Oh, wat is het opeens lekker weer geworden! Gisteren scheen de zon volop, vandaag dan weliswaar even bewolkt, maar de vooruitzichten zijn volop zon, geen neerslag, en temperaturen die de dubbele cijfers kunnen halen!
Ik kreeg vanmorgen gelijk voorjaarskriebels. Laatst had het hier flink gewaaid, en het blad was vanaf de camping onze tuin in gewaaid. Het terras bij ons huisje lag vol, en dat heb ik vanmorgen eerst eens allemaal weggehaald Zo, ons straatje ziet er weer keurig netjes uit!
Ons schuurtje staat naast een heg, en in de hoek hebben een plantenrekje staan. Dat is een hoekje waar het blad zich graag verzameld.
Ik had het rekje al leeg gehaald, toen ik me bedacht dat er natuurlijk wel even een fotootje voor hier gemaakt moest worden.
En zo ziet het hoekje er nu weer uit. Netjes opgeruimd, klaar voor het voorjaar!
De potjes staan nog ondersteboven, kunnen ze niet zo snel kapot vriezen, mocht het weer toch nog omslaan. Ik zag gisteren op weg naar mijn werk alweer dat er bakken met violen te koop werden aangeboden, hm, dat ga ik toch nog maar niet doen, want al lijkt het nu wel voorjaar te worden, je weet het maar nooit, we zitten tenslotte nog niet eens op de helft van februari!
Van harte welkom op mijn blog. Hier schrijf ik over al die dingen die voor mij het leven leuk(er) maken, vandaar de titel Een leuk leven. Be who you are and say what you feel because those who mind don't matter and those who matter don't mind
Volgers
woensdag 13 februari 2019
zondag 10 februari 2019
even wat van me laten horen
Ik ben er nog hoor! Dank jullie wel voor de tips over Google en Blogger, daar ga ik eens goed naar kijken. Maar nu even niet. Heb een drukke week achter de rug, en het kwam er gewoon niet van om te bloggen.
Zoals jullie weten, doe ik dit jaar voor het eerst mee met Sock Madness. Er worden heel veel berichtjes geplaatst, en iedereen die al vaker mee deed, waarschuwt iedereen die nieuw is, om vooral niet alles proberen te lezen, want dan kom je gewoon niet aan breien toe, haha.
Ben ik zeker niet van plan hoor, heb er geen tijd voor en geen zin in.
Maar sommige dingen zijn wel erg grappig.
Veel mensen zijn alles aan het voorbereiden, de materialenlijst is uit, en iedereen kijkt of hij/zij de juiste garens, naalden enz. op voorraad heeft.
En alles wat (volgens deelnemers) kan helpen bij het breien, zoals voldoende voorraad chocolade, koffie en stroopwafels! Ja echt, Ravelry is internationaal, maar bij de SM hoor je gewoon stroopwafels in huis te hebben, voor de broodnodige energie.
Nu heb ik stroopwafels nooit gelinkt aan energie, ja, suiker, heel veel suiker, maar geen adrenaline.
Het is grappig om te zien en te lezen, wat mensen over de hele wereldbol doen, om toch vooral stroopwafels in huis te hebben.
Nou, dan heb ik een makkie, die verkopen we gewoon op mijn werk!
En laat ik gisterenmorgen nu toch zo dom zijn geweest, om mijn broodtrommel thuis te laten staan! Ik had mandarijntjes in mijn tas gedaan, maar de broodtrommel gewoon op het aanrechtblad laten staan. Is me echt nog nooit gebeurd. Maar ja, een hele dag werken op een paar mandarijntjes, is geen optie. Dus wat doe je dan?
Een pakje klusstroopwafels kopen!
Gisterenavond eens in mijn restjes garen gekeken, en 13 restjes uitgezocht voor de warm-up sok.
Want voordat het echt los barst, is er een opwarmsok. Die hoef je nog niet exact volgens het patroon te maken. Je mag afwijken van de hoeveelheid gebruikte garens, de naalddikte, de maat van de sokken enz., het is gewoon bedacht omdat veel deelnemers er voor de start voor zorgden dat ze hun naalden vrij hadden, alle WIP's afgemaakt hadden, en dan zaten te wachten op de start. En ja, een (sokken)breister houdt er niet van om geen enkele sok op de naalden te hebben staan, haha.
