Breien als het meer dan 30 graden is: een wollen trui en baret!!

 

Jullie hadden al het begin gezien van de Autumn Alpine trui die ik aan het breien was. 
Ik gebruikte restanten van Drops Baby Merino en Drops Kid Silk, die ik had gebruikt in mijn Lupine Blouse. Als hoofdkleur gebruikte ik Hobbii Dream Colour. De Kid Silk bestaat uit 75% mohair en 25% zijde, de andere 2 garens zijn 100% wol.
Warm en zacht dus.

De yoke was snel gebreid. Ik vind met meerdere kleuren breien nu eenmaal heerlijk. Maar toen.... moesten het lijf en de mouwen nog helemaal worden gebreid in saaie tricotsteek in 1 kleur 😬. Nu is het Hobbii garen niet effen van kleur, dus op zich maakte dat het nog wel iets leuker om te breien, maar toch.

Van dichtbij zie je dat er echt heel veel kleurtjes in zitten. 

Ik breide het kleurwerk helemaal met de merino, en bij de grote bloemen hield ik het samen met een draadje mohair, waardoor die er iets uit springen. 
Door het meerkleurig Hobbii garen als achtergrond werd het geheel ook zeker nog wat levendiger.

Zelfkennis is soms best handig 😉. Zo wist ik dat, als ik de trui nu opzij zou leggen en aan iets leukers zou gaan breien, die trui nooit af gaat komen. En dat zou ik toch jammer vinden, want die yoke vond ik wel mooi.

Mijn oplossing? Afwisseling!! Mijzelf "belonen" door steeds een stuk saai tricotsteek te breien en vervolgens een stuk aan een leuk project, en wel een testknit voor een baret. Uh ja, meer dan 30 graden en ik brei een wollen trui en baret 😂.
Heel eerlijk, die afwisseling was ook nodig, omdat ik weer dagen achter elkaar niet kon zitten, en dus liggend op bed doorbracht. En al kan ik liggend breien, het is wel wat zwaarder voor je armen als er aan de naald een groter project hangt, zoals de trui.

En zo komt het dat ik vandaag 2 projecten af breide. Vanmorgen de laatste steekjes aan het boord van de trui.
Volgens het patroon herhaal je het aparte patroon van de nek in het boord van het lijf en de mouwen, maar dat vond ik door het kleurrijke garen wat te bont worden. Dus gewoon K1tbl,P1 herhalen (rechte steek door de achterste lus, dan een gewone averechte steek). Dat vind ik wat netter dan 1 recht 1 averecht.

Hier nog maar eens het bewijs hoe zinvol blocken is. Dit is de trui voordat het in een sopje ging en daarna op de blockmatjes. Jullie kunnen zien dat ik het lijf iets aan de korte kant had gehouden, omdat ik merkte dat ik dit garen mooi strak zou kunnen blocken tot de gewenste lengte. En met het warme weer was de trui vanmiddag al helemaal droog.

Hier dan nog even de achterkant. Niet echt anders dan de voorkant 😄, al zitten er wel shortrows in om de nek achter iets hoger te laten komen.

Ik brei zelden een patroon voor een tweede keer, maar bij dit patroon sluit ik niet uit dat ik dat toch een keer ga doen. En dan het kleurwerk blijven herhalen over de hele trui. Je kunt dan ook heerlijk spelen met kleuren, elk deel een andere kleur geeft een heel ander resultaat. Op Ravelry staan inmiddels 1164 projecten van dit patroon, en daar staan heel leuke voorbeelden tussen.

En de baret? Daar moeten jullie nog eventjes op wachten, want die heb ik vanavond afgemaakt, en ligt nu nog te drogen. Er zijn 7 kleurtjes in verwerkt, dus ik had wel wat draadjes weg te werken, maar doordat ik de weave-in-Steven manier gebruikte, viel dat best mee. Ken je die? Idee van Stephen West. Kun je op Y.Tube wel filmpjes van vinden, maar het komt erop neer dat je afgeknipte eindjes en nieuwe beginnetjes om de werkdraad draait, en zo de draadjes meeneemt aan de achterkant van het breiwerk, waardoor ze eigenlijk gelijk verankerd worden. Je hoeft daarna alleen wat puntjes af te knippen, niet meer alles wegwerken met een stopnaald.

