Rotterdam

We zijn vannacht tot 3 uur opgebleven om het nieuws te volgen, van wat er zich in Rotterdam afspeelde.
Het is mijn geboortestad. Mijn vader woonde als jochie van bijna 10 aan de overkant van de rivier De Noord, en zag de bombardementen op Rotterdam. Dat heeft uiteraard grote indruk gemaakt op hem. Ik ben opgevoed door ouders die de 2e Wereldoorlog heel bewust en letterlijk aan den lijve hebben ondervonden. En, waarschijnlijk mede door hun verhalen, ben ik een groot voorstander van vrije meningsuiting, persvrijheid, vrijheid van geloof, recht om te demonstreren.
Het werd mij met de paplepel ingebracht dat niet alle Duitsers moffen waren. Mijn oma had een winkel en op enig moment werd besloten dat iedereen die i het dorp een winkel bezat 2 Duitsers ingekwartierd kreeg. Kun je je dat voorstellen, 2 bezetters die in jouw huis onderdak moesten krijgen? Dat werd gedaan om zo meer controle te hebben, of er geen spullen verdwenen naar onderduikers.
Volgens mijn vader was de ene Duitser een echte SS-er, de andere was een Duitser die verplicht werd om zijn vrouw en zoontje achter te laten om in Nederland Hitler te gaan dienen. Toen die man een keer aan de keukentafel zat te spelen met mijn vaders jongere broertje, barstte hij in huilen uit. Hij miste zijn zoontje zo, die van dezelfde leeftijd was als mijn oom. Dat verhaal heb ik ontzettend vaak te horen gekregen, ook dat maakte diepe indruk op mijn vader.

Een aantal jaren heb ik gewerkt met een paar meisjes, die allemaal geboren zijn in Nederland, maar van wie de ouders allemaal geboren zijn in Turkije. En omdat ik oprechte interesse had in hun leven en geloof en beweegredenen, heb ik veel, behoorlijk serieuze gesprekken met ze gevoerd.
Zij hadden het altijd over "wij" en "jullie" en ik heb ze vaak gevraagd waarom zij dat zo zeiden en voelden. Want als een collega of klant het had over "jullie" werden ze heel boos en zeiden ze dat ze werden gediscrimineerd. Maar dat konden ze eigenlijk niet goed uitleggen. Ze zeiden dan zoiets van "ja, het is makkelijker om die woorden te gebruiken, omdat wij, de Turkse gemeenschap in Nederland, nu eenmaal anders leven dan jullie, de autochtone Nederlanders". Als ik dan tegen ze zei "Maar waarom mogen de autochtone Nederlanders dan niet diezelfde wij en jullie gebruiken op diezelfde manier. Omdat het makkelijk is om aan te geven over wie je spreekt? Dan kreeg ik steevast als antwoord dat ik dat nu eenmaal niet kon begrijpen, omdat ik nu eenmaal niet kon weten hoe het voelde om gediscrimineerd te worden.

Toen 1 van die meisjes terug was van vakantie en vertelde dat haar haar zo verbleekt was door de zon, moet ik haar heel verbaasd hebben aangekeken. Draag je in Turkije dan geen hoofddoek?
Nee, en ze legde uit dat dat te gevaarlijk zou zijn. Als zij over straat zou lopen met een hoofddoek om, dan liep ze het risico aangevallen te worden, letterlijk, lichamelijk aangevallen te worden door tegenstanders van het dragen van een hoofddoek. Ik wist niet wat ik hoorde.
Ik ben een heel gesprek met haar aangegaan. Die hoofddoek draag je toch vanuit je geloof?! Je mag jezelf toch niet tonen aan mannen buiten je familie?! Dat geldt toch overal op deze aardbol?!
Ja, maar als ik dan in elkaar geslagen wordt, draag ik hem liever niet, kreeg ik als antwoord.
Ik legde uit dat ik dat behoorlijk inconsequent vond. Je hebt een geloofsovertuiging, daar handel je naar, maar alleen als het niet te gevaarlijk is! Geloof je dan niet dat Allah voor je zorgt, en je beschermt? Nee, en als ze in Nederland ook hetzelfde risico zou lopen om in elkaar geslagen te worden vanwege haar hoofddoek, zou ze die in NL ook zeker niet dragen.
Ik heb daar ook met de andere Turkse meiden op mijn werk over gesproken, hoe zij daarover dachten, en dat ik dit echt niet begrijp. Maar opnieuw, ze konden het me niet uitleggen en ik was tenslotte zo'n Hollandse, dus wat wist ik nou van 2 culturen en zo?!

