En toen hadden we er zomaar een border bij 🌻🌿🌹🍀🌞

Gisteren na de koffie ging ik weer lekker de tuin in. Er was een gedeelte dat volledig was overgroeid, zo te zien al een paar jaar 😏. 

Op de voorgrond zie je een stuk dat al aardig is bevrijd van alle wildernis, verder naar achter zie je hoe het was. We konden eerst niet eens zien welke planten er nu eigenlijk stonden. Er kwam een border vrij, van zo'n 2,5 meter diep! 

Er kwamen o.a. Hortensia's tevoorschijn. Ik denk niet dat die dit jaar nog zullen gaan bloeien, want ze waren duidelijk al een tijd niet gesnoeid en natuurlijk een tijd lang overgroeid. 
Er staan ook Sedums, ik vermoed Herfstfreude. 

Dit oude vat stond achter in de tuin. De vorige bewoner gebruikte hem om tuinafval in te verbranden. Yep, dat is niet toegestaan, maar gebeurt hier nog wel helaas.
Er zitten hier zo ontzettend veel vogels, en natuurlijk hebben die nu allemaal kleintjes om voor te zorgen. In de winter hadden we zo'n vogel-pindakaaspot opgehangen, en een raamhanger met vogelvoer. Er werd weinig gebruik van gemaakt. Maar nu, het is niet aan te slepen, haha. Serieus, ik plaatste eerder deze week een nieuwe pindakaaspot, en die was binnen 2 dagen leeg! Het was enorm dringen bij dat raamhangertje. Dus heb ik nu een schaal neergezet, en die gevuld met vogelvoer. In de andere schaal water, zodat ze lekker een badje kunnen nemen. 
En zien jullie die pompoen? In het najaar gekocht, en ter decoratie bij onze voordeur gezet. Normaal gesproken zakken die pompoenen uiteindelijk als een plumpudding in elkaar, maar deze niet. De binnenkant is verdwenen (weggerot of opgegeten door dieren, dat weet ik eigenlijk niet). Nu is er dit lege omhulsel over. Ik vond het wel grappig om die er als decoratie bij te zetten.

Het gonst in de Campanula

 Ik zie een patroon ontstaan: zondagochtend, het zonnetje komt op, en het kriebelt om de tuin in te gaan. Er is altijd genoeg te doen, en wat is het genieten, zo vroeg op de ochtend. Het enige wat je hoort zijn de vogels en de insecten.

Zomaar een Campanula, zoals we er zoveel hebben staan, voornamelijk rondom ons terras. De bloemetjes lijken te dansen, maar ze bewegen door alle bijtjes en hommels die hen bezoeken.

De blauwe regen is uitgebloeid, en was al druk bezig met het maken van lange staken. Die mogen gesnoeid worden na de bloei, en dat heb ik vanmorgen maar eens gedaan. Want er waren er al op weg naar (de dakgoot aan) het dak van ons overdekte terras. 

Er kwam een halve kruiwagen aan snoeisel vanaf. Best veel, als je bedenkt dat dit vooral lange staken zijn, met weinig blad. De slakken die ik tijdens het snoeien tegenkwam, heb ik weer verzameld, en zij eten nu hun buikjes nu rond in de compostbakken.

De roos heeft het naar haar zin, er zijn al heel veel bloemen bij gekomen:

Zo, de koffie is op, ik duik weer lekker de tuin in, plannen genoeg!

Ik wens jullie allemaal een hele mooie, zonnige 🌞dag!

Pergola begroeiing

Op de overgang van het terras naar onze tuin, staat een pergola, waar een aantal klimplanten overheen groeien.

Nadat de blauwe regen was uitgebloeid, kwam deze roos in bloei.
Wat een goede timing!

Er viel gisteren in delen van het land veel regen.
Wij hadden wat buien, die de tuin zeker goed kon gebruiken. 
En met neerslag, komen ook de slakken tevoorschijn. 

Ze zijn van harte welkom in onze tuin, maar ik bepaal graag zelf waar ze hun buikjes vol eten: in de compostbakken. Dus als ik ze ergens zie, pak ik ze op, en plaats ze in de bakken. Daar doen ze hun werk heel goed! Laatst heb ik de bakken al een keer omgezet, en de eerste bak bevat nu vrijwel pure grond. 

blauwe platbuik libelle in de tuin

 

Ik was vanmiddag lekker in de tuin bezig, toen ik deze meneer zag landen.
Het is een blauwe platbuik libelle. 
Hij vloog steeds een rondje, en kwam dan weer terug.

