inTENS

 inTENS....

..... een toepasselijk titel van dit verhaal, om te beschrijven wat er de afgelopen weken is gebeurd rondom mijn gezondheid. Mocht je hier komen voor handwerkverhalen, sla de rest dan maar over, vandaag gaat het hier over TENS.

Nadat het helemaal fout liep met de medicatie, mocht ik dan toch eindelijk de TENS gaan testen. TENS staat voor Transcutane Elektrische Neuro Stimulatie (transcutaan betekent toegediend door de huid).

Dit is een foto van mijn apparaat, snoertjes en elektroden. Rechts ligt de oplader, waar de batterij mee opgeladen wordt. Voor je idee, het kastje is zo'n 12,5 x 7,5 cm.

Die elektroden plak ik aan de onderkant van mijn rug, 2 links en 2 rechts. Daar koppel ik de snoertjes aan, en die koppel ik vervolgens aan het bedieningskastje. Dat kastje werkt op een batterij, en bevat meerdere programma's, die allemaal volgens een ander ritme stroomstootjes afgeven.

Samen met de pijnconsulent heb ik in het ziekenhuis bepaald welk programma het beste bij mij past. Als ik het kastje aan zet, kiest het automatisch dat programma. Ik kan dan de sterkte instellen, van de stroom die via de elektroden op mijn rug wordt toegediend. Dat kan dus links en rechts apart, en ik kan het tussendoor heel gemakkelijk bijstellen, zowel omhoog als omlaag, om meer of juist minder prikkels toe te dienen.

Die prikkels verstoren de pijnsignalen die via het ruggenmerg naar de hersenen gaan. Tegelijkertijd zorgt dit (op termijn) ervoor dat het lichaam meer pijnstillende stofjes, zoals Endorfine en Enkefaline, aanmaakt, en ontspant het de spieren.

Ik kreeg het op vrijdag mee naar huis, mocht de eerste dag 3x 1 uur de TENS aanzetten, de volgende 3x 2 uur, de derde dag 3x 3 uur, en daarna de hele dag.
Het is niet toegestaan het apparaat 's nachts te gebruiken, en je mag er ook zeker niet mee autorijden, maar dat laatste doe ik toch allang niet meer.

Het begon goed, 7 dagen lang een stijgende lijn. Zo kostte het steeds minder moeite om van zit naar stand te komen, leunde ik steeds minder zwaar op mijn krukken, kon ik mijn voeten weer optillen en was ik dus niet aan het schuifelen door het huis, maar maakte ik daadwerkelijk weer mini-stapjes 🎉.
Vanaf woensdag was zelfs 1 kruk voldoende om mijn balans te houden!!

En toen was het zomaar opeens voorbij. Op vrijdag voelde ik wel dat het apparaat aanstond en werkte, want ik voelde de stroom, maar het deed helemaal niets.
Net als 's nachts, zonder de TENS, kon ik opeens ook overdag weer amper omhoog komen van het toilet. En elke dag werd de tijd dat ik kon zitten korter. 
Jullie zullen begrijpen wat een teleurstelling dat was!

Ik had van de pijnconsulente veel uitleg gekregen, en wist dus dat ik kon experimenteren. Afwisselend een uurtje aan en een uurtje uit, de hoeveelheid stroom aanpassen, dat soort dingen. Maar niets hielp 😢.

Op woensdag had ik de elektroden rond de middag afgedaan en in de koelkast gelegd (daar moet ik ze 's nachts ook bewaren). De volgende dag zou de pijnconsulente bellen, om te bespreken hoe het was gegaan, en te bepalen of ik de TENS mocht houden. Wat zag ik daar tegenop! Want het was even heel goed gegaan, in heel korte tijd was er zoveel resultaat. Maar ja, dat was 1 week en nu gebeurde er al bijna een week helemaal niets!

's Avonds besloot ik het nog één keer te proberen. En toen ging het helemaal mis!!!
Ik kon maar een hele lage dosering aan de ene kant instellen, dan deed de stroom echt al veel pijn, en dat is niet de bedoeling, dan staat de dosering te hoog. 
Toen ik de andere kant aanzette, voelde ik een steek in mijn rug. Het voelde alsof de elektroden kortsluiting met elkaar maakten. Achteraf gezien is dat waarschijnlijk ook echt gebeurd, want de volgende ochtend had ik hele kleine wondjes op mijn rug. Vermoedelijk is een elektrode beschadigd geweest.

Toen de pijnconsulente me belde, vreesde ik dat ik het apparaat weer zou moeten inleveren. Ze had nooit eerder gehoord van iets wat lijkt op kortsluiting, maar begreep goed dat ik het ontzettend graag toch nog wat langer wilde proberen.
Het had immers heel snel resultaat gehad, en dat hoopte ik opnieuw te bereiken.
We bespraken wat ik zoal had geprobeerd, en ze garandeerde me dat ik absoluut niets fout had gedaan. Ik had elke dag de dosering kunnen opvoeren, en wellicht was dat te snel gegaan voor mijn zenuwen. Die zijn natuurlijk al lange tijd overbelast, en de fibromyalgie werkt dan ook niet mee.

Ik mocht de TENS nog een week houden, moest nieuwe elektroden gaan gebruiken, deze keer echter minder snel de doseringen verhogen, eens zien wat dat zou doen.
Vorige week vrijdag zouden we elkaar dan opnieuw spreken.

Oh, wat ben ik die week voorzichtig geweest! Op vrijdag begon ik weer met het opbouwen, en op zondag kon ik al rechtop staan zonder behulp van krukken (zie de foto in mijn vorige blog waar ik mijn Babele trui draag). Maar dat deed ik bewust niet te lang, niets forceren, gewoon rustig aan steeds proberen wat me lukte.
En het ging goed 👍. Zo blij mee, zeker met de woorden van de pijnconsulente, dat ik de TENS mag houden!!!

Er is een lange weg te gaan, niemand weet wat ik in de toekomst wel en niet zal kunnen. Het zal ook dagelijks anders zijn, zelfs gedurende de dag. Ik zal ook mijn spieren weer moeten gaan opbouwen, maar dat is okay. Ja, ik heb inmiddels al flink spierpijn gehad, logisch, als je spieren gaat belasten die al zo lang nauwelijks zijn gebruikt.

Ik kan me nu in huis verplaatsen zonder te vallen!! Soms met behulp van een kruk, soms zonder. Op de bovenverdieping hoef ik niet te zijn, mijn slaapkamer is beneden, net als de badkamer. Dus trappen lopen hoef ik (nog) niet. Ik kan zitten, zonder brace. Niet hele dagen, natuurlijk niet, maar ik kan het weer, en het zullen steeds langere periodes worden (naar verwachting en naar ik hoop). 

The sky is the limit!! Nou, nee, nu niet gaan overdrijven. Natuurlijk zullen er genoeg dingen zijn die ik niet kan, maar dat zie ik dan wel weer. Nu focus ik me op wat ik wél kan, en op het versterken van mijn spieren, om nog meer te kunnen.
Zonder vallen en zonder krukken kunnen lopen in mijn huis - straks ook in de tuin? - een wandelingetje maken in de buurt - wellicht weer een stukje kunnen fietsen -  mijn huishouden doen en weer wat tuinieren. Dat is wat ik hoop te bereiken.
En met behulp van de TENS verwacht ik dat uiteindelijk ook te gaan bereiken.

De 🇳🇱 hangt nog net niet uit hier, maar jullie zullen begrijpen hoe ontzettend blij en dankbaar ik ben, dat mijn toekomst er beter uit ziet dan eerst. Niet de rest van mijn leven liggend doorbrengen, misschien in totaliteit een uurtje per dag "zitten" op een stoel, en nooit meer ergens heen kunnen. Want dat was mijn realiteit de afgelopen anderhalf jaar. Buiten medische bezoeken die noodzakelijk waren, en waar ik elke keer een lange tijd van moest herstellen, was ik opgesloten in mijn huis. Zelfs even buiten zitten in de zon is slechts een paar keer gelukt. Ons huis staat hoger, en dat betekent dat als je het huis verlaat, je een aantal treden af moet stappen, wat ik dus niet kon. En nu ook nog niet elke dag kan, maar wie weet, gaat me dat uiteindelijk lukken!

Op dit moment is er een hele kleine tegenslag, mijn huid is vrij gevoelig, en is die elektroden meer dan zat. Uitslag, jeuk, en dat mag niet. Gelukkig zijn er nu hypo-allergene pleisters onderweg. Ik moet wel nog even wachten tot de uitslag weg is, ik hoop dat dat snel gebeurt, zodat ik de TENS weer mag gebruiken. Want nu ik hem een paar dagen niet heb gebruikt, ben ik weer terug bij af, en dat is natuurlijk jammer.

Om de 2 weken word ik gebeld door de pijnconsulente, die nauwkeurig bijhoudt hoe het gaat, en die terugkoppelt aan de arts van de pijnpoli. Ik kan bij haar ook terecht met vragen, situaties waar ik tegenaan loop enz. 
Gisteren vroeg ik haar waarom er psychosomatische fysiotherapie was geadviseerd. Hoezeer ik ook begrijp dat dat heel zinvol kan zijn, werkt het bij mij haast averechts 🤭. Door de fibromyalgie leef ik al jaren met altijd pijn, en weet ik echt wel hoe ik met pijn moet leven. En ja, ik heb inmiddels ook geaccepteerd dat dit mijn nieuwe situatie is, en mijn rug niet meer zal herstellen.

