Smock madness

Dit was het begin...

1 bol sokkenwol (100 gram), die ik verdeelde in 2 gelijke delen.

Dan ze opwinden tot 1 bol en steken opzetten.

Zo brei ik mijn qualifiers 2 tegelijk op 1 rondbreinaald. De qualifier heeft een leuk smock-patroontje, en heet Smock Madness.

De qualifier is het paar sokken dat je moet breien om je te kwalificeren voor de echte wedstrijd van Sock Madness.

Zondagavond heb ik de sokken op de naald gezet, en gisterenavond breide ik eraan verder.
Aan de eettafel, patroon voor me, laptop erbij om ondertussen te lezen wat andere deelneemsters schrijven, en uiteraard wil poeslief er dan ook bij (gelukkig is het geen poes die met mijn bolletje wol gaat spelen, ze lag heerlijk te slapen).

En zo zag het er vanmorgen uit, de benen zijn gebreid, klaar om aan de hielflap te beginnen.
De eerste zak stroopwafels is bijna op!
Dat is voor de grap hoor, er is een soort mythe ontstaan hoe het toch kan dat de Finse en Nederlandse deelneemsters kennelijk veel sneller breien dan andere deelneemsters. En dat zou dan komen doordat de Finse en Nederlandse deelneemsters tijdens het breien extra energie opdoen door het eten van stroopwafels (de Finnen eten uiteraard een Finse koek).
Inmiddels zijn stroopwafels in heel veel andere landen te koop, en deelneemsters maken foto's van de voortgang van hun werk, en daarbij mag dan een pak stroopwafels eigenlijk niet ontbreken.
Vandaar de stroopwafels op de foto (nee, ik heb niet dat pak bijna leeggegeten tijdens het breien, lijkt me dat je daar behoorlijk misselijk van zou worden).

Nu ligt het breien weer even stil, want vandaag moest ik werken, en morgen ook. Maar donderdag bof ik, een hele dag vrij, en er liggen niet veel huishoudelijke klusjes op me te wachten, alleen de dagelijkse voorkomende dingen, de stofzuiger even door het huisje, kortom: lekker veel tijd om het er eens van te nemen, en verder te breien aan mijn sokken.

Iedereen krijgt 2 weken de tijd om deze sokken te breien. Iedereen die een paar sokken heeft gebreid (of van elke sok voorbij de hiel is gekomen) wordt toegelaten aan de wedstrijd, en ingedeeld in een team. Ieder ander mag natuurlijk blijven mee breien, en krijgt ook alle patronen op hetzelfde moment ter beschikking, maar doet niet meer mee aan de wedstrijd. Je wordt dan cheerleader, je mag dan dus de overgebleven deelneemsters aanmoedigen.
Ik heb geen ambities voor de wedstrijd, volgens mij is dat alleen haalbaar als je geen baan hebt, en alle taken thuis aan je gezinsleven over laat. Dat is tenminste wat ik lees, er zijn serieus deelneemsters die hun partner (en kinderen) laten opdraaien voor alle huishoudelijke klussen, en zelf de hele dag gaan zitten breien, om vooral maar op tijd hun sokken af te hebben, en in de wedstrijd te blijven. Daar begrijp ik helemaal niets van! Je handwerkt toch voor je plezier?! En natuurlijk, het is een wedstrijd, ik begrijp best dat er mensen zijn die daar aan deelnemen omdat ze willen winnen, maar ik vind dit echt te ver gaan (begrijp die partners ook niet goed hoor, of zullen die weer andere hobbies hebben, die tijdrovend zijn, en waardoor de rest van het jaar de breister opdraait voor alle taken?!).