ons bin zunig

Ik ben opgegroeid op een eiland, 1 van de Zuid-Hollandse eilanden. Ja zeker, die bestaan. Ze liggen boven de eilanden die bij Zeeland horen. Zelfs een deel van Rotterdam ligt op datzelfde eiland.
Ik heb 2 heel oude albums, waarin foto's van mijn voorouders zitten. En op die foto's staan de mensen afgebeeld in hun klederdracht (wat toen overigens hun gewone dracht was). De dames dragen kappen, die worden vastgehouden in het haar met prachtige sierknoppen. Vergelijkbaar met de welbekende Zeeuwse knop, maar dan toch net weer even anders in uitvoering.

Nou, lekker belangrijk, zul je denken. Nee, niet echt, maar het "ons bin zunig" waar Zeeland om bekend staat, gold in die tijd zeker ook op ons eiland. En dat ging, in mijn ogen, heel ver.

Mijn grootouders van vaders kant waren (zeer) rijk, maar dat ben ik pas te weten gekomen, lang nadat zij beiden gestorven waren.
Ik kon me er niets bij voorstellen. Ze woonden in een eenvoudig huis, met heel erg oude meubels. Toen ik op mezelf ging wonen, heb ik een aantal oude kasten in mijn huis mogen zetten. Gered van het grof vuil, want ik was het enige familielid die "die oude troep" wilde hebben. Ik hoor het mijn vader nog zeggen: heb ik daar mijn hele jeugd tegenaan gekeken, moet ik er nu weer in mijn dochters huis tegenaan kijken!
Mijn opa overleed 8 jaar nadat mijn oma overleed, en hij heeft in die 8 jaar niet 1 enkel nieuw kledingstuk gekocht! Was niet nodig, hij had nog genoeg, vond hij, en op enig moment ging hij tussen zijn overhemd en colbertjasje een extra laagje dragen, omdat hij kouwelijk werd. Dat laagje waren vestjes, die hij nog van oma bewaard had! Ik bedoel maar, hoe zo, ze waren rijk, waarom leefden ze dan zo (in mijn ogen) armoedig?
Nog veel later heb ik begrepen dat dat iets is van "oud geld",  je geeft het niet uit maar zorgt dat het weer wordt doorgegeven aan de volgende generatie.

Goed, leuk verhaal, maar waar ga je nu naar toe, denk je? Nou, dat zuinige.
Ik heb ergens wel een tik van die malle molen mee gekegen hoor. Ik kan sommige dingen beslist niet weggooien. Voorbeeld? Garens.
Nee, ik heb het niet over bollen, ik heb het over restjes, heel heel kleine restjes zelfs.
De draadjes die je afknipt van een brei- of haakwerk. Dat zelfs! Die bewaar ik in glazen potjes, sorteer ze zelfs min of meer op kleur uit. Maar wat moet je daar dan mee? Nou, het vormt goede vulling voor knuffeltjes of zo.
En met de iets grotere resten? Die verzamel ik in een groot blik, en als ik bij projectjes even een klein beetje van een kleur nodig heb, vind ik het meestal wel in dat blik.

Nu kwam ik onlangs een hele leuke afbeelding tegen (op Ravelry, waar anders):

hier vind je het patroon terug.
Dat vind ik superleuk!
Mijn plan is om mijn restjes uit mijn blik te gaan gebruiken om dit soort hartjes te maken, en de draadjes uit de glazen potten kunnen dan mooi dienen als opvulling.
Ik ga er geen sleutelhangers van maken, ik denk dat ik ze uiteindelijk in een grote glazen vaas ga doen, en die dan op een mooi plekje in (ons nieuwe) huis zetten.

Ik heb er al 3 gemaakt, 2 hele kleintjes en een wat grotere. Met kunstlicht op de foto gezet, dus ze zien er niet erg best uit:

Misschien kan ik morgen overdag nog een poging wagen tot wat betere foto's.
Maar er gaan er nog genoeg volgen, en natuurlijk laat ik die dan hier ook weer zien.
Doen jullie iets met je restjes garen? En wat dan?

Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend!