bijpraten

Hoogste tijd om jullie even bij te praten!
Vorig jaar schreef ik (bijna) dagelijks een berichtje hier, dit jaar komt het er gewoon niet van.
Druk met van alles, en ik denk wel vaak: oh ja, daar kan ik leuk een berichtje over schrijven, maar dan komt er weer iets anders voorbij en komt het berichtje nooit tot stand.

Hier in het dorp is het jaarlijkse Paasvuur een traditie die ook dit jaar doorging, ondanks de droogte.
Wel was de stapel hout veel lager gehouden dan andere jaren.

Tweede Paasdag waren we allebei vrij, en besloten we de Brocante-route door Drenthe te gaan rijden.
We bezochten niet alle deelnemende verkoop-adressen, op sommige adressen brachten we behoorlijk wat tijd door.
En we hebben ook nog 2 leuke aanwinsten gekocht:

Dit schattige kastje met kippengaas in de deurtjes,

en dit schattige kastje, waar we houten klosjes met garen in hebben gezet.
Zo grappig hoe wij precies dezelfde smaak hebben! We vallen allebei voor precies dezelfde spulletjes.

Het was die dag prachtig weer, en onderweg genoten we net zo veel, als bij de brocante-winkeltjes.
Van de natuur, van de zon, van tafereeltjes die we tegen kwamen, zoals deze broedende zwaan:

Ja, het was een heerlijke dag.

stil

Wat was het de afgelopen week stil, hier in huis!

Dochterlief was in Frankrijk, in het kader van haar opleiding tot meester-schilder.
Natuurlijk zijn er ook in ons kikkerlandje genoeg oude schilderingen te bekijken en onderzoeken, en dat gebeurt ook, maar hoe gaaf is het om Rome en Parijs te bezoeken, om daar de schilderingen in beroemde gebouwen te bekijken. Rome bezochten ze in het najaar, nu was Frankrijk aan de beurt.

Ze bezochten o.a. Versailles, en, hoe zuur, ze zouden dinsdag de Notre Dame bezoeken, maar daar woedde de dag ervoor een grote brand. Dus meer dan de buitenkant (van een afstandje) hebben ze er niet van gezien.

Daarna reisden ze door naar Chamonix, aan de voet van de Mont Blanc. Tijdens onze huwelijksreis zijn we daar ook geweest, maar toen was het regenachtig weer, en de bewolking hing zo laag, dat we de top van de Mont Blanc niet eens konden zien! Dl trof het heel wat beter met het weer!
Ze bezochten daar een internationale beurs, 75 van 's werelds beste kunstenaars uit 15 landen die demonstraties geven in allerlei schilder-technieken, je kunt toekijken terwijl ze bezig zijn, ze vragen stellen enz. Super leerzaam natuurlijk, en wat een kans om dit mee te maken!

Het wereldje aan de top is vrij klein, en dl loopt nu stage bij een bedrijf dat zich specialiseert in oude technieken. Niet alleen schilder-technieken, maar ook bijvoorbeeld werken met bladgoud.
Laatst zou de baas naar een training gaan, om nog verfijndere technieken te leren voor het werken met bladgoud, maar hij moest vanwege ziekte verstek laten gaan. Hoe waanzinnig tref je het dan als stagiaire, dat jij dan wordt aangewezen om er naar toe te gaan?! En hoe bijzonder is het als je dan een paar weken later in Chamonix de persoon tegenkomt, van wie jij die training kreeg? En dat die jou direct herkent en naar je toe komt voor een praatje? Zelfs de aanwezige docenten (groot fan van de man) kenden hem niet persoonlijk en keken wat verbaasd dat dl door hem wordt aangesproken. Kijk, zo kom je binnen in zo'n klein wereldje!

Over die beurs in Chamonix gesproken, vorig jaar werd deze beurs in Leeuwarden gehouden, omdat dat toen de culturele hoofdstad van Europa was, en toen werd al verteld dat men zou proberen een reis te organiseren naar de beurs in Frankrijk, dit jaar, speciaal voor de excellentie-studenten. Ze durfden er niet te hard op te hopen, maar dat is gelukt!
Volgend jaar zal het plaats vinden in Shanghai, ik heb zo'n vermoeden dat de studenten dat jaar niet naar de beurs zullen gaan, haha.

Poeslief houdt er absoluut niet van als 1 van ons niet thuis komt.
Ze is er aan gewend dat dl vrijwel elke week een avond afwezig is in verband met haar studie, en dat ik regelmatig 's avonds werk, dat kan er nog net mee door. Maar ze is dan altijd weer blij als we allebei thuis zijn.
Maar als 1 van ons een nachtje weg blijft, vindt poeslief dat echt niet leuk. Dan zoekt ze bij de ander die wél thuis is troost. En wat was ze blij toen dl weer thuis kwam! Die zijn dit weekend onafscheidelijk!

Gisterenavond een heerlijk avondje foto's kijken gehad. Bovenaan zagen jullie al een foto, van Edelweiss. Ik was als kind op vakantie in Oostenrijk en Zwitserland altijd al verrukt van dit schattige bloempje. Kan me nog goed herinneren dat ik als vakantie-souvenir van vakantie in Zwitserland een armbandje kreeg, met allemaal (uiteraard plastic) Edelweissjes aan elkaar.
Toen we 11 jaar geleden op vakantie in Oostenrijk waren, heb ik dat blijkbaar aan dochter verteld, en ze heeft dat altijd onthouden. Dus toen ze in Chamonix de Edelweiss zag, kocht ze het als cadeautje voor mij. Lief hé!
En ik kreeg ook nog dit schattige schilderijtje:

Ja, ik ben een bofkont met zo'n geweldige dochter!

Geluk is...

Geluk is...

... op zaterdagochtend de enige op de weg zijn, en als je dit prachtige bos uit rijdt en je je omdraait, weet waarom je helemaal niet naar de Keukenhof hoeft te rijden...

...omdat je, op weg naar je werk, prachtige bloemenvelden tegenkomt, gewoon in Drenthe.

Fijne Pasen allemaal!

Echoes from a Transylvanian Forest

Schandalig, hoe ik jullie verwaarloos!
Vorig jaar zat ik in een flow van (vrijwel) elke dag een berichtje, dit jaar lijkt er gewoon geen tijd over te blijven voor het bloggen.
Nou, ga ik jullie nu maar bombarderen met foto's, want de Echoes from a Transylvanian Forest sokken zijn klaar!
Tja, ik verzin die namen niet hoor. Het is een prachtig patroon, ik heb al heel veel verschillende kleurcombinaties langs zien komen, en allemaal even mooi.

Deze bolletjes koos mijn dochter zaterdag overdag (bij daglicht) uit. Ik moest die dag werken, maar 's avonds zou ik dan gelijk aan de slag kunnen.

In het echt zijn deze kleuren een prachtige combi, maar toen ik zondagochtend een foto maakte, zag ik dat de kleuren op de foto niet goed te onderscheiden zijn. Dan wordt het lastig de patronen te controleren voor de moderators, zeg maar de wedstrijdleiding.
Je mag overgaan naar een andere kleur, mits je dat na een heel patroon doet.
Ik breide 4 patronen in het eerste garen, en pakte er toen dit garen bij:

Ik breide de rest van eerste sok plus de hele tweede sok met deze combi:

Daarmee is het patroon duidelijk zichtbaar.

Het patroon was L, en zou geschikt voor schoenmaat 43-45. Nou, dat viel anders uit, ik blijk de sokken uitstekend te passen!

