Positief blijven over gezondheid, en Cathedral Window Socks

 Zal ik deze keer eens beginnen met positief nieuws m.b.t. mijn gezondheid?
1. Ik had flinke spataderen. Tja, met een beroep waarin ik veel liep was dat te verwachten. Op een gemiddelde werkdag liep ik zo'n 15000 stappen. Eén flink grote spatader jeukte vaak, en ik had weleens overwogen om die te laten weghalen. Ik voelde me er ook niet prettig bij als ik een rok of jurkje droeg, zag er echt lelijk uit.

En nu? Alleen die ene die jeukte is nog niet helemaal weg, maar ik voel 'm niet meer. De rest is helemaal verdwenen! 

2. Voorafgaand aan het gesprek met de arts van de pijnpoli ben ik gestart met nieuwe medicatie tegen de zenuwpijn. En zoals meestal, vonden mijn ingewanden dat ook deze keer geen goed idee. Ik was 6 dagen ontzettend misselijk, en hield alleen water en een enkel kaakje binnen. Gevolg: van de 8 kilo die erbij waren gekomen sinds ik ziek thuis ben, zijn er 3 af! Okay, niet fijn natuurlijk dat ik me zo beroerd voelde door de medicatie, maar het had in ieder geval een bijkomend voordeel 😄.

Inmiddels zijn mijn maag en darmen tot rust gekomen. En de medicatie ...............lijkt aan te slaan 🎉.

De scherpe kantjes van de pijn zijn eraf. Het voelt vaak alsof er scheermesjes en prikkeldraad in mijn rug, heup en been worden gestoken. Al een paar dagen voelt het alsof ze minder diep worden gestoken. En dat is een aangename verbetering.

Ik heb een paar dagen helemaal niet gebreid, te beroerd voor, maar daarna pakte ik de naald weer op en breide een testknit. Dit zijn de Cathedral Window Socks. De naam spreekt wel voor zich denk ik.

Dit is het paar van de ontwerpster. Ze vroeg ons om garen te gebruiken dat niet effen was, zodat het min of meer de ruiten van de kerk zou weergeven. Omdat ik wilde breien met garen uit mijn voorraad, beperkte dat mijn keuze tot deze Drops Fabel, dat ik combineerde met donkerblauwe Durable Soqs. 
Omdat het een testknit was, hield ik me keurig aan het patroon. Maar als iemand ze ook zou willen breien, raad ik aan om goed te meten hoeveel lengte je nodig hebt voor de voet, en daar dan de hoogte van de ramen op aan te passen. Ik heb nu 3 ramen op de voet, maar een vierde raam op het been zou het haast kniekousen maken. Dus alleen de bogen zitten bij mij op het been. Zou ik ze weer breien, dat maakte ik de ramen hoger, zodat het derde raam begint op de voet, en een stuk doorloopt over het been.

Ik vond het ook jammer dat er geen apart draadje op Ravelry (of elders) was geopend voor de test, want er was geen enkel contact met andere testers of de ontwerpster, wat ik juist zo leuk vind aan testbreien. De ontwerpster liet me gisteren weten dat ze wel een groep had aangemaakt op IG, maar blijkbaar was vergeten mij daar uit te nodigen 🤔😢. Nou ja, ik heb weer een lekker warm paar sokken erbij voor de winter, want door het kleurwerk loopt de 2e draad over de hele sokken mee.
Bovendien was dit precies een goed breiwerkje in de dagen dat ik langzaam weer wat opknapte.

testknit voor de Champlain Daze baret

 Zoals ik al had verteld, breide ik afgelopen week een baret: de Champlain Daze baret.

Het is een testknit, het ontwerp wordt 10 september gelanceerd. 

De testers mochten kiezen of ze 3 of 7 kleuren zouden gebruiken. Tja, gemakkelijke keuze voor mij, hoe meer zielen kleuren hoe meer vreugd!

Het was zo'n leuk breiwerkje, en zo'n heerlijke afwisseling tussen het saaie breiwerk aan de trui, dat ik helemaal ben vergeten om foto's te maken tijdens het breien!

Toen ik het ontwerp zag, wist ik direct welk garen ik er sowieso in wilde verwerken.
Een cake van meerkleurig garen die al heel lang in de kast lag. Zonder bolband, dus samenstelling onbekend. Ik vermoed ooit in een kringloop gekocht. 

Erbij koos ik wat kleurtjes Hobbii Highland Wool (bovenste rij), ik zag dat een restje Du Store Alpakka Sterk er ook prima bij paste qua kleur (links) en om wat meer pit in het geheel te brengen, een mosterdgele Drops Fabel.

Het patroon blijkt uitermate geschikt om kleine restjes in te verwerken.
Ik gebruikte maar 4-7 gram per kleurtje (en 38 gram van de cake). 
Als ik vooraf had geweten, dat er maar zo weinig nodig was per kleur, had ik vast restjes garen uitgekozen, maar nu ging ik voor nieuwe bollen en grotere resten.

