofde foto's te maken met mijn dochters camera.
De kleuren zijn nog niet zo mooi als in het echt, maar een stuk beter dan wat ik gisteren liet zien.
Want hierboven staan paarse capanula en een roze Vlijtig Liesje naast elkaar, maar het roze lijkt haast wit.
Nog een bak met voornamelijk paarse bloemen.

Maar dochterlief koos ook wat andere kleuren.

 Ik ben geen fan van Fuchsia, maar deze heeft wel zo'n bijzondere, mooi roze kleur, die kon ik niet weerstaan. De kleur komt echt niet tot z'n recht op foto's het is een heel warm zachtroze kleur.
 Ach, jullie hebben toch een iets beter beeld van de gevulde bloempotten gekregen.

Fijne zondag!

zaterdag 25 mei 2019

fleurige zaterdag

Vanmorgen was het hier nog flink bewolkt, maar in het begin van de middag kwam het zonnetje tevoorschijn. Gelukkig is het nu rustig weer, bijna geen wind. Tjonge, dat was gisteren wel anders!
Op mijn werk moesten we niet alleen de parasols inklappen, we moesten ook de planten redden en zelfs de kussens van de loungesets waaiden weg!

Dochter en ik zijn vandaag plantjes gaan kopen, voor in de potten die we vorige week plaatsten.
Zo zag het er uit, en nu is het zo(als je op de foto klikt zie je het veel beter):
Een vrolijke boel is het geworden.

Ik had bewust gewacht tot we vandaag samen konden gaan, want als ik alleen plantjes zou zijn gaan inkopen, waren het vast alleen plantjes met paarse bloemetjes geworden (haha).

Tja, dat is nu eenmaal mijn lievelingskleur.
Dochterlief houdt vooral van rood in planten. Ze is gek op alle bomen en struiken met rood blad (aardje naar haar vaartje). Dus we kochten ook wat plantjes met rode bloemetjes.
En geel en roze.
Jammer dat de kleuren zo flets overkomen op de foto's. Ik maakte ze met mijn telefoon.
Misschien nog eens een keer nieuwe foto's maken met de camera van dochterlief. Die is al aardig wat jaartjes oud inmiddels, maar maakt volgens mij toch betere opnames qua kleur.

Nou goed, jullie hebben alvast een indruk, betere foto's volgen misschien binnenkort!

maandag 20 mei 2019

100.000

Na een drukke en hectische periode, heb ik nu lekker een paar dagen achter elkaar vrij. En daarmee heb ik weer wat tijd over om te bloggen.
Dank voor de lieve reacties die ik kreeg, hier en via de mail, omdat het wat langer stil bleef.
Ik heb het al eerder geschreven, er komt dit jaar gewoon veel minder van blogs schrijven dan het afgelopen jaar. Geeft niets, net als handwerken doe ik dit bloggen voor mijn plezier, ik schrijf wanneer ik zin en tijd ervoor heb, en anders blijft het hier gewoon wat langer stil.
Niets om je zorgen over te maken!

