moederdag

Jullie denken vast, wat een vreemde titel, het is vandaag toch vaderdag?! Ja, maar ik ontdekte dat ik een paar blogs helemaal nooit geplaatst heb, dus bij deze de eerste:

Moederdag 2019. Een jaar geleden. Ik kreeg een geweldig, fantastisch, veel te gek cadeau van dochterlief.

Als kind al wilde ik heel graag op vakantie naar Engeland. Elk jaar als de vraag van mijn ouders kwam, waar willen jullie dit jaar naar toe op vakantie, was dat mijn antwoord. We gingen nooit, mijn moeder durfde het water niet over.

Toen ik de kans kreeg, ging ik zelf, als jonge vrouw, met mijn autootje naar Engeland. Wat heb ik er genoten! Ik was serieus van plan om te gaan emigreren, maar liet me (dom dom) door mijn familie overtuigen dat vooralsnog uit te stellen. En van uitstel komt nu eenmaal afstel.

Daarna ben ik er nooit meer geweest, simpelweg omdat mijn toenmalig partner daar niet mee naar toe wilde (en ik niet zo was dat ik dan wel alleen ging).

Dochterlief wist dat ik ooit, ooit weer terug wilde gaan, naar Engeland, naar de Cotswolds. Het gebied waar ik zoveel jaar geleden het zo ontzettend naar mijn zin had gehad.

Voor moederdag vorig jaar ontving ik een geweldig leuk schilderijtje, door dochterlief gemaakt, op een schijf berkenhout. Ze had een foto, die ik daar in Engeland maakte, 30 jaar geleden, gebruikt als inspiratiebron.

Wat was ik ontzettend blij met dat schilderijtje! Ik zat het te bewonderen, kon er geen genoeg van krijgen! En dochterlief zat maar een beetje om me heen te dralen. Tot ze het uiteindelijk uit mijn handen pakte en omdraaide. Daar zat een briefje geplakt. Wat bleek? Het schilderijtje was helemaal niet het cadeau (terwijl ik daar echt superblij mee was), het was slechts een vorm om het werkelijke cadeau op te verpakken. Op het briefje stond: goed voor overtocht en verblijf in Engeland.
Wat? Hoezo? Hoe bedoel je?

Nou, ze had besloten dat het na zoveel jaren toch echt tijd werd dat ik eens terugging naar de Cotswolds. En aangezien ze met haar stage en vakantiewerk een leuk zakcentje verdiende, vond ze dat ze daar een mooie bestemming voor had: samen op vakantie naar de Cotswolds!

Ik kon protesteren wat ik wilde, ja maar, je werkt er zo hard voor, dat moet je toch lekker voor jezelf houden, ja maar, je bent student, dat geld heb je veel te hard nodig enz. Maar dat was tegen dovemansoren, haar besluit stond vast, we gingen nog dit jaar naar de Cotswolds!

Ondertussen hebben jullie al de nodige foto's voorbij zien komen. Oh mensen, wat hebben we genoten! Ik was vooraf een beetje bang dat het zou tegenvallen, als je lang van iets droomt, ga je het idealiseren. Misschien viel het allemaal een beetje tegen, zou ik het lang niet zo leuk vinden als 30 jaar geleden? Nou, echt niet, het was geweldig!!! En dat vond dochter ook, ze begreep maar al te goed wat mij zo aanspreekt aan die streek.

Wat een goede timing is het achteraf geweest! Want dit jaar zullen we beslist niet naar Engeland kunnen afreizen, wie weet wanneer dat ooit weer mogelijk is.
Maar wij gingen er naar toe voordat het Corona-virus de wereld in zijn greep kreeg, en wat hebben we genoten!

Er komt nog wel een volgend blogje, met wat tekst en uitleg bij diverse foto's. Want we hebben heel veel bekeken en bezocht.