Ik ben dit blog begonnen om leuke dingen in mijn leven met jullie te delen.
Het vorige bericht was natuurlijk geen leuk verhaal, maar ik wilde het toch schrijven, en besloot het daarna ook te publiceren.
Tijd heelt alle wonden, het zal geruime tijd vragen om dit te verwerken.
Het was een vreemd weekend, en tussendoor pakte ik wat garen, en maakte ik 2 deurstoppers.
Nou ja, de deurstoppers had ik al, ze waren paars-rozig.
Ze zijn heel handig, ze zijn zwaar en staan al zo'n 5 jaar in huis. Erg mooi waren ze niet meer, maar wel praktisch dus.
Op het blog Hildehaakt kwam ik een leuk idee tegen:
De beschrijving is op haar blog te vinden.
Dit inspireerde mij om met onze 2 deurstoppers iets vergelijkbaars te doen. Niet hetzelfde, dat past niet bij het model stopper.
Ik zocht wat grijs, ecru-kleurig en zwart garen bij elkaar, gewoon restjes.
Ik haakte een cirkel van grijs, dat werd de bodem.
Verder met ecru, niet meer meerderen, waardoor de cirkel niet meer groter wordt maar je omhoog gaat. Gewoon stokjes haken totdat de "muurtjes" hoog genoeg waren.
Het schuine deel, het "dak", haakte ik met zwart garen. Ik begon met een ketting van 6 lossen,1 keer-losse, in elke losse en later elke vaste 1 vaste haken, en aan het einde van elke toer een steek meerderen. Zo kwam ik precies uit met de hoogte en breedte van beide vlakken.
Aan elkaar gehaakt met vasten, boven open houden zodat de optil-haak erdoor kan, en daarna door de ring heen beide kanten aan elkaar haken met vasten.
De onderkant van het dak heb ik vervolgens vastgenaaid aan de bovenkant van de muren, en zo ontstonden deze 2 leuke huisjes.
Bedankt Hilde, voor je leuke idee!
Van harte welkom op mijn blog. Hier schrijf ik over al die dingen die voor mij het leven leuk(er) maken, vandaar de titel Een leuk leven. Be who you are and say what you feel because those who mind don't matter and those who matter don't mind
maandag 23 januari 2017
zaterdag 21 januari 2017
mijn moeder is overleden
Vandaag ontving ik bij de post een overlijdensbericht.
Mijn moeder is overleden.
Al 11 dagen geleden, en de begrafenis was 5 dagen geleden.
Ik werd nu pas op de hoogte gebracht.
Niemand heeft de moeite genomen (lees: het fatsoen gehad) om mij eerder te informeren over het overlijden van mijn moeder.
Niemand heeft mij de gelegenheid gegeven om afscheid van haar te nemen.
Ik was niet welkom bij het condoleren, en niet welkom bij de begrafenis.
Dat wist ik, en ik had er jaren geleden al in berust dat ik daar niet bij zou zijn (mocht zijn).
Prima, dat accepteer ik en respecteer ik.
Maar ik heb ook niet de kans gekregen om afscheid van haar te nemen, haar nog 1 keer te zien.
En mijn familieleden beweren christen te zijn.
Ik vind dit barbaars, maar ach, het bewijst waarom ik niet pas bij mijn familie, waarom ik me er nooit bij thuis heb gevoeld, waarom ze mij altijd maar een buitenbeentje vonden.
Wel raar dat ze op de kaart mijn vaders naam zetten, en daaronder "de kinderen".
Mijn ouders hadden alleen mijn broer en mij.
En ik was bijna 11 jaar geleden al uit de familie gezet, dus hadden ze nog maar 1 kind over.
Schrijf dan gewoon mijn broers naam, en die van zijn vrouw. Niet "kinderen", ik was hun kind niet meer.
En hoe bizar, ze hadden slechts 1 kleinkind, mijn dochter, en hoe blij waren ze grootouders te zijn!