Toen ik gisteren even bij de reacties keek (ik vind het altijd heel vervelend als iemand de moeite neemt om een reactie te plaatsen, en ik die dan niet lees en/of er niet op reageer), toen viel mijn oog op de statistieken. Inmiddels heb ik al meer dan 100.000 individuele bezoekers mogen verwelkomen op mijn blog!
Voor veel bloggers is dit misschien een klein getal, maar ik waardeer het zeer, dat zoveel mensen de moeite willen nemen om bij mij langs te komen, te lezen, en te reageren!
In de Sock Madness heb ik het tot de 4e ronde gebracht, verder ga ik niet. De sokken van ronde 4 had ik af, en ingestuurd, maar oeps, ik had een half patroontje vergeten in 1 van de sokken. Ik had de keuze om de sok uit te halen, het halve patroon te breien en de teen opnieuw, en dan kon ik door naar ronde 5. Of ik kon cheerleader worden, en zelf bepalen of en wanneer ik de sok zou herstellen.
Ik wist dat er in mijn team een aantal anderen al heel ver waren met het breien van de sokken. Als ik zeker wilde weten dat ik door ging naar ronde 5, moest ik 's nachts de fout gaan herstellen.
Dat ging me toch echt te ver. Ik brei voor mijn plezier, voor mijn geestelijke en lichamelijke ontspanning, mijn nachtrust opgeven voor het breien van een sok gaat mij echt te ver.
Dat is trouwens ook altijd de waarschuwing bij Sock Madness, ga vooral niet over je eigen grenzen heen!
Achteraf had ik de volgende dag de fout kunnen herstellen en had ik alsnog door kunnen gaan naar ronde 5, want de teamleden bleken uiteindelijk allemaal nog minstens anderhalve dag nodig te hebben gehad voor hun sokken, maar ik vind het prima zo.
Ik deed mee voor 2 dingen: contact met andere Ravellers en (voor mij) nieuwe dingen leren. En beide zijn geslaagd! Ontzettend leuke contacten opgedaan, zowel met teamleden als met andere Nederlandse Ravellers die ook deelnemen aan Sock Madness.
Ook een aantal nieuwe details geleerd, zoals andere hielen dan die ik gewend ben te breien.
En met 2 paar sokken waarbij lace werd gebreid (we noemden dat vroeger ajour, of gewoon gaatjespatroon), heb ik zeker veel geleerd. Ik ben er achter gekomen dat het ontzettend leuk is om lace-sokken te breien. Zelf houd ik er absoluut niet van als er boven op mijn voet "iets" zit, maar dochters voeten zijn gelukkig niet zo gevoelig, en ze vindt lace-sokken geweldig leuk. Dus raad eens voor wie ik de komende tijd sokken mag breien.....

Ik ben van plan om de meeste sokken die ik breide tijdens de SM weer uit te halen. Om verschillende redenen. De meeste passen mij en mijn dochter niet, omdat ze een minimale afmeting moesten hebben die te grote sokken opleverde voor ons beiden. Van sommige kan ik de teen uithalen en een stukje sok, en dan weer een nieuwe teen aan breien.
Maar dat gaat bijvoorbeeld weer niet zo makkelijk bij dit paar, omdat die vanaf de teen zijn gebreid.
Ik vind de sokken ook niet heel erg leuk, te veel patronen bij elkaar, waardoor het te druk wordt naar mijn zin. Dus deze ga ik waarschijnlijk helemaal uittrekken.
En van dit paar moet er zeker wat uitgetrokken worden:
Haha, ik maakte een domme leesfout, en breide een veeeeeeeeel te lange sok. Maar ook de sok op de juiste maat is nog te groot voor ons. Ik vond dit wel een leuk patroon om te breien en ook om te zien is het een leuk patroon, dus waarschijnlijk ga ik nog wel een keer een paar sokken breien met dit patroon.
En de sokken uit ronde 2 moeten ook uitgetrokken worden:
De maat was goed, maar het garen waarmee ik sok 1 begon contrasteert in het echt heel mooi, maar op foto's totaal niet. Daarom besloot ik om met een andere kleur garen verder te gaan.
Ik kan dus ook alleen 1 sok uithalen en opnieuw breien, dan heb ik een gelijk stel.
Nu klinkt het allemaal erger dan dat het is hoor. Vooraf wist ik dat de meeste sokken te groot zouden worden voor ons, gewoon omdat ze bepaalde maten moeten hebben. Maar deze sokken zijn bijna passend, alleen een stukje teen uithalen, en dan op een andere manier er tenen aan breien (want die rechte voorkanten vind ik er maar vreemd uitzien). En de sokken waarmee je je kwalificeerde voor een team:
die zijn helemaal goed op maat. En ook al zit hier ook een patroon boven op de voet, daar voel ik vreemd genoeg helemaal niks van! Die heb ik dan ook al de nodige keren gedragen.

