Laatste berichtje van het jaar: inhoud van het pruidelpakket

Eigenlijk was ik van plan geweest om van het pruidelpakket elke dag één pakje te openen. Ivonne had ze genummerd, en die nummering heb ik aangehouden.

Maar nu heb ik toch maar de 3 laatste pakjes geopend. En het is ongelooflijk wat een prachtige cadeaus ik heb ontvangen!!

Dag 1 liet ik jullie al zien, een schattig kerstblikje vol hele leuke sokkenwolletjes 🧶🧶🧶 (waar ik de gnomes van heb gehaakt). Ik heb de andere cadeautjes ook op de foto gezet, maar niet op volgorde van de dagen. Die schrijf ik erbij (klik vooral even op de foto's om alle leuke cadeaus goed te kunnen bekijken!!).

Dag 2 het kopje dat jullie in het midden zien staan, voorop een afbeelding van een heer die zit te wachten op zijn koffie met de tekst "De Koffie wordt geserveerd" en achterop "Een kopje Koffie van D.E. Stemt elken echtgenoot tevrêe". Haha, hoe oud zal dat kopje zijn?! Zou in deze tijd tot een schandaal leiden! Op de onderkant staat dat het voor Villeroy & Bach is gemaakt in Luxemburg, maar ik zie geen jaartal erop.

Het dienblad met lavendel was dag 7 (zo schattig, ik heb diverse spulletjes van die serie gehad). Het doosje rechtsachter (dag 14) heeft zo'n schattig bloemenprintje! Linksvoor een allerliefst schaaltje met deksel, waar het rode geur-theelichtje in zat (dag 10). Ik ben gek op alles wat te maken heeft met opbergen, doosjes, schaaltjes met deksels, mandjes. Sanne moest altijd hard lachen als ze mij weer zag struinen in de kringloop tussen "opbergspulletjes".

Op de achtergrond zien jullie een borduurpakketje (dag 11):

Is het niet schattig??!! In deze tijd van het jaar kan ik niet borduren, maar in de zomer lukt dat meestal wel. Kan ik het op tijd af hebben voor de herfst 🍂 🎃.

Dag 3 het lieve kersthuisje waar je een theelichtje in kunt laten branden, en een doos met echte glazen kerstballen op dag 5.

Dat Ivonne ook van handwerken houdt, is zichtbaar in een paar hele leuke, creatieve cadeautjes: een gastendoekje met daarop een kerstman geborduurd (dag 13) en een boekenlegger, een schattig borduurwerkje dat is bevestigd op roze vilt (dag 6). 
De schattige hangertjes die je ziet liggen zaten ter decoratie op pakketje 12.
Daarin zat dit ontzettend leuke cadeau:

Een borduurmand, naaibox, hoe je het ook maar wilt noemen. Met een allerliefst stofje erom, en om het deksel. Dit lijken wel boeren zakdoeken (de blauwe versie). Hier is iemand heel creatief bezig geweest! Ik wil hier al mijn brei-benodigdheden in gaan doen, zoals steekmarkeerders en kabelnaaldjes en centimeter en schaartje enzovoorts. Dat zet ik dan naast mijn stoel, heb ik het fijn bij de hand zonder dat het rommelig oogt (ligt nu nogal eens op tafel 😂).

En tot slot op dagen 4, 8 en 9 leesvoer 🥰. Een leuk boekje met creatieve ideetjes voor de kerst, een Landleven (altijd leuk!) en boek Breien basistechnieken (en ja, ik heb al veel brei-ervaring, maar ik vind het altijd leuk om dit soort boeken door te kijken).

Ik ben zo ontzettend blij met dit pruidelpakket!! Al vooraf, het idee dat iemand zo'n pakket samenstelt en weggeeft, aan iemand die ze helemaal niet kent!! Hoe lief is dat! Ivonne, het pakket had niet beter terecht kunnen komen 🩷. Nogmaals heel hartelijk bedankt! Je gaf vooraf aan dat als er iets tussenzit dat de ontvanger niet leuk zou vinden, je hoopte dat die het dan weer naar een kringloop zou brengen.
Dat had ik zeker geregeld, als er iets bij zou zitten dat ik niet wil houden. Maar ik vind het allemaal zo ontzettend leuk, dat ik alles lekker zelf houd 🤭.
Blijkbaar hebben Ivonne en ik dezelfde smaak!

Het was zo ontzettend leuk om elke dag uit te pakken, ik had echt een beetje het gevoel alsof ik toch een bezoekje aan een kringloopwinkel bracht. Gek hè, dat dat is wat ik zo ongeveer het meeste mis. Naast het bezoek aan een wolwinkel 😉
en het wandelen in het bos en over de heide.

Ook juffrouw Ooievaar wil ik nogmaals bedanken, want Ivonne besloot mij het pakket te sturen, dankzij haar voorstel (als zij won, mocht ze dan het pakket naar mij laten sturen?).

En zo is 2024 bijna voorbij. Een jaar dat er heel anders uit heeft gezien, dan ik een jaar geleden hoopte en verwachtte. Ik had toen al problemen met lopen en staan. Als ik ging werken was ik vanaf mijn middel tot mijn knie ingepakt in braces en tape, omdat ik zonder het al niet meer volhield een hele dag te werken. En ik begon toen al wel te vermoeden dat er iets anders aan de hand was dan gewoon fibromyalgie. Wat eerst nog een eenvoudige slijmbeursontsteking in mijn heup leek te zijn, bleek veel meer in te houden. En nu, 3 maanden na mijn rugoperatie, kan ik alleen maar concluderen dat die operatie niet heeft gebracht wat ervan werd verwacht.