Hier moest nog de teen aan de eerste sok gebreid.
Hm, ik baalde wel, als ik had geweten dat de sokken mij zouden passen, was ik met het 2e garen opnieuw begonnen. Nu ik dacht dat de sokken veel te groot zouden worden, en ik ze uiteindelijk dus weer helemaal zou uittrekken, besloot ik verder te breien, zodat ik de sokken op tijd af zou hebben, om door te mogen gaan naar de volgende ronde.

Jullie zien het, ze zijn klaar!

Een uurtje geleden de mail verstuurd, en mijn antwoord kwam heel snel: ze zijn goedgekeurd, ik ben door naar ronde 3!

Wie had dat gedacht?! Ik niet, het is het eerste jaar dat ik mee doe aan Sock Madness, en ik had niet verwacht me te plaatsen in een team, en als dat wel zou lukken, dat ik er dan bij de eerste ronde gelijk uit zou liggen.

Ik brei vrij snel, dat weet ik, maar ja, ik heb ook nog een baan en een huishouden en een tuin enz.

Het patroon werd verstuurd van vrijdag- op zaterdagnacht. Toen ik 's morgens mijn mail checkte, zag ik dat. Hm, ik moest zaterdag werken. Ik kon dus pas 's avonds aan het breien beginnen.

Dat leek me geen goede start, want heel veel mensen zijn natuurlijk het hele weekend vrij, en die zouden op zaterdag al heel veel kunnen breien.

Gelukkig was ik zondag wel vrij, toen heb ik heerlijk wat steekjes kunnen breien, zelfs een tijdje buiten in de zon!

Maandag weer gewoon aan het werk, maar ik was al een eind opgeschoten, de eerste sok was al af en van de tweede sok had ik ook al het been gebreid. 's Avonds de hiel van de 2e sok gebreid, dinsdagavond de voet voor het grootste gedeelte, en vanavond het laatste deel van de voet, en de teen gebreid.

Foto's gemaakt (bij kunstlicht uiteraard, ik zal later deze week proberen bij daglicht foto's te maken).

De foto's op mijn projectpagina gezet, en toen de mail naar de moderators. Daarin meld je dat je sokken klaar zijn, en dan worden alle foto's op je projectpagina kritisch bekeken, om te zien of je wel aan alle vereisten voldoet. Dat waren bij deze sok bijvoorbeeld minimaal 4x het patroon breien in het been en minimaal 4x in de voet; de minderingen aan de zijkanten van de voeten moeten op een bepaalde manier gebeuren, zodat je aan de zijkanten een lijn krijgt lopen in de hoofdkleur.

Hier kun je dat goed zien. En verder moeten de sokken natuurlijk bepaalde minimale maten hebben, moesten in dit geval de boorden, hielen en tenen in de hoofdkleur gebreid worden, enz.

En wat denk je? Binnen 10 minuten kreeg ik een mail terug, met felicitaties omdat ik door ben naar ronde 3! En als bijlage een bonuspatroon.

Dat is leuk bedacht vind ik. Want de snelle breisters zijn nu al klaar met hun sokken, maar de wedstrijd loopt nog een aardige tijd door. Volgens de countdown klok nog 9 dagen en ruim 1 uur.

En dan zitten de snelle breisters al die tijd te wachten op de volgende ronde, met een nieuw patroon.

Het kan gebeuren dat de volgende ronde toch eerder begint, want in deze ronde mogen er per team maximaal 30 mensen door naar de volgende ronde. Als dat gebeurt voordat de countdown klok op nul staat, is deze wedstrijdronde afgesloten, en volgt een volgende patroon.

Maar het zal nog wel even duren. Er zijn op dit moment 276 gefinisht, er zijn nog 504 plaatsen te verdelen.

Nou vooruit, nog 1 laatste foto van dit paar sokken:

Ik ga deze sokken wel weer uittrekken, misschien helemaal, misschien gedeeltelijk.

Uiteraard wil beide benen in dezelfde kleur, maar ik denk dat ik ook wel met andere kleuren wil werken. Voor de foto's zijn dit duidelijk contrasterende kleuren, maar oranje met zachtblauw is nou niet een combinatie die ik in mijn kleding draag, dus deze sokken zouden nergens bij passen.