In het patroon stond alleen aangegeven hoeveel meter de ontwerpster per kleur had gebruikt. Bij het garen dat zij gebruikte zit er 108 meter op een streng van 28 gram zit. Zij gebruikte van de meeste kleuren 48-58 meter, dus ongeveer een halve streng, zo'n 13-14 gram. Dat is veel meer dan ik nodig had!

Ik wil dit patroon zeker aanbevelen!!
Het is duidelijk geschreven, met gekleurde charts (teltekeningen) zodat je precies kunt zien welk kleurtje je waar moet breien. En het patroon staat ook nog eens helemaal uitgeschreven, mocht je niet van charts lezen houden.

Je kunt het gemakkelijk in een dag breien, en zoals gezegd, er heerlijk restjes in verwerken. Want je kunt zoveel kleuren gebruiken als je zelf wilt. Ik ben her en der afgeweken van de kleurenchart, omdat ik een MC (hoofdkleur) wilde gebruiken door het geheel, terwijl in het patroon de 7 kleuren ongeveer gelijk verdeeld zijn.

Als je in september je restjesmand in duikt, heb je nog alle tijd om er 1 of meer te breien als cadeautje in de decembermaand. Want die komt altijd sneller dan verwacht.

Oeps, moet ik jullie natuurlijk nog wel even de baret laten zien 😂.
Wat is het lastig om die goed op een foto te zetten zeg! Eerst dan maar de kroon, dus de baret van bovenaf gezien, en dan eentje vanaf de zijkant. Het model komt zo niet goed tot z'n recht, maar zo kunnen jullie i.i.g. wel duidelijk de kleuren en patroontjes zien:

En nu maar hopen dat het nog heel lang duurt voordat ik deze nodig heb!!

Van de garens die ik gebruikte is nog veel over, dus ik ben van plan om  een bijpassende cowl of sjaal te breien. Gewoon lekker in het rond, zodat je geen "lelijke kant" krijgt en niet eindeloos draadjes netjes hoeft weg te werken.

Maar dat kan nog wel even wachten, het is nu nog heerlijk warm weer ☀️

Dan nog even over mijn gezondheid. Ik wil er niet te veel en te vaak over schrijven, maar hierbij een update: 

Volgens de orthopedisch chirurg heeft het geen zin om de chronisch ontstoken slijmbeurs operatief te verwijderen, want zolang de oorzaak niet wordt weggenomen, zal vervolgens een andere slijmbeurs gaan ontsteken.

Oorzaak is mijn rug, en daar wordt niets meer aan gedaan.

Hij verwees mij door (of eigenlijk terug) naar de pijnpoli. Om te gaan bespreken welke vorm van pijnbestrijding op dit moment het meest zinvol is.

Het is symptoombestrijding, niet het wegnemen van de oorzaak, wat ik natuurlijk veel liever wil. Maar dat is niet meer mogelijk.

De specialist van de pijnkliniek heeft mij al in april het rijtje opties gegeven, eind deze maand spreek ik haar weer om een keuze te maken.

Sowieso ben ik vandaag begonnen met medicatie. Een middel dat ik nooit eerder heb genomen, dus onbekend hoe mijn lichaam erop reageert. Vandaag i.i.g. slecht, mijn ingewanden lieten goed weten dat ze niet blij zijn met dit medicijn.

En dan waarschijnlijk TENS of neuromodulatie. 

Bij het eerste krijg je elektrische stroomsignalen via pleisters op de huid, bij het tweede wordt een elektrode dicht bij het ruggenmerg geplaatst. Beide hebben tot doel het pijnsignaal naar de hersenen te verstoren, in plaats van pijn voel je tintelingen. 

De slijmbeurs kan er ook baat bij hebben. De chirurg vertelde mij dat, als ik alleen op mijn rechterbeen ga staan, mijn heup helemaal naar buiten wordt geduwd. 

Dat merk ik zelf niet, maar hij vond het schandalig dat de fysiotherapeuten dat nooit hebben opgemerkt. Tja.... volgens hen heb ik helemaal geen slijmbeursontsteking! Snap ik, het is moeilijk toegeven dat je dat 10 maanden lang over het hoofd hebt gezien!

Nou goed, de hoop is dat, als ik minder pijn in mijn rug ervaar, ik minder naar buiten zal zakken, en de slijmbeurs dan ook minder wordt belast.
We gaan het allemaal wel zien. Ik hoop nu dat de medicatie aanslaat, zodat ik misschien weer wat meer kan zitten. 
Ondertussen lees ik, kijk (handwerk)podcasts, haak ik af en toe en brei ik vooral. Alles onderbroken door periodes stil liggen.

Prima als ik 85 ben, maar ik word binnenkort "pas" 60..... 

Breien als het meer dan 30 graden is: een wollen trui en baret!!

 

Jullie hadden al het begin gezien van de Autumn Alpine trui die ik aan het breien was. 
Ik gebruikte restanten van Drops Baby Merino en Drops Kid Silk, die ik had gebruikt in mijn Lupine Blouse. Als hoofdkleur gebruikte ik Hobbii Dream Colour. De Kid Silk bestaat uit 75% mohair en 25% zijde, de andere 2 garens zijn 100% wol.
Warm en zacht dus.

De yoke was snel gebreid. Ik vind met meerdere kleuren breien nu eenmaal heerlijk. Maar toen.... moesten het lijf en de mouwen nog helemaal worden gebreid in saaie tricotsteek in 1 kleur 😬. Nu is het Hobbii garen niet effen van kleur, dus op zich maakte dat het nog wel iets leuker om te breien, maar toch.

Van dichtbij zie je dat er echt heel veel kleurtjes in zitten. 

Ik breide het kleurwerk helemaal met de merino, en bij de grote bloemen hield ik het samen met een draadje mohair, waardoor die er iets uit springen. 
Door het meerkleurig Hobbii garen als achtergrond werd het geheel ook zeker nog wat levendiger.

Zelfkennis is soms best handig 😉. Zo wist ik dat, als ik de trui nu opzij zou leggen en aan iets leukers zou gaan breien, die trui nooit af gaat komen. En dat zou ik toch jammer vinden, want die yoke vond ik wel mooi.

Mijn oplossing? Afwisseling!! Mijzelf "belonen" door steeds een stuk saai tricotsteek te breien en vervolgens een stuk aan een leuk project, en wel een testknit voor een baret. Uh ja, meer dan 30 graden en ik brei een wollen trui en baret 😂.
Heel eerlijk, die afwisseling was ook nodig, omdat ik weer dagen achter elkaar niet kon zitten, en dus liggend op bed doorbracht. En al kan ik liggend breien, het is wel wat zwaarder voor je armen als er aan de naald een groter project hangt, zoals de trui.

En zo komt het dat ik vandaag 2 projecten af breide. Vanmorgen de laatste steekjes aan het boord van de trui.
Volgens het patroon herhaal je het aparte patroon van de nek in het boord van het lijf en de mouwen, maar dat vond ik door het kleurrijke garen wat te bont worden. Dus gewoon K1tbl,P1 herhalen (rechte steek door de achterste lus, dan een gewone averechte steek). Dat vind ik wat netter dan 1 recht 1 averecht.

Hier nog maar eens het bewijs hoe zinvol blocken is. Dit is de trui voordat het in een sopje ging en daarna op de blockmatjes. Jullie kunnen zien dat ik het lijf iets aan de korte kant had gehouden, omdat ik merkte dat ik dit garen mooi strak zou kunnen blocken tot de gewenste lengte. En met het warme weer was de trui vanmiddag al helemaal droog.

Hier dan nog even de achterkant. Niet echt anders dan de voorkant 😄, al zitten er wel shortrows in om de nek achter iets hoger te laten komen.

Ik brei zelden een patroon voor een tweede keer, maar bij dit patroon sluit ik niet uit dat ik dat toch een keer ga doen. En dan het kleurwerk blijven herhalen over de hele trui. Je kunt dan ook heerlijk spelen met kleuren, elk deel een andere kleur geeft een heel ander resultaat. Op Ravelry staan inmiddels 1164 projecten van dit patroon, en daar staan heel leuke voorbeelden tussen.

En de baret? Daar moeten jullie nog eventjes op wachten, want die heb ik vanavond afgemaakt, en ligt nu nog te drogen. Er zijn 7 kleurtjes in verwerkt, dus ik had wel wat draadjes weg te werken, maar doordat ik de weave-in-Steven manier gebruikte, viel dat best mee. Ken je die? Idee van Stephen West. Kun je op Y.Tube wel filmpjes van vinden, maar het komt erop neer dat je afgeknipte eindjes en nieuwe beginnetjes om de werkdraad draait, en zo de draadjes meeneemt aan de achterkant van het breiwerk, waardoor ze eigenlijk gelijk verankerd worden. Je hoeft daarna alleen wat puntjes af te knippen, niet meer alles wegwerken met een stopnaald.

Ik weet nog niet wat mijn volgende grote project gaat zijn. Ik heb de sokken van Stephen West op de naald staan, daarvan heb ik de nieuwste clue nog niet gebreid.
En ik ga nog een tweede paar sokken opzetten, voor een testknit.

Ik heb me wel aangemeld voor een testknit van een trui in kleurwerk, maar daarvan worden de testers pas over een paar dagen bekend gemaakt.
Als ik daar niet bij zit, ga ik waarschijnlijk een patroon kiezen uit mijn Library, zeg maar je eigen bibliotheek op Ravelry, met alle patronen die je in je bezit hebt (gekocht, cadeau gekregen, gewonnen, verdiend met testknits enz.). Daar heb ik genoeg mooie patronen verzameld voor heel veel jaren breiplezier 😁.
Maar eerst maar even afwachten wanneer ik weer kan zitten. Tot die tijd zijn kleine projectjes zoals sokken breien, of gnomes maken, prima om de tijd door te komen.

Europese hoornaars "te gast"

Onze tuin is een Walhalla voor heel veel dieren. Er staan bomen en struiken waarin vogels kunnen nestelen en schuilen, bloemen voor bijtjes, takkenrillen als schuilplaats voor allerlei kleine diertjes, een egelhuis, een bijenhotel waar veel insecten in kunnen overwinteren, schalen met water zodat diertjes kunnen drinken, een voederhuisje voor vogels, nestkastjes, bessenstruiken waar de vogels zich tegoed kunnen doen aan de vruchten, en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.

