3e dag op rij dat het sneeuwde

 

Dit was mijn uitzicht gisterenmiddag. Alweer sneeuw!!! Voor de derde dag op rij!
De bomen hebben nog niet eens al hun blad laten vallen. Best wel apart om te zien, vind je niet?

Ik trok mijn Lupine Blouse eventjes aan, om goed te bekijken of ik nog ergens rekening mee moet houden bij het blocken. Zit je breiwerk ergens toch wat aan de krappe kant, kun je dat vaak eenvoudig oplossen door je breiwerk op die plek net even iets strakker te blocken.
Nee hoor, ik hoef niets aan te passen. Maar, dat blocken komt later, want toen ik de trui eenmaal had aangetrokken, besloot ik om hem niet meer uit te doen 🤭. Met dit uitzicht had ik wel behoefte aan zo'n warme trui. Natuurlijk staat de verwarming aan, maar als ik sneeuw zie, of ijs, of een winterlandschap op een foto zie of zoiets, krijg ik het gewoonweg koud. Ik kan jullie vertellen: de trui deed zijn/haar werk!!

Sanne werkte gisteren in Stad. Dat is hoe hier de stad Groningen wordt genoemd, om die te onderscheiden van de provincie. Ik weet niet of jullie het hebben meegekregen, maar er was sprake van een verkeersinfarct. Na jarenlange werkzaamheden was op 1 september j.l. de rondweg af. De Groningers mochten er de eerste dag lopend overheen, daarna werd het vrijgegeven voor het verkeer.

De rondweg loopt door tunnels, en daarna rijd je weer omhoog. Helemaal niet steil heb ik begrepen, maar het veroorzaakte gisteren wel grote problemen, want vrachtwagens kwamen de helling niet op gereden! Gelukkig was Sanne de stad al uit voordat het helemaal vast kwam te staan, maar toen zij op huis aan ging werd er al stapvoets gereden. Vreemde gewaarwording, zo vertelde ze, om dan een stukje verderop langs groene weilanden te rijden, en weer verderop opnieuw door een besneeuwd landschap te rijden. 

Ik houd niet van kou! En al helemaal niet van gladheid op de wegen. Dus ik was blij toen ze veilig en wel thuis kwam. En vervolgens ben ik heel hard gaan zitten duimen, of het alsjeblieft warm water kon gaan regenen. Kon ik gerust de hele avond doen, want van breien kwam niets. Tja, fibromyalgie en sneeuw zijn geen vriendjes ☹️.

Dit wordt waarschijnlijk mijn volgende grote project. Ik vertelde jullie al eerder over dit garen, dat uit Nieuw-Zeeland komt. En over het patroon waarvoor ik het kocht, de Low Tide:

Toen het garen binnen kwam, schrok ik wel een beetje. Kon je werkelijk deze trui breien met maar 3 van deze strengen? Maar toen ik er eentje los maakte en er een cake van maakte, was ik wel gerustgesteld, er zit 400 gram op een streng, dat werd een flinke cake:

Ik had er even een euro bij moeten leggen of zo ter vergelijking, want zo zien jullie natuurlijk nog niet hoe groot de cake is 🤭. Meten kan ook, de cake is 10 cm hoog en 13 cm breed!

Meerdere testers breiden hun exemplaar met zo'n zelfde pakket garen. Zelfs voor een grotere maat dan ik heb kwamen ze uit met de 3 strengen, dus dan moet het mij ook gaan lukken. In mijn kleur komt de trui er zo uit te zien:

En nu ga ik heel hard duimen dat het droog blijft en de wegen goed begaanbaar blijven, want ik moet vandaag naar fysiotherapie! Net werd er bij de bushalte, die ik vanuit mijn huis kan zien, al sneeuw weggeveegd, en vervolgens werd er gestrooid. Netjes toch!

Knit 2 Purl 2 week

 Het was deze week Knit 2 Purl 2 week voor mij. 

Ik breide aan de Lupine Blouse, een testknit voor SlowKnitsbyElina.
De test loopt niet, zoals ik dacht, tot de 29e maar tot 25 november.
Dus besloot ik om dit nu even voorrang te geven, en alleen hieraan te werken.
Geen straf hoor, beslist niet!

Het voor- en achterpand worden gebreid in een lace-patroon, de rest in 2 recht 2 averecht (in het Engels Knit 2 Purl 2).

Het boord onder aan de panden verlengde ik van 7,5 naar 10 centimeter.
Dat zijn 32 toeren van elk 300 steken 2r 2av, dus 9600 steken in totaal.
Tja, de 50.000 steken voor NaKniSweMo haal je gemakkelijk als je deze trui breit 😂.
Ik heb 87.889 steken geteld in deze trui. Op 1 dag ben ik het totaal vergeten, en ik had geen steekmarkeerder op de plek waar ik die dag was begonnen, dus geen idee hoeveel steken ik die dag heb gebreid. Maar ik kan er niet mee zitten, totaal iets meer dan 90.000 steken dus 🤭.

Ik moest nog een halve mouw breien, en de col. Die mouw viel wel mee, die begon met 80 steken en vanaf een bepaald punt minder je elke 3e toer 2 steken. 
Maar die col!!

Maar liefst 148 steken per toer, en 23 centimeter lang!! Ik kan me niet herinneren of ik ooit 2r 2av gebreid heb in een trui of vest, misschien ooit wel eens de boorden, maar niet zulke grote delen. Het was leuk om een keer te doen.
De trui voelt heerlijk zacht en warm aan, perfect om te dragen bij koud weer.  Vanmorgen viel hier voor de derde dag op rij (natte) sneeuw!

Al met al werden het 149 toeren!! Dat is dus 149 x 148 steken, oftewel 22.052 steken.

Maar oh wat was het de moeite waard 🩷.
Wat een heerlijke trui is dit geworden. De mouwen sluiten heerlijk om je armen heen, zonder dat het te krap zit, of juist te wijd. Ik ben daar wel wat afgeweken van het patroon. In plaats van direct te beginnen met minderen, begon ik pas in de 31 toer, en bleef ik langer doorgaan, zodat de trui goed zou aansluiten bij de polsen. Je breit er namelijk niet een boord aan.

Een andere aanpassing die ik deed: bij de schouders begon ik pas in patroon te breien, als er genoeg steken waren gemaakt om het hele patroon te breien. Bij mijn eerste poging had ik volgens patroon gebreid, dan begin je direct met delen van het patroon, maar dat vond ik er rommelig uit zien. Dat is dan weer het voordeel van opnieuw beginnen 😀.

Ik gebruikte 436 gram Drops Baby Merino kleur 48 Blush (bijna 9 bollen) en 163 gram Drops Kid Silk kleur 46 kersensorbet (bijna 7 bollen). En voor die 16 bollen betaalde ik € 55,25. Dat vind ik een redelijke prijs voor zo'n heerlijke trui (ik bestelde aanvankelijk 7+6 bollen, als dat voldoende was geweest zou de trui € 43,25 hebben gekost). Maar het zo'n enorme col en het lace-patroon vroeg dit patroon om wat meer garen dan een gemiddelde trui.
Deze twee garens heb ik nooit eerder (samen) gebruikt, maar inmiddels liggen er al meerdere kleurencombinaties van deze garens in mijn kast te wachten om gebreid te worden. Wat een heerlijk stofje geeft dit, zacht, en het kriebelt niet, ik kan het zo op de huid dragen (ik draag sowieso wel altijd een hemdje of shirtje onder truien).

Wel toepasselijk dat ik juist deze afgelopen dagen zoveel 2 recht 2 averecht heb gebreid. Want aanstaande zaterdag vindt in Breda het K2P2-festival plaats.

Toen Sarah (van it.is.a.sarah) dat festival aankondigde (ik meen ergens in juli),  besloot ik dat ik geen kaartje zou kopen. Want de kans dat ik eind november in staat zou zijn om op en neer te reizen naar Breda én een festival te bezoeken leek mij erg klein.
Maar eerlijk gezegd weet ik niet zeker of ik anders wel een kaartje zou hebben gekocht. Ik vind € 50,00 voor een entreekaart veel geld, zeker voor een festival waarvan ik geen idee had wat het zou inhouden. Naar ik nu begrijp, gaat het vooral om elkaar ontmoeten. Mooie gedachte, voor wie daar zin in heeft.
Ik zou het wel leuk hebben gevonden om Jana te ontmoeten. Zij is een Finse podcaster (Finnish Knitting Stories). Ik volg haar al heel lang. Ze heeft een heel andere smaak dan ik, houdt heel erg van neon-kleuren, maar ik vind haar gewoon zo grappig om naar te kijken en luisteren. Maar hoe groot (of eigenlijk klein) is de kans om haar te spreken op zo'n festival? Zoals ik het begrijp zijn er 600 bezoekers! Zij verft garens, maar in haar laatste aflevering vertelde ze dat ze zou reizen met maar 1 koffer, dus blijkbaar neemt ze geen garens mee om te verkopen.
Iedereen die er naar toe gaat, wens ik een hele leuke dag. Ben wel benieuwd naar de verslagen ervan op blogs en in vlogs!

De winter is begonnen 🌨️

 Dit is mijn uitzicht deze ochtend. Volgens de weersverwachting blijft het de komende uren ook nog sneeuwen. Het begon als natte sneeuw, maar inmiddels is het droge sneeuw, die blijft liggen op de bomen en planten, op geparkeerde auto's en op de daken.

De winter is begonnen!!

Voor mij betekent dit dat ik vandaag niet zal gaan oefenen met lopen, want ik ga nu echt niet naar buiten. Ik loop nog niet erg stabiel, dus ik riskeer niets, ook niet met mijn krukken. Zelfs even de tuin in om foto's te maken, wat ik graag doe bij sneeuw, laat ik nu maar achterwege.

Ik geniet wel van het prachtige uitzicht. Die dwarrelende sneeuw vind ik altijd op de één of andere manier iets rustgevend hebben. 

Natuurlijk kan ik wat lopen binnenshuis, maar daarnaast ga ik mijn looptijd vandaag maar zittend doorbrengen, kan ik beginnen met de col van mijn Lupine Blouse sweater. 

Lupine Blouse en NaKniSweMo

 Dit zijn de garens waarmee ik de Lupine Blouse (testknit voor SlowKnitsbyElina) brei:
Drops Kid Silk in kleur 46 Cherry Sorbet
Drops Baby Merino in kleur 48 Blush

Ik ben heel tevreden over de kleur die ontstaat door van elk van de garens één draad samen te breien. Dat blijft bij samenbreien toch altijd afwachten, zeker als je de kleuren op een beeldscherm bij elkaar hebt gezocht.

De test begon een week vóór de operatie. In verband met het lace-patroon had ik braaf een proeflapje gemaakt. Daarna maat gekozen, en ik was een heel eind gekomen. Toen lag het natuurlijk een aantal weken stil.
Het wordt van boven naar beneden gebreid, maar door de bijzondere constructie, is passen eigenlijk pas goed mogelijk als je de panden en mouwen al hebt gesplitst.
En toen ontdekte ik dat dit echt véél te groot zou gaan worden.
Ik legde het opzij, als ik weer redelijk zou kunnen breien aan het begin van november, zou ik wel opnieuw opzetten. Dan zou dit mijn deelname zijn aan NaKniSweMo2024.

