Breiwaardig

 

Sommige mensen zijn echt brei-waardig, dus de moeite waard om voor te breien (of haken), omdat de ontvanger het handwerk waardeert en graag draagt.
Nou, onze poezen zijn het ook waard om iets voor te maken 😊.

Sanne had nog wat bollen liggen, bruin en rood van Zeeman en wat bollen Lisa (ik geloof van de Action). Ze lagen al jaren in een mand, gekocht toen ze nog maar net had leren haken. Maar ja, wat maak je daar nu van?

Wat dacht je van kleedjes breien voor de poezen? Het was even een dingetje om op te zetten, maar toen ging het snel. Ik breide een blauw/wit en een roze exemplaar. Een gedeelte van een witte bol zat hopeloos in elkaar gedraaid, daar heb ik maar gewoon een speelbal van gemaakt.

Jullie zien het, onze poezen waarderen het zeer! Het roze kleedje ligt voor het elektrische kacheltje dat in de schouw staat. En dat is nu een favoriet plekje geworden voor allebei.

                                                    (zoek het begin en einde 😂)

Van het bruine en rode garen haakte Sanne een knuffel, waar ze naast vulling ook wat kattenkruid in deed. En zoals jullie zien,  die wordt zéér gewaardeerd.

En die bal? Die gaat de hele kamer door. Ze voetballen ermee, maar slepen hem ook graag weer mee naar de kachel, als ze daar een dutje gaan doen.

Momenteel heeft Action dit garen in de schappen liggen. Superzacht en fluffy garen. Een vriendin bracht zo'n bol mee, kon ik vast wel iets mee voor de poezen 😉.

Onze poezen hebben natuurlijk ook poezenmandjes, maar liggen daar het liefste in als er een zacht kleedje in ligt (hoezo, ze zijn verwend??!!).

Gisterenavond pakte ik een paar oude, rechte breinaalden naalddikte 10, en breide 2 rechte lappen van de bol.
Zo zijn er weer 2 mandjes voorzien van een warm dekentje.
Het garen is er in verschillende kleuren, het heet Faux fur en kost € 3,99 (200 gram). Zulke dekentjes worden hier regelmatig gewassen, tot ze uit elkaar gaan vallen of te stug worden. Dan doen we ze weg, en maak ik weer een nieuw dekentje.

Had ik al gezegd dat hier twee heel tevreden poezenmeisjes wonen? 

Dierendag is herfstig dit jaar

 Omdat nog niet alle testers hun trui helemaal af hebben, en omdat een aantal wel klaar is maar door slecht weer geen kans had om goed verlichte foto's te nemen, is de datum dat we onze test-trui af "moeten" hebben verplaatst van vandaag naar 8 oktober. Publicatie van het patroon volgt dan halverwege de maand.
Dus.... laat ik jullie de trui nog even niet zien 🤭.

🍁🍁🍁🍁🍁

Wat een regenachtige dag vandaag. Zoals ik al eerder vertelde, ik houd niet van de herfst. Het idee dat de komende maanden de temperatuur laag zal zijn (lager dan ik prettig vind), de zon minder zal schijnen en er veel meer neerslag zal vallen, stemt me niet vrolijk.
Toen ik vanmorgen met mijn ontbijtje en een mok koffie nog even lekker onder mijn dekbed ging zitten, besloot één van onze poezen dat ze dierendag maar eens goed ging beginnen, namelijk op mijn schoot:

Kijk, dat maakt dan weer veel goed! Ze ligt graag op schoot, maar in de zomer vindt ze het toch al gauw te warm worden. Dus in dat opzicht vind ik het dan weer niet zo erg dat de zomer voorbij is. En terwijl ik dit schrijf, breekt het zonnetje door, en voel ik de warmte daarvan op mijn rug. Zélfs in de herfst zijn er mooie momenten 😄.

Toen mijn ontbijt en koffie op waren, was poeslief diep in dromenland. Ik besloot dan nog maar even op bed te blijven, gelukkig lag er een handwerk binnen bereik.
Dat is ook een test, een trui volledig in kleurwerk, een genot om te breien!!
De geplande datum dat de trui af moet zijn is half november. Ik heb het lijf af, de mouwen moeten er nog aan worden gebreid. Maar, de trui wordt volledig in het rond gebreid, wat betekent dat de armsgaten moeten worden ge-steekt. 
Tja, dat kon ik niet doen, ik wilde eerst de steek-steken vervilten, en mijn viltsetje had ik niet bij de hand. Maar ik kon natuurlijk wel alle draadjes mooi even wegwerken. Het zijn er nogal wat:

Jullie zien het, dit is een trui in herfstkleuren!! Al houd ik niet van de herfst, de kleuren zijn wel de kleuren die bij mij passen.
In het patroon worden 13 kleuren gebruikt. Ik had 10 kleuren bij elkaar gezocht, en wilde er geen andere kleuren meer aan toe voegen. Dat betekende dat ik eigenlijk het hele patroon een beetje op z'n kop heb gezet. Ik moest precies bepalen welke kleur ik waar ging gebruiken, kon niet domweg de chart aanhouden. 
Ik kan me voorstellen dat dat voor sommigen een lastige klus lijkt, maar ik vond het heerlijk om te doen. Al de draadjes zijn inmiddels weggewerkt, ik kan de steek-steken gaan vervilten en doorknippen en dan kunnen de mouwen eraan worden gebreid. 

Nou vooruit, ik zal jullie dan ook maar de buitenkant laten zien:

De punten aan de schouders worden veroorzaakt door de steek-steken voor de armsgaten, en boven dat gekke stukje bij de nek zitten de steek-steken voor de hals. 

Nu, ik ga me maar even bezig houden met vervilten, en dan het knippen. 

Ik gebruik 8 kleuren Holst Garn Supersoft en 2 cones met 100% wol, dus ik hoef me geen zorgen te maken dat steekjes zullen los gaan, maar toch blijf ik steek-en een beetje spannend vinden.

De trui wordt van onder naar boven gebreid. Natuurlijk kun je ervoor kiezen om vanaf de armsgaten niet meer in het rond te breien, maar voor- en achterpand apart heen en weer te breien. Echter, bij veel mensen zit er verschil in hun hand van breien als ze heen en weer breien t.o.v. in het rond. Dat kun je soms ondervangen door 0,25mm naalddikte omhoog of omlaag te gaan, maar rondbreien en dan steek-en is dus ook een optie, en daar koos de ontwerpster voor.

Europese hoornaars "te gast"

Onze tuin is een Walhalla voor heel veel dieren. Er staan bomen en struiken waarin vogels kunnen nestelen en schuilen, bloemen voor bijtjes, takkenrillen als schuilplaats voor allerlei kleine diertjes, een egelhuis, een bijenhotel waar veel insecten in kunnen overwinteren, schalen met water zodat diertjes kunnen drinken, een voederhuisje voor vogels, nestkastjes, bessenstruiken waar de vogels zich tegoed kunnen doen aan de vruchten, en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Als Sanne 's ochtends vroeg naar haar werk rijdt ziet ze vaak, vlak bij ons huis, een vos. We zullen er niet van opkijken, als die een keertje in onze tuin een kijkje neemt.
Elke dag zijn er reeën te zien. En ja, ook heel dichtbij, iets verderop langs onze weg, is al een paar keer een wolf gespot. 

We houden van de natuur, en dragen graag een steentje bij aan behoud ervan.
Ik ga hier zeker geen discussie aan over wat in ons kleine landje nog echt natuur is. De bossen en heide vlak bij ons huis zijn door mensenhanden ontstaan. Maar als ik daar voorheen wandelde, voelde het voor mij toch echt als natuur.

We hebben wel één regel: het moet buiten blijven!!! Dus toen ik in het voorjaar een paar keer een Europese hoornaar zag bij de schuurdeur, vroeg ik Sanne om even een kijkje te nemen. Ja hoor, een heel pril begin van een nest!! 

Het is een oude schuur, en er zitten wat naadjes boven de deuren. Dus gemakkelijk voor zo'n beestje om binnen te komen. Er ligt niets bijzonders in die schuur, maar wel wat tuingereedschap, en daar moet Sanne wel bij kunnen om de tuin te onderhouden. We wilden liever niet dat daarbinnen een nest werd gebouwd. 

Het was snel opgelost: we hingen boven de deur een emmertje op, met daarin wat natuurazijn. Daar houden de beestjes niet van, en dus vertrok de hoornaar. 
Probleem opgelost!!

Zo dachten we...... totdat we afgelopen zondag opeens gezoem hoorden in de woonkamer, en er een flinke hoornaar vloog!! Okay, eerst de poezen uit de kamer, want we willen niet dat die gaan jagen en worden gestoken. Vervolgens ramen open, en met een vliegenmepper de hoornaar naar buiten geleid. Niet meppen, gewoon als een soort schermpje houden, waardoor de hoornaar vanzelf naar een raam vloog, en naar buiten. 