We gaan het allemaal wel zien, nadat Sock Madness is afgelopen.

Ik wil tot die tijd de sokken die ik gebreid heb laten zoals ze zijn, dat gaat aan het einde een heel aparte foto opleveren. Want dit paar hier boven is niet identiek (wat ik wel wil bij mijn sokken), en datzelfde geldt ook voor de sokken in de eerste ronde):

Als het zo door gaat wordt dat een hele bijzondere foto!

Wat zou jij doen met 1 miljoen?

Dit kreeg ik laatst in mijn handen gedrukt. Een biljet van 1 miljoen Euro!
Zoals je kunt zien staat er aan de linkerkant "nep geld", maar dat leek me toch sowieso wel duidelijk.
Achterop staat een tekst, die begint met: De miljoen euro vraag: Ben je goed genoeg om naar de hemel te gaan als je doodgaat?

Nou, daar ga ik me maar niet over uitlaten, maar door het biljet ging ik wel een beetje fantaseren, wat ik zou doen met een echt miljoen.
Allereerst zou ik een fijne woning kopen, voor mij en mijn dochter. Misschien voor ieder een eigen woning, of 1 woning voor ons saampjes, dat zou ik zo niet weten. Maar een fijn dak boven je hoofd en een woning met (voor Nederland) gewone voorzieningen, zou mijn prioriteit zijn.

Tot mijn verrassing, stokte het daar eigenlijk wel. Natuurlijk, ik zou dan ook meubels kopen om de woning(en) mee in te richten, maar ik denk niet dat die anders zouden zijn, dan de meubels die ik zonder dat miljoen zou kopen. Leuke aankopen doen bij de kringloop, en die dan naar eigen smaak stylen, zou mijn voorkeur houden. Het zou dan niet meer nodig zijn voor de portemonnee, maar ik vind het gewoon zo leuk. Een stoel, kast of tafel, die al bestaat, die al een voetdruk op de wereld heeft gezet, en die nog goed genoeg is om een tweede leven te gaan leiden, zou bij mij van harte welkom zijn. Ik kijk mijn dochter eens even lief aan, en zij schildert het dan, met veel plezier, in de door mij gewenste kleuren. Wat wil een mens nou nog meer?!

Ik zou een deel van dat miljoen apart zetten, voor vervanging van spullen die ik nu al heb. Bijvoorbeeld mijn auto, die zou natuurlijk een keer vervangen moeten gaan worden, en daar zou ik dan het geld voor apart hebben staan. En als de auto van mijn dochter aan vervanging toe zou zijn, zou ik ook voor haar een potje hebben waaruit ik een andere auto voor haar zou kunnen betalen. Een student sponsor ik graag!

Ik zou op zoek gaan naar een goed doel, waar ik een gedeelte aan zou kunnen schenken. Waarschijnlijk stichtingen die onderzoek doen naar bepaalde ziektes. En iets lokaal, in mijn directe omgeving, waar ik dan kan zien dat er geen geld aan de strijkstok blijft hangen, maar het goed wordt besteed, ten dienste van de bewoners van het dorp. De kinderboerderij/hertenkamp in ons dorp zou een voorbeeld kunnen zijn.

Ik zou ook zeker een deel apart zetten, om mijn dochter elk jaar het maximaal toegestane bedrag te kunnen schenken. Mijn ouders hebben dat vroeger ook gedaan, en daar blijf ik ze altijd dankbaar voor.