Ik weet nog niet wat mijn volgende grote project gaat zijn. Ik heb de sokken van Stephen West op de naald staan, daarvan heb ik de nieuwste clue nog niet gebreid.
En ik ga nog een tweede paar sokken opzetten, voor een testknit.

Ik heb me wel aangemeld voor een testknit van een trui in kleurwerk, maar daarvan worden de testers pas over een paar dagen bekend gemaakt.
Als ik daar niet bij zit, ga ik waarschijnlijk een patroon kiezen uit mijn Library, zeg maar je eigen bibliotheek op Ravelry, met alle patronen die je in je bezit hebt (gekocht, cadeau gekregen, gewonnen, verdiend met testknits enz.). Daar heb ik genoeg mooie patronen verzameld voor heel veel jaren breiplezier 😁.
Maar eerst maar even afwachten wanneer ik weer kan zitten. Tot die tijd zijn kleine projectjes zoals sokken breien, of gnomes maken, prima om de tijd door te komen.

Europese hoornaars "te gast"

Onze tuin is een Walhalla voor heel veel dieren. Er staan bomen en struiken waarin vogels kunnen nestelen en schuilen, bloemen voor bijtjes, takkenrillen als schuilplaats voor allerlei kleine diertjes, een egelhuis, een bijenhotel waar veel insecten in kunnen overwinteren, schalen met water zodat diertjes kunnen drinken, een voederhuisje voor vogels, nestkastjes, bessenstruiken waar de vogels zich tegoed kunnen doen aan de vruchten, en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Als Sanne 's ochtends vroeg naar haar werk rijdt ziet ze vaak, vlak bij ons huis, een vos. We zullen er niet van opkijken, als die een keertje in onze tuin een kijkje neemt.
Elke dag zijn er reeën te zien. En ja, ook heel dichtbij, iets verderop langs onze weg, is al een paar keer een wolf gespot. 

We houden van de natuur, en dragen graag een steentje bij aan behoud ervan.
Ik ga hier zeker geen discussie aan over wat in ons kleine landje nog echt natuur is. De bossen en heide vlak bij ons huis zijn door mensenhanden ontstaan. Maar als ik daar voorheen wandelde, voelde het voor mij toch echt als natuur.

We hebben wel één regel: het moet buiten blijven!!! Dus toen ik in het voorjaar een paar keer een Europese hoornaar zag bij de schuurdeur, vroeg ik Sanne om even een kijkje te nemen. Ja hoor, een heel pril begin van een nest!! 

Het is een oude schuur, en er zitten wat naadjes boven de deuren. Dus gemakkelijk voor zo'n beestje om binnen te komen. Er ligt niets bijzonders in die schuur, maar wel wat tuingereedschap, en daar moet Sanne wel bij kunnen om de tuin te onderhouden. We wilden liever niet dat daarbinnen een nest werd gebouwd. 

Het was snel opgelost: we hingen boven de deur een emmertje op, met daarin wat natuurazijn. Daar houden de beestjes niet van, en dus vertrok de hoornaar. 
Probleem opgelost!!

Zo dachten we...... totdat we afgelopen zondag opeens gezoem hoorden in de woonkamer, en er een flinke hoornaar vloog!! Okay, eerst de poezen uit de kamer, want we willen niet dat die gaan jagen en worden gestoken. Vervolgens ramen open, en met een vliegenmepper de hoornaar naar buiten geleid. Niet meppen, gewoon als een soort schermpje houden, waardoor de hoornaar vanzelf naar een raam vloog, en naar buiten. 

Misschien een kwartier later, hoorden we opnieuw gezoem!!! Ieks, wéér een hoornaar!!! Deze liet zich niet naar buiten leiden, en helaas, maar die kreeg uiteindelijk toch maar een flinke mep.

Hm, toch maar eens buiten gaan kijken. En ja hoor, in een hoek van het dak zagen we wel zo'n 12 tot 15 stuks!! Dat betekent een nest!! En dat wil je niet, zeker niet als ze blijkbaar vanaf dat nest een weg naar binnen weten te vinden!!
Ze zijn in principe niet agressief, tenzij je binnen 5 meter van het nest komt. Uh ja, het nest zit boven de voordeur, en je moet er ook onderdoor lopen als je via de achterdeur naar binnen wilt. Dus het nest op die plek laten zitten is geen reële optie!

