Knitting mood

 Dit jaar heb ik (voor mijn doen) weinig gebreid. Ik heb het absoluut nodig, om mijn fijne motoriek op peil te houden. Maar ik had er gewoon niet zoveel zin in. Logisch, we hebben een huis en tuin waar we lekker aan bezig zijn, en je kunt nu eenmaal niet alles tegelijk.

Regelmatig pakte ik een breiwerk op, omdat ik aan mijn handen merkte dat dat echt nodig was. Ik heb geen alternatief kunnen vinden tot nu toe, wat ook afdoende werkt om mijn handen buigzaam te houden.

Maar gelukkig is mijn "knitting mood" terug! Nu het 's avonds weer vroeg donker is, en ik dus niet meer even in de tuin aan de slag kan, heb ik er weer plezier in om te breien. Ik ben een trui aan het breien die ik cadeau ga geven aan iemand die hier misschien mee leest, dus die houden jullie tegoed.
Maar ik kan jullie wel een andere trui laten zien, die ik in januari op de naalden zette, en recent weer heb opgepakt:

Dit is Saga (klik en je komt op de Ravelry-pagina van het patroon).

Het patroon is voor een vest, maar ik heb er een trui van gemaakt. Zoals ik het het liefste brei: top down (dus vanaf het halsboord naar beneden breien) op een rondbreinaald. Je hebt dan geen naden die je moet dicht naaien, en je kunt tussendoor je breiwerk aantrekken en zien of de pasvorm goed is.

Ik moet alleen nog even het 2e mouwboord breien, en dan kan ik de trui gaan blocken. Dat is echt nodig, om de garens en daarmee de kleuren mooi uit te laten komen.

Ik maakte een fout bij het begin. De trui maakte ik van garens die ik al in huis had, en omdat ik van het groen verreweg de meeste bollen had, zou dat mijn hoofdkleur (achtergrond) worden. Dan moest het boord in de beige kleur gebreid, maar ik weet dat dat mij niet staat, ik zou dan een heel bleek gezicht krijgen. Dus breide ik het boord in groen, en daar had ik mee door moeten gaan. Maar ik ging door volgens patroon (lichte kleur als achtergrond). En heel eerlijk: het bevalt me prima!

Ik kies eigenlijk altijd voor een donkere kleur als achtergrond, en brei dan in met lichtere kleuren. Deze keer onbedoeld andersom, maar soms kan een vergissing uitpakken tot een openbaring, dit ga ik zeker in de toekomst overwegen als ik weer met meerdere kleuren ga breien.

Het is koud geworden!

 

BBRR, wat is het opeens koud geworden! Vanmorgen was de tuin wit.
Ik had donderdag de kliko schoongemaakt, en even open laten liggen om te drogen. Duh, er viel regen op het deksel, en dat was vanmorgen een dikke laag ijs geworden:

Ik heb het er vanmorgen uit getikt, en de kliko weer overeind gezet. Aan het einde van de middag zag ik dit liggen:

Ondanks dat de zon de hele dag op het terras had geschenen, was er nog een flink stuk over van het ijs. Tijd om warme truien te breien!

De Avena gaat het niet worden, in ieder geval niet nu! Eerder deze week heb ik een stuk van de pas gebreid, ik had de bijkleur verwisseld, en wat bleek het vervolg lastig om te breien! Ik kon bij het kunstlicht nauwelijks het verschil zien tussen de hoofd- en de bijkleur! Wat raar!

De volgende ochtend zag ik het: ik had beide kleuren moeten verwisselen! 

Ik heb het uitgehaald, de juiste kleuren opgezet, en ik zag het eigenlijk al heel erg snel: de kleurencombinatie komt niet goed uit in dit patroon.

Dus dat ga ik uithalen, en dan zie ik wel weer welk garen ik dan een volgende keer ga gebruiken. Want ik wil zeker een keer de Avena breien!

De winterjasmijn is al begonnen met bloeien in onze tuin. De roze klimroos die erboven langs loopt, had tot vorige week steeds weer nieuwe bloemen! We lijken dit jaar de herfst over te slaan in de natuur. Geen najaarsstormen, maar van een zonnige nazomer gaan we opeens over naar vorst. Ach, dat heeft ook wel wat, ik zit niet te wachten op vochtig najaarsweer.

De kerstboom staat prachtig te zijn in de woonkamer. Op het werk halen we het strooizout alweer tevoorschijn, want nachtvorst en neerslag samen veroorzaakt gladheid. Het hoort bij de tijd van het jaar, nog 6 weken en 2022 is alweer voorbij. Wat vliegt de tijd toch!