Tja, en dan zou het nog lang niet op zijn natuurlijk. Waarschijnlijk zou ik wel mijn baan opzeggen. Ik doe mijn werk met erg veel plezier, maar het is behoorlijk inspannend werk (tegen een zeer lage beloning). Ik zou dan in plaats van betaald werk te doen, kiezen voor vrijwilligerswerk. Het inkomen wat ik nu met werken verdien, zou ik dan niet meer nodig hebben, dus kan ik mij inzetten voor anderen, die best wat hulp kunnen gebruiken, op wat voor manier dan ook. Of misschien zou ik wel een winkel openen, waar ik mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de kans zou geven om weer een werkzaam leven op te bouwen. En iemand anders zou dan weer aan een baan geholpen kunnen worden, doordat ik die baan achter me laat.

Weet je, ik denk dat er aan het einde van mijn leventje, nog heel wat over zou zijn van dat miljoen!
Het zou natuurlijk fijn zijn als ik nooit meer geldzorgen zou hebben, maar of zo'n miljoen je nou echt gelukkiger zou maken?! Dat betwijfel ik.

En zo komen we weer terug bij het biljet dat ik in handen gedrukt kreeg. Het gaat volgens mij in het leven om hoe je leeft, hoe je bent naar anderen, of je helpt en deelt waar je dat kunt, klaarstaat voor een ander als die je nodig heeft, en dat hoeft niet met geld, dat kan ook met een luisterend oor, een schouder om op uit te huilen, een arm om iemand heen, of gewoon heel praktisch iemand helpen bij een karweitje wat die persoon alleen niet voor elkaar krijgt.
En of je dat dan doet vanuit je geloof of vanuit je hart of allebei, daarin zijn we in ons kikkerlandje gelukkig helemaal vrij!

En jij, wat zou jij doen met een miljoen?

Demogorgon's Lair

Het verhaal van de Demogorgon's Lair. Ja sorry, ik heb de naam niet bedacht, maar zo heten de sokken uit de eerste ronde van de Sock Madness.

Leuk, een lace-patroon! Oh, allebei de sokken hebben een ander patroon. Hm, niet echt mijn ding, ik houd van 2 identiek gelijke sokken. Maar, ik doe mee aan Sock Madness om nieuwe dingen te leren, en wat een leuke bonus om 2 verschillende lace-patronen te kunnen uitproberen!

Ik ging voortvarend van start. En breide 3,5 keer het patroon. Toen zag ik een foto voorbij komen, van iemand die zich af vroeg of ze het wel goed deed. Ik dacht nog even: ja, het ziet er precies zo uit als bij mij! Maar toen kreeg ze het antwoord dat dit niet klopte! Het patroontje wat je boven in de bovenste foto ziet, is anders dan zou moeten. Maar wat ik dan verkeerd deed? Geen flauw idee!
Ook diverse Ravellers gingen op zoek naar wat er mis ging, en kwamen er niet uit. Uiteindelijk kwam ik er toch achter, weer zo'n dingetje wat je krijgt als je linkshandig bent maar rechtshandig breit!
Ik sla de draad anders om dan je moet doen om het juiste patroon te krijgen.

Afijn, ik trok de sok weer uit, en na heel veel pogingen lukte het me eindelijk om de steken op de juiste manier te breien. Ik vond het een erg leuk patroon om te breien. Maar tjonge, wat een grote sok werd het! Ik keek keer op keer het patroon na, ja hoor, het stond er echt: minimaal 5 keer het patroon breien.
Waarom maakten mijn hersenen daar nou van: 5 x voor de voet EN 5 x voor het been? Want er werd bedoeld: minimaal 5 x het patroon breien voor de HELE SOK!!!

Een hele week had ik letterlijk geen steek gebreid. Simpelweg geen tijd gehad. Afgelopen zaterdagmiddag pakte ik mijn breiwerk weer op. Ik bekeek de sok eens goed Serieus? Ik weet het, ik heb kleine voetjes met mijn maatje 35, maar dit werden toch wel erg grote sokken. En toen viel opeens het kwartje. Ik had toen al wel 8 patronen gebreid. Ik vroeg van de moderators toestemming om het boord eraan te gaan breien. In het patroon is niet voorgeschreven hoeveel van de patronen aan de voet of het been moeten zitten, dus dat werd toegestaan.

