Gelukkig heb ik geen hekel aan uithalen

 Gelukkig heb ik geen hekel aan uithalen van haak- of breiwerk....

Ik ben ooit eens een zomertruitje gaan haken...

Dat lag onafgemaakt in de kast. Toen ik een oproep zag langskomen voor het testen van een zomertruitje besloot ik dit uit te halen en het garen te gebruiken voor die testknit. Het ging deels om heel oud garen, dat ik kocht in 2011, te weten Lain Arena (het beige garen) en Gedifra Leola (het gespikkelde garen). 

Het is een heel fijn patroon om te breien, afwisselend doordat er verschillende steken worden gebruikt. Het voorbeeld is ook met meerdere kleuren gebreid, maar er zijn testbreisters die 1 garen voor het hele truitje gebruiken.

Het Gedifra garen heeft allerlei kleurtjes, waaronder exact hetzelfde zalm als de Drops Fabel. Bovendien zit er een glittertje in. Daar houd ik niet zo van, maar voor een zomers truitje leek het me erg geschikt, leek als het zonnetje erop schijnt.

Dat gllittertje is natuurlijk een metaal, en dat is wat stugger, waardoor het truitje wat vreemd ging uitstaan en niet soepel viel.

Bovendien, het patroon bleek een verrassing te bevatten. Wat helemaal niet te zien was op de foto die bij de oproep stond, is dat er in de zijnaden een lace- en kabelpatroon zit, waardoor het truitje een A-lijn krijgt. Ik had die A-lijn wel gezien, maar was ervan uit gegaan dat het gewoon door meerderingen werd gecreëerd.

Je moet echt heeeeeeel goed kijken wil je dat mooie patroontje zien in dit bonte garen...
Ik denk dat vaste lezers het al begrijpen: vanmorgen heb ik het gedeelte met het Gedifra garen uitgehaald. Ik heb van beide andere kleuren nog voorraad, hopelijk genoeg om het truitje daarmee af te maken. Dan worden de zijnaden ook mooi zichtbaar.

Maar, nu eerst naar de fysiotherapeut. En ik vrees dat het daarna weer plat liggen wordt. Dat heb ik gisteren bijna de hele dag moeten doen. Had me zo verheugd op het weekend, heel warm weer, dat is heel fijn bij fibromyalgie. Maar vocht is dan weer niet fijn. En mijn rug vond beide niet leuk, dus helaas veel tijd plat moeten liggen. Nou ja, kan ik vanmiddag op het gemak berekenen of ik ga uitkomen met deze 2 garens, of dat ik toch nog een derde ga toevoegen.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!

1e ronde SWC: lelijke paarse sokken

Mijn lievelingskleur is paars. 
Mijn Ravelrynaam is paarsedraad, en zo heette ook mijn vorige blog.
In het eerste jaar dat wij hier woonden werd ik telkens blij verrast door de paarse bloemen in onze tuin. Toen we het huis bezichtigden lag er een dik pak sneeuw in de tuin, dus we hadden geen idee van wat er allemaal in stond.

Toch zien jullie de kleur niet veel voorbij komen in mijn handwerk. En dat komt doordat het een kleur is die mij niet zo goed staat. Een jaar geleden breide ik nog een trui in paars, maar jullie waren het met me eens: staat me niet goed (zeker niet in combinatie met het geel als bijkleur).

Dit is een streng garen die ik in januari 2016 won in de Rest-End Gruppe op Ravelry. Prachtige handgeverfde merinowol, wat ik te mooi vond voor een paar sokken. Bovendien zou ik nooit 2 identieke sokken ermee kunnen breien vanwege het kleurverloop, en 2 ongelijke sokken zouden me waarschijnlijk storen.
Ik besloot er toen een zomertopje van te breien:

Ik droeg het nooit, het model zat niet prettig, maar vooral, ik draag een mouwloos topje echt alleen op hele hete dagen, en dan was deze merinowol te warm!

Dus ik haalde het truitje ooit een keer uit, garen gewassen, opgespannen en op cakes gedraaid. En zo lag het jaren te wachten op het juiste patroon.