Ik was nu naar een andere praktijk verwezen, en daar moest ik op een behandeltafel gaan liggen. Bijna 9 minuten lang moest ik me concentreren op mijn tenen, hielen, knieën en zo door, me van ze bewust zijn, ervaren hoe ze voelen enzovoorts. Wat ze zei nam ze op mijn telefoon op, zodat ik een paar keer per dag daarnaar kon luisteren en dat uitvoeren. Nogmaals, ik begrijp dat het mensen kan helpen, maar bij mij wekt het een agressief gevoel op waar niemand iets aan heeft 😂.
Het blijkt dat die verwijzing gegeven wordt op de pijnpoli, aan mensen al langdurig leven met chronische pijn. 
Het is een verwijzing voor graded activity therapy, in het kort uitgelegd: mensen die angst hebben ontwikkeld om te bewegen (omdat dat pijn oplevert) heel stapsgewijs weer in beweging laten komen. 
"Maar u heeft dat helemaal niet nodig, ik moet u juist afremmen!!" zei de pijnconsulente. Oké, duidelijk! We hebben nu afgesproken dat ik voorlopig doorga op de ingeslagen weg, steeds proberen wat me lukt, spierpijn mag, maar niets forceren. Als ik dan op een punt kom waar ik zelf niet meer verder kom, kunnen we bekijken of reguliere fysiotherapie nuttig zou zijn. Voor nu heb ik oefeningen die ik mag doen, en verder neem ik het per dag, stapje voor stapje vooruit 🥳.

Zo, jullie zijn bijgepraat. Ik wil iedereen nog eens heel, heel hartelijk bedanken voor het meeleven, voor de lieve reacties, voor de interesse die jullie stelden de afgelopen anderhalf jaar. Dat heeft me op momenten zo enorm geholpen! 
💐💐💐.               💜💜💜.               💐💐💐.               💜💜💜.               💐💐💐

Ik koos indertijd voor de naam "eenleukleven" omdat ik na een heel zware periode in mijn leven aan het begin stond van een nieuwe fase, en ik er een oprecht leuk leven van wilde maken. En dat is me gelukt!! Ondanks medische tegenslag, heb ik een heel leuk leven mogen opbouwen in een ander deel van het land. Daar ben ik heel dankbaar voor, en ik wil er elke dag opnieuw mijn best voor doen om er een zo leuk mogelijk leven van te maken.
Van nu af aan wil ik daarom op mijn blog vooral weer schrijven over de leuke dingen in het leven. Al zal dat voorlopig wat beperkt blijven tot handwerken, want tuinieren of een dagje uit of dat soort zaken zit er nog lang niet in.
Maar wie weet hoe snel dingen kunnen gaan. Dan ga ik jullie er hier natuurlijk alles over vertellen, over de LEUKE dingen in het LEVEN!

Babele trui, een testknit

 

Dit is de Babele sweater. Het is een patroon van Knitting for Breakfast, en ik nam deel aan de testknit. 

Ik vond het een heerlijk patroon om te breien. Met naalden 3,25 mm en 3,5 mm dikte is de trui ook relatief snel te breien.

De trui wordt gebreid van boven naar beneden met een ronde pas. Je verdeelt daarna voor het lijf en de mouwen, en breit die dan verder in de hoofdkleur (op de trui hieronder lijkt de yoke ongelijk, maar dat komt doordat ik blijkbaar de trui niet helemaal recht op de hanger had gedaan 🤭).

Er worden 4 kleuren gebruikt, en in vrij veel van de toeren gebruik je 3 van de 4 kleuren. Dus ik zou dit patroon niet aanraden voor je eerste kleurwerk-trui, maar als je al vaker Fair Isle gebreid hebt, moet het geen problemen geven.

Dit is het voorbeeld van de ontwerpers. Vier duidelijk verschillende kleuren. Ik wist al snel welke kleur ik als hoofdkleur wilde. Het roze en paars leken me daar goed bij te combineren. Met de keuze van de vierde kleur ben ik best wel even bezig geweest. Misschien een off-white? Dat vond ik te licht bij het roze. Misschien een bruin garen?Nee, dat was het ook niet. Bordeauxrood dan? Dan krijg je 3 bijkleuren die dicht bij elkaar liggen, met een totaal andere hoofdkleur.

ik heb een foto gemaakt en deze in zwart/wit stand bekeken. Op die manier kun je zien of er voldoende contrast is tussen de verschillende kleuren. Dat was er zeker.