Zaterdagavond ging ik eerst maar eens mijn rechter sok breien. En dat ging verbazingwekkend snel. Ik heb die avond de hele sok gebreid, met uitzondering van het boord en de hiel.
Zondagochtend heb ik aan beide sokken de boorden gebreid, en daarna de hielen. Dit is namelijk een hiel die je er later in breit. Niet helemaal mijn dingetje, het breit heel gemakkelijk, maar ik vind de hiel er niet zo mooi uit zien. Dat heb ik dan ook weer mooi geleerd!

Op de foto verder omhoog waar  je die zwarte draad ziet zitten, dat is hoe je tijdelijk een draadje plaatst, de sok eerst verder af breit, en dan de hiel gaat breien. Je haalt het draadje eruit, zet de steken op de naald, en dan kun je de hiel gaan breien. In dit geval met minderingen die elk een andere kant op gingen:

Zondagmiddag scheen het zonnetje heerlijk, en kon ik duidelijke foto's maken. Ingestuurd, en ja hoor:
goedgekeurd!! En zo ben ik tegen al mijn verwachtingen in, door naar de tweede ronde.
Ik had niet eens gekeken of er nog een plek te verdienen was in mijn team, als je een hele week niet breit tijdens de Sock Madness, lig je er normaliter echt uit.

Nu heb ik dus een rechter sok, die te groot is voor mij en mijn dochter, omdat die een maat 39-40 is, en een linker sok die alleen een clown met van die grote flapschoenen zal passen, haha:

Maar ik doe niet mee om perfect passende sokken te krijgen, ik doe mee voor de gezelligheid en om (voor mij) nieuwe technieken te leren. Andere manieren van sokken en hielen breien, lace-patronen, kabels, met kraaltjes en ga zo maar door. En dat is tot nu toe prima gelukt!
Deze sokken ga ik uiteindelijk uithalen. En dan brei ik er een nieuw paar sokken mee, waarschijnlijk wel met 1 van de patroontjes die ik in deze sokken heb gebreid.

Hoe gaat die wedstrijd in zijn werk? Elk team heeft 40 leden (1 team begon met 37, omdat er nu eenmaal 1037 mensen (25x40 + 37) zich hadden geplaatst voor de wedstrijd).
In de eerste ronde gaan er van elk team 36 mensen door. In de 2e ronde zijn dat er 30, 3e ronde 20, 4e ronde 10, 5e ronde 5 en na de 6e ronde blijft er van elk team 1 persoon over, die in de 7e ronde het opneemt tegen alle andere leden die nog over zijn van hun team. En daar komt dan de winnaar uit!

Nu is het wachten tot de deadline is bereikt. Dat is aanstaande donderdag. Tenzij vóór die dag alle plaatsen voor de 3e ronde al zijn vergeven. Dan kunnen de moderators beslissen om al eerder te starten met de 3e ronde.
Daar ziet het niet naar uit. Nu nog ruim 12 uur te gaan, en er zijn nog 15 plaatsen te verdelen.
In 1 groep zijn er nog maar 28 mensen klaar, van de andere 12 uit dat team kunnen er zich dus nog 8 plaatsen voor de volgende ronde, mits hun sokken op tijd klaar en goedgekeurd zijn.
Er gaan in principe 26 x 30 = 780 mensen door naar ronde 2, maar misschien dus nog wat minder.

Op een bepaald moment worden de specs bekend gemaakt, dat zijn de specificaties zoals wat voor soort garen je nodig hebt, eventuele attributen zoals een haaknaald (hadden we nodig bij dit laatste paar voor het opzetten van de steken), of bijvoorbeeld kraaltjes.
Binnen 48 uur na het publiceren van de specs komt het patroon uit. En dan gaat de volgende ronde van start. Madness? Yep, zeker, maar zo ontzettend leuk!!!!