Misschien een kwartier later, hoorden we opnieuw gezoem!!! Ieks, wéér een hoornaar!!! Deze liet zich niet naar buiten leiden, en helaas, maar die kreeg uiteindelijk toch maar een flinke mep.

Hm, toch maar eens buiten gaan kijken. En ja hoor, in een hoek van het dak zagen we wel zo'n 12 tot 15 stuks!! Dat betekent een nest!! En dat wil je niet, zeker niet als ze blijkbaar vanaf dat nest een weg naar binnen weten te vinden!!
Ze zijn in principe niet agressief, tenzij je binnen 5 meter van het nest komt. Uh ja, het nest zit boven de voordeur, en je moet er ook onderdoor lopen als je via de achterdeur naar binnen wilt. Dus het nest op die plek laten zitten is geen reële optie!

Bah, waarom zijn ze nu daar gaan nestelen, en niet gewoon ergens in de tuin??!! Daar hadden ze van ons lekker mogen blijven zitten, maar hier niet!

We hebben de ongediertebestrijding gebeld, en die konden vanmorgen komen om het op te lossen. Het betreft de Europese hoornaar, die kan verder geen kwaad voor andere dieren zoals honingbijen. In tegenstelling tot de Aziatische hoornaar, die hele bijenkorven leeg kan roven. Maar de bestrijder vertelde ons zondag al, dat ze net als bijvoorbeeld wespen aan hout knagen, en je zo'n nest dus ook echt niet moet laten zitten, omdat ze dan het hout van het dak gaan aanvreten.

Het is niet mogelijk om zo'n nest/zwerm te verplaatsen, zoals bijvoorbeeld wel mogelijk is met bijen. Er zat niets anders op dan spuiten met een bepaald poeder. Daardoor worden ook de larven gedood, zodat het probleem nu moet zijn opgelost.

Vanmorgen zagen we zo'n 30 stuks voor de ingang zitten, zojuist zag ik er nog maar eentje. Het lijkt dus te werken. Geeft geen goed gevoel, maar hoe graag ik de natuur ook een handje wil helpen, soms zit er niets anders op.

P.S. de foto's die ik tussendoor heb geplaatst, zijn Clue 1 van de Delactable Collectible sokken, het nieuwste Surprise Sock Along patroon van Stephen West. 
Hij is vooral bekend van zijn grote, bontgekleurde shawl-ontwerpen, maar hij ontwerpt ook sokken. Toen ik wat foto's tegenkwam van mensen die er aan deelnemen, vond ik de gebruikte patroontjes zo leuk, dat ik spontaan besloot om mee te doen. Inmiddels is clue 2 binnen, de hiel. En voor de oplettenden die ook meedoen: ja, ik heb wel iets veranderd. Om het beter naar mijn eigen zin te maken heb ik het gedeelte waar je steken meerdert en weer mindert aangepast.

Laatste berichtje van het jaar: inhoud van het pruidelpakket

Eigenlijk was ik van plan geweest om van het pruidelpakket elke dag één pakje te openen. Ivonne had ze genummerd, en die nummering heb ik aangehouden.

Maar nu heb ik toch maar de 3 laatste pakjes geopend. En het is ongelooflijk wat een prachtige cadeaus ik heb ontvangen!!

Dag 1 liet ik jullie al zien, een schattig kerstblikje vol hele leuke sokkenwolletjes 🧶🧶🧶 (waar ik de gnomes van heb gehaakt). Ik heb de andere cadeautjes ook op de foto gezet, maar niet op volgorde van de dagen. Die schrijf ik erbij (klik vooral even op de foto's om alle leuke cadeaus goed te kunnen bekijken!!).

Dag 2 het kopje dat jullie in het midden zien staan, voorop een afbeelding van een heer die zit te wachten op zijn koffie met de tekst "De Koffie wordt geserveerd" en achterop "Een kopje Koffie van D.E. Stemt elken echtgenoot tevrêe". Haha, hoe oud zal dat kopje zijn?! Zou in deze tijd tot een schandaal leiden! Op de onderkant staat dat het voor Villeroy & Bach is gemaakt in Luxemburg, maar ik zie geen jaartal erop.

Het dienblad met lavendel was dag 7 (zo schattig, ik heb diverse spulletjes van die serie gehad). Het doosje rechtsachter (dag 14) heeft zo'n schattig bloemenprintje! Linksvoor een allerliefst schaaltje met deksel, waar het rode geur-theelichtje in zat (dag 10). Ik ben gek op alles wat te maken heeft met opbergen, doosjes, schaaltjes met deksels, mandjes. Sanne moest altijd hard lachen als ze mij weer zag struinen in de kringloop tussen "opbergspulletjes".