Bah, waarom zijn ze nu daar gaan nestelen, en niet gewoon ergens in de tuin??!! Daar hadden ze van ons lekker mogen blijven zitten, maar hier niet!

We hebben de ongediertebestrijding gebeld, en die konden vanmorgen komen om het op te lossen. Het betreft de Europese hoornaar, die kan verder geen kwaad voor andere dieren zoals honingbijen. In tegenstelling tot de Aziatische hoornaar, die hele bijenkorven leeg kan roven. Maar de bestrijder vertelde ons zondag al, dat ze net als bijvoorbeeld wespen aan hout knagen, en je zo'n nest dus ook echt niet moet laten zitten, omdat ze dan het hout van het dak gaan aanvreten.

Het is niet mogelijk om zo'n nest/zwerm te verplaatsen, zoals bijvoorbeeld wel mogelijk is met bijen. Er zat niets anders op dan spuiten met een bepaald poeder. Daardoor worden ook de larven gedood, zodat het probleem nu moet zijn opgelost.

Vanmorgen zagen we zo'n 30 stuks voor de ingang zitten, zojuist zag ik er nog maar eentje. Het lijkt dus te werken. Geeft geen goed gevoel, maar hoe graag ik de natuur ook een handje wil helpen, soms zit er niets anders op.

P.S. de foto's die ik tussendoor heb geplaatst, zijn Clue 1 van de Delactable Collectible sokken, het nieuwste Surprise Sock Along patroon van Stephen West. 
Hij is vooral bekend van zijn grote, bontgekleurde shawl-ontwerpen, maar hij ontwerpt ook sokken. Toen ik wat foto's tegenkwam van mensen die er aan deelnemen, vond ik de gebruikte patroontjes zo leuk, dat ik spontaan besloot om mee te doen. Inmiddels is clue 2 binnen, de hiel. En voor de oplettenden die ook meedoen: ja, ik heb wel iets veranderd. Om het beter naar mijn eigen zin te maken heb ik het gedeelte waar je steken meerdert en weer mindert aangepast.

Last Lap Socks, laatste ronde SWC 2025

Vrijdagmiddag rond 2 uur kwamen de patronen beschikbaar voor de finale-ronde van SWC (Supersock World Championship). En het zijn 2 hele leuke patronen!!
Het ene ontwerp heet Let them go, en is van de hand van Erika de Niet, een teamgenootje uit ons Team Zandvoort:

Als je regelmatig een steekje laat vallen tijdens het breien, is dit zeker een patroon om uit te proberen, want hierbij is het de bedoeling dat je ze laat vallen!
Tot 1 september is het patroon gratis beschikbaar op Ravelry, via de link hierboven.

Maar je begrijpt het al uit de bovenste foto, het andere patroon betrof kleurwerk, en ja, uiteraard kies ik daar dan voor. Het is tenslotte een wedstrijd, en als ik punten wil binnenhalen voor het team, dan moet ik kleurwerk breien! Bovendien vond ik het ontwerp gewoon heel leuk.

Dit zijn de garens die ik gebruikte. Het patroon vind je hier en is, heel toepasselijk, geïnspireerd door de finishvlag van Formule 1. Er worden in deze wedstrijd vaker termen gebruikt uit de (race)sport. 

Het was een erg leuk en supersnel breitje. Zo snel, dat ik geen foto's tussendoor heb gemaakt. Zaterdagochtend rond 5 uur was ik klaar met breien. Er moest dus wel even een lamp aan, om foto's te kunnen maken 🤭, ik vulde het formulier in, verstuurde het, en ik kreeg ook al heel snel bericht dat ze waren goedgekeurd 🎉.

Ik was als 5e aan de finish voor dit patroon, en dat levert 14 punten op (dat geldt voor plaatsen 4 t/m 10). Inmiddels ben ik zelfs 4e, omdat 1 van de andere 4 wel heel snel was, maar het andere patroon had gebreid, dus in het verkeerde rijtje met uitslagen was geplaatst.

