Kleine wolwinkel ondersteunen? Voortaan toch maar weer liever lokaal!

 

Dit pakket met 18 bolletjes Borgo de Pazzi Amore 160 zag ik staan op de website van Blij-dat-ik-brei van Jeanet, in Arnemuiden. Ik zag er direct een vrolijk gekleurd zomervest voor mijzelf in.
Ik steun graag kleine wolwinkels, bij voorkeur lokaal, maar deze keer eens aan de andere kant van het land.

Dit is wat ik binnen kreeg:

Voor de duidelijkheid ook een foto van de achterkant van het pakket, dan zien jullie de kleuren beter.

Ja, het zijn 18 bollen van het juiste garen. Er zitten 5 donkere bollen bij (dat blijkt donkerblauw te zijn), maar daar houdt de vergelijking toch echt op!
De 5 oranje-zalmkleurige bollen blijken beige te zijn, de 3 gelige bollen zijn middenblauw, de 3 paarse bollen zijn gemeleerd geel-lichtgroen en de 2 lila bollen zijn saai grijs!

Hier baal ik echt ontzettend van. Ik lees haar blog regelmatig, en ik geloof echt dat ze hard werkt om haar winkeltje draaiende te houden. Dus als ik daar een klein beetje aan kan bijdragen, doe ik dat graag. Maar ik voel me nu echt misleidt. Er stond bij vermeld dat het om verschillende verfbaden ging, er waren 11 pakketten samengesteld, die elk een eigen nummer hadden, en een andere foto, van het pakket dat je bestelde. Dit is gewoon niet wat ik heb besteld!

Ik heb er even een dagje over nagedacht. Ik heb inclusief verzenden € 39,95 betaald, dat is een leuke aanbieding, maar dan mag ik toch wel verwachten dat ik krijg waarvoor ik heb betaald? Ik ga haar toch maar een mailtje sturen. Of het kan worden opgelost betwijfel ik, het waren allemaal restanten die ze in pakketten verkocht, dus waar ik voor heb betaald zal er niet meer zijn. Maar op deze manier ga ik in de toekomst toch maar weer naar de lokale, fysieke winkel toe, en koop ik niet meer online.

UPDATE: Jeanet heeft mij al heel snel antwoord gestuurd, ik mag het pakket aan haar retourneren, zij zal de verzendkosten daarvan dan ook aan mij gaan vergoeden. Dat vind ik heel netjes.

Ik ben me er van bewust dat kleuren op ieder scherm weer een beetje anders lijken. In de afgelopen 2 jaar heb ik meermalen online garens gekocht, en de kleuren waren altijd zoals ik ze had verwacht. Deze keer leek het echter in de verste verte niet op elkaar. Ik ben blij dat de winkels weer gewoon open mogen zijn, en ik ga de lokale wolwinkels in het vervolg weer graag ondersteunen, door ter plekke bij ze te kopen 😊

compostbakken gemaakt

 Een paar weken geleden maakten we een begin aan het opruimen van de tuin.

De vorige bewoners gooiden weinig weg, alles kon wel worden hergebruikt. En alhoewel wij zeker ook van recyclen houden, vonden we het wat ver gaan dat ze 2 bedspiralen hadden gebruikt als hekwerk. Die hebben we weggehaald, maar inmiddels ook al wel hergebruikt (op de bovenste foto zie je helemaal links een witte "paal", dat is de zijkant van 1 van die spiralen).

Met zo'n grote tuin als de onze, heb je weinig aan je groenafval-container, dus wilden we graag als 1 van de eerste dingen in de tuin compostbakken maken.
Laten die bedspiralen daar nu goed bij van pas komen!

We hebben ze gebruikt als achterkant van de bakken. Ze zijn natuurlijk wat open, waardoor de wind er goed doorheen kan. Maar tegelijkertijd zijn ze zo fijnmazig, dat straks de compost er niet doorheen zal vallen.

Voor de zijkanten van de compostbakken gebruikten we een (deel van een) rol gaas. De bak die je hierboven links ziet bevat 2 bakken, in het midden van elkaar gescheiden met een dubbele rij gaas. Rechts nog een minder diepe compostbak, dat is 1 langwerpige bak geworden.

We sloegen wat palen in de grond, aan de voorkanten 2 palen vlak achter elkaar. Daartussen passen precies de gekleurde schotten. Dit zijn schroten die we in ons huurhuis als lambrisering tegen de muur in de woonkamer hebben gebruikt. Die moesten verwijderd worden bij de oplevering van het huurhuis.
Nu komen ze mooi van pas. Bij het vullen van de compostbakken kunnen we er een aantal verwijderen, zodat we er makkelijk bij kunnen. En uiteindelijk bij het legen kunnen we ook gemakkelijk onder in de bakken komen. Ja, de ene kant is dus geschilderd, maar met zeer milieuvriendelijke verf, dus we vertrouwen er maar op dat dit geen negatieve invloed zal hebben op het composteringsproces.

Ik duik nog even de tuin in, het zonnetje doet nog flink haar best vandaag, en het blijft tot tegen 8 uur licht! De groenafval-container gebruiken we wel hoor, voor datgene wat we niet in de compostbakken willen/mogen doen.
Vandaag is 'ie weer geleegd, en ik heb nog een flinke berg snoeiafval liggen met doornen (bramen en rozen), die ga ik fijn knippen, en in de afvalbak doen, want ik houd ab-so-luut niet van doornen tegenkomen in mijn tuin!! 

Hoe hard waait het?