Ik ga dus 2025 in met heel veel onduidelijkheid. Afgelopen week werd ik nog maar weer eens flink met mijn neus op de feiten gedrukt. Na het bezoek van mijn collega, waarbij ik veel te lang heb gezeten, duurde het anderhalve dag voordat ik weer in staat was eventjes te zitten. En de mist die dagenlang het weer beheerste, hielp zeker niet mee (de fibromyalgie liet weten dat zij zich echt niet gaat inhouden nu ik eigenlijk al wel genoeg heb aan mijn rug 😱). 
Ik kan niet volledig rechtop staan, schaats door mijn huis (ik "loop" zonder mijn voeten op te tillen, schuifel ze over de vloer, dan ben ik stabieler). En toen ik gisteren even met mijn krukken buiten wilde lopen, was het duidelijk dat ik de rest van het jaar maar beter binnen blijf. Ach, dat vinden onze poezen natuurlijk heel gezellig!! Zeker nu er al vuurwerk wordt afgestoken. 

Voorgaande jaren werd er op de weilanden achter onze tuin carbid afgeschoten. Ik heb nog niet gekeken of dat dit jaar ook weer hier wordt georganiseerd (schijnt om de paar jaar op een andere locatie in de gemeente te worden gedaan).
Vooral voor de poezen hoop ik dat het nu ergens anders gebeurt!

Rest mij nog om jullie een hele gezellige en vooral veilige jaarwisseling te wensen, en we "spreken" elkaar weer in 2025 👋.

 

Ik kon niet wachten...

Het is me niet gelukt! Wat niet? Nou, wachten tot Kerstavond (vanavond) om iets te gaan maken met de restjes sokkengaren die ik ontving in het pruidelpakket 😊.

In het weekend heb ik de meeste tijd liggend doorgebracht, en breien lukte me niet goed. Lezen, filmpjes kijken, leuk hoor, maar hele dagen? Zonder iets "te doen"? 

Nee, daar word ik onrustig van. 

Die bolletjes, ik wist wat ik ermee wilde proberen, en waarom zou ik dan eigenlijk wachten tot dinsdagavond?! Onzin natuurlijk.

Ik had al eerder wat patronen uitgezocht, en ging aan de slag. Lijfje, armpjes, baard, muts.......... 

ja, ik haakte gnomes. En oh mensen, wat is dat ontzettend leuk om te doen!

Mijn plan was eigenlijk om verschillende te maken, maar het eerste patroon dat ik gebruikte beviel me zo goed, dat ik dat steeds heb gebruikt.

Sommige garens waren net iets dunner, waardoor de onderdelen die ik daarmee haakte, ook wat kleiner werden. En gaandeweg maakte ik zelf ook wat verschillen, zodat ik niet 4 dezelfde gnomes zou krijgen.

Nou, dezelfde zouden het natuurlijk sowieso niet worden, door al die verschillende wolletjes met allemaal andere kleurtjes. Klik even op de foto's zodat je ze groter in beeld krijgt en de gnomes iets beter kunt zien.

Ik wilde graag zoveel mogelijk van het garen gebruiken. Gewoon omdat het me zo leuk lijkt: als ik de gnomes zie staan, herinneren die me aan dat prachtige pruidelpakket, dat ik mocht ontvangen doordat een tweetal lieve mensen, die mij niet persoonlijk kennen, mij dit zo gunden 🥰.

Dat kwam op het juiste moment. Ook al ben ik over het algemeen heel optimistisch, ik zat er best een beetje doorheen. Er is geen enkele vooruitgang, en dan moet je toch gaan bedenken "wat als...". Wat als die er nooit komt? Gelukkig bevestigden de huisarts en chirurg dat deze stagnatie in mijn herstel niet goed is, en ze handelden adequaat en nemen het serieus. Ik hoop oprecht dat er uit de MRI iets naar voren komt, dat er nog ergens iets zit dat behandeld kan worden, en dat er dan een goede kans is dat ik, na behandeling daarvan, toch zal vooruitgaan (en dat mag je in dit geval best letterlijk nemen 😀).

Het was nog best een gepuzzel om de garens te verdelen, en ermee uit te komen. Ik vond het pri,a dat het bonte gnomes zouden worden, maar die Piet Precies in mij wil er dan toch de blauwe kleurtjes in 1 gnome verwerken, en de paars-roze in een andere, enzovoorts 🤭. Bij de laatste gnome die ik haakte heb ik uiteindelijk de baard die ik had uitgehaald:

Ik gebruikte het strengetje bruin garen dat je erop ziet liggen in de baard (dat bruin komt uit mijn eigen voorraad). Het roze-groene garen dat ik uithaalde kwam in de hoed terecht. Die hoed maakte ik af met een paar toertjes gifgroen uit mijn eigen wolletjes-voorraad, want werkelijk elk beetje garen wat ik kreeg was in de 4 gnomes verwerkt 😍!

De donkere dagen voor Kerst, met regenachtig weer, dus het viel niet mee om ze op de foto te zetten! Maar ik denk dat jullie wel aardig kunnen zien hoe leuk ze zijn geworden 💜.

Gisteren werd ik ook nog eens verwend door mijn collega's. Onverwacht stond mijn collega op de stoep, met het kerstpakket van ons bedrijf én een verwenpakket dat ik van mijn collega's kreeg. Daarbij zat een lieve kaart waar ze allemaal hun naam op hadden geschreven. Het bezoek was kort. Maar voor mij te lang, ik betaal er vandaag flink voor terug. Niet erg, ik vond het erg leuk om na 7 maanden eindelijk weer eens een collega te zien! En dan ook nog eens zo verwend te worden 🧡.

Lieve mensen, rest mij nog om jullie hele fijne Kerstdagen te wensen.
Niet voor iedereen is deze tijd van het jaar feestelijk, voor sommigen is het de moeilijkste tijd van het jaar. Sta daar even bij stil! Soms kan een klein gebaar, een woord, een lach, zo ontzettend veel goeds betekenen voor een ander!

Het pruidelpakket is bezorgd

 Het pruidelpakket is vandaag al bezorgd!!

