Volgorde van breien aan het Acacia Leaf vest

 Dank voor al jullie lieve reacties op mijn vorige bericht. Het vest vordert gestaag.
Het boord hield me wel wat op, want oh oh oh wat vind ik dat saai, 1 recht 1 averecht, 305 steken op een toer, en dan 36 toeren moeten breien, dat zijn heel wat steekjes 😀 (bijna 11000!).

Vervolgens moet je het boord dubbelslaan, en dan op een bepaalde manier al breiend vast maken. Die manier heet Welt Stitch. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het is gewoon een steek opnemen en die dan samenbreien met de eerste steek op je linkernaald. Daarna haal je de steek op je rechternaald daar overheen.

Zo ziet het er uit als je daarmee bezig bent. Klinkt heel eenvoudig, en dat is het ook, maar....

Er ging toch iets mis 😂, ik ging helemaal scheef. Ik heb het uitgehaald en ben opnieuw begonnen. Ik had het dubbelgevouwen boord even ruwweg vastgezet met wat garen dat ik er doorheen had gehaald.

Dat moest toch echt wat preciezer, heel wat preciezer zelfs. Derde keer scheepsrecht, deze keer heb is steeds vanaf de steek op de rechternaald de 36 toeren gevolgd, om te zien welke steek precies moest worden opgenomen.
Het kostte me wel een aantal uurtjes voordat ik het helemaal naar mijn zin had. 

Het patroon zegt dat je nu eerst de steek moet maken, maar ik zag dat een aantal andere testers eerst de mouwen eraan hebben gebreid. Ik vraag me af wat beter is. Als ik nu eerst de steek doe, valt het vest natuurlijk open, en het lijkt me dat er dan minder gewicht aan je breiwerk (mouw) hangt, dan wanneer je het dicht laat.
Dat lijkt me voor mij (voor mijn rug) prettiger.
Bovendien, het is een vest met een V-nek, als je de voorkant hebt open geknipt, zullen de schouders iets zakken. Als je eerst de mouwen breit, weet je toch niet precies welke lengte je moet breien? Als de schouders dan meer zakken dan je verwacht, zijn je mouwen te lang 🤔.

Dus ik vraag me, waarom hebben anderen niet het patroon gevolgd? Ik zie er geen aantekeningen over bij hun projecten. Dat ga ik eerst maar eens in de groep vragen. En gelijk vragen naar wastips. Ik gebruik altijd Eucalan om mijn breiwerk te wassen, in lauwwarm water. Maar op Ravelry lees ik bij dit garen dat mensen heet of juist koud water adviseren, en ook om vooral geen Eucalan te gebruiken maar afwasmiddel voor de handwas. Ja, op Ravelry kun je echt veel meer vinden dan alleen maar patronen 😀. 

Dit is trouwens één van de dingen die ik zo leuk vind aan testbreien, dat je allemaal tegelijkertijd met hetzelfde patroon bezig bent, en elkaar kunt helpen en vragen kunt stellen. De ontwerpster zelf breit met ons mee, ze heeft natuurlijk al eerder een exemplaar gebreid, maar wil in dit exemplaar vooral onze tips en ideeën toepassen, om te kunnen beoordelen wat ze in het uiteindelijke patroon wil plaatsen. Zo leuk!

Jullie zien later welke volgorde ik heb gevolgd, en ik zal jullie dan ook vertellen waarom. 

een goede dag en ik brei gewoon lekker door

Misschien komt het door de injectie die ik vorige week maandag in mijn heup kreeg.
Misschien komt het door de behandeling met stroom die ik afgelopen maandag kreeg van mijn nieuwe fysiotherapeut.
Misschien komt het door het warme weer, waar mijn lijf (de fibromyalgie) altijd helemaal door opleeft.
En misschien is het wel een combinatie van dit alles.
Maar wat de oorzaak dan ook was, ik had gisteren een goede dag!!!

Nee, ik was niet in staat om een fijne wandeling door het bos en over de heide te gaan maken. Niet eens een klein stukje lopen door de straat. Maar.... ik had minder pijn in mijn heup dan ik het afgelopen jaar heb gehad. En dat is heel erg fijn!!!

Ik vind het zo ontzettend lief hoe jullie met mij meeleefden de afgelopen 13 maanden (ik ben sinds half mei vorig jaar niet meer aan het werk). Dus nu ik zo'n goede dag achter de rug heb, moet ik dat natuurlijk ook even met jullie delen!

Ik vind het heerlijk, deze warmte. Nee, ik houd niet van een hoge luchtvochtigheid, maar het kan mij niet warm genoeg zijn. Het lijkt, als het zeg maar boven de 25 graden komt, dat mijn spiertjes worden gesmeerd, alsof er overal wat naaimachine-olie is aangebracht zodat het nu allemaal wat soepeler voelt. 

Toen ik vanmorgen opstond voelde het minder goed dan gisteren, en dat is niet zo vreemd, aangezien er regen en onweer aankomen. Tja, mijn lichaam reageert nu eenmaal flink op het weer.

Geen probleem, ik geniet nog helemaal na van gisteren. En het is nu iets minder, maar nog altijd veel beter dan heel veel dagen die achter me liggen.

Ik verdraag de warmte heel goed, krijg er energie van. Als al mijn collega's lamlendig de dag probeerden door te komen, ging ik de winkel verbouwen, slepen met meubels, emmers verf, tuinhout, noem maar op. Ze begrepen daar niets van.
Ik legde dan altijd uit, dat ik me de rest van het jaar voel, zoals zij zich voelden op zo'n dag. Want zo is het voor mij, met fibromyalgie. Maar nu geniet ik nog lekker even, met volle teugen, van een soepeler lijf en minder pijn 🎉.

Ondertussen brei ik lekker aan een testknit, een vest geheel met kleurwerk, en een steek (ieks!). Het pand is bijna af, dan de mouwen breien, en daarna ga ik het eerst wassen en blocken, voordat de schaar eraan te pas komt. Ik brei het met een garen dat in het patroon wordt geadviseerd, en dat ik al heel lange tijd wilde proberen.
Nu had ik een goed excuus om het te kopen, maar ja, online kleuren uitkiezen vind ik heel lastig. Samen met Sanne heb ik een hoofdkleur gekozen, maar ik bleef twijfelen. Dus tenslotte "iets" meer gekocht dan dat ik nodig had:

Je kunt dit garen kopen op cakes van 50 gram, of cones van ongeveer 500 gram. De cones zijn een stuk goedkoper. Bovendien kregen de testknitters van het patroon ook nog eens een kortingscode van maar liefst 20%!
Ik besloot toch maar wat extra kleurtjes te bestellen, dan zat er vast wel eentje bij die ik voor dit patroon wilde gebruiken. De 2 cones die op de foto hierboven onderin liggen zijn de kleuren die we kozen, zoals je ziet is de linker cone best wel rood.
Dit is hoe het op de website staat:

Ik weet niet of jullie goed het verschil kunnen zien, maar ik verwachtte een meer terracotta-kleurig garen. Het komt ongetwijfeld goed van pas in een volgend project, maar is niet wat ik voor ogen had voor dit patroon. Ik gebruik nu de kleur Goldcrest, de cone rechts bovenaan. Even een sneak peak van het vest:

Ik beloof dat ik snel een volgend berichtje zal plaatsen, en dan krijgen jullie meer te zien van dit mooie patroon, en van mijn exemplaar.

Voor diegenen die net als ik genieten van de warmte, geniet er vandaag nog maar lekker van! En voor alle anderen: wees gerust, morgen is de hitte voorbij.

SWC Ronde 2 en injectie in mijn heup

Afgelopen maandag werd ik aan het einde van de middag in het ziekenhuis verwacht, voor een injectie in de slijmbeursontsteking in mijn heup.
Met behulp van echo wordt exact bepaald waar moet worden geïnjecteerd.
De injectie is niet heel prettig, maar ach, hopelijk ga ik er wat aan hebben en kan ik de komende tijd wat beter uit de voeten.

Mijn lichaam reageert over het algemeen óf helemaal niet op medicatie óf vertoont alle bijverschijnselen die mogelijk zijn allemaal tegelijk! En dit keer is het alles!!
Dat betekent o.a. dat mijn inwendige thermostaat totaal ontregeld is, het ene moment ben ik letterlijk aan het klappertanden van de kou en even later heb ik het ontzettend warm, en dat gaat zo de hele dag door. Tel daarbij wat dingen zoals hoofdpijn, benauwdheid en misselijkheid op, en je hebt een plaatje van hoe ik me nu voel 😒.