Als Sanne 's ochtends vroeg naar haar werk rijdt ziet ze vaak, vlak bij ons huis, een vos. We zullen er niet van opkijken, als die een keertje in onze tuin een kijkje neemt.
Elke dag zijn er reeën te zien. En ja, ook heel dichtbij, iets verderop langs onze weg, is al een paar keer een wolf gespot. 

We houden van de natuur, en dragen graag een steentje bij aan behoud ervan.
Ik ga hier zeker geen discussie aan over wat in ons kleine landje nog echt natuur is. De bossen en heide vlak bij ons huis zijn door mensenhanden ontstaan. Maar als ik daar voorheen wandelde, voelde het voor mij toch echt als natuur.

We hebben wel één regel: het moet buiten blijven!!! Dus toen ik in het voorjaar een paar keer een Europese hoornaar zag bij de schuurdeur, vroeg ik Sanne om even een kijkje te nemen. Ja hoor, een heel pril begin van een nest!! 

Het is een oude schuur, en er zitten wat naadjes boven de deuren. Dus gemakkelijk voor zo'n beestje om binnen te komen. Er ligt niets bijzonders in die schuur, maar wel wat tuingereedschap, en daar moet Sanne wel bij kunnen om de tuin te onderhouden. We wilden liever niet dat daarbinnen een nest werd gebouwd. 

Het was snel opgelost: we hingen boven de deur een emmertje op, met daarin wat natuurazijn. Daar houden de beestjes niet van, en dus vertrok de hoornaar. 
Probleem opgelost!!

Zo dachten we...... totdat we afgelopen zondag opeens gezoem hoorden in de woonkamer, en er een flinke hoornaar vloog!! Okay, eerst de poezen uit de kamer, want we willen niet dat die gaan jagen en worden gestoken. Vervolgens ramen open, en met een vliegenmepper de hoornaar naar buiten geleid. Niet meppen, gewoon als een soort schermpje houden, waardoor de hoornaar vanzelf naar een raam vloog, en naar buiten. 

Misschien een kwartier later, hoorden we opnieuw gezoem!!! Ieks, wéér een hoornaar!!! Deze liet zich niet naar buiten leiden, en helaas, maar die kreeg uiteindelijk toch maar een flinke mep.

Hm, toch maar eens buiten gaan kijken. En ja hoor, in een hoek van het dak zagen we wel zo'n 12 tot 15 stuks!! Dat betekent een nest!! En dat wil je niet, zeker niet als ze blijkbaar vanaf dat nest een weg naar binnen weten te vinden!!
Ze zijn in principe niet agressief, tenzij je binnen 5 meter van het nest komt. Uh ja, het nest zit boven de voordeur, en je moet er ook onderdoor lopen als je via de achterdeur naar binnen wilt. Dus het nest op die plek laten zitten is geen reële optie!

Bah, waarom zijn ze nu daar gaan nestelen, en niet gewoon ergens in de tuin??!! Daar hadden ze van ons lekker mogen blijven zitten, maar hier niet!

We hebben de ongediertebestrijding gebeld, en die konden vanmorgen komen om het op te lossen. Het betreft de Europese hoornaar, die kan verder geen kwaad voor andere dieren zoals honingbijen. In tegenstelling tot de Aziatische hoornaar, die hele bijenkorven leeg kan roven. Maar de bestrijder vertelde ons zondag al, dat ze net als bijvoorbeeld wespen aan hout knagen, en je zo'n nest dus ook echt niet moet laten zitten, omdat ze dan het hout van het dak gaan aanvreten.

Het is niet mogelijk om zo'n nest/zwerm te verplaatsen, zoals bijvoorbeeld wel mogelijk is met bijen. Er zat niets anders op dan spuiten met een bepaald poeder. Daardoor worden ook de larven gedood, zodat het probleem nu moet zijn opgelost.

Vanmorgen zagen we zo'n 30 stuks voor de ingang zitten, zojuist zag ik er nog maar eentje. Het lijkt dus te werken. Geeft geen goed gevoel, maar hoe graag ik de natuur ook een handje wil helpen, soms zit er niets anders op.

P.S. de foto's die ik tussendoor heb geplaatst, zijn Clue 1 van de Delactable Collectible sokken, het nieuwste Surprise Sock Along patroon van Stephen West. 
Hij is vooral bekend van zijn grote, bontgekleurde shawl-ontwerpen, maar hij ontwerpt ook sokken. Toen ik wat foto's tegenkwam van mensen die er aan deelnemen, vond ik de gebruikte patroontjes zo leuk, dat ik spontaan besloot om mee te doen. Inmiddels is clue 2 binnen, de hiel. En voor de oplettenden die ook meedoen: ja, ik heb wel iets veranderd. Om het beter naar mijn eigen zin te maken heb ik het gedeelte waar je steken meerdert en weer mindert aangepast.