Kijk nu toch eens, wat een enorme doos!! Feestelijk verpakt in Sinterklaaspapier.Bovenop een envelop met mijn adres, en daarin deze gezellige kerstkaart, voorzien van een lieve tekst van Ivonne.

De doos zit helemaal vol met feestelijk ingepakte cadeautjes 🩷

De cadeautjes zijn genummerd, en op het eerste pakje zat nog een leuk, extra stickertje. Dat gaat in mijn Bullet Journal!

Dit aller-schattigste blikje zat erin. Maar dat was niet alles, er was een reden waarom het dekseltje niet dicht wilde:

Het blikje zat helemaal vol met bolletjes sokkenwol 🥰. Ik heb ze er allemaal eventjes uitgehaald, zodat jullie ze goed kunnen zien:

En er zat ook nog een lief briefje van Ivonne bij. Echt waar, als het pruidelpakket "alleen maar" zou hebben bestaan uit dit leuke blikje en al die schattige wolletjes, zou ik daar al zo blij mee zijn geweest!!

Ivonne maakt altijd zulke leuke restjes sokken!! Mocht je haar nog niet kennen, even opzoeken op Instagram en/of You-Tube, onder de naam Knittinginden.

Maar lieve Ivonne, ik heb een ander plannetje met deze restjes wol. Want ik vind het zonde om er "gewoon een paar sokken" van te breien. Ik had juist al een heel leuk projectje bedacht om op te zetten op Kerstavond, en daar dan lekker aan te werken tijdens de laatste week van het jaar. En daar ga ik deze wol voor gebruiken!
Wat het wordt verklap ik nog niet. Het is iets dat ik nog nooit heb gemaakt, maar zoals Pippi Langkous altijd zei: "Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan!" 😁.

over een muts, een pruidelpakket en (geen) herstel

 Nee, aan mijn Low Tide trui heb ik niets meer gedaan. Mijn plan is om eens op het gemak te bekijken of ik de foute kabels kan uithalen. Zo niet, of als het resultaat niet mooi genoeg wordt naar mijn zin, zal ik het gaan uithalen tot de eerste fout, dus net onder het halsboord.

Helemaal stil zitten/liggen doe ik niet. Ik heb een haakwerkje, wat ik op een later moment wel een keer laat zien. 
Ik deed mee aan een testknit voor een muts. Een heel leuk patroon, ontworpen door Marleen van SunnySeaKnits. Dat is dan weer het voordeel van zoveel tijd hebben, ik ben vaak één van de eersten die een filmpje bekijkt, en als er dan een oproep wordt gedaan voor een testknit, ben ik daardoor ook één van de eersten die reageert 😊.

Ik draag eigenlijk nooit een muts. Had ik nooit nodig, want als ik fietste of liep, dan trapte of stapte ik altijd stevig door, en daardoor had ik nooit last van een koud hoofd. Maar nu is het allemaal anders. Fietsen is een ver-van-mijn-bed-show geworden, en áls ik al wat stapjes buiten zet, doe ik dat in een heel laag tempo, met behulp van mijn krukken. Ik loop me dus niet warm. En daarom komt een warme muts nu goed van pas!

De testperiode loopt nog, dus ik kan jullie nog niet de link geven naar het patroon.
Als het patroon is gepubliceerd, zal ik jullie wat meer details laten zien.
Direct toen ik haar mutsen zag, wist ik welk garen ik wilde gebruiken: Drops Nepal.
Ik heb daar 3 jaar geleden de Fern & Feather trui mee gebreid (ontwerp van Jennifer Steingass), en had nog wat over.

Wat je op beide foto's niet goed kunt zien, is dat dit een gemeleerd garen is. 
Dat krijg ik niet duidelijk op de foto bij daglicht, maar dit zie je bij kunstlicht:

De kleur is het donkergroen dat je ziet bij de muts, maar dan dus niet egaal gekleurd. Snap je het nog?! Ik combineerde het met een Phildar garen dat al heel lang tussen mijn wolletjes lag.

Kennen jullie Vlogmas? Gedurende de adventsperiode maken heel veel y.ou-tubers dagelijks een filmpje. Ook veel handwerksters, die normaal eens per week/maand een filmpje online zetten, doen mee. 
Het is leuk om wat meer te zien van hun dagelijkse leven, van hun huis, hun woonomgeving, enzovoorts. En nu ik zo weinig kan doen, is het een heerlijk tijdverdrijf.

Natuurlijk zijn er veel dingen die ik mis, nu ik zo aan huis gekluisterd ben.
Veel is gemakkelijk op te lossen. Zo kan ik nu niet naar een wolwinkel, maar ik red me wel online. Het is fijner om garens eerst te zien en te voelen, maar er is een alternatief.

Waar geen alternatief voor is, en wat ik heel erg mis, zijn wandelen door het bos en over de heide, en kringlopen. Winkelen in een winkelstraat is aan mij niet besteed, maar rondstruinen in een kringloop, daar kan ik zo van genieten!

Eén van de Vlogmas-handwerksters die nu dagelijks laat zien wat zij heeft ontvangen in diverse adventskalenders en -swaps is Ivonne van knittinginden. Met een onvervalst Twents accent laat ze ons elke dag zien wat ze heeft gekregen, en wat ze ermee heeft gedaan. En omdat zij ook zo houdt van kringlopen, heeft ze met een andere dame een kringloopswap gedaan. Ze hebben gedurende het jaar een aantal spulletjes gekocht bij de kringloopwinkel, die stuk voor stuk ingepakt, genummerd van 1 t/m 24, en naar elkaar verstuurd. En elke dag pakt Ivonne voor de camera zo'n pakje uit. Heel leuk!
Dat bracht haar op een ander, heel leuk idee: ze heeft een pruidelpakket samengesteld. Leuke naam hè! Dat is een pakket met spulletjes die zij in de kringloop kocht. En dat pakket geeft ze nu aan één van haar kijkers cadeau! 
Hoe lief is dat??!!

