dinsdag 10 september 2024

Er was er één jarig

Ik zie dat de foto wel uit een vreemde hoek is genomen, taart lijkt nu heel klein en kaarsjes heel groot. Het was gelukkig net andersom 😄!

Gisteren mocht ik 59 kaarsjes uitblazen. 
Vorig jaar ontbeten we op mijn verjaardag in Zwitserland. Later die dag reisden we terug naar huis. Een verjaardag om nooit te vergeten!
Gisteren was er ook eentje uit die categorie, maar dan op een heel andere manier.

Ik denk niet dat ik ooit eerder zoveel tijd van mijn verjaardag liggend heb doorgebracht. Ik vermoed dat ik zelfs op mijn eerste verjaardag niet zoveel lag 🤭 (maar dat weet ik natuurlijk niet zeker, die kan ik me immers niet herinneren).

Wel ontzettend leuk dat er zoveel mensen aan me dachten! Ik kreeg in het weekend al kaartjes via de post, en gisteren heel veel berichtjes via diverse social media en ook wat telefoontjes. Heel erg leuk, dat fleurde de dag wel op!

Geen steek gebreid, dat ging gewoon niet. Ik was al niet van plan om een birthday-cast-on te doen (een nieuw project beginnen op je verjaardag) omdat ik al (te)veel projectjes op de naalden heb staan. Die wil ik liever eerst afmaken. 

Maar, in oktober hoop ik mee te doen aan de MAL van de Sea Glass die wordt georganiseerd door Mark Vogel van makermarkknits. Hij maakt hele leuke y.outube filmpjes, waarin hij met veel passie verteld over zijn breiwerk, en over zijn leven in het algemeen. Hij is Amerikaan, en momenteel op huwelijksreis in Groot-Brittanië, dus al heel wat prachtige natuur, garens en kathedralen gezien!

Het Sea Glass patroon brei of haak je met al je restjes. Je kunt kiezen uit een cowl, een muts, een trui (voor kind of volwassene), of een vest (dat wil ik gaan doen). 
Ik was van plan geweest om eens allerlei restjes te verzamelen op mijn bed, en een proeflapje te breien, als een soort alternatief voor de birthday-cast-on. Maar dat zat er gewoon niet in. Het is wat het is.

Ik heb zondag wel mijn WIP met het Létt Lopi garen gewassen, samen met de strengen waarmee ik al aan het breien was. Die waren gisteren droog. De overige bollen had ik zondag in de vriezer gelegd, en die zijn inmiddels weer ontdooid.
Ik hoopte gisteren ook een klein stukje daaraan te kunnen breien, om te ontdekken of wassen en/of bevriezen van het garen helpt tegen de allergische reactie die ik op het garen had. Maar helaas, ook dat ging niet lukken. Hopelijk later deze week.

Ik verwachtte wel één bepaald telefoontje, namelijk van het ziekenhuis. Omdat ik nog steeds geen bericht had ontvangen over de operatie-datum had ik voor de zoveelste keer maar weer eens gebeld. En ik zou echt, écht die dag nog worden teruggebeld..... niet dus, die toezegging is al vaker gedaan en niet nagekomen!

Dus vanmorgen heb ik zelf maar weer gebeld. Want heel eerlijk, het gaat hard achteruit (als je niet van medische beschrijvingen houdt, even de rest van deze alinea overslaan!).
Ik voel nu voortdurend tintelingen en prikkels in mijn onderlichaam, vooral onder in mijn rug, billen en bovenbenen voelt het alsof er tientallen scheermesjes in snijden. Op z'n zachtst gezegd geen prettig gevoel, maar vooral, het duidt erop dat de zenuwen steeds meer bekneld raken.

Ik wil toch echt graag worden geopereerd vóórdat er iets blijvend verlamd raakt!!! Lijkt me toch niet teveel gevraagd?