Ik besloot om een proeflapje te breien. Dat moet je natuurlijk altijd doen voor de steekverhouding, maar ik sla het meestal over 🙈🤫. Dit keer toch maar wel even gedaan, puur om te zien of de combinatie van deze 4 kleuren me zou bevallen.

En dat was een duidelijk JA!

Het is een eenvoudig model, maar wel met mooie details, zoals de boorden. Die zijn een herhaling van K1tbl, P1, in het Nederlands: 1 steek recht breien door de achterste lus, 1 steek averecht. Dat vind ik een veel mooier boord geven dan 1 recht 1 averecht. Kijk zelf maar:

Ik breide met Hobbii Highland Wool, dat is 100% wol uit Peru. Dat garen heb ik al vaker voor truien gebruikt, en ik heb een voorraadje voor nog wel een trui of 3-4.

Het is zacht garen, Merino schapenwol gecombineerd met Corridale.
Het breit heel fijn, de kleuren bloeden niet bij het wassen (ik was mijn truien en vesten sowieso altijd op de hand!). De steekjes worden erg mooi, zeker na het blocken. Het garen is ook erg geschikt om een kabelpatroon te breien. Dat staat ook nog op mijn verlanglijstje, maar eerst wat andere werkjes afmaken!

Het patroon is geschreven in maar liefst 11 maten, voor een borstomvang van 80 tot 176 cm, van XXS tot 6XL. Dat vind ik lovenswaardig, veel patronen worden in slechts een paar maten geschreven.

Het patroon is vandaag gepubliceerd, en je kunt het hier kopen op Ravelry.
Tot 27 oktober is de introductieprijs voor dit patroon € 4,14.

Ja, zie eens, ik heb hem aan!! Een beetje gekke foto 🤭:
- de groene rok die ik eronder droeg lijkt wel blauw 
- mijn haren hangen lekker naar voren waardoor je het kleurwerk niet helemaal goed kunt zien
- en ik lijk wel een erg brede rechterheup te hebben 😂😂😂. Dat is het TENS-kastje! 

Daarover ga ik jullie later deze week vertellen, maar valt jullie nog iets op aan de foto? IK STA!!! Zonder krukken, met mijn rug rechtop 🎉.
Dat kan ik nog niet heel lang achter elkaar, maar het is überhaupt lang geleden dat ik dat kon, nu lukt het weer 🥳..  Voor de foto ben ik even naar buiten gelopen met de krukken, poseren zonder krukken,  en toen weer op de krukken naar binnen.
Dat klinkt misschien als niks, maar voor mij is het een immens grote stap vooruit!!

Breiwaardig

 

Sommige mensen zijn echt brei-waardig, dus de moeite waard om voor te breien (of haken), omdat de ontvanger het handwerk waardeert en graag draagt.
Nou, onze poezen zijn het ook waard om iets voor te maken 😊.

Sanne had nog wat bollen liggen, bruin en rood van Zeeman en wat bollen Lisa (ik geloof van de Action). Ze lagen al jaren in een mand, gekocht toen ze nog maar net had leren haken. Maar ja, wat maak je daar nu van?

Wat dacht je van kleedjes breien voor de poezen? Het was even een dingetje om op te zetten, maar toen ging het snel. Ik breide een blauw/wit en een roze exemplaar. Een gedeelte van een witte bol zat hopeloos in elkaar gedraaid, daar heb ik maar gewoon een speelbal van gemaakt.

Jullie zien het, onze poezen waarderen het zeer! Het roze kleedje ligt voor het elektrische kacheltje dat in de schouw staat. En dat is nu een favoriet plekje geworden voor allebei.

                                                    (zoek het begin en einde 😂)

Van het bruine en rode garen haakte Sanne een knuffel, waar ze naast vulling ook wat kattenkruid in deed. En zoals jullie zien,  die wordt zéér gewaardeerd.

En die bal? Die gaat de hele kamer door. Ze voetballen ermee, maar slepen hem ook graag weer mee naar de kachel, als ze daar een dutje gaan doen.

Momenteel heeft Action dit garen in de schappen liggen. Superzacht en fluffy garen. Een vriendin bracht zo'n bol mee, kon ik vast wel iets mee voor de poezen 😉.

Onze poezen hebben natuurlijk ook poezenmandjes, maar liggen daar het liefste in als er een zacht kleedje in ligt (hoezo, ze zijn verwend??!!).

