Nee, aan mijn Low Tide trui heb ik niets meer gedaan. Mijn plan is om eens op het gemak te bekijken of ik de foute kabels kan uithalen. Zo niet, of als het resultaat niet mooi genoeg wordt naar mijn zin, zal ik het gaan uithalen tot de eerste fout, dus net onder het halsboord.
Helemaal stil zitten/liggen doe ik niet. Ik heb een haakwerkje, wat ik op een later moment wel een keer laat zien.
Ik deed mee aan een testknit voor een muts. Een heel leuk patroon, ontworpen door Marleen van SunnySeaKnits. Dat is dan weer het voordeel van zoveel tijd hebben, ik ben vaak één van de eersten die een filmpje bekijkt, en als er dan een oproep wordt gedaan voor een testknit, ben ik daardoor ook één van de eersten die reageert 😊.
Ik draag eigenlijk nooit een muts. Had ik nooit nodig, want als ik fietste of liep, dan trapte of stapte ik altijd stevig door, en daardoor had ik nooit last van een koud hoofd. Maar nu is het allemaal anders. Fietsen is een ver-van-mijn-bed-show geworden, en áls ik al wat stapjes buiten zet, doe ik dat in een heel laag tempo, met behulp van mijn krukken. Ik loop me dus niet warm. En daarom komt een warme muts nu goed van pas!
Als het patroon is gepubliceerd, zal ik jullie wat meer details laten zien.
Direct toen ik haar mutsen zag, wist ik welk garen ik wilde gebruiken: Drops Nepal.
Ik heb daar 3 jaar geleden de Fern & Feather trui mee gebreid (ontwerp van Jennifer Steingass), en had nog wat over.
Dat krijg ik niet duidelijk op de foto bij daglicht, maar dit zie je bij kunstlicht:
Kennen jullie Vlogmas? Gedurende de adventsperiode maken heel veel y.ou-tubers dagelijks een filmpje. Ook veel handwerksters, die normaal eens per week/maand een filmpje online zetten, doen mee.
Het is leuk om wat meer te zien van hun dagelijkse leven, van hun huis, hun woonomgeving, enzovoorts. En nu ik zo weinig kan doen, is het een heerlijk tijdverdrijf.
Natuurlijk zijn er veel dingen die ik mis, nu ik zo aan huis gekluisterd ben.
Veel is gemakkelijk op te lossen. Zo kan ik nu niet naar een wolwinkel, maar ik red me wel online. Het is fijner om garens eerst te zien en te voelen, maar er is een alternatief.
Waar geen alternatief voor is, en wat ik heel erg mis, zijn wandelen door het bos en over de heide, en kringlopen. Winkelen in een winkelstraat is aan mij niet besteed, maar rondstruinen in een kringloop, daar kan ik zo van genieten!
Eén van de Vlogmas-handwerksters die nu dagelijks laat zien wat zij heeft ontvangen in diverse adventskalenders en -swaps is Ivonne van knittinginden. Met een onvervalst Twents accent laat ze ons elke dag zien wat ze heeft gekregen, en wat ze ermee heeft gedaan. En omdat zij ook zo houdt van kringlopen, heeft ze met een andere dame een kringloopswap gedaan. Ze hebben gedurende het jaar een aantal spulletjes gekocht bij de kringloopwinkel, die stuk voor stuk ingepakt, genummerd van 1 t/m 24, en naar elkaar verstuurd. En elke dag pakt Ivonne voor de camera zo'n pakje uit. Heel leuk!
Dat bracht haar op een ander, heel leuk idee: ze heeft een pruidelpakket samengesteld. Leuke naam hè! Dat is een pakket met spulletjes die zij in de kringloop kocht. En dat pakket geeft ze nu aan één van haar kijkers cadeau!
Hoe lief is dat??!!
Ze zou gaan verloten, onder iedereen die reageerde op dat filmpje en het woord pruidelpakket vermeldde in de reactie.
Onder het mom "ik win toch nooit wat" plaatste ik ook een reactie, waarin ik vertelde dat ik het kringlopen zo mis, nu ik thuis zit. Ivonne kan momenteel ook niet werken, doordat ze 3 versleten rugwervels heeft.
Wat ik niet had gezien, is dat juffrouw-ooievaar later ook een reactie had geplaatst. Daarin vroeg ze of Ivonne het goed vond om, als zij het pakket zou winnen, het pakket dan niet naar haar maar naar mij te sturen!!! Omdat ik wel een lichtpuntje kan gebruiken 🥰.
Vinden jullie dat niet ontzettend lief? Ivonne had al in een volgend filmpje verteld, dat zij niet zou gaan verloten, maar dat zij iemand had uitgekozen naar wie het pakket zou gaan. Toen ik vanavond in haar filmpje hoorde, dat ze het pakket naar mij gaat sturen, wist ik niet wat ik hoorde! Met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen heb ik de rest van het filmpje zitten bekijken.
Wat ontzettend lief, zowel van Ivonne als van Anita (=juffrouw ooievaar) 🥰🥰!
En dat lichtpuntje kan ik zeker gebruiken!
Zoals de huisarts het zo mooi verwoord: het herstel stagneert.
Daarom heeft de chirurg afgelopen maandag besloten dat we niet tot eind januari gaan wachten, om te bepalen of een nieuwe MRI-scan nodig is. Ze heeft me direct aangemeld, maar ja, de feestdagen zitten er tussen, en dus wordt het toch nog laat in januari, voordat er een nieuwe scan wordt gemaakt. De klachten die ik nu nog altijd heb, duiden er volgens haar op dat er toch nog ergens iets bekneld zit.
Het klinkt misschien raar, maar ik hoop dat dat zo is! Nee, natuurlijk zit ik er niet op te wachten om nogmaals geopereerd te worden, maar als dat de oplossing is, en ik na zo'n tweede operatie wél kan gaan herstellen, dan zou dat heel fijn zijn.
Wat er me te wachten staat, als daarop geen beknelling te zien is? Ga ik maar niet teveel over nadenken. Natuurlijk kan ik allerlei doem-scenario's bedenken, voor het geval ik nooit meer herstel, maar zolang er nog hoop is op herstel, wil ik daar niet te veel en niet te vaak over nadenken. Is dat kop in het zand steken? Misschien wel, maar komt tijd komt raad, en ik blijf hoop houden dat er een oplossing of in ieder geval een verbetering komt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten