Waarschuwing: dit is een lang verhaal geworden, dat over breien en breitechnieken gaat, dus als je daar geen interesse voor hebt, sla dit bericht gerust over!
Op 21 januari schreef ik een blog over Sock Madness 2023. Ik had besloten eraan mee te doen, en liet jullie de garens zien die ik van plan was te gaan gebruiken.
Wat keek ik uit naar Sok C: daarvoor kon je tot 34 restjes garen gebruiken. En wat houd ik daarvan, breien met meerdere kleuren tegelijk! Ik had het effen grijs links op de foto uitgekozen als de hoofdkleur en het donkerblauw daarachter als bijkleur. Dat leek een mooi neutrale basis om gekleurde streepjes o.i.d. mee te combineren. Op Sanne's verjaardag kwam het patroon van de kwalificatieronde uit, en wat bleek? We gingen sok C breien! Wat een leuke sok! Die restjes garen werden geen saaie streepjes of blokjes, maar ballonnen! Maar dat grijs als ondergrond bij vrolijke ballonnen? Nee, dat leek me niets. En dus zochten we in de wolwinkel in Margraten andere wol uit voor de ondergrond. Het werd Lana Grossa Meilenweit Socktober in een gemeleerd aquablauw/groen. Maar zou de donkerblauwe Drops Fabel die klaar lag niet te donker zijn? Dan ook maar een bolletje wol voor de bijkleur. Dat werd het bolletje in het midden op de foto hieronder, Lang Yarn Atlantis. Een erg zacht garen, dat ik zeker niet zou gebruiken voor complete sokken omdat ik denk dat het garen daarvoor te kwetsbaar is. Voor alle ballonnen zocht ik kaartjes stopwol uit. Ik brei het liefste mijn sokken 2-tegelijk-op-1-rondbreinaald, behalve tijdens Sock Madness. Want het is echt gekheid als je denkt dat dat je gaat lukken met de patronen van SM. Omdat we een paar daagjes op pad waren, kon ik niet direct aan de sokken beginnen. Voordeel daarvan is: anderen zijn al tegen problemen aangelopen en hebben al oplossingen/antwoorden gekregen. Ik las, nog voordat ik begon met breien, dat er mensen afhaakten, omdat ze er niet uitkwamen! Waarom, vroeg ik me af. Hm, dan toch maar SSS (second sock syndroom) voorkomen en om en om aan de sokken breien, op 2 verschillende rondbreinaalden. Het boord is dubbel; niet simpelweg omslaan, maar na het opzetten de helft van de sokken op een rondbreinaald, dan het boord breien met de andere helft steken, dan steeds van beide kanten een steek opnemen en samen breien. Volg je het nog? Wel een fijn boord dat je dan krijgt, geen ribbel en toch houd het boord de sok goed omhoog. Dat was dus het eerste wat ik leerde dit jaar, en dat is toch waarom ik mee doe aan SM, voor mij nieuwe technieken leren.Ik breide het eerste boord, en daarna het tweede op een andere rondbreinaald. Daarna begon ik aan het been van de eerste sok.
Maar wat krijgen we nu, intarsia in the round?!!
Nu zal niet iedereen weten wat intarsia is, dus dat leg ik even uit. Er zijn diverse technieken waarmee je meerkleurig breiwerk kunt maken. Bij Intarsia gebruik je voor iedere kleur een nieuw bolletje garen. Je neemt de draden dus niet aan de achterkant van je breiwerk mee, zoals je bij stranded doet. Wacht, ik laat even een voorbeeld zien:Dit is de binnenkant van een sok die ik eerder breide, en zoals je ziet heb ik steeds de draad waar ik niet mee breide meegenomen. Dat is de stranded techniek.Dit is de binnenkant van mijn nieuwe sokken:
Voor elke kleur is een nieuw draadje gebruikt, ook bij het meisje. Als dit stranded was gebreid, zou je het meisje nauwelijks herkennen omdat daar allemaal meegenomen draadjes voor liepen. Vroeger, zeg in de 80-er jaren, heb ik veel intarsia gebreid. Truien met grote vlakken waren toen helemaal hip, en voor ieder kleurvlak hing er een bolletje aan mijn breiwerk. Ik breide toen mijn truien nog in rechte lappen, die ik later aan elkaar naaide. Bij de averechte toer kwam je dan vanzelf weer het draadje van de volgende kleur tegen. Maar bij een sok ga je in het rond. Als je dan weer in de volgende toer bij een ballon uitkomt, zit de draad aan de verkeerde kant van die ballon! En dus moet je ook hier heen en terug breien.
Nou, dat bleek een breekijzer voor velen! Het is een vreemde techniek die je moet gebruiken. Ik had het nooit eerder gedaan, dus opnieuw viel er iets te leren voor mij!
Het is op een foto niet duidelijk te zien, maar ik probeer het uit te leggen bij de foto hierboven. Je ziet links onderin een draad in de hoofdkleur. Die leg je over de sok, en dan draai je de draad rechts bovenaan om die draad heen. En vervolgens ga je averechts dus breien met die draad die rechts zat. Je hebt daarmee de linker draad in een lus gevangen. Je breit door tot je weer bij het punt rechtsboven aan komt, draait het werk, en gaat de rechte toer breien met die draad die je eerder vastlegde in de lus. Een slimme techniek, maar heel eerlijk gezegd, het wordt niet mooi! In theorie zou het bijna onzichtbaar moeten zijn, die naad die achter op je been ontstaat, maar dat lukt zelfs de meest ervaren breisters die deelnemen niet! Zie je, tussen de ballonnen in zie je een streep lopen, dat is dat punt waar de draden om elkaar worden gespannen. Hoe strak je het ook aantrekt, het blijft zichtbaar. Jammer, voor mij als Piet Precies dus een techniek die ik waarschijnlijk nooit opnieuw zal gaan gebruiken. De ballonnen wil ik zeker nog wel eens breien, maar dan gewoon stranded.