Last Lap Socks, laatste ronde SWC 2025

Vrijdagmiddag rond 2 uur kwamen de patronen beschikbaar voor de finale-ronde van SWC (Supersock World Championship). En het zijn 2 hele leuke patronen!!
Het ene ontwerp heet Let them go, en is van de hand van Erika de Niet, een teamgenootje uit ons Team Zandvoort:

Als je regelmatig een steekje laat vallen tijdens het breien, is dit zeker een patroon om uit te proberen, want hierbij is het de bedoeling dat je ze laat vallen!
Tot 1 september is het patroon gratis beschikbaar op Ravelry, via de link hierboven.

Maar je begrijpt het al uit de bovenste foto, het andere patroon betrof kleurwerk, en ja, uiteraard kies ik daar dan voor. Het is tenslotte een wedstrijd, en als ik punten wil binnenhalen voor het team, dan moet ik kleurwerk breien! Bovendien vond ik het ontwerp gewoon heel leuk.

Dit zijn de garens die ik gebruikte. Het patroon vind je hier en is, heel toepasselijk, geïnspireerd door de finishvlag van Formule 1. Er worden in deze wedstrijd vaker termen gebruikt uit de (race)sport. 

Het was een erg leuk en supersnel breitje. Zo snel, dat ik geen foto's tussendoor heb gemaakt. Zaterdagochtend rond 5 uur was ik klaar met breien. Er moest dus wel even een lamp aan, om foto's te kunnen maken 🤭, ik vulde het formulier in, verstuurde het, en ik kreeg ook al heel snel bericht dat ze waren goedgekeurd 🎉.

Ik was als 5e aan de finish voor dit patroon, en dat levert 14 punten op (dat geldt voor plaatsen 4 t/m 10). Inmiddels ben ik zelfs 4e, omdat 1 van de andere 4 wel heel snel was, maar het andere patroon had gebreid, dus in het verkeerde rijtje met uitslagen was geplaatst.

Tja, wat kan ik er verder nog over zeggen? Dat ik de draadjes nog even moest wegwerken (je ziet op de foto boven deze foto een draadje bij mijn rechterbeen 😄), en dat ze ook even moeten worden gewassen en geblockt om alle blokjes mooi strak te krijgen. En dat ze perfect passen en heerlijk warm zijn, doordat er natuurlijk steeds een draadje meeloopt aan de binnenkant. 
Oh, en dat ik dit patroon absoluut een aanrader vind als je eens kleurwerk wilt proberen! De sokken worden van het boord naar de teen gebreid, hebben hele duidelijke instructies en teltekeningen, een kind kan de was doen!

Gisterenavond heb ik alweer een paar sokken opgezet. Ik zou natuurlijk eigenlijk verder moeten breien aan mijn trui, maar ja, de yoke is klaar, dus ik ben aanbeland bij het saaie gedeelte van tricotsteek breien in 1 kleur..... ik heb even last van uitstelgedrag, en dat mag, het is tenslotte geen aangenomen werk, maar mijn hobby. Ik brei voor mijn plezier, en plezier heb ik! Voor het eerst van mijn leven waag ik me aan een project van Stephen West. Nee, geen grote, bontgekleurde shawl, maar een paar sokken!! Met 5 kleurtjes en heel erg veel patroontjes, zo leuk om te doen! Maar daar vertel ik later wel meer over. Voor nu wens ik jullie allemaal een fijne zondag.

Mijn lievelingskleur is paars

 Het is de eerste (vrijdag) van de maand, tijd voor de bloghop, bedacht door Elizabeth.

Deze maand gaat het over je lievelingskleur, en voor mij is dat paars!
Dat kunnen jullie ook wel zien aan de (achtergrond)kleuren hier op mijn blog!

In onze tuin bleken al veel paars-bloeiende planten te staan.

De foto's die je hier ziet maakte ik allemaal in onze tuin, in voorgaande jaren.

Toen we hier kwamen wonen zat er ook op een muur van mijn slaapkamer paars behang, er hingen paarse gordijnen en er lag paarse vloerbedekking. De vorige bewoonster had dezelfde lievelingskleur als ik, en in de tuin is dat okay, maar in huis was het me toch wat teveel 😁.

Ik herinner me dat ik op mijn 9e verjaardag een ketting kreeg van een achternichtje. Die had zij zelf gemaakt, met vierkante kralen en staafjes, helemaal in paars.
Ik heb hem jarenlang heel zuinig bewaard, vond het zo bijzonder dat zij die speciaal voor mij had gemaakt. Zeker omdat ik toen nog helemaal geen lievelingskleur had!

Ik ben een herfsttype, maar paars past eigenlijk alleen in bepaalde tinten in mijn kleding, en dan vooral als accessoire.

Ik breide eerder dit jaar een trui, waarbij er ook paars zat in het verloopgaren.
Dat gaat prima.

En natuurlijk past het ook prima in sokken.

Vandaag komen de patronen beschikbaar voor de finale van de SWC. Dus wie weet ga ik wel weer paars garen gebruiken. 

Iedereen alvast een fijn weekend gewenst!

