Fall Foliage Fingerless Gloves

Afgelopen donderdag is er weer een MRI-scan gemaakt. Deze keer duurde die nog wat langer dan de vorige keer, ruim 35 minuten moest ik volledig stil liggen. 

Deze keer ook met infuus, met contrastvloeistof.

Er werden 2 scans tegelijkertijd uitgevoerd. Geen idee wat precies het verschil is, zal iets technisch zijn.  Men doet onderzoek of het scannen op een snellere manier kan worden uitgevoerd, waarbij de resultaten van eenzelfde kwaliteit blijven.
Dit met het doel de wachtlijst voor het maken van een MRI korter te maken. 

Deelname is op vrijwillige basis.

Enige nadeel als je deelneemt: je moet 3 minuten langer stil liggen, dan wanneer er alleen het traditionele onderzoek wordt gedaan.

Nou ja, als ik dan toch al zo lang moest stil liggen, maakten die 3 minuten ook niet meer uit. Als daarmee anderen minder lang hoeven wachten op hun scan, heb ik dat er wel voor over. 

En 2 onderzoeken tegelijk, wellicht vergroot dat voor mij de kans dat er iets wordt gevonden.

Begin februari krijg ik de uitslag, dus ik moet nog even geduld hebben.

Uiteraard heb ik de afgelopen dagen nodig gehad om weer wat te herstellen.
Het ziekenhuis is gelukkig niet ver bij ons vandaan, maar de reis heen en terug met de bus, wachten op een keiharde stoel tot je aan de beurt bent (bijna een half uur later dan afgesproken binnen geroepen), dan natuurlijk het onderzoek zelf, dat hakte er wel in. Maar het lijkt dat ik er nu wel weer bovenop ben.

Begin september, dus nog vóór de operatie, breide ik een paar handschoentjes voor Sanne. Het patroon heeft ze me eens cadeau gegeven, en het leek me een leuk idee om dat te gebruiken voor haarzelf.

Bovenop zit een lace-patroontje van herfstblaadjes. Vandaar de naam van het patroon: fall-foliage-fingerless-gloves. Dat fingerless klopt niet helemaal, want zoals je hierboven kunt zien, het patroon heeft wel degelijk vingers, maar er zitten geen topjes aan. Dus de bovenkant van je vingers steken eruit. 

Ik breide ze met Durable Soqs in de kleur 2218 Hazelnut. De bol legde ik op haar winterjas, zoals je kunt zien passen de handschoentjes er uitstekend bij.
Sanne is klein, heeft dus ook kleine handen, en ik had daarom maar 32 gram wol nodig om ze te breien.

Waarom ik er nu pas over schrijf? Omdat ik ze kwijt was 🤭!!

Ze waren gebreid, ik moest alleen nog de draadjes wegwerken.
Maar ik had werkelijk geen idee waar ik ze nu had gelaten. 

Ik heb een ordnermap waarin ik patronen bewaar, die ik al eens heb gebreid.
Elk patroon doe ik in zo'n plastic bewaarhoesje, zodat alle blaadjes met instructies en teltekeningen per patroon bij elkaar blijven.

Je raadt het misschien al: ik had de handschoentjes in het hoesje achter het patroon gedaan. En omdat ze natuurlijk vrij plat zijn, en er inmiddels al een paar hoesjes voor waren gestopt, vielen ze daar gewoon niet op 😀.

Ach, de winter is nog niet voorbij, we zullen vast nog wel vorst krijgen voordat het lente wordt, en anders heeft ze ze maar vast voor de volgende winter!!

Morgen gaat ze weer aan het werk, na een week ziek thuis te zijn geweest met griep en flink hoesten. Ze bleef zo ver mogelijk bij me vandaan, bang dat ze me zou aansteken. Want met griep kon ik natuurlijk niet naar het ziekenhuis, en hoesten tijdens de scan is natuurlijk niet toegestaan. Weer een reden om blij te zijn met dit huis, we kunnen prima op afstand van elkaar blijven als dat nodig is 😊, al brengen we toch bij voorkeur de tijd samen door.

De volgende berichtjes zullen niet lang op zich laten wachten, want er is inmiddels alweer nieuw breiwerk om te laten zien. Tja, breien is één van de weinige dingen waar ik de tijd mee kan verdrijven. 

Ik wens jullie allemaal een fijne week!