Afgelopen maandag ging ook ronde 2 van SWC van start. We weten vooraf wel de startdata van de rondes, maar niet het tijdstip. Omdat ik 's morgens ook al een afspraak bij de fysiotherapeut had, had ik helemaal nog niet op Ravelry gekeken, om te zien of de nieuwe patronen al online stonden. Ik wist dat ik waarschijnlijk wel weer ziek zou worden door de injectie, dus hield er rekening mee dat ik deze ronde zou overslaan.

Gisterenmorgen toch maar even kijken, welke patronen er voor deze ronde zijn.

We worden verwend, alweer 3 patronen om uit te kiezen!!
Eentje was een heel simpel patroon, gebreid vanaf de teen (mijn voorkeur) en met een heel klein beetje kleurwerk, maar vooral simpel tricotsteek.
Normaal gesproken vind ik dat echt saai, tricotsteek in 1 kleur, maar nu ik me best beroerd voelde, leek me dit het ideale patroontje om te breien, op de momenten dat ik me even wat beter voelde. Dus ik pakte twee restjes sokkenwol, een donkerblauwe Drops Fabel en een lichtblauwe Durable Soqs. Het bleek echt een goede oplossing om de afgelopen 2 dagen door te komen, beter dan alleen maar ziek op bed liggen.

Ik breide de sokken 2aat (2 tegelijk op 1 rondbreinaald). Dat heeft echt mijn voorkeur, zo worden je sokken identiek zonder dat je eindeloos toeren moet tellen, en je kunt nooit last krijgen van SSS (Second Sock Syndroom: je hebt 1 sok en dan heb je helemaal geen zin om nog eens precies hetzelfde te gaan breien, waardoor je blijft zitten met 1 sok 🤣).

Vanavond na het eten breide ik de boordjes eraan, maakte ik foto's voor mijn Ravelry-pagina en liet de moderators via het speciale formulier weten dat ik mijn sokken af had.
Binnen drie (3!) minuten kreeg ik antwoord dat ze waren goedgekeurd!!

Bij ronde 1 was ik de derde die een paar sokken volgens dat patroon af had, en dat leverde 16 punten op voor mijn team (Zandvoort). Nu eindigde ik als zesde, en verdiende 14 punten. Helemaal niet slecht, ik vind het veel leuker om te scoren voor een team dan bij een individuele wedstrijd.

Inmiddels hebben jullie de sokken van alle kanten kunnen bekijken 😉.
Ik ga nog even bekijken hoe de lengte van de benen me bevalt. Je moet tussen de 2 motiefjes 120 toeren hebben gebreid, en mag daarbij zelf bepalen waar je de hiel plaatst. Doordat ik een kleine schoenmaat heb, kan ik niet zoveel toeren op de voeten kwijt, en daardoor blijven er relatief veel toeren over voor de benen. De benen hebben nu een beetje een tussenlengte, te lang voor sokken, te kort voor kniekousen. Dus wellicht dat ik na een paar keer dragen er toch voor kies om er wat toeren bij te breien zodat het kniekousen worden (of haal ik juist wat uit).

Ik was bezig met een test knit, dit keer voor een all-over kleurwerk vest. Ook al vind ik kleurwerk heerlijk ontspannend breien, ik wacht er even mee om daarmee verder te gaan. Ik merkte namelijk dat ik wat strakker dan anders breide deze 2 dagen. 
Ik wil natuurlijk niet dat ik straks in het vest kan zien welke toeren ik heb gebreid tijdens de dagen na de injectie 🤭.

Zesty Tee klaar

 

Hier is ze dan, de Zesty Tee. 
Het is een ontwerp van Jazzy Jessy, een ontwerpster die ik niet kende, maar die ik zeker in de gaten blijf houden. Ik ben heel tevreden over dit patroon en ze is heel erg aanwezig en aanspreekbaar in het overlegdraadje, wat ik zeer waardeer in een ontwerpster. Ik zag een foto van haar shirt, en daarbij een oproep voor test-knitters. 