Terug naar dunnere naalden

 Na mijn uitstapje naar dikke naalden (5 en 6mm) voor de vesten, ben ik nu weer aan het breien met naalddikte 3mm. Wat voelt dat dan opeens vreemd aan!
Ik vind het veel prettiger breien met deze dikte. Breien is voor mij ook een soort fysiotherapie, om de fijne motoriek in mijn handen zo goed mogelijk op peil te houden. Van die dikke naalden kreeg ik best last.

Ik koos wat garens uit mijn voorraadkast. Met de Dream Colour (kleur 4 Wild Berry) heb ik niet eerder gebreid. Op de foto lijkt het misschien effen blauw, maar er zitten meer kleuren in. De 2 roze garens van Drops zijn restanten, ik heb ze al eens samengebreid, in mijn Lupine Blouse:

Dit patroon wil ik gaan breien, de Autumn Alpine Van Caitlin Hunter.

Het blauw wordt de hoofdkleur, de Baby Merino ga ik gebruiken voor het kleurwerk, en voor de grootste bloemen brei ik dan waarschijnlijk een draadje Kid Silk mee, zodat die bloemen er een beetje uitspringen.

Ik was er al aan begonnen.
Omdat ik de boorden niet zo leuk vond, besloot ik die anders te doen.
Een tijdje terug heb ik dit zomertruitje gebreid, met een muizentandje als boord:

Dat leek me ook wel leuk bij deze trui. Je breit een aantal toeren in tricotsteek, vervolgens een toer *omslag, 2 samenbreien* steeds herhalen, en dan weer een aantal toeren tricotsteek. Daarna vouw je het breiwerk dubbel en breit de randsteken samen, zodat je een dubbel boordje krijgt met een picotrandje, wat ook wel muizentandje wordt genoemd. Zo zag dat er uit met het blauwe Hobbii garen:

Hoe toevallig dat Willy ook zo'n boordje ging doen bij haar truitje!
Ik breide weer samen met haar op, deed de verkorte toeren, en ging toen van start met het kleurwerk.

Maar, ik vond het niet mooi! Het randje viel niet mooi glad zoals bij het zomertruitje.

Bovendien was ik lekker door blijven breien met naalddikte 3mm, terwijl ik voor het kleurwerk liever 0,25mm omhoog ga (om te voorkomen dat het kleurwerk te strak wordt).
Dus................ alles weer uitgehaald!

Ik besloot om toch maar het boord volgens patroon te breien.
Tenslotte is Caitlin niet de minste ontwerpster, die weet echt wel wat ze doet!
En toegegeven, dit is weer eens iets anders-dan-anders.

Op Ravelry staan 1133 projecten met dit patroon. Een enkeling breide een ander boord, maar niet eentje daarvan is daar echt mooier door geworden t.o.v. het originele patroon.
Soms moet je (ik) gewoon niet teveel nadenken over een patroon, maar domweg breien wat er staat! Door al het test-breien ben ik er misschien aan gewend geraakt om kritisch een patroon te bekijken en lezen, omdat dat is wat ontwerpers van je vragen bij het testen. Niet klakkeloos doen wat er staat, maar nadenken of dit correct is, of dat een andere optie beter zou zijn.
Ik ga maar eens "lui" op standje niet-nadenken-gewoon-doen! En ben al best een eindje onderweg:

Twee Tour de Vesten en een zomertrui

 

Ik vertelde al dat ik meedoe met het breien van een vest tijdens de Tour de France. Willy, van Hobbyklets-met-Willy, had bedacht dat ze een dik vest wilde breien in die 3 weken. Ze zou 2 garens (ik geloof restanten van andere projecten) samenbreien, en dan naalddikte 8mm gebruiken. Ze bedacht dat het misschien leuk zou zijn om elke dag een uurtje online te gaan, om ons het proces te laten zien.

En wie zin had, was van harte welkom om mee te breien.

Het zou een raglanvest worden. Elke dag legde ze de volgende stap uit, van het maken van een proeflapje (zodat je je steekverhouding weet) tot hoe je berekent hoeveel steken je moet opzetten en meerderen, tot hoe je mooi meerdert bij de raglan, tot hoe je verdeelt voor lijf en mouwen enzovoorts.

Ik vond het een leuk idee! Ik wil graag wat meer vesten in mijn kledingkast, en hoe gezellig zou het zijn om het breien dan samen te doen! Gewoon vanuit je eigen huis. 

Omdat Willy dit heel kort voor het begin van de Tour bedacht, had ze niet de tijd om eerst een voorbeeld te breien om aan ons te laten zien.
Ik wist dus alleen maar dat het een raglanvest zou worden. 

Het is al heel lang geleden dat ik een raglan heb gebreid. Dat komt vooral doordat ik houd van truien en vesten met kleurwerk in de yoke, en die patronen worden meestal ontworpen met een ronde pas, niet met een raglan.
Ik besloot om er wat oude voorraad voor te gebruiken.
Zou het me niet bevallen kon ik het altijd nog weggeven aan de kringloop of zo.