Ze zou gaan verloten, onder iedereen die reageerde op dat filmpje en het woord pruidelpakket vermeldde in de reactie. 
Onder het mom "ik win toch nooit wat" plaatste ik ook een reactie, waarin ik vertelde dat ik het kringlopen zo mis, nu ik thuis zit. Ivonne kan momenteel ook niet werken, doordat ze 3 versleten rugwervels heeft. 

Wat ik niet had gezien, is dat juffrouw-ooievaar later ook een reactie had geplaatst. Daarin vroeg ze of Ivonne het goed vond om, als zij het pakket zou winnen, het pakket dan niet naar haar maar naar mij te sturen!!! Omdat ik wel een lichtpuntje kan gebruiken 🥰.
Vinden jullie dat niet ontzettend lief? Ivonne had al in een volgend filmpje verteld, dat zij niet zou gaan verloten, maar dat zij iemand had uitgekozen naar wie het pakket zou gaan. Toen ik vanavond in haar filmpje hoorde, dat ze het pakket naar mij gaat sturen, wist ik niet wat ik hoorde! Met een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen heb ik de rest van het filmpje zitten bekijken.

Wat ontzettend lief, zowel van Ivonne als van Anita (=juffrouw ooievaar) 🥰🥰!
En dat lichtpuntje kan ik zeker gebruiken!

Zoals de huisarts het zo mooi verwoord: het herstel stagneert. 
Daarom heeft de chirurg afgelopen maandag besloten dat we niet tot eind januari gaan wachten, om te bepalen of een nieuwe MRI-scan nodig is. Ze heeft me direct aangemeld, maar ja, de feestdagen zitten er tussen, en dus wordt het toch nog laat in januari, voordat er een nieuwe scan wordt gemaakt. De klachten die ik nu nog altijd heb, duiden er volgens haar op dat er toch nog ergens iets bekneld zit.
Het klinkt misschien raar, maar ik hoop dat dat zo is! Nee, natuurlijk zit ik er niet op te wachten om nogmaals geopereerd te worden, maar als dat de oplossing is, en ik na zo'n tweede operatie wél kan gaan herstellen, dan zou dat heel fijn zijn.

Wat er me te wachten staat, als daarop geen beknelling te zien is? Ga ik maar niet teveel over nadenken. Natuurlijk kan ik allerlei doem-scenario's bedenken, voor het geval ik nooit meer herstel, maar zolang er nog hoop is op herstel, wil ik daar niet te veel en niet te vaak over nadenken. Is dat kop in het zand steken? Misschien wel, maar komt tijd komt raad, en ik blijf hoop houden dat er een oplossing of in ieder geval een verbetering komt!

Kerstsokken

 Er komt niet heel veel uit mijn handen, maar ik brei wel elke dag mee aan de Advent Mysterie Sok 2024 die Heleen Kok ontwierp voor de Sokken-breien-groep op Ravelry.

Je kon je hiervoor aanmelden tot 1 december, en we krijgen elke dag een nieuw telpatroon, met de volgende 8 toeren om te breien. Alleen op de dagen van het boord en de hiel moesten er meer toeren worden gebreid.

Als je elke dag het patroon van die dag breit, heb je na 12 dagen een sok klaar.
En dan heb je nog 12 dagen om de tweede sok te breien, zodat je ze met Kerst kunt dragen.

Natuurlijk ben je vrij om in je eigen tempo te breien.
Ik koos ervoor om ze tegelijkertijd te breien. Zeker als ik met restjes garen brei, heeft dat mijn voorkeur. Want het is natuurlijk balen als je één sok af hebt en er halverwege de tweede sok achter komt, dat een kleurtje op is, terwijl je er nog een stukje mee zou moeten breien.

Het ontwerp wordt gebreid met 4 kleuren, maar ik gebruik 5 restjes Onion Nettle Sock Yarn. Dat is sokkenwol waarbij het garen niet wordt verstevigd met een plastic zoals nylon, maar met brandnetel. Nee, geen zorgen, het garen prikt niet 😄!
Het blijkt een heel stevig garen te zijn. In de sokken die ik er tot nu toe mee heb gebreid is geen enkele slijtage te zien. Sanne en ik dragen die sokken ook gewoon in onze werkschoenen, daarin hebben ze toch best wat te lijden, maar dat kan het garen prima aan.

Ik heb het eens besteld om uit te proberen, en ik denk dat dit in de toekomst vaker mijn keuze zal zijn, als ik sokkenwol ga kopen. Ik heb een aardige voorraad Drops Fabel en Durable Soqs, en die garens bevallen me prima, maar dit Onion garen vind ik toch nog iets mooier. Zeker bij het breien van kleurwerk, de patroontjes komen er beter in uit.

Kijk nou, wat een leuke patroontjes!! Kerstballen, dennenboompjes, sneeuwsterretjes, kersttakjes, rendierkopjes en hele rendiertjes.
Met steeds dunne streepjes tussen de patroontjes in.

Ik heb ook wat glitterdraad gebruikt, daarmee maasde ik over bepaalde steekjes heen. Ik heb de ophanghaakjes van de kerstballen en de neusjes van de rendiertjes van wat extra glitter voorzien, om de sokken wat feestelijker te maken.

De steekjes zijn nog wat onregelmatig, maar dat trekt wel glad als ik de sokken af heb en ze laat drogen op de sock-blockers.

De sok is beschreven in maten S, M en L. In het ontwerp worden rood, wit, licht- en donkergroen gebruikt, echte kerstkleuren dus, om er echte kerstsokken van te maken. 

Ik brei de sokken voor Sanne, als klein cadeautje voor de Kerst (ik ga er vanuit dat ze hier niet mee leest 🤪).
Maar rood-wit-groen past totaal niet bij de kleuren van de kleding die zij draagt. Bovendien, dan worden het wel echt kerstsokken. Door deze kleuren te gebruiken worden het meer wintersokken, die trek je gerust ook nog in januari aan 😊.