De feestmaand komt eraan

 Gisteren keek ik voor het eerst sinds jaren weer eens naar de intocht van Sinterklaas. De voorgaande jaren werkte ik steeds toevallig op die dag.
Ik vind het grappig hoe er steeds opmerkingen worden gemaakt, die onschuldig lijken, maar vaak toch een dubbele betekenis hebben. Net als vroeger bij de Fabeltjeskrant. Soms moesten mijn ouders ergens om lachen, en begreep ik niet wat er zo grappig was, maar als kind wist ik natuurlijk niet dat de politiek in Den Haag er werd besproken.

Opvallend vaak werd er gisteren iets gezegd als "niets is wat het lijkt", dat gebeurt ook bij het Sinterklaasjournaal. Dat lijkt me een link te zijn naar het tv-programma "Wie is de Mol?". Zijn degenen die meewerkten soms de kandidaten in de nieuwe serie? We wachten het af.

Na het kijken van de intocht, gingen we een aantal tuincentra in de regio bezoeken. Nu we een eigen huis hebben en weten welke klussen er nog zullen volgen, weten we ook hoeveel plaats we hebben voor een kunstkerstboom.

Vorig jaar hadden we een steiger in de woonkamer staan, die we maar hadden versierd met kerstverlichting en decoratie, zodat het toch wat feestelijk was. We hadden niet erg veel, en het was een beetje een ratjetoe. 

We hebben daarom besloten om dit jaar een mooie boom, en compleet nieuwe spullen voor in de boom te kopen.

Voor die decoratie slaagden we uitstekend, maar we vonden geen boom die we mooi genoeg en betaalbaar vonden. 
Daarom besloten we vandaag naar Duiven te rijden. Beslist niet in de buurt, maar daar zou de grootste Kerstshow van I.ntratuin te vinden zijn.

Er staan heel wat bomen, waar je tussendoor kunt lopen alsof je in een bos loopt. Ik heb er maar geen foto's gemaakt, we waren blij dat we bijtijds waren gegaan, zoals was te verwachten werd het in de middag ontzettend druk.
We hadden uiteindelijk 2 bomen waartussen we twijfelden. Eerst maar eens de bovenverdieping opzoeken, daar was alle decoratie te vinden. We hadden al beelden online gezien van de roltrap waarmee je naar boven gaat, een beetje Efteling-achtige sfeer heeft het daar. Maar wat een teleurstelling daarna, want er was echt ontzettend veel, maar ver-schrik-ke-lijk veel kitsch! Terwijl we bij de I.ntratuin bij ons in de buurt juist heel veel decoratie hadden gekocht, zagen we in Duiven niets naar ons zin.

Terug naar beneden, en we waren er direct uit welke boom het werd. Ook de verlichting waren we snel uit. 
Ai, de boom die wij hadden gekozen stond niet meer in de voorraad-schappen. En online bleek de boom ook niet meer te koop. Balen! Ik besloot toch even een medewerker te vragen, wie weet hadden ze er nog eentje in een magazijn staan. Wat denk je? Er bleek een heel afhaalcentrum. Meneer bood excuses aan, ze kregen het in de winkel gewoon niet aangevuld, zoveel bomen werden er verkocht, dus daarom moesten we onze boom gaan halen bij het afhaalcentrum. Nu zit dat direct naast de winkel, dus we vonden het geen enkel probleem. Veel te blij dat de boom van onze keuze toch nog op voorraad was.

We kregen keurig een bon mee, afrekenen bij de kassa en dan naar het afhaalcentrum. Wat was het inmiddels druk geworden. We hadden alles gezien, en gingen op weg naar de kassa. Het was nog lastig om met onze winkelwagen langs al die winkelende mensen te komen. In de (gelukkig korte) rij voor de kassa bekeken we de bon. Argh, juiste bon maar 1 maatje kleiner dan wij wilden! En bij de kassa kon dat niet worden veranderd, dus we moesten naar de klantenservice. Ook zij konden niets doen, we moesten terug naar de kerstbomen-afdeling. We besloten eerst de verlichting naar de auto te brengen, dan konden we zonder winkelwagen terug. Goed idee, want zo konden we snel een nieuwe bon ophalen. We mochten die afrekenen bij de klantenservice, dus we hoefden niet aan te sluiten bij de inmiddels lange rijen voor de kassa's 😊. Op naar het afhaalcentrum, en toen naar huis.

Inmiddels staat de boom in elkaar, wat is 'ie schitterend! De verlichting zit er ook al in, maar de decoratie nog niet. Morgen moeten we weer vroeg ons bed uit, een nieuwe werkweek voor de boeg. De decoratie laten we dus nog even ingepakt, dat komt de komende dagen wel. 

Een weekend dat was gevuld met feesten, Sinterklaas en Kerst, we hebben ervan genoten!

