Update gezondheid

Vandaag had ik dan eindelijk het gesprek met de neurochirurg. 

Gelukkig nam hij alle tijd, liet de MRI-beelden zien, legde heel rustig en duidelijk uit wat er aan de hand is en wat de operatie zal gaan inhouden.
Ook besproken welke risico's er zijn. Die zijn behoorlijk, denk aan uitval van de blaas en uitval van het onderlichaam. Maar, als de operatie niet wordt uitgevoerd, zal deze uitval sowieso gaan plaatsvinden, dus ja...hij gaf me niet eens de keuze wel of niet opereren.

Het wordt een dubbele operatie, want naast de beklemming van mijn zenuwen is er ook sprake van een hernia. Tja, als ze dan toch bezig zijn, nemen ze dat ook gelijk even mee. Dat is dan mooi meegenomen.

De vernauwing van mijn wervelkanaal is een proces dat niet kan worden gestopt.
Met deze operatie wordt de huidige beklemming opgelost, maar het zal opnieuw ontstaan. Dat betekent dat ik over een paar jaar weer dezelfde operatie zal moeten ondergaan. En daarna weer en weer... Voordeel is dan natuurlijk, dat ik de symptomen zal herkennen, en er niet zal hoeven worden uitgezocht wat er aan de hand is. En gelukkig is dit een operatie die ze eindeloos kunnen herhalen.
Maar het betekent wel dat ik om de paar jaar een periode inactief zal zijn.

Het herstel van de operatie zal bij mij ook aanzienlijk langer gaan duren dan "gemiddeld" vertelde de chirurg, doordat ik fibromyalgie heb. Er wordt tijdens de operatie een spier aan de kant gelegd, en aan het einde van de operatie wordt die weer terug gelegd. Dat gaat mijn lichaam niet waarderen blijkbaar. Ach ja, als je het doet moet je het goed doen 😉.

De wachttijd vanaf vandaag tot aan de operatie is 6-7 weken, dus eerste helft september. Wellicht vallen er afspraken tussenuit, dan word ik eerder opgeroepen. Daar moet ik dan maar op hopen.

Eigenlijk is me niets nieuws verteld, behalve dat het gegarandeerd terug zal komen. Dat laatste moet ik echt even laten bezinken. Wat betekent dat bijvoorbeeld voor mijn werk? Ik heb een ontzettend leuke baan, maar het is wel de hele dag lopen en staan en tillen en sjouwen, met zo'n 15.000 stappen op een gemiddelde dag.
Ik had me er al wel min of meer bij neergelegd dat het nog wel een tijd gaat duren voordat ik weer (fulltime) aan het werk kan. Maar ik ben er wel steeds vanuit gegaan dat ik na operatie en herstelperiode weer helemaal hersteld zou zijn. En dus weer alles zou kunnen (blijven) doen. Dat is helemaal niet zo zeker, werd mij nu uitgelegd.
Zal ik dan nu nog een switch moeten maken? Wat zou ik dan willen en kunnen doen? 

Daar moet ik maar eens rustig over gaan nadenken. In september word ik 59 jaar, dus ik ben niet piep meer, maar toch nog te jong om met pensioen te gaan. 
Financieel zou dat overigens wel kunnen, maar of ik dat wil? Misschien minder uren gaan werken, niet meer fulltime?
Dat zal overigens geen invloed hebben op het proces van een nieuwe beklemming. Het enige wat ik kan doen om een volgende operatie zo lang mogelijk uit te stellen zijn 2 dingen:
1. geen overgewicht krijgen
2. mijn buik-en rugspieren zo sterk mogelijk houden/maken
Daarbij helpt mijn werk dus eigenlijk wel heel goed 😀.

Gelukkig hoef ik nu niet een beslissing te maken. Die zal erg afhankelijk zijn van hoe ik uit deze eerste operatie kom. Maar het is stof tot nadenken, wat als....

Positieve nieuws is, dat ik niet hele dagen hoef te liggen. Dat ik mag lopen en zitten als de pijn dat toelaat. En dat betekent dat jullie de komende tijd waarschijnlijk toch wat handwerk zullen gaan zien hier. Kijk, eind goed al goed!!!

Ik wil jullie graag nog eens bedanken voor alle interesse die jullie tonen, en voor al jullie lieve en bemoedigende woorden . Het wordt enorm gewaardeerd!!

Gezondheid

Marjan vroeg me gisteren in een reactie hoe het met me gaat. 
Ik kan me heel goed voorstellen dat lezers het wel zat worden om daarover te lezen, dus ik was eigenlijk van plan om pas weer erover te schrijven als ik bij de volgende neurochirurg ben geweest (maandag over een week). Dus als je hier komt voor handwerkberichtjes, sla dan gerust de rest van dit verhaaltje over.

Maar misschien is het wel handig om jullie een update te geven, want ik denk dat ik jullie de komende tijd niet zoveel meer zal kunnen laten zien. En dat komt, doordat het steeds slechter gaat, en door wat de bedrijfsarts mij vertelde.

Afgelopen week sprak ik voor het eerst de bedrijfsarts zelf (dat gaat trouwens allemaal online en telefonisch, omdat ik natuurlijk niet langs kan gaan). Ik vertelde hem de medische termen uit het verslag van de neurochirurg, en dat ik besloten heb geen pijnmedicatie meer te nemen, omdat ik er zo beroerd van word.
Mijn hoofd klaart inmiddels wat op (mijn maag is helaas nog volledig van slag).
Ik zei: "Fijn dat mijn hoofd wat helderder wordt, mijn collega gaat binnenkort op vakantie, kan ik in die periode weer zaken als roosterwijzigingen bij gaan houden."

Nou, daar dacht de bedrijfsarts heel anders over!! 
"Ik begrijp dat jouw werkgever heel blij is met een werknemer als jij, maar ik grijp nu in, en verbiedt je per direct om nog iets te doen voor het bedrijf!".

Huh? Hoezo? 
Hij begon mij uit te leggen wat er precies aan de hand is. Ja, ik weet dat er zenuwen klem zitten in mijn rug, en dat een operatie noodzakelijk is, omdat ik anders op termijn verlamd zal raken. Ik had de neurochirurg nog gevraagd of ik iets kon doen om de situatie te verbeteren (bijvoorbeeld oefeningen van de fysio) of dat ik iets beter kon laten omdat dat het juist zou kunnen verslechteren. En de neurochirurg had gezegd dat ik er geen positieve of negatieve invloed op kon maken, dus nee.