Ik vind het geen lastige techniek om te breien, dus die ballonnen gingen redelijk vlot, en bij de 2e sok werd het ook een stuk netter omdat ik toen handigheid had gekregen in de techniek. Op Ravelry lees ik dat dit bij heel veel deelnemers zo is. Dan de hiel. Jeetje, wat had de ontwerpster hier bedacht zeg. Dan staat er in een patroon zoiets als KBF, DS, turn. En dan zegt men dat breien eenvoudig is 😂.
KBF is in het Nederlands: brei een steek door het voorste pootje van een steek, en dan door het achterste pootje van diezelfde. Je meerdert dus een steek. DS is een techniek om een steek met je werkdraad achterover te trekken, waardoor er een dubbele steek ontstaat (beide pootjes van 1 steek liggen dan over de breinaald).
De gouden regel bij Sock Madness is: gewoon letterlijk doen wat er staat! Dus dat deed ik, en na wat gezucht en gefrons kreeg ik het door.
Na de 1e hiel besloot ik niet direct de 2e hiel te gaan breien, maar even lekker door te breien aan de voet, want die is simpelweg rondbreien in rechte steken. De 2e hiel zou ik dan de volgende avond wel weer fris aan beginnen.
En toen drong het tot me door: het is woensdagavond, ik hoef alleen nog maar 1 hiel, 1 voet en 2 tenen. Er moet wel iets heel geks gebeuren wil ik dat niet voor elkaar krijgen in de resterende 8 dagen!
Ik heb toen eerst maar eens alle draadjes van de ballonnen afgehecht. Dat is voor de wedstrijd niet verplicht, dus had ik het even zo gelaten, maar de moderators moeten je sokken wel goed kunnen zien op de foto's, anders worden ze niet goedgekeurd.
Vrijdagavond legde ik de laatste hand aan de sokken, tenen eraan en sluiten, draadjes wegwerken van het meisje, en bij kunstlicht foto's maken en insturen.
Zaterdagochtend las ik de mail, dat mijn sokken waren goedgekeurd en ik mag gaan deelnemen aan de wedstrijd!
Ik ga veel uithalen van deze sokken. Dat weet ik vooraf, de voeten van de sokken worden allemaal te lang, want er moet een bepaald aantal toeren worden gebreid, dat moet natuurlijk voor iedereen gelijk zijn, anders is het geen eerlijke wedstrijd. Maar met onze maatjes 35/36 vallen die sokken altijd te groot uit.
Ik denk er zelfs over om ook de hiel uit te halen, en dan het meisje eerst helemaal af te breien, en dan pas de hiel te starten. Op die manier staat de hele afbeelding op het been, nu ligt het meisje eigenlijk over de voet heen.
Dit is een foto van de sokken van 1 van de moderators , daar kun je dat goed op zien:
Zo op de foto lijkt het nog aardig, maar je kunt je voorstellen dat het meisje een beetje in elkaar krinkelt als je de sokken draagt. De breister heeft overigens het patroon bij 1 sok in spiegelbeeld gebreid, dat geeft een leuk effect. Zo zien de sokken eruit aan mijn voeten. Kunnen jullie raden waar mijn tenen zitten? Net voorbij het meisje!
Hm, nou, ik ga er nog even over nadenken. Voor nu leg ik de sokken weg. T/m donderdag heeft iedereen de tijd om deze qualifiersokken af te maken en goedgekeurd te krijgen. Daarna gaan de moderators iedereen die door is indelen in teams, en daarna pas komt het patroon van de 1e wedstrijdsok.
Voorafgaand krijgen we patronen van warm-up-sokken, om alvast een beetje in de stemming te komen, en tussen de rondes door krijgen we bonussokpatronen. Daarmee kun je je bezig houden in de tussenliggende periode, maar dat ben je niet verplicht. Ik kies ervoor om tussentijds verder te breien aan het vest voor Sanne.
Ik ben wel heel erg benieuwd naar de volgende patronen, nu de leukste sok al gebreid is. Leukste voor mij, want met heel veel verschillende kleurtjes. Maar wie weet wat er allemaal nog gaat komen. Ik doe ab-so-luut niet mee voor het wedstrijd-element. Toen ik een paar jaar geleden meedeed bereikte ik tot mijn grote verbazing de 4e ronde. Maar het kan zomaar zijn dat ik er dit jaar al bij de 1e ronde uit lig. Geen probleem, ik mag dan als cheerleader blijven meebreien, krijg de patronen en kan dus nieuwe dingen leren. Voordeel van cheerleader: je hoeft je niet exact te houden aan de regels voor de wedstrijd, en dus kan ik dan bijvoorbeeld direct de voeten op de juiste lengte breien. We gaan het wel zien, ik vind uithalen nooit een probleem.
Dit is 1 van de ingestuurde foto's van mijn sokken. Het draadje onder het meisje is er los doorheen gehaald, om de 5 naalden, zodat de moderators gemakkelijk kunnen natellen dat je de minimaal 25 toeren tot de tenen hebt gebreid.