Tja, wat kan ik er verder nog over zeggen? Dat ik de draadjes nog even moest wegwerken (je ziet op de foto boven deze foto een draadje bij mijn rechterbeen 😄), en dat ze ook even moeten worden gewassen en geblockt om alle blokjes mooi strak te krijgen. En dat ze perfect passen en heerlijk warm zijn, doordat er natuurlijk steeds een draadje meeloopt aan de binnenkant. 
Oh, en dat ik dit patroon absoluut een aanrader vind als je eens kleurwerk wilt proberen! De sokken worden van het boord naar de teen gebreid, hebben hele duidelijke instructies en teltekeningen, een kind kan de was doen!

Gisterenavond heb ik alweer een paar sokken opgezet. Ik zou natuurlijk eigenlijk verder moeten breien aan mijn trui, maar ja, de yoke is klaar, dus ik ben aanbeland bij het saaie gedeelte van tricotsteek breien in 1 kleur..... ik heb even last van uitstelgedrag, en dat mag, het is tenslotte geen aangenomen werk, maar mijn hobby. Ik brei voor mijn plezier, en plezier heb ik! Voor het eerst van mijn leven waag ik me aan een project van Stephen West. Nee, geen grote, bontgekleurde shawl, maar een paar sokken!! Met 5 kleurtjes en heel erg veel patroontjes, zo leuk om te doen! Maar daar vertel ik later wel meer over. Voor nu wens ik jullie allemaal een fijne zondag.

Mijn lievelingskleur is paars

 Het is de eerste (vrijdag) van de maand, tijd voor de bloghop, bedacht door Elizabeth.

Deze maand gaat het over je lievelingskleur, en voor mij is dat paars!
Dat kunnen jullie ook wel zien aan de (achtergrond)kleuren hier op mijn blog!

In onze tuin bleken al veel paars-bloeiende planten te staan.

De foto's die je hier ziet maakte ik allemaal in onze tuin, in voorgaande jaren.

Toen we hier kwamen wonen zat er ook op een muur van mijn slaapkamer paars behang, er hingen paarse gordijnen en er lag paarse vloerbedekking. De vorige bewoonster had dezelfde lievelingskleur als ik, en in de tuin is dat okay, maar in huis was het me toch wat teveel 😁.

Ik herinner me dat ik op mijn 9e verjaardag een ketting kreeg van een achternichtje. Die had zij zelf gemaakt, met vierkante kralen en staafjes, helemaal in paars.
Ik heb hem jarenlang heel zuinig bewaard, vond het zo bijzonder dat zij die speciaal voor mij had gemaakt. Zeker omdat ik toen nog helemaal geen lievelingskleur had!

Ik ben een herfsttype, maar paars past eigenlijk alleen in bepaalde tinten in mijn kleding, en dan vooral als accessoire.

Ik breide eerder dit jaar een trui, waarbij er ook paars zat in het verloopgaren.
Dat gaat prima.

En natuurlijk past het ook prima in sokken.

Vandaag komen de patronen beschikbaar voor de finale van de SWC. Dus wie weet ga ik wel weer paars garen gebruiken. 

Iedereen alvast een fijn weekend gewenst!

Terug naar dunnere naalden

 Na mijn uitstapje naar dikke naalden (5 en 6mm) voor de vesten, ben ik nu weer aan het breien met naalddikte 3mm. Wat voelt dat dan opeens vreemd aan!
Ik vind het veel prettiger breien met deze dikte. Breien is voor mij ook een soort fysiotherapie, om de fijne motoriek in mijn handen zo goed mogelijk op peil te houden. Van die dikke naalden kreeg ik best last.

Ik koos wat garens uit mijn voorraadkast. Met de Dream Colour (kleur 4 Wild Berry) heb ik niet eerder gebreid. Op de foto lijkt het misschien effen blauw, maar er zitten meer kleuren in. De 2 roze garens van Drops zijn restanten, ik heb ze al eens samengebreid, in mijn Lupine Blouse:

Dit patroon wil ik gaan breien, de Autumn Alpine Van Caitlin Hunter.