In het midden, bij de overgang van been naar voet, zitten in het patroon 7 strepen, in 3 verschillende kleuren. Dat vond ik wel erg druk, en dus besloot ik om daar maar 2 kleuren te gebruiken, donkerbruin en roze. Door ook de smalle tussenstreepjes in donkerbruin te doen, werd het een rustiger geheel.

Daarnaast was ik bang dat, als ik een derde kleur zou gebruiken, ik van die kleur te weinig zou overhouden om het ook nog een keertje te gebruiken in een patroontje op de voet. 
Achteraf had ik daar niet bang voor hoeven zijn. Toen ik patroontje 10 had gebreid maakte ik de foto die helemaal bovenaan staat, de sokken samen met de resten die ik nog had. Zou ik er mee gaan uitkomen?
Ik paste ze even aan. Onze voeten zijn bijna even groot (of eigenlijk klein, want we leven niet op grote voet met onze schoenmaat 35-36). Oeps, de voeten waren al zo lang dat ik de tenen eraan moet gaan breien!! 

Ik vind de 2 laatste patroontjes, na de rendiertjes, eigenlijk wat saai, vergeleken met de andere.
We krijgen nog nieuwe patroontjes, dus wellicht haal ik 1 of 2 patroontjes uit, en vervang die door een patroontje dat we nog gaan ontvangen, of door eentje die ook in het been voorkomt. En waarschijnlijk ga ik dan ook de kleurtjes verwisselen, zodat ik de beige en goudbruin helemaal op maak en alleen wat grotere resten overhoudt van het roodroze, lichtroze en donkerbruin.

Ik vind het heel lief dat de ontwerpster dit patroon gratis beschikbaar heeft gesteld aan de leden van de Sokken-breien-groep, maar van lucht kun je niet leven, dus: 
Mocht je deze sokken ook graag gaan maken, dan kan dat. Het patroon is te koop op Ravelry, hier vind je de link naar het patroon. Het is een heel duidelijk patroon, de charts zijn in kleur, dus als je wilt kun je het precies zo maken als de ontwerpster het heeft bedoeld. Maar je kunt het heel gemakkelijk aanpassen naar meer of minder kleuren, zoals ik ook heb gedaan. Je kunt op die Ravelry-pagina ook de sokken zien die anderen met dit patroon breien, veel in kerstkleurtjes maar sommige juist helemaal niet. 

Oeps, foutje(s)!!

 Het zit niet mee met de Low Tide trui. Ik had al verteld dat ik de mouw zou uithalen, omdat de kabel op een mouw de verkeerde kant op liep. Daar zit ik niet mee hoor, met dat uithalen, zo'n fout zou me alleen maar ontzettend zijn gaan storen.

Een hele lieve lezeres (ik noem geen naam, weet niet of zij dat wil) stuurde mij een berichtje dat ze nog een andere fout zag. En ze had helemaal gelijk! Kijk maar:

Daar gaat de kabel de verkeerde kant op!! Het was mij niet opgevallen, dus heel fijn dat ik erop werd gewezen! Het zit aan de achterkant, dus ik zou het niet zien als ik de trui zou dragen. En waarschijnlijk valt het anderen ook niet op. Maar toch, ik zou weten dat het er zit, en nee, dat zou ik niet willen.
Overigens, dit was eenvoudig op te lossen, gewoon een paar steekjes uithalen tot de fout, en dan die steekjes op de juiste manier breien. Veel minder werk dan alle toeren helemaal uithalen! Bovendien, bij het uithalen van volledige toeren zou ik ook de mouw moeten uithalen, want deze fout zit boven de splitsing voor mouwen en lijf.

Maar weet je, het wordt nog gekker! Want ik had zelf al een andere fout ontdekt.
En die zit zo hoog in het breiwerk, dat ik niet weet of ik dat goed kan herstellen.
Mijn eerste reactie was: trui uithalen en helemaal opnieuw breien. Maar nu ik dit typ, begin ik toch te twijfelen. Ik kan natuurlijk een poging doen om alleen de kabel helemaal uit te halen, en opnieuw te breien. Want die fout, die zit aan de voorkant, bijna bovenin:

Ik had de mouw net uitgehaald, toen ik deze fout ontdekte. Toen heb ik de trui maar even aan de kant gelegd. Ben blij dat ik niet direct de hele trui heb uitgehaald!
Ik wil toch een reparatie-poging ondernemen. Lukt dat niet, dan kan ik altijd nog besluiten alles uit te halen.

Voorlopig ligt de trui aan de kant. En daar blijft 'ie waarschijnlijk wel even liggen, want het werk is nu voor mij te zwaar om aan te breien.

Herstel gaat niet in één rechte lijn omhoog, maar komt met pieken en dalen. Momenteel ben ik beland in zo'n dal.
Lopen is voortbewegen met behulp van mijn krukken (alleen binnenshuis).
Liggen op mijn buik of rug en zitten gaat niet (het voelt alsof ik lig/zit op een combinatie van scheermesjes en prikkeldraad, dat doe je niet voor je plezier). Artsen hebben als enig advies om Ibuprofen en paracetamol te slikken.
Ook al merk ik niets van pijnstilling bij beide, het zou ontstekingsremmend zinvol kunnen zijn. Nou, dat doe ik dan maar braaf.
Oh, en hoe lief ook bedoeld, ik hoef geen tips over ander pijnmedicatie, het is (ook bij de artsen) bekend dat de enige pijnstilling die mij bij effect heeft morfine is, en nee, dat is geen optie.
Dus breng ik de tijd door, liggend op een zij. En zo kan ik wel een beetje breien, aan een licht werkje zoals een sok, maar niet aan zwaarder breiwerk.