Maar ook haar hebben ze laten vallen als een baksteen, en zij wordt niet eens vermeld op de kaart.
Niet haar naam, niet "kleinkind", er staat "onze lieve moeder" (ze is voor mij nooit een lieve moeder geweest helaas), er staat nergens iets als "mijn oma".
Oeps, de volgende generatie is men vergeten te vermelden.
Maar er staat wel "kinderen", want de schijn moet je nu eenmaal ophouden, voor die roemruchtig buitenwereld.
Ik denk aan mijn vader. Hij hield zielsveel van mijn moeder, en ik kan me niet voorstellen dat hij haar lang zal overleven. Hij zal niet voor zichzelf zorgen, niet goed eten en hij zal wegkwijnen.
Ik denk aan mijn moeder, die nooit een moeder voor mij heeft willen zijn. Rust in vrede.
Mijn moeder is overleden.
Al 11 dagen geleden, en de begrafenis was 5 dagen geleden.
Ik werd nu pas op de hoogte gebracht.
Niemand heeft de moeite genomen (lees: het fatsoen gehad) om mij eerder te informeren over het overlijden van mijn moeder.
Niemand heeft mij de gelegenheid gegeven om afscheid van haar te nemen.
Ik was niet welkom bij het condoleren, en niet welkom bij de begrafenis.
Dat wist ik, en ik had er jaren geleden al in berust dat ik daar niet bij zou zijn (mocht zijn).
Prima, dat accepteer ik en respecteer ik.
Maar ik heb ook niet de kans gekregen om afscheid van haar te nemen, haar nog 1 keer te zien.
En mijn familieleden beweren christen te zijn.
Ik vind dit barbaars, maar ach, het bewijst waarom ik niet pas bij mijn familie, waarom ik me er nooit bij thuis heb gevoeld, waarom ze mij altijd maar een buitenbeentje vonden.
Wel raar dat ze op de kaart mijn vaders naam zetten, en daaronder "de kinderen".
Mijn ouders hadden alleen mijn broer en mij.
En ik was bijna 11 jaar geleden al uit de familie gezet, dus hadden ze nog maar 1 kind over.
Schrijf dan gewoon mijn broers naam, en die van zijn vrouw. Niet "kinderen", ik was hun kind niet meer.
En hoe bizar, ze hadden slechts 1 kleinkind, mijn dochter, en hoe blij waren ze grootouders te zijn!
Maar ook haar hebben ze laten vallen als een baksteen, en zij wordt niet eens vermeld op de kaart.
Niet haar naam, niet "kleinkind", er staat "onze lieve moeder" (ze is voor mij nooit een lieve moeder geweest helaas), er staat nergens iets als "mijn oma".
Oeps, de volgende generatie is men vergeten te vermelden.
Maar er staat wel "kinderen", want de schijn moet je nu eenmaal ophouden, voor die roemruchtig buitenwereld.
Ik denk aan mijn vader. Hij hield zielsveel van mijn moeder, en ik kan me niet voorstellen dat hij haar lang zal overleven. Hij zal niet voor zichzelf zorgen, niet goed eten en hij zal wegkwijnen.
Ik denk aan mijn moeder, die nooit een moeder voor mij heeft willen zijn. Rust in vrede.
een warm wintersetje en lelijke maar warme sokken
Ik heb zo'n steun-rek-ding om mijn linker elleboog, en dat geeft ook wel wat verlichting van de pijn.
Nu ben ik gewend aan pijn in mijn spieren, pezen, bindweefsel, dat heb ik al 35 jaar (ik heb fibromyalgie, in de volksmond ook wel weke-delen-reuma genoemd, omdat het pijnklachten geeft in de weke delen in je lichaam).
En ik weet dus dat luisteren naar je lichaam in mijn geval heel slecht is om te doen. Want mijn lichaam roept altijd AU! Niet doen, niet bewegen, zit stil!!!