Het blauw wordt de hoofdkleur, de Baby Merino ga ik gebruiken voor het kleurwerk, en voor de grootste bloemen brei ik dan waarschijnlijk een draadje Kid Silk mee, zodat die bloemen er een beetje uitspringen.

Ik was er al aan begonnen.
Omdat ik de boorden niet zo leuk vond, besloot ik die anders te doen.
Een tijdje terug heb ik dit zomertruitje gebreid, met een muizentandje als boord:

Dat leek me ook wel leuk bij deze trui. Je breit een aantal toeren in tricotsteek, vervolgens een toer *omslag, 2 samenbreien* steeds herhalen, en dan weer een aantal toeren tricotsteek. Daarna vouw je het breiwerk dubbel en breit de randsteken samen, zodat je een dubbel boordje krijgt met een picotrandje, wat ook wel muizentandje wordt genoemd. Zo zag dat er uit met het blauwe Hobbii garen:

Hoe toevallig dat Willy ook zo'n boordje ging doen bij haar truitje!
Ik breide weer samen met haar op, deed de verkorte toeren, en ging toen van start met het kleurwerk.

Maar, ik vond het niet mooi! Het randje viel niet mooi glad zoals bij het zomertruitje.

Bovendien was ik lekker door blijven breien met naalddikte 3mm, terwijl ik voor het kleurwerk liever 0,25mm omhoog ga (om te voorkomen dat het kleurwerk te strak wordt).
Dus................ alles weer uitgehaald!

Ik besloot om toch maar het boord volgens patroon te breien.
Tenslotte is Caitlin niet de minste ontwerpster, die weet echt wel wat ze doet!
En toegegeven, dit is weer eens iets anders-dan-anders.

Op Ravelry staan 1133 projecten met dit patroon. Een enkeling breide een ander boord, maar niet eentje daarvan is daar echt mooier door geworden t.o.v. het originele patroon.
Soms moet je (ik) gewoon niet teveel nadenken over een patroon, maar domweg breien wat er staat! Door al het test-breien ben ik er misschien aan gewend geraakt om kritisch een patroon te bekijken en lezen, omdat dat is wat ontwerpers van je vragen bij het testen. Niet klakkeloos doen wat er staat, maar nadenken of dit correct is, of dat een andere optie beter zou zijn.
Ik ga maar eens "lui" op standje niet-nadenken-gewoon-doen! En ben al best een eindje onderweg:

Twee Tour de Vesten en een zomertrui

 

Ik vertelde al dat ik meedoe met het breien van een vest tijdens de Tour de France. Willy, van Hobbyklets-met-Willy, had bedacht dat ze een dik vest wilde breien in die 3 weken. Ze zou 2 garens (ik geloof restanten van andere projecten) samenbreien, en dan naalddikte 8mm gebruiken. Ze bedacht dat het misschien leuk zou zijn om elke dag een uurtje online te gaan, om ons het proces te laten zien.

En wie zin had, was van harte welkom om mee te breien.

Het zou een raglanvest worden. Elke dag legde ze de volgende stap uit, van het maken van een proeflapje (zodat je je steekverhouding weet) tot hoe je berekent hoeveel steken je moet opzetten en meerderen, tot hoe je mooi meerdert bij de raglan, tot hoe je verdeelt voor lijf en mouwen enzovoorts.

Ik vond het een leuk idee! Ik wil graag wat meer vesten in mijn kledingkast, en hoe gezellig zou het zijn om het breien dan samen te doen! Gewoon vanuit je eigen huis. 

Omdat Willy dit heel kort voor het begin van de Tour bedacht, had ze niet de tijd om eerst een voorbeeld te breien om aan ons te laten zien.
Ik wist dus alleen maar dat het een raglanvest zou worden. 

Het is al heel lang geleden dat ik een raglan heb gebreid. Dat komt vooral doordat ik houd van truien en vesten met kleurwerk in de yoke, en die patronen worden meestal ontworpen met een ronde pas, niet met een raglan.
Ik besloot om er wat oude voorraad voor te gebruiken.
Zou het me niet bevallen kon ik het altijd nog weggeven aan de kringloop of zo.