Ik heb afgelopen week een nieuwe trui opgezet . Garen wat ik al langere tijd geleden, op verschillende momenten, kocht in de kringloop, en wat qua kleur uitstekend bij elkaar blijkt te passen. Ik ben met het lichtere garen al eens aan een ander project begonnen, maar dat beviel me niet. Misschien dat dit wel naar mijn zin wordt. We gaan het zien!
 Tja, kleuren laten zich weer eens moeilijk vangen. Het is beide mohair-achtig garen, dus te warm voor een zomertrui. Prima, kan ik lekker op m'n gemakkie aan werken, vind ik toch leuker dan dat "snel-snel" waar je toe geneigd bent bij de Sock Madness.
Of ik volgend jaar weer mee doe aan SM? Ik denk het wel, het is echt ontzettend leuk om met zoveel anderen tegelijk een paar sokken te breien volgens hetzelfde patroon, elkaar te helpen bij onduidelijkheden in het patroon, of gewoon lol te maken over domme fouten die we maken (want doordat mensen graag door gaan naar een volgende ronde, en dus wat gehaast aan het breien zijn, maken ze soms domme fouten). Maar het zou heel goed kunnen dat ik er dan voor kies om direct cheerleader te worden. Dan krijg je wel alle patronen, kun je gewoon gelijktijdig met de anderen breien aan dezelfde sokken, maar heb je niet de stress van "ze moeten zo snel mogelijk af". Want aangezien ik brei voor mijn geestelijke en lichamelijke ontspanning, vind ik dat wedstrijd-element toch echt minder leuk. Ik heb bewust geprobeerd rustig eraan te breien, omdat ik anders beslist last zou krijgen van mijn handen (fibromyalgie). Maar ik heb tussendoor aan niets anders gewerkt, pakte toch steeds weer de SM-sokken om aan verder te breien. Terwijl ik normaal gesproken altijd 2 of 3 werkjes heb, en waaruit ik kies: waar heb ik op dat moment het meeste zin in om aan verder te gaan.
Ach, dat is nog zo ver weg. Misschien heb ik dan al zoveel ervaring opgedaan met lace-sokken breien, dat ik juist wel zin heb in het wedstrijd-element, zien of ik ze snel genoeg kan breien...



zaterdag 18 mei 2019

een voldaan gevoel

Met een heel voldaan gevoel kijk ik terug op deze dag.

Vanmorgen scheen de zon al heerlijk, en ik haalde ons schuurtje leeg.
Toen wij 6 jaar geleden ons vakantiehuisje kochten, stond er een klein schuurtje bij, model blokhut.
Het had z'n beste tijd al wel gehad, maar ach, voor even kon het er wel mee door.
Het bitumen dak was al deels weggerot, maar met een stevig stuk zeil erover gespannen, ging het best.
Inmiddels ging het een stuk slechter met het schuurtje. De vorige eigenaar heeft grindtegels neergelegd, en daar het houten schuurtje op gezet. De binnenkant van het schuurtje werd nooit geverfd, dus het is niet zo vreemd dat de onderste planken wegrotten.
We dachten er nog over om het schuurtje helemaal te slopen en er een nieuwe voor terug te zetten, maar toen we gingen berekenen wat we kwijt zouden zijn aan materiaal, was het duidelijk dat dat hem niet ging worden.
De onderste planken waren afgelopen winter gewoon helemaal scheef gezakt, het geheel bleef hangen, maar hoe vraag je je af.
We hebben de onderste planken vervangen. We gebruikten planken die aan beide kanten geverfd zijn, en dus net even wat meer kunnen hebben.
De rest van de planken gaan we waarschijnlijk ook maar een keer verven, maar nu even niet, want we hadden geen geschikte verf in huis. Ik denk dat we dan ook kiezen voor een lichte kleur, want als we alles donkergroen gaan verven wordt het gevoelsmatig wel erg krap in het schuurtje. Maar als spatrand is een donkere onderrand natuurlijk wel praktisch.

Ik had verwacht dat we wel de hele dag bezig zouden zijn met de schuur, omdat we ook de inrichting wat wilden veranderen. We hebben onze fietsen ophangen, maar ze hingen nogal van de kant af. Dat nam dus meer ruimte in van het kleine schuurtje, dan strikt noodzakelijk was.
Dus ook een nieuw ophangsysteem bedacht en uitgevoerd. En vervolgens alle andere (tuin)spullen weer een plekje geven.
Het ging allemaal zo voorspoedig, dat we om 2 uur al klaar waren.
Poeslief vond het geweldig, met z'n drietjes thuis en lekker buiten, wat wil je nog meer? Dus ze ging, heel strategisch, liggen slapen in de deur-opening van het schuurtje! Niet zo handig bij het naar binnen brengen van alle spullen, maar ze kon er niet wakker van worden. Het onkruid tussen de tegels heb ik weggehaald, op het stukje rondom poeslief na... dat moet morgen dan maar, haha.