Op de achtergrond zien jullie een borduurpakketje (dag 11):

Is het niet schattig??!! In deze tijd van het jaar kan ik niet borduren, maar in de zomer lukt dat meestal wel. Kan ik het op tijd af hebben voor de herfst 🍂 🎃.

Dag 3 het lieve kersthuisje waar je een theelichtje in kunt laten branden, en een doos met echte glazen kerstballen op dag 5.

Dat Ivonne ook van handwerken houdt, is zichtbaar in een paar hele leuke, creatieve cadeautjes: een gastendoekje met daarop een kerstman geborduurd (dag 13) en een boekenlegger, een schattig borduurwerkje dat is bevestigd op roze vilt (dag 6). 
De schattige hangertjes die je ziet liggen zaten ter decoratie op pakketje 12.
Daarin zat dit ontzettend leuke cadeau:

Een borduurmand, naaibox, hoe je het ook maar wilt noemen. Met een allerliefst stofje erom, en om het deksel. Dit lijken wel boeren zakdoeken (de blauwe versie). Hier is iemand heel creatief bezig geweest! Ik wil hier al mijn brei-benodigdheden in gaan doen, zoals steekmarkeerders en kabelnaaldjes en centimeter en schaartje enzovoorts. Dat zet ik dan naast mijn stoel, heb ik het fijn bij de hand zonder dat het rommelig oogt (ligt nu nogal eens op tafel 😂).

En tot slot op dagen 4, 8 en 9 leesvoer 🥰. Een leuk boekje met creatieve ideetjes voor de kerst, een Landleven (altijd leuk!) en boek Breien basistechnieken (en ja, ik heb al veel brei-ervaring, maar ik vind het altijd leuk om dit soort boeken door te kijken).

Ik ben zo ontzettend blij met dit pruidelpakket!! Al vooraf, het idee dat iemand zo'n pakket samenstelt en weggeeft, aan iemand die ze helemaal niet kent!! Hoe lief is dat! Ivonne, het pakket had niet beter terecht kunnen komen 🩷. Nogmaals heel hartelijk bedankt! Je gaf vooraf aan dat als er iets tussenzit dat de ontvanger niet leuk zou vinden, je hoopte dat die het dan weer naar een kringloop zou brengen.
Dat had ik zeker geregeld, als er iets bij zou zitten dat ik niet wil houden. Maar ik vind het allemaal zo ontzettend leuk, dat ik alles lekker zelf houd 🤭.
Blijkbaar hebben Ivonne en ik dezelfde smaak!

Het was zo ontzettend leuk om elke dag uit te pakken, ik had echt een beetje het gevoel alsof ik toch een bezoekje aan een kringloopwinkel bracht. Gek hè, dat dat is wat ik zo ongeveer het meeste mis. Naast het bezoek aan een wolwinkel 😉
en het wandelen in het bos en over de heide.

Ook juffrouw Ooievaar wil ik nogmaals bedanken, want Ivonne besloot mij het pakket te sturen, dankzij haar voorstel (als zij won, mocht ze dan het pakket naar mij laten sturen?).

En zo is 2024 bijna voorbij. Een jaar dat er heel anders uit heeft gezien, dan ik een jaar geleden hoopte en verwachtte. Ik had toen al problemen met lopen en staan. Als ik ging werken was ik vanaf mijn middel tot mijn knie ingepakt in braces en tape, omdat ik zonder het al niet meer volhield een hele dag te werken. En ik begon toen al wel te vermoeden dat er iets anders aan de hand was dan gewoon fibromyalgie. Wat eerst nog een eenvoudige slijmbeursontsteking in mijn heup leek te zijn, bleek veel meer in te houden. En nu, 3 maanden na mijn rugoperatie, kan ik alleen maar concluderen dat die operatie niet heeft gebracht wat ervan werd verwacht.