Direct al had ik een idee welke garens ik wilde gebruiken.
De roze Elvira kocht ik eind 2020 van iemand op Ravelry, het bonte garen begin 2021 van een lezeres van mijn blog. Ik breide een proeflapje, om te zien hoe ze samen zouden opbreien.

En toen bedacht ik me dat ik nog wel een derde garen kon toevoegen, een geel garen waarvan ik niet zeker meer weet wanneer ik dat heb gekocht. Ik vermoed dat het in 2 dozen met garens en accessoires zat die ik al in 2011 (!) via MP kocht.
Superdun, en zeker niet een kleur die ik zou kopen, maar van die dozen wist ik maar gedeeltelijk wat er in zou zitten.

Met elk van de garens heb ik, meer dan eens, geprobeerd iets te breien of haken, maar het ook even zo vaak weer uitgehaald. Tien bollen roze, tien bollen geel en zo'n 265 gram van het meerkleurige garen (waar ik geen bolband van heb, en zo even niet meer van weet wat het precies is, een gekrinkeld draadje).
Dat zou dus lekker opruimen in mijn kast met garens 😀.
Steeds van elk garen 1 draadje samenhouden, met naald 5mm.

Het breien ging snel

elke dag een uurtje, terwijl Willy gezellig kletste (en we kletsten via de chat mee!).
We bleken echt niet 3 weken nodig te hebben om het vest te breien! 

Ik had nog bijpassende knopen op voorraad, ook alweer jaren geleden gekocht op de Handwerkbeurs. 

Zoals jullie zien heb ik er streepjes in gebreid. Ik zou niet gaan uitkomen met het bonte garen, en zou van het roze overhouden. Ik ben streepjes gaan maken door in sommige toeren het bonte garen niet te breien, maar daarvoor in de plaats een 2e roze draadje te breien. Twee toeren zo, 12 toeren met alledrie, 4 toeren zo, 10 toeren alledrie en zo verder.

Het vest was binnen 2 weken gebreid, maar de Tour duurt toch echt dik 3 weken!

Wat nu?

Willy had van 1 van haar garens nog steeds veel over, en besloot dat ze er een twinset van wilde maken. Ze gaat een truitje breien, ook raglan, maar dan aangesloten en met korte mouw.

Ik had de smaak te pakken, en besloot om een tweede vest te gaan breien.
In 2017 kocht ik op de Handwerkbeurs een aantal bollen Big Ball, in de kleuren zalm (3 stuks), blauw (2 stuks) en grijs (1 bol). Toen al met het plan om er een lekker warm vest van te maken. Maar ik vond nooit een patroon dat me beviel. 
Ik probeerde mooie steken om te breien en haken (zie hierboven het grijs), maar het werd steeds niets. Tijdens het breien van het eerste vest bedacht ik me dat dit het juiste patroon was om voor deze garens te gebruiken. 
In een oude koffer bewaar ik alle dikke garens bij elkaar, er zit o.a. ook Scheepjes Ambiance in donkerblauw bij, en wat oranje Lettlopi.
Inmiddels is die koffer half leeg 😂, want kijk:

Het tweede vest vloog op naald 6mm nog sneller van de naald!! 

Verdienen de vesten de schoonheidsprijs? Absoluut niet!! Dat was ook niet het doel. Het ging om de gezelligheid, een uurtje samen doorbrengen, met een groep lieve mensen die dezelfde hobby delen, en daarover met elkaar kletsen, en tips en ideeën uitwisselen. Niet iedereen breide een raglanvest, sommigen breiden gewoon verder aan wat ze op de naalden hadden staan.

Met zulk dik garen kun je ook niet een verfijnd project maken. Maar ik heb er wel twee heerlijk zachte, warme vesten bij, waarvan ik hoop dat ze me lekker warm zullen houden als het weer winter is. 

En nu ga ik lekker terug naar dunnere naalden. Beter voor mijn handen en rug. 
Wacht, nog één ander project: de groene trui die ik jullie had laten zien toen hij nog op de naald stond:

Ik heb hem al een paar keer aan gehad, een heerlijke trui voor op een frissere zomerdag. Maar wel wat saai om te breien, ik ben toe aan kleurwerk breien!!

Het vest dat een vestje werd

 In mijn vorige berichtje nam ik jullie mee in het steek-en van mijn vest. Daarna breide ik de knopenbies eraan.