Gelukkig is het december, want dat betekent dat er dagelijks heel veel filmpjes online komen, van mensen die deelnemen aan Vlogmas. Ken je Vlogmas?

Vloggers, die normaal gesproken eens per week/2 weken/maand of wat dan ook een filmpje online zetten, doen dat nu elke dag. Kortere filmpjes natuurlijk, waarin ze een kijkje geven in hun dagelijks leven, hun adventskalenders uitpakken, hun dagelijkse vorderingen op handwerkgebied met de kijkers delen.

Ik doe mee met de advent-mystery-sock-2024, via de Ravelry-groep Sokken Breien, en daar brei ik elke dag zo'n 10 toertjes aan. Ja, ik weet het, ik zou niet meer mee doen aan MKAL's. Maar ik weet dat de ontwerpster erg leuke sokken ontwerpt en ik besloot me daarom toch aan te melden. En nu ik zo weinig kan breien, komt dat goed uit, want dit is prima te overzien en zelfs nu haalbaar voor mij.

Daarnaast open ik elke dag een doosje van de adventskalender die Sanne mij cadeau gaf. Het is een prachtige kalender, namelijk die van Martha Brook (ja, de echte, de originele, niet de nep-editie die helaas ook te koop werd aangeboden door anderen).

Martha heeft een website waar ze gepersonaliseerde stationery verkoopt. 

Helemaal blij hiermee, elke dag een prachtig cadeautje uitpakken, dat ik hopelijk binnenkort kan gaan gebruiken bij een andere bezigheid wat ik graag doe (maar nu even niet), bullet journal maken. Ik zal zeker een keer foto's maken, en jullie de prachtige cadeau's laten zien. Maar nu dus eventjes niet.

Iedereen die vanavond Sint verwacht voor pakjes-avond: ik wens je heel veel plezier!

Low Tide vorderingen

 

Toen het garen voor de Low Tide trui binnenkwam, had ik zo mijn twijfels.
Zouden die 3 strengen werkelijk genoeg zijn voor een hele trui?
Ik draag altijd een blouse of shirt onder mijn gebreide truien, en houd er niet van als kledingstukken erg aangesloten zitten op mijn lijf. In het Engels: positive ease please!

Maat 3 zou overeenkomen met mijn maten, en dan brei ik dus maat 4 🤭, om die extra ruimte te krijgen. Ik checkte het op de website van Happy-go-Knitty, waar ik het garen bestelde. Ja hoor, tot en met maat 4 heb je genoeg aan pakket 1 dat 3 strengen bevat.
Ook bij de projecten op Ravelry had men voor maat 4 genoeg aan 3 strengen, maar.... ik las bijvoorbeeld 2,96 strengen als gebruikte hoeveelheid, dat is krap! 
Ik brei mijn mouwen altijd wijder dan het patroon aangeeft. Reden daarvoor: als ik dat niet doe, vind ik de mouwen te krap om mijn bovenarmen zitten.
Hm, nu zou ik het patroon kunnen volgen, eerst het lijf breien en daarna de mouwen. Maar ik wist, dat ik dan niet echt plezier zou beleven aan het breien.
Immers, ik zou dan in mijn achterhoofd steeds zo'n stemmetje horen: ga je wel uitkomen met je garen? Kun je je mouwen wel in volle lengte breien?

De oplossing was simpel: ik brei eerst de mouwen, zodat ik die de juiste lengte kan geven. En vervolgens kan ik al het garen opbreien in het pand. Mocht ik daar een toertje of wat minder kunnen breien dan het patroon aangeeft, zal dat zo'n vaart niet lopen. 

De eerste mouw is af. Ik begon later met minderen, en minderde iedere 12e toer een steek i.p.v. elke 10e toer. Dus meer garen nodig voor een mouw dan in het patroon berekend is.... nou nee, want ik breide de mouw 9 toeren minder lang, omdat die voor mij anders te lang zou worden 😀.

De tweede mouw gestart, die zie je op de foto hierboven. Valt je iets op? 
De kabel loopt onderin de verkeerde kant op!!!
Je begint de kabel al boven op de schouder, en die loopt dan door in de mouw.
Op een bepaald moment ga je splitsen voor lijf en mouwen. En daarvandaan volg je de instructies voor de mouwen. 
Het patroon bevat charts, dus teltekeningen die je kunt volgen, maar alles staat ook in tekst. En die gebruikte ik. Er staat letterlijk dat je dat voor beide mouwen moet volgen. Dat vond ik vreemd, je mouwen zijn toch niet gelijk? Maar ik kon niet bedenken waarom het me onjuist leek, dus ik ging lekker breien. Nou, dat klopt dus niet 😂.
Ik ga het uithalen, en dan de chart volgen, die ziet er voor links en rechts verschillend uit, dus ik denk wel dat het goed komt 🎉

De kleur van het garen komt overigens het dichtst bij de kleur op de bovenste foto. Maar bij bewolkt weer krijg ik op de foto's een kleur zoals die waar je de fout op ziet.
Daar zien je dan wel weer op, dat het garen niet egaal gekleurd is maar wat gemeleerd. 

stapje voor stapje vooruit

Wat een storm ging er over ons land, de afgelopen week. 
Ik houd niet van weer waar je geen grip op hebt, zoals ijzel en storm.
En ik heb het idee dat ik er, met het ouder worden, angstiger voor word. 
De hele avond ververste ik met regelmaat het kaartje met de neerslagradar en de windsnelheid e.d. Een grote draaikolk, waarvan de onderkant pal over ons heen zou komen. Even later zou het onder ons langs trekken, en zouden we in het oog terecht komen, dus relatief rustig, en weer een tijdje later zou het boven ons langs trekken. Het zal wel, het ging flink tekeer, de poezen zaten wat beduusd om zich heen te kijken, en ik besloot maar bij ze te blijven, en liggend op de bank af te wachten tot het voorbij zou zijn. Slapen zou ik toch niet, zolang die storm aanhield. Even na 2 uur ben ik in mijn bed gekropen. Pft, gelukkig, het was voorbij. En de volgende dag bleken we geen schade te hebben, fijn!