Daarbij brei je in 1 maand tijd een trui met minimaal 50.000 steken. Ik verwachtte dat er in deze trui veel meer steken zouden zitten. De testknit loopt tot 29 november, dus ik hoopte er minder dan een maand voor nodig te hebben.

Ik ben begonnen met ongebruikte bollen. Zo kon ik dit nieuwe breiwerk bij mijn eerste poging houden, en meten of het nu wel de goede maat zou geven.
Wat een verschil hè!
Ik begon me zorgen te maken, of ik deze keer niet een te kleine maat aan het breien was. Maar, om te kunnen passen moest ik eerst heel veel breien.
Je breit namelijk eerst een driehoek (de rug), dan brei je aan beide kanten de schouders, daarna zet je tussen de schouders een halslijn op. Dan pas krijgt je breiwerk de vorm van een trui, en kun je het passen.

                     (deze foto is genomen bij kunstlicht en geeft de kleur niet goed weer)

Gelukkig bleek de nieuwe trui goed te passen. Ik was al een eindje op weg met de romp, toen ik me begon af te vragen of ik wel zou gaan uitkomen met mijn garen!
Ik had van beide garens één bol meer op voorraad dan waar het patroon om vroeg, maar toch... Ik besloot eerst één mouw te breien, zodat ik wist hoeveel ik daarvoor nodig had. En toen was het wel duidelijk: ik had veel meer garen nodig!!

Met nog een hele mouw en een grote col te gaan, was dit alles wat ik nog had.
Ai, het garen bestelde ik 2 maanden eerder, hoe groot (of eigenlijk klein) was de kans dat ik nog garens met hetzelfde verfbadnummer zou kunnen vinden?!

De garens had ik gekocht bij Hobbydoos.nl. Ik vroeg of het mogelijk was om te controleren of dezelfde verfbaden nog op voorraad waren. Dat kon, ik moest dan de order plaatsen, en daarna kun je dan wensen aangeven, zoals verfbadnummers. En dan wordt gecontroleerd of die er nog zijn. Je kunt ook aangeven wat je wilt als dat niet zo is: ander verfbad ontvangen, of order (gedeeltelijk) annuleren.
Ik bestelde donderdag, en de volgende werden de bolletjes al bezorgd:

Spannend, zouden ze hetzelfde zijn? Ja hoor, van elk 4 bollen bijbesteld, en ze hebben allemaal hetzelfde verfbad! Ik kan lekker verder breien. 

Inmiddels ben ik halverwege de 2e mouw, en dan nog een hele grote col om te breien. Dat moet wel gaan lukken voor 29 november. Fijn, want ik vind het erg vervelend als je mee mag doen met een testknit, en je dan je breiwerk niet af hebt voor de deadline! En NaKniSweMo? Ik zit inmiddels boven de 65.000 steken in deze trui, dus dat is wel gelukt.

P.S. Ja, er liggen meer dan 8 bolletjes in die doos 😀. Tja, als ik toch bestelde.... 🤭.

Gesprek gehad met de neurochirurg

 Wat zijn jullie toch ontzettend lief!! Ik sta er versteld van hoe jullie meeleven, mijn oprechte dank!
De afgelopen 10 dagen plaatste ik geen berichtje hier, en dat viel blijkbaar op.
Een aantal lezers nam zelfs de moeite mij een mailtje te sturen met de vraag of het wel goed ging!

Hoogste tijd om jullie bij te praten!!

Ik heb best wat te vertellen, over mijn gezondheid en mijn breisels, dus ik zal vandaag vooral schrijven over mijn gezondheid, dan volgen er de komende dagen berichtjes over het breien.

Om te voorkomen dat dit een blogje wordt met alleen maar tekst, hierbij een fotootje van mijn herfstdecoratie dit jaar. Ik heb gewoon allemaal kleine pompoentjes en eikeltjes e.d. die ik eerdere jaren heb gekocht en gemaakt, in een grote schaal gelegd, staat heel gezellig!

Nu over mijn gezondheid:
Afgelopen week had ik dan eindelijk een gesprek met de neurochirurg die mij opereerde. Ik had haar heel even gesproken vóór de operatie, op de OK gaf ze me een hand, stelde zich voor en legde kort uit wat er zou gaan gebeuren. Aan het einde van de middag kwam ze eventjes kort langs, maar echt gesproken hadden we elkaar nog niet.

Eindelijk weet ik wat er precies is gedaan tijdens de operatie, en wat ik mag verwachten de komende tijd.

Ze liet me zien wat je op een MRI-scan hoort te zien: een witte cirkel midden in beeld, dat is het wervelkanaal waar de zenuwen doorheen lopen. "En nu moet je maar eens zien of je ergens wit kunt ontdekken op jouw MRI" zei ze. Uh nee....precies, de zenuwen zaten zo bekneld dat ze niet eens meer zichtbaar waren op de scan.

Het komt echt wel even binnen als de chirurg je vertelt dat je door het oog van de naald bent gekropen, en het eigenlijk een wonder is dat je nog gevoel hebt in je benen! Het is haar een raadsel hoe ik nog 7,5 maand op de been ben gebleven, weliswaar met spalken en braces, maar toch... Tja, iets met een hoge pijngrens....😉

Ik wist dat er een vernauwing zat bij de onderste rugwervel (L5) aan de rechterkant. Maar deze wervel en die daarboven zaten allebei aan beide kanten helemaal klem. En de hernia die er zat is ook gelijk meegenomen tijdens de operatie.

De herstelperiode na de operatie is niet de 6-8 weken waar haar collega het deze zomer over had, maar 6-8 maanden! En het klopt helemaal dat ik nog geen enkele verbetering bemerk, en juist klachten erbij heb gekregen (in mijn rug).
Ze legde het heel eenvoudig uit: als je vinger tussen de deur komt, doe je die deur weer open (dat is de operatie). Is het dan gelijk weer goed met je vinger? Nee, die gaat kloppen en gloeien en zwellen en pijn doen (dat zijn de eerste maanden na de operatie). Pas daarna gaat het herstel van je vinger beginnen, vermindert de pijn, slinkt een eventuele zwelling, en uiteindelijk is je vinger weer helemaal in orde (dat zijn de laatste maanden van de herstelperiode).
Nou, dat is duidelijk! 

Ik vind het wel vreemd dat ik 4 maanden heb moeten wachten op de operatie, als die blijkbaar zo noodzakelijk was. Zij gaf aan dat ook niet te begrijpen 🤔, hm, misschien moet dit toch eens worden besproken in het team. Je moet er toch niet aan denken dat iemand geheel of gedeeltelijk verlamd raakt aan benen en/of blaas, omdat de chirurg de urgentie van een operatie had onderschat.

Wat een opluchting gaf dat gesprek! Want eigenlijk kregen Sanne en ik allebei het gevoel, dat de operatie was mislukt, dat het probleem niet was opgelost.
Nu lijkt het erop dat het allemaal wél goed is gegaan, en ik volledig zal herstellen 🥳.

Ik mag nu gaan opbouwen, meer zitten, kleine stukjes lopen, en fysiotherapie mag weer worden voortgezet. De behandelingen waren stopgezet, nadat er iets was geknapt in mijn rug. De therapeut wilde eerst van de chirurg bericht ontvangen, wat dat was geweest, en akkoord ontvangen om te behandelen. De enige oefeningen die ik de afgelopen weken mocht doen, hadden te maken met de doorbloeding van mijn benen, niet met herstel. Oh, en die knap? De chirurg vermoedt dat dat spieren zijn geweest die op een knoop waren gaan zitten, en los sprongen. Daar houden we het dan maar op.

Ik ben niet iemand die graag met de armen over elkaar zit, en had deze 2 bolletjes sokkenwol meegenomen naar het ziekenhuis. Kon ik daar lekker aan breien in de wachtkamer. De avond ervoor vast de tenen gebreid, en inmiddels zijn de voeten en hielen al klaar. Maar daarover meer in een volgend blogje, dit verhaal is zo alweer lang genoeg!!

Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend, veel plezier als je naar de intocht van Sinterklaas gaat (kijken op tv of misschien wel ergens in het echt hem zien, samen met je [klein]kinderen).

Mysterie Knit Along Arne & Carlos dag 1 - 4 en daar stopt het voorlopig

Vrijdag ging de Mysterie Knit Along van Arne & Carlos van start.
Dit waren de garens die ik ervoor heb uitgekozen.

In principe breien we elke dag slechts 6 toeren, en dan hebben we op 25 november onze Christmas Stocking klaar. Volgens het patroon moet 'ie 53 cm lang worden.

Alleen de eerste dag hadden we wat meer werk te doen, we breiden de teen:

Die vind ik er wat vreemd uit zien, met meerderingen midden op de teen . Ik ben gewend om alleen aan de beide zijkanten te meerderen, maar hierbij moet je op 4 plaatsen meerderen (als je ze met 4 sokkennaaldjes breit, meerder je op elk naaldje). 

Op de tweede dag gingen we een tweede kleur in gebruik nemen.
Inmiddels had ik besloten om de uitgekozen Drops Alpaca te vervangen door Drops Fabel, omdat ik verwacht dat dat net iets beter structuur houdt in zo'n kerstsok.

Dag twee breiden we 6 toeren met groen en wit:

Dag drie kwam de derde kleur erbij:

Elke dag om 18 uur komt een nieuw filmpje van Arne & Carlos online, waarin te zien is hoe de 6 toeren worden gebreid, terwijl de beide heren ondertussen er wat op los kletsen. Daarna komt het patroon van die dag beschikbaar op hun blog.
Ik sla het op, en elke ochtend brei ik na het ontbijt de nieuwe 6 toeren.
Gisterenmorgen de volgende 6 toeren gebreid:

En toen viel mijn oog opeens op de teen. Zie jullie het ook?
De Drops Flora die ik gebruik zijn restjes van andere projecten.
Van het groen had ik drie aangebroken strengetjes, met allemaal hetzelfde verfbadnummer, en nog een bolletje zonder band.

Ik zette de sok op met dat bolletje. Al breiende ontdekte ik dat het bestond uit 3 restjes, die ik blijkbaar al eens een keer op 1 bolletje had gedraaid. 
En blijkbaar, had het middelste restje een ander verfbad 😔.
Ik heb er niet bij stilgestaan dat ik dit garen in deze kleur meer dan één keer heb gekocht, en ik dus restanten zou hebben met verschillende verfbaden!

Het was me de eerste dagen helemaal niet opgevallen. Maar als je het eenmaal ziet, dan is het wel duidelijk aanwezig.
Ik ken mezelf, als ik zo'n kerstsok aan een schouw hang, valt mijn oog daar voortdurend op, en dat stoort me dan.

Wat nu? Sowieso ga ik het uithalen, maar... ga ik het dan opnieuw opzetten?
Ik zou natuurlijk dat afwijkende kleurtje ergens in de streepjes kunnen gebruiken, misschien valt het daar minder op, maar misschien ook niet...

Bij het patroon staat niet aangegeven hoeveel gram je nodig hebt, alleen maar het aantal 50-grams bollen. Eentje van wit en rood, twee van groen.
Maar heb je echt 2 hele bollen nodig? Of is 1,5 bol genoeg? Die gok had ik al genomen, ik heb namelijk maar iets maar dan 80 gram van het groen. En met 2 verfbaden eigenlijk dus iets minder dan dat.