Maar daardoor loop ik het risico dat ik ook niet naar mijn lichaam luister als ik dat beter wél kan doen. Met nu dus een tennisarm tot gevolg.
Ik ben een echte leftie, maar moest vroeger van mijn handwerkjuf op school handwerken met mijn rechterhand. Dus haak ik rechtshandig.
Dit is misschien wel de eerste keer in mijn leven dat ik blij ben dat ik dat vroeger rechtshandig moest leren. Want nu hoefde ik gisterenavond niet met de armen over elkaar te blijven zitten.
Ik had nog 2 bollen Scheepjeswol Peru liggen, in een anthracietgrijze kleur. Een keer gevonden in een opruimingsbak, 1 euro per bol van 100 gram! Daar kon ik ze toen echt niet voor laten liggen. Ik bedacht me dat ik daar wel eens iets mee kon gaan doen.
Ook bij haken gebruik je eigenlijk 2 handen. Je houdt de haaknaald in 1 hand, maar het haakwerk, waar je je naald moet insteken, houd je dan met je andere hand vast.
Ik pakte een dikke haaknaald (nummer 12), want ik wist dat als ik mijn haaknaald in mijn rechterhand houd, en een dikke naald en dik garen combineer, ik zo min mogelijk bewegingen maak met mijn linkerhand.
Ik haakte eerst een hoofdband. Ik houd niet van mutsen, maar zo'n band om je hoofd bij snijdende kou vind ik wel prettig. Daarvoor gebruikte ik ongeveer een halve bol. Van de anderhalve bol die over bleef, haakte ik een cowl.
Beide zijn heel simpel te maken.
Hoofdband: zet een ketting van lossen op, zoveel als nodig om goed om je hoofd (over je oren) te passen. Sluit met een sluitsteek. Haak nu in cirkels verder, door in elke losse (en later elke vaste) 1 vaste te haken. Steek daarbij alleen in de achterste lus van elke vaste. Doorgaan tot je de hoofdband hoog genoeg vindt, dan de draad doorhalen en afhechten. Begin- en einddraadje wegwerken en klaar is je hoofdband.
Cowl: deze haak je volgens een zelfde principe. Ik wilde dat de cowl lang genoeg was om in 2 lussen om mijn nek te passen. Die lussen moeten dan weer niet te lang zijn, want dan houd de cowl mijn nek niet meer warm. Dus je haakt een ketting van lossen, zolang als je wilt dat de cowl totaal wordt. Zorg nu dat je de ketting 2 slagen draait, zodat de goede kant weer boven komt, en sluit dan met een sluitsteek. Zo krijg je bewust een slag in de cowl, waardoor deze veel mooier valt.
Vervolgens weer vasten in de achterste lus haken totdat je de cowl breed genoeg vindt (of je garen op is), afhechten, draadjes wegwerken en klaar is je wintersetje!
Ik ben bij een paar groepen daar aangesloten. Dat wijzig ik ook regelmatig, maar 1 groep waar ik al jaren lid van ben is RestEnd, een Duitstalige groep waar mensen iets maken met grotere of kleinere restjes garen.
Er loopt een KAL, waarbij je sokken breit in het thema van die maand.
Het thema in januari is Schweinen, ik noem het in het Nederlands gewoon biggetjes, vind ik liever klinken. Dus roze sokken. Nu had ik niet meer genoeg roze resten om een paar sokken te maken. Geen enkel probleem, de enige regel is dat je roze resten gebruikt en je mag die uiteraard combineren met andere kleuren.
De bol links bovenin is roze, net als het mohair-achtige restje rechts in het midden. De kleuren komen op deze foto helaas niet goed over.