Direct al had ik een idee welke garens ik wilde gebruiken.
De roze Elvira kocht ik eind 2020 van iemand op Ravelry, het bonte garen begin 2021 van een lezeres van mijn blog. Ik breide een proeflapje, om te zien hoe ze samen zouden opbreien.

En toen bedacht ik me dat ik nog wel een derde garen kon toevoegen, een geel garen waarvan ik niet zeker meer weet wanneer ik dat heb gekocht. Ik vermoed dat het in 2 dozen met garens en accessoires zat die ik al in 2011 (!) via MP kocht.
Superdun, en zeker niet een kleur die ik zou kopen, maar van die dozen wist ik maar gedeeltelijk wat er in zou zitten.

Met elk van de garens heb ik, meer dan eens, geprobeerd iets te breien of haken, maar het ook even zo vaak weer uitgehaald. Tien bollen roze, tien bollen geel en zo'n 265 gram van het meerkleurige garen (waar ik geen bolband van heb, en zo even niet meer van weet wat het precies is, een gekrinkeld draadje).
Dat zou dus lekker opruimen in mijn kast met garens 😀.
Steeds van elk garen 1 draadje samenhouden, met naald 5mm.

Het breien ging snel

elke dag een uurtje, terwijl Willy gezellig kletste (en we kletsten via de chat mee!).
We bleken echt niet 3 weken nodig te hebben om het vest te breien! 

Ik had nog bijpassende knopen op voorraad, ook alweer jaren geleden gekocht op de Handwerkbeurs. 

Zoals jullie zien heb ik er streepjes in gebreid. Ik zou niet gaan uitkomen met het bonte garen, en zou van het roze overhouden. Ik ben streepjes gaan maken door in sommige toeren het bonte garen niet te breien, maar daarvoor in de plaats een 2e roze draadje te breien. Twee toeren zo, 12 toeren met alledrie, 4 toeren zo, 10 toeren alledrie en zo verder.

Het vest was binnen 2 weken gebreid, maar de Tour duurt toch echt dik 3 weken!

Wat nu?

Willy had van 1 van haar garens nog steeds veel over, en besloot dat ze er een twinset van wilde maken. Ze gaat een truitje breien, ook raglan, maar dan aangesloten en met korte mouw.

Ik had de smaak te pakken, en besloot om een tweede vest te gaan breien.
In 2017 kocht ik op de Handwerkbeurs een aantal bollen Big Ball, in de kleuren zalm (3 stuks), blauw (2 stuks) en grijs (1 bol). Toen al met het plan om er een lekker warm vest van te maken. Maar ik vond nooit een patroon dat me beviel. 
Ik probeerde mooie steken om te breien en haken (zie hierboven het grijs), maar het werd steeds niets. Tijdens het breien van het eerste vest bedacht ik me dat dit het juiste patroon was om voor deze garens te gebruiken. 
In een oude koffer bewaar ik alle dikke garens bij elkaar, er zit o.a. ook Scheepjes Ambiance in donkerblauw bij, en wat oranje Lettlopi.
Inmiddels is die koffer half leeg 😂, want kijk:

Het tweede vest vloog op naald 6mm nog sneller van de naald!! 

Verdienen de vesten de schoonheidsprijs? Absoluut niet!! Dat was ook niet het doel. Het ging om de gezelligheid, een uurtje samen doorbrengen, met een groep lieve mensen die dezelfde hobby delen, en daarover met elkaar kletsen, en tips en ideeën uitwisselen. Niet iedereen breide een raglanvest, sommigen breiden gewoon verder aan wat ze op de naalden hadden staan.

Met zulk dik garen kun je ook niet een verfijnd project maken. Maar ik heb er wel twee heerlijk zachte, warme vesten bij, waarvan ik hoop dat ze me lekker warm zullen houden als het weer winter is. 

En nu ga ik lekker terug naar dunnere naalden. Beter voor mijn handen en rug. 
Wacht, nog één ander project: de groene trui die ik jullie had laten zien toen hij nog op de naald stond:

Ik heb hem al een paar keer aan gehad, een heerlijke trui voor op een frissere zomerdag. Maar wel wat saai om te breien, ik ben toe aan kleurwerk breien!!

Het vest dat een vestje werd

 In mijn vorige berichtje nam ik jullie mee in het steek-en van mijn vest. Daarna breide ik de knopenbies eraan.

Als je goed op de foto hierboven kijkt, zie je 2 rijen met gaatjes voor de knopen.
Dat is omdat de bies, net als bij het boord onderin, wordt dubbel gevouwen.
Die gaatjes komen dus achter elkaar te liggen. 

Na het boord waren de mouwen aan de beurt. Ik heb relatief stevige bovenarmen, ik moet er altijd goed op letten dat de mouwen daar niet te krap worden. Hierboven zie je de eerste mouw, gebreid volgens de chart. Nu moest ik er het boord aan gaan breien. Maar die mouw was veel te kort!!

Hij eindigde niet heel ver voorbij mijn elleboog!!! Ik bekeek de foto's van de ontwerpster eens goed, en ook van de enkeling die al klaar was met testen. En het viel me op dat zij het vest van de schouder af dragen, waardoor de mouw veel lager begint.