Ik ga dus 2025 in met heel veel onduidelijkheid. Afgelopen week werd ik nog maar weer eens flink met mijn neus op de feiten gedrukt. Na het bezoek van mijn collega, waarbij ik veel te lang heb gezeten, duurde het anderhalve dag voordat ik weer in staat was eventjes te zitten. En de mist die dagenlang het weer beheerste, hielp zeker niet mee (de fibromyalgie liet weten dat zij zich echt niet gaat inhouden nu ik eigenlijk al wel genoeg heb aan mijn rug 😱). 
Ik kan niet volledig rechtop staan, schaats door mijn huis (ik "loop" zonder mijn voeten op te tillen, schuifel ze over de vloer, dan ben ik stabieler). En toen ik gisteren even met mijn krukken buiten wilde lopen, was het duidelijk dat ik de rest van het jaar maar beter binnen blijf. Ach, dat vinden onze poezen natuurlijk heel gezellig!! Zeker nu er al vuurwerk wordt afgestoken. 

Voorgaande jaren werd er op de weilanden achter onze tuin carbid afgeschoten. Ik heb nog niet gekeken of dat dit jaar ook weer hier wordt georganiseerd (schijnt om de paar jaar op een andere locatie in de gemeente te worden gedaan).
Vooral voor de poezen hoop ik dat het nu ergens anders gebeurt!

Rest mij nog om jullie een hele gezellige en vooral veilige jaarwisseling te wensen, en we "spreken" elkaar weer in 2025 👋.

 

Van de bloemetjes en de bijtjes

 

Een maandje geleden breide ik de Secret Garden sokken. Ik vond ze wel leuk geworden met garen dat wat in kleur verloopt, maar toch ontbrak er iets....

Wat in het patroon eigenlijk niet zo opvalt, is dat er niet alleen takjes met blaadjes in het patroon zitten, maar ook bijtjes. Zo zagen de sokken er aanvankelijk uit:

De bijtjes vielen nauwelijks op. Ik probeerde hoe het was als ik over de bijtjes heen zou mazen, maar dat vond ik niet mooi (gewoon vreselijk lelijk!):

Direct weer uitgehaald! Hm, wat dan? Misschien er tussen in mazen?

Hier ben ik wél tevreden mee, zo zie je de bijtjes wel, maar blijft het subtiel.

Ik heb alleen over de tussenliggende steekjes gemaasd, die aanvankelijk wit waren.

En dat maakt het een stuk levendiger. Grappige is, dat toen ik foto's ging maken, gisteren aan het begin van de avond, er heel wat gezoem te horen was bij de bloemen van de Passiflora. En de sokken werden goedgekeurd!! Hier nogmaals de foto waarmee dit blogje ook begint. Had je hem/haar gezien, links onderin, vliegend vanaf de bloem naar de sok?

EDIT: In de Stranded-groep op Ravelry plaatste ik een berichtje in het draadje met finished stranded works. En toen kreeg ik de vraag of ik ook de vogel nog een kleur ging geven. Zien jullie die? Op de foto hierboven tussen de 2 bijtjes in, zie je een vogelkopje. Snaveltje wijst naar links, rechts daarvan zie je het oogje (boven het blaadje). Het blijkt dat een deel van de mensen direct die vogel ziet, maar anderen het er gewoon niet in zien. Ik zie het wel, maar laat het zo, lijkt me niet mooi worden om die kleur te geven, en Sanne is het daar helemaal mee eens. De sokken zijn voor haar, dus zij beslist!

het is voorjaar!

Oh mensen, oh mensen, het is lente!! Dit afgelopen weekend is de natuur hier ontploft! Deze narcissen staan te stralen in een verwilderd stukje van de tuin.
We laten delen van de tuin zoveel mogelijk met rust. Er liggen stapeltjes (bak)stenen, hopen takken enzovoorts, die veilige schuilplekken en overwinteringsplaatsen vormen voor allerlei beestjes. 

Deze boom staat te stralen bij onze buren.

Naast die verwilderde plekjes in de tuin hebben we natuurlijk ook het insektenhotel dat ik vorig jaar maakte (wacht, in augustus 2022 alweer):

Het lijkt erop dat die goed dienst heeft gedaan, want wat zagen we al veel vlinders en kapoentjes (lieveheersbeestjes) in de tuin!