Tijdens het breien had ik al mijn twijfels over de naalddikte.
Je moet dit breien met naalddikte 3,5 en dat is wel erg dik voor een sok.
Maar ik had de juiste steekverhouding, dus ik besloot die naalddikte te gebruiken. Okay, het wordt niet een sok om aan je voet te dragen, dus pasvorm is niet van belang, maar.... in een kerstsok horen toch cadeautjes? Dan moet die sok daar wel stevig genoeg voor zijn. Met zo'n los gebreide sok heb ik daar mijn twijfels over.

Zal ik opnieuw beginnen, met een dunnere naald? Maar dan wordt het wel een kleine kerstsok 🤭.

Ik koos niet voor rood-wit-donkergroen, maar een kleurencombinatie die ik erg goed vind passen bij onze kerstspulletjes.
Zal ik dan toch ander garen gebruiken? Ik heb nog wel wat andere garens die ik zou kunnen gebruiken, dikker garen waarmee ik een steviger sok zou kunnen breien. 
Maar dat zijn garens die ik waarschijnlijk toch liever bewaar om te gebruiken in een trui of vest.

Garens bestellen? Voor een kerstsok? Nee, dat gaat me te ver.

Dus voor nu heb ik besloten om wel elke dag het filmpje te kijken en het patroon te downloaden, wie weet haak ik later in de maand alsnog aan, wie weet brei ik de kerstsok in december of in een volgend jaar. 

Jammer, maar doorgaan met breien aan een project als je er niet blij van wordt, dat heb ik dit jaar al een keer gedaan met de Greenleaf sweater, ga ik niet nog een keer doen!



 

Opzet-teritus?

Bestaat er zoiets als opzet-teritus? Dat je al meerdere werkjes op de naalden hebt staan, nog geen enkel werkje hebt afgemaakt, en je toch een nieuw project opzet, en nog eentje, en nog eentje, en....

Als het bestaat, dan is dat waar ik vorige week "last" van had 😂.
Ik vertelde jullie vrijdag over de 2 breiwerken die ik die dag zou opzetten:
- de Lupine Blouse (testknit voor Elina)
- de MAL voor een kerstsok van Arne & Carlos

Maar.... op maandag deed Nele van Ravijennaknits een oproep voor een testknit!!
Ik deed al eerder een testknit voor haar: de The Everyday Companion Shawlette
Omdat ik heb aangegeven wel vaker voor haar een test te willen doen, krijg ik automatisch een uitnodiging, bij elke testknit die zij organiseert. Een aantal keer heb ik niet meegedaan, omdat het patroon me niet aansprak of ik al genoeg andere werkjes had. Maar toen ik de foto's zag van deze trui..... maakte het me niet uit dat ik al zoveel WIP's heb. En dat zegt wat, want over het algemeen vind ik het niet fijn om meer dan 3 WIP's te hebben!

Het patroon sprak me gewoon aan. Een trui die je breit met dikker garen, op dikkere naalden, met een leuke rand in de yoke en onderaan. Gewoon zo'n lekkere trui die je alle dagen aan wilt trekken in de winter. Dus: ik meldde me aan. 

Er is alle tijd voor deze testknit, hij loopt tot de eerste week van januari!! 
Maar ja, toen ik de foto's zag, wist ik al direct welk garen ik wilde gebruiken: Järbo Mellan Raggi. Dat garen had ik gekocht om een Sonrae van te breien (een patroon van Jennifer Steingass). Maar toen ik een proeflapje maakte, werd dat niet zoals ik in gedachten had gehad:

Ik wist dat ik met dit garen de juiste stekenverhouding zou krijgen voor de testknit. 
Op woensdag ontving ik het bericht, dat ik mee mocht doen 🎉.
Tja, en dan.... ik besloot het patroon uit te printen, en het vast door te lezen, gewoon om te zien of alles duidelijk leek. Nele schrijft heel duidelijke patronen, dus ik kwam geen verrassingen tegen.

's Avonds wilde ik een breiwerkje oppakken, maar.... ik had niets waar ik aan kon breien! Dat is mijn variant op "ik heb niets in de kast om aan te trekken" 😂.

Nee, serieus, ik heb het Lingonberry vest, maar daar kan ik nu niet aan breien. Er moeten zakken gebreid, de steek moet gemaakt, de sluitbies moet eraan gebreid, maar het is op dit moment te zwaar voor mij om aan te werken.
Ik heb ook 2 paar sokken op de naalden staan, maar die worden allebei niet naar mijn zin, en wil ik uithalen. 
Dus ja, je raadt het al: ik pakte het nieuwe patroon, mijn wol en naald, en begon aan de Petals Sweater:

Na 2 avondjes breien, was de yoke af, vrijdagavond breide ik verder, scheidde panden en mouwen, en breide mij 2e bol garen bijna op:

Ik zei het toch, dik garen en dikke naald, dat gaat snel!!

Zaterdag- en zondagavond breide ik aan de eerste mouw, vanavond ga ik aan de tweede mouw beginnen. Dan nog een halsbies, en klaar is de trui!
De trui zit tot nu toe heerlijk.

Kennen jullie de Ranunculus? Dat is een vergelijkbaar patroon, met boven in de yoke wat lace-werk en een structuurtje. Opvallend aan dat patroon is, dat mensen het vaak 4,5,6 keer breien. Dat patroon zal ik zelf niet breien, omdat de trui een paar details heeft die ik niet graag in mijn truien heb, zoals een bootnek en ik vind het té oversized. Maar ik kan mij voorstellen dat deze Petals sweater mijn eigen ranunculus zal worden, een patroon wat ik vaker ga breien. Dat doe ik normaal gesproken nooit, enige trui die ik al vier keer heb gebreid is de Gardengate van Jennifer Steingass. 

Zo, ik pak mijn breiwerk erbij, we hebben gezellig kaarsjes aan, fijne avond allemaal!