Als je goed op de foto hierboven kijkt, zie je 2 rijen met gaatjes voor de knopen.
Dat is omdat de bies, net als bij het boord onderin, wordt dubbel gevouwen.
Die gaatjes komen dus achter elkaar te liggen. 

Na het boord waren de mouwen aan de beurt. Ik heb relatief stevige bovenarmen, ik moet er altijd goed op letten dat de mouwen daar niet te krap worden. Hierboven zie je de eerste mouw, gebreid volgens de chart. Nu moest ik er het boord aan gaan breien. Maar die mouw was veel te kort!!

Hij eindigde niet heel ver voorbij mijn elleboog!!! Ik bekeek de foto's van de ontwerpster eens goed, en ook van de enkeling die al klaar was met testen. En het viel me op dat zij het vest van de schouder af dragen, waardoor de mouw veel lager begint.

Ik vroeg Sanne om het eens te passen, zij had hetzelfde probleem!! Terwijl zij tenger gebouwd is, en haar schouders dus smaller zijn dan die van mij (waardoor de mouw bij haar lager begint) was zelfs voor haar de mouw echt te kort. Ja, als ze het vest zou dragen zoals op sommige foto's te zien is, dan was de mouw lang genoeg. Maar dan liep de yoke zover over haar arm door, dat ze haar arm niet meer vrij kon bewegen!

Ontzettend balen dit. Ik vind uithalen geen enkel probleem, maar ik had natuurlijk al die steek gemaakt, dus het hele vest uithalen was geen optie, dan hield ik heel veel korte draadjes over.  Nee, dat was geen goed plan. Maar wat dan?

Ik vroeg de andere testers naar hun ervaring. Een andere Nederlandse tester schreef dat het vest haar goed past. Maar ze schreef erbij dat ze smalle armen en schouders heeft. Ze is heel tenger gebouwd (mager klinkt onaardig maar omschrijft haar wel goed).

De ontwerpster vroeg me of mijn steekverhouding klopte (en daarmee de afmetingen). Ja! Ik heb een hekel aan proeflapjes, maar voor dit ontwerp, waarbij het patroon vanaf de yoke doorloopt over de schouder, leek het me wel verstandig. Ik heb de omtrek van het vest bij het lijf gemeten, en dat is precies wat het volgens het patroon zou moeten zijn. Dus nee, ik breide niet een te kleine maat vest.

Dit is een foto die de ontwerpster bij haar oproep voor testbreisters had geplaatst:

Kijk nou, dat is toch een plaatje!!! 

Ook deze foto had ik gezien voordat ik ging breien. De persoon die dit draagt, lijkt toch ook wel vrij brede, rechthoekige schouders te hebben. Dus nee, ik denk niet nu achteraf, dat ik had kunnen weten dat het vest me niet zou passen!

Eigenlijk vind ik het wel misleidend. Bij het maken van deze foto hing het vest aan de voorkant heel ver open. Dus niet zoals je het zou dragen.
 ik was nooit aan deze testknit begonnen als ik had kunnen weten dat het model mij niet zou passen.

Maar goed, wat nu? Balen dat ik, voor het eerst, een test knit niet op tijd af zou krijgen, en überhaupt niet af kan maken.
Ik denk er nog wel over om het vest nogmaals op de pen te zetten, in een grotere maat, zodat het bovenste gedeelte breder wordt. Dat zou genoeg ruimte moeten geven. Maar ja,  wordt het dan niet een soort aardappelzak om mijn lijf? Ik zou onder de arm minder of geen steken kunnen opzetten, dan wordt het lijf smaller. Maar dat zal veel rekenwerk worden met het patroon, want die blaadjes lopen over de voorpanden en het achterpand in één geheel door.
Wie weet doe ik dat ooit, maar nu even niet!

Wat ik gedaan heb met het breiwerk? Ik heb de mouw weer uitgehaald, en boordjes gebreid rond de armsgaten. Het is een mouwloos vestje geworden. 
Of ik het veel zal dragen weet ik niet. Ik ben een koukleum en draag daarom graag iets met lange mouwen. Maar wie weet bevalt zo'n mouwloos vestje me wel, desnoods met een t-shirtje met lange mouwen eronder.