Dat kwam vorige week, als patroon in de eerste ronde van SWC.
Het patroon heet me-too-me-too.
Mooi? Nee, absoluut niet!! Waarom ik het dan toch ging breien? Ik vond het intrigerend, en het leek me een leuke uitdaging! Dit patroon vraagt om garen in meerdere kleuren, liefst kleuren die echt tegen elkaar afsteken.
Je breit een eenvoudige sok, helemaal in tricotsteek, maar..... je gaat de contrastkleur niet breien, althans niet in tricotsteek.

Wat je dan wel doet kan ik hier niet vertellen, omdat het nu eenmaal niet om een gratis patroon gaat (i.i.g. op dit moment niet), maar uiteindelijk krijg je 2 verticale strepen in die contrastkleur in je sok. 

Het was ver uit mijn comfortzone, want zoals ik al schreef, ik houd van identieke sokken, en ik wist bij voorbaat al dat ik die niet ging krijgen. Maar dat zou ook al niet lukken als ik volledig tricotsteek zou breien, door het kleurverloop.

Tijdens het breien kun je aardig wat lussen aan de binnenkant van je werk hebben hangen, maar uiteindelijk verwerk je die allemaal.

Het was een verrassend leuk werkje om te breien. Moeders mooiste zijn de sokken zeker niet geworden, maar daar ging het mij dan ook niet om. Ik wilde dit gewoon eens proberen, en na 9 jaar wist ik inmiddels wel dat, hoe mooi het garen ook op de streng leek, ik hiermee nooit iets zou kunnen breien dat ik echt mooi zou vinden.

In dit geval ging het dus puur om het proces, niet om het resultaat. 

Jullie zien het, ongelijke sokken. Maar wat was het leuk om een keer te doen!
Veel mensen die breien, gaat het om het eindresultaat, dat wordt ook wel projectbreisters - projectknitters genoemd. Anderen breien om het breien op zich, om verschillende technieken te proberen, en het boeit ze niet echt of er überhaupt een resultaat uit komt. Dat heet dan procesbreisters - procesknitters.
Wat ik ben? Een combinatie, maar meestal toch een projectbreister.
Ik vind het leuk om van tijd tot tijd nieuwe technieken uit te proberen, zoals met deze sokken, en daarbij doet voor mij het eindresultaat er niet/minder toe.
Maar meestal brei ik een patroon, omdat ik een foto heb gezien van het eindresultaat, en dat mij aansprak. Die trui, dat vest of die sokken vind ik mooi en wil ik ook graag breien, meer dan dat de techniek mij aanspreekt.

En deze lelijke sokken? Ach, ik had ze al een halve dag af toen ik me bedacht dat SWC natuurlijk ook een wedstrijd is 😂! Oh ja, dan toch nu maar foto's maken in plaats van morgen 🤭 en het formulier van SWC invullen zodat de mods weten dat ik mijn sokken af heb. Binnen een kwartier kreeg ik bericht dat ze waren goedgekeurd, en dat ik als 3e was geëindigd voor dit patroon.
Dat levert flink wat punten op voor ons team (ik zit in het Nederlandstalige Team Zandvoort), maar hoeveel punten wist ik eerlijk gezegd niet. Tja, iets met niet competitief zijn 😉. Gisterenavond vertelde een teamgenootje me dat ik 16 punten heb behaald (#1 krijgt er 20, #2 18, #3 16, en zo door).

Ik had dit weekend koude voeten, en heb de sokken aangetrokken. Heerlijk warm! Dus ze verdienen toch wel hun plekje in mijn sokkenla, ik moet gewoon niet teveel naar mijn voeten kijken 😁.

En speciaal voor Jenneke en Betsy hierbij een sneakpeak van mijn zomertruitje:

Midge, een testknit voor Olga Putano

Ontwerpers vinden het fijn om, voordat ze hun nieuwe ontwerp te koop aanbieden, er zeker van te zijn dat er geen rare fouten of onduidelijke instructies in hun ontwerp staan. Of dat een ontwerp prima is voor maat S maar totaal niet past in maat XL.
Daarom laten ze een aantal mensen hun patroon testen, nog voordat het ontwerp te koop komt (in het Engels: test knit).
Vaste lezers weten het wel, ik vind het erg leuk om mee te doen aan test knits. En de meeste tests zijn ontzettend leuk!! Een enthousiaste groep breisters, die soms kleine suggesties doen om een tekst iets te verduidelijken, soms hele berekeningen loslaten op hun model, om e.e.a. kloppend te maken. Die foto's laten zien in de (meestal besloten) groep, van zowel hun garens als hun project (en soms ook van andere dingen, zoals de huisdieren die voorbij komen in de test knit waar ik nu aan deelneem).

Dit is Midge, een ontwerp van Olga Putano, een ontwerpster waar ik al eerder de brick-lane-sweater voor heb getest. Zij heeft een twintigtal patronen die gaan verschijnen in een boek, en 2 daarvan waren truien met kleurwerk. Ik meldde me voor beide aan, en had het geluk voor eentje te worden uitgekozen.

We kregen het patroon op 23 maart en moesten de trui vóór eind mei af hebben.
Ik gebruikte garens uit mijn voorraad:

- Drops Baby Merino als hoofdkleur (kleurnummer 56 Tangerine)
- Jamieson & Smith 2-ply Jumper Weight (kleurnummer 87, een mix van paarstinten)
_ Hobbii Manaya, kleurverloop in dezelfde oranje en paarse kleuren, maar ook met bordeauxrood en groen

De trui wordt van beneden naar boven gebreid. Ik begon met de mouwen, want ik wilde dat ik daarin exact hetzelfde kleurverloop zou krijgen. Gemakkelijk, ik had 2 bollen, dus zocht ik hetzelfde punt in de kleur op, en breide de mouwen tegelijkertijd (op 1 rondbreinaald, net zoals ik het liefst sokken brei). Zo werden de mouwen identiek.

De uitdaging die volgde, was om in de romp de strepen even hoog te maken.
Als ik gewoon met 1 bol zou gaan breien, zouden de strepen veel sneller van kleur veranderen dan in de mouwen. Logisch, de mouwen zijn smaller dus daar brei je 2-3 rondes met evenveel garen als 1 ronde in het lijf.
Ik besloot om en om te breien, steeds een toer met bol 1, dan een toer met bol 2, bol 1, bol 2 enzovoorts, en daarmee kregen de strepen ongeveer dezelfde hoogte als in de mouwen 🎉.
Ik had daardoor wel 4 draden aan mijn breiwerk hangen. Voor veel breisters is dat een verschrikking, want de draden raken snel in de war. Maar ik houd van breien met meerdere kleuren, en ik hoefde geen enkele keer de draden te ontwarren.
Ik brei Engels, dus ik houd al mijn garens in mijn rechterhand en "werp" de draad om de naald, daarbij lettend of de draad onderlangs of bovenlangs de andere draden moet in verband met kleurdominantie. Heb ik al gezegd dat ik kleurwerk breien ontzettend leuk vind 😂 ?

Hier had ik de 3 delen even naast elkaar gelegd, om te zien of mijn kleurkeuze me beviel.  Ik had bewust in het lijf niet de kleuren herhaald zoals in de mouwen, maar gekozen om te beginnen met paars en rood, omdat ik vreesde dat het anders saai zou worden. En dan vanaf de oranje streep zou ik de kleuren wel gelijk laten lopen, zodat het goed samen zou komen in de pas. Dat pakte prima uit.

Klinkt allemaal goed hè? Maar.... ik ben niet zo blij met het ontwerp, en hier laat ik je zien waarom:

Het ontwerp met de blokjes in kleur loopt door tot aan de raglan, en daardoor zie je het donkere garen door het lichtere oranje heen. Donker en licht garen verwisselen lost dit niet op, want bij het model van Olga zelf is het ook goed te zien (even op de foto klikken om hem te vergroten, dan kun je het beter zien, het wit schijnt door het steenrood):

En nee, van een afstandje ziet het er niet beter uit 😢. Wassen en blocken hielp wel wat, maar je blijft het toch zien.
Mocht ik de trui nog eens breien, zou ik de incomplete blokjes weglaten, dan raakt het kleurwerk niet de raglan-steken, en voorkom je dit probleem.

