Poeslief

Enig idee wat hier op de foto staat? Dat is onze poes.
Ze is een beetje een muts, nee, niet een beetje, ze is gewoon een ontzettende muts!
Zo vind ze het heel leuk om buiten in de tuin te zijn, maar dan wel aan een lijntje!
Bizar, niet waar? Zeker als je bedenkt dat ze dus eerst een paar jaar bij ons in Zuid-Holland woonde.
Daar liep ze vrij buiten in onze tuin en sprong ze over de sloten rondom onze tuin om in de weilanden van de buurman op zoek te gaan naar muisjes.
Maar ze wilde altijd het liefste met ons mee naar binnen, ons huis in.
Dat vonden we niet goed, omdat 2 van onze 5 honden het geweldig zouden vinden om dan dag en nacht achter haar aan te jagen. Leek ons geen goed plan.
Begrijp me goed, ze zouden haar geen kwaad doen, ze waren gewoon nog heel speels en zo'n bewegend speeltje zouden ze fantastisch hebben gevonden.

Toen dochter en ik hier in ons huisje gingen wonen, misten we de dieren om ons heen. Het is zo ontzettend stil als je thuis komt, en er geen dier je komt begroeten. Vooral dochter vond dat vreselijk. Logisch, toen zij geboren werd hadden we al 2 honden, ze heeft nooit zonder dieren om haar heen ergens gewoond.
We besloten om onze poes mee te nemen hier naar toe, om te zien of het ons en haar zou bevallen.
Nou, dat beviel ons alle 3!

We hebben bij onze ingang 2 tuindeuren (deurtjes eigenlijk), die we bij mooi weer graag open zetten.
Het dak loopt een stukje door over het terras, en op dat terras hebben we een picknicktafel staan.
Heerlijk, ook als het regent maar de temperatuur goed is, kunnen we lekker buiten zitten op die manier.
Poeslief vond het erg spannend, toen ze hier nog niet zo lang woonde en we de deuren open zetten. Ze bleef vaak binnen, en meestal ging ze dan op de deurmat liggen, zodat ze zo dicht mogelijk bij ons was, maar wel binnen. Alsof ze het eng vond om naar buiten te gaan.
We tilden haar dan naar buiten, en ze genoot zichtbaar als ze dan bij ons op schoot lag, maar rond lopen in de tuin, of zelfs maar op het terras, was er niet bij.
Op zeker moment besloten we om eens te proberen of het zou helpen als ze een tuigje droeg. We hadden er nog eentje liggen van toen onze Teckel nog mini was, en zo waar, het werkte!
Dus een echt kattentuigje gekocht, en zo gaat onze poes dus met veel plezier de tuin in, als ze maar haar tuigje draagt.
Het is zo grappig om te zien, ze gaat voor de deuren zitten, en wacht netjes tot we haar tuigje hebben omgedaan. Buiten hebben we een heel lange lijn liggen, met een musketonhaak daaraan. Die klikken we vast aan haar tuigje, en zodra ze die klik hoort, staat ze op en gaat naar buiten.

Door de fibro gebeurt het me regelmatig dat ik de haak uit mijn hand laat schieten voordat ik hem aan de ring van het tuigje heb vastgemaakt. Dan zit ze dus helemaal niet aangelijnd, maar ze heeft de klik gehoord, en denkt daardoor blijkbaar dat ze is aangelijnd, en stapt naar buiten.
Ze loopt dan dus los, maar gaat niet verder dan dat ze kan als ze is aangelijnd.
Langzamerhand leren we haar nu dus om gewoon zonder lijn naar buiten te gaan. We doen alsof we haar vastmaken, en hup, ze loopt naar buiten.
Niet altijd hoor, soms heeft ze het door. Dan draait ze zich weer om, gaat binnen op de mat zitten en kijkt je dan aan met zo'n blik van "wil je me even vastmaken, zodat ik naar buiten kan?".

Nou,ben je het met me eens? Ik heb niet gelogen, het is echt een MUTS!
Maar wel een superlieve. Ik ben altijd een hondenmens geweest, en veel katten vind ik niet leuk, omdat ze zo afstandelijk zijn. Maar onze poes komt je begroeten zoals een hond dat ook doet, helemaal blij, er moet geknuffeld worden, en je krijgt haast de kans niet om je jas en schoenen uit te doen, want ze wil KNUFFELEN!

Vanmorgen was ze al de hele ochtend met me mee naar buiten geweest. Op de camping ligt nog veel blad, en er was heel wat blad onze tuin in gewaaid. Tijd om het blad weer van het grasveld af te harken. Toen ik naar binnen ging om te stofzuigen, wilde ze niet mee naar binnen. Ze houdt niet van de stofzuiger!
Ze is wel gek op dozen, en ik had een bananendoos buiten staan, op de picknicktafel. Ze probeerde met haar pootje die van de tafel af te schuiven. Ik heb hem voor haar op de grond gezet, en ze heeft er de hele middag heerlijk in liggen slapen. Nou, en dat zag je dus al, op de foto hier boven aan.
Lekker in de bananendoos, met een tuigje om en aan een lijntje, heeft poeslief haar middagdutje liggen doen!