Gisterenavond pakte ik een paar oude, rechte breinaalden naalddikte 10, en breide 2 rechte lappen van de bol.
Zo zijn er weer 2 mandjes voorzien van een warm dekentje.
Het garen is er in verschillende kleuren, het heet Faux fur en kost € 3,99 (200 gram). Zulke dekentjes worden hier regelmatig gewassen, tot ze uit elkaar gaan vallen of te stug worden. Dan doen we ze weg, en maak ik weer een nieuw dekentje.

Had ik al gezegd dat hier twee heel tevreden poezenmeisjes wonen? 

Wat ga ik doen vandaag?

Mijn handwerkmand, zoals die vanmorgen op mij stond te wachten. 
Erin lag mijn Erving Fair Isle sweater, een trui waarvan het patroon momenteel wordt getest, o.a. door mij.
Ik gebruik 2 konen 100% wol, die ik ooit kocht in de kringloop, en 8 verschillende kleuren Holst Garn Supersoft.  Drie kleuren kocht ik als cakes van 50 gram (jullie zien er 2 met een bandje eromheen, en ook het groen rechts bovenin kocht ik in cakes). De andere kleuren kocht ik als konen van 500 gram. Daar heb gedeeltes van opgewikkeld tot cakes, en dan krijg je dus zo'n heerlijk mandje vol garens.

Het was alweer tijd om de tweede mouw te gaan breien. Daarvoor moest ik eerst de steek openen. 

De trui wordt van beneden naar boven gebreid, en ter hoogte van de armsgaten brei je een aantal steek-steken. Dit maakt het mogelijk om in het rond te blijven breien, wat garandeert dat je dezelfde steekverhouding houdt.
Uiteraard kun je ervoor kiezen om het voor- en achterpand apart te breien, maar omdat je dat gedeelte dan heen en weer breit, heb je kans dat je een (miniem) verschil krijgt in de steekverhouding. Dat komt doordat veel mensen hun averechte steken strakker of juist losser breien dan hun rechte steken. Het is natuurlijk zonde als je zo'n verschil terug zou zien in je trui.
Ik had dit keer geen keuze, dit is een testknit, ik moet natuurlijk wel keurig het patroon volgen om het goed te kunnen beoordelen 😉.

Steeken kun je op verschillende manieren doen. Bij een 100% wol zoals ik gebruik, kun je de steek gewoon doorknippen, zonder de steekjes vooraf vast te zetten.
Het garen haakt als het ware aan elkaar, waardoor je niet bang hoeft te zijn dat je breiwerk zal gaan rafelen. Toch kies ik voor versteviging, en dat doe ik door eerst de steeksteken te vervilten. Ik heb zo'n setje voor naaldvilten, en je moet gewoon héél vaak de viltnaald door de garens prikken, net zolang tot het goed vervilt is.
De kans dat er dan nog een steekje zal losraken, is zo goed als nul.

Toch kies ik ervoor om aan weerszijden van de naad waar je gaat knippen, eerst een haakrandje aan te brengen. Het maakt het nog duidelijker waar je moet knippen, en de doorgeknipte draadjes heb je hiermee al op voorhand vastgezet.

En dan ga je knippen. Steeds een beetje verder....

.... totdat je de hele steek hebt doorgeknipt. Nu heb je een armsgat, en kun je de steekjes op gaan nemen voor de mouwen.

Hier nog even de trui, vóór ik de tweede mouw-steek maakte. De eerste mouw heeft nu bijna genoeg lengte om aan het boord te beginnen, ik zou nog 12 naalden moeten breien. Maar dan eindig ik ergens halverwege een patroon, en dat vind ik niet mooi. Daarom heb ik de steken even op barbercord gezet, en ga ik eerst de tweede mouw breien, en daarna de hals steek-en en afwerken. Kan ik in de tussentijd even bedenken hoe ik de mouwen wil af maken. Misschien een ander patroontje gebruiken dan eigenlijk aan de beurt is, misschien ook wel de boorden langer breien. 

Zo, jullie weten waar ik me vandaag mee bezig ga houden 😊. Wat zijn jullie plannen voor dit weekend? Ga je handwerken, lekker wandelen in het bos of aan het strand, sporten, winkelen, werken.....? Wat je ook gaat doen, ik wens je er veel plezier bij!

Dierendag is herfstig dit jaar

 Omdat nog niet alle testers hun trui helemaal af hebben, en omdat een aantal wel klaar is maar door slecht weer geen kans had om goed verlichte foto's te nemen, is de datum dat we onze test-trui af "moeten" hebben verplaatst van vandaag naar 8 oktober. Publicatie van het patroon volgt dan halverwege de maand.
Dus.... laat ik jullie de trui nog even niet zien 🤭.