Deze sokken breide ik daarvan. Foeilelijk maar dat deert me niet, zo zijn heerlijk warm, daar gaat het om! Trouwens, nu ik ze zo op de foto bekijk, als ik ze in mijn werkschoenen draag zie je alleen de been-gedeeltes, die kunnen er goed mee door, dus ik zou ze zelfs naar mijn werk kunnen dragen!
donderdag 19 januari 2017
prachtig winters landschap
Gisterenmiddag een heerlijke wandeling gemaakt, door het prachtige landschap rondom ons dorp.
Hier hoeven geen woorden bij, jullie begrijpen vast hoeveel ik heb genoten van deze wandeling.
woensdag 18 januari 2017
kringloopgelukjes
Dat heb ik beslist niet van huis uit mee gekregen. Het enige wat je 2e hands zou kunnen kopen is een woning, en verder niets!, zo werd mij bijgebracht.
Zelfs mijn eerste autootje was een spiksplinternieuwe!
Ik zocht een leuke 2e hands, maar onder het mom dat ik elke dag best een eind moest rijden naar mijn werk, elke dag in files terecht zou komen, en zelf niet echt verstand van auto's had werd ik "gedwongen" om een nieuwe (dus betrouwbare...) auto te kopen. Had ik niet het geld voor, maar dat stukje wat ik miste mocht ik dan in maandelijkse bedragen aan mijn ouders terug betalen.
Op zich wel vreemd, mijn ouders waren namelijk ook zéér tegen een lening aangaan, en wilden zo snel mogelijk van hun hypotheek af, maar blijkbaar was dit in hun ogen dan de beste oplossing.
Dit is te gebruiken om bijvoorbeeld gebreide/gehaakte knuffeltjes mee te vullen.
De oorspronkelijke prijssticker zit er nog op: 6,25 gulden bij TerMeulen.
Kent iemand die winkel nog? Wij gingen er regelmatig heen, de TerMeulen in Rotterdam. Waren er eigenlijk meer filialen in het land? Geen idee. Er was een grote handwerk-afdeling, waar mijn moeder regelmatig stoffen en garens en fournituren kocht. Ik kan me herinneren dat ik daar het liefst uren en uren rond liep, langs al die mooie bolletjes garen en die mooie stoffen en leuke handwerkpakketjes.
Ik dwaal af. De zak vulling moest nu 1 euro kosten (eigenlijk best veel geld voor zo'n oude zak, in guldens is dat toch ruim 2,20).
Verder kocht ik nog een houten gereedschapsbak. Ik ga hem niet gebruiken voor gereedschap, ik wil hem verven en dan kan hij leuk dienen om mijn handwerkjes in te leggen. En misschien ook wel leuk om te gebruiken op de kramen komende zomer, kunnen we er bolletjes garen in doen.
De bak kostte 2,50.
Dit roze gehaakte sjaaltje mocht ook mee. Ik weet nog niet of ik hem zelf ga dragen, kan hem ook uittrekken en het garen hergebruiken, voor 50 eurocent kon ik hem niet laten hangen.
Dan nog een houten plateautje voor 1 euro en zo'n schilderskrabbertje met een scheermesje erin voor 75 eurocent.
Totale bedrag: € 5,75 wat bij de kassa dan weer vriendelijk werd afgerond tot 5 euro voor alles bij elkaar.
Dit is een hele leuke kringloop, grote schuren waar je heerlijk kunt rondstruinen. Maar helaas gaat hij binnenkort sluiten. Ze hebben nog een paar filialen en de spullen gaan daar naar toe. Wel jammer, want in dit filiaal zijn de prijzen altijd veel schappelijker dan in de andere.
Maar de mevrouw die nu dit filiaal runt gaat bij de andere filialen aan de slag, dus hopelijk mag zij daar de prijzen ook gaan bepalen.
Nog even een foto van poeslief. Ze zat lekker op haar platte kont in de sneeuw, maar toen ik hurkte om daar een foto van te maken, stond ze natuurlijk direct op om naar me toe te komen.