Dat zag er leuk uit! Verschillende steken, een mooi lace-randje onderaan, en ook nog met meerdere kleurtjes. Dus ik meldde me aan, en mocht testen.

Wat mij niet was opgevallen op de foto, was dat er aan de zijkanten een kabelpatroontje loopt, waar meerderingen in zijn verwerkt. Hierdoor krijgt het truitje een A-lijn, het loopt naar beneden toe wat breder uit. En ook dat zie ik niet op de foto die bij het patroon hoort.

Dit truitje werd een echte stash-buster voor mij. Hierboven de garen die ik aanvankelijk klaar had gelegd. De beide zalm/koraal-kleurige garens zijn Drops Flora, waarvan ik uiteindelijk alleen de zachtere kleur heb gebruikt. Het was overgebleven van een trui die ik breide in 2021.
Het garen linksboven haalde ik uit, zoals jullie al hebben gelezen in mijn vorige berichtje. De garens links en rechts onderin had ik al heel veel jaren in mijn bezit.
Ik kocht in 2011 (!) op Marktplaats 2 dozen vol garens en fournituren. Een Belgische meneer was de woning van zijn overleden moeder aan het leeghalen, en die dozen had ze jarenlang op zolder bewaard. Wat er in zat was wat zij had overgehouden nadat zij haar handwerkwinkel had gesloten. Waar die winkel was en wanneer ze die sloot weet ik zo niet meer, maar het was toen dus al oud garen.

Dit zijn de foto's die ik ervan maakte. Lang leve Ravelry, want daar staan deze foto's opgeslagen bij het project dat ik ervan maakte in 2012:

Het is de Must-have-cardigan, een gratis patroon op Ravelry want ik best nog eens wil maken. Ik breide het met dubbele draad (van elk garen een draad), en ik heb het veel gedragen, totdat het in een te warme was meedraaide in de wasmachine...
Ik had nog wat van beide garens overgehouden, en dat is nu helemaal verwerkt in mijn nieuwe truitje.

Ik heb het een Eucalan-badje gegeven, en het droogde natuurlijk supersnel op de blok-matjes. Vandaag heb ik het gedragen, het zit heerlijk! 

Nou vooruit, ook nog even een fotootje van hoe het eruit ziet in levende lijve:

Ik probeerde zoveel mogelijk rechtop te staan, en had mijn krukken even buiten beeld geparkeerd, ik sta er dus wat krampachtig bij, maar het is wat het is.
Ik heb er een heerlijk truitje bij, lekker wat restjes garen opgebruikt, en door het warmere Drops Flora garen (65% wol 35% alpaca) kan ik toch een shirt met korte mouwtjes dragen op een warme dag als vandaag. Ik verwacht echter dat ik het toch vooral zal dragen als een soort slipover, met een shirt met lange mouwen eronder 😉.

Ik wens jullie allemaal een fijn weekend. Sterkte voor degenen die niet zo goed de warmte verdragen!

Gelukkig heb ik geen hekel aan uithalen

 Gelukkig heb ik geen hekel aan uithalen van haak- of breiwerk....

Ik ben ooit eens een zomertruitje gaan haken...

Dat lag onafgemaakt in de kast. Toen ik een oproep zag langskomen voor het testen van een zomertruitje besloot ik dit uit te halen en het garen te gebruiken voor die testknit. Het ging deels om heel oud garen, dat ik kocht in 2011, te weten Lain Arena (het beige garen) en Gedifra Leola (het gespikkelde garen). 

Het is een heel fijn patroon om te breien, afwisselend doordat er verschillende steken worden gebruikt. Het voorbeeld is ook met meerdere kleuren gebreid, maar er zijn testbreisters die 1 garen voor het hele truitje gebruiken.

Het Gedifra garen heeft allerlei kleurtjes, waaronder exact hetzelfde zalm als de Drops Fabel. Bovendien zit er een glittertje in. Daar houd ik niet zo van, maar voor een zomers truitje leek het me erg geschikt, leek als het zonnetje erop schijnt.

Dat gllittertje is natuurlijk een metaal, en dat is wat stugger, waardoor het truitje wat vreemd ging uitstaan en niet soepel viel.