Wat is de natuur toch mooi!
Fijn (pinkster)weekend allemaal!

bloeiende planten in de tuin

Ik liet jullie al bloemen van de Blauwe Regen zien, hier de plant, zoals die over de pergola hangt. Onder die pergola loopt een trap naar beneden, waar de achtertuin begint. 

Als je goed kijkt op de foto, zien jullie in de verte in het midden van de foto een plant met rode bloemen. Dat is een Rhododendron, hier zien jullie hem van dichterbij.

Rechts daarvan loopt een pad naar het achterste gedeelte van de tuin, en aan de andere kant van het pad staan een aantal Rhododendrons bij elkaar, met daarvoor een grote groep Geraniums.

Wandel je verder over het pad tussen de Rhododendrons door, kom je uit bij deze sering:

Het is aan alles in de tuin te zien, dat de vorige eigenaren wisten wat ze deden, en met veel plezier en aandacht tuinierden. De laatste jaren ging dat niet meer zo goed, en daardoor ontstond er wat achterstallig onderhoud. Geeft niets, wij genieten elke keer weer van onze tuin, en knappen steeds weer een stukje van de tuin op. 

HERGEBRUIK IN DE TUIN

Vanmorgen heb ik alweer een aantal projectjes aangepakt in de tuin. 

Het allereerste wat we deden in onze tuin, was het maken van compostbakken.
Met een grote tuin vol achterstallig onderhoud, moest er volop worden gesnoeid.
We willen graag milieuvriendelijk tuinieren, dat betekent onder meer geen gif gebruiken en niets weggooien dat kan worden hergebruikt. Voor die bakken gebruikten we voornamelijk materiaal dat al voor handen was, zoals 2 bedspiralen die we in de tuin vonden.

We maakten daarnaast 4 bakken, als een soort van kruidentuin. Die bakken stapelden we van (bak)stenen, die we overal en nergens in de tuin vonden.

In het midden wilden we "iets", maar wat? Een cirkel van bakstenen maken?

Nee, dat vonden we niet mooi, want dat werd best hoekig, terwijl de bakken juist mooi rond gestapeld zijn.

Een cirkel vlechten van bamboe-takken dan? Nee, zelfde effect, bamboe laat zich niet zo mooi rond buigen als bijvoorbeeld wilgentakken. (als je je afvraagt wat dat zwarte ding is: ook die lag ergens in de tuin begraven. Het is de onderkant van een compostvat, daar zet je zo'n vat overheen. Ook weer handig in het kader van hergebruik 😊).
Vanmorgen toen ik nog op bed lag, kreeg ik opeens een idee. En even later liep ik in de tuin, en maakte dit:

Een cirkel van gevonden bakstenen, met daarop een oude regenton. Die hadden de vorige bewoners laten staan. Hij stond achter het overdekte terras. Nou ja, stond:

Hij was helemaal weggezakt. Bekijken jullie die laatste foto eens goed, valt je dan iets op? Nee? Kijk even beter naar de regenpijp. Juist, de vorige bewoners hebben die doorgezaagd, een aftakking gemaakt die boven de regenton uitkomt (en aan elkaar zit met ducttape). Er zit geen aansluiting meer naar de pijp eronder (die naar de riolering loopt). Dus als de regenton vol zat, bleef al het regenwater toch in de ton vallen, en stroomde het ernaast, de tuin in. Daar ontstond dan een soort moerasje.
We gaan nu een overloop plaatsen in die pijp, en er een grotere regenton plaatsen. In het (waarschijnlijk vrij uitzonderlijke) geval dat die vol raakt, kan het overtollige water worden afgevoerd naar de riolering. Maar veel water zal dat niet zijn, we plaatsen daar een ton waar 200 liter in kan.
De oude regenton had geen deksel, en daarom komt 'ie goed van pas bij de kruidentuin. Daar staat 'ie precies in een open gedeelte tussen de bomen en kan daar regenwater opvangen.
De 4 bakken zijn verhoogd, en dat vergroot de kans op uitdroging van de grond.
We hebben in de 4 bakken terracotta potten ingegraven, met een deksel erop. 

Ze vallen straks nauwelijks op tussen de planten, die groeien er wel overheen. De gaatjes onder in de potten even vullen met (boetseer)klei, en dan vul je de potten met (regen)water. Doordat terracotta poreus is, sijpelt het water langzaam maar zeker de grond in, en krijgen de planten dus voldoende vocht. Door nu die oude regenton in het midden te zetten, besparen we onszelf veel gesjouw met volle gieters, we hebben een tappunt vlakbij om de potten te vullen 😌.