🍁🍁🍁🍁🍁

Wat een regenachtige dag vandaag. Zoals ik al eerder vertelde, ik houd niet van de herfst. Het idee dat de komende maanden de temperatuur laag zal zijn (lager dan ik prettig vind), de zon minder zal schijnen en er veel meer neerslag zal vallen, stemt me niet vrolijk.
Toen ik vanmorgen met mijn ontbijtje en een mok koffie nog even lekker onder mijn dekbed ging zitten, besloot één van onze poezen dat ze dierendag maar eens goed ging beginnen, namelijk op mijn schoot:

Kijk, dat maakt dan weer veel goed! Ze ligt graag op schoot, maar in de zomer vindt ze het toch al gauw te warm worden. Dus in dat opzicht vind ik het dan weer niet zo erg dat de zomer voorbij is. En terwijl ik dit schrijf, breekt het zonnetje door, en voel ik de warmte daarvan op mijn rug. Zélfs in de herfst zijn er mooie momenten 😄.

Toen mijn ontbijt en koffie op waren, was poeslief diep in dromenland. Ik besloot dan nog maar even op bed te blijven, gelukkig lag er een handwerk binnen bereik.
Dat is ook een test, een trui volledig in kleurwerk, een genot om te breien!!
De geplande datum dat de trui af moet zijn is half november. Ik heb het lijf af, de mouwen moeten er nog aan worden gebreid. Maar, de trui wordt volledig in het rond gebreid, wat betekent dat de armsgaten moeten worden ge-steekt. 
Tja, dat kon ik niet doen, ik wilde eerst de steek-steken vervilten, en mijn viltsetje had ik niet bij de hand. Maar ik kon natuurlijk wel alle draadjes mooi even wegwerken. Het zijn er nogal wat:

Jullie zien het, dit is een trui in herfstkleuren!! Al houd ik niet van de herfst, de kleuren zijn wel de kleuren die bij mij passen.
In het patroon worden 13 kleuren gebruikt. Ik had 10 kleuren bij elkaar gezocht, en wilde er geen andere kleuren meer aan toe voegen. Dat betekende dat ik eigenlijk het hele patroon een beetje op z'n kop heb gezet. Ik moest precies bepalen welke kleur ik waar ging gebruiken, kon niet domweg de chart aanhouden. 
Ik kan me voorstellen dat dat voor sommigen een lastige klus lijkt, maar ik vond het heerlijk om te doen. Al de draadjes zijn inmiddels weggewerkt, ik kan de steek-steken gaan vervilten en doorknippen en dan kunnen de mouwen eraan worden gebreid. 

Nou vooruit, ik zal jullie dan ook maar de buitenkant laten zien:

De punten aan de schouders worden veroorzaakt door de steek-steken voor de armsgaten, en boven dat gekke stukje bij de nek zitten de steek-steken voor de hals. 

Nu, ik ga me maar even bezig houden met vervilten, en dan het knippen. 

Ik gebruik 8 kleuren Holst Garn Supersoft en 2 cones met 100% wol, dus ik hoef me geen zorgen te maken dat steekjes zullen los gaan, maar toch blijf ik steek-en een beetje spannend vinden.

De trui wordt van onder naar boven gebreid. Natuurlijk kun je ervoor kiezen om vanaf de armsgaten niet meer in het rond te breien, maar voor- en achterpand apart heen en weer te breien. Echter, bij veel mensen zit er verschil in hun hand van breien als ze heen en weer breien t.o.v. in het rond. Dat kun je soms ondervangen door 0,25mm naalddikte omhoog of omlaag te gaan, maar rondbreien en dan steek-en is dus ook een optie, en daar koos de ontwerpster voor.

Lievelingsmok

Dit was mijn lievelingsmok, en wel om meerdere redenen.
Natuurlijk, allereerst: ik kreeg hem cadeau van Sanne. Tja, dan heb je als mok wel een streepje voor 😉😀.
Verder oogt de mok helemaal niet groot of lomp, maar heeft 'ie toch veel meer inhoud dan een standaard mok. En dat betekende dat in deze mok precies mijn favoriete samenstelling cappuccino paste. Ik heb een Dolce Gusto (ook al een cadeau van Sanne 😂), en voor cappuccino gebruik je 2 cups, eentje met de schuimende melk en eentje met de koffie. Mijn voorkeur heeft 8 streepjes melk en daarna 4 streepjes koffie (in die volgorde, anders krijg je geen schuimlaag op je koffie). Ik weet niet hoeveel cc dat samen is, maar teveel om in een standaard mok te passen.
De mok had een stevig handvat, en precies de juiste dikte rand, niet te dun en niet te dik.
Tja, en dan die tekst.... zeker het afgelopen jaar slaat die tekst natuurlijk echt op mij.

