Three Times a Cable

 Three Times a Cable, is de naam van het patroon uit ronde 6 van de Sock Madness.

Ik heb ze zaterdagavond pas opgezet, en heb nu de 2 benen gebreid. Ze worden voor Sanne en die houdt er wel van als sokken niet helemaal gelijk zijn, dus hoofdkleur en bijkleur zijn bij de sokken omgewisseld.

Op de foto's lijken de kleuren weinig contrast te hebben, maar in werkelijkheid valt dat mee. Het is geen zwart-wit tegenstelling, maar het patroon komt echt wel duidelijk naar voren.

Hierboven de voorkant van de benen, hieronder de achterkant:

Vooraf had ik al besloten en in mijn team aangekondigd, dat ik niet voor een finaleplaats zou gaan. En wat ben ik daar blij om! Want ik kon vorige week dagenlang weer geen steek breien, vandaar ook dat ik pas zaterdag mijn sokken op de naald zette.

Wat ben ik trots op mijn teamgenootje Ysselin, die ons team vertegenwoordigt in ronde 7, de finale. Vanmiddag rond 2 uur onze tijd werd het patroon bekend gemaakt, het ziet er erg leuk uit, maar oh oh oh, wat een moeilijk patroon blijkt het te zijn:

Je breit met 3 paren van 2 kleuren, en die 2 kleuren moeten onderling een duidelijk contrast hebben. Advies dat de finalisten kregen was om donker en licht van een zelfde kleur te nemen, bijvoorbeeld donker en lichtgroen, donker en lichtpaars enz.

Dit is de afbeelding die we bij het patroon ontvingen. Een heel bonte sok, naar mijn smaak te bont. Je gebruikt direct in de eerste toer al alle 6 kleuren, breit dus met een wirwar aan draden, en er schijnt veel verwarring te ontstaan over wat nu de goede kant is. Er zitten gedraaide steken, heen en weer breien in Intarsia (argh, slechte ervaring mee bij de Leicht sokken, die met de ballonnetjes) en ik weet niet wat allemaal nog meer (ik zou het kunnen weten als ik het patroon gelezen had, maar ik ben eerst maar eens de berichtjes op Sock Madness gaan lezen).

Er zijn 2 Nederlandse finalisten, mijn teamgenootje (die na 4 uur breien meldde dat ze 4 toeren had gebreid, en het nu allemaal wat logischer leek te worden), en een andere breister, die een uurtje geleden meldde dat ze er chagrijnig van was, er vooraf erg veel zin in had gehad, maar nu zat te huilen, en niet meer voor de wedstrijd gaat.

Kijk, dat is nu precies wat ik het nadeel vind van Sock Madness. Tuurlijk, de naam zegt het al, het is een beetje gekheid. Mensen gaan 's nachts door met breien, zetten hun hele sociale leven aan de kant, laten gezinsleden hun taken binnen het gezin overnemen enz. Dat vind ik persoonlijk veel te ver gaan, en doe ik dus ook niet. Ik brei voor mijn plezier en mijn ontspanning, dus ik ga me niet dit soort stress op de nek halen. Ik doe mee aan Sock Madness omdat ik graag mezelf uitdaag met nieuwe technieken, en dan werkt die "stok-achter-de-deur" van toch het liefst wel mee blijven doen wel goed. Maar, niet ten koste van alles.

Ik wil op een later moment deze sokken wel gaan proberen te breien, want ik vind het patroon er best leuk uit zien. Maar dan zonder druk van een wedstrijd, en eventueel pas ik dingen aan. Zoals ik nu ook heb gedaan bij de Three Times a Cable, waar je eigenlijk een dubbel rolboordje op hoort te breien. Sanne gaf de voorkeur te hebben voor een boord van 2re 2 av, en omdat ik deze sokken niet meer brei voor de wedstrijd, is dat geen probleem'.

Ben ik het sokken breien al zat? Absoluut niet!! Ik heb me zelfs aangemeld bij een andere sokkenbrei-wedstrijd: SWC, dat staat voor Supersock World Championship. Ook dit is dus een wedstrijd, maar er zijn verschillen:
1. je hebt bij elke ronde de keuze tussen een eenvoudig of een moeilijker patroon. Je verdient bij dat moeilijker patroon meer punten dan bij het eenvoudige.
2. het is geen afvalrace, iedereen blijft er gewoon in tot aan het einde, en dan is degene met de meeste punten de winnnaar. Bij Sock Madness blijf je wel de patronen ontvangen maar lig je uit de wedstrijd als je een ronde te langzaam was.
3. je mag zelfs een ronde overslaan. Deze wedstrijd loopt door gedurende de zomer, dus wel fijn voor mensen die er een paar weken tussenuit gaan, of als je even geen tijd hebt, of als je de patronen gewoonweg niet leuk vindt of wat dan ook.

Dit klinkt voor mij een stuk aantrekkelijker. Je leert toch nieuwe technieken, en je hebt een grote groep met mensen die tegelijk met jou bezig is met hetzelfde patroon en die je kan helpen als je ergens niet uitkomt. Maar tegelijkertijd mag je dus een ronde overslaan, of als je de sokken niet op tijd af hebt, ben je niet direct af.
Ook hierbij zijn er opwarm- en kwalificatiesokken te breien. De patronen voor beide opwarmsokken zijn er al, maar die brei ik niet, ik warm me op door de sokken van ronde 6 SM te breien. De kwalificatiesokken mag ik wel breien, en zo mijn eerste punten binnen halen, maar het hoeft niet, want doordat ik ronde 6 heb bereikt in Sock Madness, heb ik me automatisch gekwalificeerd voor deelname.

Ik ga nu heel hard zitten duimen voor mijn teamgenootje, en af en toe ook even een steekje breien 😉. Tot een volgende keer!