Hoe gaat het nu met mij, zullen jullie misschien willen weten. Nou, afgelopen vrijdag heb ik voor het eerst gewerkt zonder alle braces en spalken. Heerlijk dat dat weer ging! Maar wat maar niet verbeterde, was mijn rechterheup. Daar heb ik al een half jaar pijn in, en die pijn nam alleen maar toe. Bij fibro blijft de pijn een aantal dagen of weken op een bepaalde plek zitten, dan zwakt het daar weer af, en heb je weer pijn op andere plaatsen. Het leek ook eigenlijk niet een spier te zijn waar die pijn in zat. Vanmorgen ben ik bij de huisarts langs geweest, en wat blijkt? Ik heb een slijmbeursontsteking in die heup! 
Tja, dat is een beetje het nadeel van fibro, alle pijn link ik automatisch aan fibro, en aangezien daar niets aan valt te doen, ga ik nooit naar een huisarts daarmee.
Maar omdat dit nu al zo lang speelde, ging ik dan toch maar eens langs. Eigenlijk achterstevoren, want ik verwachtte weer te worden weggestuurd met "tja, fibro, daar kunnen we niets tegen doen".
Ik heb een injectie gekregen in mijn heup, en moet een aantal dagen paracetamol en ibuprofen innemen. Ik ga maar mijn alarm op mijn telefoon instellen, want dat slikken van pillen ga ik beslist vergeten! Ik slik alleen pijnstillers bij hoofdpijn, tegen de pijn van fibro helpt het niet. 

In het najaar laten we al het afgevallen blad liggen in de tuin, pas in het voorjaar ruimen we op wat er dan nog ligt. Rondom de bamboe lag nog veel blad, kwestie van aanharken, en dan ziet het er heel anders uit:

 

Vaste planten die weer boven de grond komen krijgen het zo net even wat gemakkelijker. Van dit:

naar dit:

Hm, 2 nieuwe mini naaldboompjes, ik denk dat er een ijverig eekhoorntje dennenappeltjes had begraven, en ze is vergeten...

Enig idee wat je hier ziet? Compost!! Wacht, ik zoom wat uit, dan zie je het in de kruiwagen liggen:

Heerlijk om te zien wat er is gebeurd met ons eigen tuinafval. Ik maakte vorig jaar een zeef (wat latjes, stukjes kippengaas eraan vast, op maat van de kruiwagen). Die leg ik op de kruiwagen, en dan schep ik er compost uit 1 van de bakken op. De delen die nog niet goed zijn verteerd blijven op de zeef liggen, en gooi ik weer op 1 van de andere bakken om verder te verteren. De compost gaat over de (aangeharkte delen van) de tuin. Zo krijgen de planten voeding, die ze goed kunnen gebruiken nu ze uit hun winterstand komen.

De boeren Hortensia's, de Wisteria (Blauwe Regen) en de rozen werden gesnoeid. Deze roos hierboven was vorig jaar enorm gegroeid, maar hing helemaal over naar 1 kant. Nu is ' ie flink teruggesnoeid:

Ik wil kijken of ik hem wat rechter op kan zetten, want hij helt wel flink scheef. Onvoorstelbaar toch, dat deze over niet al te lange tijd weer volop zal staan te bloeien! 

Van handwerken is nog niets gekomen, dat wil ik deze week weer gaan oppakken. Maar wat ben ik blij dat de winter weer achter ons ligt. Natuurlijk kan het 's nachts nog wel vriezen, maar sneeuw en ook overdag temperaturen onder het vriespunt verwacht ik niet meer. Het zit hier nu helemaal dicht van de mist, maar ik hoop dat straks het zonnetje er doorheen prikt. Ik geniet van een vrije dag, en hoop vanmiddag toch nog even lekker buiten te kunnen zijn in de zon!

vossen sokjes

 

Op 1 januari legde ik de laatste hand aan een paar sokken voor Sanne. 
Ze is gek op dieren, en heeft een zwak voor o.a. vosjes.

Ik gebruikte wat aangebroken bollen sokkenwol, breide de sokken 2 tegelijk van teen naar boord, op 1 rondbreinaald. Het vosje wilde ik op het been doen, maar dan werden de voeten wel erg saai, vandaar dat ik een eenvoudig blokje na de tenen breide, wat ik herhaalde bij het boord.
Voor het vosje gebruikte ik een borduurpatroontje. Ik had de vosjes kunnen inbreien, maar dan wordt het aan de binnenkant zo'n rommeltje met draadjes, dat is niet prettig insteken met je voet. En intarsia combineren met heen en weer breien van het been deed ik vorig jaar tijdens Sock Madness, dat is me toen niet goed bevallen (ik kom daar later deze week nog op terug).

Ik heb de vosjes er daarom later opgemaasd.
De hielen breide ik gewoon in dezelfde kleur als de sok.

Sanne had mij niet de sokken zien breien, dus toen ik ze op nieuwjaarsdag af had en aan haar gaf, was ze blij verrast. Ze passen goed, wat wil je nog meer?

