Volgers

dinsdag 18 juni 2019

fibro en sokken

Lieve allemaal, dank jullie wel voor de lieve mailtjes die ik ontving.
Ik schreef in mijn laatste berichtje dat het handwerken even stil lag door een fibro-aanval.
Prompt kreeg ik lieve mailtjes van jullie, met beterschap-wensen, en ook vaak de vraag hoe dat kon, een aanval bij dit mooie weer.
Nou, het was gewoon mijn eigen schuld hoor.

Ik werk in een winkel, met een stalen constructie en een plat dak. Dat betekent dat het inmiddels binnen alweer erg warm is geworden. Ventilatie is er niet (laat staan airco), de enige frisse lucht die binnen kan komt via de voordeuren. En die zitten in een sluis, die volledig uit glas bestaat, en waar de zon gedurende de hele dag op schijnt. Daar komt dus alleen maar extra warm lucht door naar binnen.

Nu is het de tijd van het jaar dat er weer vraag is naar ventilatoren. Een collega besloot een mooie show te bouwen, en daar een stuk of 10 ventilatoren in te verwerken, die stuk voor stuk hun werk deden. Veel collega's en klanten zijn er blij mee, gaan even ervoor staan om wat af te koelen.
Maar wind is voor mij funest!
En wind krijg je wel, als 10 ventilatoren in jouw richting blazen! Ik was dus niet erg blij met die show, maar goed, ik trok gewoon shirts met lange mouwen aan, dan zou het wel meevallen. Maar dat viel dus niet mee! De volgende dag gaf ik aan dat dit fout zou gaan, en draaide ik de ventilatoren zo, dat ze allerlei kanten op bliezen, behalve richting mij. Nu ben ik net een nieuwe collega aan het inwerken, en dat is nogal een haaibaai helaas. Zij draaide de ventilatoren weer terug, want "anders kan ik niet werken hoor, in die hitte". Ik legde haar uit waarom ik daar niet blij mee was, maar besloot het nog maar een dag aan te zien. Ja, foute boel! Mijn armspieren begonnen na de eerste dag al te protesteren, eerst alleen pijn doen, dan van lieverlee de ene na de andere die in de kramp schoot.
Heb je wel eens kuitkramp gehad? Niet zo prettig, niet waar? Nou, dat dus in mijn beide armen. Ik kan je vertellen, dat werkt erg onhandig. En dan kom je in een vicieuze cirkel terecht. Want door de verkrampte spieren (en de pijn daardoor), kon ik 2 nachten niet slapen. Die slaap is juist heel nodig, want tijdens je remslaap ontspannen je spieren. Nu dus niet. Nou goed, jullie willen niet weten hoe ik er de derde dag bij liep. Nou ja, liep, vooruit schuifelde. Mijn verbijsterde collegaatje vroeg wat er met mij aan de hand was, en ik antwoordde dat dit dus was veroorzaakt door die ventilatoren, en dat ik hoopte dat ze nu wel zou begrijpen dat de ventilatoren van mij afgekeerd zouden worden. Nou, ze vond het niet erg geloofwaardig, zoiets had ze nog nooit gehoord! Geeft niet, dan weet je het nu, en van nu af aan dus geen ventilator meer gericht op mij!
Ze vond het ook maar vreemd dat ik aan het werk was, zij zou zich ziek melden als ze zoiets had! Ja, jij wel, dacht ik, maar ik ben er maar verder niet op ingegaan. Want hoe leg je iemand uit dat je aan het werk wilt blijven, ook al had je al jaren geleden afgekeurd kunnen zijn? Dat je juist in beweging moet blijven omdat het anders alleen maar van kwaad tot erger gaat? Nee, dat heb ik wel geleerd, ommijn energie te gebruiken voor wat ik belangrijk vind, en iemand zoiets gaan uitleggen terwijl wel duidelijk is dat ze liever lui dan moe is, dat is verspilde moeite. En nee, ik verspil mijn energie tegenwoordig niet meer!
Zondag was ik weer in staat de breinaald vast te houden, en dan is het belangrijk om ook echt je spieren aan het werk te zetten. Dus ging ik verder met de sokken voor dochterlief. En zoals jullie inmiddels hebben gezien, zijn ze af!
Ze wegen samen 84 gram, best veel voor een maatje 36, maar dat komt door het patroon, waar gewoon meer garen voor nodig is als voor een tricotsteek, en doordat ik de benen wat langer heb gebreid. Ze zijn nu een beetje tussen sokken en kniekousen in. Enerzijds omdat dit qua kleurverdeling wel zo mooi uit kwam, anderzijds omdat dit garen vrij warm aanvoelt, en ze dus vooral in de winter gedragen zullen worden. Dan is een wat langer been wel fijn om warm te blijven.