Helaas stond Olga niet open voor aanpassingen, dus heb ik de trui volgens patroon gebreid. Dat is nu eenmaal de andere kant van testen van een patroon, soms zit er iets in dat ik zou aanpassen als het niet om een test zou gaan, dus als ik zelf het patroon had gekocht na publicatie. Maar goed, dat kan ik altijd doen mocht ik de trui nog eens breien. Voor gewoon een alledaagse trui vind ik het prima.

Ik begon deze trui op 25 maart en 21 april was 'ie af. Het patroon dat ik koos als bedankje is dancing-nancies).

Ga ik nog eens testen voor Olga? Driemaal scheepsrecht, dus waarschijnlijk wel.
Het is jammer dat ze nauwelijks aanwezig is in testgroepen, en erg bot reageert op vragen en suggesties, maar ik vind haar ontwerpen heel fijn om te breien.
Ik heb voor beide testknits een ander ontwerp van haar cadeau gekregen, dus ik kan sowieso met die patronen aan de slag als ik weer iets van haar hand wil breien. Op dit moment brei ik een andere testknit, een zomertruitje.
En natuurlijk loopt SWC, daar heb ik eerder deze week me geplaatst voor ronde 2. Ga ik jullie over bijpraten in een volgend bericht.

Ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier schijnt heerlijk het zonnetje, er is al een was gedraaid en Sanne heeft hem lekker buiten gehangen. Fijne 2e Pinksterdag!

een zomertrui in etappes

 Ergens begin vorig jaar liep ik langs een Action. Ik houd van mijn huis decoreren, maar de spulletjes die ze bij deze winkel verkopen is niet echt mijn smaak, dus ik kwam er eigenlijk nooit.
In het voorbij gaan keek ik naar binnen en zag.... garens! Haha, ja, toen moest ik toch eventjes kijken wat ze verkopen.

Geen hoogwaardige garens, maar dat mag je natuurlijk ook niet verwachten bij een budgetwinkel. Wel o.a. dit:

Het is van het merk Alison & Mae, en die naam heb ik wel eens ooit gehoord, maar ik ken hun garens niet. Ik vond het wel erg grappig, het heet Speckle yarn Specials.
Het is 100% polyester, en het voelde vreemd genoeg wat koel aan.
Dat zou wel leuk kunnen zijn om een zomertruitje van te haken. Ik brei en haak zelden zomertopjes, omdat ik die meestal toch niet draag. Ik ben een koukleum, draag vrijwel altijd truien en bij warmer weer shirts met lange mouwen. Het moet toch wel tegen de 30 graden lopen, wil je mij met blote armen zien, en ja, dan wil ik gewoon een t-shirtje of iets dergelijks aan, geen warm wolletje.

Maar zoals gezegd, dit voelde koel aan, en ik kreeg spontaan zin in het haken van een zomers topje. Er lagen nog 4 bollen, met 263 meter looplengte op een bol had ik aan 3 echt wel genoeg, maar.... ik ken mezelf, als het truitje niet zou bevallen/worden gedragen, dan zou dat ook jammer zijn. Dus de 4e bol mocht ook mee, zodat ik altijd nog later lange mouwen aan het truitje zou kunnen maken.

Ik ben gaan haken, en was al best een eind. En toen kwam de klad erin. Ik weet niet eens meer waardoor dat kwam, ik denk dat ik even geen zin had in haken.
En zodoende zaten de bollen en het haakwerk nu nog altijd in een tasje. 

Ik ben een vrij opgeruimd persoon, en zo af en toe krijg ik de kriebels, als ik bedenk hoeveel onafgewerkte projectjes er nog liggen. En dan pak ik zo'n werkje op.