  

Het is november, tijd voor nieuwe projecten!!

 Vandaag is het alweer 1 november!! En ik heb bedacht om aan 2 nieuwe projecten te gaan beginnen 😱.
Verklaar me maar voor gek, mag hoor. Maar ik heb momenteel zeeën van tijd, en er is weinig dat ik kan doen. Lezen, breien, filmpjes kijken, en een beetje bullet journaling.
Mijn fysio-oefeningen nemen natuurlijk ook niet veel tijd in beslag. Ik mag 2-3 minuutjes lopen buiten, maar afgelopen dagen haalde ik dat niet eens. Er ging meer tijd zitten in schoenen aan en uit trekken dan in het lopen 😂. Het is wat het is, ik hoop dat er van lieverlee wat meer vooruitgang in komt.

Ik heb wat WIP's waar ik niet aan verder kan breien, omdat het breiwerk inmiddels te zwaar voor me is geworden. Zoals het Lingonberry vest dat ik brei van LettLopi garen:

De basis is af, er moeten alleen nog zakken in, en dan de steek zetten en de sluiting breien. Het zou fijn zijn als ik dat komende winter kan dragen tijdens wandelingen buiten, maar we gaan het wel zien.

Dus... wat ga ik opzetten?
In september was ik begonnen aan de testknit voor een trui, ontworpen door Elina van SlowKnitsbyElina. Ik wil graag wat effen truien gaan breien, en dit was een goed begin. Ik gebruik Drops Baby Merino in de kleur 48 Blush en Drops Kid Silk 46 Cherry Sorbet, en brei van elk 1 draadje samen:

Dit keer waren de kleuren gelukkig wel wat ik ervan verwachtte, en samengebreid wordt het een mooie kleur:

 

Het is ook een erg leuk, gemakkelijk te onthouden patroontje dat wordt gebruikt:

Het weegt echt drie keer niks, en met naalddikte 4,5 ging het supersnel. 
Ik vond het wel erg ruim lijken, maar door de bijzondere constructie van de trui, kun je hem pas passen, als je al voorbij de armsgaten bent. 
Nou, hij bleek véél te groot!! Nu loopt de testknit nog tot 29 november, dus.... ik heb besloten dat ik het toch opnieuw ga proberen. Met naalddikte 3 zou ik wel op de juiste maat moeten uitkomen, volgens mijn berekeningen.
Vreemd wel, want ik had een proeflapje gemaakt, en de stekenverhouding klopte helemaal met die dikke naalden.
De Kid Silk is 75% mohair en 25% zijde, ik was even bang dat het probleem zou worden dat uit te halen, maar dat blijkt goed te gaan. Prima klusje om te doen als ik plat op mijn bed lig 😀.
Nou goed, als je hier al wat jaartjes mee leest, weet je dat ik al een paar jaar in november heb meegedaan met NaKniSweMo. Ik ga nu even niet uitleggen wat dat inhoudt en waar het vandaan komt, misschien in een ander blogje, maar in het kort komt het erop neer dat je gedurende de maand november een trui breit, waar minimaal 50.000 steken in zijn gebreid. En dit wordt mijn poging.

Daarnaast ga ik meedoen met de knit-along van Arne & Carlos.
Heel handwerkend Nederland kent deze 2 heren waarschijnlijk wel. Begonnen in de mode, zijn ze nu vooral bekend door hun brei-ontwerpen. Zij organiseren elk jaar een KAL voor een kerstproject, bijvoorbeeld de welbekende gebreide kerstballen.
Dit jaar wordt het een kerstsok.
Het is eigenlijk een MAL, met de M van mysterie, omdat je van tevoren niet weet hoe het eruit gaat zien. Daar houd ik niet zo van, maar bij een kerstsok is pasvorm e.d. niet van belang, dus ik ga het maar eens proberen. Elke dag krijg je de instructies voor 6 toeren, nou, dat moet makkelijk bij te houden zijn!
En dan heb je op 25 november een kerstsok!
Je hebt 3 kleurtjes nodig, en dit is mijn keuze:

Zelf gebruiken ze Rowan Norwegian Wool, in wat meer traditioneel rood-wit-groen, maar ik gebruik kleuren die beter passen bij ons (kerst)interieur. Het zijn allemaal restjes van projecten. Ik ben benieuwd hoe de kerstsok eruit gaat zien!

De eerste instructies van Arne & Carlos komen pas vanavond, dus ik ga eerst van start met de trui.

Doen jullie wel eens mee aan KAL's, CAL's, MAL's of brei je weleens een testknit?

Greenleaf, testknit voor Jennifer Steingass

Vandaag publiceert Jennifer Steingass (Knit.Love.Wool) een nieuw patroon:

de Greenleaf sweater.

Ik meldde me aan voor de testknit, en werd uitgekozen!

De testknit liep gedurende 3 weken, in de periode eind april tot half mei van dit jaar. 
Ja, je leest het goed, een half jaar geleden!! De trui breide ik toen ik nog volop aan het werk was!!

Jennifer heeft lange tij te kampen gehad met ziekte, en in die periode geen patronen laten testen of gepubliceerd.
Ze schreef er weer bovenop te zijn, en ze had 2 nieuwe patronen om te worden getest. Maar nadat ze de testers had uitgekozen, liet ze niets meer van zich horen.

Dit was, heel eerlijk gezegd, geen leuke testknit. 

Ik wil er niet teveel over schrijven, maar het kwam erop neer dat van ons werd verwacht dat we in 3 weken de trui zouden breien, en vervolgens..... gebeurde er helemaal niets!

Vragen over het patroon, en later over de publicatiedatum, bleven onbeantwoord.
Uiteindelijk schreef iemand namens haar een reactie: We moesten maar gewoon afwachten, want het was Jenn's patroon en dus alleen zij bepaalde wat er zou gebeuren. We kregen geen uitleg waarom de publicatie vertraging opliep.