De opwarmsok blijkt een sok te zijn waarbij je 13 restjes garen verwerkt (maar daar mag dus vanaf worden geweken). Ik vind, zoals jullie allemaal weten, niets zo leuk dan met (heel) veel verschillende kleurtjes te breien in een project, dus dit is voor mij echt de perfecte opwarmer!
Deze restjes heb ik gekozen:
Ik ben gelijk begonnen, tijdens het kijken naar De Mol. Vanmorgen alle garens op de foto gezet.
Tussen de buien door al een ommetje gemaakt, nu regent het weer, vandaag verder niets op de agenda, dus ik ga lekker me verdiepen in het patroon wat er in de sokken gebreid wordt.
Fijne zondag allemaal!
Zoals jullie weten, doe ik dit jaar voor het eerst mee met Sock Madness. Er worden heel veel berichtjes geplaatst, en iedereen die al vaker mee deed, waarschuwt iedereen die nieuw is, om vooral niet alles proberen te lezen, want dan kom je gewoon niet aan breien toe, haha.
Ben ik zeker niet van plan hoor, heb er geen tijd voor en geen zin in.
Maar sommige dingen zijn wel erg grappig.
Veel mensen zijn alles aan het voorbereiden, de materialenlijst is uit, en iedereen kijkt of hij/zij de juiste garens, naalden enz. op voorraad heeft.
En alles wat (volgens deelnemers) kan helpen bij het breien, zoals voldoende voorraad chocolade, koffie en stroopwafels! Ja echt, Ravelry is internationaal, maar bij de SM hoor je gewoon stroopwafels in huis te hebben, voor de broodnodige energie.
Nu heb ik stroopwafels nooit gelinkt aan energie, ja, suiker, heel veel suiker, maar geen adrenaline.
Het is grappig om te zien en te lezen, wat mensen over de hele wereldbol doen, om toch vooral stroopwafels in huis te hebben.
Nou, dan heb ik een makkie, die verkopen we gewoon op mijn werk!
En laat ik gisterenmorgen nu toch zo dom zijn geweest, om mijn broodtrommel thuis te laten staan! Ik had mandarijntjes in mijn tas gedaan, maar de broodtrommel gewoon op het aanrechtblad laten staan. Is me echt nog nooit gebeurd. Maar ja, een hele dag werken op een paar mandarijntjes, is geen optie. Dus wat doe je dan?
Een pakje klusstroopwafels kopen!
Gisterenavond eens in mijn restjes garen gekeken, en 13 restjes uitgezocht voor de warm-up sok.
Want voordat het echt los barst, is er een opwarmsok. Die hoef je nog niet exact volgens het patroon te maken. Je mag afwijken van de hoeveelheid gebruikte garens, de naalddikte, de maat van de sokken enz., het is gewoon bedacht omdat veel deelnemers er voor de start voor zorgden dat ze hun naalden vrij hadden, alle WIP's afgemaakt hadden, en dan zaten te wachten op de start. En ja, een (sokken)breister houdt er niet van om geen enkele sok op de naalden te hebben staan, haha.
De opwarmsok blijkt een sok te zijn waarbij je 13 restjes garen verwerkt (maar daar mag dus vanaf worden geweken). Ik vind, zoals jullie allemaal weten, niets zo leuk dan met (heel) veel verschillende kleurtjes te breien in een project, dus dit is voor mij echt de perfecte opwarmer!
Deze restjes heb ik gekozen:
Ik ben gelijk begonnen, tijdens het kijken naar De Mol. Vanmorgen alle garens op de foto gezet.
Tussen de buien door al een ommetje gemaakt, nu regent het weer, vandaag verder niets op de agenda, dus ik ga lekker me verdiepen in het patroon wat er in de sokken gebreid wordt.
Fijne zondag allemaal!
donderdag 7 februari 2019
Google+ vraag
Kan iemand me uitleggen wat er nu weer aan de hand is met Google+ en blogs?
Ik zie opeens een waarschuwing staan, als ik een nieuw bericht wil schrijven, maar het is me niet echt duidelijk wat er gaat gebeuren.
Wat ik er uit op maak, is dat reacties die via Google+ zijn geplaatst, zullen verdwijnen.
Maar hoe ik die dan zou moeten bewaren, staat er niet bij.
Iemand die er meer van weet, en kan uitleggen wat ik eventueel wel of juist niet moet doen?!
Alvast bedankt voor je hulp!
Ik zie opeens een waarschuwing staan, als ik een nieuw bericht wil schrijven, maar het is me niet echt duidelijk wat er gaat gebeuren.
Wat ik er uit op maak, is dat reacties die via Google+ zijn geplaatst, zullen verdwijnen.
Maar hoe ik die dan zou moeten bewaren, staat er niet bij.
Iemand die er meer van weet, en kan uitleggen wat ik eventueel wel of juist niet moet doen?!
Alvast bedankt voor je hulp!
dinsdag 5 februari 2019
een blauwtje lopen
Ik vroeg jullie hulp, bij het combineren van kleuren. Dit ene kaartje hierboven gebruiken, en dan de rest alleen met donkerblauw en ecru?
De maaswol was dunner dan de Zareska, en ik breide het patroon met dubbele draad. Dat betekent eerst al het garen van het kaartje af, dan de 2 uiteinden bij elkaar nemen (daarmee ging ik aan 1 sok breien) en dan op zoek naar het precieze midden van het garen (daarmee ging ik aan sok 2 breien).
Vervolgens ging ik verder met een patroon in het donkerblauw, en ook de hielen werden die kleur.
Tja, wat toen? Het garen van dat ene kaartje was helemaal opgemaakt in de voet, en alleen verder met patroontjes in donkerblauw vond ik toch niet zo leuk, dus pakte ik er nog maar wat kaartjes maaswol bij.
Het breit altijd lekker snel vind ik , streepjes of banen, je bent benieuwd naar het resultaat en voor je het weet heb je weer een kleurtje op gebreid.
Vorige week waren ze al af hoor, maar ik moest de draadjes nog wegwerken. Dat lukte toen niet, maar gisterenavond kon ik wel weer uit de voeten (of eigenlijk is het dan uit de handen) met een maasnaald.
En nu zijn ze helemaal af!
Ze wegen samen 64 gram en zijn tegelijk gebreid op 1 rondbreinaald nummer 3.
Ik heb nu even geen sokken meer op de naalden staan. En dat houd ik waarschijnlijk ook even zo.
Want de voorbereidingen voor de Sock Madness zijn gestart!!!
Gisteren kwam de materialenlijst uit. Daarop staat precies aangegeven wat je nodig hebt aan materialen. En dan moet je niet alleen denken aan naalddikte en sokkengaren, maar er kunnen ook allerlei andere dingen tussen staan. Zoals: 1 toiletrol! Ja echt, benieuwd hoe die van pas gaat komen!
Het enige materiaal wat ik tegenkwam wat ik echt nog nooit gebruikt heb in een paar sokken, zijn kralen.
Ik zie dat bij veel sokken de naalddikte 2,25mm staat. Hm, die heb ik niet, ik heb wel 2 en 2,5.Misschien de komende periode gebruiken om de stekenverhoudingen uit te proberen?
En natuurlijk de niet-effen bollen splitsen in 2 identieke bollen, zodat ik daar geen omkijken meer naar heb als SM13 eenmaal is gestart.
(SM wordt dit jaar dus al voor de 13e keer georganiseerd; ik deed nooit eerder mee, maar vind het wel grappig, 13 speelt best een rol in mijn leven; ik noem het niet mijn geluksgetal, maar belangrijke dingen in mijn leven (waar ik zelf geen invloed op had) gebeurden vaak op de 13e, bijvoorbeeld:
- mijn moeder was 13 augustus uitgerekend van mij
- ik werd op 13 maart gedoopt (half jaar oud dus ik heb daar zelf geen rol in gehad)
- ik werd op 13 oktober met zwaailicht en sirene afgevoerd naar het ziekenhuis, acute blindedarmontsteking en mijn buikvlies stond op springen
Juist omdat 13 zo vaak terug kwam in mijn leven, leek het me leuk om op vrijdag de 13e te trouwen. Ik ben totaal niet bijgelovig, en mijn vriend was dat ook niet, dus trouwden we inderdaad op vrijdag de 13e. Hm, niet zo slim achteraf, die 13 had te maken met dingen die ik niet kon plannen (haha)
maandag 4 februari 2019
douchen
Weten jullie nog, dat ik vertelde dat onze geiser uit elkaar geknald was?
Dat was op 3 oktober.
Het plaatselijke installatiebedrijf kwam langs om de geiser te maken, maar kregen hem met geen mogelijkheid aan de gang.
Contact opgenomen met de leverancier, met de vraag of zij wellicht een servicedienst hebben, en naar de geiser konden komen kijken.
Nee dus, de geiser moest maar worden opgestuurd ter reparatie.
MAAR.....
dan moesten ze wel eerst de aankoopfactuur hebben, zodat ze konden zien hoe oud de geiser was, en of dit nog onder garantie zou vallen.
Tja, die factuur ligt niet hier.
Ik vroeg de leverancier, of ze niet even in hun administratie de betreffende factuur wilden opzoeken.
Nou, nee dus.
Ik heb netjes aan de bewoner van mijn huis gevraagd, de factuur klaar te leggen, zodat ik die kon ophalen, maar jullie begrijpen natuurlijk wel, die kreeg ik niet mee.
Dus toen nog maar weer eens aan de leverancier alle gegevens doorgegeven (naam, bankrekeningnummer, datum van betalen) en uiteindelijk wilden ze dan toch wel op zoek gaan naar de factuur.
En mocht de geiser worden opgestuurd.
En toen begon het lange wachten.....
De installateur vroeg regelmatig hoe het ermee stond, maar steeds weer was het antwoord, dat ze er nog niet aan toe waren gekomen. Zucht!
Direct de eerste werkdag van het nieuwe jaar, vroeg de installateur opnieuw of er nou al eens naar de geiser was gekeken.
En wat denk je?
Niet dus!
Ja, ze hadden wel een doos staan met een geiser, maar ja, ze hadden geen idee van wie die was, en wat ermee aan de hand was.
Wat zeg je? Als je even in de doos kijkt, vind je alle gegevens!
Het installatiebedrijf had keurig alles in de doos meegestuurd, mijn gegevens, hun gegevens, alle mail-correspondentie die er inmiddels was gevoerd, uiteraard gegevens wat er aan de hand was, enz.
Oh, zat dat IN de doos? Ja, wij hebben alleen aan de buitenkant gekeken, daar zat niks.
Dus hebben we hem maar gewoon laten staan.
Er zou vanzelf wel iemand contact opnemen met de vraag hoe het met zijn/haar geiser was.
Ja hallo, dat had de installateur toch ook meermalen gedaan??!!
Ja, maar ze hadden niet doorgehad dat hij belde over de geiser in DIE doos!
Ja, welke anders?
Nou goed, ze hebben de geiser bekeken en gerepareerd. Het probleem was veroorzaakt door verkeerd aansluiten. Maar ze deden niet moeilijk, de klant had immers lang genoeg moeten wachten, dus lieten ze het toch maar onder garantie vallen.
Netjes, maar waarom heb ik dan zo'n onderbuik-gevoel dat het me niet zou verbazen als ze toch alsnog een rekening gaan sturen?!
Afijn, de installateur belde met het heuglijke nieuws dat de geiser terug was, en kwam hem weer monteren. Deze keer werd de geiser dus wél aangesloten zoals het hoort.
Wat heerlijk, om niet meer over de halve camping te hoeven lopen naar het sanitairgebouw, om daar, tegen betaling, een douche te nemen, maar gewoon lekker in je eigen huisje onder de douche te kunnen stappen wanneer je maar wilt!
Ik heb vanmiddag zo staan genieten, van een heerlijk warme douche op mijn stramme lijf. Dat doet echt goed, dat waarderen mijn spiertjes enorm! En het fijne is, dat ik daarna gewoon binnen kon blijven, en mijn spieren warm kon houden. Als ik vanaf het sanitairgebouw weer terug liep naar m'n huisje, door de kou, sprongen de spieren alweer in de knoop voordat ik weer thuis was!
Dat was op 3 oktober.
Het plaatselijke installatiebedrijf kwam langs om de geiser te maken, maar kregen hem met geen mogelijkheid aan de gang.
Contact opgenomen met de leverancier, met de vraag of zij wellicht een servicedienst hebben, en naar de geiser konden komen kijken.
Nee dus, de geiser moest maar worden opgestuurd ter reparatie.
MAAR.....
dan moesten ze wel eerst de aankoopfactuur hebben, zodat ze konden zien hoe oud de geiser was, en of dit nog onder garantie zou vallen.
Tja, die factuur ligt niet hier.
Ik vroeg de leverancier, of ze niet even in hun administratie de betreffende factuur wilden opzoeken.
Nou, nee dus.
Ik heb netjes aan de bewoner van mijn huis gevraagd, de factuur klaar te leggen, zodat ik die kon ophalen, maar jullie begrijpen natuurlijk wel, die kreeg ik niet mee.
Dus toen nog maar weer eens aan de leverancier alle gegevens doorgegeven (naam, bankrekeningnummer, datum van betalen) en uiteindelijk wilden ze dan toch wel op zoek gaan naar de factuur.
En mocht de geiser worden opgestuurd.
En toen begon het lange wachten.....
De installateur vroeg regelmatig hoe het ermee stond, maar steeds weer was het antwoord, dat ze er nog niet aan toe waren gekomen. Zucht!
Direct de eerste werkdag van het nieuwe jaar, vroeg de installateur opnieuw of er nou al eens naar de geiser was gekeken.
En wat denk je?
Niet dus!
Ja, ze hadden wel een doos staan met een geiser, maar ja, ze hadden geen idee van wie die was, en wat ermee aan de hand was.
Wat zeg je? Als je even in de doos kijkt, vind je alle gegevens!
Het installatiebedrijf had keurig alles in de doos meegestuurd, mijn gegevens, hun gegevens, alle mail-correspondentie die er inmiddels was gevoerd, uiteraard gegevens wat er aan de hand was, enz.
Oh, zat dat IN de doos? Ja, wij hebben alleen aan de buitenkant gekeken, daar zat niks.
Dus hebben we hem maar gewoon laten staan.
Er zou vanzelf wel iemand contact opnemen met de vraag hoe het met zijn/haar geiser was.
Ja hallo, dat had de installateur toch ook meermalen gedaan??!!
Ja, maar ze hadden niet doorgehad dat hij belde over de geiser in DIE doos!
Ja, welke anders?
Nou goed, ze hebben de geiser bekeken en gerepareerd. Het probleem was veroorzaakt door verkeerd aansluiten. Maar ze deden niet moeilijk, de klant had immers lang genoeg moeten wachten, dus lieten ze het toch maar onder garantie vallen.
Netjes, maar waarom heb ik dan zo'n onderbuik-gevoel dat het me niet zou verbazen als ze toch alsnog een rekening gaan sturen?!
Afijn, de installateur belde met het heuglijke nieuws dat de geiser terug was, en kwam hem weer monteren. Deze keer werd de geiser dus wél aangesloten zoals het hoort.
Wat heerlijk, om niet meer over de halve camping te hoeven lopen naar het sanitairgebouw, om daar, tegen betaling, een douche te nemen, maar gewoon lekker in je eigen huisje onder de douche te kunnen stappen wanneer je maar wilt!
Ik heb vanmiddag zo staan genieten, van een heerlijk warme douche op mijn stramme lijf. Dat doet echt goed, dat waarderen mijn spiertjes enorm! En het fijne is, dat ik daarna gewoon binnen kon blijven, en mijn spieren warm kon houden. Als ik vanaf het sanitairgebouw weer terug liep naar m'n huisje, door de kou, sprongen de spieren alweer in de knoop voordat ik weer thuis was!
zaterdag 2 februari 2019
fibro
Dank voor jullie lieve reacties! Tja, het is zoals het is, ik heb fibromyalgie, daar is (tot nu toe) niets aan te doen, er is nog geen medicatie tegen, simpelweg omdat er nog niet genoeg bekend is over deze ziekte.
Het is duidelijk dat er ergens een foutje moet zitten op een bepaald gen. En dat foutje wordt veroorzaakt door de combinatie van foutjes bij de ouders.
Eenvoudig gezegd: de combinatie van mijn vaders en mijn moeders genen zorgde voor een foutje, ergens op een gen. Bij jongetjes leidt dat foutje meestal tot colitus ulcerosa, een darmziekte (die heeft mijn broer), bij meisjes tot fibromyalgie (ook wel weken delen reuma genoemd, omdat het niet het skelet raakt zoals bij andere vormen van reuma, maar juist de spieren, pezen en bindweefsel).
