EEN STRALENDE DAG

 Oh, wat keek ik hiernaar uit! Een hele dag werken in onze tuin!
Het hele weekend zouden we prachtig weer krijgen. Zaterdag moest ik werken (en kocht ik een kruiwagen), maar zondag was ik vrij. Online had ik deze scoops al gekocht, ik vind ze ideaal voor het oppakken van blad en snoeiwerk in de tuin.

De vorige eigenaren van ons huis, bewaarden heel veel spullen, maar niet altijd op de meest gebruikelijke plaatsen. Door de hele tuin verspreid liggen en staan er allerlei materialen, die nog prima van pas kunnen komen, maar op hun huidige plaats een sta-in-de-weg vormen.

We willen graag onze eigen compost gaan maken. De bedoeling is dat helemaal achter in de tuin te gaan doen, de beste plek qua zon/schaduw/wind enzovoorts.
Maar dan zullen we daar eerst ruimte moeten maken. De vorige eigenaren deden verschillende pogingen tot composteren, maar heel erg goed geslaagd zijn de meeste pogingen niet.

Zo staan er 2 compostvaten in de tuin, de deksels staan er naast, en er groeien planten in. Van compost in die vaten is geen sprake. Schuin daarvoor ligt een heuvel, domweg allerlei tuinafval op een hoop gegooid. Op andere plekken zagen we ook van die heuvels, maar daar konden we niet eens bij komen, want alles was door bramen overwoekerd. 
We gingen dus maar van start met die bramen snoeien. Nou, de gft afvalcontainer zit vol, en de komende maanden zal die ook steeds weer gevuld zijn met al dat braam-snoeisel. Maar we kunnen nu wel bij het achterste stuk van onze tuin komen. 
Wat ons al eerder opviel, is dat er ook veel bouwmateriaal in de tuin ligt opgeslagen, zoals dakpannen, stoeptegels en bakstenen. Ook naast de boom op de 2e foto waren wat bakstenen opgestapeld, zo te zien 2 rijen op elkaar..... We haalden een rij bakstenen weg, en nog één, en nog één, en nog één.... we zijn maar gestopt met het tellen van de lagen. Allemaal ongebruikte bakstenen, hetzelfde soort waarvan de aanbouw aan ons huis 40 jaar geleden werd gemaakt! Blijkbaar toen teveel ingekocht, en "tijdelijk" opgestapeld? Er was een rij stoeptegels neergelegd, en daarop waren de bakstenen gestapeld, maar door het gewicht was het in de loop der jaren helemaal de grond in gezakt.

Jullie zien het, het waren er heel wat! En dat is dus nog maar 1 stapel, er zijn meer dumpplaatsen voor bakstenen in de tuin!

Dit is wat er allemaal tegen de boom op foto 2 stond te leunen, o.a. een oude lichtmast, een houten ladder en het nodige tuinhout. Zullen we ongetwijfeld ergens in de tuin gaan gebruiken, maar niet tegen die boom! 

Misschien komt de ladder uiteindelijk wel tegen een boom te staan, want het zag er op zich best grappig uit. En dan een klimplant er langs leiden? We zullen het wel zien.
Voorlopig betekent tuinieren bij ons vooral puin ruimen, en plek maken om er iets moois van te maken. De basis is overigens prima hoor, mooie bomen en struiken, leuke indeling. Nu eerst ruimte vrij maken voor compostbakken, en als die er eenmaal staan, zijn we hopelijk ver genoeg in het seizoen om te gaan snoeien, dood hout te verwijderen, oude bloemstelen waarin insecten overwinterden weg te halen enzovoorts. Oh, wat heb ik daar een zin in! En wat hebben we vandaag samen genoten van onze eerste werkdag in onze tuin!

Kattentunnel

 

Zo, hopelijk zijn jullie allemaal de storm doorgekomen zonder schade! Hier stormt het nog even door, het schijnt rond 2 uur vannacht rustig te gaan worden.

Vandaag werkte ik overdag, en er werd op het hoofdkantoor druk overlegd of en tot hoe laat de winkels zouden open blijven. Uiteindelijk werd het weerkaartje gehanteerd, de winkels in gebieden die vanochtend al code rood hadden zouden om 2 uur de deuren sluiten, de overige om 6 uur vanavond (en ik geloof dat in Limburg de winkels tot 9 uur open bleven).

Ik had al met onze districtsmanager besproken dat ik sowieso de hulpkrachten niet zou laten komen voor de avonddienst, we zouden met een paar mensen langer blijven om de winkel te draaien. Uiteindelijk gingen we dus om 6 uur dicht.

Toen was het even bedenken wat te doen, naar huis gaan, was dat verantwoord door de storm? Of langer op het werk blijven, tot de storm zou gaan afnemen? Net voor 6 uur ging de wind wat liggen, en dus besloten we naar huis te gaan. Ik heb de langste reisafstand, dus we spraken af dat ik zou appen als ik veilig thuis was gekomen, en dan hoorde ik van mijn collegaatjes graag hetzelfde terug. We zijn gelukkig allemaal veilig thuis gekomen.

En wat trof ik daar aan? Onze poes, in haar nieuwe speeltje! Ik haakte met restjes garen een kat-tunnel. Ze is niet zo'n dappere, dus ik had geen idee of ze het leuk zou vinden. Ik haakte een rij lossen, sloot die tot een rondje en haakte vervolgens in het rond met vasten. Steeds 3 draden tegelijk, 1 lichtblauwe mohair, 1 wit garen en 1 lichtblauw/grijs garen. Normaal vindt ze een bolletje wol wel leuk, maar liever speelt ze met een los draadje. Nu kwam ze steeds even snuffelen aan het haakwerk, alsof ze door had dat dit voor haar werd. Ik gebruikte 3 metalen ringen (voor dromenvangers bedoeld) om ervoor te zorgen dat de slurf open blijft staan, en naaide die aan de binnenkant vast. Ik zette het op de grond, om uit te proberen of het zou blijven staan, en wat gebeurt me? Onze poes liep door de tunnel, en nog een keer, en nog een keer! En behalve leuk om doorheen te lopen, is het ook een heerlijke slaapplek! En tijdens zo'n storm als vandaag, is het een heerlijk beschut plekje. Dat ene draadje mohair zal ook meespelen, want dat maakt het natuurlijk een lekker warm plekje.
Terwijl de wind hier nog maar weer eens een keer flink aantrekt, wens ik jullie allemaal een heel fijn weekend! Van mij mag de storm gaan liggen, niet alleen voor ieders veiligheid, maar dit is zo niet leuk voor mijn lijf (understatement van het jaar).

een jaar later

 

Weten jullie het nog? Een jaar geleden was Nederland bedekt onder een dik pak sneeuw. Er werd bij ons door de straat gereden met tractoren en quads, waar sleetjes achter waren gebonden. Het was 1 dag zelfs echt onmogelijk om met de auto het dorp te verlaten.
Morgen is het precies een jaar geleden dat wij ons huis gingen bezichtigen. We durfden er niet eens van te dromen dat dit ons huis zou gaan worden, maar dat gebeurde wel! 
Van de tuin zagen we toen bijzonder weinig, we liepen er doorheen en zagen "heuveltjes" maar welke planten en struiken daar onder zaten, geen idee. En nu is het prachtig weer, en wandelen we door de tuin, zo ontzettend benieuwd wat er allemaal boven de grond zal gaan komen. Ik weet het, geduld, want hier in het noorden van het land loopt alles wat later uit dan in het zuiden. Tot nu toe is alleen dit te zien:

Maar er zal binnenkort vast wel her en der een kopje boven de grond uitsteken.
Fijne dag!