Kreeg ik nu dus even een ander verhaal te horen. De woorden die in het verslag staan geven aan dat de zenuwen nu al helemaal knel zitten. Dat kan uitval veroorzaken. Klopt, heb ik nu al, ik zak vaak door mijn been omdat het gevoel dan even wegvalt, en bij de neurochirurg was er geen reflex toen hij met zo'n hamertje op dat been klopte (bij het andere been wel). In een eerder stadium van de beknelling, als er nog wat ruimte om de zenuwen heen vrij is, helpt zitten, omdat je in die houding de zenuwen wat extra ruimte geeft. Net als dat het helpt om je rug te bollen (voorover lopen, in een rondje jezelf opvouwen op bed, fietsen enz).
Maar in het stadium waarin ik nu ben, veroorzaakt rechtop zitten juist dat de zenuwen extra bekneld worden. 

De bedrijfsarts vond het maar vreemd dat mij dat niet is verteld. Volgens hem mag ik helemaal niet meer rechtop zitten (of staan of lopen) want daarmee riskeer ik dat ik mijzelf verlam. 
Tja, wat moet je daar nu mee? Het verslechtert, dat voel ik absoluut. Ik bracht al steeds meer tijd door op bed of bank, hangend in een stapel kussens, met onder mijn knieën ook een stapel kussens. Zo creëer ik die bolle rug die de pijn wat verzacht (doordat de zenuwen iets minder worden afgekneld). Maar tussendoor zat ik ook wel periodes rechtop aan de eettafel, en dan kan ik toch ook best wat werkzaamheden voor mijn werkgever doen? 
Wat de bedrijfsarts betreft ab-so-luut niet!! Hij zei: "Ik wil niet dat je je energie besteedt aan werkzaamheden voor het bedrijf. Wat je moet gaan doen is zoveel mogelijk rust nemen, ontspannen, liggen, vooral niet rechtop zitten, en ervoor zorgen dat je zo fit mogelijk de operatie ingaat. Want het is een heel pittige operatie die je te wachten staat.
Na de operatie zul je direct de pijn die je nu voelt kwijt zijn. Dat is erg fijn, maar.... dat betekent niet dat je dan wel weer aan het werk kan of mag. Je moet daarna echt de tijd nemen om te herstellen, want je bent hier echt veel te lang mee blijven doorlopen, en je lichaam moet de kans krijgen om daarvan te herstellen."

Nou, daar zit je dan. Of in mijn geval: daar lig je dan 😂. Is het echt zo serieus als de bedrijfsarts mij vertelt? Wel erg slordig dat de chirurg dat dan niet heeft uitgelegd. Tja, wat nu? Zoals ik al schreef gaat het steeds slechter. En ik kies er nu toch maar voor om niet meer rechtop te zitten, maar te hangen in de kussens of te liggen. Onder het mom "baadt het niet dan schaadt het niet" lijkt me dat voor nu wel even verstandig. De afgelopen dagen was ik zo misselijk, dat ik ook helemaal geen puf had om een handwerkje op te pakken. Het kan dus zomaar zijn dat ik jullie de komende tijd niets zal laten zien, domweg omdat ik niets maak. 

Uiteraard blijf ik wel meelezen op jullie blogs, en ik wil daar ook graag reacties blijven plaatsen. Maar hier valt het de komende tijd waarschijnlijk eventjes stil.

Tips & Trucs deel 1

Elizabeth heeft iets leuks bedacht: tips & trucs. 
Het is de bedoeling dat je een tip en/of trucje geeft, waar anderen wellicht iets aan zouden hebben.

Leuk idee, maar ik zou echt niets weten, was mijn eerste reactie.
Maar dan gebeurt er iets geks: je gaat opletten wat je zoal doet. Doe je misschien iets wat voor jou heel normaal is, maar waar een ander misschien iets aan kan hebben?

En warempel, een paar uur later had ik al mijn eerste tip:

tipa & trucs: magneetbalkjebove en niet onder dus over vorgiestrepem

Haha, ik besloot het direct even op te slaan in een nieuw berichtje. En nu ik het teruglas, besloot ik het maar te laten staan.

Dit is wat er gebeurt door mijn niet heldere hoofd, ik maak ongelooflijk veel typefouten. Ergens nog een wonder dat ik zelf nog weet wat ik nou bedoelde 😂😉.

Het is een simpel trucje, wat je kunt toepassen bij telpatronen. Ik doe het bijvoorbeeld bij de charts die ik gebruik in breiwerk:

Dit is de "foute" manier, het balkje ligt onder de te breien toer (toer 12 in dit geval).

Ik heb zo'n magneetbord waar je het patroon op legt, en dan een magneetbalk om precies te kunnen zien wat je moet breien in de volgende toer. Maar je kunt ook gewoon een blanco papier gebruiken om de juiste toer te lezen.

MAAR.... als je het balkje (of papier) aan de andere kant plaatst, dus boven de te breien toer, kun je heel gemakkelijk zien wat je in de vorige toer hebt gebreid. 

Dan zie je het dus ook veel sneller als je het fout doet! Want hè, ik brei nu een rode steek in een rode steek van de vorige toer maar volgens de teltekening zou ik nu moeten insteken in een witte steek... ik heb dus ergens een fout gemaakt. Zo zie je het veel sneller, en niet pas als je aan het einde van de toer niet uitkomt met je steken...

Dit is toe te passen bij alle teltekeningen, niet alleen voor breiwerk, maar bijvoorbeeld ook voor haken of borduren.

Ik hoop dat ik het duidelijk heb kunnen uitleggen met mijn niet-heldere hoofd, en dat je er iets aan hebt!

Als je bij Elizabeth op haar blog kijkt, zie je wie er nog meer mee doen. Wie weet hebben zij een tip of truc waar je iets aan hebt!

Secret Garden Socks

 Een volgend paar sokken werd op de naald gezet. Tja, je moet toch wat om de dag door te komen 😉. 

Het patroon is Secret Garden Socks, een patroon dat ik cadeau heb gekregen van Sanne. De voorbeeldsokken zijn gebreid met een garen dat van kleur verandert, en dat vond ik wel een leuk effect geven, dus toen ik laatst sokkengarens bestelde, besloot ik de Drops Fabel in kleurnummer 918 mee te bestellen. Het heeft de mooie naam Emerald City.

Zoals jullie zien, worden deze sokken vanaf het boord naar de teen gebreid. Dat heeft niet mijn voorkeur, zeker niet als ik 2 sokken tegelijkertijd brei. Ik had natuurlijk gewoon vanaf de teen kunnen gaan breien en dan de chart volgen, maar ik besloot het patroon netjes te volgen.