Ik vroeg Sanne om het eens te passen, zij had hetzelfde probleem!! Terwijl zij tenger gebouwd is, en haar schouders dus smaller zijn dan die van mij (waardoor de mouw bij haar lager begint) was zelfs voor haar de mouw echt te kort. Ja, als ze het vest zou dragen zoals op sommige foto's te zien is, dan was de mouw lang genoeg. Maar dan liep de yoke zover over haar arm door, dat ze haar arm niet meer vrij kon bewegen!

Ontzettend balen dit. Ik vind uithalen geen enkel probleem, maar ik had natuurlijk al die steek gemaakt, dus het hele vest uithalen was geen optie, dan hield ik heel veel korte draadjes over.  Nee, dat was geen goed plan. Maar wat dan?

Ik vroeg de andere testers naar hun ervaring. Een andere Nederlandse tester schreef dat het vest haar goed past. Maar ze schreef erbij dat ze smalle armen en schouders heeft. Ze is heel tenger gebouwd (mager klinkt onaardig maar omschrijft haar wel goed).

De ontwerpster vroeg me of mijn steekverhouding klopte (en daarmee de afmetingen). Ja! Ik heb een hekel aan proeflapjes, maar voor dit ontwerp, waarbij het patroon vanaf de yoke doorloopt over de schouder, leek het me wel verstandig. Ik heb de omtrek van het vest bij het lijf gemeten, en dat is precies wat het volgens het patroon zou moeten zijn. Dus nee, ik breide niet een te kleine maat vest.

Dit is een foto die de ontwerpster bij haar oproep voor testbreisters had geplaatst:

Kijk nou, dat is toch een plaatje!!! 

Ook deze foto had ik gezien voordat ik ging breien. De persoon die dit draagt, lijkt toch ook wel vrij brede, rechthoekige schouders te hebben. Dus nee, ik denk niet nu achteraf, dat ik had kunnen weten dat het vest me niet zou passen!

Eigenlijk vind ik het wel misleidend. Bij het maken van deze foto hing het vest aan de voorkant heel ver open. Dus niet zoals je het zou dragen.
 ik was nooit aan deze testknit begonnen als ik had kunnen weten dat het model mij niet zou passen.

Maar goed, wat nu? Balen dat ik, voor het eerst, een test knit niet op tijd af zou krijgen, en überhaupt niet af kan maken.
Ik denk er nog wel over om het vest nogmaals op de pen te zetten, in een grotere maat, zodat het bovenste gedeelte breder wordt. Dat zou genoeg ruimte moeten geven. Maar ja,  wordt het dan niet een soort aardappelzak om mijn lijf? Ik zou onder de arm minder of geen steken kunnen opzetten, dan wordt het lijf smaller. Maar dat zal veel rekenwerk worden met het patroon, want die blaadjes lopen over de voorpanden en het achterpand in één geheel door.
Wie weet doe ik dat ooit, maar nu even niet!

Wat ik gedaan heb met het breiwerk? Ik heb de mouw weer uitgehaald, en boordjes gebreid rond de armsgaten. Het is een mouwloos vestje geworden. 
Of ik het veel zal dragen weet ik niet. Ik ben een koukleum en draag daarom graag iets met lange mouwen. Maar wie weet bevalt zo'n mouwloos vestje me wel, desnoods met een t-shirtje met lange mouwen eronder.

Zo is het geworden, met de knoopjes aan de voorkant gesloten. Past prima toch? Het lijkt zo geen probleem om de mouwtjes te verlengen. Maar:

op de plaats van de pijltjes is waar het zou gaan trekken als ik er nu alsnog langere mouwen aan brei. Dus ik laat het hierbij.

Ik was al een tijdje van plan om eens wat vesten te breien, in plaats van truien. 
En ondanks dat het niet mee zat met dit vest, heb ik de smaak wel te pakken!

Afgelopen 2 weken deed ik mee aan Tour de Vest. Dit wordt georganiseerd door Willy, van het y.ou t.ube kanaal Hobbyklets-met-Willy.
Zij vatte het plan op om tijdens de Tour de France een raglanvest te breien, en iedereen kon mee doen. Zij zou de basis vertellen, uitleggen hoe je met jouw garen(s), naalden en steekverhouding moest breien, en we konden elkaar natuurlijk ook helpen als iemand ergens niet uit zou komen.
We breien elke ochtend, in principe van 9 tot 10 uur, behalve op de rustdagen. Willy is online in beeld, wij kletsen gezellig mee (chatten). Gezellig samen een uurtje breien, gewoon vanuit je eigen huis! 
Mijn eerste vest is af en met het tweede ben ik al halverwege! We breien dan ook met grote naalden en dik garen. Eigenlijk met het idee dat het anders binnen 3 weken niet zou lukken. Maar na twee weken zijn we al klaar! Je kunt de filmpjes allemaal terug kijken. En mocht het je leuk lijken, vanaf dinsdag gaat Willy een ander patroon voordoen, van een aansluitend truitje met raglan, dat ze onder haar vest wil gaan dragen.

Foto's hiervan volgen later deze week, kan ik jullie beide vesten laten zien.