Op naar een volgend paar sokken (die zijn inmiddels ook al af, laat ik jullie later deze week wel zien).

nieuwe sokken

 In de zomer lassen veel bloggers een pauze in, omdat ze dan minder handwerken. Soms omdat ze het te warm vinden om een handwerkje in de handen te houden, soms omdat ze een paar weken op reis gaan.

Ik zou eigenlijk een winterstop moeten invoeren. 
Niet omdat ik dan op reis ben, en zeker niet omdat ik dan niet handwerk, integendeel! Het handwerken helpt mij fysiek de winter door. Als ik een dag of wat geen tijd heb gehad om te handwerken, merk ik dat direct aan de fijne motoriek van mijn handen. 

Waarom die stop dan nodig zou zijn? Omdat ik gewoon niet de gelegenheid heb om foto's (bij daglicht) te nemen van wat ik maak, om aan jullie te laten zien.
Het is nog donker als ik naar mijn werk ga, en alweer donker als ik thuis kom.
De afgelopen weken was het steeds maar somber weer op mijn vrije dagen, dan is het lastig om kleuren fatsoenlijk op de foto te krijgen.

Maar, vanmorgen heb ik uiteindelijk toch foto's kunnen maken waarop de kleuren van mijn nieuwste sokken goed te zien zijn. Het is het soort breiwerk dat ik het liefste maak: met restjes garen een meerkleurig projectje breien, zoals een paar sokken.
In dit geval gebruikte ik Drops Fabel (donkerblauw, dat is helemaal op) en Durable Soqs (de effen roze is ook helemaal op, de roze en lichtblauwe tweed waren grote resten dus daar is nog best wat van over).

Het hertje dat ik vorig jaar (of het jaar daarvoor alweer?) breide is helemaal klaar qua breiwerk, ik hoop dat ik vanmiddag tijd heb om het aan elkaar te naaien en te vullen, dan kan het met Kerst nog fijn een plekje krijgen (ik denk dat het op 1 van de schoorsteenmantels in ons huis wel heel leuk zal staan).

Ik ben ook nog altijd bezig met het vest voor Sanne. Daar ga ik straks nog even verder aan breien, en hopelijk tijdens de kerstdagen ook. Dan moet het toch wel af komen. Nooit eerder had ik een breiwerk zo lang op de naalden staan, ik begon eraan in januari en werkte er met flinke tussenpozen aan. Het is een zo onlogisch geschreven patroon dat je je aandacht echt letterlijk bij elke steek moet houden. Ik zal blij zijn als het af is, en hoop dat het dan goed past en ze er veel plezier van zal hebben.

Ook heb ik nog een mandje staan met kleine klusjes, handwerkjes die bijna  klaar zijn of wat (stop)werk vragen. Bijvoorbeeld ook sokken van Sock Madness waar ik iets aan wil aanpassen om ze beter passend te maken.
Dat mandje hoop ik de komende dagen te legen. En dan kan ik het nieuwe jaar beginnen met een schone lei. Geen WIP's meer, gewoon een lege handwerkmand. Uiteraard ga ik die weer vullen met nieuwe projectjes, maar niet teveel tegelijk, dat vind ik gewoon niet prettig.

Ik verwacht niet dat ik in 2024 ga meedoen met Sock Madness, in ieder geval niet met de wedstrijd. Hoe leuk het ook was dit jaar, ik blijf zitten met een mand vol sokken die niet goed passen, en ik vind dat jammer. Misschien doe ik mee als cheerleader, want het is wel heel er gezellig, dat samen werken aan eenzelfde project, elkaar aanmoedigen en ondersteunen.
Nou ja, daar hoef ik nu nog niet over te beslissen 🌞.

Ik heb nu maar liefst 5 dagen achter elkaar vrij, ik geloof niet dat ik bij deze werkgever ooit eerder zolang vrij was rond Kerst. Dat komt doordat dit toevallig mijn vrije weekend is, gevolgd door 1e kerstdag (1 van de 2 dagen per jaar dat onze winkel dicht is), 2e kerstdag waarop een collega vroeg of zij alsjeblieft mocht werken (iets met familie ontvluchten 😂) en dan heel luxe nog een extra vrije dag erachteraan omdat we nu eenmaal niet teveel verlofuren mogen meenemen naar een volgend jaar.
We hebben geen plannen gemaakt, gaan gewoon genieten van deze vrije dagen, doen waar we zin in hebben. Dat kan zijn spelletjes doen, (kerst)films kijken, handwerken maar ook gerust klussen, dat maakt ons niet uit. Zo ben ik vanmorgen nog in de tuin bezig geweest, draait er nu een was en gaat straks de stofzuiger nog even door het hele huis. 