De hiel brei je er achteraf in. Je breit daarvoor de steken voor de hiel met een restje garen, zet die steken terug op je linker naald (als je rechtshandig breit) en breit dan verder met het garen van de sok. Achteraf zet je dan de steken onder en boven dat draadje weer op een naald, zoals je hierboven ziet. En dan kun je het draadje verwijderen en de hiel breien. Dat gaat dan hetzelfde als bij een teen, aan weerszijden minderen en uiteindelijk sluiten met de Kitchener Stitch.

Heel eerlijk, ik vind dat niet mooi. Als ik dit patroon nog eens ga breien (en ik verwacht wel dat ik dat ga doen) ga ik een paar dingen anders doen:

* vanaf de teen breien, omdat ik dat gewoon fijner vind dan vanaf het boord (ik zit echt altijd zo te klunzen met het sluiten van de cirkel en dan de goede kant op gaan breien, mijn linkshandige brein wil altijd de andere kant op!)

* de hiel er direct inbreien met een shadow wrap short row heel

* de bijtjes breien met een gepaste kleur. Heel eerlijk gezegd is het me vooraf helemaal niet opgevallen dat er bijtjes in het patroon zitten, ik dacht gewoon takken te zien. Pas toen ik foto's ging maken vielen ze me op 😆.

Het voordeel van breien vanaf het boord was nu, dat ik gemakkelijk de lengte van de voet kon aanpassen. Eigenlijk hoort er dus een randje te zitten voor het bladerpatroon, maar daardoor zou de voet veel te lang worden voor mij. Dus dat haalde ik uit. Als ik vanaf de teen had gebreid en die rand had gebreid, had het patroon over de zool niet gepast op mijn kleine voeten!

Ik heb de sokken één voor één gebreid, heel ongebruikelijk voor mij, ik brei bij voorkeur 2 tegelijk op 1 rondbreinaald. Maar, dan wordt het geheel dat aan de naald hangt op den duur domweg te zwaar voor mijn rug. Met één sok aan de naald, in mijn bescheiden maatje 35, gaat het gelukkig prima.

Ik ga de sokken zo even een sopje geven en ze daarna blocken. Dan vallen de steekjes net wat mooier allemaal. Ik ben blij met dit nieuwe paar, ze zijn geworden zoals ik hoopte met dit garen te bereiken. 

Ik gebruikte 44 gram van de Drops Fabel 100 Off white, en slechts 23 gram van de contrastkleur. Van beide had ik 2 bollen besteld, dus nog veel over. 

Wat het volgende project wordt? Géén sokken! Volgende week begint de volgende ronde in SWC2024, als daar een leuk patroon bij zit zet ik die op, maar in de tussentijd ga ik even aan wat anders breien. Dat laat ik later deze week wel zien.

Ganzensokken

 

Deze hadden jullie nog tegoed, de ganzensokken. Eigenlijk een heel eenvoudig breitje, gewoon alles in tricotsteek, van teen naar been, shadow-wrap short row heel, alleen maar het telpatroontje van de gansjes goed breien.... ja duh, met dat totaal niet heldere hoofd dat ik nu heb is er even geen "alleen maar" 😞. 

Zoals ik al liet zien, gaf ik een rij gansjes te lange nekken. Maar ik maakte steeds weer dat soort fouten. En dan moest ik weer uithalen. Al met al schat ik dat ik ongeveer het dubbele aantal steken heb gebreid dan nodig is voor een paar sokken 😀. Had twee paar kunnen zijn 😂.

Ach, het is wat het is, ik ben blij dat ik letterlijk nog iets om handen heb om te doen, want hele dagen afwisselend op bed en hangend in de kussens, is niet echt iets waar ik blij van word! Ik tel de dagen af totdat ik het gesprek met de neurochirurg heb, ik heb best wat vragen, waar niemand me antwoord op geeft, "dat moet u maar vragen aan de chirurg". Maar ondertussen voel ik dat de situatie verslechtert, dus dan duren de dagen best lang.

Ik ben benieuwd of Marlien het juist had, ze dacht te weten wat ik anders zou doen aan de tweede sok. Het stelt niets voor, maar net grappig genoeg, kijk maar:

Meneer en mevrouw Gans, zij in het roze van de tenen en boorden, hij kreeg een hoedje op. Sanne is er blij mee, weer een paar erbij in de sokkenlade.

Die sokkenlades raken goed gevuld zo. Maar heel eerlijk, het wordt een beetje saai. Ik houd van afwisseling in het breien. Heb eigenlijk altijd een paar sokken op de naald staan als gemakkelijk tussendoor breitje waaraan ik kan breien als ik geen zin heb in ingewikkelde patronen of zoiets. En ik heb ook altijd een trui of vest op de naalden staan. Dat heb ik nu ook, maar die zijn nu te zwaar om aan te breien. Toch eens op zoek naar een oplossing, kan ik een houding vinden waarin ik daar wel aan kan breien zonder mijn rug te belasten? Misschien met een kussen op schoot?

En anders toch maar eens even gaan rondkijken in mijn patronen, of ik iets anders heb waar ik aan kan breien én waar ik zin in heb! Want handwerken doe ik voor mijn plezier!! 
Ik heb ook nog een andere WIP, een beertje dat ik aan het breien ben, maar dat vraagt concentratie, wat ik nu niet heb. Dezelfde reden waarom ook dingen als bullet journalling nu niet gaan, ze vragen blijkbaar om concentratie (een berichtje als dit schrijf ik nu in hele kleine stapjes, verdeeld over de hele dag, en ik maak ongelooflijk veel typefouten, hoop dat ik ze allemaal eruit heb gehaald voordat ik dit online zet 😉).
Blijkbaar gaat breien voor mij echt op de automatische piloot, want dat lukt met dit hoofd nog wel.

Ben bezig met aanpassingen aan de medicatie, in de hoop de gulden middenweg te vinden tussen de pijn iets verminderen en mijn hoofd iets helderder krijgen.

Nou, ik zie wel, komt wel goed. 

Voor nu: iedereen een heel fijn weekend gewenst!!

Ellie's Plaid Socks - SWC2024 ronde 3

Nee, dit zijn niet de garens die ik gebruikte in de ganzensokken. Er kwam even een breitje tussendoor 😀: ronde 3 van Supersock World Championship.

Deze keer hadden we de keuze tussen een sok met kabeltjes of een sok met 3 kleuren. Het zal jullie niet verrassen dat ik voor de tweede koos.