Zo is het geworden, met de knoopjes aan de voorkant gesloten. Past prima toch? Het lijkt zo geen probleem om de mouwtjes te verlengen. Maar:

op de plaats van de pijltjes is waar het zou gaan trekken als ik er nu alsnog langere mouwen aan brei. Dus ik laat het hierbij.

Ik was al een tijdje van plan om eens wat vesten te breien, in plaats van truien. 
En ondanks dat het niet mee zat met dit vest, heb ik de smaak wel te pakken!

Afgelopen 2 weken deed ik mee aan Tour de Vest. Dit wordt georganiseerd door Willy, van het y.ou t.ube kanaal Hobbyklets-met-Willy.
Zij vatte het plan op om tijdens de Tour de France een raglanvest te breien, en iedereen kon mee doen. Zij zou de basis vertellen, uitleggen hoe je met jouw garen(s), naalden en steekverhouding moest breien, en we konden elkaar natuurlijk ook helpen als iemand ergens niet uit zou komen.
We breien elke ochtend, in principe van 9 tot 10 uur, behalve op de rustdagen. Willy is online in beeld, wij kletsen gezellig mee (chatten). Gezellig samen een uurtje breien, gewoon vanuit je eigen huis! 
Mijn eerste vest is af en met het tweede ben ik al halverwege! We breien dan ook met grote naalden en dik garen. Eigenlijk met het idee dat het anders binnen 3 weken niet zou lukken. Maar na twee weken zijn we al klaar! Je kunt de filmpjes allemaal terug kijken. En mocht het je leuk lijken, vanaf dinsdag gaat Willy een ander patroon voordoen, van een aansluitend truitje met raglan, dat ze onder haar vest wil gaan dragen.

Foto's hiervan volgen later deze week, kan ik jullie beide vesten laten zien.

Steeken 🫨😬🫣😱 Ik neem jullie mee in dit spannende avontuur

Ik ontkwam er niet aan, om van mijn breiwerk een vest te maken moest er worden gesteekt 😱. Een andere (ook Nederlandse) tester schreef dat zij de naad waar de steek moest komen eerst had vervilt met een viltnaald. Dat was ik ook van plan, goed om te lezen dat het bij haar goed had gewerkt.
Ik neem jullie mee in het avontuur:

Ik koos voor zekerheid, eerst een gehaakte afwerking, daarna vilten. 

Je haakt aan weerskanten van de steek die je gaat doorknippen.

Daarna ga je met de viltnaald prikken in de steek en het haakwerk dat je net hebt gemaakt. Omdat volgens dit patroon voor deze steek maar 3 steken moesten worden opgezet, besloot ik mijn smalle pen te gebruiken, met maar 1 viltnaald.

Dit gebeurt er dan aan de binnenkant.

En dan komt de schaar eraan te pas. Griezelig, maar je ontkomt er niet aan.

Het gaat goed 😄.

Vervolgens steken opnemen voor het boord.

Ik gebruik daarvoor een ouderwetse haaknaald, zonder handvat aan de achterkant. Dan kan ik zo'n 10 steken opnemen, en dan overzetten op de breinaald (via de achterkant van de haaknaald dus, heel gemakkelijk).

Vanaf het boord aan de onderkant van het rechter voorpand, via de rechter schouder, rug, linker schouder, linker voorpand, dat zijn 365 steken!

Het spannendste gedeelte is gedaan, nu het boord verder breien. Dat wordt een dubbel boord, dus je slaat het om en breit het vast, en daarmee wordt de binnenkant van de steek netjes afgewerkt. Het betekent ook dat je tweemaal knoopsgaten breit.

Zo, wij gaan lekker de Avondetappe van gisteren bekijken, en ondertussen brei ik verder aan mijn vest.
Kijken jullie naar de Tour de France? Na 2 mooie eindsprints was het vandaag eerst heel saai en daarna helaas een aantal heel vervelende valpartijen.
De Avondetappe kijken we de volgende dag terug. Omdat in ons land het voetbal nu eenmaal vóór elke andere sport gaat, wordt de Avondetappe nu pas uitgezonden rond de klok van elf uur. Voor ons te laat.