Geniet van het zonnige weer allemaal!

13 opmerkingen:

  1. Mensen snappen niet wat niet zichtbaar is.
    Ik snap volkomen dat je niet afgekeurd wilt worden.
    Ik heb dat ook nooit gewild.
    Heb nog zeker 8 jaar gevochten om er weer uit te komen.
    Inmiddels heb ik er vrede mee en begint mijn leven eindelijk op een andere manier zinvol te worden.

    Mooi patroon!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jouw leven ziet er nu heel zinvol uit, fijn dat het afgelopen jaar zo'n positieve wijziging in je leven heeft gebracht!

      Verwijderen
  2. Nou, fijne nieuwe collega heb jij, het is toch niet te geloven, dat je ongeveer voor leugenaar wordt aangezien. Ik weet natuurlijk
    zelf wat die fybro met je doet en zonder bemoeienis van anderen
    is dat al erg genoeg.
    Gelukkig dat het weer beter gaat en de sokken zijn prachtig.
    Groetjes, Betsy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ach ja, ik schrijf het van me af en dat was het dan, ik ga er echt geen energie in steken.

      Verwijderen
  3. Ooo ik ben ook allergisch voor ventilatoren en blijf er zoveel mogelijk bij uit de buurt. Van je collega's moet je het maar hebben, niet dus!! Gelukkig heb je alles weer onder controle, ja ondertussen weet je natuurlijk wel wat je moet doen om e.e.a. weer 'recht te breien' maar leuk is anders! Groet Anita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goede uitdrukking, recht breien! Ja, ik weet precies wat ik moet doen/laten, en dat maakt het gemakkelijker, de klachten zijn er niet minder om, maar ik weet hoe het te hanteren.

      Verwijderen
  4. hele circuits heb ik doorlopen om uit te vinden wat ik heb..
    maar steeds hoor ik: het goede nieuws is dat er niks te zien is... het slechte nieuws is dat het niet betekent dat u niks mankeert..
    afgelopen maand ben nog getest op hartfalen,, alle symptomen heb ik..maar mijn hart is in orde.. pffffff
    daarvoor op mijn bloedvaten en longen.. niks te zien.. ehh hoe komt die oedeem dan in mijn benen???waarom kan ik nog geen 150 meter lopen en hijg ik als een gek en doet alles zeer??

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh wat is dat frustrerend! Ik heb ruim 22 jaar lang gezocht naar wat de oorzaak was van mijn klachten. Inmiddels weet ik alweer 15 jaar wat het is, maar als je die cijfers nuchter bekijkt: nog altijd is de periode van de zoektocht langer dan de periode dat ik weet wat ik heb! Ik hoop dat heel binnenkort de oorzaak van je klachten wordt gevonden. Mijn ervaring is, zelfs al kan er niets gedaan worden tegen de ziekte, weten wat er met je aan de hand is helpt echt om ermee om te gaan.

      Verwijderen
  5. Reacties
    1. Dank je, heb het verwijderd en als het goed is ook geblokkeerd!

      Verwijderen
    2. oh kun je blokkeren in blogger?
      Hoe doe je dat?

      Verwijderen
    3. Als ik klik op verwijderen (om een ongewenst bericht te verwijderen dus), dan krijg ik de vraag of ik die afzender wil blokkeren; simpelweg op ja klikken en die persoon is geblokkeerd. Gelukkig nog maar een paar keer hoeven doen, maar het heeft steeds gewerkt.

      Verwijderen
    4. Oh dat is me nooit opgevallen.
      Volgende keer beter kijken.

      Verwijderen