Er was er één jarig

Ik zie dat de foto wel uit een vreemde hoek is genomen, taart lijkt nu heel klein en kaarsjes heel groot. Het was gelukkig net andersom 😄!

Gisteren mocht ik 59 kaarsjes uitblazen. 
Vorig jaar ontbeten we op mijn verjaardag in Zwitserland. Later die dag reisden we terug naar huis. Een verjaardag om nooit te vergeten!
Gisteren was er ook eentje uit die categorie, maar dan op een heel andere manier.

Ik denk niet dat ik ooit eerder zoveel tijd van mijn verjaardag liggend heb doorgebracht. Ik vermoed dat ik zelfs op mijn eerste verjaardag niet zoveel lag 🤭 (maar dat weet ik natuurlijk niet zeker, die kan ik me immers niet herinneren).

Wel ontzettend leuk dat er zoveel mensen aan me dachten! Ik kreeg in het weekend al kaartjes via de post, en gisteren heel veel berichtjes via diverse social media en ook wat telefoontjes. Heel erg leuk, dat fleurde de dag wel op!

Geen steek gebreid, dat ging gewoon niet. Ik was al niet van plan om een birthday-cast-on te doen (een nieuw project beginnen op je verjaardag) omdat ik al (te)veel projectjes op de naalden heb staan. Die wil ik liever eerst afmaken. 

Maar, in oktober hoop ik mee te doen aan de MAL van de Sea Glass die wordt georganiseerd door Mark Vogel van makermarkknits. Hij maakt hele leuke y.outube filmpjes, waarin hij met veel passie verteld over zijn breiwerk, en over zijn leven in het algemeen. Hij is Amerikaan, en momenteel op huwelijksreis in Groot-Brittanië, dus al heel wat prachtige natuur, garens en kathedralen gezien!

Het Sea Glass patroon brei of haak je met al je restjes. Je kunt kiezen uit een cowl, een muts, een trui (voor kind of volwassene), of een vest (dat wil ik gaan doen). 
Ik was van plan geweest om eens allerlei restjes te verzamelen op mijn bed, en een proeflapje te breien, als een soort alternatief voor de birthday-cast-on. Maar dat zat er gewoon niet in. Het is wat het is.

Ik heb zondag wel mijn WIP met het Létt Lopi garen gewassen, samen met de strengen waarmee ik al aan het breien was. Die waren gisteren droog. De overige bollen had ik zondag in de vriezer gelegd, en die zijn inmiddels weer ontdooid.
Ik hoopte gisteren ook een klein stukje daaraan te kunnen breien, om te ontdekken of wassen en/of bevriezen van het garen helpt tegen de allergische reactie die ik op het garen had. Maar helaas, ook dat ging niet lukken. Hopelijk later deze week.

Ik verwachtte wel één bepaald telefoontje, namelijk van het ziekenhuis. Omdat ik nog steeds geen bericht had ontvangen over de operatie-datum had ik voor de zoveelste keer maar weer eens gebeld. En ik zou echt, écht die dag nog worden teruggebeld..... niet dus, die toezegging is al vaker gedaan en niet nagekomen!

Dus vanmorgen heb ik zelf maar weer gebeld. Want heel eerlijk, het gaat hard achteruit (als je niet van medische beschrijvingen houdt, even de rest van deze alinea overslaan!).
Ik voel nu voortdurend tintelingen en prikkels in mijn onderlichaam, vooral onder in mijn rug, billen en bovenbenen voelt het alsof er tientallen scheermesjes in snijden. Op z'n zachtst gezegd geen prettig gevoel, maar vooral, het duidt erop dat de zenuwen steeds meer bekneld raken.

Ik wil toch echt graag worden geopereerd vóórdat er iets blijvend verlamd raakt!!! Lijkt me toch niet teveel gevraagd?

Daar denkt de medewerkster die de planningen maakt anders over. Ik zal niet alles herhalen wat ze zei, maar het kwam erop neer dat alle patiënten tegen haar zeggen dat het slecht gaat, en dat het allemaal wel mee zal vallen (maar dat ze écht meeleeft met de patiënten). Oh ja, en dat ze verwacht dat ik rond 15 oktober aan de beurt ben, maar ze gaat kijken of ik ergens tussen kan worden geplaatst, en dat het dan misschien wel 2 weken eerder zou kunnen (met een hele grote slag om de arm). 

Nou, daar zit je dan lig ik dan, daar moet ik het mee doen. Dat worden nog een paar lange weken! Ik hoop dat ik er toch af en toe nog wel een dag tussendoor krijg, waarop ik wat meer kan dan plat liggen. Dat ik i.i.g. in de kussens kan leunen, zodat ik wat meer met mijn handen kan doen dan mijn mobiel en laptop bedienen.

Als dat zo is, en ik heb iets gemaakt dat ik jullie kan laten zien, zie je hier vanzelf een volgend berichtje verschijnen. Als het hier stil blijft, betekent dat, dat er niets uit mijn handen komt, en ik lig te wachten tot ik word geopereerd.

Ik hoop deze maand nog veel berichtjes te mogen plaatsen 😊!