Ja, ik schrijf "was", want dit gebeurde er twee weken terug 😢😢. Ik wilde de koffiecup in het apparaat doen, en schoot op de één of andere manier van mijn kruk af. Tja, niet stabiel op mijn benen, leunend op mijn krukken, en wazig in het hoofd door de medicatie, dat bleek geen goede combinatie. Ik had al heel lang geen koffie meer gemaakt, dronk alleen nog koffie als Sanne thuis was, zodat zij de machine kon bedienen en de mok met koffie voor mij naar mijn bed kon brengen. Maar ik had gewoon zo'n ontzettende zin in koffie en had bedacht dat ik die toch gewoon kon maken, en dan opdrinken terwijl ik op een stoel in de keuken zat. Hoefde ik er niet mee te lopen, me alleen maar even omdraaien. Niet dus!!

Hoe ik aan de bovenste foto kom? Die heb ik vanmorgen gemaakt!!! Want Sanne moest er hartelijk om lachen toen ik haar de foto appte van de gebroken mok met de tekst: 😱😭😭 mijn lievelingsmok. Ze bestelde direct een nieuwe voor me (wist ik natuurlijk niets van). De mensen van PostNL vonden hem blijkbaar ook heel leuk, want nadat 'ie in het depot was aangekomen, ontving Sanne elke dag, 12 dagen lang, een berichtje dat het "vandaag" zou worden bezorgd. En dan later op de dag een berichtje dat ze het bezorgmoment niet hadden gehaald 🤔. 
Gisteren kwam de postbode, niet de pakketdienst maar de meneer die op zijn fiets langs de huizen gaat en brieven in de bus doet. Haha, geen idee waarom hij het doosje bij zich had, zo'n mok past natuurlijk niet door een brievenbus!! Hij liep naar de achterkant van het huis, en heeft de doos bij de achterdeur gezet. Nou ja, eind goed al goed, ik kan weer heerlijk koffie drinken uit mijn lievelingsmok!!!

Ik hoop dit weekend nog een bericht te kunnen plaatsen, van een trui die ik breide als test. Het patroon staat gepland om morgen te worden gepubliceerd, maar we hebben nog geen definitieve bevestiging daarvan ontvangen. Het gebeurt vaak dat een deadline voor een test en/of een publicatiedatum voor een patroon niet wordt gehaald. Dus het is even afwachten. Hoe dan ook wens ik jullie allemaal alvast een heel fijn weekend!!

Zomerse sokken, aan het begin van de herfst

Ik word er nooit blij van, als mijn verjaardag nadert (09-09).
Niet omdat ik het erg vind om een jaartje ouder te worden, helemaal niet.
Dit jaar mocht ik 60 kaarsjes uitblazen, best een mijlpaal. 

Nee, waar ik dan van baal, is dat de zomer naar het einde loopt.

Ik lees op blogs en hoor op vlogs dat mensen er zo van genieten, dat het herfst wordt. Dat dat hun favoriete seizoen is. En dat dat is omdat ze blij zijn dat de warme zomer voorbij is, dat het weer kouder wordt, je weer jassen en truien moet gaan dragen.

Zeker, de herfstkleuren in de natuur zijn prachtig. En ze staan mij ook goed, want ik ben een zogeheten herfsttype. Maar voor mij mag de herfst altijd zo laat mogelijk komen. Want ik houd juist van de zomerse warmte, geniet als de temperatuur boven de 25 ˚C komt (liever nog boven de 30!), en als er geen neerslag is. Deels heeft dat te maken met de fibromyalgie, die gewoon minder vervelend is bij droog en warm weer. En ja, ik begrijp dat voor veel mensen het niet prettig voelt als het warmer is dan 22 ˚C, maar dat je zou genieten van wind en regen, kan ik me niet goed voorstellen. Hooguit als je lekker binnen zit, bij een (hout)kachel, met een kop warme koffie, thee of chocomelk, en weet dat je de deur niet meer uit hoeft.

Vorige week kon ik wel wat zomerse vrolijkheid gebruiken, en zette ik een paar sokken op met deze garens, roze Drops Fabel en een bontgekleurde bol uit het Opal Abonnement:

Ik breide een testpatroon, voor Nele van Ravijennaknits.
Zij schrijft heel duidelijke patronen, niet ingewikkeld, maar altijd met een mooi resultaat.

De eerste test die ik voor haar deed was iets wat ik zelden brei, een shawl:

Het is de Everyday Companion Shawlette. Een ontwerp in 1 kleur, maar ik maakte er een tweekleurige versie van, met Drops Alpaca en Drops Nord. Ik draag hem graag bij de trui die ik breide met hetzelfde Drops Nord garen.

