Ellie's Plaid Socks - SWC2024 ronde 3

Nee, dit zijn niet de garens die ik gebruikte in de ganzensokken. Er kwam even een breitje tussendoor 😀: ronde 3 van Supersock World Championship.

Deze keer hadden we de keuze tussen een sok met kabeltjes of een sok met 3 kleuren. Het zal jullie niet verrassen dat ik voor de tweede koos.

We mochten bontgekleurd garen gebruiken, dus ik ging vrolijk van start:

Ook op een zwart-wit foto hadden het roze en paars meer dan genoeg contrast, maar eenmaal een stukje gebreid, bleek dat toch niet zo te zijn:

Hier zitten roze en paarse steekjes op de naald, bijna geen verschil te zien! Dus even een duik in mijn plank met sokkenwolletjes, en ik koos voor deze:

Saaier, maar wel met een heel duidelijk contrast. Ik heb wel een thema bedenk ik me nu in de foto's bekijk, de ganzensokken zijn ook blauw, met eenzelfde contrastkleur, had ik niet eens bij stil gestaan! Tja, hoofd is niet zo helder 😂.

Met het bonte garen had ik 2aat de sokken op de naald gezet, maar ik besloot toch maar om ze één voor één te breien. Goed opgeschreven wat ik had gedaan, zodat de tweede identiek zou worden. 
Het vreemde in dit patroon vond ik, dat je bij het wisselen van de kleuren de draden niet om elkaar mocht slaan. Vreemd, want je verwacht dat er dan gaatjes zullen ontstaan. Maar op deze manier zou je jogless stripes krijgen. Dat betekent zoveel als dat je niet ziet waar de toer eindigde en je verder breide met de andere kleur. Nou, kijk eventjes op de foto hierboven, dat zie je dus wel!!

Geeft niet, als je ze aan je voeten hebt gaat niemand zitten kijken naar de zijkant, of je daar de overgang ziet. Maar wel vreemd dat dit zo speciaal in het patroon staat benoemd, aangezien het niet werkt. 

Ik vind het wel grappig bedacht dat er een 3e kleur wordt gebruikt, die loopt als 4 streepjes over de sokken. Heel handig is dat er in het patroon staat aangegeven dat je stukjes van ongeveer 1 meter moet afknippen daarvoor. Dan zit je niet zo te klooien met 3 bolletjes garen aan je breiwerk. Dat werkte goed!

En dit zijn ze dan, klaar en goedgekeurd! De foto's heb ik gisterenavond bij kunstlicht gemaakt, deze maakte ik vanmorgen:

Je moet voor zo'n wedstrijd minimaal een bepaalde maat breien, die bij mijn meestal te grote sokken oplevert. Maar met een dunne naald kreeg ik nu zowaar passende sokken!

Het is een leuk patroon. Eigenlijk wel erg eenvoudig, eventjes opletten bij de hiel, dat je op de juiste plekken meerdert, maar dat is al. Een patroontje van 4 toeren dat je steeds herhaalt, dus voor ik het wist was ik al aan de hielen toe, en daarna was het linea recta naar de tenen breien. 
Dat maakt voor mij SWC leuker dan Sock Madness. Bij die laatste vind ik de patronen vaak te gekunsteld, alsof de ontwerpster 4 technieken wilde gebruiken in 1 sok, of dat nu wel of niet logisch een geheel vormt. 
Het eerste paar sokken van dit patroon werd trouwens ter goedkeuring ingeleverd na 13 uur en 40 minuten. Ik vraag me dan toch af of zo'n breister er dan ook nog plezier aan beleeft, of alleen maar als een gek gaat zitten breien, om als eerste klaar te zijn. Natuurlijk, er zijn mensen die meedoen om te winnen, het is tenslotte een wedstrijd. Maar in dit geval brei je in teamverband, je haalt punten binnen voor je team, je wordt niet de winnaar van SWC (zoals bij SM je dat wel wordt). 

Maar goed, ieder z'n meug. Ik brei niet snel, véél langzamer dan jaren geleden, dat is het gevolg van de fibro. Maar ik brei niet om me te haasten, ik brei voor het plezier dat breien me brengt. De geestelijke en lichamelijke ontspanning die verslavend werkt. Want ja, je mag het best een verslaving noemen, ik kan me niet voorstellen dat ik zonder breiwerk zou zitten. Ben dan ook heel blij dat ik dat nog steeds kan doen. De situatie met mijn rug verslechterd nog steeds, ik tel de dagen af tot ik dan eindelijk een gesprek heb met de arts die me gaat opereren, want ik heb heel veel vragen, en die worden pas beantwoord in het gesprek met hem. 

Tot die tijd ben ik een hangjongere leun ik in de kussens op de bank of lig ik op mijn bed, kijk ik de Tour de France, brei een beetje aan sokken, en wacht ik (on)geduldig af. Het is schipperen tussen pijn en medicatie. Ik reageer vaak extreem op medicatie, ook deze keer weer. Mijn hoofd lijkt gevuld te zijn met watten, ik sla niets op, en als ik tegen Sanne praat kijkt ze me met regelmatig aan met een blik van "wat bedoel je, ik begrijp niet wat je zegt". Dan gebruik ik heel andere woorden dan ik wilde, zeg maar als iemand met afasie. Het voelt de hele dag alsof ik dronken ben, en daar houd ik niet van, ik drink nooit alcohol! Jullie willen niet weten hoe veel typfouten ik in dit stukje heb gemaakt 😠, eerst nog maar even nalezen voordat ik het online zet. Anders begrijpt niemand waar ik het over heb 😂.

Oh ja, de ganzensokken. Die zijn natuurlijk af, maar ik moet er nog foto's van maken, dus die houden jullie van me tegoed!

Fijne dag allemaal, hier schijnt het zonnetje lekker binnen, benieuwd hoe lang dat zo blijft.