Nog even terugkomen op die compostbakken. Omdat we die nooit eerder hebben gehad, hebben we vooraf ons goed ingelezen. Hoe kun je die het beste maken?  Bijvoorbeeld niet op tegels, want je wilt dat de diertjes vanuit de grond naar boven kunnen kruipen, de bakken in. En op welke plek zet je ze het best, zon of schaduw, in de wind? Nou, ze staan perfect! We vulden de 2 die aan elkaar vast staan. De 3e, die er haaks op staat, wilden we dan gebruiken voor het omzetten. We lazen namelijk dat het belangrijk is voor een goed verteringsproces, dat er lucht bij kan komen, en dat het daarvoor verstandig is om de inhoud na een tijdje over te scheppen in een andere bak. Eerder deze week leegde ik de bak die we als eerste gebruikten, en schepte alles over in bak 3. Wauw! Onderin was er nauwelijks meer iets herkenbaar, het zag eruit als bosgrond! Die werkt dus perfect! Vanmorgen heb ik bak 1 in de lege bak 2 omgeschept, bak 1 is nu weer leeg om te worden gevuld.
Naast de compostbakken staat een strook met brandnetels

Die mogen daar lekker blijven staan! Want die zijn belangrijk voor een aantal vlinders. De dagpauwoog, de kleine vos, de gehakkelde aurelia en de atalanta kunnen niet leven zonder de brandnetel. Hun rupsen eten uitsluitend deze plant, en zonder brandnetels zouden deze rupsen, en dus deze vlinders, niet overleven.

Zo, ik ga de zakken boomschors uitstrooien op hun plaats. Ik wens jullie allemaal een hele fijne zondag!

UPDATE:

Dit wordt leuk!

Blauwe regen staat in bloei

 We genieten met volle teugen van onze tuin. Eerder dit jaar snoeide ik de blauwe regen. Ik heb nooit eerder die plant gehad, dus eerst opgezocht hoe en wanneer de plant moet worden gesnoeid. De vorige eigenaren hadden hem een paar jaar niet gesnoeid, dus spannend hoe de plant zou reageren op die verjongingskuur.
Jullie zien het: de plant is tevreden!

We hebben een merkwaardig soort "onkruid" in de tuin. Daar waar anderen last hebben van planten als zevenblad, wordt bij ons een gedeelte van de tuin totaal overwoekerd door varens! Twee weken geleden kwamen ze boven de grond, nu zijn ze al flink hoog, en de overige beplanting die er staat is nauwelijks meer zichtbaar.
Ik vind het wel vreemd, bij een varen denk ik toch aan (half)schaduw en vochtige grond, maar deze staan de hele dag in de brandende zon, en ongetwijfeld met droge voetjes.

Op andere blogs lees ik dat mensen het tuinieren maar even laten voor wat het is, omdat de (klei)grond waarop zij tuinieren kei- en keihard is geworden, en je eigenlijk niets kunt doen. Daar hebben we hier gelukkig geen last van. Onze tuin ligt lager dan ons huis, en daardoor staan de planten met hun voetjes waarschijnlijk dicht bij het waterpeil. Vanmorgen heb ik een stuk gras weggespit, om een paar lavendelstruiken te kunnen planten.
Die lavendel redde ik een paar jaar geleden uit de kliko van mijn werk. Ze waren al weggegooid, op sterven na dood, maar ik wilde ze een tweede kans geven, en ja hoor, ze sloegen alle vijf aan.
Ik verhuisde ze mee vanaf de camping naar ons huurhuis, en daar vormden ze een haagje tussen onze voortuin en de stoep.

We moesten de tuin leeg opleveren, dus ze verhuisden mee. We zetten ze tijdelijk in van die plastic potten. Ook die heb ik ooit gered, ze waren gevallen, en hadden allemaal een scheur. Maar op de camping hebben ze mooi dienst gedaan, en we hadden ze nog bewaard.

Vanmorgen probeerde ik het eens, kreeg ik een spa in de grond, of was er geen doorkomen aan? Nou, geen probleem hoor. Dus haalde ik een stuk van het gras weg, en werden daar de lavendelstruiken geplant. Voedzame grond erbij, water geven uit de regenton (die is nog steeds niet leeg), en nu afwachten of ze het ook hier naar hun zin krijgen. 

Op de foto zien ze er nogal zielig uit, maar wees gerust, dat is waarschijnlijk overbelichting door de zon, ze zitten vol groene uitlopers. Wel opvallend dat de struik die in de enige witte pot stond, toch groener is dan de andere 4, die in zwarte potten stonden. Zal dat nu te maken hebben met zwart-trekt-warmte aan en dus droogde de potgrond eerder uit? 
De komende dagen ze even goed in de gaten houden, water geven, en dan maar duimen dat ze hier weer net zo goed aanslaan als bij ons huurhuis.