Bovendien, het patroon bleek een verrassing te bevatten. Wat helemaal niet te zien was op de foto die bij de oproep stond, is dat er in de zijnaden een lace- en kabelpatroon zit, waardoor het truitje een A-lijn krijgt. Ik had die A-lijn wel gezien, maar was ervan uit gegaan dat het gewoon door meerderingen werd gecreëerd.

Je moet echt heeeeeeel goed kijken wil je dat mooie patroontje zien in dit bonte garen...
Ik denk dat vaste lezers het al begrijpen: vanmorgen heb ik het gedeelte met het Gedifra garen uitgehaald. Ik heb van beide andere kleuren nog voorraad, hopelijk genoeg om het truitje daarmee af te maken. Dan worden de zijnaden ook mooi zichtbaar.

Maar, nu eerst naar de fysiotherapeut. En ik vrees dat het daarna weer plat liggen wordt. Dat heb ik gisteren bijna de hele dag moeten doen. Had me zo verheugd op het weekend, heel warm weer, dat is heel fijn bij fibromyalgie. Maar vocht is dan weer niet fijn. En mijn rug vond beide niet leuk, dus helaas veel tijd plat moeten liggen. Nou ja, kan ik vanmiddag op het gemak berekenen of ik ga uitkomen met deze 2 garens, of dat ik toch nog een derde ga toevoegen.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!

1e ronde SWC: lelijke paarse sokken

Mijn lievelingskleur is paars. 
Mijn Ravelrynaam is paarsedraad, en zo heette ook mijn vorige blog.
In het eerste jaar dat wij hier woonden werd ik telkens blij verrast door de paarse bloemen in onze tuin. Toen we het huis bezichtigden lag er een dik pak sneeuw in de tuin, dus we hadden geen idee van wat er allemaal in stond.

Toch zien jullie de kleur niet veel voorbij komen in mijn handwerk. En dat komt doordat het een kleur is die mij niet zo goed staat. Een jaar geleden breide ik nog een trui in paars, maar jullie waren het met me eens: staat me niet goed (zeker niet in combinatie met het geel als bijkleur).

Dit is een streng garen die ik in januari 2016 won in de Rest-End Gruppe op Ravelry. Prachtige handgeverfde merinowol, wat ik te mooi vond voor een paar sokken. Bovendien zou ik nooit 2 identieke sokken ermee kunnen breien vanwege het kleurverloop, en 2 ongelijke sokken zouden me waarschijnlijk storen.
Ik besloot er toen een zomertopje van te breien:

Ik droeg het nooit, het model zat niet prettig, maar vooral, ik draag een mouwloos topje echt alleen op hele hete dagen, en dan was deze merinowol te warm!

Dus ik haalde het truitje ooit een keer uit, garen gewassen, opgespannen en op cakes gedraaid. En zo lag het jaren te wachten op het juiste patroon.

Dat kwam vorige week, als patroon in de eerste ronde van SWC.
Het patroon heet me-too-me-too.
Mooi? Nee, absoluut niet!! Waarom ik het dan toch ging breien? Ik vond het intrigerend, en het leek me een leuke uitdaging! Dit patroon vraagt om garen in meerdere kleuren, liefst kleuren die echt tegen elkaar afsteken.
Je breit een eenvoudige sok, helemaal in tricotsteek, maar..... je gaat de contrastkleur niet breien, althans niet in tricotsteek.

Wat je dan wel doet kan ik hier niet vertellen, omdat het nu eenmaal niet om een gratis patroon gaat (i.i.g. op dit moment niet), maar uiteindelijk krijg je 2 verticale strepen in die contrastkleur in je sok. 

Het was ver uit mijn comfortzone, want zoals ik al schreef, ik houd van identieke sokken, en ik wist bij voorbaat al dat ik die niet ging krijgen. Maar dat zou ook al niet lukken als ik volledig tricotsteek zou breien, door het kleurverloop.

Tijdens het breien kun je aardig wat lussen aan de binnenkant van je werk hebben hangen, maar uiteindelijk verwerk je die allemaal.