We mochten bontgekleurd garen gebruiken, dus ik ging vrolijk van start:

Ook op een zwart-wit foto hadden het roze en paars meer dan genoeg contrast, maar eenmaal een stukje gebreid, bleek dat toch niet zo te zijn:

Hier zitten roze en paarse steekjes op de naald, bijna geen verschil te zien! Dus even een duik in mijn plank met sokkenwolletjes, en ik koos voor deze:

Saaier, maar wel met een heel duidelijk contrast. Ik heb wel een thema bedenk ik me nu in de foto's bekijk, de ganzensokken zijn ook blauw, met eenzelfde contrastkleur, had ik niet eens bij stil gestaan! Tja, hoofd is niet zo helder 😂.

Met het bonte garen had ik 2aat de sokken op de naald gezet, maar ik besloot toch maar om ze één voor één te breien. Goed opgeschreven wat ik had gedaan, zodat de tweede identiek zou worden. 
Het vreemde in dit patroon vond ik, dat je bij het wisselen van de kleuren de draden niet om elkaar mocht slaan. Vreemd, want je verwacht dat er dan gaatjes zullen ontstaan. Maar op deze manier zou je jogless stripes krijgen. Dat betekent zoveel als dat je niet ziet waar de toer eindigde en je verder breide met de andere kleur. Nou, kijk eventjes op de foto hierboven, dat zie je dus wel!!

Geeft niet, als je ze aan je voeten hebt gaat niemand zitten kijken naar de zijkant, of je daar de overgang ziet. Maar wel vreemd dat dit zo speciaal in het patroon staat benoemd, aangezien het niet werkt. 

Ik vind het wel grappig bedacht dat er een 3e kleur wordt gebruikt, die loopt als 4 streepjes over de sokken. Heel handig is dat er in het patroon staat aangegeven dat je stukjes van ongeveer 1 meter moet afknippen daarvoor. Dan zit je niet zo te klooien met 3 bolletjes garen aan je breiwerk. Dat werkte goed!

En dit zijn ze dan, klaar en goedgekeurd! De foto's heb ik gisterenavond bij kunstlicht gemaakt, deze maakte ik vanmorgen:

Je moet voor zo'n wedstrijd minimaal een bepaalde maat breien, die bij mijn meestal te grote sokken oplevert. Maar met een dunne naald kreeg ik nu zowaar passende sokken!

Het is een leuk patroon. Eigenlijk wel erg eenvoudig, eventjes opletten bij de hiel, dat je op de juiste plekken meerdert, maar dat is al. Een patroontje van 4 toeren dat je steeds herhaalt, dus voor ik het wist was ik al aan de hielen toe, en daarna was het linea recta naar de tenen breien. 
Dat maakt voor mij SWC leuker dan Sock Madness. Bij die laatste vind ik de patronen vaak te gekunsteld, alsof de ontwerpster 4 technieken wilde gebruiken in 1 sok, of dat nu wel of niet logisch een geheel vormt. 
Het eerste paar sokken van dit patroon werd trouwens ter goedkeuring ingeleverd na 13 uur en 40 minuten. Ik vraag me dan toch af of zo'n breister er dan ook nog plezier aan beleeft, of alleen maar als een gek gaat zitten breien, om als eerste klaar te zijn. Natuurlijk, er zijn mensen die meedoen om te winnen, het is tenslotte een wedstrijd. Maar in dit geval brei je in teamverband, je haalt punten binnen voor je team, je wordt niet de winnaar van SWC (zoals bij SM je dat wel wordt). 

Maar goed, ieder z'n meug. Ik brei niet snel, véél langzamer dan jaren geleden, dat is het gevolg van de fibro. Maar ik brei niet om me te haasten, ik brei voor het plezier dat breien me brengt. De geestelijke en lichamelijke ontspanning die verslavend werkt. Want ja, je mag het best een verslaving noemen, ik kan me niet voorstellen dat ik zonder breiwerk zou zitten. Ben dan ook heel blij dat ik dat nog steeds kan doen. De situatie met mijn rug verslechterd nog steeds, ik tel de dagen af tot ik dan eindelijk een gesprek heb met de arts die me gaat opereren, want ik heb heel veel vragen, en die worden pas beantwoord in het gesprek met hem. 

Tot die tijd ben ik een hangjongere leun ik in de kussens op de bank of lig ik op mijn bed, kijk ik de Tour de France, brei een beetje aan sokken, en wacht ik (on)geduldig af. Het is schipperen tussen pijn en medicatie. Ik reageer vaak extreem op medicatie, ook deze keer weer. Mijn hoofd lijkt gevuld te zijn met watten, ik sla niets op, en als ik tegen Sanne praat kijkt ze me met regelmatig aan met een blik van "wat bedoel je, ik begrijp niet wat je zegt". Dan gebruik ik heel andere woorden dan ik wilde, zeg maar als iemand met afasie. Het voelt de hele dag alsof ik dronken ben, en daar houd ik niet van, ik drink nooit alcohol! Jullie willen niet weten hoe veel typfouten ik in dit stukje heb gemaakt 😠, eerst nog maar even nalezen voordat ik het online zet. Anders begrijpt niemand waar ik het over heb 😂.

Oh ja, de ganzensokken. Die zijn natuurlijk af, maar ik moet er nog foto's van maken, dus die houden jullie van me tegoed!

Fijne dag allemaal, hier schijnt het zonnetje lekker binnen, benieuwd hoe lang dat zo blijft.

 

Reikhalzend uitkijken naar de wielrenners

 

Oh, wat heb ik vanmorgen ontzettend hard gelachen!!!! Om mezelf hè!
Zien jullie de gansjes op de eerste rij?
Dat zijn wielerliefhebbers, die langs het parcours van de Tour de France staan opgesteld, en reikhalzend uitkijken of ze al wielrenners zien komen 😂😂😂.

Maar echt, niet te geloven dat ik dat niet heb gezien!! Hun halzen zijn te lang! Ik heb daar domweg een toer herhaald. Zo'n prachtige eerste etappe van de Tour kijken en breien tegelijk ging niet helemaal goed (ach, ik kan natuurlijk gewoon de medicatie de schuld geven dit keer 😉).

Zo op de foto zien ze er eigenlijk beter uit dan de andere gansjes, dus ik ging eventjes twijfelen, zal ik de sokken helemaal zo breien? Andere sok dus weer uithalen?

