Minder pijn, soepeler kunnen bewegen, ik geniet ervan!
Druk bezig met van alles en nog wat: werk, studie (bij ons werk zul je altijd moeten blijven bijleren), huis verbouwen, tuin veranderen en bijhouden, en natuurlijk ook handwerken. In de zomer lijkt er nu eenmaal altijd wat minder tijd over te blijven voor bloggen. Niet zo gek, de avonden zijn lang, en dan ben ik liever bezig met van alles en nog wat in huis en tuin, in de winter met donkere avonden zit je binnen en komt het sneller tot bloggen. Ik weet dat dit voor veel bloggers geldt.
Bij voorkeur heb ik zo'n 3 WIP's (Work In Progress, oftewel werkjes die nog niet af zijn) maar de laatste tijd zet ik steeds weer wat nieuws op de naalden, en ik heb daardoor behoorlijk wat WIP's. Mijn plan is om de zomer te gebruiken voor het afmaken van deze werkjes.
Zo zijn er de sokken van de Sock Madness, die bijna allemaal moeten worden aangepast om ons te passen. Als breien niet gaat, kan ik vaak nog wel haken, dus ik ben bezig met projectjes met restjes garens.
Mijn plan is om zomerblogjes te maken, waarin ik de afgemaakte werkjes laat zien.
Dit is mijn eerste project:
Ik denk dat deze trui al zo'n 30 jaar oud is. Ik weet nog dat ik het garen kocht bij De Schapekop in Nieuwpoort (toendertijd dicht bij waar ik woonde). Het zal Schots garen zijn, want zij hadden toen al garen in de collectie die werd gesponnen van een groep schapen in Schotland. Het garen voelt wat grof aan, en het is dus ongelooflijk sterk.
Het patroon kwam uit een Anna uit 1988 (lang leve notities op Ravelry 😉).
De trui breide ik indertijd voor mijn man, maar omdat hij het nooit koud had droeg hij deze warme trui nooit. Ik had de mouwen al eens korter gemaakt, zodat ik de trui paste. En ik draag hem graag als ik bij kouder weer in de tuin werk.
Maar er was een gaatje ontstaan:
Ik denk dat ik dat zelf heb veroorzaakt door mijn tuinschaar die ik dan in mijn werkbroek steek. Ik besloot een rand van de trui af te halen, viel nog niet mee, want dit garen is dus ruig, niet glad. Maar uiteindelijk lukte het me. Ik breide het boord er weer aan vast. Trui op een rondbreinaald, boord op een rondbreinaald, en dat dan aan elkaar breien, geeft zo'n beeld:
Maar het is gelukt, voila, de trui is weer zo goed als nieuw, daar ga ik vast nog veel plezier van hebben!
Dit stuk is wat ik eraf haalde, het bolletje met wit garen ga ik wel bewaren, wie weet moet er nog ooit eens een gaatje gerepareerd worden, maar de rest gaat weg, is gewoon te lastig om uit te halen.
Fijn weekend allemaal, en tot een volgend WIP-wordt-afgemaakt blogje!
Jij ook fijn weekend, de trui is mooi, ik houd daar wel va dat "folklorische", ingewikkeld beeld, hoor :)
BeantwoordenVerwijderenHet is het soort breiwerk dat ik het liefste brei, in het rond op een rondbreinaald Fair Isle (oftewel breien met meerdere kleuren en de draden aan de binnenkant van het werk meenemen 😎).
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige trui! Mooi dat je hem hebt kunnen maken.
BeantwoordenVerwijderenJij ook een fijn weekend!
Dank je wel, ik ga er vast nog heel veel plezier van hebben!
VerwijderenPrachtige trui.
BeantwoordenVerwijderenKun je geen hoofdband van rest maken?
Goed idee, maar dat is iets wat ik nooit zou dragen, omdat ik niets om mijn hoofd verdraag (muts, hoofdband of wat dan ook, 1 van die vreemde bijverschijnselen van fibro 😉)
VerwijderenWat een prachtige trui. Echt heel gaaf gedaan.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag.
Lieve groetjes,
Emily