Afgelopen zondag schreef Elizabeth over de trui die ik wilde gaan breien: "ik denk dat je de steken al opgezet hebt...:)

Dat zou je wel verwachten hè, maar helaas, dat heb ik gisteren pas kunnen doen.

Afgelopen vrijdag ging ik naar de fysiotherapie. De vorige keer had ik al wel 4 minuten mogen fietsen op zo'n soort hometrainer, zonder weerstand, deze keer zouden we met meer apparaten gaan werken. Yes, daar had ik zin in! Eindelijk vooruitgang!
In de bus er naar toe genoot ik van het mooie winterse uitzicht en de vele sneeuwpoppen die in tuinen stonden (echt levensgrote poppen zien staan, met sjaal om en winterpeen als neus enz).
Fysio ging best goed, slechts één oefening gaf flink pijn. Ik ging er met een tevreden gevoel weg, dit was me toch maar mooi gelukt, een stap vooruit in mijn herstel!
Op de terugweg voelde ik dat ik steeds meer pijn kreeg.  De fysiotherapeut had gezegd dat ik maximaal een uurtje wat pijn mocht ondervinden, dus okay.

Maar, eenmaal thuis ging het hard achteruit. Zitten ging niet, dus maar gaan liggen. Op mijn zij, want op mijn rug wilde het niet. En zo bracht ik de zaterdag, zondag en maandag door 😔. Ik nam in het weekend Ibuprofen en Paracetamol, maar zoals gewoonlijk verlichtte het niet de pijn.
Op maandag dan toch maar een Diclofenac genomen. Ik weet het, dat is helemaal geen zware pijnstiller, maar mijn lijf wordt er niet blij van. Het heeft de pijn totaal niet gestild, maar mijn maag en darmen waren een paar uur later helemaal leeg (zal jullie de details besparen 😊).

Vanaf dinsdag ging het langzamerhand weer wat vooruit. Ik kon woensdag mijn voeten weer optillen bij het "lopen". Tussen haakjes, want het is stapjes zetten, maar ik kom vooruit. 

Gisteren voor het eerst sinds vrijdag weer een paar keer een tijdje kunnen zitten, en aan het einde van de middag ook eindelijk weer zin om wat te breien. En zo kwam het beginnetje tot stand, wat ik jullie boven aan dit bericht liet zien.

Ik sprak gisteren een medewerker van de bedrijfsarts, en hij gaf aan dat ik vooral veel rust moet nemen (ja duh), en dat het heel veel tijd zal vragen om te herstellen. En dat het maar zeer de vraag is of ik überhaupt volledig zal herstellen, en ooit weer (geheel of volledig) mijn werk zal kunnen doen.

Dat weet ik in mijn achterhoofd natuurlijk ook wel, maar het is iets waar ik nog niet aan wil. Net als de fysio zei hij ook dat ik helemaal niet bezig moet zijn met wanneer ik weer aan het werk zal kunnen, maar puur en alleen me moet richten op mijn herstel. 
"Je zou eens op je werk langs kunnen gaan voor een bakje koffie, maar meer niet". Uh ja, dat zou ik graag eens doen, en als ik er kon komen, had ik dat allang gedaan!
Sanne wil me gerust heen en weer rijden (zelf auto rijden is niet aan de orde), maar ik moet dan wel in staat zijn 2x een half uur in de auto mee te rijden, en op het werk een tijdje te zitten/lopen zonder dat ik tussendoor kan gaan liggen. En zover is het helaas nog niet.

Ik twijfel of ik dit berichtje moet plaatsen. Het lijkt zo'n klaagzang, maar dat is het beslist niet! Het is mijn realiteit. Velen van jullie leven zo ontzettend met me mee, en vragen me om jullie op de hoogte te houden van hoe het gaat. Ik deel graag de successen die ik boek in mijn herstel, maar dan "moet" ik jullie het ook eerlijk laten weten als er sprake is van een terugslag. En die was er nu.

 

Cheekychecksocks

Ik hoor je denken, Cheekychecksocks, wat zijn dat nou weer??!!

Tja, ik heb de naam ook niet bedacht hoor. En het idee komt dan ook niet van mij.

Ik kwam het tegen op Instagram, en vond het zo'n leuk idee, dat ik het ook wel eens wilde proberen.

Het is eigenlijk heel simpel: je neemt twee sokkenwolletjes, eentje effen, eentje zelfstrepend. 

De teen, hiel en boord brei je met het effen garen, de rest brei je in tricotsteek, 2 effen, 2 gestreept. Het trucje is, dat je dit omwisselt, zodra het garen van kleur verandert. Dus dan wordt het 2 gestreept, 2 effen, tot de volgende kleurwissel.

Het is een super simpel idee, en heel gemakkelijk om te doen, maar wat ontzettend leuk!! Het geeft een heel ander plaatje dan wanneer je met alleen het zelfstrepende garen breit. En het breit ook nog eens heel erg snel, want je wilt steeds weer naar de volgende kleurwissel toe, nog een paar toertjes en dan verandert het weer!

Ik vind dit echt een superleuke manier om nou net die bolletjes te gebruiken, die je in je voorraad hebt, maar waar je eigenlijk achteraf niet zo gecharmeerd van bent als toen je ze kocht.

Of die je bijvoorbeeld in het Opal-abonnement hebt ontvangen. Daarbij ontvang je 4 keer per jaar 6 bollen, en je weet vooraf niet in welke kleuren, dus grote kans dat er eentje bij zit die je niet zo geweldig vindt.