Eind juli vroeg er nog maar eens iemand of er al wat bekend was.
De woordvoerster gaf als antwoord dat het waarschijnlijk najaar werd "want Jenn is echt niet zo stom om een patroon voor een wintertrui te publiceren midden in de zomer". Nou ja zeg, het was maar een vraag!!

Ik heb begrip voor de omstandigheden van Jenn. Ze werd opnieuw ziek, dit keer had ze bronchitis. Heel vervelend, en logisch dat ze de publicatie van het patroon uitstelde. Maar..... daar wisten wij niets van.
Ik denk dat het allemaal veel leuker had kunnen verlopen, als ons was verteld dat ze ziek was. Dan was er vast veel meer begrip geweest vanuit de testers.

Een aantal testknitters gaf aan er geen zin meer in te hebben. Ze gingen hun trui dragen, maar verwijderden hun projectpagina op Ravelry en zouden bij publicatie van het patroon hun trui niet laten zien. Tja, dat vind ik ook wel weer begrijpelijk.
Nogmaals, wij wisten niet wat er aan de hand was.

Testknits zijn toch vooral bedoeld om het patroon nog een laatste keer na te lopen op foutjes, voordat het wordt gepubliceerd en mensen een bedrag moeten betalen om dit patroon in hun bezit te krijgen.
Dan mag je verwachten dat de designer ingaat op suggesties van testers, foutjes die ontdekt worden corrigeert, en op z'n minst de testers op de hoogte houdt.

Vandaag wordt dan eindelijk het patroon gepubliceerd. En dus plaats ik ook maar een berichtje over dit patroon. Al ben ik niet blij met de gang van zaken, en ook niet enthousiast over het patroon. 

Ik ben groot fan van Jenn's patronen, ze zijn duidelijk beschreven, en ik houd nu eenmaal van topdown truien met kleurwerk. Maar ik heb altijd hetzelfde probleem bij haar patronen: de yoke is eigenlijk te smal voor mijn schouders.
Ik heb bij diverse van haar patronen geprobeerd dit op te lossen, door de bovenkant in een grotere maat te breien, en dan de mouwen en het lijf in mijn eigen maat, maar dat zag er altijd wat vreemd uit.

Dit zijn de garens die ik gebruikte:

MC: Järbo 2 tr Ull in kleurnummer 74129 Mauve Mood 
CC: hetzelfde garen, maar dan in kleurnummer 74117 Golden Charm

Voor mij de eerste keer dat ik dit garen gebruikte. Gekocht in het kader van mijn plan om eens andere, meer rustieke garens te gebruiken, zien of me dat bevalt.

Zo'n rustiek garen is wat stugger, en niet iedereen zal dat prettig vinden tegen de huid. Ik draag altijd een shirt onder mijn truien, dus ik heb er geen hinder van op mijn lijf en armen. Maar wel bij mijn hals. Ik houd niet van een wijde nek in truien (ben nu eenmaal een koukleum), en dit garen schuurt wat tegen mijn hals.

Ik ga de trui uithalen, dat is zeker, want zoals je op de bovenste foto's wel kunt zien, is de trui erg ruim, maar op de schouders toch nog altijd wat strak.
Geen prettige pasvorm, en dat betekent dat 'ie in de kast zal blijven liggen.

Sommige designers doen hun testknitters iets cadeau, als bedankje voor het testen en meewerken aan verbetering van het patroon. Jenn doet dat nooit. Maar deze keer wél, omdat ze ons geduld toch wel erg op de proef heeft gesteld. We kunnen met een code die we kregen, één van haar andere ontwerpen aanschaffen.

Ik heb even gekeken, zie dat ik al 10 van haar patronen in mijn library heb staan 😁.
Tja, ik vind haar ontwerpen nu eenmaal erg leuk.

Ik denk dat ik kies voor thistlewood. Dat patroon liet ze tegelijkertijd met Greenleaf testen, en heeft ze een paar weken geleden gepubliceerd. Ik meldde me niet aan voor de test van die trui, omdat ik hem een hoog Kerst-gehalte vond hebben.
Zo'n trui draag je dan een paar keer in korte tijd, de rest van het jaar ligt 'ie in de kast, dat vind ik zonde. Zo ziet de trui er uit:

Inmiddels heb ik exemplaren gezien van testknitters waar, door het gebruik van andere kleuren, er een winterse trui ontstaat, die niet alleen in december geschikt is om te dragen.

Ik zal waarschijnlijk alleen de charts gebruiken, en combineer die dan met een ander basispatroon. Maar dat staat voorlopig niet op de planning, want ik heb genoeg op de naalden staan (en zet op 1 november nog 2 nieuwe breiwerkjes op!).

Mocht je nu denken dat ik het testbreien niet (meer) leuk vind, dan heb je het mis!
Over het algemeen is het ontzettend leuk en gezellig om te testen. Vaak heb je te maken met heel betrokken ontwerpsters, die blij zijn met de inbreng van testers. 

Ik kreeg vanmorgen een uitnodiging voor een nieuwe testknit, van een ontwerpster waarvoor ik eerder een testknit deed. Het gaat om trui in één kleur, met ajourwerk. 
Een mooi patroon, dus ik heb me aangemeld. De trui hoeft pas eind januari af te zijn, dus geen tijdsdruk deze keer 🎉. Er is veel animo voor het testen van dit patroon, dus ik wacht geduldig af of ik deze keer word gekozen.

Een zonovergoten dag

Wat een heerlijke, zonovergoten dag hadden we gisteren!

Geen wolkje aan de lucht! 

