De woningbouwvereniging waarvan ik mijn woning huur, bevalt mij prima. Erg vriendelijke medewerkers, die allemaal graag met je meedenken.
Ik werd gebeld of ik nog interesse had in een woning waarop ik had gereageerd. Nou, dan mocht ik de volgende dag langskomen om de sleutel te halen. Niet iemand die even de deur open deed en die mij een half uurtje de tijd gaf het huis te bekijken, nee, gewoon de sleutel, en als ik die dan aan het einde van de middag weer terug kon brengen, graag.
De woning was niet erg netjes achtergelaten, maar ja, de vorige bewoner is dan ook letterlijk het land uit gevlucht, met achterlating van veel, heel veel schulden.
Er zat een hele vieze, vette afzuigkap in, met een slang die, zoals jullie hierboven kunnen zien, door de halve keuken omhoog liep. En een aanrechtblad dat wat amateuristisch tegen het eigenlijke keukenblok was geplaatst.
Dit werd allemaal netjes verwijderd, en schoongemaakt.
En zo kreeg ik een keurig, nette keuken opgeleverd (waar nu dus een mooi gasfornuis staat te pronken).
Die vorige bewoner, dat is waarschijnlijk ook de reden waarom ik deze woning kreeg aangeboden.
Een "mevrouw" die op papier er alleen met 2 van haar 3 kinderen woonde, maar in werkelijkheid samen woonde met de vader van die 2 kinderen. Ze hadden mega vaak ruzie, en dan sloot ze hem buiten. En stond hij scheldend en tierend en op de ramen bonkend te schreeuwen dat ze hem moest binnen laten. De buren hebben er heel veel last van gehad, riepen er steeds weer de politie bij (in 1 week tijd maar liefst 20 keer!!!). Uiteindelijk zijn er mensen geweest die aangifte hebben gedaan bij de belastingdienst (omdat mevrouw allerlei toeslagen en dergelijke ontving omdat ze alleenstaand ouder zou zijn wat niet waar was), en stond ook de school-inspecteur op de stoep, omdat de dochter van 7 meer thuis was dan op school. Ze gingen in januari een weekje op vakantie (vader, moeder en de 2 kindjes) terwijl de oudste gewoon naar school moest. Toen ze thuis kwamen, lagen er brieven van deurwaarders en de schoolinspectie op de mat, en toen zijn ze dezelfde avond nog vertrokken, het land uit gevlucht.
De woningbouwvereniging kan dan niet zo maar de woning in, eerst moet de huurder langs officiƫle weg uit de woning worden gezet. Dat heeft een aantal maanden in beslag genomen. Daarna pas mag de woning weer worden verhuurd. Vandaar dat het bamboe van de buurman in onze tuin groeide, want de woningbouwvereniging mag in die maanden niet eens de tuin bijhouden!
Zoals ik begrepen heb, zijn er nogal wat mensen geweest die de woning niet accepteerden, uit vrees voor gedoe, met deurwaarders of bijvoorbeeld geen lening kunnen krijgen, en daardoor kwam ik aan de beurt. Ik zie dat probleem niet, een lening afsluiten heb ik nog nooit van mijn leven gedaan (behalve een hypotheek),en die deurwaarders mogen niets meenemen wat van mij is. Inderdaad kwamen er vrijwel dagelijks brieven van deurwaarders en bedrijven die aanmaningen versturen enzovoorts. Die stuur ik netjes retour afzender, onder vermelding van het feit dat ik de nieuwe bewoner ben en dat de vorige bewoner, aan wie de brief gericht is, hier niet meer woont en het nieuwe adres van die persoon niet bekend is.
Het is vanzelf al minder geworden, maar ik denk dan wel: ja, zij heeft enorme schulden opgebouwd bij (zorg)verzekeraars, gas/water/licht bedrijven, telefoon/internet en ga zo maar door, en die bedrijven lopen dat geld nu mis. Dat betekent dat zij dat ergens anders moeten "terug verdienen", en dat gaat dan via stijging van de premies van eerlijk betalende klanten zoals jij en ik.
Maar, ik mag niet mopperen, want ik heb een heerlijk huisje, dankzij een "mevrouw" die zich niet zo netjes heeft gedragen!
In de buurt zullen ze blij zijn dat jullie hier komen wonen en dat ze van die drukteschoppers af zijn.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat is ons ook al veel verteld. Aanvankelijk keken de buren een beetje de kat uit de boom, ze hoopten dat de woningbouwvereniging de woning zou aanbieden aan "rustige mensen", maar ja, dat weet je nooit. Op de dag dat we de sleutel kregen zijn we eerst even langs onze 3 buren uit ons rijtje gegaan, ons even voorgesteld, en dat werd heel erg op prijs gesteld. Er was tijdens het intake-gesprek met de verhuurder o.a. gevraagd naar onze hobbies, het bespelen van een muziek-instrument zou al reden zijn geweest om de woning niet toe te kennen, zo hebben we later begrepen. Maar schilderen en handwerken, dat is geen probleem. Ook alle buren gaven aan daar blij mee te zijn. We zijn geen mensen om dagelijks bij de buren op de koffie te zitten (zij andersom ook niet), maar een goede buur, dat is heel belangrijk!
VerwijderenBest spannend voor jullie buren wat voor mensen er kwamen wonen
BeantwoordenVerwijderenals je zoveel ellende hebt meegemaakt.Maar dat zit met jullie
wel goed.Wij kochten 2,5 jaar geleden ons ( vrijstaande ) huis,aan de ene kant heel aardige mensen, die op de dag van
onze verhuizing gelijk een mooi boeketje bij de deur brachten
ook overburen heetten ons welkom d.m.v. een kaartje in de bus.
Aan de andere kant waren de buren op vakantie en vanaf dag 1,
dat ze terug waren werd er al moeilijk gedaan over hun heg, die
precies op de erfgrens staat, wat officieel niet eens mag en
die een halve meter over onze oprit stak. Wij hadden daar een
klein stukje afgeknipt omdat we anders onze garagedeur niet
konden openen.Dat viel niet in goede aarde, en ondanks onze
uitleg, ze waren 3 maanden op vakantie, viel er niet mee te
praten.Dus geen verdere contacten, niet echt erg, maar het
is niet fijn om zo kennis te maken met je buren.
Ik hoop, dat jullie gewoon plezierig kunnen omgaan met de
buurtgenoten.
Groeten, Betsy
Ach, wat is dat jammer, dat je op zo'n vervelende manier kennis maakt met je nieuwe buren. En dat het dan ook niet goed kan worden uitgepraat. Als ze 3 maanden weg zijn, dan zal zo'n heg flink uitdijen, het is dan toch niet meer dan logisch dat jullie hem een beetje snoeien, zodat je je garage in kunt.
VerwijderenHet is hier een hele rustige buurt. Het valt ons op dat iedereen die we tegenkomen, ons vriendelijk groet, soms even stopt om te informeren of het al opschiet met de aankleding van het huis, ons welkom heet in de wijk, of gewoon zijn/haar hand opsteekt als we in de auto langsrijden. We voelen ons echt welkom, en dat is fijn!