Bij toeval vonden de kleurwissels allemaal aan de zijkant of achterkant plaats. Twee keer zou de wissel aan de voorkant komen, maar daar heb ik gewoon een stukje van het garen los laten hangen, zodat de wissel aan de zijkant kwam. Die stukjes heb ik later ingeweven aan de binnenkant. Achteraf was het verplaatsen van de wissel naar de zijkant niet eens nodig geweest, want de wissel valt eigenlijk niet op. 

Kijk maar eens of je ze kunt vinden, hier nogmaals de foto van de achterkant:

Ik heb nog wel een aantal bollen sokkenwol liggen die hiervoor geschikt zijn.
Dus ik denk dat ik nog wel vaker zo'n paar sokken zal gaan breien.

Ik gebruikte 1 bol Durable Soqs (50 gram is helemaal op), en van de World of Yarn Himalaya sokkenwol gebruikte ik 31 gram. Dat zijn bollen van 100 gram, dus daar kan ik nog in ieder geval één ander paar mee breien, misschien zelfs wel twee paar, want het lukte om de bol bijna helemaal te verdelen in 2 bollen met identiek kleurverloop. 
De sokken breide ik volgens mijn eigen basispatroon: 2 tegelijk op 1 rondbreinaald, vanaf de teen. Ik gebruikte naald 2,25 en breide 60 steken op de voet, shadow wrap short row hiel (in het Nederlands zoiets als hiel met verkorte toeren), en de 2 steken die ik dan aan het einde opzet om gaatjes te voorkomen heb ik niet geminderd, zodat het been 64 steken zou zijn. Boord 2 recht 2 averecht.

Sokken zijn mijn meeneem-breiwerk. Deze sokken zette ik op, de avond voordat ik het gesprek met de neurochirurg zou hebben. Met de bus van en naar het ziekenhuis of fysiotherapie, en zitten in de wachtkamer, dan is het fijn dat mijn handen iets te doen hebben. Ik heb een klein projecttasje waar mijn rondbreinaald (met 2 sokken eraan) en de 2 bolletjes sokkenwol prima inpassen.

Wat vind jij van cheekychecksocks? Is het een idee dat je ook wel eens wilt gaan proberen? ik kan het je aanraden!

3e dag op rij dat het sneeuwde

 

Dit was mijn uitzicht gisterenmiddag. Alweer sneeuw!!! Voor de derde dag op rij!
De bomen hebben nog niet eens al hun blad laten vallen. Best wel apart om te zien, vind je niet?

Ik trok mijn Lupine Blouse eventjes aan, om goed te bekijken of ik nog ergens rekening mee moet houden bij het blocken. Zit je breiwerk ergens toch wat aan de krappe kant, kun je dat vaak eenvoudig oplossen door je breiwerk op die plek net even iets strakker te blocken.
Nee hoor, ik hoef niets aan te passen. Maar, dat blocken komt later, want toen ik de trui eenmaal had aangetrokken, besloot ik om hem niet meer uit te doen 🤭. Met dit uitzicht had ik wel behoefte aan zo'n warme trui. Natuurlijk staat de verwarming aan, maar als ik sneeuw zie, of ijs, of een winterlandschap op een foto zie of zoiets, krijg ik het gewoonweg koud. Ik kan jullie vertellen: de trui deed zijn/haar werk!!

Sanne werkte gisteren in Stad. Dat is hoe hier de stad Groningen wordt genoemd, om die te onderscheiden van de provincie. Ik weet niet of jullie het hebben meegekregen, maar er was sprake van een verkeersinfarct. Na jarenlange werkzaamheden was op 1 september j.l. de rondweg af. De Groningers mochten er de eerste dag lopend overheen, daarna werd het vrijgegeven voor het verkeer.

De rondweg loopt door tunnels, en daarna rijd je weer omhoog. Helemaal niet steil heb ik begrepen, maar het veroorzaakte gisteren wel grote problemen, want vrachtwagens kwamen de helling niet op gereden! Gelukkig was Sanne de stad al uit voordat het helemaal vast kwam te staan, maar toen zij op huis aan ging werd er al stapvoets gereden. Vreemde gewaarwording, zo vertelde ze, om dan een stukje verderop langs groene weilanden te rijden, en weer verderop opnieuw door een besneeuwd landschap te rijden. 

Ik houd niet van kou! En al helemaal niet van gladheid op de wegen. Dus ik was blij toen ze veilig en wel thuis kwam. En vervolgens ben ik heel hard gaan zitten duimen, of het alsjeblieft warm water kon gaan regenen. Kon ik gerust de hele avond doen, want van breien kwam niets. Tja, fibromyalgie en sneeuw zijn geen vriendjes ☹️.

Dit wordt waarschijnlijk mijn volgende grote project. Ik vertelde jullie al eerder over dit garen, dat uit Nieuw-Zeeland komt. En over het patroon waarvoor ik het kocht, de Low Tide:

Toen het garen binnen kwam, schrok ik wel een beetje. Kon je werkelijk deze trui breien met maar 3 van deze strengen? Maar toen ik er eentje los maakte en er een cake van maakte, was ik wel gerustgesteld, er zit 400 gram op een streng, dat werd een flinke cake:

Ik had er even een euro bij moeten leggen of zo ter vergelijking, want zo zien jullie natuurlijk nog niet hoe groot de cake is 🤭. Meten kan ook, de cake is 10 cm hoog en 13 cm breed!

Meerdere testers breiden hun exemplaar met zo'n zelfde pakket garen. Zelfs voor een grotere maat dan ik heb kwamen ze uit met de 3 strengen, dus dan moet het mij ook gaan lukken. In mijn kleur komt de trui er zo uit te zien:

En nu ga ik heel hard duimen dat het droog blijft en de wegen goed begaanbaar blijven, want ik moet vandaag naar fysiotherapie! Net werd er bij de bushalte, die ik vanuit mijn huis kan zien, al sneeuw weggeveegd, en vervolgens werd er gestrooid. Netjes toch!