 Deze foto maakte ik 4 weken geleden, op 21 februari. Door de vele regen die toen viel, was een gedeelte van onze tuin veranderd in een vijver. Maar er is meer te zien op de foto, kijk maar eens dichterbij, naar die wirwar aan takken. Dat is een Blauwe Regen (of roze of witte regen, dat kan ook nog, dat moeten we afwachten). Als je goed kijkt, zie je, rechts van de liggende regenpijp, iets wits. Vandaag heb ik de Blauwe Regen ontdaan van al die lange staken, die hem alleen maar kracht kosten, en geen bloemen zullen opleveren. En toen kwam dat "witte ding" eindelijk weer vrij te staan.

Een weerstationnetje/windmeter/geen-idee-hoe-zoiets-heet. Ik zie er geen bedrading aan zitten, dus waarschijnlijk had de vorige bewoner een draadloos kastje waarop hij de windsnelheid kon aflezen. Maar dat heeft hij de laatste jaren dan toch echt niet meer kunnen doen, want de Blauwe Regen was duidelijk al een paar jaar niet meer gesnoeid, net als de klimroos die er doorheen groeide, en die een heel stuk over het dak was gegroeid. Ik heb de planten teruggesnoeid, de staken met veel knoppen langs de pergola geleid, en nu is het wachten tot ze gaan bloeien.  Er lag flink veel van beide struiken op het dak, en de regenpijp werd erdoor weggeduwd, dus dit was het juiste moment om te snoeien, en tegelijk het dak en de regenpijp te bevrijden. Maar ik was blij toen deze klus klaar was, want het molentje maakte overuren, door de harde wind (en al scheen het zonnetje volop, het was door die harde wind maar een koude dag).

Voor de komende week zijn de weersverwachtingen ongekend, het kan tot wel 20 graden worden! Zelfs hier in het noorden wordt zo'n 18 graden verwacht! Pas aan het einde van de maand wordt het minder warm, en nat. Tot die tijd: genieten!!!

GEEN NIEUWS = GOED NIEUWS

 Lieve mensen, geen zorgen, er is niets met me aan de hand!

Het noorden van het land heeft voor mijn gevoel altijd een beetje de dans ontsprongen als het gaat om het aantal Corona-besmettingen.
Nou, we lopen de achterstand heeeeeeel hard in!
Ongekend hoeveel mensen er nu in onze directe omgeving positief zijn getest en in isolatie zitten.
Ook veel collega's, waardoor het af en toe echt heeeel lastig is om een rooster rond te krijgen. 
Daarnaast waart er ook gewoon het griepvirus rond, wat ook de nodige zieken oplevert.

Ik heb het dus gewoon erg druk, maar geniet in mijn vrije tijd echt van de tuin, het mooie weer, handwerken en ga zo maar door. Alleen van erover bloggen komt nu even niet.

Elke ochtend als ik naar mijn werk rijd, en elke avond op de terugweg, geniet ik van de vele reetjes die ik zie. Het gebied waar ik doorheen rijd bestaat uit een afwisseling van bossen en velden. Ze staan in groepjes bij elkaar, midden op de velden. Eentje houdt de wacht, de rest is aan het grazen. Het zijn er steeds zo'n 6 tot 10 bij elkaar. En dan zie ik gewoon 8-9 van die groepjes staan! Dat is toch GENIETEN! Het duurt hooguit een paar weken, dan is dit mooie schouwspel weer voorbij, want dan komt het zonnetje eerder op en gaat ze later onder, dus komen de grazers dan op andere tijden ontbijten en dineren, maar tot die tijd geniet ik 2 keer per dag van dit prachtige beeld!

De 🌹🌹🌹mogen gesnoeid

Wat een geweldig mooi weer hebben we, zo vroeg in maart.
Volop genieten van de 🌞, van het buiten zijn, van de tuin. 

 Dit is een stukje van de voortuin. Die willen we gaan veranderen, maar dat is een klus die we later ooit eens gaan doen. Er staan veel rozen in, en lavendel. En er komen voorjaarsbloeiers boven de grond uitsteken.

De 🌹is een beetje vreemde plant, want die houdt van 3 dingen: veel zon, veel water en dat je hem flink pijn doet! Dat laatste betekent bijvoorbeeld dat je hem nu al, terwijl er nog grote kans op nachtvorst is, gaat terugsnoeien. En dat werd vanmorgen mijn eerste tuinklus. 

Daarna zijn we weer lekker aan de slag geweest in de achtertuin. De vorige bewoners probeerden achter in de tuin een takkenril te maken. Erg succesvol waren ze daarin niet 😉. Op de erfgrens stonden diverse bomen en struiken, en een rij paaltjes die de erfgrens aangeven. Tussen die paaltjes en de beplanting legden ze de dode takken, maar daarmee verstikten ze een deel van de planten.
Vandaag hebben we dat stuk opgeschoond.

We verwijderden de takkenril (we gaan de takken zeker hergebruiken, we maken elders in de tuin een nieuwe takkenril). Zo'n takkenril is praktisch, omdat je zo op eenvoudige wijze groter snoeihout, zoals dikke takken en afgestorven (kleinere) bomen, kunt verwerken. Bovendien maak je er een veilige plek mee, waar veel dieren in kunnen overwinteren. 

Vervolgens gingen we de beplanting waar de takkenril tegen opgebouwd was, eens goed uitdunnen. Er stonden diverse struikjes en boompjes, die helemaal dood waren gegaan. Van de meeste was slechts een gedeelte dood. Snoeischaar en -zaag draaiden overuren, en dat gedeelte is nu klaar.
We kunnen compostbakken gaan maken, mooi op tijd, over een paar weken kan er flink worden gesnoeid, dan willen we de bakken klaar hebben voor gebruik.

Straks lekker eten, en vanavond de laatste opdrachten in Wie is de Mol?
Fijn relaxen op de bank, en dan verwacht ik dat we morgen weer heerlijk buiten te vinden zullen zijn. 
Allemaal een goed weekend verder!