Hm, pas 2 uur, nog een hele middag te gaan, dan maar gelijk door met de tuin. Onze tuin is omringd door hoge heggen, dus volop privacy in de tuin. Zeker ook doordat ons huisje met de achterkant naar de weg staat, en we dus in de woonkamer op onze tuin uitkijken, en niet op de weg en/of de buren.
De weg loopt naar een parkeerplaats, die gebruikt wordt door de bewoners/huurders van een stuk of 6 chalets en sta-caravans. Je zou verwachten: erg rustig dus. Nou, dat valt nog best tegen. En wat helemaal vervelend is, is dat een aantal (onder)huurders het niet zo nauw neemt met waar de weg eindigt en de tuinen beginnen. Zo ook bij ons. Steeds weer wordt het gras voor onze ingang kapot gereden, diepe sporen in de grond, en bij regen moeten we door de modder waden.
Niet zo leuk.
Nu had ik laatst een gelukje: ik kreeg gratis grote tuintegels en -potten aangeboden. En groot zijn ze!
Tegels van 60x60 cm, en nog wat kleinere tegels erbij.
We besloten die op een rijtje voor onze ingang te leggen.
Er bovenop kwamen 5 grote bloempotten te staan.
Er blijft nog een strook gras over tussen de potten en de weg.
Toch nergens voor nodig dat mensen rakelings langs onze heggen rijden?! Nu moeten ze in ieder geval een stuk verder van de heggen af blijven, hopelijk blijven ze keurig op de weg rijden!
Op de laatste foto rechts zie je nog net de heg van laurierkers. Er stond ooit nog zo'n struik naast, maar die werd per ongeluk weggemaaid door de camping-eigenaar. Wij hebben er toen een nieuwe geplant. Maar die heeft geen schijn van kans. Afgelopen week is er weer iemand overheen gereden, en daarmee ligt de struik weer helemaal plat!
Ik liet jullie al eens een foto zien, hoe het er uit ziet als het heeft geregend:
 Geen onderscheid te zien tussen de weg en de grasstrook ernaast. De modder ligt echt tot aan de heg, en wij moeten hier dan doorheen zien te glibberen en glijden.
We hadden paaltjes staan, aan weerskanten van onze oprit, met daartussen een ketting. Laatst lag de paal bij de laurierkers geknakt op de grond. Blijkbaar had iemand tegen het paaltje aangereden, wat toch echt op het hoekje van de heg stond. Op de foto hierboven zie je het andere paaltje staan, toch echt op de hoek van de heg. Zo dicht werd er dus langs onze heg gereden!
De bloempotten zijn gevuld met aarde, dat we eerst maar even laten inklinken. Onderin hebben we resten van kapotte bloempotten gedaan, voor de afwatering (zodat de gaatjes niet verstopt raken) en om lekker goedkoop die grote potten te kunnen vullen. Als volgende week de grond voldoende is gezakt, doen we boven in de potten een laag potgrond, en kunnen we er plantjes in gaan zetten.
Dat zal er een stuk fleuriger uit gaan zien!

Naast het schuurtje ligt nog een stukje tuin, waar eigenlijk niets mee wordt gedaan.
We hadden er een smalle bestrate strook liggen, waar we potten met planten op plaatsten. Maar daarnaast lag een stukje grond, waar geen gras groeit (achter de coniferenhaag en daarmee te donker).
We hadden nog een aantal van diezelfde keitjes liggen, en die hebben we daar nu neergelegd.
Blijft er vooraan nog een smalle strook over, waar we wat plantjes willen gaan zetten.
Daar komt de zon wel bij, dus daar moeten de plantjes kunnen overleven.
De 2 kunststof potten die links in de hoek staan gaan dan een plaatsje krijgen op de bestrating.

Toen we hiermee klaar waren, hadden we de smaak echt te pakken. We haalden het terras aan de voorkant van ons huisje helemaal leeg, veegden het netjes schoon, en zetten de picknickbank weer terug, met een beetje aankleding.
Zie je die stoel rechts staan? Een heerlijke stoel, en daar is onze poes het mee eens. Als we thuis zijn, leggen we er vaak een dekentje van onze poes in, en dan kan ze urenlang liggen slapen in die stoel.
Ze ligt er nu ook heerlijk een dutje te doen.