(als je een filmpje van het uithalen van de linker sok wilt zien, moet je even kijken op mijn Instagram, Blogger weigert het te plaatsen 😕).

Nou ja, ik heb de sok aangetrokken, maar nee, dan vervormen ze tot héél vreemde gansjes. Dus de ene sok blijft af, ik ga het garen eerst eventjes ontrafelen, en dan weer vrolijk verder met sok 2.

Fijne zondag allemaal!!!

Schaamteloos mezelf verwend

Schaamteloos mezelf verwend!!! De dagen (en nachten) duren wel lang momenteel. Ik lig veel uren op mijn bed, maar slapen doe ik weinig. Dan lig je daar, een beetje naar het plafond te staren. Ik lees graag, maar dat lukt nu nauwelijks. De letters vloeien al snel in elkaar, en op heldere momenten, als het lezen op zich wel lukt, merk ik dat ik gewoon niet opsla wat ik heb gelezen. Moet ik een pagina wel 5 keer lezen!

Ja, daar is de lol dan toch snel vanaf.

Ik probeer vanaf thuis mijn collega's te ondersteunen, vraagbaak op afstand zeg maar. Ook heb ik een tijdje geleden heel veel roosters vooruit gemaakt, zodat deze t/m de zomervakantie voor iedereen inzichtelijk zijn. Maar met de medicatie die ik nu moet nemen, durf ik niet eens meer de aanpassingen te doen (diensten die worden geruild, verlof, ziekte enz). Zou behoorlijk vervelend zijn als ik de uren bij de verkeerde mensen plaats, want daar zitten de salarisbetalingen natuurlijk aan gekoppeld!

Ik heb gemerkt dat ik wel kan breien. Lichte werkjes, er moet geen gewicht aan de naald hangen, want dat doet pijn aan mijn rug. Maar sokken gaat dus wel!! 

Aangezien ik nog een tijd zal moeten wachten op de operatie, en ik wel uitgekeken ben op het plafond 😁, besloot ik mezelf maar eens flink te verwennen.

Een tijd geleden had ik een paar prachtige patronen cadeau gekregen van Sanne. Het zijn sokkenpatronen, en een patroon voor handschoenen. Heel blij mee, het zijn stuk voor stuk mooie patronen! Het lijkt me een leuk idee, om als bedankje voor dit mooie cadeau, de patronen niet alleen voor mijzelf te gebruiken, maar juist ook voor Sanne sokken en handschoenen te gaan breien. En daarvoor wilde ik graag garens bestellen.

Wat heerlijk om zo'n doos te openen!! En bedenk, dat je dus alleen de bovenste laag hier ziet, het waren 2 lagen wol!!! Ik bestelde gelijk een rits, een wolhouder en 2 flesjes Eucalan mee. De garens zijn Drops Fabel en Durable Soqs, de twee garens waar ik graag mee brei, en die lang mooi blijven.

Met behulp van Sanne kregen ze allemaal een plekje bij elkaar op één plank.

Serieus, ik heb nu een boekenkast vol garens, 5 van dit soort planken, gevuld met fijne wolletjes. Veel van die wol heb ik gekocht, al wetende welk patroon ik ermee wil breien. En die patronen liggen daar uitgeprint bij (kun je op de bovenste foto wel zien). Vier van die planken zijn gevuld met garens voor truien en vesten, dus al had ik genoeg garens in huis, daar kan ik nu even niet mee aan de slag (goede smoes om sokkengarens te bestellen, niet waar 😀).

Ik voel me een rijk mens!! Wat heerlijk dat dat nu kan, dat ik mezelf zo kan verwennen als ik daar zin in heb. 
Tja, dat is denk ik toch dat halfvolle glas. Ik kan nu even niet veel, maar wil er wel het beste van maken! En dat gaat met deze mooie voorraad vast wel lukken.

Ik kreeg gisteren bericht dat mijn afspraak met de neurochirurg plaatsvindt op 22 juli. Wel ja, nog eens 3,5 week wachten erbij. Ik heb er nog maar weer eens een telefoontje aan gewaagd, nee, er is echt geen enkele eerdere mogelijkheid. Maar het staat genoteerd dat ze me mogen bellen als er een afspraak uitvalt. Dat gebeurde de vorige keer ook, dus wie weet. Die arts gaat mij dan op de wachtlijst voor de operatie zetten. Vraag me niet waarom dat niet nu al kan, want dat ik moet worden geopereerd staat vast, maar het is wat het is. De verwachting nu is, dat ik dan nog zo'n 6-7 weken zal moeten wachten voordat ik word geopereerd. Dat zal dan ergens in september zijn? Er zit niks anders op dan geduldig te wachten. Maar ik ben heel blij dat ik in ieder geval nog lichtgewicht projectjes kan breien, en nu een ruime voorraad heb!

En de komende 3 weken heb ik in ieder geval een leuke afleiding, de Tour de France begint vandaag, en ik kan alle etappes gaan bekijken, liggend op de bank.

Zie je wel, het leven is echt wel goed, als je maar naar de mooie dingen kijkt!

rondjes breien totdat je sokken hebt

 

Zo irritant, deze rondbreinaald wilde zelf ook graag heel veel rondjes zijn!! Dat breit niet lekker, dus heb hem even in heet water gelegd, en vervolgens buiten in de zon gelegd (nou ja, dat laatste deed Sanne voor mij 😉). Hier en daar een steen erop om hem recht te houden, en na een paar uur was 'ie weer "recht" :

Fijn, kon ik er weer mee verder breien aan de ganzensokken. 
Als ik niet voor een wedstrijd een patroon voor sokken volg, brei ik sokken altijd volgens mijn eigen patroon. Dat is:

- opzetten met Judie's Magic cast-on. Ik vind het zo'n gemakkelijke en mooie manier, dat ik alleen daarom al veel liever vanaf de teen brei (hoef ik niet de tenen te sluiten met de Kitchener Stitch, haha).

- dan meerder ik, afhankelijk van het garen dat ik gebruik en de naalddikte, tot het benodigde aantal steken. Ik tel niet het aantal toeren, ik brei mijn sokken 2 tegelijk op 1 rondbreinaald, dus ze worden sowieso even lang. 