Het tweede patroon dat ik voor haar testte was de Petals sweater:

Wat een heerlijk patroon 🧡. Ik zei gelijk tegen Nele dat dit mijn Ranunculus zou worden. De Ranunculus is een patroon dat op Ravelry al meer dan 31000 projecten heeft, en mensen wel 5-6 keer breien, omdat ze het zo'n fijn patroon vinden. Datzelfde heb ik dus met het Petals patroon.
Ik breide al snel mijn tweede Petals sweater:

Beide truien heb ik al heel erg vaak gedragen.
Gisteren droeg ik de meerkleurige versie, op een rok in dezelfde petrolblauwe kleur. Helaas blijkt het garen van een slechte kwaliteit, het pilt enorm en vooral de binnenkant van de mouwen zijn al aan het vervilten.
Jammer, maar zo gaat dat soms als je garen uitprobeert.
Het garen kostte weinig, deze trui heeft slechts € 16,66 aan garen gekost, en als ik kijk naar hoe vaak ik de trui heb gedragen, klaag ik niet! 

Het laatste patroon dat ik voor Nele had getest was de Fairy Dance sweater:

Ook dit is een patroon dat ik zeker nog eens wil gaan breien. Ik gebruikte Hobbii Highland Wool, een garen waar ik graag mee brei, van 100% wol uit Peru. Het is een mix van Merino en Corridale schapenwol, dat vocht opneemt, waardoor je warm blijft. Het is niet alleen heel prettig garen om mee te breien, het voelt ook heerlijk aan bij het dragen, en blijft mooi. 

En dat alles voor een heel betaalbare prijs, namelijk € 8,20 per bol van 50 gram/175 meter. Dat heb ik er overigens nog nooit voor betaald, het is regelmatig in de aanbieding, met een korting tussen 40 en 50%.
Ik gebruikte voor deze trui nog geen 8 bollen, de trui heeft me nog geen 40 euro gekost.

En zo ben ik zomaar bij winterse shawls en truien beland!! Terwijl ik jullie juist mijn zomerse paar sokken wilde laten zien! Hier zijn ze, lekker bont in zomerse kleurtjes:

De pasvorm is perfect. Ik breide ze voor mijzelf, maar Sanne passen ze even goed:

Het is een vrij eenvoudig patroon, maar de hiel is anders dan anders, wat ervoor zorgt dat je niet die kleine gaatjes krijgt, waar je bij de meeste hielen echt op bedacht moet zijn. Een lief muizentandje aan het boord maakte het af (de manier van dit naar binnen slaan en vastmaken was ook anders dan ik kende).

Het zijn kleurtjes die totaal niet bij mij passen, en die ik zeker niet zou gebruiken in een trui. Maar voor sokken geldt bij mij: alles mag!! Nele maakte zelf deze sokken in gedempte kleuren (waar ze meestal mee werkt):

Ook heel erg mooi, maar ik wil nog even vasthouden aan de zomer. Even nog genieten van felle kleuren, van vrolijkheid. De herfst en winter duren straks nog lang genoeg!

Er zijn heel wat Y.outubers die hebben aangekondigd vlogtober te gaan doen. Dat betekent dat ze gedurende de maand oktober (bijna) dagelijks een filmpje zullen plaatsen waarin ze hun dagelijks leven laten zien (en dan natuurlijk vooral hun dagelijkse handwerk). Leuk! En aangezien ik gewoon nog steeds aan huis gebonden ben, vind ik dat een welkome afwisseling in mijn best saaie bestaan.

En ja, met een breiwerkje in de hand, een dekentje over mijn schoot, een kop warme koffie erbij, dan zal ik er zelfs van genieten als het buiten herfstig is 🤭.

Over de TENS kan ik nog niet veel vertellen, daarvoor is het nog te vroeg.
Afgelopen vrijdag heb ik hem gekregen, die dag mocht ik hem 3x 1 uur aan zetten, zaterdag 3x 2 uur, zondag 3x 3 uur en vanaf gisteren de hele dag. Maar ......'s morgens om 10 uur was de batterij leeg 😬. Er was niet verteld hoe lang het opladen zou duren, en dat kon ik ook nergens vinden in de meegekregen informatie of op de website. Het bleek zo'n 7 uur te zijn! Dus al met al heb ik de TENS nog altijd niet een hele dag aan gehad, dat doe ik vandaag voor het eerst. Ik weet nu in ieder geval wel dat ik voortaan 's nachts de batterij moet opladen, zodat ik overdag de TENS kan gebruiken.