Ik heb genoten van Vlogmas, er zijn een aantal handwerksters die ik graag volg en die deze maand weer dagelijks de moeite namen een fimpje te maken. Het zal tegenvallen nu ze na Kerst weer teruggaan naar hun gebruikelijke ritme van meestal 1 vlog per week.
Of ikzelf dit jaar nog blogs zal schrijven weet ik nog niet, maar ik wil jullie allemaal hierbij heel hartelijk bedanken voor jullie bezoekjes aan mijn blog dit afgelopen jaar, voor jullie lieve reacties en ik hoop jullie ook in 2024 weer te mogen treffen hier.
Hele goede Kerstdagen gewenst, hoe en waar en met wie je die dan ook viert.
En een fijne en veilige jaarwisseling, ook voor alle huisdieren!

update breiwerk

 Het is hoogste tijd om weer even wat van me te laten horen. Eigenlijk heb ik helemaal niet zoveel te melden, het leven gaat hier zo z'n gangetje, met werk, af en toe wat klussen, wandelen als het weer het toelaat, zoals vandaag, en natuurlijk ook breien.

Ik probeer elke dag te breien, het is voor mij pure ontspanning, zowel geestelijk als lichamelijk, en het is absoluut noodzakelijk om mijn fijne motoriek enigszins op orde te houden. Als ik een paar dagen niet de tijd heb om te breien, merk ik dat aan mijn handen. Ik krijg letterlijk minder grip op dingen, en laat dan vaker iets uit mijn handen vallen, simpelweg omdat ik niet voel of ik het wel of niet goed beet houd. Ik krijg dan ook problemen met andere dingen, bijvoorbeeld met schrijven of het openen van een blik verf (wat ik op mijn werk dagelijks doe om de verf op kleur te mengen).

Dit is Aamu, een ontwerp van Isabell Kraemer. Ik had jullie nog geen foto laten zien waarop ik de trui draag. Nu moet de trui nog worden geblockt, en dan kan ik hem eindelijk gaan dragen. De herhaling van het Fair Isle gedeelte bij mijn taille en elleboog staat niet in het patroon, maar ik koos hiervoor om meerdere redenen. 

1: Ik vind het heel saai om in 1 kleur te breien, dus deze onderbrekingen waren zeer welkom. 

2: Ik heb de trui gebreid met restanten van andere projecten, allemaal Drops Flora, maar bij sommige bolletjes van de hoofdkleur ontbrak de band. Ik wist dus niet zeker of het allemaal hetzelfde verfbad had. Ik gebruikte die helemaal bovenin en onderaan, en in het midden gebruikte ik restanten met hetzelfde verfbad. Als er verschil was, kun je het op deze manier absoluut niet zien.

3. Ik was er niet van overtuigd dat ik genoeg garen zou hebben van de hoofdkleur. Door de andere kleuren vaker te gebruiken, zou ik zeker uitkomen met de hoeveelheid die ik had. Achteraf heb ik nog aardig wat over, dat komt ongetwijfeld wel weer van pas in een ander breiwerk.

In mijn vorige bericht liet ik jullie het garen zien, dat ik kocht voor mijn nieuwe project: Dark Academia. De yoke is af (hoe noem je dat in het Nederlands, ik denk "pas"?). Ik heb de steken verdeeld voor mouwen en lijf, en heb een paar naalden gebreid voor de panden. De eerste streng van het bruine garen is bijna opgebreid, dus ik zal eerst een volgende streng weer tot een cake moeten opwinden, en dan kan ik vanavond hier weer aan verder breien.

Ik heb nog wat andere projecten op de naalden staan, daar heb ik de afgelopen week vooral aan gewerkt, maar ik kan dat hier nu nog niet laten zien. Mijn plan is om, als deze trui af is, eerst mijn andere WIP's af te gaan maken, voordat ik weer wat nieuws op de naalden zet. Ik heb bij voorkeur 3 projecten op de naalden staan (een groot breiwerk, een paar sokken en een haakwerk) en momenteel heb ik veel meer dan dat. En dat vind ik gewoon niet prettig.

Het maken van de cake moet even wachten, 1 van onze poezen besloot dat, als ik toch zit, ze best op schoot kan kruipen 😄. Dus met een tevreden spinnend poesje op schoot ga ik maar even een brei-podcast opzoeken! Prima afsluiting van een ontspannen zondagmiddag!

Ze is heerlijk in slaap gevallen, dat gaat nog wel even duren 😽