- de hiel varieerde ik wel, maar ik denk dat ik het voortaan houd op de shadow-wrap-hiel. Dit levert namelijk "gegarandeerd" een hiel op zonder van die gaatjes.
Ik zet het tussen haakjes want het schijnt dat er mensen zijn die toch gaatjes krijgen, ik begrijp eigenlijk niet goed hoe ze dat lukt, misschien doen ze toch iets verkeerd. Zo ziet die hiel er uit:

Mocht je er niet bekend mee zijn, maar het wel willen leren, Mr.Knitbear heeft een hele duidelijke tutorial gemaakt, waarin hij je stap voor stap mee neemt, en dat doet hij in het Nederlands. Eerlijk is eerlijk, ik kijk nu best veel filmpjes op y.outube die brei-gerelateerd zijn, maar wel voornamelijk in het Engels. Ook op Ravelry is de voertaal in de meeste groepen Engels, en ik ben zo gewend aan die Engelse terminologie, dat ik vaak niet eens weet hoe het in het Nederlands heet. Zo heb ik geen flauw idee of er een Nederlandse benaming is voor deze hiel, Mr. Knitbear gebruikt ook de Engelse naam, misschien heeft het nooit een Nederlandse naam gekregen 😁.

- vervolgens de benen, in tricotsteek als ik er meerdere kleuren in gebruik, of met een eenvoudig ribbeltje zoals 3 recht 1 averecht als ik met 1 draad werk (om te voorkomen dat het saai wordt, ik houd ervan als er iets meer te doen is dan alleen maar alle steken recht breien). 

- het boord maak ik nooit zo spannend, meestal 2x2 rib, dus 2 recht 2 averecht afwisselen. Je kunt er leuke kabeltjes in maken, of het koffieboontje, maar meestal vind ik dat alleen mooi als je zoiets ook in de sok hebt verwerkt.

Ik zal vandaag vast wel weer wat steekjes gaan breien, en wat (brei)filmpjes kijken. Heel veel anders lukt nog altijd niet. Ik zou bijvoorbeeld graag lezen (heb er nu alle tijd voor 😏), maar de letters vloeien in elkaar, en als ik wel wat helderder ben, sla ik gewoon niet op wat ik lees. Een berichtje als dit schrijf ik echt in heel veel etappes 😁

Ach, heel langzaam went mijn lichaam wel aan de medicatie, ik ben wat minder vaak misselijk, en dat is al heel fijn! Ik wens jullie allemaal een fijne dag, en alvast een goed weekend!

Wat loopt daar over je sokken?

 

Men neme:

- mijn handwerkboek, waar van die fijne bullet journal bladen in zitten met stipjes, zodat je tekeningetjes kunt maken

- diverse sokkenwolletjes die Sanne uit de voorraad koos

- breinaalden met verschillende diktes, om uit te proberen welke je nodig hebt om een juiste pasvorm te krijgen én uit te komen met je tekening

En dan probeer je wat. Hm, het lijkt wel wat te worden, maar dit is te smal.
Ander aantal steken, andere maat breinaald...

Zoek de verschillen (nauwelijks te zien, maar 0,25 naalddikte verschil blijkt dan best veel te zijn).

Uithalen en opnieuw beginnen. Ondertussen alles noteren in het handwerkboek, zodat je weet welke naalddikte je moet gaan gebruiken, en hoeveel steken je op moet zetten.

Dat deed ik allemaal al eerder hoor, maar nu ben ik ermee van start gegaan. Gisteren werkte mijn rug niet mee, en mijn lijf protesteerde weer flink tegen de pijnmedicatie, maar ik hoop dat ik vandaag een betere dag heb, en weer verder kan breien hieraan:

Er zijn heel veel afbeeldingen te bedenken die je in kunt breien. Nu in de zomer zijn aardbeitjes natuurlijk heel leuk, of ijsjes, zonnetjes, zonnebloemen, nou ja, bedenk het maar, alles is mogelijk. Maar Sanne vroeg om gansjes, dus die komen er.
Ik brei ze dit keer niet op 1 rondbreinaald tegelijk. Gewoon omdat er dan 6 draden aan het werk hangen, die maar al te graag in de knoop willen raken. Breien met 3 draden gaat prima. Het is helemaal niet moeilijk, als je houdt van breien met meerdere kleuren, is dit echt een aanrader! Weliswaar zijn er een paar toeren waarbij je met 3 kleuren breit, dus je moet dan 3 draden meenemen aan de binnenkant van het werk. En zeker omdat het sokken zijn, en je natuurlijk niet wilt dat je tenen bij het aantrekken in de draadjes verstrikt raken, moet je korte floats maken, zeker niet meer dan 3 steken breed. Wacht, ik maak nog even een foto van de binnenkant:

Hm, geen idee waarom Blogger de foto draait, en waarom je dat opeens niet meer kunt aanpassen, je moet maar even je hoofd scheef houden 😂😂.

Ik wens iedereen die van de warmte houd, nog een hele fijne zonnige dag, en voor iedereen die er niet van houdt: het is alweer bijna voorbij, houd nog even vol!!

Een halfvol glas

Mijn glas is altijd halfvol, gelukkig wel. Maar ik kan wel de empathie opbrengen om te luisteren naar anderen als hun glas (altijd) halfleeg is of ze in herhaling blijven vallen of alles alleen draait om hen. Ik voel eerder medeleven, wat moet het vervelend zijn als je niet de zon ziet schijnen, ook al zit die achter heel dikke wolken verstopt.

 Deze reactie plaatste ik bij Froukje. Ken je haar blog? Ik volg haar al jaren! Vroeger wat meer op handwerken gericht, nu wat meer op het leven, maar beide vind ik leuk. En ik geniet altijd enorm van de filmpjes van haar hond Douwe!

Bijzonder, hoe iets dan opeens meerdere malen langs komt, want in een gesprek met een vriendin ging het ook al over een halfvol glas. Ze vroeg me hoe ik dat toch volhoud, bijvoorbeeld nu met mijn rugklachten, en altijd met de fibromyalgie.

Tja, ik denk dat het een instelling is, waar kies je voor, wat wil je in het leven. 
Mijn leven is echt niet over rozen gegaan, ik ben heel wat meer obstakels op mijn weg tegen gekomen dan mijn vriendinnen. Maar het is hoe je daarmee omgaat, wat je vormt tot wie je nu bent.

De diagnose fibromyalgie was niet leuk, maar het gaf wel duidelijkheid, over wat er aan de hand was en wat ik kon verwachten.
Dat ik aan mijn rug moet worden geopereerd is ook niet leuk, maar ik ga er vanuit dat ik daarna weer dansend door het leven kan.
Andere mensen krijgen diagnoses die hun leven op de kop zetten, ze raken verlamd, ze komen te overlijden, of ze verliezen hun kind.
Maar ik mag door, samen met mijn dochter, en daar ben ik dankbaar voor!