Het was een verrassend leuk werkje om te breien. Moeders mooiste zijn de sokken zeker niet geworden, maar daar ging het mij dan ook niet om. Ik wilde dit gewoon eens proberen, en na 9 jaar wist ik inmiddels wel dat, hoe mooi het garen ook op de streng leek, ik hiermee nooit iets zou kunnen breien dat ik echt mooi zou vinden.

In dit geval ging het dus puur om het proces, niet om het resultaat. 

Jullie zien het, ongelijke sokken. Maar wat was het leuk om een keer te doen!
Veel mensen die breien, gaat het om het eindresultaat, dat wordt ook wel projectbreisters - projectknitters genoemd. Anderen breien om het breien op zich, om verschillende technieken te proberen, en het boeit ze niet echt of er überhaupt een resultaat uit komt. Dat heet dan procesbreisters - procesknitters.
Wat ik ben? Een combinatie, maar meestal toch een projectbreister.
Ik vind het leuk om van tijd tot tijd nieuwe technieken uit te proberen, zoals met deze sokken, en daarbij doet voor mij het eindresultaat er niet/minder toe.
Maar meestal brei ik een patroon, omdat ik een foto heb gezien van het eindresultaat, en dat mij aansprak. Die trui, dat vest of die sokken vind ik mooi en wil ik ook graag breien, meer dan dat de techniek mij aanspreekt.

En deze lelijke sokken? Ach, ik had ze al een halve dag af toen ik me bedacht dat SWC natuurlijk ook een wedstrijd is 😂! Oh ja, dan toch nu maar foto's maken in plaats van morgen 🤭 en het formulier van SWC invullen zodat de mods weten dat ik mijn sokken af heb. Binnen een kwartier kreeg ik bericht dat ze waren goedgekeurd, en dat ik als 3e was geëindigd voor dit patroon.
Dat levert flink wat punten op voor ons team (ik zit in het Nederlandstalige Team Zandvoort), maar hoeveel punten wist ik eerlijk gezegd niet. Tja, iets met niet competitief zijn 😉. Gisterenavond vertelde een teamgenootje me dat ik 16 punten heb behaald (#1 krijgt er 20, #2 18, #3 16, en zo door).

Ik had dit weekend koude voeten, en heb de sokken aangetrokken. Heerlijk warm! Dus ze verdienen toch wel hun plekje in mijn sokkenla, ik moet gewoon niet teveel naar mijn voeten kijken 😁.

En speciaal voor Jenneke en Betsy hierbij een sneakpeak van mijn zomertruitje:

Midge, een testknit voor Olga Putano

Ontwerpers vinden het fijn om, voordat ze hun nieuwe ontwerp te koop aanbieden, er zeker van te zijn dat er geen rare fouten of onduidelijke instructies in hun ontwerp staan. Of dat een ontwerp prima is voor maat S maar totaal niet past in maat XL.
Daarom laten ze een aantal mensen hun patroon testen, nog voordat het ontwerp te koop komt (in het Engels: test knit).
Vaste lezers weten het wel, ik vind het erg leuk om mee te doen aan test knits. En de meeste tests zijn ontzettend leuk!! Een enthousiaste groep breisters, die soms kleine suggesties doen om een tekst iets te verduidelijken, soms hele berekeningen loslaten op hun model, om e.e.a. kloppend te maken. Die foto's laten zien in de (meestal besloten) groep, van zowel hun garens als hun project (en soms ook van andere dingen, zoals de huisdieren die voorbij komen in de test knit waar ik nu aan deelneem).

Dit is Midge, een ontwerp van Olga Putano, een ontwerpster waar ik al eerder de brick-lane-sweater voor heb getest. Zij heeft een twintigtal patronen die gaan verschijnen in een boek, en 2 daarvan waren truien met kleurwerk. Ik meldde me voor beide aan, en had het geluk voor eentje te worden uitgekozen.

We kregen het patroon op 23 maart en moesten de trui vóór eind mei af hebben.
Ik gebruikte garens uit mijn voorraad:

- Drops Baby Merino als hoofdkleur (kleurnummer 56 Tangerine)
- Jamieson & Smith 2-ply Jumper Weight (kleurnummer 87, een mix van paarstinten)
_ Hobbii Manaya, kleurverloop in dezelfde oranje en paarse kleuren, maar ook met bordeauxrood en groen

De trui wordt van beneden naar boven gebreid. Ik begon met de mouwen, want ik wilde dat ik daarin exact hetzelfde kleurverloop zou krijgen. Gemakkelijk, ik had 2 bollen, dus zocht ik hetzelfde punt in de kleur op, en breide de mouwen tegelijkertijd (op 1 rondbreinaald, net zoals ik het liefst sokken brei). Zo werden de mouwen identiek.

