Sneeuw en dikke wol

Zijn jullie vanmorgen ook wakker geworden in een witte wereld?

 Hier in het Noorden kregen we als laatsten sneeuwval, het begon om 6 uur 's avonds, precies toen we de winkeldeur sloten en op huis aan gingen. Het was heel rustig op de weg, in tegenstelling tot 's morgens, toen ik met een gangetje van 80km/uur in een lang lint van auto's achter een vrachtwagen aan reed. Geen auto die inhaalde, want van de andere kant kwam eenzelfde lint auto's en vrachtwagens aanrijden.
Ik vroeg me echt af waar al die mensen naar toe gingen, op zaterdagochtend om 8 uur. Je kunt immers niet naar evenementen of zoiets, zouden al die mensen, net als ik, op weg zijn geweest naar hun werk?

Goed, de sneeuw. De paar auto's die 's avonds op de weg waren, reden maar zo'n 70 km/uur. Ik sloot weer braaf achteraan. Het is op die weg weliswaar toegestaan om 100 km/uur te rijden, maar het leek er niet op dat er al gestrooid was, en bovendien kwam er steeds toch weer een tegenligger, waardoor er gewoon niet voldoende ruimte was voor inhalen. Geen probleem, ik ging een lekkere vrije avond tegemoet.

Uiteraard keken we ook gisterenavond weer naar Wie is de Mol? Ik zit in een complete tunnelvisie, haha. Al vanaf de introductie denk ik dat Marije de Mol is. Sanne zei toen nog vrolijk "Dat komt doordat ze de dochter is van je godsdienstleraar van vroeger.",  maar inmiddels vindt zij ook dat Marije het heel goed zou kunnen zijn. Het is sowieso een vrouw, er zijn nu al 3 mannen uit en de 2 die over zijn kunnen het niet zijn. Voor degenen die het ook volgen: Splinter zegt letterlijk in die kakofonie bij de introductie "Maar nee, ik ben niet de Mol", en Joshua kan het niet zijn als gevolg van het lasergame-spel.

Jullie weten het inmiddels wel hè, ik zit nooit met lege handen tv te kijken. Maar tijdens De Mol wil ik een simpel handwerkje, waar ik nauwelijks mijn aandacht bij hoef te houden.
Ik kreeg laatst van Sylvia een zak met dik garen opgestuurd. Zij is haar voorraad aan het uitsorteren, de hobbykamer moet uitgeruimd worden, zodat er plek komt voor het logeerbed van haar kleinkindje, dat eind 2020 werd geboren. Ze bood garens te koop aan via Ravelry, en ik heb een paar mooie aankopen bij haar gedaan, o.a. het garen voor het Draw-vest dat ik onlangs hier heb laten zien.
Nu was ze dit garen tegen gekomen, en ze had besloten om mij daar een plezier mee te doen, en had het gratis naar mij opgestuurd. Op de foto die ze stuurde leek het grijs van kleur te zijn, maar het blijkt een prachtige grijsblauwe kleur te hebben. Zo'n kleur die zich niet laat vangen op foto's.

Het garen is al op leeftijd, nog van de goede oude tijd dat Hema mooie kwaliteitsgarens verkocht. Een deel was op bol gewikkeld, ze had een klein proeflapje gemaakt, maar daar was het bij gebleven.
Het is heel zacht en warm, echt garen waar je zin in krijgt om iets van te gaan maken als het buiten sneeuwt!
En dus zocht ik gisteren dikke breinaalden op. Tja, naalddikte 7 heb ik niet als rondbreinaald, maar ik heb nog wel een paar rechte naalden. Ik brei nooit meer met rechte naalden, omdat dat mijn armen en polsen teveel belast. Maar met dit dikke garen gaat het natuurlijk heel snel, en hoef ik maar kort achter elkaar te breien, om toch een trui in elkaar te zetten. Het rugpand is grotendeels al gebreid gisterenavond, gewoon 1 re 1 av. 
Voor het voorpand heb ik een patroontje in gedachten, eens zien of dat een beetje leuk uitkomt met dit dikke garen. 
Oh ja, het garen heb ik niet helemaal voor niets gekregen hoor. Sylvia en ik hebben de afspraak gemaakt dat ik haar, als dat eenmaal weer helemaal veilig en Coronaproof mogelijk is, op koffie met gebak trakteer op een terrasje. Waar en wanneer dat zal zijn, we zullen het gaan zien. Zij woont in Brabant, ik in Drenthe, wie weet spreken we ergens in het midden af?

Allemaal heel veel plezier met de sneeuw, het gaat vandaag dooien dus de pret is helaas niet van lange duur.