In de tuin staat nog best veel te bloeien, de vlinderstruiken, lavendel, passiflora, rozen, ze doen allemaal nog erg hun best. En natuurlijk ook de najaarsbloeiers zoals hemelsleutel.

We hebben hier in het noorden van het land toch echt al nachtvorst gehad. Vorige week moest Sanne alweer haar autoruiten krabben voordat ze 's morgens naar haar werk kon rijden, maar daar trekken de planten in onze tuin zich niet veel van aan, die bloeien er nog vrolijk op los.
Het is echt een overgangsfase. Al zitten er nog veel bloemen en bloemknoppen aan de rozen, er zitten ook al veel rozenbottels aan:

En aan de Passiflora hangen niet alleen veel bloemen, maar ook al veel (on)rijpe vruchten:

De vruchten van de meeste Passiflora die in ons land kunnen overwinteren zijn giftig. Wij snoeien de plant elk voorjaar heel drastisch terug, en vervolgens groeit hij weer helemaal uit, met hele lange ranken. Wij weten niet welke soort dit is, hij stond er al toen we het huis kochten, dus we blijven van die vruchten af. Het is een kleurrijke plant, met de wit-paarse bloemen en de groene en later oranje vruchten.

Een wandeling over de heide en door het bos zit er dit jaar niet in. Des te blijer ben ik met onze heerlijke tuin!

Fijn weekend allemaal!



 

Possum, ooit van gehoord? En de Handwerkbeurs komt naar het noorden van het land!

In mijn vorige bericht vertelde ik over het garen dat ik bestelde bij Helene van Happy-go-Knitty. Ik wil jullie iets meer vertellen over dit garen.

Ik twijfelde best wel even toen ik het garen wilde bestellen. Want jeetje, het moest wel van de andere kant van de wereldbol hierheen worden vervoerd. 
Nu ben ik geen geiten-wollen-sokken type , maar ik probeer toch wel een beetje na te denken over wat ik doe, bijvoorbeeld afval goed scheiden en composteren.
Kon ik het dan wel maken, om dit garen zo'n reis te laten maken?
Totdat ik me verdiepte in de samenstelling van het garen, en het verhaal dat daar achter zit. 

De samenstelling is 80% merino wol, 20% possum.

De Common Brushtail Possum is een beestje dat van oorsprong voorkomt in/op  Australië, Nieuw-Guinea en Sulawesi. Van de vacht kan garen worden gesponnen. Omdat het korte haartjes zijn, wordt het altijd met een ander materiaal gecombineerd. 
Rond 1850 heeft iemand bedacht dat het een goed idee zou zijn deze diertjes naar Nieuw-Zeeland over te brengen. De bedoeling was om een wol-industrie op te zetten. Maar, men liet de diertjes vrij rondlopen, en dat heeft enorme problemen veroorzaakt. Er zijn namelijk geen natuurlijke vijanden, behalve de mens. 
Op een bepaald moment liepen er 60 tot 70 miljoen exemplaren rond!
Inmiddels is dat aantal gehalveerd.

               (foto van de Wikipedia-site over de Common Brushtail Possum).

De Nieuw-Zeelandse regering wil vóór 2050 alle possums in het land uitroeien.
Waarom?
Ze voeden zich met planten, hele bossen zijn al verdwenen. Maar ze eten ook de eieren en jongen van o.a. het nationale symbool: de kiwi. Ze eten zoveel, dat meerdere diersoorten met uitsterven worden bedreigd.
Veel zijn er besmet met een vorm van tuberculose, die ze verspreiden onder het vee. 
Ze vormen zodoende een enorme bedreiging voor de Nieuw-Zeelandse natuur, en veeteelt.
In Australië worden ze bedreigd met uitsterven, maar Australië wil de geïnfecteerde dieren niet importeren. 

Wil je er meer over lezen? Hier de link met de informatie die Helene op haar website heeft staan. En nee, dat is niet om haar garens te promoten, het is een serieus probleem voor Nieuw-Zeeland.

Uiteindelijk besloot ik dat ik het voor mezelf prima kon verantwoorden het garen te bestellen. Ik denk dat de voetstap van de uitroeing van een diersoort die ziekte verspreid en natuur aantast wel opweegt tegen de voetstap van het vervoer.

Garens koop ik bij voorkeur bij een LYS (Local Yarn shop oftewel de wolwinkel in je eigen woonplaats). Voornaamste reden is dat ik dan de garens kan voelen, en de kleuren goed kan zien. Daarnaast ondersteun ik graag een kleine ondernemer. 
Ik weet dat toen Wolplein in Zaltbommel opende, er in de regio een aantal wolwinkels hun deuren hebben moeten sluiten, omdat ze financieel niet konden concurreren met zo'n groot concern. Dat vind ik erg jammer. Ik kan zoiets niet voorkomen, maar op de Handwerkbeurs ben ik de stand van Wolplein altijd principieel voorbij gelopen. Ik kocht liever garens bij de kleinere stands.

Over de Handwerkbeurs gesproken: die komt dit jaar ook naar het noorden van het land!! Van 14 t/m 16 november, in Martiniplaza in Groningen!!
Oh, wat zou ik daar graag naar toe zijn gegaan! Alsof je in een hele grote LYS loopt!! Al die garens bij elkaar 😍. Je kunt ze voelen, je kunt kleuren uitstekend bij elkaar combineren, en natuurlijk kun je gelijk ook toebehoren en accessoires erbij kopen. Je doet inspiratie op door de mooi aangeklede stands en niet te vergeten de mooi aangeklede mensen! 
Voor mij is het niet mogelijk er dit jaar bij te zijn, maar ik hoop oprecht dat er heel veel bezoekers zullen komen, zodat dit een jaarlijks terugkerend evenement wordt.
Ik zie dat voor 2025 en 2026 er al data staan gereserveerd, fijn!!