Vandaag is voor mij een feestelijke dag. Mijn ouwe, trouwe lezers weten dat mijn huwelijk niet werd wat ik ervan hoopte. Dat is een understatement, getrouwd zijn met een narcist is geen feestje. Maar vandaag is het alweer (of toch pas?) 5 jaar geleden dat de echtscheiding werd ingeschreven. Niet dat hij toen direct uit mijn leven was, maar uiteindelijk wel. Ik geniet van het leuke leven dat ik nu heb. Als ik terugdenk aan hoe mijn leven er 5 jaar geleden uit zag, en hoe het nu is, dan voel ik me gezegend hoe mooi het is geworden!

Shawlette en Ikea Moppe ladekastje gepimpd

 Dit is 'm dan, de Everyday Companion Shawlette, hier gedragen op een trui die ik breide met hetzelfde garen, Drops Nord. Daar ga ik veel plezier van hebben!
Het kostte letterlijk pijn en moeite om op de foto te zetten, maar deze lieve ontwerpster verdient het wel dat haar ontwerp in het zonnetje wordt gezet!

Als het patroon uitkomt, zal ik het hier nog wel even laten weten, mocht je zoiets ook willen maken. Het is een heel duidelijk patroon, zowel met charts (dus tekeningen) als helemaal uitgeschreven tekst.

Wat ik jullie helemaal nog niet heb laten zien, is wat ik een paar weken geleden heb gedaan met een Ikea Moppe kastje dat ik ooit eens in de kringloopwinkel kocht.

Zo zag het er uit toen ik het kocht. Ik had toen al wel het plan er " iets" aan te willen veranderen, maar daar bleef het eigenlijk bij.

Nu ik thuis ben, bestel ik zoveel mogelijk online. Zelfs de supermarktboodschappen. Sanne hoeft ze dan alleen maar op te bergen, ze heeft al genoeg extra werk nu.
Onze wasmand was toe aan vervanging, en bij Xenos vond ik een leuke. Daar kwam ik toen ook deze leuke pakketjes tegen:

Zelfklevende stofjes, in roze en in blauw. Hoe handig is dat?! Aan de achterkant zit een laagje dat je eraf haalt, en dan kun je het ergens opplakken, en zo van alles leuk versieren.

Heel schattige stofjes, en ze hadden dezelfde maat als de lades van het kastje, dat wilde ik wel eens proberen, dus die werden bij de bestelling gedaan (tja, ik besteed dan liever geld hieraan dan aan verzendkosten 😉).

Dit kocht ik een paar weken geleden, toen ik nog niet wist wat er nu toch aan de hand was, maar ik op advies van fysio en huisarts even rust nam, tot dat ik de MRI-scan kon laten maken en er meer duidelijk zou zijn. Ik heb het in heel rustige stapjes gedaan, volgens mij elke dag één laatje, want lang aan tafel zitten wilde toen ook al niet.

Het kastje en de lades eerst goed schoongemaakt, daarna knopjes van de lades af, stofjes erop geplakt, knopjes er weer op, en klaar. Ik twijfelde nog even of ik die rondjes boven aan de lades uit de stof zou knippen, maar ik vond het toch leuker om de knopjes er weer op te zetten. Op de foto zie je die rondjes nog door de stof schijnen, ik heb er uiteindelijk aan de achterkant stof op geplakt, en nu zijn ze niet meer te zien.

De buitenkant van het kastje heb ik ook voorzien van stofjes, je ziet nu dus van de roze verf alleen nog de randjes tussen de lades, en die vind ik wel prima, past prima bij de stofjes.

Het ladekastje is inmiddels in gebruik, het blijkt heel handig voor al die kleine rommeltjes die je als handwerkster nu eenmaal hebt, een plekje bij elkaar wilt geven, maar waar? 

Update gezondheid en FO's

Allereerst: sorry dat het hier de hele week stil bleef! Nadat ik hier verteld had dat ik naar het ziekenhuis ging, verwachtten jullie natuurlijk een update van mij.
 

Die zal ik helemaal onderaan schrijven. Er zijn natuurlijk ook bezoekers die alleen voor het handwerken hier langs komen, die hoeven dan niet het hele verhaal te lezen. Zoals jullie zien, zijn mijn sokken klaar. Ze werden heel snel goedgekeurd, en dus behaalde ik voor ons team weer punten. Ik breide de sokken 2aat, en was al met de benen bezig toen ik zag dat iemand kraaltjes in breide, als oogjes. Wat een leuk idee! Ik heb achteraf kraaltjes bevestigd, en ben er heel blij mee, want op de bovenste foto kunnen jullie wel zien dat het niet heel duidelijk uiltjes zijn, als je geen oogjes toevoegt. Heb de benen wat langer gebreid zodat ik voor de voeten wat minder toeren hoefde te breien om toch aan het vereiste aantal toeren te komen én goed passende sokken voor Sanne te krijgen.

Ik kwam een oproepje tegen voor testknitters voor een shawlette. Nu houd ik niet van die grote omslagdoeken, maar een klein shawltje om mijn nek kon ik goed gebruiken, en dit patroon vond ik er geschikt uit zien. 

Ik meldde me aan, en werd uitgekozen! Het patroon is geschreven voor 1 kleur, maar wie mij een beetje kent, weet dat ik heel graag brei met meer dan 1 kleur. Dus vroeg ik de ontwerpster of ik met 2 kleuren mocht werken, en zij vond dat een ontzettend goed idee!

Ik pakte wat bollen Drops garen uit mijn voorraad. De Drops Nord was over van een trui die ik ontzettend vaak draag. Maar ik ben een koukleum, en heb toch vaak een koude nek als ik de trui draag. Dat is met deze shawlette mooi opgelost. 

De kleuren passen bij aardig wat van mijn truien, dus ik denk dat ik hem veel zal gebruiken. 

De shawlette staat nu in een sopje, straks eruit halen en opspannen. Vandaag is de weersverwachting goed, dus hopelijk droogt 'ie snel.

En dan het medische stukje: 

Mijn huisarts had mij rechtstreeks doorverwezen naar een neurochirurg, niet een neuroloog die me dan weer zou moeten doorverwijzen naar een neurochirurg. Dit omdat het overduidelijk is dat alleen een operatie een oplossing biedt, en ze geen tijd verloren wil laten gaan. Fijn meegedacht!!