Zo komt het dat ik laatst dit tasje er eens bij pakte. Hm, ik word meestal niet gelukkig van gehaakte kleding. Haakwerk vraagt veel meer garen dan breiwerk, en daardoor valt zelfs een zomers truitje best zwaar als je het haakt. Tja, dan is het voor mij heel gemakkelijk, rits rats en uithalen maar! Zo, weer terug bij 4 bollen 😉.

Het gehaakte truitje was al bijna klaar en ik had maar 2 bollen daarin gebruikt. Dat betekende dat ik met de 4 bollen genoeg had om een trui te breien. En dat is wat ik besloot te gaan doen. Want ik heb best veel truien, maar de meeste zijn van warme wolletjes, en op een frissere zomerdag wil ik liever wél een trui aan, maar dan niet zo'n hele warme. 

Welk patroon zou ik eens gaan gebruiken? Met zulk gespikkeld garen zou een kabeltje of lace-patroon amper zichtbaar zijn, maar om nu een hele trui in tricotsteek te gaan breien, bah, dat vind ik te saai. Ik kwam uiteindelijk een gratis patroon tegen van Drops (Garnstudio). Ja, ik weet het, de patronen van Drops zijn niet geweldig geschreven, maar na het doorlezen van dit patroon, had ik er wel vertrouwen in dat dit goed zou komen.

Dit is het truitje, het heet White Dove. De link is naar de Ravelry-pagina, waar je het patroon gratis kunt downloaden, maar als je geen Ravelry hebt, kun je het patroon ook  hier vinden op de website van Garnstudio.

Je ziet in mijn garen de pas niet zo goed als in het patroon, maar ik koos het patroon vooral vanwege de pasvorm. Die ik dan vervolgens wel wat aanpaste 🤭.

Ik vind de hals te wijd, daar houd ik niet van, dan loop ik de hele dag de trui omhoog te trekken. Dus breide ik het halsboord in maat S, en meerdere extra steken in de pas om op het juiste aantal steken uit te komen voor de rest van de trui in maat L.

De mouwtjes zijn best wijd voor een zomertruitje, maar ook dat is waarom ik dit patroon koos, want ik zou het aantal steken kunnen aanhouden volgens patroon, en dan gewoon de mouwen langer breien, zonder dat ik me zorgen hoefde te maken dat de mouwen te smal zouden worden. Ik houd namelijk niet van aansluitende mouwen, ik wil graag wat extra ruimte hebben.

Om meerdere redenen brei ik liever eerst mouwen aan een topdown trui, en daarna pas het lijf. Ik vind dat mouwen vaak de pasvorm veranderen. Als je dan eerst het lijf breit, en ondertussen het breiwerk past, kan het lijken dat het goed zit. Maar als je dan later de mouwen eraan breit, verandert de pasvorm, en kan het zo maar zijn dat je trui niet zo fijn meer past. Door eerst de mouwen te breien, voorkom je dat.
Je kunt dan direct zien of je wellicht in het lijf wat steken moet meerderen of minderen.

Maar in dit geval vond ik het ook handiger om eerst de mouwen te breien, zodat ik precies wist hoeveel er over zou blijven voor het lijf. Desnoods zou ik dan het lijf een paar toertjes korter kunnen breien als het garen op zou raken. 
Andersom is natuurlijk vervelender. Dan heb je 1 mouw gebreid, kom je voor de tweede mouw garen tekort, moet je weer een stuk van het lijf uithalen, mouw op de juiste lengte breien, en dan weer opnieuw een boord aan het lijf breien.

Ik begon halverwege mei met het breien van deze trui. Maar het werd regelmatig aan de kant gelegd, om sokken voor SWC te breien. 

Morgen krijgen we de patronen voor ronde 1 van SWC, dus ook nu leg ik dit breiwerk weer opzij. Als mijn sokken klaar zijn, pak ik het wel weer op.
Of als de patronen van SWC lastig blijken te zijn, kan het zijn dat ik ter afwisseling aan de trui ga breien, simpel tricotsteek tot het lijf lang genoeg voor mij is.

Natuurlijk laat ik jullie hoe dan ook de trui nog een keer zien als die af is.