Daar denkt de medewerkster die de planningen maakt anders over. Ik zal niet alles herhalen wat ze zei, maar het kwam erop neer dat alle patiënten tegen haar zeggen dat het slecht gaat, en dat het allemaal wel mee zal vallen (maar dat ze écht meeleeft met de patiënten). Oh ja, en dat ze verwacht dat ik rond 15 oktober aan de beurt ben, maar ze gaat kijken of ik ergens tussen kan worden geplaatst, en dat het dan misschien wel 2 weken eerder zou kunnen (met een hele grote slag om de arm). 

Nou, daar zit je dan lig ik dan, daar moet ik het mee doen. Dat worden nog een paar lange weken! Ik hoop dat ik er toch af en toe nog wel een dag tussendoor krijg, waarop ik wat meer kan dan plat liggen. Dat ik i.i.g. in de kussens kan leunen, zodat ik wat meer met mijn handen kan doen dan mijn mobiel en laptop bedienen.

Als dat zo is, en ik heb iets gemaakt dat ik jullie kan laten zien, zie je hier vanzelf een volgend berichtje verschijnen. Als het hier stil blijft, betekent dat, dat er niets uit mijn handen komt, en ik lig te wachten tot ik word geopereerd.

Ik hoop deze maand nog veel berichtjes te mogen plaatsen 😊! 

8 opmerkingen:

  1. Hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag.
    Voor dat verloop van afspraak heb ik geen woorden voor... schandalig!
    Veel sterkte gewenst, 't is niet alleen heel pijnlijk, maar ook nog eens beangstigend.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Jammer dat het een beetje een andere verjaardag dan anders was. De taart ziet er, in elk geval, wel goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag Anja en voor je nieuwe levensjaar wens ik je vooral heel veel gezondheid en een spoedige operatiedatum. Wat een ellende dat het zo lang moet duren. Kan je huisarts niet wat druk uitoefenen? Die ziet toch ook dat het achteruit gaat? Ik hoop dat je van de taart genoten hebt en dat er tot aan de operatiedag toch wat breimomenten zitten. Groet, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jammer dat je je verjaardag grotendeels plat moest doorbrengen. En ook heel jammer dat je nog steeds niet weet wanneer je geopereerd gaat worden, frustrerend!
    We zijn van hetzelfde geboortejaar! Maar ik ben van januari. Nog nooit een buitenfeestje gevierd op mijn verjaardag ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi Anja, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
    Als je zo te woord gestaan wordt denk ik dat je zelf je zorgverzekering moet gaan bellen.
    15 oktober is meer als 7 weken na je bezoek aan de neurochirurg. Schande dat een ziekenhuis je zo behandeld.
    Heel veel sterkte!!!!!
    Jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
    Wat diep triest dat je nu weer moet wachten tot 15 oktober, het lijkt er wel op dat ze je maar een beetje aan het lijntje houden.
    En als ik lees hoe de situatie nu is lijkt mij dat nog weer zolang wachten
    heel onwenselijk is.
    Maar ja, je bent aan de artsen overgeleverd en kan daar zelf niks aan veranderen helaas. Erg frustrerend lijkt me dat.
    Nog even over je garen, zou er nog spinolie in zitten?
    Als dat zo is wordt het wellicht na het wassen wel zachter.
    Ook al heb je niks te laten zien, laat je wel af en toe iets van je horen, er leven heel wat lezers met je mee.
    Heel veel sterkte en geduld weer, probeer het glas halfvol te houden!
    Betsy

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, Anja.
    Tjonge, wat een verschil met vorig jaar!
    Ik kan me intens nijdig maken om zo'n gang van zaken in het ziekenhuis; dit mag toch gewoon niet gebeuren in een welvarend land?
    Ik hoop toch zo dat je snel aan de beurt bent!
    Zijn er geen klinieken waar je terecht kunt of in Duitsland bv.?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nog gefeliciteerd met je verjaardag ,wat jammer dat het zo lang duurt allemaal sterkte en een knuffel uit de verte ,Jannie

    BeantwoordenVerwijderen