Ik ben maandag bij een neurochirurg geweest, ben onderzocht, hij legde uit dat er inderdaad maar één oplossing is, en dat is een operatie. Okay, dat wist ik al, wanneer kan die operatie plaatsvinden? En nu komt het: daarvoor verwijs ik u door naar een neurochirurg! 
Duh? U bent toch neurochirurg? Ik checkte nog eens zijn naamtag en daar stond onder zijn naam toch echt "neurochirurg". Ja, dat klopt, zei hij, maar ik ben inmiddels 65 en heb 2 jaar geleden besloten dat ik niet meer opereer. Dus ik doe de vooronderzoeken, en dan verwijs ik, als een operatie noodzakelijk is, de patiënt door naar een collega.
Ja hallo, het was toch al overduidelijk dat ik moet worden geopereerd, daar hoefde geen vooronderzoek voor plaats te vinden! 
Het komt er op neer, dat een ziekenhuis richtlijnen heeft, binnen hoeveel tijd ze een patiënt gesprekken/behandelingen moeten aanbieden. In het geval van mijn operatie is dat binnen 7 weken een gesprek met een neurochirurg.
Door dit "trucje" toe te passen hebben ze hieraan voldaan, waardoor mijn zorgverzekeraar niet mag gaan bemiddelen om sneller aan de beurt te komen.
Maar het gesprek met die andere neurochirurg zal pas plaatsvinden over minimaal 3-4 weken. En die gaat mij DAARNA pas op de wachtlijst zetten voor de operatie. De wachttijd daarvoor is gemiddeld 46 dagen, dus reken maar even uit wanneer ik onder het mes ga!

Ik heb nog gevraagd waarom ik niet nu vast op de wachtlijst wordt gezet, het is immers overduidelijk dat er maar één optie is, en dat is operatie!
Okay, er is nog een andere optie, niets doen, maar dan raak ik uiteindelijk vanaf mijn middel verlamd, dus dat is natuurlijk helemaal geen optie.
Het komt erop neer dat alleen de neurochirurg die de operatie gaat uitvoeren, mij op de wachtlijst zal zetten. En die gaat dat niet doen zonder zelf met mij gesproken te hebben en mij te hebben onderzocht.
Inmiddels verslechtert de situatie, ik kan alleen nog wat, helemaal voorovergebogen, schuifelen door het huis. Dat zag die arts ook, maakte er nog een opmerking over dat het wel slecht gesteld was met me, maar vroeg later in het gesprek of ik nog fiets. Wat? Hoe dan? Ik kan toch niet eens opstappen??!! Je schijnt met mijn aandoening beter te kunnen fietsen dan lopen, maar niet als je nauwelijks ter been bent natuurlijk.
Ik breng de dagen nu door op bed, hangend in kussens of liggend. En alhoewel ik een hoge pijngrens heb, en een hekel heb aan pijnmedicatie, moest ik er deze week toch aan geloven. Wat ik voel is alsof er in mijn onderrug, bil, heup en dijbeen scheermesjes worden geduwd. Probeer je voor te stellen dat je op zo'n 25 scheermesjes gaat zitten... nou dat. Dus toch maar, met grote tegenzin, pijnstilling gaan slikken. En ja, dat helpt tegen de pijn, de scheermesjes zijn inmiddels bot geworden zeg maar. Maar, ik verdraag die troep zo slecht. Mijn hoofd tolt, alsof ik stomdronken of stoned ben (nu ben ik beide nooit geweest in mijn leven, maar dat is hoe ik me het voorstel). Ik ben misselijk en moet overgeven, en als je niets binnen houdt, knap je daar natuurlijk ook niet erg van op. Dus in plaats van de 14 pillen die me dagelijks voorgeschreven zijn, neem ik er nu 1 per dag. Het is schipperen tussen de pijn doseren en enigszins blijven functioneren. En als de verwachtte termijnen juist blijken te zijn, gaat het nog meer dan 2 maanden duren, voordat ik word geopereerd.

In de shawlette heb ik een foutje ontdekt. Geen idee hoe ik dat voor elkaar heb gekregen, heb keurig mijn toeren zitten turven. Maar ik laat het zitten. Dat is niets voor mij als perfectionist, maar ik vind het in dit geval wel een soort van aandenken, dat heb ik gebreid toen ik met een tollend hoofd in de kussens hing, zoiets 😀. Het is zo klein dat niemand het zal zien, dus vooruit, voor deze keer.
En nu ga ik Sanne vragen het uit het sopje te halen, in een handdoek rollen en daarna op de matjes spelden. Hopelijk kan ik het jullie dan snel laten zien!

op naar het ziekenhuis...

 Straks naar het ziekenhuis, voor het gesprek met de neurochirurg. 
Hopelijk krijg ik dan wat meer duidelijkheid, wat er nu precies aan de hand is, en wat en wanneer daar wat aan gedaan gaat worden.

Tasje met breiwerk ligt al klaar. Het is een patroon voor ronde 2 van SWC. Je hebt in elke ronde keuze uit 2 patronen.
Ik vind beide patronen erg leuk, de ene is mosaïc breien met 2 kleuren, maar de foto's daarbij vond ik wat onduidelijk. Die ga ik waarschijnlijk ook nog wel breien, maar eerst dit patroon. Het heet Wise Owl Socks, en dat duidt op de 4 uiltjes die je boven in het been breit in de contrasterende kleur. Heel eenvoudig hoor om te doen, kwestie van rechte en averechte steken afwisselen.
Nu ben ik bij het been, en dat is een heel eenvoudig patroontje, dus prima te doen als ik in het ziekenhuis moet wachten tot ik aan de beurt ben.

Zo, nu eerst een gezond ontbijtje naar binnen. Nu ik nauwelijks beweeg, let ik er goed op wat ik zoal naar binnen werk. Op werkdagen loop ik zo'n 12.000-15.000 stappen per dag, met pieken tot meer dan 20.000 stappen. Tja, dan verbruik je natuurlijk wel wat, maar nu ik maar stil lig/hang, is dat anders. Heel eerlijk, ik houd van fruit, maar vreemd genoeg geef ik mezelf vaak niet de tijd ervoor. Dan smeer ik even snel 2 boterhammen, en eet die tussen de bedrijven door op, voordat ik naar mijn werk vertrek. Maar nu kan ik er even rustig voor gaan "zitten". Hm, misschien moet ik, als ik eenmaal weer aan het werk ben, dat toch anders gaan doen, want het is wel erg lekker hoor, zo'n fruitontbijtje!

Fijne dag allemaal, ik zal jullie later wel op de hoogte brengen wat ik te horen heb gekregen in het ziekenhuis!