mandala's

Hoe gaat het met jullie? Al wat bijgekomen van de warmte? Oh, wat heb ik ervan genoten! Afgelopen vrijdag had ik een paar uur lang niet één enkele spier in de kramp zitten! Dat is echt zeldzaam, en wat heb ik ervan genoten! Bij die hoge temperaturen is de pijn ook minder hevig, en ben ik zelfs een beetje minder moe. Maar, dat mag in Nederland natuurlijk niet te lang duren, dus inmiddels is het weer over met de "pret". Niet getreurd, die paar warme dagen pakken ze me niet meer af!

Ergens in april dook ik in de voorraad katoenen garens die we in huis hadden. We zaten midden in de zogeheten intelligente lockdown. Waar veel mensen zonder werk kwamen te zitten, of thuis werkten, was het bij mij op het werk drie maanden lang een gekkenhuis qua drukte. Wat wij mee maakten, was verbijsterend. Daaraan terugdenken stemt me alleen maar verdrietig. De verwensingen, de bedreigingen, het opzettelijk aanraken/in het gezicht hoesten, we moesten 8 weken lang beveiliging hebben om ons werk te kunnen doen! Absurd, de intelligentie was ver te zoeken! 

Als ik 's avonds thuis kwam, wilde ik een lekker ontspannend werkje hebben. En dat wilde ik maken van die restjes katoen. Want ik ging bewust niet naar winkels, behalve één keer per week, na mijn werk, naar de supermarkt. Dan was het er heerlijk rustig, en had ik snel alle boodschappen voor de komende week bij elkaar. 

Ik besloot om mandala's te gaan haken. Daar kun je ook fijn wat kleinere restjes garen in verwerken.

We hebben een heel groot raam aan de voorkant van ons huis. Inmiddels is de vensterbank mooi gevuld met planten, en zit mijn beer (die ik 50 jaar geleden kreeg toen ik in het ziekenhuis lag omdat mijn amandelen waren geknipt) alweer 3 maanden op de uitkijk.

Maar daarboven is nog zo'n heel groot gedeelte glas. Een beetje saai, vond ik.

Planten ophangen is niet echt een optie. Er is maar een smalle rand om iets aan op te kunnen hangen, dus planten zouden dan een beetje scheef tegen het glas hangen.

Maar mandala's zijn natuurlijk plat, dat kan prima!.

Ik heb er een aantal gehaakt, maar ik had geen metalen ringen in huis, dus bleven de mandala's voorlopig liggen.

Pas geleden moest ik naar het gemeentehuis, want mijn rijbewijs moest verlengd worden.

Tja, dat kon natuurlijk niet worden uitgesteld. Het ging allemaal heel strikt via afspraak.

Tussen de parkeerplaats en het gemeentehuis zit een handwerkwinkel.

Laten ze daar nu zo slim zijn geweest om ook buiten te gaan verkopen!

Je kon gewoon zeggen wat je wilde, en dat werd dan door een medewerkster voor je uit de winkel gepakt. Je mocht wel naar binnen als je wilde rondstruinen, maar daar had ik geen enkele behoefte aan. Ik vroeg of ze ook metalen ringen verkochten, en ja, ze hadden er nog een paar.

Ik zocht diameter 40cm, daar hadden ze er nog eentje van.

Prima, die kocht ik.

Het is een heel lastig werk, om zo'n haakwerk in de ring vast te haken. Een paar steken, en dan kreeg ik al kramp in mijn vingers (door de fibro).

Ik liet daarom het werk nog maar even liggen. 

Totdat het vorige week zo heerlijk (voor mij dan) warm werd. 

Toen lukte het me om een mandala vast te haken in de ring.

En die hangt nu voor het raam.

Oké, ik zal hem er nog een keertje af moeten halen om een betere foto te maken.

Binnenkort nog maar eens een keer langs de handwerkwinkel, voor meer ringen, zodat de andere ook "ingelijst" kunnen worden.

(en ja, lieve mensen, ik realiseer me echt dat ik en mijn collega's blij mogen zijn dat we ons geen zorgen hoeven te maken, of we onze banen/inkomens wel behouden, maar wij zijn wel gewoon mensen, die ziek kunnen worden en die gevoelens hebben).