Ze heeft eerst een paar jaar overdag buiten geleefd, 's nachts in de schuur, maar ze wilde altijd met ons mee naar binnen, in ons huis. Ze is echt een binnenpoes. Dus leeft ze nu alweer een paar jaar naar volle tevredenheid binnenshuis. Ze vind het nog wel leuk om zo af en toe even buiten te lopen, maar omdat we hier niet meer tussen de weilanden wonen, zoals zij gewend was, en de buren geen overlast willen bezorgen met onze poes, loopt ze dan altijd aangelijnd. Niet zielig hoor, ze blijft vlak bij huis, de lijn hangt eigenlijk altijd slap omdat ze niet eens de volle lengte gebruikt.
Wat ons wel verbaasde in het begin was dat ze helemaal niet eens meer omkeek naar vogeltjes of muisjes, terwijl ze die in haar eerste jaren toch echt veelvuldig heeft gevangen en opgepeuzeld. Vond je de niet lekkere delen ergens op de vloer in de schuur, yak!
Gisteren moest ik in Zuid-Holland zijn, en tot mijn grote verbazing was het vanaf Zwolle zo'n beetje een gewone, groene wereld. Daar is alle sneeuw al weggesmolten, terwijl we hier in het Noorden zo'n heerlijk winters landschap hebben. En dat in zo'n klein landje!
Ik ga straks nog maar even een wandeling in de sneeuw maken, de bomen zien er prachtig wit uit door de aangevroren mist, je moet haast je zonnebril op zo scherp wit is alles buiten.
Geniet ervan!
zondag 15 januari 2017
winterlandschap
Zo, ben ik even op mijn wenken bediend zeg! Gisteren schreef ik nog dat ik hoopte dat het zou gaan stoppen met sneeuwen, zodat we een lekkere winterwandeling zouden kunnen gaan maken. En dat ik dan graag zelf wat foto's wilde maken van de sneeuw.
Toen ik vanochtend de gordijnen open deed zag ik bovenstaand plaatje! Ja, dit is dus wat ik zie als ik nu naar buiten kijk. Ik hoef geen foto's meer van het www te gebruiken, ik heb er vanmorgen zelf heel wat gemaakt.
Takken van de laurierkers buigen helemaal door onder het gewicht van de sneeuw.
We hebben een vogelstandaard in de tuin staan. Daar hangen bakjes aan waar we voer en water in kunnen doen. Van een kunststof plantenbak hebben we een grote voerbak gemaakt, het afdakje is gewoon de bijbehorende schaal, die we onderstaandeboven hebben bevestigd. Zo blijft het voer droog bij regen- of sneeuwbuien.
Die standaard wordt nu druk bezocht. Vanmorgen landde er zelfs een duif bovenop.
Zij/hij heeft meer dan 5 minuten daar gezeten, om zich heen kijkend, loerend naar het voer.Je kunt het niet zo goed zien, maar links van de grote voerbak zit ook nog een bakje bevestigd.
Daar ligt ook voer, zodat grotere vogels, die niet in die voerbak durven, toch kunnen eten.
Laatst heb ik er ook het eekhoorntjesvoer in gelegd.
Uiteindelijk vloog de duif naar beneden, richting dat bakje links, maar het bleek toch te eng, dus belandde zij/hij op de grond.
Ik weet dat er veel mensen tegen voeren van wilde dieren zijn, maar ik vind dat wij in Nederland niet echt "wilde" dieren meer hebben. De dieren hebben zich aangepast aan hoe wij mensen de grond gebruiken, en wij mensen hebben de "natuur" ingericht in Nederland. Dus ik help de dieren graag om de winter goed door te komen. En in de zomer zitten de vogels heerlijk te badderen in het waterbakje.
Op dit moment zit een roodborstje lekker zijn buikje vol te eten op de bak links, terwijl koolmeesjes, pimpelmeesjes en mussen af en aan vliegen naar de overdekte bak.