Bij een fibro-aanval, zoals gisteren, voelt het alsof er in mijn spieren allemaal knopen zitten. Mijn lichaam is stijf en stram, schreeuwt heel hard dat ik vooral geen enkele beweging moet maken, en als ik dat wel doe, wordt dat afgestraft met helse pijnscheuten. Maar, ik weet dat ik juist wel in beweging moet blijven, dus ging ik "gewoon" werken. Ik had 15 jaar geleden al afgekeurd kunnen zijn hoor, maar zo zit ik niet in elkaar. Als je kunt werken voor je geld, dan doe je dat, vind ik. Ik heb me nog nooit ziek gemeld door de fibro, ga liever met spalken om aan het werk dan me ziek melden.
Vandaag sneeuwde het hier de hele dag, vanmorgen nog grote vlokken, vanmiddag werden het kleinere vlokken en uiteindelijk natte sneeuw. Het is net gestopt met sneeuwen. Als ik de weersverwachtingen bekijk, lijkt het erop dat we voorlopig van de sneeuw af zijn. Regen is ook niet super voor de fibro, sneeuw is echt funest. Ik gun iedereen alle pret in de sneeuw, maar ik ben blij als het niet meer valt!
Juist omdat in beweging blijven heel belangrijk is, ging ik vanmiddag met dochterlief mee naar de supermarkt. Lopend, het is maar een kleine afstand, en we hoefden niet veel zware boodschappen te hebben, dus dat konden we prima naar huis dragen. Snowboots aan, muts op en sjaal om, en daar gingen we. Doordat ik vrij langzaam vooruit kwam, hebben we er best een tijdje over gedaan, geeft niks, we hebben lekker een frisse neus gehaald.
Van handwerken komt dit weekend absoluut niks, ik heb al moeite met het vasthouden van mijn bestek en jullie willen niet weten hoe lang ik deed over het schrijven van dit stukje.
Ik wil geen medelijden hoor, daar houd ik absoluut niet van, ik ben niet zielig, absoluut niet!
In hetzelfde jaar dat ik mijn diagnose kreeg, kreeg de vader van een vriendinnetje en klasgenootje van mijn dochter te horen, dat hij kanker had; het was te ver om nog te kunnen behandelen, en hij had nog hooguit 3 maanden te leven. Die 3 maanden heeft hij net gehaald, en toen liet hij zijn vrouw achter met 4 kinderen. Mijn dochter en haar vriendinnetje waren toen nog maar 9 jaar oud. Ik heb dit altijd als voorbeeld genomen, ik kreeg datzelfde jaar ook een rot-diagnose, maar ik ga er niet aan dood, ik heb mijn dochter volwassen mogen zien worden, en zij heeft niet op heel jonge leeftijd een ouder hoeven verliezen.
Vanavond lekker op de bank hangen, we gaan Wie is de Mol? kijken. Volgen jullie dat ook? Wij zijn geen tv-kijkers, maar vorig jaar (of was het alweer het jaar daarvoor?) besloten we om dit programma eens te bekijken. Veel klasgenoten van dochter hadden het erover, en diverse collega's van mij ook.
En yep, we zijn nu echte Molloten, haha! We doen zelfs mee met de app! Vorige week liet ik me door mijn dochter "ompraten". Ik had geen enkele verdenking tegen Evelien, maar dochter wel, en aangezien zij daar vaak beter in is als ik, besloot ik op het laatste moment mijn punten anders in te zetten. Nou, die 150 punten op Evelien raakte ik dus gelijk weer kwijt, haha. We zullen zien wat het vanavond weer voor opdrachten zijn. En wie gedraagt zich verdacht?
Fijne voortzetting van het weekend allemaal! Ik ben vandaag en morgen vrij, dus weer eens een keer een echt weekend!
Het is duidelijk dat er ergens een foutje moet zitten op een bepaald gen. En dat foutje wordt veroorzaakt door de combinatie van foutjes bij de ouders.
Eenvoudig gezegd: de combinatie van mijn vaders en mijn moeders genen zorgde voor een foutje, ergens op een gen. Bij jongetjes leidt dat foutje meestal tot colitus ulcerosa, een darmziekte (die heeft mijn broer), bij meisjes tot fibromyalgie (ook wel weken delen reuma genoemd, omdat het niet het skelet raakt zoals bij andere vormen van reuma, maar juist de spieren, pezen en bindweefsel).