De uitdaging die volgde, was om in de romp de strepen even hoog te maken.
Als ik gewoon met 1 bol zou gaan breien, zouden de strepen veel sneller van kleur veranderen dan in de mouwen. Logisch, de mouwen zijn smaller dus daar brei je 2-3 rondes met evenveel garen als 1 ronde in het lijf.
Ik besloot om en om te breien, steeds een toer met bol 1, dan een toer met bol 2, bol 1, bol 2 enzovoorts, en daarmee kregen de strepen ongeveer dezelfde hoogte als in de mouwen 🎉.
Ik had daardoor wel 4 draden aan mijn breiwerk hangen. Voor veel breisters is dat een verschrikking, want de draden raken snel in de war. Maar ik houd van breien met meerdere kleuren, en ik hoefde geen enkele keer de draden te ontwarren.
Ik brei Engels, dus ik houd al mijn garens in mijn rechterhand en "werp" de draad om de naald, daarbij lettend of de draad onderlangs of bovenlangs de andere draden moet in verband met kleurdominantie. Heb ik al gezegd dat ik kleurwerk breien ontzettend leuk vind 😂 ?

Hier had ik de 3 delen even naast elkaar gelegd, om te zien of mijn kleurkeuze me beviel.  Ik had bewust in het lijf niet de kleuren herhaald zoals in de mouwen, maar gekozen om te beginnen met paars en rood, omdat ik vreesde dat het anders saai zou worden. En dan vanaf de oranje streep zou ik de kleuren wel gelijk laten lopen, zodat het goed samen zou komen in de pas. Dat pakte prima uit.

Klinkt allemaal goed hè? Maar.... ik ben niet zo blij met het ontwerp, en hier laat ik je zien waarom:

Het ontwerp met de blokjes in kleur loopt door tot aan de raglan, en daardoor zie je het donkere garen door het lichtere oranje heen. Donker en licht garen verwisselen lost dit niet op, want bij het model van Olga zelf is het ook goed te zien (even op de foto klikken om hem te vergroten, dan kun je het beter zien, het wit schijnt door het steenrood):

En nee, van een afstandje ziet het er niet beter uit 😢. Wassen en blocken hielp wel wat, maar je blijft het toch zien.
Mocht ik de trui nog eens breien, zou ik de incomplete blokjes weglaten, dan raakt het kleurwerk niet de raglan-steken, en voorkom je dit probleem.

Helaas stond Olga niet open voor aanpassingen, dus heb ik de trui volgens patroon gebreid. Dat is nu eenmaal de andere kant van testen van een patroon, soms zit er iets in dat ik zou aanpassen als het niet om een test zou gaan, dus als ik zelf het patroon had gekocht na publicatie. Maar goed, dat kan ik altijd doen mocht ik de trui nog eens breien. Voor gewoon een alledaagse trui vind ik het prima.

Ik begon deze trui op 25 maart en 21 april was 'ie af. Het patroon dat ik koos als bedankje is dancing-nancies).

Ga ik nog eens testen voor Olga? Driemaal scheepsrecht, dus waarschijnlijk wel.
Het is jammer dat ze nauwelijks aanwezig is in testgroepen, en erg bot reageert op vragen en suggesties, maar ik vind haar ontwerpen heel fijn om te breien.
Ik heb voor beide testknits een ander ontwerp van haar cadeau gekregen, dus ik kan sowieso met die patronen aan de slag als ik weer iets van haar hand wil breien. Op dit moment brei ik een andere testknit, een zomertruitje.
En natuurlijk loopt SWC, daar heb ik eerder deze week me geplaatst voor ronde 2. Ga ik jullie over bijpraten in een volgend bericht.

Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier schijnt heerlijk het zonnetje, er is al een was gedraaid en Sanne heeft hem lekker buiten gehangen. Fijne 2e Pinksterdag!