Het is alweer november!

En dan is het zo maar opeens november! Waar blijft de tijd?!

Wat een heerlijk zonnige dag was het vandaag! 
Dit is een stuk van onze tuin. Wat me zo verbaasd, is dat die nog zo groen is. De bladeren van de berken zijn de enige die al verkleuren, maar het blad hangt nog wel allemaal eraan. Toch veegde ik vandaag 3 volle kruiwagens afgevallen blad van onze oprit. Maar die kwamen allemaal van de boom van onze buren:

Deze oude kastanje heeft al vrijwel al het blad laten vallen. 

Onze achtertuin ligt vrij laag, vanaf ons terras hebben we een trap die naar de tuin leidt. De boom van onze buren staat in de voortuin, die een stuk hoger ligt. Ik vermoed dat het daardoor komt, dat hun boom zoveel eerder ging verkleuren en het blad verliezen. Immers, ook al is het een oude boom die vast een flink wortelstelsel heeft, waarschijnlijk komt die boom gewoon minder gemakkelijk aan water dan de bomen en struiken in onze achtertuin.

Deze hortensia houdt het voor gezien, de bloemen verliezen langzaam hun kleur. En zo gaat ook onze tuin uiteindelijk echt wel in winterstand komen.

Ik heb het breien weer opgepakt. In de zomermaanden ben ik veel bezig geweest in de tuin, maar nu het 's avonds weer vroeg donker is, komt er weer meer van handwerken.

Deze trui zette ik in januari op de naalden. Het lijf is af, en 1 mouw ook, ik ben nu bezig met de 2e mouw. Ik heb nog een 2e trui op de naalden, maar dat is een cadeau voor iemand. Aangezien ik niet zeker weet of die persoon hier mee leest, laat ik die nog even niet zien hier.

En dan is het vandaag de 1e van november, wat betekent dat de NaKniSweMO KAL weer van start is gegaan op Ravelry. De wat? hoor ik jullie vragen. Een KAL is een KnitALong, tegelijkertijd breien aan hetzelfde patroon of met hetzelfde doel. En het doel van NaKniSweMo is: een trui breien in de maand november, die minimaal 50.000 steken bevat.
Dat klinkt misschien als veel, maar vorig breide ik voor het eerst mee, geen idee hoeveel steken er in een trui voor mijzelf zouden gaan zitten, en dat bleken er voor die trui iets van 82.000 te zijn. 
Ik wil eigenlijk wel weer graag meedoen, het is gewoon heel leuk om de voortgang van iedereen te zien. Ik heb het garen ook al uitgezocht, moet nog een proeflapje gaan breien om te bepalen welke naalddikte ik wil gebruiken voor de trui, en dan van start. Ja, ik begin dus te laat, er zijn fanatieke deelnemers die inmiddels al een paar duizend steken hebben gebreid. Maar ik heb geen haast, ik brei voor mijn plezier, mijn ontspanning, geestelijk en lichamelijk. Het breien houdt mijn fijne motoriek redelijk op peil, en aan het einde heb ik er weer een trui bij, wat wil je nog meer??!!

Dit is mijn garen, ik ga Avena van Jennifer Steingass breien:

Bovenin wordt de ondergrond lichtgroen, halverwege de pas ga ik over naar donkergroen als ondergrond. Ik twijfel nog over de 2e kleur, zal ik het inbreien net zo doen, dus bovenin lichtgrijs en onderin donkergrijs? Ik denk eigenlijk dat andersom mooier zal zijn. Ik ga het met het breien van het proeflapje gewoon uitproberen.
Wat zouden jullie kiezen?

 

een heerlijke herfstwandeling

De dag begon hier bewolkt en wat miezerig, maar vanmiddag waagden we het er toch maar op, want we hadden wel zin in een wandeling.

We wonen dicht bij een bos- en heidegebied, waar we graag naar toe gaan. En ook vanmiddag was het er weer volop genieten.

De bewolking werd minder, het zonnetje ging schijnen, wat zijn de herfstkleuren dan prachtig! We zagen veel paddenstoelen, en wat zijn ze groot dit jaar.

Deze "rood-met-witte-stippen" heeft een bijzonder plekje gekozen, en heeft z'n petje scheef opgezet omdat het anders niet past 😄.

Op een bepaald moment kwamen we op een zandpad uit, dat langs het bos loopt. Net voordat we weer het bos in liepen, stond er dit bord:

Wacht, wat staat daar?