Marvelous Mudi

Ja hoor lieve mensen, ik ben er nog! 

Heb het gewoon waanzinnig druk op het werk, er speelt een soort van reorganisatie, die in goede banen geleid moet worden. Vorige week ben ik ook nog een dag op cursus geweest. Dat zijn best interessante dagen, er zijn dan van diverse leveranciers vertegenwoordigers aanwezig, die ons bijpraten over de laatste ontwikkelingen. We gaan dan ook zelf aan de slag met de nieuwe producten.

Dit keer waren het de leveranciers van verf en van behang, en we kregen een training van een kleur-styliste, want de tijden van simpelweg een pot verf met een kwast verkopen zijn voorbij.

Die trainingen vinden altijd in het midden van het land plaats, dus met reistijd erbij was ik het klokje rond van huis die dag.

En zo gaat de tijd supersnel.

Ik doe mee met de Sock Madness. Mijn verwachtingen waren niet bepaald hoog gespannen. Ik wilde het allemaal wel eens meemaken, omdat ik voorgaande jaren op blogs en Ravelry zulke leuke verhalen erover las. Het is inderdaad een heel gezellig gebeuren.

Mijn tweede reden om mee te doen is, dat ik uit mijn comfortzone wil qua sokken breien betreft.

Ik brei mijn sokken altijd vanaf de teen naar het boord, 2 tegelijk op 1 rondbreinaald, met dezelfde technieken voor de teen en de hiel. Het leek me leuk om andere technieken te leren. Bovendien zag ik in voorgaande jaren prachtige patronen voorbij komen, daar wilde ik me ook wel eens aan wagen.

Het begint allemaal met een patroon om (de breinaalden) op te warmen. Dat patroon beviel me bijzonder goed en ga ik zeker vaker breien!

En toen kwam de qualifier. Dit is de sok die bepaalt of je in een team wordt ingedeeld, of dat je cheerleader wordt. Je krijgt 2 weken de tijd om dit paar sokken te breien. Heb je de sokken op tijd af en zijn ze goedgekeurd, dan word je ingedeeld in een team. Je moet een heleboel foto's maken waar allerlei details op te controleren zijn, en aan de hand van die foto's keuren de moderators de sokken dus goed (of af natuurlijk).

Tot mijn grote verbazing lukte het me om deze sokken op tijd af en goedgekeurd te krijgen!

Dat waren de blauwe sokken:

Nooit verwacht, maar ik was door naar de eerste ronde!!!!
De teams krijgen allemaal een naam, dit jaar zijn het honden, en ik zit in team Marvelous Mudi.
Nu ben ik redelijk thuis in hondenrassen, maar het Hongaarse ras Mudi kende ik niet. Kijk, zo zien ze eruit:

Die indeling in teams is nog best een werk hoor. Iedereen moet opgeven of zij (ik geloof niet dat er heren mee doen) snel of langzaam breit, en hoeveel vrije tijd je hebt om te breien. En zo wordt geprobeerd om iedereen een gelijke kans te geven. Immers, er zijn bejaarde dames bij, die letterlijk de hele dag zitten te breien. Daar is voor mensen met een drukke fulltime baan en een flink huishouden natuurlijk niet van te winnen. Dus delen ze je in naar hoeveelheid beschikbare tijd.
Ik weet dat ik snel kan breien, maar ik heb niet heel veel vrije tijd om te breien, en ik wist dat deze reorganisatie eraan zat te komen, en er dus nog minder breitijd over zou blijven.
Er zijn 26 teams, en ik zit dus in de middenmoot.

Het verhaal van deze sokken, is een verhaal apart! Dat zal ik morgen proberen te vertellen. Maar ik kan jullie wel alvast melden, dat de sokken op tijd af waren en goedgekeurd, dus ik ben door naar de tweede ronde! Wie had dat vooraf gedacht? Ik zeker niet!