Toen er verkiezingen waren, vroeg 1 van hen op wie ik ging stemmen. Ik zei dat ik dat nooit tegen iemand vertel, buiten mijn man en dochter. Oh, dan stemde ik dus op Wilders, was haar antwoord.
Ik vroeg haar waarom ze dat dacht, was er ooit iets in mijn gedrag geweest wat haar aanleiding gaf om dat te denken? Nee, ze gaf aan dat ze dat helemaal niet bij mij vond passen, ik was altijd oprecht geinteresseerd in haar en haar geloof en wat dat betekende in haar dagelijks leven enz. Waarom trek je dan die conclusie? Omdat je het niet wilt vertellen!
Ik heb haar toen uitgelegd dat ik hoog in het vaandel heb staan dat wij in Nederland onze mening mogen geven en vrij zijn om te stemmen op diegene waarvan wij denken dat die onze belangen het beste zal behartigen. En dat ik nooit aan iemand zal vragen wat hij/zij stemt, omdat dat mij, naar mijn mening, niet aangaat. Dat is de vrijheid van die ander.
Ik legde haar ook uit dat het pijn deed, dat ze zo'n conclusie trok. Maar ik geloof niet dat ze dat echt begreep.

De NPS zou aanvankelijk pas vanmorgen om 9 uur met een extra nieuwsuitzending komen. Blijkbaar was daar teveel kritiek op, en kwamen ze vannacht daar "al" mee. Maar hoe bijzonder, de cameraman en verslaggever (Kees van Dam) waren elkaar kwijtgeraakt, en je hoorde af en toe Van Dam wel (en ook heel vaak werd de verbinding verbroken) maar hij maakte blijkbaar geen opnames met zijn telefoon. Bij gebrek aan je cameraman is dat toch wat je verwacht dat elke verslaggever zou doen, zelf beelden maken van flessen en straatstenen die naar de ME werden gegooid?
En waarom kwam onze minister-president niet zelf even voor de camera, maar werd er uiteindelijk een korte verklaring namens het kabinet voorgelezen?
Diep respect voor Aboutaleb, die met zichtbaar ingehouden woede, een heel duidelijke verklaring aflegde. Er was hem verzekerd dat er geen minister naar de bijeenkomst zou komen, en toen ze toch kwam waren er meerdere colonnes vanuit Duitsland onderweg, zodat niet duidelijk was in welke zij zat. Dat is niet bepaald fatsoenlijk gedrag te noemen.
En petje af voor de ME, wat hebben zij dit goed aangepakt!

Als je ergens een bezoek wilt afleggen, en je krijgt te horen dat je niet welkom bent, dan ga je niet.
Dat lijkt mij nogal logisch, daarmee toon je respect naar de ander bij wie je niet welkom bent.
Maar deze minister ging toch op pad, er kwamen misleidende berichten hierover bij de burgemeester binnen, en ze eiste vervolgens toegang tot het consulaat. Ik vind dat het heel netjes is opgelost, zeer respectvol, maar heel consequent. Ze is teruggebracht naar het land waar ze vandaan kwam, zoals dat hoort volgens internationale wetgeving. Er schijnt ook nogal veel misverstand te bestaan over het consulaat. Dat dat Turks grondgebied zou zijn. Nee, dat is niet zo. Het grondgebied van zowel een ambassade als een consulaat is en blijft grondgebied van het land waarin het staat. Daar geldt ook de wetgeving van het land waar het ligt. Echter, als jij als Nederlander in een Nederlandse ambassade ergens op de wereld iets doet wat niet is toegestaan volgens de wetgeving van het land waarin je je bevindt, dan mag je niet zomaar worden gearresteerd. Daarvoor moet de ambassadeur van Nederland dan eerst toestemming geven.
Waarom hoor ik geen enkele Nederlandse politicus dit uitleggen? Weten ze hier dan zo weinig van?!
Overigens, in de Turkse wet staat dat er niet in het buitenland campagne mag worden gevoerd, dus deze minister was van plan haar eigen wet te overtreden. Dat vind ik bijzonder raar.

Ik schrok van de beelden die ik zag, de tekens van Grijze Wolven en Moslim Broederschap die werden gemaakt met de handen, achter de kennelijke woordvoerder van de groep Turken die in Rotterdam demonstreerden. Terwijl deze meneer sprak over "wij willen allemaal vrede en vrijheid".
Maar hij wil zijn Turkse landgenoten in Turkije die vrijheid ontnemen, door Erdogan meer macht te geven. Het zou fijn zijn als er iemand uit de Turkse gemeenschap in Nederland zou kunnen uitleggen hoe deze zaken met elkaar te rijmen zijn. Maar ik ben bang dat er dan weer hetzelfde antwoord volgt wat ik altijd van mijn collega's kreeg: dat snap jij niet, jij bent autochtoon Nederlandse.

Ik wens alle betrokkenen veel wijsheid toe.