We draaiden ons even om. De maximum snelheid op dit zandpad is 60 km/uur? Haha, gelukkig kwamen we geen voertuigen tegen(ook geen wandelaars trouwens) 😊

Het was een heerlijke wandeling, we hebben een prachtige middag doorgebracht in de natuur. De zon had nog behoorlijk wat kracht, de jassen gingen uit. Ik kon haast niet ophouden met het maken van foto's. Hier nog een paar om na te genieten:

De beestjes buiten

 

De vorige eigenaren van ons huis hielden duidelijk ook van dieren. Ze vertelden bij de overdracht van de woning dat er dit jaar helaas geen paartje had gebroed in het vogelhuisje bij de schuur. Nee, als je het zou zien, dan begrijp je dat ook wel, het is van het type onbewoonbaar-verklaarde-woning 😂.
Aan een schutting hing een metalen houder met pindakaaspot. Die zie je op de foto hierboven links. Er zit een kettinkje aan om hem aan op te hangen, maar dat was vreemd genoeg niet in gebruik. In plaats daarvan was de houder vastgeschroefd aan de schutting, bungelde het kettinkje wat nutteloos eraan, en was er een soort van afdakje boven getimmerd. En er zat een stokje aan, waar de vogeltjes op kunnen landen. Dat was dan weer vastgezet met 2 tyraps. 
De vogels gebruikten dat landingsstokje nooit. Afgelopen weekend viel het afdakje van ouderdom uit elkaar. Ik had nog een houder voor zo'n pindakaaspot in de schuur liggen, die heb ik ooit eens gekregen, volgens mij bij de Welkoop. Die hing ik op en de houder hing ik aan de ketting op. Zo hebben we 2 van die potten hangen. Nodig, want soms vechten de vogels elkaar de tent uit. Nu er 2 potten hangen gaat het er een stuk vriendelijker aan toe. We kunnen de potten vanuit onze eetkamer zien hangen. Daar zit ook nog zo'n vogelvoederbakje met zuignapjes tegen een raam. Poeslief vindt het erg fascinerend, al die vogeltjes die vlak bij haar komen (ze ligt graag in het raamkozijn).

We lokken de diertjes graag naar onze tuin, met het vogelvoer en met het insectenhotel bijvoorbeeld. Maar sommige dieren nemen zelf hun eten mee, als ze onze tuin bezoeken 😕.
Toen ik deze week wat tuinafval op de composthoop wilde gooien, lag daar bovenop een afgekloven maiskolf! Die moet zijn meegenomen door een bezoeker van onze tuin. Nu ben ik best benieuwd welk dier de moeite heeft genomen om die kolf eerst mee te nemen vanaf de vindplaats naar onze tuin, dan met die kolf de compostberg te gaan beklimmen en dan de mais op te eten. Ik ga er maar vanuit dat het diertje al die moeite heeft gedaan met een kolf vol mais. Of was het gewoon een milieubewust diertje, dat een afgekloven maiskolf tegenkwam, en begreep dat je zoiets op een composthoop dumpt??!! Nah, lijkt me niet 😉😊

Museumspoorlijn STAR

Tegenwoordig is het slecht gesteld met het aantal spoorlijnen in het noorden van het land. Na Zwolle kun je alleen nog richting Leeuwarden of Groningen (en er rijdt een boemeltreintje naar Emmen). 
Dat was in vroeger tijden veel beter. Toen kon je bijvoorbeeld via Assen of Emmen doorreizen naar Stadskanaal. Daar was een belangrijk knooppunt voor het spoorvervoer, wat vooral van belang was voor het goederenvervoer, omdat er een fabriek van Philips in die plaats stond. In 1955 stopte men echter met personenvervoer richting Stadskanaal, en in 1990 kwam er ook een einde aan het goederenvervoer over deze lijn.

In 1992 werd museumspoorlijn STAR opgericht. STAR stond oorspronkelijk voor Groningsch-Drentsche Spoorwegmaatschappij "Stadskanaal-Ter Apel-Rijksgrens". Nu staat het voor de Stichting Stadskanaal Rail. 

Deze stichting onderhoudt de spoorlijnen die er nog liggen tussen Nieuw-Buinen via Stadskanaal naar Veendam. Ze verzorgt ritten met oude (stoom)locomotieven en wagons. Je kunt arrangementen boeken zoals een dagje meerijden op de locomotief, conducteur zijn voor 1 dag of zelfs overnachten in een omgebouwde wagon. Het is de langste museumspoorlijn in Nederland.

Afgelopen weekend werd een speciaal weekend georganiseerd: Stadskanaal onder stoom. Wij kennen Dordt in stoom (Dordrecht) en het leek ons leuk om zoiets eens mee te maken in het noorden van het land. Dus bestelden we tickets, en hoopten we dat het weer zou meewerken.

Dat deed het. Het was bewolkt, maar met prachtige opklaringen zoals jullie hier boven zien. We hadden een leuke dag. Zeker een aanrader om eens mee te gaan!