3 paar kwalificatiesokken gebreid

 

Voor de kwalificatieronde van SWC zijn dit jaar maar liefst 3 verschillende patronen beschikbaar om uit te kiezen! Ik weet niet of ik het jullie al heb verteld, maar mijn plannetje is om alle patronen van SWC dit jaar te breien voordat SWC is afgelopen.

Het is een plan, als het niet lukt, om welke reden dan ook, prima. 
Maar het lijkt me wel een leuke uitdaging.

Ik begon met de Snow Star sokken, omdat dat een heel eenvoudig patroon is, met 2 randjes kleurwerk en een simpel streepje erdoor.  Die zou ik sowieso op tijd af hebben, en dan zou ik me dus kwalificeren voor deelname.
Toen die zo snel klaar waren, groeide het plannetje in mijn hoofd, en begon ik aan de Bathilda sokken. Hele kleine kabeltjes, over slechts 2 steekjes, dus best wel priegelwerk, maar desondanks leuk om te breien.
Tja, en toen waren er nog best wat dagen over voordat de kwalificatieronde afliep, en besloot ik ook van start te gaan met het 3e patroon, de Manx Fuchsia sokken. Aanvankelijk met 3 kleuren kraaltjes, maar de gele en groene kraaltjes waren toch net iets kleiner dan de parelmoer-kleurige. Doordat ik breide met naalddikte 2,5mm waren de tussenruimtes tussen de steekjes groot genoeg voor die kleinere kraaltjes om er wat tussen te kruipen, en daardoor zag je ze eigenlijk niet.

Dus opnieuw 2 keer 200 kraaltjes op de draad gezet, dit keer dus in 1 kleur, en toen kon ik gaan breien.

Deze sokken hebben een vergelijkbare, wat aparte constructie als de Chattahoochee sokken van Sock Madness, maar toch weer net even anders. 
Je breit vanaf de zijkant, zet op een gegeven moment extra steken op die de bovenkant van de voet gaan vormen, en daarna minder je weer. Die twee smallere delen maak je aan elkaar, en dan heb je 2 kokertjes:

Nu ga je de hiel eraan breien, en ik koos ervoor om die met een andere kleur te breien. 

Als de hiel lang genoeg is, ga je de gusset breien (voor mensen die geen sokken breien: je gaat het hoekje om, naar de voet toe).

Het patroontje wat je met de kraaltjes maakt, moet een Fuchsia zijn.
Ik zie het er niet in, maar dat maakt niet uit. Afhankelijk van de gebruikte kleur kralen lijken het meer parapluutjes of palmboompjes op de sokken die ik tot nu toe zag, maar dat is ook prima.

Eigenlijk horen de Fuchsia's elkaar niet te raken, je moet een paar toeren breien zonder kralen, maar dan zouden de benen voor mij veel te breed worden, dus dat heb ik niet gedaan. Aangezien ik deze sokken puur voor de lol brei, mag ik natuurlijk afwijken van het patroon.

Ik gebruikte Drops Fabel, het mosterdgeel is kleurnummer 111, het blauw is 107.
Ik had nog een restje van dat blauw liggen, maar daar zat geen band meer omheen, dus wist ik niet het verfbadnummer van dat restje.
Ik had ook nog een hele nieuwe bol liggen. k besloot om eerst het restje op te breien. Dat is ook weer zo'n voordeel van 2 sokken tegelijkertijd breien, door met een draad van de buitenkant en een draad van de binnenkant te breien, kun je zo'n restje helemaal op breien en eindig je op exact hetzelfde punt in de sokken.

Ik had vooraf bedacht dat ik dan de sokken zou afbreien met streepjes. Mocht er een verfbadverschil zijn in de 2 bollen blauw garen, zou dat niet opvallen door de gele streepjes ertussen.

Maar, ik heb kleine voetjes hè, dus na 1 geel streepje (5 toeren) waren de sokken al lang genoeg om aan de tenen te beginnen.

Het is me dus gelukt om binnen de kwalificatieronde (die liep van 17 t/m 31 mei) 3 paar sokken te breien. De eerste echte ronde begint dinsdag, ik ben heel benieuwd naar de patronen voor die ronde!

Fijne zondag!