De duif is inmiddels gevlogen...zonder iets te hebben gegeten. Er zal vast wel ergens anders iets voor haar/hem te vinden zijn. Wij hebben voor ons huis een overdekt terras, waar een picknicktafel staat.
Ik zou natuurlijk een bak voer op die tafel kunnen zetten, blijft het ook droog. Maar ik denk niet dat de duif het zou aandurven om zo dicht bij het huis te komen. Iemand nog een goed idee?
**herinnering voor mijzelf: vetbolletjes op het boodschappenlijstje zetten (die hangen we ook altijd aan de voerstandaard, maar ze waren op).
Ik wens iedereen een fijne, zonnige zondag!
zaterdag 14 januari 2017
biggetjes sokken
(foto van het internet afgehaald, maker onbekend)
Kennen jullie Ravelry? Zo niet, en je houdt van breien en/of haken, raad ik je aan om eens een bezoekje te brengen. Het is een echte aanrader!
Je kunt er gratis lid worden, krijgt er absoluut géén spam of nieuwsbrieven of wat dan ook van, maar je doet er wel heel veel inspiratie op, en kunt er ontelbaar veel patronen vinden, veel gratis, andere patronen kun je er tegen betaling downloaden.
Het is internationaal, de voertaal is standaard Engels, er zijn heel veel groepen, waar je lid van kunt worden, en er zijn ook groepen die in andere talen communiceren. Zo zijn er Nederlandstalige groepen, en zelf ben ik o.a. lid van de Duitstalige groep RestEnd. Zoals de naam al een beetje verraad, maken we hier onze restjes op. Er worden KAL's en CAL's georganiseerd (samen haken of breien aan hetzelfde project), er zijn heel veel leuke ideeën op te doen wat je kunt maken met je restjes garen van grotere projecten enz.
De afgelopen 2 jaar organiseerde 1 van de leden een maandelijkse thema om sokken te maken.
Eerste jaar waren het kleuren, 2e jaar bloemen, en in 2017 zijn het dieren.
Het thema van januari is varkens/biggetjes, oftewel zoek je roze restjes bij elkaar en brei daarvan een paar sokken (iets anders mag ook hoor). Je mag utieraard ook iets maken met een afbeelding van een biggetje/zwijn erop gemaasd o.i.d.
Dit is het plaatje dat bij januari hoort, lief zien ze er uit hè!
Zo maakte ik al eens zonnebloem sokken:
En ook rode rozen kwamen voorbij:
Maar deze maand is het thema dus roze varkentjes.
Nu is paars mijn lievelingskleur, en ik had dus nog wel wat restjes paars maar erg weinig roze.
Geen probleem, want niets moet en (bijna) alles mag. De linker bol is overigens wel roze hoor, doordat het hier door de sneeuwbui zo donker is was het lastig fotograferen.
'
Gisterenavond heb ik een beginnetje gemaakt met de sokken:
Als het zo blijft sneeuwen, zou het zomaar kunnen zijn dat de sokken dit weekend al klaar zijn.
Maar ik wil natuurlijk ook nog de 2 ritsen in de vesten naaien, en die verder afwerken.
Hebben we verder nog plannen voor dit weekend? Gelukkig geen "verplichtingen" maar ik hoop wel dat het vanmiddag of anders morgenmiddag droog wordt, want dan kunnen we nog een fijne wandeling in een mooi sneeuwlandschap gaan maken. Kan ik zelf misschien wel wat mooie foto;s maken voor een volgend blog, hoef ik ze niet meer van het www af te halen.
Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend!
woensdag 11 januari 2017
sok en sjaal van Invicta Colour
De afgelopen dagen ben ik weer lekker aan het breien geweest in de vrije uurtjes.
en van de rest van de bol breide ik een sjaaltje.
Gewoon in gerstekorrel.
Je breit 1 recht, 1 averecht, en dat is alles. Bij de volgende toeren brei je steeds de rechte steek in een averechte steek en v.v.
Dit maakte ik dus samen uit die ene bol.
