Dit mooie boeketje kreeg ik vrijdag van een collega die even kwam kijken hoe het met me gaat. De uitslag van de MRI-scan was de volgende dag al binnen, ik zal moeten worden geopereerd aan mijn rug. Hoe of wat of wanneer weet ik allemaal nog niet.
Ik kan weinig doen. Rechtop zitten gaat niet, ik hang een beetje scheef in een stoel of op de bank, wissel dat af met op mijn buik liggen op mijn bed (beste houding, brengt het minste pijn) en een klein beetje staan en lopen (alhoewel je dat beter strompelen kunt nemen 😊). Het is wat het is, ik probeer er maar het beste van te maken.
Breien blijk ik in de gekste houdingen te kunnen. Afgelopen zaterdag ontvingen we het patroon voor ronde 1 van SWC. We kunnen kiezen tussen een sok met Intarsia (je breit een soort vlecht aan de voorkant van het been, met 8 draadjes los aan je werk, waar je elke toer 1 steekje mee breit). Ik vind Intarsia in sokken eigenlijk nooit een mooi resultaat geven, het oogt vaak heel rommelig, en dus besloot ik daar maar niet voor te kiezen. Had ook nog de Leicht sokken van SM2023 in het hoofd, waarbij we een meisje met luchtballonnen breiden met Intarsia:
Die sokken heb ik uiteindelijk uitgehaald, en opnieuw gebreid, maar dan gewoon in tricotsteek met het meisje en de ballonnen erop gemaasd.
Ik koos dus voor het andere patroon, de Boudicca socks. Hierbij brei je een XO-patroontje aan de voorkant, een ruitje aan de achterkant.
De eerste deelneemster was zaterdag al klaar!! Zij woont in Amerika, het patroon kwam dus vroeg in de ochtend bij haar binnen en waarschijnlijk had ze de hele dag tijd om te breien, maar dan nog... hoe snel brei je dan? En vooral, beleef je er dan eigenlijk nog wel plezier aan?
Voor mij is het een gestaag breitje. Ik pak het op en leg het ook weer regelmatig neer.
Het is een patroon dat ik zelf nooit zou kiezen om te breien, maar dat maakt het deelnemen aan dit soort evenementen nu juist zo leuk. Want je breit met heel veel anderen ditzelfde patroon, mocht je een vraag hebben dan is die waarschijnlijk al door een ander gesteld en inmiddels ook al beantwoord. Zo niet, dan stel je zelf de vraag en zijn er velen die wel even met je willen meedenken. Dat maakt het voor mij dan leuk om een patroon te kiezen buiten mijn comfortzone. Want eerlijk is eerlijk, vaak leveren zulke patronen wel erg mooie sokken op!
Het is een patroon dat ik zelf nooit zou kiezen om te breien, maar dat maakt het deelnemen aan dit soort evenementen nu juist zo leuk. Want je breit met heel veel anderen ditzelfde patroon, mocht je een vraag hebben dan is die waarschijnlijk al door een ander gesteld en inmiddels ook al beantwoord. Zo niet, dan stel je zelf de vraag en zijn er velen die wel even met je willen meedenken. Dat maakt het voor mij dan leuk om een patroon te kiezen buiten mijn comfortzone. Want eerlijk is eerlijk, vaak leveren zulke patronen wel erg mooie sokken op!
Dit garen heb ik, 5 jaren geleden alweer, gewonnen tijdens Sock Madness. Ik vond het te mooi om er sokken van te breien. In de afgelopen jaren ben ik er diverse projecten mee gestart, zomertruitjes e.d., maar het werd het allemaal niet. Dit garen vond blijkbaar dat het toch gewoon een paar sokken moest worden, en nu krijgt ze haar zin 😀. De naam vind ik wel goed gekozen, het lijkt echt wel op watermeloen. Op de foto van de streng zie je het niet zo goed, maar op het breiwerk wel, het is niet 1 kleur oranje, maar heeft heel subtiele variaties in kleur, soms licht oranje, soms rood.
Ik wens jullie allemaal een hele fijne week!
Net lees ik, dat je geopereerd moet worden, ik schrik er van. Dat is geen prettig vooruitzicht, maar doormodderen zoals nu kan natuurlijk ook niet.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop voor je dat er geen lange wachttijd is en dat je snel verlost bent van de pijn!
Wel fijn, dat je nog kunt breien, dat kort de tijd nog een beetje, weinig kunnen doen valt voor een bezige bij niet mee.
Voor nu, heel veel sterkte gewenst!
Betsy
Wat lief van je! Er zit niets anders op dan geduldig af te wachten, maar het is zeker fijn dat ik nog wel wat kan breien, de dagen zijn erg lang!
Verwijderenk Hoop dat je geen lange wachttijd hebt voor de operatie! Kun je de pijn wel aan (vold. medicatie).
BeantwoordenVerwijderenWel knap om liggend te breien, ik zit te bedenken hoe...
Sterkte en wat een leuk boeketje kreeg je.
Dank voor je lieve woorden. Ik reageer niet op pijnmedicatie, dat is jaren geleden al uitgeprobeerd door de reumatoloog, alleen morfine gaf reactie, en tja, dat is niet iets wat je dagelijks moet nemen als pijnstilling. Heel eerlijk, sinds mijn 16e ben ik nooit meer pijnvrij geweest, en inmiddels ben ik 58, dus pijn is voor mij een onderdeel van het dagelijks leven. Niet leuk, maar het is niet anders. Ik heb wel ibuprofen en paracetamol moeten nemen na de injectie maar de enige reactie daarop was, dat mijn maag protesteerde. Het is nu vooral lastig dat ik niet gewoon kan zitten, maar goed, ik wacht geduldig af.
VerwijderenOh balen, veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenDank je!
Verwijderen