Bij een fibro-aanval, zoals gisteren, voelt het alsof er in mijn spieren allemaal knopen zitten. Mijn lichaam is stijf en stram, schreeuwt heel hard dat ik vooral geen enkele beweging moet maken, en als ik dat wel doe, wordt dat afgestraft met helse pijnscheuten. Maar, ik weet dat ik juist wel in beweging moet blijven, dus ging ik "gewoon" werken. Ik had 15 jaar geleden al afgekeurd kunnen zijn hoor, maar zo zit ik niet in elkaar. Als je kunt werken voor je geld, dan doe je dat, vind ik. Ik heb me nog nooit ziek gemeld door de fibro, ga liever met spalken om aan het werk dan me ziek melden.
Vandaag sneeuwde het hier de hele dag, vanmorgen nog grote vlokken, vanmiddag werden het kleinere vlokken en uiteindelijk natte sneeuw. Het is net gestopt met sneeuwen. Als ik de weersverwachtingen bekijk, lijkt het erop dat we voorlopig van de sneeuw af zijn. Regen is ook niet super voor de fibro, sneeuw is echt funest. Ik gun iedereen alle pret in de sneeuw, maar ik ben blij als het niet meer valt!
Juist omdat in beweging blijven heel belangrijk is, ging ik vanmiddag met dochterlief mee naar de supermarkt. Lopend, het is maar een kleine afstand, en we hoefden niet veel zware boodschappen te hebben, dus dat konden we prima naar huis dragen. Snowboots aan, muts op en sjaal om, en daar gingen we. Doordat ik vrij langzaam vooruit kwam, hebben we er best een tijdje over gedaan, geeft niks, we hebben lekker een frisse neus gehaald.
Van handwerken komt dit weekend absoluut niks, ik heb al moeite met het vasthouden van mijn bestek en jullie willen niet weten hoe lang ik deed over het schrijven van dit stukje.
Ik wil geen medelijden hoor, daar houd ik absoluut niet van, ik ben niet zielig, absoluut niet!
In hetzelfde jaar dat ik mijn diagnose kreeg, kreeg de vader van een vriendinnetje en klasgenootje van mijn dochter te horen, dat hij kanker had; het was te ver om nog te kunnen behandelen, en hij had nog hooguit 3 maanden te leven. Die 3 maanden heeft hij net gehaald, en toen liet hij zijn vrouw achter met 4 kinderen. Mijn dochter en haar vriendinnetje waren toen nog maar 9 jaar oud. Ik heb dit altijd als voorbeeld genomen, ik kreeg datzelfde jaar ook een rot-diagnose, maar ik ga er niet aan dood, ik heb mijn dochter volwassen mogen zien worden, en zij heeft niet op heel jonge leeftijd een ouder hoeven verliezen.
Vanavond lekker op de bank hangen, we gaan Wie is de Mol? kijken. Volgen jullie dat ook? Wij zijn geen tv-kijkers, maar vorig jaar (of was het alweer het jaar daarvoor?) besloten we om dit programma eens te bekijken. Veel klasgenoten van dochter hadden het erover, en diverse collega's van mij ook.
En yep, we zijn nu echte Molloten, haha! We doen zelfs mee met de app! Vorige week liet ik me door mijn dochter "ompraten". Ik had geen enkele verdenking tegen Evelien, maar dochter wel, en aangezien zij daar vaak beter in is als ik, besloot ik op het laatste moment mijn punten anders in te zetten. Nou, die 150 punten op Evelien raakte ik dus gelijk weer kwijt, haha. We zullen zien wat het vanavond weer voor opdrachten zijn. En wie gedraagt zich verdacht?
Fijne voortzetting van het weekend allemaal! Ik ben vandaag en morgen vrij, dus weer eens een keer een echt weekend!
vrijdag 1 februari 2019
weer sneeuw
Van mij mag het warm water gaan regenen! Bah, vandaag weer sneeuw, weer gladheid, maar vooral weer gruwelijk veel pijn, van mij mag het over zijn met de sneeuw, die mag wat mij betreft in de wintersportgebieden vallen, en bij ons dan lekker droog, zonnig, vriezend weer.
Kan ik tenminste weer uit de voeten, en doen mijn handjes het weer beter.
Even geen foto's te laten zien, mijn lijf haat sneeuw!
Kan ik tenminste weer uit de voeten, en doen mijn handjes het weer beter.
Even geen foto's te laten zien, mijn lijf haat sneeuw!
Abonneren op:
Posts (Atom)