Zo, nu voldaan "hangen" op de bank, straks lekker het Eurovision Songfestival kijken. We zijn geen tv-kijkers, en houden niet van "simpel vertier", we kijken liever naar informatieve programma's maar nu gaan we toch maar even lekker voor simpel vermaak zonder nadenken! Wel verdiend na een dag hard werken.
En morgen? De tuin aan de andere kant onkruidvrij maken. Dat is het stukje tuin dat jullie hier al ontelbare keren hebben gezien, waar de standaard voor vogelvoer in staat.
De lavendel loopt er alweer lekker uit, maar het onkruid ook! Die strook ziet er morgenavond hopelijk ook weer helemaal picobello uit.
Fijne avond allemaal!



zaterdag 4 mei 2019

opdat wij herdenken

Opdat wij herdenken, iedereen die heeft geleden of nog lijdt door oorlog, geweld, onderdrukking,

en morgen
opdat wij vieren dat wij in VRIJHEID mogen herdenken.

Trots en blij, dat de generatie van mijn dochter, oprechte interesse heeft voor de geschiedenis, en voor de huidige situatie in de wereld, en actief mee doet aan het herdenken, en het zoeken naar oplossingen, om te leren van het verleden, en de fouten niet te herhalen in het heden en de toekomst.

donderdag 2 mei 2019

Inky Madness

De sokken uit ronde 3 van de Sock Madness heten Inky Madness.
We hadden nodig: ongeveer 100 gram sokkenwol en 48 kralen.
\
Dit keer een patroon dat vanaf de teen wordt gebreid, gebruik makend van Judy's Magic Cast-on.
Dit is de manier waarop ik altijd mijn sokken opzet, daar was ik blij mee!

Heel eerlijk, dat was dan ook bijna het enige waar ik blij van werd, met deze sokken!
Ik vind het patroon eerlijk gezegd veel te druk! Kabels en lace samen, naast elkaar, vind ik teveel van het goede. Maar, je leert er wel weer wat van!
De sokken zijn uiteraard weer gemaakt volgens voorgeschreven maten. En dus te groot voor ons (alhoewel het me dit keer mee valt hoe weinig ze eigenlijk te groot zijn!).
(mocht je je afvragen hoe ik de foto hierboven nam: ik zat op een eetkamerstoel, voetjes op tafel (met een deksel van een doos eronder voor het contrast), benen wijdbeens houden, terwijl dochterlief van bovenaf een foto maakte)

Vorige week maandag aan de sokken begonnen. En zondag waren ze af!
Dus 6 dagen nadat ik ermee begonnen was, breide ik er alweer een eind aan. En eerlijk gezegd, dat was sneller dan verwacht! Want zoveel kabel- en lacewerk elke toer, dat schiet niet op! Ik brei tenslotte in de vrije uurtjes die overblijven naast mijn baan en huishouden.

Met het kunstlicht lijken de sokken wel roze! Maar ook bij daglicht in het zonnetje komen de kleuren niet tot hun recht.
 
Dat is al wat beter, de linkersok (voor jou als kijker dus de rechtersok) lijkt nog het beste op de juiste kleur. Het is echt tomatenrood.

Hier kun je goed de kralen langs het boord zien. 
Ik had nog nooit kralen gebruikt in een breiwerk, het beviel me heel goed, en ik vind het verbijsterend hoe makkelijk je dat kunt doen. Dat zal ik vast een keer in de toekomst gebruiken bij een trui of vest. Maar in deze sokken vind ik het niet leuk staan. Het lijkt haast wel of men dacht "er moeten ergens kralen verwerkt worden, dan doen we dat maar bij dit patroon".
Niets ten nadele van de ontwerpster hoor, smaken verschillen nu eenmaal.
Uiteraard aten we dit weekend ook oranje tompoucen, ter ere van de verjaardag van onze koning.
Ik moest werken die dag, normaal altijd een drukke dag in de winkel, maar dit keer helemaal niet!
Ik heb een paar jongens zelfs eerder naar huis laten gaan, omdat we het werk met een kleinere groep ook prima aan konden. En de heren vonden het helemaal niet erg zich vroeger in de feestdrukte van koningsdag te kunnen begeven.
Dit is wat er overbleef van 2 bollen garen van elk 50 gram: totaal 12 gram.

Inmiddels zijn de sokken goedgekeurd en ben ik in de Sock Madness door naar ronde 4!
Wie had dat nou gedacht, toen ik me aanmeldde om mee te doen?
Ik in elk geval niet!