We staan in de zomermaanden op jaarmarkten e.d. en dan is het fijn om van de garens die we bij ons hebben ook voorbeelden te hebben, zodat klanten kunnen zien wat er uit zo'n kleurrijke bol kan worden gemaakt.
Eerder haakte ik al eens een omslagdoek van 2 bollen met kleurnummer 974:
Nu kunnen de klanten dus zowel zien hoe het resultaat is bij haken als bij breien!
Wil je ook eens aan de slag met dit leuke garen? Een bol van 100 gram (ca. 420 meter) kost € 8,95 (exclusief verzendkosten). Te bestellen op www.debreinaald.nl.
En ik kocht vandaag ook nog 2 ritsen.
Ik heb pasgeleden een vestje/jasje gehaakt, met 2 kleuren garen (bordeauxrood en beige).
Er moest alleen nog een rits in, daar is de linker rits dus voor.
En in 2012 alweer breide ik dit vest. Maar het heeft al die tijd in de kast gelegen, want het zat niet lekker. Eigenlijk komt het er op neer, dat het gedeelte van armsgat tot schouder veel te lang was.
Ja, brei ik eens iets volgens een patroon, klopt het weer niet.
Ik vind het vest verder eigenlijk wel erg leuk, en het is toch zonde dat het dan maar niet wordt gedragen. Dus trok ik de stoute (of dappere) schoenen aan, en haalde de bovenkant van het vest uit elkaar. De rand weggehaald, de voor- en achterpanden ingekort, en tot slot ook de mouwen (nou ja, daar ben ik eerlijk gezegd nog mee bezig).
Maar het vest valt ook wel behoorlijk ruim, dus ik ga ook de voorkant veranderen.
De voorpanden ga ik omslaan, en dan komt daar een rits in.
Dat maakt niets uit voor de knopen, want die zitten er nu ook al voor de sier, want het vest sluit met drukkers. En straks dus met een rits.
Ik hoop beide ritsen er dit weekend in te zitten, ben ik weer 2 vesten rijker!
zondag 8 januari 2017
gehaakte kussenhoesjes
Ik houd van haken en breien, en ik houd er van om restjes te verwerken tot iets nuttigs.
En ook nog een kussenhoes met african-flowers, de andere kant bestaat ook uit african-flowers, maar dan helemaal in wit gehaakt.
Zo zijn er weer een helemaal kleine restjes weggewerkt, en heb ik er iets nuttigs voor terug.
Ik haakte dit kussenhoesje, van allerlei (kleine) restjes garens, in de kleuren wit, geel en grijs.
Aan de ene kant alle vierkantjes met wit garen aan de buitenkant van de blokjes, en aan de andere kant vierkantjes met grijs garen aan de buitenkant van de blokjes.
Eerder dit jaar haakte ik al andere kussenhoesjes. Ik haakte een kussen in ripple-stitch, aan de ene kant veel grijs, aan de andere kant veel wit.En ook nog een kussenhoes met african-flowers, de andere kant bestaat ook uit african-flowers, maar dan helemaal in wit gehaakt.
Zo zijn er weer een helemaal kleine restjes weggewerkt, en heb ik er iets nuttigs voor terug.
woensdag 4 januari 2017
kittens hebben een goed nestje gevonden
Kijk nou, zijn het geen droppies?
Maar stil zitten voor de foto, dat is helemaal niet leuk, daar hebben we geen zin in!Zien jullie wat een verschil al in grootte tussen broer en zus?
Ja, je trekt een lief snuitje!
Lekker op de arm, leuk, maar ik moet ondertussen wel de anderen in de gaten houden hoor!
Onze poes had eind oktober een nestje gekregen, 4 kittens, 2 jongetjes en 2 meisjes.
Vandaag mochten ze bij mama weg, naar hun nieuwe huisjes.
We wensen de nieuwe eigenaren heel veel plezier met ze!