Mijn ouders werden beiden geboren in 1930, en hebben de Tweede Wereldoorlog heel bewust meegemaakt. Zijn ook, beiden op hun eigen manier, slachtoffer geweest van die oorlog.
En vertelden hun kinderen de verhalen van de verschrikkingen die zij hadden meegemaakt.
Ik ben dus opgegroeid met een groot bewustzijn dat we dankbaar moeten zijn, nu in vrijheid te mogen leven.
Die vrijheid is betrekkelijk, over de wereld verspreid worden er ook nu nog heel veel oorlogen uitgevochten, en zijn burgers slachtoffer.
En onze militairen dragen hun steentje bij om in die gebieden vrede en vrijheid te creëren.
Voor hen maak ik een diepe buiging.
In mijn naaste familie heb ik gezien wat die uitzendingen doen met mensen, hoe goed getraind ook.
Ik ben ook trots, op de generatie van onze dochter (22).
Want die generatie, die in vrijheid en luxe is opgegroeid, en niet is opgevoed door slachtoffers van de oorlog, blijkt zich wel heel bewust te zijn van die vrijheid.
Het is voor hen zo vanzelfsprekend dat je op 4 mei om 20.00 uur 2 minuten stilte houdt, om te gedenken hen die vielen voor onze vrijheid, toen en nu.
En ik vind het bijzonder jammer dat er is besloten dat die oorlog nu zolang geleden is, dat het wel voldoende is om slechts 1 keer in de 5 jaar dit een nationale feestdag te laten zijn.
Ik wens iedereen een fijne, vredige, veilige bevrijdingsdag toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten